Ik en mijn Vader zijn één

[peda]

Christenen leven met blijvende dualiteit. De geschapen mens wordt nooit gelijk aan de Schepper. De relatie God--mens is een eeuwige relatie van dualiteit. De mens gaat nooit op In God, maar houdt altijd zijn/ haar eigen identiteit naast God.

Daarmee gaan christenen dan ook in tegen de leer van Jezus. Jezus volgen betekent dan ook net zoals Jezus; Ik en de Vader zijn één.
Plaats genoeg in het Christusbewustzijn.

Ik accepteer gewoon 2 totaal verschillende verhalen zelfstandig naast elkaar. Dan zit ik ook niet in de spagaat van het moeten kiezen. In de esoterie is het christus-ik, de godsvonk, de diepere mens aldaar God-gelijk, een volledig gangbare visie, in het monistisch denken. Deze monistische visie wordt in het christendom en ook in de islam zeer duidelijk verworpen. De mens is daar geschapen door God en is niet en wordt nooit een "" gelijkwaardig deel "' van God. Jezus is in het christendom met zijn 2 naturen wel 100 % God en daarmede is het verschil tussen Jezus en mens duidelijk. De mens is niet gelijk aan Jezus, de mens is geen Jezus, het denken in dualiteit. Als jij het hebt over Jezus dan staat Jezus bij jou gelijk aan jouw eigen ego-ik, een ondenkbare gedachtegang in het christendom. Volgens de christenen gaat Hopper met zijn mens = God visie, lijnrecht in tegen de dualiteit van de Jezus leer, maar volgens Hopper en velen in het esoterische landschap begrijpen de christenen niet de monistisch bedoelde leer van Jezus. Daarom voor mij 2 totaal verschillende verhalen, die elkaar nergens raken, behalve bij de naam van de hoofdpersoon, de duizendpoot JEZUS.

[hopper]

Daarmee gaan christenen dan ook in tegen de leer van Jezus. Jezus volgen betekent dan ook net zoals Jezus; Ik en de Vader zijn één.
Plaats genoeg in het Christusbewustzijn.

Ik accepteer gewoon 2 totaal verschillende verhalen zelfstandig naast elkaar. Dan zit ik ook niet in de spagaat van het moeten kiezen. In de esoterie is het christus-ik, de godsvonk, de diepere mens aldaar God-gelijk, een volledig gangbare visie, in het monistisch denken. Deze monistische visie wordt in het christendom en ook in de islam zeer duidelijk verworpen. De mens is daar geschapen door God en is niet en wordt nooit een "" gelijkwaardig deel "' van God. Jezus is in het christendom met zijn 2 naturen wel 100 % God en daarmede is het verschil tussen Jezus en mens duidelijk. De mens is niet gelijk aan Jezus, de mens is geen Jezus, het denken in dualiteit. Als jij het hebt over Jezus dan staat Jezus bij jou gelijk aan jouw eigen ego-ik, een ondenkbare gedachtegang in het christendom. Volgens de christenen gaat Hopper met zijn mens = God visie, lijnrecht in tegen de dualiteit van de Jezus leer, maar volgens Hopper en velen in het esoterische landschap begrijpen de christenen niet de monistisch bedoelde leer van Jezus. Daarom voor mij 2 totaal verschillende verhalen, die elkaar nergens raken, behalve bij de naam van de hoofdpersoon, de duizendpoot JEZUS.

De essentie van het één zijn is nu juist dat je niet hoeft te kiezen. Er bestaat niet zoiets als de christelijke God, de islamitische Allah of de hindoeïstische Brahman (In christelijke termen: ik ben die ik ben)

De God die in het OT zegt: ik ben die ik ben is 100% dezelfde als Brahman.
De Godheid van Meister Eckhart is 100% Para Brahman aka de Vader aka de Beminde van Rumi. Of Tao. Of het Ene van Plotinus.

Gelovigen plaatsen 'God' automatisch dáár. God (als bewustzijn) is dichterbij dan je hartslag.
Er hoeft niet gekozen of 'ge-Possibilianismst'. God is keuzeloos....één.

[peda]

Mijn visie is dat je een ander niet kunt voorschrijven hoe hij/ zij moet omgaan met het metafysische. Ik laat het invullen aan een ieder persoonlijk over. De ene kiest voor een dualistische kijk op de dingen, een ander spreekt een non duale visie aan. De Hopper keuze is de non duale, dan kom je natuurlijk niet uit bij het christendom. Een ander waardeert een dualistische visie en komt dan niet terecht bij het meer non duaal gerichte esoterische landschap. Mijn visie is dat je mensen die persoonlijk prettige schoenen dragen niet kunt overhalen om schoenen aan te trekken die bij hen voortdurend blaren veroorzaken. Laat bij een ieder de schoenen aan de voeten die hem/ haar goed passen, al vind je de betreffende schoenkeuze zelf verschrikkelijk.

[hopper]

Wederom, non dualisme is geen keuze of voorschrijven. Je kunt niet geloven in non dualisme. De meeste mensen verkeren sowieso al in dualisme.
Daarom spreekt Jezus over het volgen van hem. Het volgen van Jezus is wel een keuze, maar dat iemand opdringen zou volslagen nonsens zijn.
Zoals je schrijft is het christendom een dualistische godsdienst, vandaar ook dat de meeste van hen Jezus helemaal niet volgen.
Ik heb daar verder geen problemen mee. Ik zou tegen iedereen willen zeggen: geloof mij niet! De Waarheid ligt besloten in je zelf, de zoeker en het gevondene zijn één en dezelfde.

Je vindt je zelf in non dualiteit, meer is er niet....

[Michelangelo]

Zoals je schrijft is het christendom een dualistische godsdienst, vandaar ook dat de meeste van hen Jezus helemaal niet volgen.

Dus jij kent die mensen allemaal?

[hopper]

Zoals je schrijft is het christendom een dualistische godsdienst, vandaar ook dat de meeste van hen Jezus helemaal niet volgen.

Dus jij kent die mensen allemaal?

Nee, er staat 'meeste'. De meeste christenen zijn exoterisch , die volgen Jezus niet, want het Koninkrijk Gods is in u.
Maar je hebt ook christenen die wel het licht hebben gezien.

[Petra]

Er hoeft niet gekozen of 'ge-Possibilianismst'. ...

Maar het mag wel ?

[hopper]

Er hoeft niet gekozen of 'ge-Possibilianismst'. ...

Maar het mag wel ?

Van mij wel, Possibilianisme is een vorm van opportunisme.
Het kan dan alle kanten op.

Ook onder gelovigen komt dat voor.

https://historiek.net/blaise-pascal-god ... oof/71871/

1 De rede (het verstand) kan onmogelijk bewijzen of God wel of niet bestaat.

2 Hieruit volgt dat God wel of niet kan bestaan.

3 Omdat er twee opties bestaan, moet je kijken wat (statistisch) het meest pragmatisch is. Eigenlijk is dit een soort spel.

4 Uit deze afweging blijkt dat gokken dat God bestaat de beste keuze is. Want stel dat hij bestaat en je gelooft, dan ga je naar de hemel en zo niet, naar de hel. Bestaat hij niet, dan is er feitelijk niets verloren. Kortom: geloven in God is de beste, meest pragmatische optie. Ook al is de kans dat God bestaat 0,0001 procent, dan nog is geloven nuttig omdat rekentechnisch gezien 0,0001 procent van oneindig (hemel of hel) nog steeds oneindig is. Bestaat God niet, dan heb je als uitkomt nul. Niets. Bestaat hij echter wel, hoe klein de kans ook, dan heb je eeuwig leven (of als je niet gelooft de eeuwige dood). Nogmaals: gok er dus op dat God bestaat, dat levert hoe dan ook de meeste winst op.

Bij punt 2 gaat deze 'gelovige' al de mist in.

[peda]

Wederom, non dualisme is geen keuze of voorschrijven. Je kunt niet geloven in non dualisme. De meeste mensen verkeren sowieso al in dualisme.
Daarom spreekt Jezus over het volgen van hem. Het volgen van Jezus is wel een keuze, maar dat iemand opdringen zou volslagen nonsens zijn.
Zoals je schrijft is het christendom een dualistische godsdienst, vandaar ook dat de meeste van hen Jezus helemaal niet volgen.
Ik heb daar verder geen problemen mee. Ik zou tegen iedereen willen zeggen: geloof mij niet! De Waarheid ligt besloten in je zelf, de zoeker en het gevondene zijn één en dezelfde.

Je vindt je zelf in non dualiteit, meer is er niet....

Elke overtuiging die gebaseerd is op persoonlijk zeker-weten, is subjectief zeker-weten en valt bij mij onder geloof. Helder en duidelijk. Of het non dualisme een hard feit is, is niet objectief zeker te weten. Het behoort tot de domeinen metafysica en filosofie, waar het non dualisme in concurrentie staat met dualistische opvattingen. Beiden hebben volgers en voor beiden kan een goede argumentatie keten worden opgezet. Zonder het leveren van hard bewijs voor de juistheid van één van de alternatieven, zijn het voor mij beargumenteerde geloofsuitspraken. Een ieder mag "' geloof/ geloven "" van een eigen definitie voorzien, prima, maar ik houd mij aan mijn definitie.

[hopper]

Wederom, non dualisme is geen keuze of voorschrijven. Je kunt niet geloven in non dualisme. De meeste mensen verkeren sowieso al in dualisme.
Daarom spreekt Jezus over het volgen van hem. Het volgen van Jezus is wel een keuze, maar dat iemand opdringen zou volslagen nonsens zijn.
Zoals je schrijft is het christendom een dualistische godsdienst, vandaar ook dat de meeste van hen Jezus helemaal niet volgen.
Ik heb daar verder geen problemen mee. Ik zou tegen iedereen willen zeggen: geloof mij niet! De Waarheid ligt besloten in je zelf, de zoeker en het gevondene zijn één en dezelfde.

Je vindt je zelf in non dualiteit, meer is er niet....

Elke overtuiging die gebaseerd is op persoonlijk zeker-weten, is subjectief zeker-weten en valt bij mij onder geloof. Helder en duidelijk. Of het non dualisme een hard feit is, is niet objectief zeker te weten. Het behoort tot de domeinen metafysica en filosofie, waar het non dualisme in concurrentie staat met dualistische opvattingen. Beiden hebben volgers en voor beiden kan een goede argumentatie keten worden opgezet. Zonder het leveren van hard bewijs voor de juistheid van één van de alternatieven, zijn het voor mij beargumenteerde geloofsuitspraken. Een ieder mag "' geloof/ geloven "" van een eigen definitie voorzien, prima, maar ik houd mij aan mijn definitie.

Non dualisme is nu juist geen overtuiging. Wie non dualisme als overtuiging heeft is idd gewoon een van de vele gelovigen.

Wie de bijbel goed leest, leest dat je Jezus kan volgen en met hem in het licht kan wandelen.
En wat gebeurde er met Jezus? Die werd dood gemaakt. Dus als je Jezus wil volgen dan dien je zelf te sterven.
Helaas zijn er geen Romeinen meer om dat voor je te doen, dus moet je het zelf doen.
En als je 'zelf' gestorven bent is er ook niemand meer over om wat overtuiging dan ook aan te hangen.

Logisch dat christenen dualisme aanhangen, die hebben helemaal geen zin om Jezus te volgen in de dood.
Daar schieten ze zelf niks mee op. Dus verzinnen ze zaken als 'de doop' en dat je dan 'gered' bent door Jezus.
De intrinsieke boodschap is natuurlijk om 'zelf' in geestelijke zin te sterven.
Dan is er geen enkel doel meer om te bereiken.

[peda]

Het is mij duidelijk, maar voor mij behoort overtuiging tot "' geloof "' en het blijft voor mij een "' geloof "', daar komt alleen verandering in wanneer Hopper mij het harde bewijs van de juistheid van zijn overtuiging ( geloof ) voor de voeten legt, dan ontken ik niet meer en is de overtuiging van Hopper voor mij overgegaan in een hard feit.

[Snelheid]

Zoals je schrijft is het christendom een dualistische godsdienst, vandaar ook dat de meeste van hen Jezus helemaal niet volgen.

Dus jij kent die mensen allemaal?

Tja goed opgemerkt,voorts deze draad gaat niet meer waar het over moet gaan heel veel ruis derhalve.Jammer.

[Maria K]

De essentie van het één zijn is nu juist dat je niet hoeft te kiezen.

Je mist het punt van discussie en tegelijkertijd heb je een punt

Als je eenmaal hebt gekozen hoef je niet meer te kiezen.

[Zolderworm]

Het is mij duidelijk, maar voor mij behoort overtuiging tot "' geloof "' en het blijft voor mij een "' geloof "', daar komt alleen verandering in wanneer Hopper mij het harde bewijs van de juistheid van zijn overtuiging ( geloof ) voor de voeten legt, dan ontken ik niet meer en is de overtuiging van Hopper voor mij overgegaan in een hard feit.

Er is natuurlijk uiteindelijk altijd iets dat van hetzelfde laken en pak is. Dat dus een eenheid is en niet duaal. Dat spreekt voor zich.
Voor de materialisten is het: het universum. Of het is: de werkelijkheid. Of: dat wat is.
Neem gewoon "alles wat er is". Dat is natuurlijk van hetzelfde laken en pak. Het is gewoon "alles". Daarin vinden we vanzelfsprekend geen dualiteit. Want "alles" valt niet uiteen in twee "allessen".

[peda]

Het is mij duidelijk, maar voor mij behoort overtuiging tot "' geloof "' en het blijft voor mij een "' geloof "', daar komt alleen verandering in wanneer Hopper mij het harde bewijs van de juistheid van zijn overtuiging ( geloof ) voor de voeten legt, dan ontken ik niet meer en is de overtuiging van Hopper voor mij overgegaan in een hard feit.

Er is natuurlijk uiteindelijk altijd iets dat van hetzelfde laken en pak is. Dat dus een eenheid is en niet duaal. Dat spreekt voor zich.
Voor de materialisten is het: het universum. Of het is: de werkelijkheid. Of: dat wat is.
Neem gewoon "alles wat er is". Dat is natuurlijk van hetzelfde laken en pak. Het is gewoon "alles". Daarin vinden we vanzelfsprekend geen dualiteit. Want "alles" valt niet uiteen in twee "allessen".

Jij gelooft ook niet in de per definitie dualistische christelijke Godsdienst, dan is het vervolg simpel. Je sluit eerst het dualisme van af den beginne uit ( premisse ) en constateert vervolgens dat dualisme niet bestaat. Zoiets als de in bijbel staat geschreven dat God bestaat, dus bestaat God, dit in de omgekeerde richting. Ik pas altijd op met argumentatie gebaseerd op discutabele premissen. Een kleurenblinde ziet geen kleuren, een keihard feit, maar de kleurenblinden kunnen niet de kleurenzienden voorschrijven dat zij geen kleuren zien. Zo is het ook met de dualistische zienswijzen, ook al bevallen zij persoonlijk van kant, het is geen hard argument om er voor iedereen geldend een neen tegen te roepen.

[hopper]

Het is mij duidelijk, maar voor mij behoort overtuiging tot "' geloof "' en het blijft voor mij een "' geloof "', daar komt alleen verandering in wanneer Hopper mij het harde bewijs van de juistheid van zijn overtuiging ( geloof ) voor de voeten legt, dan ontken ik niet meer en is de overtuiging van Hopper voor mij overgegaan in een hard feit.

Er is natuurlijk uiteindelijk altijd iets dat van hetzelfde laken en pak is. Dat dus een eenheid is en niet duaal. Dat spreekt voor zich.
Voor de materialisten is het: het universum. Of het is: de werkelijkheid. Of: dat wat is.
Neem gewoon "alles wat er is". Dat is natuurlijk van hetzelfde laken en pak. Het is gewoon "alles". Daarin vinden we vanzelfsprekend geen dualiteit. Want "alles" valt niet uiteen in twee "allessen".

Klopt. Horden spirituele zoekers die denken dat 'alles' non dualiteit is.
Het omgekeerde is het geval.

Juist "alles wat er is" valt uiteen in miljoenen stukken.

En on topic: Wie in Jezus gelooft, gelooft daarmee tegelijkertijd niet in Mohammed, Sinterklaas of weet ik veel wie. Geloven op zich is al gedeeldheid scheppen in je zelf. En zo blijft juist dankij het geloof 'de Christus' onbereikbaar.....

[hopper]

Jij gelooft ook niet in de per definitie dualistische christelijke Godsdienst, dan is het vervolg simpel. Je sluit eerst het dualisme van af den beginne uit ( premisse ) en constateert vervolgens dat dualisme niet bestaat. Zoiets als de in bijbel staat geschreven dat God bestaat, dus bestaat God, dit in de omgekeerde richting. Ik pas altijd op met argumentatie gebaseerd op discutabele premissen. Een kleurenblinde ziet geen kleuren, een keihard feit, maar de kleurenblinden kunnen niet de kleurenzienden voorschrijven dat zij geen kleuren zien. Zo is het ook met de dualistische zienswijzen, ook al bevallen zij persoonlijk van kant, het is geen hard argument om er voor iedereen geldend een neen tegen te roepen.

Het probleem is nu juist dat dualisme wel 'bestaat'. Het is echter geen daadwerkelijk 'bestaan'. Het is een dood bestaan.

Of om met de woorden van Jezus te spreken : "Laat de doden de doden begraven".

[hopper]

De essentie van het één zijn is nu juist dat je niet hoeft te kiezen.

Je mist het punt van discussie en tegelijkertijd heb je een punt

Als je eenmaal hebt gekozen hoef je niet meer te kiezen.

Ja, op zich klopt dat. Het aanvankelijke kiezen is een niet-kiezen voor je zelf. Als zelf kun je namelijk nooit één worden met de Vader. Dat is altijd : De Vader en ik. Of God en ik. Of Jezus en ik.

Waar Jezus' leer in werkelijkheid over gaat is je ware zelf leren kennen. En dat kan nooit een andere zelf zijn dan de andere zelven, want van zelven zijn er velen.

[Zolderworm]

Er is natuurlijk uiteindelijk altijd iets dat van hetzelfde laken en pak is. Dat dus een eenheid is en niet duaal. Dat spreekt voor zich.
Voor de materialisten is het: het universum. Of het is: de werkelijkheid. Of: dat wat is.
Neem gewoon "alles wat er is". Dat is natuurlijk van hetzelfde laken en pak. Het is gewoon "alles". Daarin vinden we vanzelfsprekend geen dualiteit. Want "alles" valt niet uiteen in twee "allessen".

Jij gelooft ook niet in de per definitie dualistische christelijke Godsdienst, dan is het vervolg simpel. Je sluit eerst het dualisme van af den beginne uit ( premisse ) en constateert vervolgens dat dualisme niet bestaat. Zoiets als de in bijbel staat geschreven dat God bestaat, dus bestaat God, dit in de omgekeerde richting. Ik pas altijd op met argumentatie gebaseerd op discutabele premissen. Een kleurenblinde ziet geen kleuren, een keihard feit, maar de kleurenblinden kunnen niet de kleurenzienden voorschrijven dat zij geen kleuren zien. Zo is het ook met de dualistische zienswijzen, ook al bevallen zij persoonlijk van kant, het is geen hard argument om er voor iedereen geldend een neen tegen te roepen.

Als Peda het niet begrijpt, wie dan wel? Neem een broodrooster. Die bestaat in z'n geheel uit materie. Daarbij kun je niet spreken van dualisme maar van eenheid. Alleen als we onze boterhammen erin roosteren, dan is er een gedeelte dat heet wordt en een gedeekte dat koud blijft. We kunnen dan spreken van een dualisme van de warme versus de koude delen. Dus zowel eenheid als dualiteit. Tegelijkertijd.
Zo kun je spreken van de eenheid van het Zijnde op zich, dus dat wat er is. En in die eenheid van het Zijnde vinden we de diverse dualiteiten. Zoals wellicht goed versus kwaad.
Met jouw premisse-enzovoort-verhaal heeft dit niets te maken.

[peda]

Ik probeer het nog een keer. In het christendom is God de Schepper van de schepping en valt God niet samen met de schepping. Per definitie zie ik hier het begin van dualisme. De Schepper is nooit het schepsel en wordt ook nooit gelijk aan het schepsel. Het schepsel is niet God en wordt ook nooit God. God zonder schepping is een non dualisme, dat geef ik grif toe, maar door het scheppen ontstond het dualisme en is het non dualisme voor eeuwig verlaten omdat de schepping nooit terugkeert naar God en ophoudt te bestaan. Zou dat wel het geval zijn dan was inderdaad in de verre toekomst het non dualisme weer het enige. Maar nu blijft er onoverbrugbaar verschil in alle eeuwigheid tussen Schepper en schepsel, zo althans de gangbare visie in de christelijke theologie. Ik zie niet waar ik in mijn verhaal verkeerd zit. Waar precies zie jij de fout optreden in mijn argumentatie. God is de grond voor het bestaan, dat klopt, maar verbind jij Grond voor het Bestaan met non dualisme?
Het esoterisch christendom zie ik wel als non dualistisch ( de innerlijke mens= god gelijk) , maar dan bewandel je de weg van Hopper. De noodzakelijke bemiddelaar Jezus tussen God en mens in het exoterisch christendom staat m.i. de non dualiteit in het main stream christendom in de weg. Hopper kent geen bemiddelaar en laat met die basis-uitspraak ( premisse ) principieel de dualiteit niet toe.

[hopper]

Jij interpreteert mij steeds vanuit de dualiteit en dan blijft het maar interpreteren.

Er is een eenheid welke 'zijnde' is te noemen. Het zijnde staat tegenover het 'wordende', het wordende is dualiteit.

Om aan te sluiten bij de heer Zolder: zoiets als warmte is gradueel met als polariteiten het absolute nulpunt en oneindig heet.

Ander voorbeeld:

Ik ben Hopper.
Ik ben Peda.
Ik ben Zolderworm.
Ik ben (enzovoorts)

In de uitvoering zijn deze 3 alledrie verschillend. (wordend) Haal je de uitvoering weg (Zolder, Peda, Hopper) dan hou je 'ik ben' over.
Puur 'zijn'. Alleen in 'zijn' zijn Ik en de Vader één. (ik ben die ik ben)

Maar het kan ook:

Ik ben bakker
Ik ben metselaar
Ik ben professor

Of:

Ik ben Nederlander
Ik ben Belg
Ik ben Duitser

Voor Petra:

Ik ben man
Ik ben vrouw
Ik ben queer

Alles wat op de derde positie staat is niet één.

[hopper]

Alles wat op de derde positie staat is niet één.

En als je 'ik ben' overhoudt dan vervalt het 'ik' ook, want ik is dan overbodig geworden.
In de eeuwigheid is er alleen maar 'zijn'. Onbereikbaar voor mensen die hun bepalingen in stand willen houden. (man/vrouw, homo/hetero, blank/zwart)

Daarom is het volstrekt overbodig om tegen vrouwenhaters te ageren op dit forum. Het 'Koninkrijk' blijft voor hen gesloten.......
(Eigen schuld, dikke bult)

Hetzelfde gaat natuurlijk op voor homohaters, racisten e.d.

[peda]

Hallo Hopper,

Nog maar eens mijn verschillen analyse.
Het christendom kent de Goddelijke schepping ex nihilo. Hopper kent geen Goddelijke schepping ex nihilo, maar volgt het emanatie proces.
In het christendom is God een Persoonsachtige, bij Hopper is de ENE geen Persoonsachtige.
In het christendom heeft de Persoonsachtige een Relationele Wil en Bedoeling met de schepping. Bij Hopper heeft de niet Persoonsachtige ENE geen Wil en Bedoeling met de emanatie en ook de Persoonlijke Relatie is er niet.
Het christendom kent de Goddelijke Persoon Jezus als Noodzakelijke Middelaar om na de dood tot de Goddelijke intimi te kunnen behoren. Hopper kent geen Middelaar en ook geen toekomst na de dood voor zowel de groep van intimi als de groep van niet intimi, waarbij beide groepen voor eeuwig gescheiden van elkaar leven.

Dit verschil in de kijk op essenties, bepaalt het logische vervolg. Twee rode draden die m.i. naast elkaar lopen en elkaar ook nooit ontmoeten. "" Ik en mijn Vader zijn één "' wordt in de beide rode draden totaal verschillend ingevuld. In de christelijke visie is het de exclusieve uitspraak van de Goddelijke Middelaar genaamd Jezus, thans wonende in de hemel en in de andere rode draad visie geldt "" Ik en mijn Vader zijn één "' voor ieder mens die zonder Middellaar zijn christus-ik op eigen kracht heeft gevonden. Dit zijn toch totaal verschillende rode draden, tenminste ik ontdek geen enkele overeenstemming. Je gaat voor de christelijke rode draad of je gaat voor de andere rode draad of je laat beide rode draden rusten. De juistheid van geen van beide rode draden visies kan op harde wijze vastgesteld worden, het blijft hangen op persoonlijke overtuiging van juistheid van de eigen overtuiging. Zodra de rode draden in elkaar worden geweven ontstaat er verwarring en dat is datgene wat ik bespeur. De beide visies zijn onverenigbaar, dus behandel ik de visies ook als onverenigbaar en geef ook steeds duidelijk aan waar naar mijn visie wezenlijke verschillen tussen de beide rode draden bestaan. Non duaal versus duaal is één van de verschillen.
Jouw premisse dat er in de eeuwigheid alleen maar van "" zijn"' sprake is, behoeft nuancering. De geschapen ziel van de mens bestond in de christelijke optiek bijvoorbeeld niet eeuwig en wat de "' status "' van de ziel na de dood zal zijn, daarover bestaat ook duidelijk verschil in inzicht tussen de gelovigen onderling. Dat voor de ziel na de dood er alleen maar sprake is van "" zijn "' behoeft nadere toelichting.

[peda]

Zo kun je spreken van de eenheid van het Zijnde op zich, dus dat wat er is. En in die eenheid van het Zijnde vinden we de diverse dualiteiten. Zoals wellicht goed versus kwaad.
Met jouw premisse-enzovoort-verhaal heeft dit niets te maken.

Met die zin ben ik het wel eens.
Maar als de dualiteiten voor eeuwig blijven bestaan, is de werkelijkheid dan duaal of non duaal. In mijn optiek is er dan sprake van een duale werkelijkheid. De axiomakeuze eeuwig bestaan of niet eeuwig bestaan, is bij mij de "' premisse "".

[hopper]

Hallo Hopper,

Nog maar eens mijn verschillen analyse.
Het christendom kent de Goddelijke schepping ex nihilo. Hopper kent geen Goddelijke schepping ex nihilo, maar volgt het emanatie proces.
In het christendom is God een Persoonsachtige, bij Hopper is de ENE geen Persoonsachtige.
In het christendom heeft de Persoonsachtige een Relationele Wil en Bedoeling met de schepping. Bij Hopper heeft de niet Persoonsachtige ENE geen Wil en Bedoeling met de emanatie en ook de Persoonlijke Relatie is er niet.
Het christendom kent de Goddelijke Persoon Jezus als Noodzakelijke Middelaar om na de dood tot de Goddelijke intimi te kunnen behoren. Hopper kent geen Middelaar en ook geen toekomst na de dood voor zowel de groep van intimi als de groep van niet intimi, waarbij beide groepen voor eeuwig gescheiden van elkaar leven.

Dit verschil in de kijk op essenties, bepaalt het logische vervolg. Twee rode draden die m.i. naast elkaar lopen en elkaar ook nooit ontmoeten. "" Ik en mijn Vader zijn één "' wordt in de beide rode draden totaal verschillend ingevuld. In de christelijke visie is het de exclusieve uitspraak van de Goddelijke Middelaar genaamd Jezus, thans wonende in de hemel en in de andere rode draad visie geldt "" Ik en mijn Vader zijn één "' voor ieder mens die zonder Middellaar zijn christus-ik op eigen kracht heeft gevonden. Dit zijn toch totaal verschillende rode draden, tenminste ik ontdek geen enkele overeenstemming. Je gaat voor de christelijke rode draad of je gaat voor de andere rode draad of je laat beide rode draden rusten. De juistheid van geen van beide rode draden visies kan op harde wijze vastgesteld worden, het blijft hangen op persoonlijke overtuiging van juistheid van de eigen overtuiging. Zodra de rode draden in elkaar worden geweven ontstaat er verwarring en dat is datgene wat ik bespeur. De beide visies zijn onverenigbaar, dus behandel ik de visies ook als onverenigbaar en geef ook steeds duidelijk aan waar naar mijn visie wezenlijke verschillen tussen de beide rode draden bestaan. Non duaal versus duaal is één van de verschillen.
Jouw premisse dat er in de eeuwigheid alleen maar van "" zijn"' sprake is, behoeft nuancering. De geschapen ziel van de mens bestond in de christelijke optiek bijvoorbeeld niet eeuwig en wat de "' status "' van de ziel na de dood zal zijn, daarover bestaat ook duidelijk verschil in inzicht tussen de gelovigen onderling. Dat voor de ziel na de dood er alleen maar sprake is van "" zijn "' behoeft nadere toelichting.

Het 'zijn' is louter en alleen tot zichzelf bepaald. Het is 'leegte' waar vanuit alles ontstaat als illusie. Binnen de illusie (het wordende) bestaat geen werkelijkheid. Illusie is scheppen-vernietigen in hetzelfde ogenblik. Waarbij je het woord 'ogenblik' ruim moet nemen. In de hele waarneembare wereld is niks werkelijk blijvend.

Kijk eens wat Creatio ex nihilo betekent, het is Latijn voor schepping uit het niets. Alleen wordt er in die term niet bijverteld dat alles ook weer vernietigd wordt. Sommige kerkvaders begrepen dan de Creatio ex nihilo weer wel als een emanatie vanuit de leegte (niets) . Maar binnen het christendom heeft de visie dat er schepping is en geen vernietiging de overhand gekregen. Hetgeen logisch is, want als je de gelovigen gaat vertellen dat vernietiging onvermijdelijk is, dan lopen ze de kerk uit.

Jezus vertelde in feite een geheel ander verhaal dan het christendom: de kruisiging is de -symbolische- vernietiging. (Van de mens)
Maar wederom, daar krijg je een kerk niet mee vol. Dus hebben de kerken wederopstanding in het vlees beloofd. (A.G.)

Er zitten dus grote verschillen tussen Hopper en de kerkelijke visie, maar niet tussen Hopper en de visie van Jezus.
De kerken hebben Jezus een tweede maal gekruisigd....