Je ingraven met stelligheid

[Leon]

Daar hebben we ze weer de postmoderne beweringen, die zichzelf onderuit halen. Zoals: “waarheid is altijd relatief” (is dat een relatieve waarheid?) of “absolute waarheden bestaan niet” (ben je daar absoluut zeker van?).
Het relativisme verkondigt dat er geen absolute waarheden zijn, maar als dat waar is dan is die uitspraak een absolute waarheid.


Deze uitspraak is innerlijk tegenstrijdig. Bovenstaande uitspraak wordt verkondigd als zijnde een feitelijke waarheid, maar tegelijkertijd wordt beweerd dat “niets feitelijk waar is”.



Weer tegenstrijdig. Er wordt hier een waarheid verkondigd terwijl we moeten accepteren “dat niets waar is wat je denkt dat waar is”.



Is dat de waarheid? Maar hoe kan dan tegelijkertijd de realiteit niet uit waarheden bestaan?

Het gaat natuurlijk over de waarheid op zich tegenover het zich al of niet bewust zijn van de waarheid. Of de vraag in hoeverre wat je denkt over de waarheid tegenover de waarheid op zich. Jij doet alsof het om twee gelijkwaardige elementen gaat, maar dat is niet zo.

Dankje. De mogelijkheid van een “laatste waarheid” voordat je het concept waarheid als onbruikbaar inruilt voor “mogelijkheden”, de geestelijke variant van waarheid, dat wat je over waarheid kunt denken.

[Inktvlam]

Het gaat natuurlijk over de waarheid op zich tegenover het zich al of niet bewust zijn van de waarheid. Of de vraag in hoeverre wat je denkt over de waarheid tegenover de waarheid op zich. Jij doet alsof het om twee gelijkwaardige elementen gaat, maar dat is niet zo.

Leon doet hier verschillende waarheidsclaims, als hij zich niet bewust is van de waarheid kan hij ook geen waarheidsclaims doen.

[Leon]

Het gaat natuurlijk over de waarheid op zich tegenover het zich al of niet bewust zijn van de waarheid. Of de vraag in hoeverre wat je denkt over de waarheid tegenover de waarheid op zich. Jij doet alsof het om twee gelijkwaardige elementen gaat, maar dat is niet zo.

Leon doet hier verschillende waarheidsclaims, als hij zich niet bewust is van de waarheid kan hij ook geen waarheidsclaims doen.

Het probleem met iets duidelijk maken is dat er stellingen zijn, maar ik zou graag willen dat je de mogelijkheid overweegt en dan een keuze maakt.

[Zolderworm]

Het gaat natuurlijk over de waarheid op zich tegenover het zich al of niet bewust zijn van de waarheid. Of de vraag in hoeverre wat je denkt over de waarheid tegenover de waarheid op zich. Jij doet alsof het om twee gelijkwaardige elementen gaat, maar dat is niet zo.

Leon doet hier verschillende waarheidsclaims, als hij zich niet bewust is van de waarheid kan hij ook geen waarheidsclaims doen.

Het gaat om de vraag "Kunnen we de waarheid kennen?" Dat er op zich een waarheid is, is logisch. Want de waarheid is "hoe het is". En het is altijd "hoe het is". Dat kan niet anders. Als je zegt: "we kunnen de waarheid niet kennen", dan gaat dat over ons bewustzijn. Niet over de waarheid op zich. Dat zijn twee verschillende dingen. Mogelijk kun je de waarheid niet kennen. Maar je kunt wel, als waarheid, vasstellen dat je de waarheid niet kunt kennen. Over het feit dat je de waarheid niet kunt kennen, kun je een ware uitspraak doen. Die twee zaken moet je uit elkaar houden.

[Leon]

Leon doet hier verschillende waarheidsclaims, als hij zich niet bewust is van de waarheid kan hij ook geen waarheidsclaims doen.

Het gaat om de vraag "Kunnen we de waarheid kennen?" Dat er op zich een waarheid is, is logisch. Want de waarheid is "hoe het is". En het is altijd "hoe het is". Dat kan niet anders. Als je zegt: "we kunnen de waarheid niet kennen", dan gaat dat over ons bewustzijn. Niet over de waarheid op zich. Dat zijn twee verschillende dingen. Mogelijk kun je de waarheid niet kennen. Maar je kunt wel, als waarheid, vasstellen dat je de waarheid niet kunt kennen. Over het feit dat je de waarheid niet kunt kennen, kun je een ware uitspraak doen. Die twee zaken moet je uit elkaar houden.

Hoe het is is blijkt bij nader fysisch onderzoek op verschillende manieren tegelijkertijd (kwantumrealiteit). Dat je een sterke beleving hebt van een min of meer vaststaande/bestaande wereld betekent niet dat de wereld voor iedereen op dezelfde manier “bepaald” is. De “bepaalde” wereld is persoonlijk en gebed in het onbepaalde, waardoor toekomst (en geschiedenis) onzeker zijn.

[Zolderworm]

Het gaat om de vraag "Kunnen we de waarheid kennen?" Dat er op zich een waarheid is, is logisch. Want de waarheid is "hoe het is". En het is altijd "hoe het is". Dat kan niet anders. Als je zegt: "we kunnen de waarheid niet kennen", dan gaat dat over ons bewustzijn. Niet over de waarheid op zich. Dat zijn twee verschillende dingen. Mogelijk kun je de waarheid niet kennen. Maar je kunt wel, als waarheid, vasstellen dat je de waarheid niet kunt kennen. Over het feit dat je de waarheid niet kunt kennen, kun je een ware uitspraak doen. Die twee zaken moet je uit elkaar houden.

Hoe het is is blijkt bij nader fysisch onderzoek op verschillende manieren tegelijkertijd (kwantumrealiteit). Dat je een sterke beleving hebt van een min of meer vaststaande/bestaande wereld betekent niet dat de wereld voor iedereen op dezelfde manier “bepaald” is. De “bepaalde” wereld is persoonlijk en gebed in het onbepaalde, waardoor toekomst (en geschiedenis) onzeker zijn.

Dat klopt, maar het is nog de vraag of de kwantumrealiteit is hoe het is. Ook de kwantumrealiteit kan "slechts" een beeld zijn van hoe het is, beschreven in de taal van de wiskunde. Zolang we iets in een taal weergeven of beschrijven zijn we nog niet bij hoe het is.

[Leon]

Hoe het is is blijkt bij nader fysisch onderzoek op verschillende manieren tegelijkertijd (kwantumrealiteit). Dat je een sterke beleving hebt van een min of meer vaststaande/bestaande wereld betekent niet dat de wereld voor iedereen op dezelfde manier “bepaald” is. De “bepaalde” wereld is persoonlijk en gebed in het onbepaalde, waardoor toekomst (en geschiedenis) onzeker zijn.

Dat klopt, maar het is nog de vraag of de kwantumrealiteit is hoe het is. Ook de kwantumrealiteit kan "slechts" een beeld zijn van hoe het is, beschreven in de taal van de wiskunde. Zolang we iets in een taal weergeven of beschrijven zijn we nog niet bij hoe het is.

Ja uiteindelijk “ervaren” we een kwantumrealiteit die nergens op gebaseerd kan zijn. Dat is een mogelijkheid.

[Mart]

Persoonlijk heb ik het lichte vermoeden dat Einstein alsnog gelijk had toen hij ironisch zei: ''God dobbelt niet''. Het antwoord van Niels Bohr is welbekend: ''Vertel God niet wat Hij moet doen'' en - toegegeven - de kwantum mechanica lijkt zijn gelijk te tonen. Desondanks denk ik dat alles wat mogelijk is, daadwerkelijk plaatsvindt en niet slechts potentiële mogelijkheden zijn die bij meting ineenstorten tot een enkele werkelijkheid. Men is alleen niet in staat al die mogelijkheden tegelijk te volgen en terug te communiceren naar onszelf in al die andere mogelijkheden waar men zich eveneens bevindt. Het lijkt me bijvoorbeeld intuïtief sterker dat bijv. de kat van Schrödinger daadwerkelijk zowel dood als levend is en de waarnemer inderdaad zowel een dode kat in de ene werkelijkheid als een levende kat in de andere werkelijkheid waarneemt, dan dat deze bij meting plots verandert in of dood of levend.

Kijk dat is een geloof.

[Leon]

Persoonlijk heb ik het lichte vermoeden dat Einstein alsnog gelijk had toen hij ironisch zei: ''God dobbelt niet''. Het antwoord van Niels Bohr is welbekend: ''Vertel God niet wat Hij moet doen'' en - toegegeven - de kwantum mechanica lijkt zijn gelijk te tonen. Desondanks denk ik dat alles wat mogelijk is, daadwerkelijk plaatsvindt en niet slechts potentiële mogelijkheden zijn die bij meting ineenstorten tot een enkele werkelijkheid. Men is alleen niet in staat al die mogelijkheden tegelijk te volgen en terug te communiceren naar onszelf in al die andere mogelijkheden waar men zich eveneens bevindt. Het lijkt me bijvoorbeeld intuïtief sterker dat bijv. de kat van Schrödinger daadwerkelijk zowel dood als levend is en de waarnemer inderdaad zowel een dode in de ene werkelijkheid als een levende kat in de andere werkelijkheid waarneemt, dan dat deze bij meting plots verandert in of dood of levend.

Kijk dat is een geloof.

Wat de metingen lijken aan te tonen is dat de mogelijkheid van kennis, bewustzijn van het systeem, het deeltje als deeltje laat manifesteren, eigenlijk beter andersom gezegd, als het echt onmogelijk is kennis te hebben van het deeltje als deeltje is er ook geen deeltje maar een golf.

Wat ik interessant vind is de implicatie dat als je kennis dus onmogelijk maakt de kwantumrealiteit de realiteit wordt, en de mogelijkheden weer open zijn. Je vrijheid krijgt. Dat bepleit voor het opzij schuiven van (kennis van) de werkelijkheid. Stoppen met denken maakt wonderen mogelijk.

[Mart]

Persoonlijk heb ik het lichte vermoeden dat Einstein alsnog gelijk had toen hij ironisch zei: ''God dobbelt niet''. Het antwoord van Niels Bohr is welbekend: ''Vertel God niet wat Hij moet doen'' en - toegegeven - de kwantum mechanica lijkt zijn gelijk te tonen. Desondanks denk ik dat alles wat mogelijk is, daadwerkelijk plaatsvindt en niet slechts potentiële mogelijkheden zijn die bij meting ineenstorten tot een enkele werkelijkheid. Men is alleen niet in staat al die mogelijkheden tegelijk te volgen en terug te communiceren naar onszelf in al die andere mogelijkheden waar men zich eveneens bevindt. Het lijkt me bijvoorbeeld intuïtief sterker dat bijv. de kat van Schrödinger daadwerkelijk zowel dood als levend is en de waarnemer inderdaad zowel een dode in de ene werkelijkheid als een levende kat in de andere werkelijkheid waarneemt, dan dat deze bij meting plots verandert in of dood of levend.

Kijk dat is een geloof.

Wat de metingen lijken aan te tonen is dat de mogelijkheid van kennis, bewustzijn van het systeem, het deeltje als deeltje laat manifesteren, eigenlijk beter andersom gezegd, als het echt onmogelijk is kennis te hebben van het deeltje als deeltje is er ook geen deeltje maar een golf.

Wat ik interessant vind is de implicatie dat als je kennis dus onmogelijk maakt de kwantumrealiteit de realiteit wordt, en de mogelijkheden weer open zijn. Je vrijheid krijgt. Dat bepleit voor het opzij schuiven van (kennis van) de werkelijkheid. Stoppen met denken maakt wonderen mogelijk.

Dat lijkt me erg new age-achtig denken. Maar goed, het is mogelijk zolang de kwantum mechanica meerdere interpretaties heeft. In ieder geval klopt de kwantum mechanica, maar waarom het zo is, dat kan zelfs de grootste wetenschapper nog niet zeggen. Dit betekent dat we lekker in de zandbak kunnen spelen met mogelijke interpretaties en daar doe ikzelf graag aan mee.

[Snelheid]

Gelukkig dat er stelligheden zijn,anders zou de mensheid nooit vooruit komen.

[Inktvlam]

Het gaat om de vraag "Kunnen we de waarheid kennen?" Dat er op zich een waarheid is, is logisch. Want de waarheid is "hoe het is". En het is altijd "hoe het is". Dat kan niet anders. Als je zegt: "we kunnen de waarheid niet kennen", dan gaat dat over ons bewustzijn. Niet over de waarheid op zich. Dat zijn twee verschillende dingen. Mogelijk kun je de waarheid niet kennen. Maar je kunt wel, als waarheid, vasstellen dat je de waarheid niet kunt kennen. Over het feit dat je de waarheid niet kunt kennen, kun je een ware uitspraak doen. Die twee zaken moet je uit elkaar houden.

Nee, dat is niet juist. De uitspraak: “we kunnen de waarheid niet kennen” klopt niet. Als de waarheid onkenbaar is, kun je er niets over zeggen en dus ook niet dat hij onkenbaar is. Het veronderstelt dat je blijkbaar meer weet over de waarheid, maar dan kun je niet tegelijkertijd zeggen dat ie onkenbaar is. Dat soort absolute uitspraken zijn tegenstrijdig. De kritiek van filosofen op Kant was hoe het toch mogelijk is dat het onmogelijk is over "das ding an sich" te spreken terwijl Kant zelf in zijn boek (Kritiek van de zuivere rede) niet anders doet.

[Zolderworm]

Het gaat om de vraag "Kunnen we de waarheid kennen?" Dat er op zich een waarheid is, is logisch. Want de waarheid is "hoe het is". En het is altijd "hoe het is". Dat kan niet anders. Als je zegt: "we kunnen de waarheid niet kennen", dan gaat dat over ons bewustzijn. Niet over de waarheid op zich. Dat zijn twee verschillende dingen. Mogelijk kun je de waarheid niet kennen. Maar je kunt wel, als waarheid, vasstellen dat je de waarheid niet kunt kennen. Over het feit dat je de waarheid niet kunt kennen, kun je een ware uitspraak doen. Die twee zaken moet je uit elkaar houden.

Nee, dat is niet juist. De uitspraak: “we kunnen de waarheid niet kennen” klopt niet. Als de waarheid onkenbaar is, kun je er niets over zeggen en dus ook niet dat hij onkenbaar is. Het veronderstelt dat je blijkbaar meer weet over de waarheid, maar dan kun je niet tegelijkertijd zeggen dat ie onkenbaar is. Dat soort absolute uitspraken zijn tegenstrijdig. De kritiek van filosofen op Kant was hoe het toch mogelijk is dat het onmogelijk is over "das ding an sich" te spreken terwijl Kant zelf in zijn boek (Kritiek van de zuivere rede) niet anders doet.

Zoals gezegd hebben uitspraken in de filosofie de status van een oordeel, niet van een absolute zekerheid. Vandaar dat er in de filosofie discussie is tussen de verschillende filosofische richtingen en er telkens weer nieuwe stromingen ontstaan.
Bovendien als we de waarheid wel zouden kunnen kennen, dan zouden we zonder moeite de Big TOE kunnen opstellen, de Theory of Everything, waarin de discrepantie tussen kwantummechanica en relativiteitstheorie niet meer is. In ieder geval een theorie zonder paradoxen. Juist het bestaan van paradoxen wijst erop dat we de waarheid niet kunnen kennen.

[MagereHein]

Het gaat om de vraag "Kunnen we de waarheid kennen?" Dat er op zich een waarheid is, is logisch. Want de waarheid is "hoe het is". En het is altijd "hoe het is". Dat kan niet anders. Als je zegt: "we kunnen de waarheid niet kennen", dan gaat dat over ons bewustzijn. Niet over de waarheid op zich. Dat zijn twee verschillende dingen. Mogelijk kun je de waarheid niet kennen. Maar je kunt wel, als waarheid, vasstellen dat je de waarheid niet kunt kennen. Over het feit dat je de waarheid niet kunt kennen, kun je een ware uitspraak doen. Die twee zaken moet je uit elkaar houden.

Nee, dat is niet juist. De uitspraak: “we kunnen de waarheid niet kennen” klopt niet. Als de waarheid onkenbaar is, kun je er niets over zeggen en dus ook niet dat hij onkenbaar is. Het veronderstelt dat je blijkbaar meer weet over de waarheid, maar dan kun je niet tegelijkertijd zeggen dat ie onkenbaar is. Dat soort absolute uitspraken zijn tegenstrijdig. De kritiek van filosofen op Kant was hoe het toch mogelijk is dat het onmogelijk is over "das ding an sich" te spreken terwijl Kant zelf in zijn boek (Kritiek van de zuivere rede) niet anders doet.

Als we 500 jaar terug kijken en dat vergelijk met nu, denk ik (voorzichtig) dat we meer met zekerheid weten (fysica) dan destijds. Maar met een flinke kanttekening. Alles lijkt goed te werken maar het standaardmodel zou zo maar eens op de schop kunnen gaan (donkere energie/materie/vacuüm kwantumvelden etc). Bruikbaar is de theorie wel, we plukken er immers de vruchten van.
Nadeel: Hoe meer we weten des te groter worden de gaten in onze kennis lijkt het wel. Het leek zo eenvoudig met de a-tomos.

[peda]

Zoals gezegd hebben uitspraken in de filosofie de status van een oordeel, niet van een absolute zekerheid. Vandaar dat er in de filosofie discussie is tussen de verschillende filosofische richtingen en er telkens weer nieuwe stromingen ontstaan.
Bovendien als we de waarheid wel zouden kunnen kennen, dan zouden we zonder moeite de Big TOE kunnen opstellen, de Theory of Everything, waarin de discrepantie tussen kwantummechanica en relativiteitstheorie niet meer is. In ieder geval een theorie zonder paradoxen. Juist het bestaan van paradoxen wijst erop dat we de waarheid niet kunnen kennen.

Hallo Zolder,

Dat vind ik persoonlijk te absoluut gesteld. Er is een groot verschil tussen de overtuiging "" niet kunnen kennen "' en "' per heden nog niet kennen "'.
Ik ben geen helderziende, dus ik kan niet voorspellen wat er over 1000 of nog meer jaren geweten wordt. Zo zie ik het "" Ding an Sich "" ook. Per heden is er Niets met zekerheid over te weten. Alles wat er over verteld wordt, is sterk op intuÏtie gebaseerde speculatie ( Hopper steigert bij deze uitspraak ). Er MOET wel een geestelijk, Bewustzijn bestaan en dat Bewustzijn is de Oorzaak van alles dat bestaat. Een axioma met het weten per heden, maar een axioma is gewoon geen hard bewijs. Dat axiomatische Bewustzijn wordt vervolgens tot op detailniveau beschreven. "" Het Ding an Sich "" is het de kleurrijke God, is het een Kosmisch Bewustzijn, is het Het ENE, is het de Ultieme Essentie, is het de Oerbron en zo kun je nog een poosje doorgaan.

[MagereHein]

Zoals gezegd hebben uitspraken in de filosofie de status van een oordeel, niet van een absolute zekerheid. Vandaar dat er in de filosofie discussie is tussen de verschillende filosofische richtingen en er telkens weer nieuwe stromingen ontstaan.
Bovendien als we de waarheid wel zouden kunnen kennen, dan zouden we zonder moeite de Big TOE kunnen opstellen, de Theory of Everything, waarin de discrepantie tussen kwantummechanica en relativiteitstheorie niet meer is. In ieder geval een theorie zonder paradoxen. Juist het bestaan van paradoxen wijst erop dat we de waarheid niet kunnen kennen.

Hallo Zolder,

Dat vind ik persoonlijk te absoluut gesteld. Er is een groot verschil tussen de overtuiging "" niet kunnen kennen "' en "' per heden nog niet kennen "'.
Ik ben geen helderziende, dus ik kan niet voorspellen wat er over 1000 of nog meer jaren geweten wordt. Zo zie ik het "" Ding an Sich "" ook. Per heden is er Niets met zekerheid over te weten. Alles wat er over verteld wordt, is sterk op intuÏtie gebaseerde speculatie ( Hopper steigert bij deze uitspraak ). Er MOET wel een geestelijk, Bewustzijn bestaan en dat Bewustzijn is de Oorzaak van alles dat bestaat. Een axioma met het weten per heden, maar een axioma is gewoon geen hard bewijs. Dat axiomatische Bewustzijn wordt vervolgens tot op detailniveau beschreven. "" Het Ding an Sich "" is het de kleurrijke God, is het een Kosmisch Bewustzijn, is het Het ENE, is het de Ultieme Essentie, is het de Oerbron en zo kun je nog een poosje doorgaan.

Dit is in mijn ogen een woordenbrij. Je speelt met woorden. Combineert ze weliswaar in goed Nederlands maar ze zeggen niets. Ultieme essentie, kosmisch bewustzijn. Waarom zo'n moeite met fysische verklaringen? Waarom moet er meer zijn? En waarom moet dat meer een vage oerbron, de ultieme essentie, de T factor zijn? Het is zo vaag!!

[peda]

Hallo Zolder,

Dat vind ik persoonlijk te absoluut gesteld. Er is een groot verschil tussen de overtuiging "" niet kunnen kennen "' en "' per heden nog niet kennen "'.
Ik ben geen helderziende, dus ik kan niet voorspellen wat er over 1000 of nog meer jaren geweten wordt. Zo zie ik het "" Ding an Sich "" ook. Per heden is er Niets met zekerheid over te weten. Alles wat er over verteld wordt, is sterk op intuÏtie gebaseerde speculatie ( Hopper steigert bij deze uitspraak ). Er MOET wel een geestelijk, Bewustzijn bestaan en dat Bewustzijn is de Oorzaak van alles dat bestaat. Een axioma met het weten per heden, maar een axioma is gewoon geen hard bewijs. Dat axiomatische Bewustzijn wordt vervolgens tot op detailniveau beschreven. "" Het Ding an Sich "" is het de kleurrijke God, is het een Kosmisch Bewustzijn, is het Het ENE, is het de Ultieme Essentie, is het de Oerbron en zo kun je nog een poosje doorgaan.

Dit is in mijn ogen een woordenbrij. Je speelt met woorden. Combineert ze weliswaar in goed Nederlands maar ze zeggen niets. Ultieme essentie, kosmisch bewustzijn. Waarom zo'n moeite met fysische verklaringen? Waarom moet er meer zijn? En waarom moet dat meer een vage oerbron, de ultieme essentie, de T factor zijn? Het is zo vaag!!

Je kunt het "' vaag "" noemen, maar intussen vult het wel talloze pagina's aan inbreng, dus zo "' vaag "" is het weer niet. Het hangt van de beschouwer af of het "" vaag "' wordt genoemd. De ene doet "' vaag "' af in een enkele regel, een ander weet met hetzelfde "' vaag "' een dik boekwerk te vullen. C'est la vie.

[MagereHein]

Dit is in mijn ogen een woordenbrij. Je speelt met woorden. Combineert ze weliswaar in goed Nederlands maar ze zeggen niets. Ultieme essentie, kosmisch bewustzijn. Waarom zo'n moeite met fysische verklaringen? Waarom moet er meer zijn? En waarom moet dat meer een vage oerbron, de ultieme essentie, de T factor zijn? Het is zo vaag!!

Je kunt het "' vaag "" noemen, maar intussen vult het wel talloze pagina's aan inbreng, dus zo "' vaag "" is het weer niet. Het hangt van de beschouwer af of het "" vaag "' wordt genoemd. De ene doet "' vaag "' af in een enkele regel, een ander weet met hetzelfde "' vaag "' een dik boekwerk te vullen. C'est la vie.

Zo vaag dat iedereen er blijkbaar anders over denkt. De een zijn God is de ander zijn God niet.

[peda]

Je kunt het "' vaag "" noemen, maar intussen vult het wel talloze pagina's aan inbreng, dus zo "' vaag "" is het weer niet. Het hangt van de beschouwer af of het "" vaag "' wordt genoemd. De ene doet "' vaag "' af in een enkele regel, een ander weet met hetzelfde "' vaag "' een dik boekwerk te vullen. C'est la vie.

Zo vaag dat iedereen er blijkbaar anders over denkt. De een zijn God is de ander zijn God niet.

Ik noem dat kleuring en kleuring geeft beleving en verhindert "" Tote Hose "'. Kies jij voor "" Tote Hose "', een forum bestaande uit 2 deelnemers met om de dag een inbreng ??

[MagereHein]

Zo vaag dat iedereen er blijkbaar anders over denkt. De een zijn God is de ander zijn God niet.

Ik noem dat kleuring en kleuring geeft beleving en verhindert "" Tote Hose "'. Kies jij voor "" Tote Hose "', een forum bestaande uit 2 deelnemers met om de dag een inbreng ??

Hier begrijp ik je niet.
Kleuring?
Ieder kleurt zijn of haar God toch anders in? Neem de Hindoes alleen al. Heel veel kleurtjes!

[peda]

Ik noem dat kleuring en kleuring geeft beleving en verhindert "" Tote Hose "'. Kies jij voor "" Tote Hose "', een forum bestaande uit 2 deelnemers met om de dag een inbreng ??

Hier begrijp ik je niet.
Kleuring?
Ieder kleurt zijn of haar God toch anders in? Neem de Hindoes alleen al. Heel veel kleurtjes!

Hallo Hein,
Dat is toch precies wat ik schrijf. Heel mijn inbreng gaat over veel kleurtjes!

[Zolderworm]

Zoals gezegd hebben uitspraken in de filosofie de status van een oordeel, niet van een absolute zekerheid. Vandaar dat er in de filosofie discussie is tussen de verschillende filosofische richtingen en er telkens weer nieuwe stromingen ontstaan.
Bovendien als we de waarheid wel zouden kunnen kennen, dan zouden we zonder moeite de Big TOE kunnen opstellen, de Theory of Everything, waarin de discrepantie tussen kwantummechanica en relativiteitstheorie niet meer is. In ieder geval een theorie zonder paradoxen. Juist het bestaan van paradoxen wijst erop dat we de waarheid niet kunnen kennen.

Hallo Zolder,

Dat vind ik persoonlijk te absoluut gesteld. Er is een groot verschil tussen de overtuiging "" niet kunnen kennen "' en "' per heden nog niet kennen "'.
Ik ben geen helderziende, dus ik kan niet voorspellen wat er over 1000 of nog meer jaren geweten wordt. Zo zie ik het "" Ding an Sich "" ook. Per heden is er Niets met zekerheid over te weten. Alles wat er over verteld wordt, is sterk op intuÏtie gebaseerde speculatie ( Hopper steigert bij deze uitspraak ). Er MOET wel een geestelijk, Bewustzijn bestaan en dat Bewustzijn is de Oorzaak van alles dat bestaat. Een axioma met het weten per heden, maar een axioma is gewoon geen hard bewijs. Dat axiomatische Bewustzijn wordt vervolgens tot op detailniveau beschreven. "" Het Ding an Sich "" is het de kleurrijke God, is het een Kosmisch Bewustzijn, is het Het ENE, is het de Ultieme Essentie, is het de Oerbron en zo kun je nog een poosje doorgaan.

We kunnen de werkelijkheid wel in de taal van de wiskunde beschrijven en kunnen misschien nog een stuk verder daarin komen. Misschien ooit zover dat we de relativiteitstheorie en de kwantummechanica verenigen in één theorie. Maar kunnen we dan de wiskundige beschrijving ook werkelijk vatten. Kunnen we bijvoorbeeld werkelijk vatten wat een vierdimensionaal ruimtetijd-continuüm is? En als we in het algemeen de dingen, dat wat is, niet werkelijk kunnen vatten, dan is onze kennis beperkt. We kunnen dan de werkelijkheid zoals deze is, of de waarheid, niet kennen.

[MagereHein]

We kunnen de werkelijkheid wel in de taal van de wiskunde beschrijven en kunnen misschien nog een stuk verder daarin komen. Misschien ooit zover dat we de relativiteitstheorie en de kwantummechanica verenigen in één theorie. Maar kunnen we dan de wiskundige beschrijving ook werkelijk vatten. Kunnen we bijvoorbeeld werkelijk vatten wat een vierdimensionaal ruimtetijd-continuüm is? En als we in het algemeen de dingen, dat wat is, niet werkelijk kunnen vatten, dan is onze kennis beperkt. We kunnen dan de werkelijkheid zoals deze is, of de waarheid, niet kennen.

Ik denk dat alleen de wiskundige dit kan vatten. Niet voor zich zien, maar wel tot in het diepste van zijn vezels begrijpen. Juist omdat de berekeningen consistent zijn en kloppen. Zoals voor ons 2+2=4. Dit is winkunde maar we begrijpen t volkomen, omdat het klopt.

[peda]

Hallo Zolder,

Dat vind ik persoonlijk te absoluut gesteld. Er is een groot verschil tussen de overtuiging "" niet kunnen kennen "' en "' per heden nog niet kennen "'.
Ik ben geen helderziende, dus ik kan niet voorspellen wat er over 1000 of nog meer jaren geweten wordt. Zo zie ik het "" Ding an Sich "" ook. Per heden is er Niets met zekerheid over te weten. Alles wat er over verteld wordt, is sterk op intuÏtie gebaseerde speculatie ( Hopper steigert bij deze uitspraak ). Er MOET wel een geestelijk, Bewustzijn bestaan en dat Bewustzijn is de Oorzaak van alles dat bestaat. Een axioma met het weten per heden, maar een axioma is gewoon geen hard bewijs. Dat axiomatische Bewustzijn wordt vervolgens tot op detailniveau beschreven. "" Het Ding an Sich "" is het de kleurrijke God, is het een Kosmisch Bewustzijn, is het Het ENE, is het de Ultieme Essentie, is het de Oerbron en zo kun je nog een poosje doorgaan.

We kunnen de werkelijkheid wel in de taal van de wiskunde beschrijven en kunnen misschien nog een stuk verder daarin komen. Misschien ooit zover dat we de relativiteitstheorie en de kwantummechanica verenigen in één theorie. Maar kunnen we dan de wiskundige beschrijving ook werkelijk vatten. Kunnen we bijvoorbeeld werkelijk vatten wat een vierdimensionaal ruimtetijd-continuüm is? En als we in het algemeen de dingen, dat wat is, niet werkelijk kunnen vatten, dan is onze kennis beperkt. We kunnen dan de werkelijkheid zoals deze is, of de waarheid, niet kennen.

Hallo Zolder,

Het is per heden niet zeker dat er Werkelijk een meer dimensionale ruimte bestaat. Daar begint reeds per heden het niet kunnen weten, maar misschien is er over duizend jaar wel degelijk bekend dat er geen meer dimensionale ruimte bestaat. ik weet het niet en over datgene dat ik niet weet, doe ik geen zekerheidsuitspraak. Het kan in de toekomst zo of zo gaan uitvallen, als resultante van het meer weten dat dan beschikbaar is.

[Inktvlam]

Juist het bestaan van paradoxen wijst erop dat we de waarheid niet kunnen kennen.

Nee. De waarheid van sommigen fenomenen nog niet kennen!
Er zijn een heleboel dingen die we wel weten. We weten hoe we machines moeten bouwen, mensen en dingen moeten vervoeren, enzovoort. Zonder die kennis zou het hele moderne leven tot stilstand komen. Wetenschap gaat om weten, kennis verwerven. Als je blijft zeggen dat de waarheid onkenbaar is, kun je de wetenschap wel vaarwel zeggen en zou je nooit een stap vooruit komen.