Yours schreef: ↑24 dec 2021, 15:02
hopper schreef: ↑24 dec 2021, 12:54
er valt niks te incasseren na de dood omdat er niemand meer is om te incasseren.....
Eerder schreef je:
hopper schreef: ↑20 dec 2021, 14:50Des te meer reden om het eens over sterven te hebben. Het zou wel eens kunnen zijn dat de 'angstigen' in een enorm strijdproces (verzet) terechtkomen. Of omgekeerd dat de niet-angstigen wegglijden in de dood. De 'state of mind' zoals ik die ervaren heb is het uiteenvallen van de persoonlijkheid. Maar het feest is niet doorgegaan zoals je zult begrijpen , anders dan schreef ik hier niet.
Er valt inderdaad niets te 'incasseren' als de persoonlijkheid uiteen gevallen is. Dan is er inderdaad ‘niets’ na de dood.
Ja. Als levende mens ben ik in zekere zin nog gebonden aan het afgescheiden-zijn wat synoniem is aan de persoon c.q. persoonlijkheid.
In Christusbewustzijn is die afgescheidenheid al opgeheven. Het allerhoogste en meest volkomen is echter het opgaan in het Ene.
Dan hou 'ik' op te bestaan.
In de quote waar je naar verwijst blijkt dat ik dat al redelijk voor elkaar heb. Er is geen enkel verzet in mij tegen niet-bestaan.
Ik vind het niet erg op niet langer te bestaan: mijn loon van de spirituele arbeid is dan 'niets'.
Hetgeen diametraal staat op het loon welke gelovigen wensen te ontvangen voor hun spirituele arbeid.
Zij wensen als 'iets' voort te bestaan. Ik geef het 'iets' graag op en dat zal zich voltooien als ik sterf.
Het Ene leeft in mij en als mij, dat zal ongetwijfeld door gaan. Maar dan niet meer in 'mij'.