peda schreef: ↑29 dec 2021, 14:32
small brother schreef: ↑29 dec 2021, 11:34
Met een d66-zedenpolitie kun je gemakkelijk een systeem optuigen van
bestraffing van elk gesproken woord.
Ik vind dat
geen bestraffing van elk gesproken woord, maar wel als een zaak van toegestane grensbepaling door de forum eigenaar.
Het gaat om het ventileren van een overtuigingsinhoud, niet om het in de praktijk concreet toepassen van de overtuiging. Op een forum worden uitsluitend overtuigingen in de arena gebracht,
de al of niet praktische uitvoering van de overtuiging is niet aan de orde. In hoeverre iemand een grensbepaling op een publiek forum als
discriminatoir ziet, is aan de beschouwer.
Dit is inderdaad de crux. Een scheldwoord is schelden waar iemand zich bescholden voelt. Maar een scheldwoord is ook schelden, als je denkt dat iemand bedoeld te treffen en te kwetsen. Welke beide varianten van schelden, nog helemaal niets hoeven te zeggen over de bedoelingen van de spreker. En een scheldwoord kan ook schelden zijn, omdat dat zo is afgesproken in sociale ruimtes.
Nu gaat het niet om schelden, maar om een levensvisie. En wel een visie met de oudste papieren van de wereld, die juist in onze tijd toevallig met wortel en tak afgetuigd en kaalgeschoren wordt. Namelijk hoe een man en vrouw zich tot elkaar verhouden in een eenheid, die in oudere tijden ook een aparte staat van duurzame en wettelijke samenleving inhielden.
Waarbij overigens wel al een overgangsperiode is waarin geen enkele huwelijkse staat meer bestaat als wettelijk duurzaam kader, zodat ook nog niet bekend is of überhaupt de toekomst nog een vorm van paarsgewijze samenleving zal kennen.
Terwijl een ander aspect behoorlijk prangend door elke behandeling en bespreking heen prikt: er wordt geen onderscheid gemaakt met misbruik van een wettelijke basis, en er wordt ook geen onderscheid gemaakt met misbruik van een basis die geheel rust op liefde, terwijl er tegelijkertijd in het publieke debat wel op oppervlakkigheden onmiddellijk als door een wesp gestoken wordt gereageerd, als wordt gerefereerd aan een wettelijk systeem van gezag en orde.
Op welke momenten ook gewoon blijkt, dat slechts weinigen begrijpen hoe er verschillende vormen en insteken kunnen zijn, die niettemin tot gebalanceerde situaties kunnen komen, terwijl omgekeerd in een chaotische samenleving weinig tot helemaal niets meer tot een uitgebalanceerde situatie van duurzaam persoonlijk leven komt.
Dat is volgens mij vragen om een moraalachtige bureaucratie met een jungle van misverstanden en onbegrijpelijkheden, die elk opnieuw weer zullen leiden tot onbegrip en meer chaos en meer bureaucratie. Zeker ook omdat de samenleving als geheel niet meer een harmonisch traditioneel geheel vormt, zodat voor elk wat wils is op het gebied van misbruik en anderssoortig gedrag in onze samenleving als apert asociaal ervaren wordt.
Een vergelijking dringt zich op met dictaturen: als een land moeite heeft zichzelf staande en overeind te houden, dan worden er represaillemaatregelen gebruikt als het knijp loopt. Zodra een land daartoe overgaat, worden er maatregelen genomen en schendingen geconstateerd van mensenrechten, zodat het land nog meer in de knel komt. Voeg daar een economische crisis aan toe en overal wordt het gezag onhoudbaar en gaat de bevolking roepen om verbetering. We noemen dat dan in euforie een heerlijke lente van democratie en een bewijs van onze hoog verheven staat van zijn. Honderdduizenden sterven in tenminste drie oorlogen en miljoenen stromen onze grenzen binnen en honderdduizenden sterven onderweg en onderzee. Die lente he, was die nu moreel of materieel, en hoe becijferen we dat?
De vergelijking lijkt goedkoop. Maar zij is wel degelijk relevant. Want pas als alles is ingestort en wij twee generaties verder zijn, komt er iets van en gevoel en besef dat bij alle oprechte ideeën en gevoelens, misschien het geheel als zodanig misschien toch wel een beetje was doorgeschoten, als een ongeleid projectiel of zo. En denk dan maar gerust aan een olietanker op kruissnelheid op de Rotterdamse kade.
Dus terug, naar een open discussie:
waarom zou je bang zijn voor woorden?
God zegt, dat de man gezag heeft over de vrouw,
zoals Christus gezag heeft over de man,
zoals God gezag heeft over Christus.
Elk misbruik van de vrouw
keert zich dus altijd
ook tegen de man
en tegen Christus
en tegen God.
Dat heersen dat wordt gezien als vloek,
is dus ook in Christus begrepen in de liefde,
en het heet gezag.
1Corinthiërs 11:3
Maar ik wil, dat u weet, dat Christus het Hoofd is eens iegelijken mans,
en de man het hoofd der vrouw, en God het Hoofd van Christus.
