hopper schreef: 28 dec 2021, 20:32
Er zijn geen absolute normen en waarden. Sommige stellen doen met veel plezier aan partnerruil. Als iedereen daar blij van wordt, dan is er geen probleem.
Daar is al de eerste absolute waarde die je stelt, namelijk dat van plezier en blijdschap voor alle betrokken partijen, waar je blijkbaar goed en kwaad aan afmeet.
Ik sla regelmatig een flater. Vroeger kreeg ik daar een rood hoofd van. Tegenwoordig is dat minder, wat de mensen van mij denken moeten ze zelf maar weten.
De tweede absolute waarde, gesteld vanuit een individualistisch perspectief. Schaamte is een effectief systeem dat ervoor zorgt dat je gedrag voldoende harmonieert met dat van de gemeenschap waarin je leeft. Door schaamte over wat mensen van je vinden te relativeren, geef je aan dat je dergelijke harmonisatie minder tot niet van belang acht.
Inderdaad, veel van die waarden en normen komen voort uit angst en bezitsdrang. Mensen zijn geen bezit, dus als je man/vrouw er eens wil seksen met een ander, dan heb jij daar feitelijk niks over te zeggen. Anders beschouw je mensen als bezit.
De derde absolute waarde die je stelt: mensen zijn geen bezit en hebben geen zeggenschap over elkaar. Bij jou blijkbaar ook niet binnen een huwelijk. Wat volgens mij weer conflicteert met je eerste waarde, maar dat is nu even het punt niet.
Vrijheid is als je niks meer te verliezen hebt, Janis Joplin zong het al. Alles veranderd toch telkens.
De vierde absolute waarde, waarmee je vrijheid op meer nihilistische wijze interpreteert. Vrijheid kan namelijk verschillende betekenissen hebben, waarvan deze er één is.
Ik beschouw vrijheid bijvoorbeeld als de onbeperkte mogelijkheid om goed, vreugdevol en volmaakt verbonden met God, je naasten en de schepping te leven. Het kwaad beschouw ik als een kerker, een gevangenis, die ons bij zich probeert te houden met aantrekkelijk ogend, maar uiteindelijk vreugdeloos vermaak.
In een land als Nederland hebben we wetten waar we ons aan houden. Gelukkig staan zaken als homoseksualiteit niet meer als een wetsovertreding te boek. Op zondag mogen we werken. Met redelijke wetten is niks mis. Zolang ze maar geen waarden en normen gaan afdwingen.
De vijfde absolute waarde: wetten mogen geen normen en waarden, dus bepaalde leefwijzen afdwingen. Wat overigens weer conflicteert met de zin erboven, want het goed- of afkeuren van homoseksualiteit komt juist voort uit bepaalde aangehangen normen en waarden omtrent seksualiteit en geaardheid. En de afschaffing van de zondagsrust, of een nationale wekelijkse vrije dag in het algemeen, komt ook direct voort uit zowel individualistische als kapitalistische waarden.
Feitelijk predikte Jezus al om alles los te laten, dus in de kliko met al die normen en waarden. Jezus is dood, lang leve Jezus!
Wat ik hierboven probeer aan te tonen, is dat je zelf wel degelijk alsnog absolute waarden (en normen) stelt, veronderstellende dat je meent dat wat je hierboven schrijft altijd en overal als maatstaf behoort te gelden. Het afschaffen van bepaalde normen en waarden kan alleen vanuit andere normen en waarden gebeuren.
Daarbij onderwijst Jezus in onder meer de bergrede wel degelijk verschillende behoorlijk radicale waarden: je vijanden liefhebben, onvoorwaardelijke vergeving, de andere wang toekeren, het goede in het verborgene doen, nederigheid, gematigdheid, het onverbrekelijke huwelijk en de noodzaak tot bekering.
