Over de duivel (uit geestelijke ervaringen van de asceten)

[Uranopolitis]

Porfírios de Kavsokaliviet (berg Athos):

Dit is wat de duivel is gelukt. Hij maakte van de aarde een labyrint, zodat we niet met elkaar kunnen opschieten. Wat hebben we geleden en hebben het niet begrepen? Zie je hoe we zijn afgedwaald? We hebben van onze aarde en onze tijd een echt psychiatrisch ziekenhuis gemaakt! En we begrijpen niet wat er met ons aan de hand is. We vragen ons allemaal af: "Wat is er met ons gebeurd, waar gaan we naartoe, waarom gingen onze kinderen de straat op, waarom verlieten ze hun huizen, waarom gaven ze het leven op, waarom gaven ze hun opleiding op? Waarom gebeurt dit?" De duivel slaagde erin zichzelf onzichtbaar te maken en mensen andere namen te laten gebruiken. Artsen, psychologen zeggen vaak als een persoon lijdt: "Oh, je hebt een zenuwziekte! O, je hebt depressie!" en dergelijke. Ze geven niet toe dat de duivel egoïsme in de mens stimuleert en aansteekt. En toch bestaat de duivel, hij is de geest van het kwaad. Als we zeggen dat hij niet bestaat, dan ontkennen we het evangelie dat over hem spreekt. Dit is onze vijand, onze tegenstrever in het leven, het tegenovergestelde van Christus en wordt antichrist genoemd. Christus kwam naar de aarde om ons van de duivel te bevrijden en ons redding te schenken.

[Uranopolitis]

Wanneer de duivel ons niet kan verslaan, valt hij ons "uitwendig" aan om ons bang te maken, met verschillende gebeurtenissen, toegestaan ​​door God.
Schenk geen aandacht aan de duivel. Hoe meer je hem aandacht geeft, hoe dichter hij bij je komt. Als je hem van je weg wilt jagen, stop dan aandacht aan hem te schenken. Negeer hem. Alleen negering is hij waard. Zodra hij het krijgt, zal hij beginnen zich terug te trekken. Totdat hij uiteindelijk zal vluchten. Negering is het tweede wapen, na het Heilig Kruis, tegen de duivel! En hij is letterlijk bang voor het Heilig Kruis, hij beeft ervoor en neemt een wanordelijk vlucht ervan. En hij kan niet tegen de negering (het kan ook minachting betekenen). Omdat hij arrogant is en barst uit van zijn kwaad! Deze arrogantie was tenslotte de oorzaak van zijn val en van wat hij geworden is. Hij kreeg zijn straf...

[Uranopolitis]

De duivel belast soms niet met bekoringen de mensen, die door een of andere passie zijn ondergeschikt aan hem, denkend dat ze goed gaan. Soms, wanneer hijzelf een ziekte veroorzaakt, komt hij later en neemt de oorzaak van de ziekte weg na verschillende niet-christelijke bezweringen en gebeden, zodat de mensen die oppervlakkig oordelen, denken dat mens, terwijl hij zijn werktuig is, wonderbaarlijke kracht heeft. Zo lijkt het dat er genezingen komen van magiërs en andere werktuigen van verzoeking.

Geef de duivel geen rechten. Dat wil zeggen, ik laat geen enkele gedachte van wrok in mij, noch een gedachte van egoïsme, zodat satan geen open raam vindt. Het raam is het recht. Wanneer je je van God afkeert, ben je in gevaar, omdat satan je dan "zuiver" vindt en over je zal heersen.

De duivel vertelt je tien waarheden en één leugen, om je te doen geloven dat de elfde die hij je vertelt, ook waarheid is.

Dit alles - het onderwerp van UFO's, buitenaardse wezens en leven op andere planeten - zijn fantastische, demonische dingen. Er is geen leven op een andere planeet...

[Uranopolitis]

Mark de Asceet, geboren in 360 in Athene, wat nu in Griekenland is:

- Hij die zegt dat hij alle trucjes en listen van de duivel kent, laat ons zien dat hij zichzelf niet volledig kent. Als de geest bevrijd is van lichamelijke bekommeringen, ziet hij dienovereenkomstig de sluwheid van de vijanden.
- Als de duivel ziet dat de geest met het hart heeft gebeden, dan valt hij aan met grote en bedrieglijke verzoekingen. Omdat hij geen kleine deugden wil, om ze met grote aanvallen omver te moeten werpen.

De cursieve woorden zijn toegevoegd door mij om de tekst nog duidelijker te maken.

[Uranopolitis]

Johannes Climacus, de schrijver van de Ladder van de Goddelijke opgang, VII eeuw:

- Elke oorlog van demonen tegen ons is over het algemeen te wijten aan 3 oorzaken: a) onze nalatigheid en wellustigheid b) onze hoogmoed en c) de afgunst van de demonen. De eerste oorlog is zielig, de tweede - ellendig en de derde - gezegend.

- Bij al onze God-gerichte inspanningen worden drie kuilen stiekem gegraven door de demonen. Aanvankelijk worstelen ze om het goede niet te laten slagen. Daarna, nadat ze in de eerste fase zijn verslagen, vechten ze dat het goede dat bereikt is, niet helemaal God-welgevallig zou zijn. Maar als de demonen ook in deze doelstelling falen, dan naderen ze stilletjes onze ziel en prijzen ons, dat we in alles handelen zoals God het wil. De tegenstander van de demonen in de eerste oorlog is de systematische voorbereiding voor de dood, in de tweede - de onderwerping en verootmoediging, en in de derde - de intense en constante zelfberisping.

[Uranopolitis]

- De duivel richt al zijn ijver, kunst, stuwkracht, sluwheid en vindingrijkheid om de mens meer tot tegennatuurlijke zonden te leiden en niet zozeer tot natuurlijke zonden, omdat tegennatuurlijke zonden een grotere straf brengen.

- Demonen zijn bang voor "single-mindedness" (concentratie van de geest), zoals de dieven zijn bang voor honden.

- Laten we ernaar streven om niet alleen worstelaars te zijn, maar ook strijders tegen de demonen. Omdat de eerstgenoemden soms toeslaan en soms geslagen worden door demonen, terwijl de laatstgenoemden de vijand altijd achtervolgen.

[Uranopolitis]

- De demonen zijn, zoals sommigen beweren, met niks anders zo blij als met de stank van ontucht en met geen andere passie dan de onreinheid van het lichaam.

- Voor een korte tijd verbergen de boze demonen zich en strijden ze niet tegen ons. En dit om ons in nalatigheid te doen vervallen, waarbij we de grote hartstochten als klein zien en zo in een ongeneeslijke ziekte vervallen. Er zijn andere gevallen waarin sommige kwaadaardige en jaloerse demonen zich vrijwillig terugtrekken en geen strijd voeren tegen de heiligen. En dit om hen geen overwinningskransen te bezorgen in de oorlog, waarin ze geen overwinning verwachten.

- Het kwaad van onze vijanden is groot. De moeders van deugden veranderen ze in moeders van de kwaden! En de oorzaken van nederigheid maken ze tot oorzaken van hoogmoed.

- Het is onmogelijk voor de duivel om te strijden tegen hen die zijn wil doen. Zo heeft de trotse mens geen duivel nodig, want hij is een duivel en een vijand van zichzelf geworden.

- De demonen weten niets toekomstigs vanuit een voorspellende kracht. Want dan hadden ook de magiërs gekund om ons de dood voorspellen.

- Zolang de mens een gewone burger of een gewone zeeman of boer is, strijden de vijanden van de koning niet zo veel tegen hem. Maar zodra ze zien dat hij de zalving en het schild en de dolk en het zwaard en de boog heeft ontvangen en het militaire uniform heeft aangetrokken, dan knarsen ze met hun tanden tegen hem en pogen ze hem op alle mogelijke manieren te doden. Laten we daarom niet in slaap vallen.

[Uranopolitis]

Ouderling Païsios de Athoniet, een charismatische monnik uit Turkije / Griekenland van de XX eeuw. Doordat Gods genade op een bijzondere wijze werkzaam in hem was, heeft hij veel mensen geholpen in hun geestelijk privé leven door zijn wijze onderricht. De volgende vele beweringen zijn van hem.

- Christus heeft de duivel het recht ontnomen om kwaad te doen. Alleen als de mens hem rechten geeft, kan hij schade aanrichten. Als iemand zondigt en geen deelneemt aan de sacramenten van de Kerk, geeft hij het recht aan verzoeking en wordt hij met een demonische invloed geconfronteerd... Bekering en biecht snijden het recht van de duivel af. Op iemand die trouw is, - een kerkelijk leven leidt, zijn zonden opbiecht, naar de communie gaat, - heeft de duivel geen macht, geen heerschappij.

- De duivel na de kruisiging van Christus is als de slang wiens gif is ontnomen of als de hond wiens tanden zijn ontnomen. Het gif is van de duivel ontnomen, ontnomen zijn de tanden van de honden, de demonen en ze zijn nu ontwapend en wij zijn gewapend met het Kruis. Niets, niets kunnen de demonen doen aan Gods schepsel, als we ze geen rechten geven. Ze maken alleen maar herrie, ze hebben geen macht.

- Nederigheid heeft grote kracht en verstrooit de duivel. Waar nederigheid is, heeft de duivel geen plaats. En waar geen duivel is, zijn derhalve geen verzoekingen.

[Uranopolitis]

- De duivel... maakt de nalatige meer nalatig, de hardvochtige meer hardvochtig, de overgevoelige meer overgevoelig enzovoort. Bij de ene belemmert hij spirituele vooruitgang met zelfrechtvaardiging en de ander pakt hij met overgevoeligheid en stort hem in wanhoop. Echter, de duivel wordt steeds erger. Zijn kwaad en afgunst nemen steeds meer toe.

- We moeten geestelijke dapperheid hebben om de duivel en al zijn slechte telegrammen, - de gedachten - te verachten en geen gesprek met hem beginnen. Al komen alle advocaten van de wereld bij elkaar, ze kunnen geen weerstand bieden aan een kleine duiveltje (in het voeren van polemiek). Om de banden met verleiding te verbreken en haar te vermijden, helpt het veel om de discussies met hem te stoppen. Is er iets met ons gebeurd? Heeft men ons onrecht aangedaan? Heeft men ons beledigd? Laten we eens kijken of we in fout waren. Als we geen schuld hebben, dan hebben we een beloning (van God). Je hoeft niet door te gaan (met de negatieve gedachten).

- De duivel kan een reus neerhalen, maar hij kan ook worden verslagen door een klein meisje met nederigheid!

- De duivel heeft 3 tentakels: voor de armen heeft hij het communisme, voor de gelovigen heeft hij oecumenisme en voor de rijken heeft hij de vrijmetselarij.

Met oecumenisme bedoeld hij volgens mij niet de interreligieuze dialoog, maar de verzoening met andere religies die dan gezien worden als gelijke paden naar één doel.

[Uranopolitis]

- Net zoals de vijand, alvorens met artillerie aan te vallen, de forten bombardeert met de luchtmacht, om ze te breken, zo bombardeert de duivel de mens eerst met gedachten en valt hem vervolgens aan. Als hij de rede van de mens niet bederft, valt hij niet aan, want de mens verdedigt zichzelf met goede rede.

- Er zijn demonen die iemand niet laten spreken (stomme demonen) en anderen die iemand niet laten luisteren (dove demonen) naar het advies dat hen door de geestelijke vaders wordt gegeven.

- Je werd een held tijdens de bezetting als je Duitser niet begroette. In onze tijd word je een held als je duivel niet begroet. De duivel bombardeert de mens eerst met gedachten en valt hem vervolgens aan. Als hij de rede van de mens niet bederft, valt hij niet aan, want de mens verdedigt zichzelf met goede rede. De duivel is een geweldige vakman en hij probeert iedereen, ergens, te pakken te krijgen door constant slechte gedachten in te fluisteren.

- God, als hij wil, kan zelfs nu de duivel oppakken en in de hel werpen, maar hij laat hem voor ons bestwil, want met de slag die hij ons aandoet, verdrijft hij al ons stof en onze stoffige ziel wordt afgestoft. Of Hij laat hem ons op te jagen en bijten, zodat we tot Hem keren. Alleen als het goede effect heeft, laat Hij het duiveltje toe ons te verzoeken. Als het geen goed effect heeft, laat Hij hem niet toe. God laat alles toe voor ons bestwil. Laten we daarin geloven. God roept ons steeds aan, maar meestal keren we ons van God af en alleen als er gevaar dreigt, vluchten we naar Hem toe. Wanneer de mens één wordt met God, is er geen ruimte voor de boze om binnen te komen, maar er is ook geen reden voor God om de boze toe te staan ​​de mens te verzoeken zodat de mens gedwongen wordt in God zijn toevlucht te nemen. Daarom doet de boze ons goed en helpt hij ons om geheiligd te worden. Daarom tolereert God hem.

Païsios' zegswijze is bijzonder geestig en humoristisch, daarom moet je bepaalde uitdrukkingen niet al te letterlijk nemen, maar figuurlijk.

[Uranopolitis]

- Satan verscheen eens aan mij en zei tegen mij: ik ben de Christus, aanbid mij (buig, val voor me neer). Ik antwoordde hem: ik aanbid altijd mijn Christus. En als je de Christus was, dan zou je mij niet gevraagd hebben je te aanbidden...

- De duivel probeert nu de hele wereld voor zich te winnen. Hij zegt: "Als ik meer aanhangers heb, zal God uiteindelijk medelijden moeten hebben met al Zijn schepselen en zal ook met mij rekening houden!" Zo denkt hij. Daarom wil hij, zo veel als hij kan, zoveel mogelijk aanhangers winnen. Zie je waar het heen gaat? En hij zegt: ''Ik heb er zovelen aan mijn kant! God zal gedwongen zijn om ook over mij te ontfermen!'' Zonder dat hij zich bekeert...!

- Ik bad eens voor de demonen op mijn knieën en zei: '' U bent God en als U wilt, kunt U ook een manier vinden om deze miserabele demonen te redden... '' Terwijl ik dit zei biddend met pijn, zag ik een hondenkop naast me zijn tong uitsteken en mij uitlachen. Het kan zijn dat God liet het toe om mij te laten zien dat Hij ze wil redden, maar ze bekeren zich niet.

- De duivel is erg jaloers op Gods schepsel, de mens. De demonen schreeuwen: "We hebben eenmaal gezondigd en je onderdrukt ons, en hen die zo vaak zondigen, vergeef je". Ja, maar mensen bekeren zich. Terwijl ze engelen waren, werden ze demonen en in plaats van berouw te hebben, worden ze sluwer en kwaadaardiger... De duivel wordt erger naarmate hij verder gaat. Hij progresseert in kwaad en afgunst.

- We hebben ons niet gerealiseerd dat de duivel erop uit was gegaan om de schepselen van God te vernietigen. Hij is erg furieus, omdat hij weet dat zijn activiteit een korte duur heeft. Nu gedraagt ​​hij zich als een crimineel die, als hij omsingeld is, zegt: "Ik heb geen redding! Ze zullen me toch te pakken krijgen!" en maakt alles kapot. Of zoals de soldaten die in oorlogstijd, als de munitie op is, hun speer of zwaard uittrekken en gaan ten aanval wat er ook gebeurt. Hij zegt je: "We zijn hoe dan ook verloren, laten we er dan zoveel mogelijk vijanden doden.

[Uranopolitis]

- Vaak hoor ik sommige mensen zeggen dat verzoeking de schuld heeft als ze lijden, terwijl het de schuld is van henzelf, omdat ze de dingen niet goed aanpakken... Belast het niet allemaal op verzoeking. Een novice, die met zijn ouderling in een hut woonde, nam eens een ​​ei, legde het op een sleutel, - het was een van die grote, oude sleutels, - en stak daaronder een kaars aan om het te bakken. De ouderling komt plotseling binnen en ziet hem. "Wat doe jij daar?" zegt hij hem. 'Ja, ouderling, de verzoeking heeft me ingegeven om hier een ei te bakken', zegt zijn novice tegen hem. En toen werd er een wilde stem gehoord: "Ik kende deze kunst niet - ik heb het van hem geleerd"! De duivel slaapt soms en we wekken hem op...

- Reïncarnatie komt gelegen bij mensen, vooral atheïsten en ongelovigen. Het is de grootste sluwheid van de duivel. De duivel houdt hen in het leven van de zonde, met de gedachte dat de ziel komt en komt terug in deze wereld. "Nou, als deze keer lukt het je niet, zegt de duivel, je komt weer tot leven en lukt het de volgende keer wel. En als het je weer niet lukt, je komt, je komt weer, je zult vooruitgaan... »! Dus ze zeggen: "het maakt niet uit of ik deze zonde bega" en ze brengen het uit. Ze leven zorgeloos, ze bekeren zich niet. Zie je hoe de duivel hen verblindt en aan de hel vasthaakt! Ik heb geen grotere sluwheid en kunst van de duivel gezien om de mensen naar de hel te brengen! En als de duivel je een keer aan de haak slaat, laat hij je dan teruggaan?

- Gods liefde staat de mens niet toe de duivel te zien! O, de meesten zouden dan doodgaan van angst!

- De duivel komt de mens binnen, wanneer er modder in het hart van de mens is, hij nadert het zuivere schepsel van God niet. Als het hart gereinigd is, gaat de vijand weg en komt Christus terug. Net als het varken, als het geen modder vindt, knort het en vertrekt, zo ook de duivel nadert niet het hart dat geen modder heeft. Welke taak heeft hij in een zuiver en nederig hart? Dus als we zien dat ons huis - ons hart - een oud huis is en bewoond wordt door de vijand, moeten we het meteen slopen, zodat onze slechte huurder kan vertrekken, namelijk de duivel. Want als de zonde in de mens blijft hangen, krijgt de duivel natuurlijk meer rechten.

[Uranopolitis]

- De duivel kent onze gedachten en overdenkingen niet. Hij waarneemt slechts enkele uit ervaring, maar zelfs daarin vergist hij zich meestal. En als God hem niet toestaat deze te begrijpen, dan vergist hij zich constant in alles, want de duivel is duister, zijn zichtbaarheid is nul!!! Hij kent, laten we zeggen, een goede gedachte van mij niet. Als ik een slechte gedachte heb, weet hij het, want hij plant het zelf in. Als ik nu ergens heen wil om een ​​goede daad te doen, om b.v. een mens te redden, de duivel weet dit niet. Maar als hij aan iemand een gedachte ingeeft en zegt: "Ga die man redden", zal hij hem tegelijkertijd trots insteken en daarom kent hij deze gedachte. Deze dingen zijn erg delicaat.

- De duivel heeft ervaring. Zoals bijv. een ingenieur, wanneer hij een huis ziet dat dreigt te vallen, kan zeggen hoe lang hij zal blijven staan, enz., zo ook hij ziet hoe iemand door het leven gaat, en met de ervaring die hij heeft, zegt hij hoe hij zal eindigen. De duivel heeft geen intelligentie, hij is erg dom. Hij is helemaal een zooitje, je vindt er geen scherpte bij hem. Hij doet gek en zot. Zijn foefjes zijn dik. God heeft het zo geordend, zodat we hem kunnen begrijpen. Men moet erg verduisterd zijn door hoogmoed, om hem niet te kunnen begrijpen ...

- De verdoving van de duivel is als het gif waarmee een slang vogels of konijnen vergiftigd om ze te verlammen en in te slikken zonder dat ze reageren. De duivel, wanneer hij een mens wil bestrijden, stuurt eerst een duiveltje "anesthesist", om de mens eerst gevoelloos te maken en daarna gaat hij hem zelf afhakken, hij doet hem wat hij wil. Maar de 'anesthesist' gaat voorop. Hij injecteert ons met verdoving en we vergeten het. Zie je, de monniken beloven beledigingen, bespottingen enz. te verdragen, en uiteindelijk verwart verzoeking ons soms en we doen het tegenovergestelde van wat we beloofd hadden. Anders beginnen we en anders eindigen we. We begonnen ergens anders heen te gaan en we gaan ergens anders heen. We zijn niet voorzichtig...

[Uranopolitis]

- De duivel bespot ons vaak op de volgende manier: de ikoon van de engel vereren we met grote eerbied, maar de engel in het vlees, onze naaste, die het beeld van God is, hem doen we pijn, uitschelden, enz.

- De duivel is een vakman. Als hij b.v. ten tijde van de Goddelijke Liturgie aan een geestelijke mens een jammerlijke gedachte bijbrengt, dan zal hij het begrijpen, van zich afschudden en wegjagen. Dat is waarom hij hem een ​​spirituele gedachte bijbrengt. 'Dit boek', zegt hij hem, 'schrijft dit over de goddelijke liturgie.' Dan zal hij zijn aandacht trekken naar bijvoorbeeld de kroonluchter. Hij zal zich dan afvragen wie hem gemaakt heeft. Of hij zal hem doen herinneren aan een patiënt die hij moet bezoeken en zien. "A! Inspiratie ten tijde van de Goddelijke Liturgie”, denkt de mens, terwijl het de duivel is die er tussenin komt en met zijn beredenering de discussie aangaat. En als hij hoort de priester zeggen: "Nadert in vreze Gods met geloof en met liefde", dan begrijpt hij dat de Goddelijke Liturgie voorbij is en dat hij er helemaal niet aan heeft deelgenomen.

- Zie je, als je een kikker wilt koken, moet je erop beetje bij beetje kokend water gieten. Maar als je erop plotseling al het water afstort, dan schokt hij en gaat weg, hij ontsnapt. Terwijl, als je op hem een beetje heet water giet, dan zal hij het eerst zachtjes van zijn rug afschudden en daarna zal hij het accepteren. En als je hem nog een beetje begiet, schudt hij het weer zachtjes af en langzaam wordt hij gekookt, zonder het te beseffen. ''He, kikker, als ze een beetje kokend water op je gegoten hebben, sta op en vlucht dan!'' Maar hij gaat niet weg... Hij wordt steeds opgeblazen en gekookt. Zo doet de duivel ook: hij broeit ons beetje bij beetje, en uiteindelijk, zonder het te beseffen, worden we gebroeid!...

[Uranopolitis]

- O, als je zag hoe de duivel actief is! Je hebt hem niet gezien, dus je begrijpt sommige dingen niet! Hij doet er alles aan om de mens niet geholpen te laten worden. Dat heb ik gemerkt in de hut, als ik praat. Zodra ik precies daar ben waar ik heen wil in gesprek, op het meest gevoelige moment, om degenen die naar mij luisteren te helpen, dan wordt er ofwel wat lawaai gemaakt of anderen komen aan en ik stop. De duivel zet ze van tevoren in voor de kluizenaarshut te wauwelen of rond te kijken en zorgt ervoor dat ze op het meest delicate punt van de discussie aankomen, zodat ik van onderwerp verander en de mensen niet geholpen worden. Want als het gesprek begint, weet de duivel waar het zal eindigen en omdat hij ziet dat hij schade zal oplopen, stuurt hij iemand precies op het meest gevoelige moment om mij te onderbreken. "Hé, pater, waar kunnen we binnenkomen?" wordt er geroepen. "Neem loekoemi (Turkse lekkernijen) en water en kom daar vandaan", zeg ik hen. Anderen komen precies op dat moment binnen, zodat ze me onderbreken, omdat ik moet opstaan ​​om hen te begroeten. Even later komen weer anderen en ik moet weer opstaan, ze beginnen het gesprek "waar kom je vandaan, enz." ... Dus ik ben genoodzaakt om opnieuw te beginnen, om het voorbeeld te herhalen dat ik vertelde. Terwijl ik doorga, roept een ander van beneden: 'Hé, pater Paisios, waar woon je? 'Is de deur hier?' Ik moet weer opstaan​​... Slechte verzoeking! Zes of zeven keer per dag deed hij hetzelfde bij mij, totdat ik moest een paar... bewakers zetten!"Jij zit daar en kijk toe dat niemand vandaar uit komt. 'Je blijft hier zitten tot ik klaar ben met mijn werk.' Zes of zeven keer een ​​heel verhaal beginnen, om ze op het punt te brengen waarmee ze geholpen worden, terwijl de duivels weer de scènes maken! Slechte verzoeking, wat doet het! Hij draait de schakelknop steeds naar een andere frequentie. Zodra de geestelijke strijder ergens een beetje geïnteresseerd van raakt, klikklak, de duivel draait de schakelknop andere kant op en hij vergeet het. Herinnert hij zich weer iets geestelijks? Klikklak, hij doet hem aan iets anders denken. Hij doet hem in een lus kronkelen. Als de mens te weten komt hoe de duivel werkt, zal hij veel dingen afstaan...

[Uranopolitis]

- Onze vijand valt aan met woeste en verschrikkelijke verzoekingen, wanneer hij zich realiseert dat de ziel grote maten van deugd heeft bereikt. Dit wordt zowel duidelijk gemaakt door de woorden van het gebed alsook door onze poging om boven de materiële dualiteit van vlees en zintuigen uit te stijgen. De mensenhater verzoekt ons met zoveel jaloezie dat we ook aan dit leven wanhopen. De goddeloze weet niet blijkbaar hoeveel goeds hij ons veroorzaakt: daarmee maakt hij ons beproefd met geduld en vlecht hij onze kransen nog briljanter. (Theognóstos)

- Zoals het niet mogelijk is om de oorlog in te gaan met een naakt, ongewapend lichaam, of om te zwemmen in een grote zee met je kleren aan, of om te leven zonder te ademen, zo is het onmogelijk zonder nederigheid en voortdurend smeken tot Christus, om het denkbare en geheime oorlogvoering te leren en om met kunst de denkbeeldige vijand (duivel) te achtervolgen en te slaan.

- De jaloerse demonen verbergen en verstoppen vaak de denkbeeldige oorlog van ons, omdat deze monsters jaloers zijn op het voordeel dat voortkomt uit de strijd en kennis en opgang naar God. Ze willen ervoor zorgen dat we ons geen zorgen maken en dan plotseling onze geest grijpen en de aandacht van ons bewustzijn te elimineren. Omdat het constante doel van de demonen en hun strijd is om ons hart helemaal niet met aandacht te laten leven, omdat ze de rijkdom kennen die we daarvan in onze ziel verzamelen.

- Kijk, hoe we met fantasie en leugens en holle beloften worden overwonnen door de vijandige demonen van onze redding. En de satan zelf viel neer op dezelfde manier als een bliksem uit de hemel, omdat hij in zijn verbeelding inzette om gelijk te worden aan God. En Adam werd van God gescheiden door satan, door aan hem in zijn verbeelding voor te stellen dat hij gelijk zou worden aan God. En zo gaat hij, - deze leugenaar en de bedrieglijke vijand, - door (met verbeeldingskracht) al degenen te bedriegen die zondigen. (Hesychios van Jerusalem, de priester)

[Uranopolitis]

- De duivel bestrijdt op verschillende manieren hen die hem bestrijden. Dus vóór het begaan van zonde, verkleint hij het in hun ogen en wanneer zij het begaan, vergroot hij het, om hen tot wanhoop te brengen. (Efraïm de Syriër)

- Elke slechte daad bewapent de duivel en wanneer hij vreselijk bewapend is, gebruikt hij zijn wapen tegen hen die hem bewapenden. (Nilos de Asceet)

- Als je wordt bedreigd door demonen die plotseling in de lucht verschijnen en je verrassen en je geest afleiden, wees dan niet bang voor hen. Noch toon speciale aandacht en bezorgdheid aan hun bedreiging. Omdat ze je bang maken proberend uit te zoeken of je enige aandacht aan hen schenkt of hen volledig veracht.

- Als je iemand bevoordeelt, zal iemand anders proberen je te kwetsen. En dit om je iets onfatsoenlijks te laten zeggen of doen en zo lelijk te verstrooien datgene, wat je zo goed hebt verzameld. Dit is het doel van de boze demonen.

- De slagen die door de vijandige duivel op ons worden toegebracht, zichtbaar of onzichtbaar, begrijpen en zien we vaak. Maar het lijden en de pijn die de vijand van ons lijdt omdat we soms slagen in deugden, of bekeren van onze zonden, of geduld en moed in droevige omstandigheden hebben, of bidden en doen al het soortgelijke, waardoor hij knarsetandt, weent, bestraft en geslagen wordt, dit alles zien wij door Goddelijke economie (ordening) niet, zodat we niet in slapheid vervallen (flauwheid en ledigheid). (Johannes Karpathios)

- De demonen, die onze ziel haten, inboezemen sommigen van ons, om ons wat koude lof te geven. Dan sporen ze ons aan om ons erover te verheugen. Als we dan slap worden van de eigendunk en plaatsmaken voor ijdelheid in ons, dan doen de demonen niet veel moeite om ons gevangen te nemen.

- Vooral tijdens de feestdagen en wanneer men naar de Heilige Communie gaat, haasten de demonen zich om de strijder te verontreinigen met vuile fantasieën en met de stroom van sperma.

[Uranopolitis]

- Weet je, mijn broeder, hoe God je wil? Zoals je niet wilt dat je vrouw gemeenschap heeft met een ander, zo wil God niet dat je een deel (relatie) hebt met de duivel. Vind je het leuk als je vrouw hoererij bedrijft met een ander? Nee. En als iemand anders je vrouw kust? Dat wil je ook niet. Zo wilt ook God dat je, mijn broeder, geen gemeenschap hebt met de duivel. (Cosmas van Ætolië)
- De duivel kan blaffen, hij kan prikkelen, maar hij kan niet bijten, behalve wie dat zelf wil. (Augustinus)
- De duivel gebruikt hoogmoed, als het laatste en grootste wapen dat hij tot zijn beschikking heeft, om de mens te bestrijden. Net zoals ervaren krijgers, wanneer ze zien dat ze verslagen zijn, uiteindelijk hun beste wapen gebruiken en activeren, zo ook de duivel, nadat hij al zijn wapens tevergeefs tegen de mens gebruikt heeft, maakt gebruik van zijn krachtigste wapen, namelijk hoogmoed. (Synklitikí)
- De duivel, die alles wil verdraaien om ons te kwellen, probeert de zonden van de strijders en de ijverige asceten te verbergen uit hun ogen, doende hen ze te vergeten, om ze tot hoogmoed te drijven. Integendeel, bij de beginnende en onstabiele zielen overdrijft hij hun zonden in hun ogen om ze tot wanhoop te drijven.
- Geeuwen tijdens gebed is van de demonen. (Nífon)
- De gelijkenis van onze weg met goed of kwaad maakt ons kinderen van God of van satan. (Thalássios)
- De duivel weet niet wat er in de menselijke geest is, alleen God weet het. De duivel probeert uit de bewegingen van het lichaam de wil van de ziel te begrijpen. (Isidórus van Pelúsium)
- De schouwspel van de duivel is theatrale obsessie, paardenraces, jagen en elke soortgelijke ijdelheid. (Cyrillus van Jeruzalem)

[Uranopolitis]

- De eerste demonen die weerstaan en vechten in de praktische ascese zijn de demonen die toevertrouwd zijn aan het verzoeken van mensen met vraatzucht en hebzucht en zij die eergierigheid aanwakkeren (het bewuste streven naar een goede reputatie onder de mensen). De andere demonen komen achter hen aan en pikken hen op die door de eersten zijn aangevallen. Want men kan niet in handen van de demon van de ontucht vervallen, als men niet eerst in de vraatzucht vervalt. En de woede kan hem niet van streek maken als hij niet eerst vecht voor etenswaren, geld of roem. En men kan niet in handen van de demon van verdriet vallen, als men niet eerst de beroving van dit alles lijdt. Noch zal iemand ontsnappen aan hoogmoed, die de eerste telg van de duivel is, als hij de wortel van alle kwaad, hebzucht, niet verbannen heeft, aangezien volgens Salomo "armoede maakt de mens nederig". En in het algemeen kan de mens niet in handen van een demon vallen, tenzij hij aangetast wordt door de bovengenoemde voorgangers en demonenleiders, dat wil zeggen van vraatzucht, hebzucht en eergierigheid. Daarom vocht toen de duivel met deze drie gedachten tegen de Verlosser Christus in de woestijn. Eerst stelde hij Hem voor om de stenen in broden te veranderen, daarna beloofde hij Hem de wereld als Hij voor hem neer zou vallen en aanbidden en voor de derde keer zei hij Hem dat als Hij naar hem zou luisteren, dan wordt Hij verheerlijkt omdat er niets zou gebeuren na de val. De Heer werd in alles oppermachtig en beval de duivel om terug te gaan en leerde daarmee dat het niet mogelijk is om de duivel af te weren als we deze drie gedachten niet negeren. (Evagrius Pontikus)

- Als je ziet dat een andere geest met jouw geest vecht, verneder jezelf dan en de oorlog zal eindigen. Als je demonen ziet, wees dan niet bang, maar verdeemoedig jezelf en de demonen zullen verdwijnen. Maar als je bang wordt, zul je geen kwaad vermijden. Wees moedig! Onthoud dat de Heer je ziet, als je je hoop op Hem stelt. Maar om voor de ziel rust te verkrijgen van de demonen, moet ze nederig zijn en zeggen: "Ik ben de ergste van allemaal, ik ben ellendiger dan elk schepsel en elk beest. (Silouan de Athoniet, daarmee bedoelt hij het vernederen van de egoïstische grootheidswaanzin)

[Uranopolitis]

- Wanneer de duivel zelf niet kan doen wat hij wil, vindt hij de juiste persoon en laat hem het doen, zodat hij het niet begrijpt. Hij doet het als een visser en verbergt de haak in het aas. Hij lokt ermee de mens en de duivel zelf verbergt zich dan in de mens. (Anthimos van Chios)
- De duivel is een mier, maar als je hem het recht geeft en hij vangt je in zijn klauwen, wordt hij een leeuw en zal hij je verslinden. (Anthimos van Chios)
- De demonen vragen van Christus hen niet naar de afgrond te sturen, maar nog op aarde te mogen blijven. En de Heer laat ze op aarde blijven, om mensen meer beproefd te maken door met hen te strijden. Want als er geen tegenstanders waren, zouden er geen wedlopen zijn. En als er geen wedlopen waren, zouden er geen kransen zijn. (Theophylaktos van Bulgarije)

[Uranopolitis]

- Niet aan God denken is het eerste succes van de duivel bij de mens. Zijn tweede succes is de gehechtheid van het menselijk hart aan iets aards en de gevangenschap van zijn gevoelens en gedachten daaraan. Dit is het slechtste (voor ons) succes van de vijand. De manier om deze valkuilen te vermijden is één: Leid de aandacht niet af van de Heer en het besef van Zijn aanwezigheid.

- "Na elke goede daad komen gedachten van hoogmoed en na elke zonde komen gedachten van wanhoop over mijn redding ..." Dit zijn de gewone aanvallen van onze denkbeeldige vijand, de duivel. Hoe ga je ze afweren? In het eerste geval met de herinnering aan uw zonden en zwakheden. En in het tweede, met de gedachte dat er geen zonde is die de barmhartigheid van God overwint. De dood van de Heer aan het Kruis was de prijs voor de verzoening voor alle zonden, zonder uitzondering.

- Streef ernaar de herinnering aan God en de herinnering aan God te bewaren. Deze... neutraliseren de trucs van de sluwen.

- Wanneer de duivel beseft dat een ziel dapper is, niet bang voor zijn aanvallen en niet overtuigd door zijn satanische suggesties, verdwijnt hij onmiddellijk. (Theophanes de Kluizenaar)




Waar komt mijn 'obsessie' voor de duivel toch vandaan? Zie mijn antwoord viewtopic.php?p=383125#p383125

[Uranopolitis]

- De duivel handelt van tijd tot tijd zichtbaar door middel van mensen en dingen, terwijl hij op andere momenten onzichtbaar de mens binnendringt met zijn gedachten. Soms verschijnt de tegenstander openlijk, met een gewelddadige en meedogenloze overval, als een vijand, terwijl soms vermomt hij zich als een vriend, die vleit maar verleidt met sluwheid... (Nikolay Velimirovich)

- Er zijn er zes dingen waar de demonen het meest bang voor zijn: a) onthouding van voedsel b) onthouding van water c) het Jezus-gebed d) het teken van het kruis (indien correct gemaakt) e) de frequente Communie van de Kostbare Mysteriën (indien men waardig ter communie gaat) en f) onwankelbare hoop op God.

- God staat de demonen toe tegen ons te vechten, zodat we onze zwakheden zouden herkennen en niet trots zijn.

- Als de vijand geen andere manier heeft om ons te slaan en ons te beletten een deugdzaam leven te leiden, dan treft hij ons met ondraaglijk verdriet. Hij stuurt gewoonlijk mensen op ons af die zijn bevelen gehoorzamen en door hen te gebruiken als middelen, probeert hij ons te overweldigen met de schande, beledigingen, vloeken en vernederingen van de mensen. (Païsy Velitskovsky)

[Uranopolitis]

- Er zijn veel bedrogen van demonen om onze strijd te versoepelen en ons in nalatigheid te doen vervallen. Daarom veroorzaken ze soms een pulserende pijn in de armen en benen, zoals van een vuistgevecht, maar ook sterke steken over het hele lichaam. Soms veroorzaken ze pijn in onze keel, alsof iemand ons met een tang knijpt, maar ook pijn in het hoofd om duisternis in onze geest te brengen. Tegelijkertijd brengen ze verdriet en ongemak met zich mee. Terwijl bij degenen die bijzonder hartstochtelijk zijn, aanwakkeren ze de passies door onze lichaamsdelen aan te raken!

- De demonen streven ernaar om onze geest buiten werking te stellen, hem onverschillig te maken voor het heilswerk, hem af te keren van het hoge gebedsvolle verlangen van God. En als ze konden, zouden ze ons de koninkrijken en rijkdom van de hele wereld geven, om ons met zorgen te belasten en zo onze geest af te leiden van de herinnering aan God en de liefde tot Hem, dat wil zeggen van de onophoudelijke gebedsvolle herinnering, het onophoudelijke gebed.

- Demonen volgen ons, zoals jagers de prooi. Ze houden ons nauwlettend in de gaten en proberen onze gedachten te ontraadselen. En dan serveren ze ons hun eigen fantasieën, vergelijkbaar met onze eigen gedachten.

- De demonen inboezemen ons de gedachten zoals: ''Dit of dat ding is absoluut noodzakelijk. Doe het!'' In werkelijkheid is het echter helemaal niet nodig wat ze ons zeggen te doen.

[Uranopolitis]

- De sluwe geesten bevechten de mens met zo'n listigheid dat de gedachten en fantasieën die ze hem inboezemen, geboren lijken te zijn uit zijn eigen ziel en niet afkomstig van deze geesten, die in het geheim hun werk doen en proberen onopgemerkt te blijven. Om de vijand te bestrijden, moet je hem noodzakelijkerwijs zien. Als je de boze geesten niet ziet, kun je ze niet bevechten. Je kunt je ze alleen maar voorstellen en je er onderdanig aan onderwerpen.

- Demonen kennen de toekomst niet. Dit is alleen bekend aan God en aan al Zijn rationele schepselen aan wie Hij dat wil openbaren. Maar net zoals intelligente en ervaren mensen, op basis van gebeurtenissen uit het verleden of het heden, kunnen voorspellen wat er in de toekomst zal gebeuren, zo kunnen boze geesten, sluw en ervaren als ze zijn, soms correct gissen en de toekomst voorspellen. Ze hebben het vaak mis. En nog vaker liegen ze. Soms kondigen ze aan dat er iets gaat gebeuren dat in de geestenwereld al voorbeschikt was, maar in de mensenwereld nog niet heeft plaatsgevonden. Bijvoorbeeld, voordat de verzoekingen op de rechtvaardige Job neerkwamen, de demonen, die de toestemming van God hadden gekregen om deze verzoekingen te veroorzaken, wisten van hen van tevoren.

- De demonen meer concluderen dan voorspellen welke gebeurtenissen er gaan gebeuren. Daarom, als ze ooit iets zeggen dat waar is, zelfs dan zou niemand hen moeten bewonderen. Want zelfs de artsen, die ervaring hebben met de ziektes, als ze ontdekken dat iemand lijdt aan een ziekte die ze eerder bij anderen waren tegengekomen, herinneren zich daaraan en voorspellen vanuit hun gewoonte haar ontwikkeling. Maar schipsbestuurders en boeren doen hetzelfde. Als ze de atmosferische omstandigheden zien, voorspellen ze uit ervaring de ontwikkeling van het weer ten kwade of ten goede. Men kan dus niet zeggen dat ze uit Goddelijke inspiratie voorspellen, maar uit ervaring en gewoonte.

- Boze geesten opereren tegen ons: a) door gedachten b) door fantasieën en c) door direct contact. (Ignátiy Brianchanínoff)

[Uranopolitis]

Satan komt gewoonlijk in ons binnen wanneer we onwaardig aan de Heilige Mysteriën deelnemen en op elke manier probeert hij zijn leugen, dwz ongeloof, in ons hart te planten. Omdat ongeloof is gelijk aan leugen. De verdelger van mensen probeert op alle mogelijke manieren ons te vernietigen met zijn leugen en met verschillende gedachten en verlangens.

Hoe duidelijker en sterker de middelen zijn die ons met God verenigen, dat wil zeggen gebed en berouw, des te arglistiger en vernietigender zijn de acties van de sluwe tegen deze middelen.

Alle sluwheid van de duivel is om mensen ertoe aan te zetten de wereld en de wereldse dingen lief te hebben, dat wil zeggen ijdelheid, rijkdom, glorie, eer en aardse genoegens, om zich van God af te keren, de ziel en haar behoeften te verachten en niet te denken aan de eeuwigheid, God en eenwording met Hem.

De vijand probeert je te irriteren, je menselijke hartstochten op te wekken of achterdocht en fantasieën in je hart te leggen.

De duivel heeft de gewoonte ons aan te vallen als hij ons in nood aantreft.

De demonen beven bij het zien van het Kruis en nog veel meer bij het maken van het teken van het Heilig en Levenschenkend Kruis. Omdat de Zoon van God aan het Kruis werd genageld en hem geheiligd heeft. De demonen beven veel meer voor de Alheilige Moeder Gods, zelfs als ze Haar naam horen. (Johannes van Kronstadt)