Waar is de identiteit van de unieke mens gezeteld?

[Zolderworm]

Dus jij kunt zien wat er gebeurt op de achterzijde van de planeet B345-XF81?

Natuurlijk niet.

Waarom zeg je dan dat het gehele universum aan je en in je verschijnt?

[hopper]

Natuurlijk niet.

Waarom zeg je dan dat het gehele universum aan je en in je verschijnt?

Jij ziet bewustzijn als een persoonlijk iets. Dat is niet het geval. Je kunt het ook anders zeggen: er is maar een 'ik' in het universum (psychisch monisme) en dat is God. Dus God (metafysisch) ziet ook de achterzijde van de planeet B345-XF81. Maar ik als Hopper (fysisch) zijnde zie dat natuurlijk niet.

Het bewustzijn in mij is exact hetzelfde als het bewustzijn in jou (of in die van eventuele aliens). Dat is wat er geweten kan worden.
Wie dat niet weet, ervaart zichzelf als een afgescheiden vorm (fysica).

[Zolderworm]

Waarom zeg je dan dat het gehele universum aan je en in je verschijnt?

Jij ziet bewustzijn als een persoonlijk iets. Dat is niet het geval. Je kunt het ook anders zeggen: er is maar een 'ik' in het universum (psychisch monisme) en dat is God. Dus God (metafysisch) ziet ook de achterzijde van de planeet B345-XF81. Maar ik als Hopper (fysisch) zijnde zie dat natuurlijk niet.

Het bewustzijn in mij is exact hetzelfde als het bewustzijn in jou (of in die van eventuele aliens). Dat is wat er geweten kan worden.
Wie dat niet weet, ervaart zichzelf als een afgescheiden vorm (fysica).

Precies.

[Zolderworm]

In een ander topic maakte Leon deze opmerking, na wat ik schreef over de eindigheid van de mens.
Hier wil ik graag op doorgaan.

We zijn al aardig bezig met een mechanisch wereldbeeld, de mens als bestaande uit onderdelen. Die zijn allemaal te vervangen, totdat het oorsponkelijke schip niet meer bestaat.

En die voorspelling staat nog niet eens in de oude boeken?
Dat roept bij mij meteen gedachten en vragen op.

In deze toekomst visie is er een mens maakbaar, zelfs letterlijk.
Wanneer is de kern en de identiteit van het oorspronkelijke schip vervangen?

Met andere woorden:
Wat is het laatste deel wat vervangen wordt, zodat "de mens in zijn oorsprong" niet meer bestaat.
Waar en in welk deel van ons lichaam ligt het mens-zijn besloten?
Dus ook: In welk deel van ons lichaam ligt onze identiteit als uniek mens besloten.
Het persoonlijke geestelijke leven, oftewel onze ziel.

Een vervolggedachte:
Niet dat ik door wil gaan op robots en anderszins AI.
(Kunstmatige intelligentie in de vorm van een mens, een kunstmens zeg maar.)
Maar alleen aansluitend op deze eerste gedachten van stukje bij beetje menselijke onderdelen vervangen.
Impliceert dat dan ook, dat een mens gemaakt kan worden door deze in fasen vervangen losse onderdelen te direct te combineren?

De uittreding toont aan dat de identiteit van de mens niet in het lichaam te vinden is. Waarschijnlijk is zelfs de geheugeninhoud niet in het lichaam te vinden. Het zou ook te veel zijn voor de hersenen. Het past er niet in.
De identiteit verdwijnt pas daar waar de geheugeninhoud verloren gaat. Volgens mij is dit voorbij aan het mentale lichaam. Maar volgens de Akasha-kroniek-gedachte gaat er niets verloren. Maar na de dood zullen we op een zeker moment ons ego afleggen. Maar het blijkt dat een mens in een bepaalde toestand zich toch dingen uit een vorig leven kan herinneren. Dus waarschijnlijk bevindt de identiteit op zich zich in het hoger zelf, dat de verschillende levens overstijgt.

[Maria K]

Waar en in welk deel van ons lichaam ligt het mens-zijn besloten?
.............
Een vervolggedachte:
Maar alleen aansluitend op deze eerste gedachten van stukje bij beetje menselijke onderdelen vervangen.
Impliceert dat dan ook, dat een mens gemaakt kan worden door deze in fasen vervangen losse onderdelen te direct te combineren?

De uittreding toont aan dat de identiteit van de mens niet in het lichaam te vinden is. Waarschijnlijk is zelfs de geheugeninhoud niet in het lichaam te vinden. Het zou ook te veel zijn voor de hersenen. Het past er niet in.
De identiteit verdwijnt pas daar waar de geheugeninhoud verloren gaat. Volgens mij is dit voorbij aan het mentale lichaam. Maar volgens de Akasha-kroniek-gedachte gaat er niets verloren. Maar na de dood zullen we op een zeker moment ons ego afleggen. Maar het blijkt dat een mens in een bepaalde toestand zich toch dingen uit een vorig leven kan herinneren. Dus waarschijnlijk bevindt de identiteit op zich zich in het hoger zelf, dat de verschillende levens overstijgt.

Niet in het lichaam dus vlg. jou.
Blijft mijn vraag.
Waar dan wel?
Waar bevindt zich dat hogere zelf als er geen lichaam is om het te dragen?

[Leon]

De uittreding toont aan dat de identiteit van de mens niet in het lichaam te vinden is. Waarschijnlijk is zelfs de geheugeninhoud niet in het lichaam te vinden. Het zou ook te veel zijn voor de hersenen. Het past er niet in.
De identiteit verdwijnt pas daar waar de geheugeninhoud verloren gaat. Volgens mij is dit voorbij aan het mentale lichaam. Maar volgens de Akasha-kroniek-gedachte gaat er niets verloren. Maar na de dood zullen we op een zeker moment ons ego afleggen. Maar het blijkt dat een mens in een bepaalde toestand zich toch dingen uit een vorig leven kan herinneren. Dus waarschijnlijk bevindt de identiteit op zich zich in het hoger zelf, dat de verschillende levens overstijgt.

Niet in het lichaam dus vlg. jou.
Blijft mijn vraag.
Waar dan wel?
Waar bevindt zich dat hogere zelf als er geen lichaam is om het te dragen?

Stel dat je het denkbeeld “bezit” fysisch moet uitleggen. Hoe doe je dat dan? Hoe maak je duidelijk dat de lichaam een ziel en geest bevat/bezit?

Volgens mij is dat met alle “geestelijke” kwesties hetzelfde. We bezitten materieel helemaal niets. Je definieert alleen een geestelijk concept als bezit met taal. Je zou dus eventueel kunnen zeggen dat het “in de taal” zit?

[peda]

Metafysica houdt zich in de mij bekende literatuur nergens bezig met het geven van technische antwoorden zoals "' waar zit een immaterieel iets "' of "' hoe reageert een immaterieel iets op/ met de materiële wereld "' of "' hoe kan immateriële eeuwig leven "" of "" hoe kan een immateriële informatie drager informatie dragen "" etc. Metafysica beschrijft fenomenen en geïnteresseerden volgen één of meerdere beschrijvingen en weer anderen blijven buiten elke beschrijving staan of hebben ongenoegen met geselecteerde beschrijvingen. Het zijn allemaal persoonlijke opvattingen, die de keuze bepalen.

[Zolderworm]

De uittreding toont aan dat de identiteit van de mens niet in het lichaam te vinden is. Waarschijnlijk is zelfs de geheugeninhoud niet in het lichaam te vinden. Het zou ook te veel zijn voor de hersenen. Het past er niet in.
De identiteit verdwijnt pas daar waar de geheugeninhoud verloren gaat. Volgens mij is dit voorbij aan het mentale lichaam. Maar volgens de Akasha-kroniek-gedachte gaat er niets verloren. Maar na de dood zullen we op een zeker moment ons ego afleggen. Maar het blijkt dat een mens in een bepaalde toestand zich toch dingen uit een vorig leven kan herinneren. Dus waarschijnlijk bevindt de identiteit op zich zich in het hoger zelf, dat de verschillende levens overstijgt.

Niet in het lichaam dus vlg. jou.
Blijft mijn vraag.
Waar dan wel?
Waar bevindt zich dat hogere zelf als er geen lichaam is om het te dragen?

Ik heb zelf het hogere zelf niet ervaren. Maar het is volgens mij niet echt een tijdruimtelijk feit. Ons bewustzijn geeft dingen een plaats ergens in de ruimte. Maar in het echt is er geen ruimte, alleen bewustzijn.

[hopper]

Metafysica houdt zich in de mij bekende literatuur nergens bezig met het geven van technische antwoorden zoals "' waar zit een immaterieel iets "' of "' hoe reageert een immaterieel iets op/ met de materiële wereld "' of "' hoe kan immateriële eeuwig leven "" of "" hoe kan een immateriële informatie drager informatie dragen "" etc. Metafysica beschrijft fenomenen en geïnteresseerden volgen één of meerdere beschrijvingen en weer anderen blijven buiten elke beschrijving staan of hebben ongenoegen met geselecteerde beschrijvingen. Het zijn allemaal persoonlijke opvattingen, die de keuze bepalen.

Metafysica gaat juist wel over 'waar' iets zit. Of juist niet zit. Metafysisca onderzoekt de eerste oorzaak der dingen. Dan moet je wel enig idee hebben over hoe zo'n 'eerste oorzaak' zich verhoudt met de fysica. Het gaat ook altijd over zaken welke aan de waarneming onttrokken zijn. Want kunnen we het waarnemen, dan kunnen het benoemen en een plaats geven in de fysica.

Strikt genomen mogen het ook geen persoonlijke opvattingen zijn, want dan kom je in het mijnenveld van 'geloof' en dat schiet niet op.
Je kunt bv wel geloven dat 'God' de eerste oorzaak is. En dan? Dan weet je nog steeds niks.

Het doen van onderzoek in de metafysica brengt antwoorden omdat je daadwerkelijk onderzoekt en niet zomaar iets aan neemt.
Dat gaat vooral met vragen gepaard. Wat is identiteit en waar zit dat? Door onophoudelijk te onderzoeken kun je er achter komen wat 'identiteit' is.

[hopper]

Ik heb zelf het hogere zelf niet ervaren. Maar het is volgens mij niet echt een tijdruimtelijk feit. Ons bewustzijn geeft dingen een plaats ergens in de ruimte. Maar in het echt is er geen ruimte, alleen bewustzijn.

Het is een misvatting dat er zoiets als een hogere zelf bestaat of dat het een ervaring is. Het kan alleen geweten worden middels het te 'zijn'.
En het is idd niet tijd-ruimtelijk. Het is juist vrij van vorm, tijd en ruimte. Omdat vorm, tijd en ruimte nu eenmaal gekend kan worden.

[Zolderworm]

Metafysica houdt zich in de mij bekende literatuur nergens bezig met het geven van technische antwoorden zoals "' waar zit een immaterieel iets "' of "' hoe reageert een immaterieel iets op/ met de materiële wereld "' of "' hoe kan immateriële eeuwig leven "" of "" hoe kan een immateriële informatie drager informatie dragen "" etc. Metafysica beschrijft fenomenen en geïnteresseerden volgen één of meerdere beschrijvingen en weer anderen blijven buiten elke beschrijving staan of hebben ongenoegen met geselecteerde beschrijvingen. Het zijn allemaal persoonlijke opvattingen, die de keuze bepalen.

Metafysica gaat juist wel over 'waar' iets zit. Of juist niet zit. Metafysisca onderzoekt de eerste oorzaak der dingen. Dan moet je wel enig idee hebben over hoe zo'n 'eerste oorzaak' zich verhoudt met de fysica. Het gaat ook altijd over zaken welke aan de waarneming onttrokken zijn. Want kunnen we het waarnemen, dan kunnen het benoemen en een plaats geven in de fysica.

Strikt genomen mogen het ook geen persoonlijke opvattingen zijn, want dan kom je in het mijnenveld van 'geloof' en dat schiet niet op.
Je kunt bv wel geloven dat 'God' de eerste oorzaak is. En dan? Dan weet je nog steeds niks.

Het doen van onderzoek in de metafysica brengt antwoorden omdat je daadwerkelijk onderzoekt en niet zomaar iets aan neemt.
Dat gaat vooral met vragen gepaard. Wat is identiteit en waar zit dat? Door onophoudelijk te onderzoeken kun je er achter komen wat 'identiteit' is.

Het zogenaamd godsbewijs met God als eerste oorzaak is juist gestruikeld, omdat het feit van de eerste oorzaak slecht een veronderstelling is. Als er in wezen geen causaliteit is, dan zijn er ook geen oorzaken en dus ook geen eerste oorzaak.

[peda]

Metafysica gaat juist wel over 'waar' iets zit. Of juist niet zit. Metafysisca onderzoekt de eerste oorzaak der dingen. Dan moet je wel enig idee hebben over hoe zo'n 'eerste oorzaak' zich verhoudt met de fysica. Het gaat ook altijd over zaken welke aan de waarneming onttrokken zijn. Want kunnen we het waarnemen, dan kunnen het benoemen en een plaats geven in de fysica.

Strikt genomen mogen het ook geen persoonlijke opvattingen zijn, want dan kom je in het mijnenveld van 'geloof' en dat schiet niet op.
Je kunt bv wel geloven dat 'God' de eerste oorzaak is. En dan? Dan weet je nog steeds niks.

Het doen van onderzoek in de metafysica brengt antwoorden omdat je daadwerkelijk onderzoekt en niet zomaar iets aan neemt.
Dat gaat vooral met vragen gepaard. Wat is identiteit en waar zit dat? Door onophoudelijk te onderzoeken kun je er achter komen wat 'identiteit' is.

Het zogenaamd godsbewijs met God als eerste oorzaak is juist gestruikeld, omdat het feit van de eerste oorzaak slecht een veronderstelling is. Als er in wezen geen causaliteit is, dan zijn er ook geen oorzaken en dus ook geen eerste oorzaak.

Het punt is dat elke aangedragen oplossing een veronderstelling is en helaas geen hard feit. De Aseïteit van God kan niet hard bewezen worden, bovendien heb je dan weer de vraag welke God voldoet aan de Aseïteit. De Aseïteit van de Natuur kan niet hard bewezen worden en bovendien heb je dan weer de vraag of de Natuur bezield is ( metafysica ) of puur stoffelijk/ materieel ( fysica ) . Het blijft steken in het "' veronderstellen "' , hoe nadrukkelijk een ieder die een standpunt inneemt, het eigen standpunt de "" hemel " in jubelt.

[Maria K]

Metafysica houdt zich in de mij bekende literatuur nergens bezig met het geven van technische antwoorden zoals "' waar zit een immaterieel iets "' of "' hoe reageert een immaterieel iets op/ met de materiële wereld "' of "' hoe kan immateriële eeuwig leven "" of "" hoe kan een immateriële informatie drager informatie dragen "" etc. Metafysica beschrijft fenomenen en geïnteresseerden volgen één of meerdere beschrijvingen en weer anderen blijven buiten elke beschrijving staan of hebben ongenoegen met geselecteerde beschrijvingen. Het zijn allemaal persoonlijke opvattingen, die de keuze bepalen.

Toch lees ik van een fluïdum en van magnetische lichtvelden, wat dat dan ook moge zijn.
En weet ik, dat er mensen zijn die zintuiglijk zeer gevoelig zijn en zo soms meer kunnen waarnemen dan anderen.
Verklaringen van verhalen over verhalen uit de zoveelste hand neem ik als anekdoten, veel minder en meestal niet serieus.

Direct zelf beleefd: Ik neem hun verhalen serieus, in die zin, dat ik geloof dat wat zijn zeggen waar te nemen, ook zo is.
Verklaringen zelfde laken een pak als bovenstaand.

Maar dan gaan bij mij wel logischer wijs gedachten ratelen.
Daar waar ik hulp krijg van Ockham, kan ik heel veel aangereikte verklaringen op een zijspoor zetten.
Blijven toch vaak nog vragen over.

De vraag is dan voor mij:
In welk vakje?
- Ik mis de kennis erover
- Nog niet verklaard
- Zal nooit te verklaren zijn.
- Omdat het fantasie is?
- Of omdat het nooit te kennen zal zijn vanwege een ander dimensionaal domein?
- Onzin zal het voor mij alleen zijn, als er binnen dezelfde vertelsels van één persoon niet logische conclusies zijn, maw. als he tzichzelf tegen spreekt.

Maar als je gelijk hebt.
Dan is het verder zinloos om je ermee bezig te houden, anders dan anderen aan te horen met een: Oh jij gelooft dat?
En het er verder bij te laten.
Doorvragen om een stapje verder tot "weten" te komen is ook zinloos.

"Het moet je gegeven zijn" komt dan weer direct in mij op.
En daar heb ik persoonlijk in mijn leven heel nare associaties mee.

Maar ik blijf nieuwsgierig

[Maria K]

Niet in het lichaam dus vlg. jou.
Blijft mijn vraag.
Waar dan wel?
Waar bevindt zich dat hogere zelf als er geen lichaam is om het te dragen?

Ik heb zelf het hogere zelf niet ervaren. Maar het is volgens mij niet echt een tijdruimtelijk feit. Ons bewustzijn geeft dingen een plaats ergens in de ruimte. Maar in het echt is er geen ruimte, alleen bewustzijn.

Als ik niet duidelijk heb wat het hogere zelf is en wat daarmee wordt bedoeld, kan ik er ook persoonlijk weinig mee en dus alleen lezen en proberen te onthoudenn wat jij schrijft.
Wat bewustzijn doet is soms wonderbaarlijk.
Vaak logisch, maar ook vaak voor ons vreemd en onlogisch.

En ergens en op een bepaalde manier moet het zich manifesteren.
Ik geloof, dat jij gelooft wat je ervaart.
Het intrigerende eraan vind ik, dat er maar zeer weinig mensen zijn, die het zelf hebben ervaren.

Zie mijn bericht aan Peda hierboven over Ockham en meer.

[hopper]

Metafysica gaat juist wel over 'waar' iets zit. Of juist niet zit. Metafysisca onderzoekt de eerste oorzaak der dingen. Dan moet je wel enig idee hebben over hoe zo'n 'eerste oorzaak' zich verhoudt met de fysica. Het gaat ook altijd over zaken welke aan de waarneming onttrokken zijn. Want kunnen we het waarnemen, dan kunnen het benoemen en een plaats geven in de fysica.

Strikt genomen mogen het ook geen persoonlijke opvattingen zijn, want dan kom je in het mijnenveld van 'geloof' en dat schiet niet op.
Je kunt bv wel geloven dat 'God' de eerste oorzaak is. En dan? Dan weet je nog steeds niks.

Het doen van onderzoek in de metafysica brengt antwoorden omdat je daadwerkelijk onderzoekt en niet zomaar iets aan neemt.
Dat gaat vooral met vragen gepaard. Wat is identiteit en waar zit dat? Door onophoudelijk te onderzoeken kun je er achter komen wat 'identiteit' is.

Het zogenaamd godsbewijs met God als eerste oorzaak is juist gestruikeld, omdat het feit van de eerste oorzaak slecht een veronderstelling is. Als er in wezen geen causaliteit is, dan zijn er ook geen oorzaken en dus ook geen eerste oorzaak.

Het godsbewijs is gestruikeld omdat men eerst in een God gelooft en dan de geloofde God wenst te bewijzen.
Maar dat neemt niet weg dat de kenbare wereld een oorzaak kent en dat die oorzaak ook gekend kan worden.

[hopper]

Maar als je gelijk hebt.
Dan is het verder zinloos om je ermee bezig te houden, anders dan anderen aan te horen met een: Oh jij gelooft dat?
En het er verder bij te laten.
Doorvragen om een stapje verder tot "weten" te komen is ook zinloos.

"Het moet je gegeven zijn" komt dan weer direct in mij op.
En daar heb ik persoonlijk in mijn leven heel nare associaties mee.

Maar ik blijf nieuwsgierig

De leraar Sankara uit de Advaita Vedanta zegt dat er 4 kwaliteiten benodigd zijn om tot zelfkennis te komen:
Onthechtheid
Onderscheid tussen het voorbijgaande en het eeuwige (Vinden we ook in het Thomas Evangelie terug)
Natuurlijke inactiviteit
Bovenstaande 3 wekken het verlangen naar zelfkennis op, waarmee het verlangen de 4e kwaliteit is.

Met deze 4 kwaliteiten ben je ook onthecht van "Oh jij gelooft dat?"
Je gaat immers altijd alleen op pad en de bevindingen an sich maken dat je je niks meer aantrekt van sceptici.

[peda]

Het zijn en blijven geen technische antwoorden en technische antwoorden kunnen ook niet geleverd worden. Wie technische antwoorden in de metafysica verwacht, wordt teleurgesteld. Beschrijvingen/ persoonlijke ervaringen en verkondigingen zijn geen technische antwoorden en 1+1=2 ( het wetenschappelijk bewijs ) moet in het metafysica domein niet worden verwacht. Je hebt dan de verkeerde aansluiting gekozen en je communiceert met de verkeerde gesprekspartners. De bedoeling is te gaan voor de verhalen en niet voor de wiskundige juistheid van de verhalen. Simple comme bonjour ( niet Bonjour ). Waar is de identiteit van de unieke mens gezeteld, het zou mij persoonlijk heel wat waard zijn als ik het verlossende ware antwoord zou kunnen krijgen.

[Maria K]

Oh jij gelooft dat?
En het er verder bij te laten.

De leraar Sankara uit de Advaita Vedanta zegt dat er 4 kwaliteiten benodigd zijn om tot zelfkennis te komen:
Onthechtheid
Onderscheid tussen het voorbijgaande en het eeuwige (Vinden we ook in het Thomas Evangelie terug)
Natuurlijke inactiviteit
Bovenstaande 3 wekken het verlangen naar zelfkennis op, waarmee het verlangen de 4e kwaliteit is.

Met deze 4 kwaliteiten ben je ook onthecht van "Oh jij gelooft dat?"
Je gaat immers altijd alleen op pad en de bevindingen an sich maken dat je je niks meer aantrekt van sceptici.

Ter aanvulling ?

Voor mij was het in dit geval niet nodig om kennis te putten uit wat deze meneer ooit zei.
Onthechten is nu niet de kwestie.
Slechts het eerlijke antwoord op een eerlijke vraag nemen voor wat het is.
Neem kennis van het antwoord zonder vooringenomenheid.
Zonder dat gelijk te beoordelen of het wel past binnen je eigen voorraadje goedgek(l)eurde kennis.
Maar slechts als aanvulling van je rugzakje, waar je zonodig uit kunt putten.

Ik ben ongetwijfeld niet uniek en iedereen kan komen op uiteindelijk hetzelfde, als hij de gedachten van de ander net zo respecteert als de eigen gedachten.
Waarbij het wel of niet erover denken of mee eens zijn lang niet altijd belangrijk is.

[hopper]

De leraar Sankara uit de Advaita Vedanta zegt dat er 4 kwaliteiten benodigd zijn om tot zelfkennis te komen:
Onthechtheid
Onderscheid tussen het voorbijgaande en het eeuwige (Vinden we ook in het Thomas Evangelie terug)
Natuurlijke inactiviteit
Bovenstaande 3 wekken het verlangen naar zelfkennis op, waarmee het verlangen de 4e kwaliteit is.

Met deze 4 kwaliteiten ben je ook onthecht van "Oh jij gelooft dat?"
Je gaat immers altijd alleen op pad en de bevindingen an sich maken dat je je niks meer aantrekt van sceptici.

Ter aanvulling ?

Voor mij was het in dit geval niet nodig om kennis te putten uit wat deze meneer ooit zei.
Onthechten is nu niet de kwestie.
Slechts het eerlijke antwoord op een eerlijke vraag nemen voor wat het is.
Neem kennis van het antwoord zonder vooringenomenheid.
Zonder dat gelijk te beoordelen of het wel past binnen je eigen voorraadje goedgek(l)eurde kennis.
Maar slechts als aanvulling van je rugzakje, waar je zonodig uit kunt putten.

Ik ben ongetwijfeld niet uniek en iedereen kan komen op uiteindelijk hetzelfde, als hij de gedachten van de ander net zo respecteert als de eigen gedachten.
Waarbij het wel of niet erover denken of mee eens zijn lang niet altijd belangrijk is.

Excuus, misverstand. Ik meende dat je reageerde op 'metafysica'.

[Bastiaan73]

(...)
Waar en in welk deel van ons lichaam ligt het mens-zijn besloten?
Dus ook: In welk deel van ons lichaam ligt onze identiteit als uniek mens besloten.
(...)

Misschien daar waar muziek wordt opgeslagen?

Man In Nursing Home Reacts To Hearing Music From His Era

[vegan-revolution]

 
Stel dat er ooit een machine gemaakt kan worden waarvan het gedrag niet van het gedrag van een mens te onderscheiden is. Dus dat de uiterlijke kenmerken van die machine zodanig zijn dat je die machine in alle opzichten voor een uniek mens zou kunnen houden. Waar zetelt dan de identiteit (geest of ziel?) van zo'n machine?
 
Het maken van zo'n machine is een kunststuk waar we nog wel even op moeten wachten, denk ik. Wel wordt er verwacht dat er aan het einde van dit jaar al een machine gereed komt waarmee de werking van menselijke hersenen "realtime" (dus met de "denksnelheid" van menselijke hersenen) nagebootst moet kunnen worden.
 
Zie The Human Brain-Scale AI Supercomputer Is Coming
 
Een andere vraag zou kunnen zijn : blijft de identiteit (dus dat wat een mens uniek maakt) hetzelfde gedurende alle levensfasen van een mens? Is de identiteit van een mens op jonge leeftijd nog hetzelfde als die mens op oudere leeftijd vergaand dementerend geworden is tot in het stadium van apathie?
 
Of : wat is de ware identiteit van een schizofreen iemand?
 

[MagereHein]

Het zijn en blijven geen technische antwoorden en technische antwoorden kunnen ook niet geleverd worden. Wie technische antwoorden in de metafysica verwacht, wordt teleurgesteld. Beschrijvingen/ persoonlijke ervaringen en verkondigingen zijn geen technische antwoorden en 1+1=2 ( het wetenschappelijk bewijs ) moet in het metafysica domein niet worden verwacht. Je hebt dan de verkeerde aansluiting gekozen en je communiceert met de verkeerde gesprekspartners. De bedoeling is te gaan voor de verhalen en niet voor de wiskundige juistheid van de verhalen. Simple comme bonjour ( niet Bonjour ). Waar is de identiteit van de unieke mens gezeteld, het zou mij persoonlijk heel wat waard zijn als ik het verlossende ware antwoord zou kunnen krijgen.

Troost je. Krijg je niet
De ware mens zit besloten in de genen. Wat is de ware regenworm? Wil je een mens uit t niets creëeren heb je in ieder geval DNA nodig. Dat zijn de bouwstenen en dat maakt ons mens. Zelfs onze karaktereigenschappen liggen hier voor een groot deel in besloten. DNA en omgeving (genotype en fenotype) zijn de ingrediënten

[thom]

In een ander topic maakte Leon deze opmerking, na wat ik schreef over de eindigheid van de mens.
Hier wil ik graag op doorgaan.

We zijn al aardig bezig met een mechanisch wereldbeeld, de mens als bestaande uit onderdelen. Die zijn allemaal te vervangen, totdat het oorsponkelijke schip niet meer bestaat.

En die voorspelling staat nog niet eens in de oude boeken?
Dat roept bij mij meteen gedachten en vragen op.

In deze toekomst visie is er een mens maakbaar, zelfs letterlijk.
Wanneer is de kern en de identiteit van het oorspronkelijke schip vervangen?

Met andere woorden:
Wat is het laatste deel wat vervangen wordt, zodat "de mens in zijn oorsprong" niet meer bestaat.
Waar en in welk deel van ons lichaam ligt het mens-zijn besloten?
Dus ook: In welk deel van ons lichaam ligt onze identiteit als uniek mens besloten.
Het persoonlijke geestelijke leven, oftewel onze ziel.

Een vervolggedachte:
Niet dat ik door wil gaan op robots en anderszins AI.
(Kunstmatige intelligentie in de vorm van een mens, een kunstmens zeg maar.)
Maar alleen aansluitend op deze eerste gedachten van stukje bij beetje menselijke onderdelen vervangen.
Impliceert dat dan ook, dat een mens gemaakt kan worden door deze in fasen vervangen losse onderdelen te direct te combineren?

Waar? In het hart. Oftewel in het centrum. Of in de roos.

[Maria K]

Waar en in welk deel van ons lichaam ligt het mens-zijn besloten?
Dus ook: In welk deel van ons lichaam ligt onze identiteit als uniek mens besloten.
Het persoonlijke geestelijke leven, oftewel onze ziel.

Een vervolggedachte:
Niet dat ik door wil gaan op robots en anderszins AI.
(Kunstmatige intelligentie in de vorm van een mens, een kunstmens zeg maar.)
Maar alleen aansluitend op deze eerste gedachten van stukje bij beetje menselijke onderdelen vervangen.
Impliceert dat dan ook, dat een mens gemaakt kan worden door deze in fasen vervangen losse onderdelen te direct te combineren?

Waar? In het hart. Oftewel in het centrum. Of in de roos.

Het hart dacht men vroeger altijd, omdat men ervan uitging, dat een mensenleven eindigt met het stoppen van de hartslag.
Maar niet voor degenen, die denken dat er een leven is na dit leven is en de ziel van de mens kan verhuizen.
Of voor mensen die niet weten of niet kunnen accepteren, dat de persoonlijkheid verbonden is met het brein en daarmee bestaat en/of daarmee eindigt.

Jouw antwoord roept dan meteen nieuwe vragen op.
Even doorgaand op jouw hypothese van het hart.

Wat gebeurt er bij een harttransplantatie?
We weten, dat een mens kan voortleven met een ander hart.
Welke mens leeft er dan voort?
De mens met zijn gezonde brein?
Of de mens, die een plaats heeft gevonden voor zijn hart?

Daar is al aardig op doorgefantaseerd in boeken en films.
Dus ook wat, als we een geliefde dreigen te verliezen, door een lichaamlijke kwaal, terwijl zijn hart gezond is?
Kunnen we hem dan laten voortleven door een ander lichaam te zoeken voor zijn hart?
En wat zouden dan de gevolgen kunnen zijn van zo'n geloof?

[thom]

Waar? In het hart. Oftewel in het centrum. Of in de roos.

Dat dacht men vroeger altijd, omdat men ervan uitging, dat een mensenleven eindigt met het stoppen van de hartslag.
Maar niet voor degenen, die denken dat er een leven is na dit leven is en de ziel van de mens kan verhuizen.
Of voor mensen die niet weten of niet kunnen accepteren, dat de persoonlijkheid verbonden is met het brein en daarmee bestaat en/of daarmee eindigt.

Jouw antwoord roept dan meteen nieuwe vragen op.
Even doorgaand op jouw hypothese van het hart.

Wat gebeurt er bij een harttransplantatie?
We weten, dat een mens kan voortleven met een ander hart.
Welke mens leeft er dan voort?
De mens met zijn gezonde brein?
Of de mens, die een plaats heeft gevonden voor zijn hart?

Daar is al aardig op doorgefantaseerd in boeken en films.
Dus ook wat, als we een geliefde dreigen te verliezen, door een lichaamlijke kwaal, terwijl zijn hart gezond is?
Kunnen we hem dan laten voortleven door een ander lichaam te zoeken voor zijn hart?
En wat zouden dan de gevolgen kunnen zijn van zo'n geloof?

Het besneden hart zogezegd, heeft de potentie van het AL. Zoals het lichaam het opstandingslichaam in potentie heeft, zo is de mens in staat om tot Mens te komen.

Het is het 1 Kor. 15 verhaal; wat is de mens.

Maar het begint in het hart, wat ontvankelijk is voor Hem, waardoor en waarmee het veranderingsproces een aanvang heeft.