Over de duivel (uit geestelijke ervaringen van de asceten)

[Uranopolitis]

De duivel begint nooit de strijd vanuit de grote en ernstige zonden. Hij geeft er de voorkeur aan om te kampen om de mens te overtuigen om een ​​kleine overtreding te maken in een kleine fout. Hier heeft hij meer kans van slagen. Het is gemakkelijker om een ​​kleine onderschikking te bereiken. Zo begint de ontmanteling en de afdaling. Het kleine leidt tot het grotere. En langzaam bereikt de mens de ultieme ellende... Waarom? Omdat hij niet lette bij de eerste vergissing. Judas werd niet meteen een verrader. Hij begon met het stelen van een klein bedrag, ging door voor grotere, werd een gevangene van hebzucht, werd geleid tot het verraad van Zijn Meester. Het begin van het grootste kwaad gebeurt altijd op een onmerkbare manier. De grote inbrekers begonnen met stelen van een ei. En de grote oplichters begonnen hun werk met enkele onschuldige leugens. Wat klein en onbeduidend lijkt is inderdaad het gevaarlijkst. Heilige Johannes Chrysostomus, die over dit onderwerp sprak, zei dat juist omdat mensen denken dat zonde klein is, betreurt hij dat en maakt zich meer zorgen. De vreselijke en succesvolle truc van de duivel is om ons naar vermeende kleine fouten te duwen. Hij zoekt een eerste onderschikking. Als we het hem geven, dan maakt hij een soort bezetting in onze ziel en weeft hij de netten van onze gevangenschap. Klein en onbeduidend detail in het hele mechanisme van de auto - de pin die het wiel vasthoudt. Maar als hij gemist wordt, gaat het wiel weg en volgt het ongeluk. Een veldslag werd ooit door een spijker verloren. Er ontbrak een spijker van het hoefijzer van het paard waarop de generaal reed. Tijdens het gevecht is wegens de veroorzaakte losheid zowel de tweede als de derde spijker afgevallen. Toen viel het hele hoefijzer af. Het paard zonder hoefijzer struikelde, viel neer, gooide de ruiter onder de voet en doodde hem. Het hoofdeloze leger werd verslagen ... (aartsbisschop van Athene en heel Griekenland Christodoulos)

[Uranopolitis]

Heel vaak wanneer een christen op de juiste manier strijdt, wordt hij aangevallen door de demon. De eerste aanval die hij op je zal maken, is de zogenaamde "verstijving". Hij grijpt je, perst je en verstijft je hele lichaam! Als een mier, die we tussen onze vingers houden. Er is niets dat een mens kan doen als hij wordt gegrepen door een demon. Maar de ziel die de naam van Jezus Christus uitspreekt, maakt dat de duivel het niet verdraagt en weggaat... (Markellos Karakallinos)

Veel mensen lijden grote schade in hun leven, b.v. in hun bedrijf. En als ze financieel geruïneerd zijn, zeggen ze dan dat God hen heeft gestraft, terwijl de duivel hen in feite heeft gestraft. Ze begonnen het bedrijf met de duivel en de duivel ruïneert het voor hen. God staat de duivel eenvoudig toe om het te ruïneren tot hun voordeel. (Nikolaos Fanariotis)

De duivel probeert ons van onze liefde te beroven door geen geduld met elkaar te hebben. En als hij erin slaagt onze liefde te verkoelen, dan scheidt hij ons gemakkelijk van de liefde van God af. Dan zijn we naakt van de Goddelijke Genade en gemakkelijk verwinbaar... (Stefanos Anagnostopoulos)

[Uranopolitis]

We begrijpen de sluwheid van de duivel niet gemakkelijk en laten we de vele woorden achterwege laten, want elke dag stappen we allemaal op de bananenschil (we vallen min of meer in de valkuilen van de duivel). De duivel maakt misbruik van onze geestelijke onervarenheid. (Stefanos Anagnostopoulos)
Onze vijand, de duivel, vecht altijd tegen ons. Zeker als we hem niet verwennen. Dan vindt hij uit zijn slechtheid... duizend manieren om ons te verzoeken. (Dimitrios Gagastathis)
Vroeger sloegen de dieven de hoefijzer bij hun paarden achterwaarts aan om hun achtervolgers te misleiden, die naar hun sporen zochten. Satan doet hetzelfde: hij draagt zijn schoenen achterwaarts en brengt ons in verwarring. Zowel wanneer hij ons hart binnenkomt, als wanneer hij doet alsof hij gaat snel weer weg. Daarom heb je een goede windhond nodig om hem te vangen. De goede windhond is de goede biechtvader. (Gervasios Paraskevopoulos)
De duivel heeft 3 wapens: a) verrassing b) verrassingsaanval en c) teleurstelling. (Athanasios Mytilineos)
De duivel vecht tegen ons met 3 wapens: de onredelijke woede, het irrationele verlangen en de bovenal - schaamteloze fantasie. En we verzetten ons daartegen met respectievelijke 3 wapens: gebed, vasten en geloof. (Athanasios Mytilineos)

Christus triomfeert over de duivel door Zijn opstanding.

[Uranopolitis]

De methoden die door de duivel worden gebruikt zijn: a) de laster, zoals hij deed het met de eerst-geschapenen, toen hij hen vertelde dat God hen verbood van de verboden vrucht te eten, omdat ze op die manier goden zouden worden b) zijn transformatie, zoals het gebeurt in dromen en in visioenen, om de mens te bedriegen c) bangmakerij met zijn verschijning en lawaai, om de mens te verschrikken d) hij presenteert zonden als heel klein aan de mens en wanneer de mens ze begaat, dan vergroot hij ze om hem tot wanhoop te brengen (vandaar dat hij de mier-leeuw (mirmingoléon) wordt genoemd) e) de ruilmethode, d.w.z. wat geef je me, mens, in ruil voor wat ik je geef, zoals het geval is bijv. bij de mediums, waar het verzoek wordt ingewilligd, maar de ziel van degene die hen bezoekt wordt gebonden f) de methode van overdrijving door de gedachten van rechts, zodat de mens een roekeloze spirituele strijd zou voeren en g) hij bestrijdt iedereen in zijn zwakke punt, in zijn "achilleshiel", die voor iedereen anders is. (Athanasios Mytilineos)
Het centrale belang van de duivel is dat we geen vreugde hebben. Zodat we somber, ellendig, wanhopig zijn. (Barnabas Yagou)

De duivel bevecht je niet vanaf het begin. Hij laat je de kerk binnengaan, vooruitgaan, en dan begint hij zijn oorlog. Hij heeft geen haast. Hij is sluw. Ten eerste laat hij je ontmoedigd raken. Hij beweegt zich als de Turken bij de ramp van Klein-Azië. De Turken lieten de Grieken tot Eskişehir - Afyonkarahisar gaan en decimeerden ze vervolgens. De gehoorzaamheid van de Griekse soldaten aan hun officieren vernietigde hen. Kemal Ataturk zeide: "Wat een zonde dat zo'n Grieks leger verloren gaat!" Als ze tot Smyrna hadden gebleven, dan zouden ze niets hebben geleden. Wie zich echter zeer snel verspreidt, zal zich moeten vergaren. Wie voor het veel gaat, verliest het weinige. Er is voorzichtigheid en strategie nodig om de vijand te overwinnen. (Arsenios Kotsopoulos)
Als het mogelijk zou zijn om de razernij en manie te zien waarmee de duivel ons aanvalt, dan zouden de wildste en de meest vleesetende beesten ons stille en kalme lammeren lijken! Zo'n verschrikkelijke vijand is hij! (Charalambos Vassilopoulos)

[Uranopolitis]

Het aanzicht van de demonen is zo lelijk en verschrikkelijk dat als je er nu eentje zou zien en er was een diepe klif of een brandende oven in de buurt, dan zou je eerder in de klif vallen of in de oven om te verbranden, dan het aanzicht van de demon zien. De boze geesten werden zo lelijk na hun val, want net als voor de val waren ze de mooiste schepselen van de Schepper, zo ook na hun val werden ze de lelijkste. (Agapios Landos van Kreta)

- Niets maakt de duivel zo woedend als de praktische nederigheid die met alle kracht van de ziel wordt uitgeoefend.
- De duivel werkt altijd harder als mensen op vakantie gaan, verlof hebben of staken! Wanneer de mens ontspant, dan zijn zijn gedachten anders en kan hij niet tot berouw komen, omdat berouw waakzaamheid vereist en geen ontspanning.
- Er is niet veel duivel in onze tijd. Er zijn veel duivelse leerlingen in onze tijd. (zei ouderling)

[Uranopolitis]

De duivel gebruikt 3 manieren om de mens tot zonde te leiden: a) vergeetachtigheid b) nalatigheid en c) slecht verlangen. Wanneer vergeetachtigheid de ziel overneemt, kweekt het onmiddellijk nalatigheid en nalatigheid kweekt slechte verlangen. Als we God en onze bestemming niet zo gemakkelijk vergaten, dan zouden we onze redding niet verwaarlozen en zou Goddelijke Genade ons nooit laten verzocht worden door de irrationele verlangens die in ons nestelen. (vaders van de kerk)

De christen die niet gelooft dat hij in oorlog is met de duivel, zal verloren gaan, om nog maar te zwijgen van het feit dat hij nu al verloren is. De christen moet weten dat hij een vriend Christus heeft, maar hij heeft ook een vijand, de duivel. De meesten weten helaas niets van de persoon van de duivel, deze sluwe, bedrieglijke, en weten niet hoe hij werkt. Als mensen over de duivel geweten hadden, dan zouden ze de Kerk en haar mysteriën waarderen, die hem tegen duivel beschermen. Dus mensen, die geen kennis hebben over het onderwerp van de duivel, leven achteloos, zonder te weten wie hun vijanden zijn, gaan ze onbeschermd door met hun leven en de resultaten zijn catastrofaal ... (Panagopoulos)

- Als de duivel heldendaden maakt (in zijn werk), doet hij dat omdat we hem het recht geven. Luister niet naar mensen die zeggen dat ze verzocht worden door satan. Mensen worden verzocht door hun eigen begeerte, egoïsme en eigenbelang. Om door satan verzocht te worden, moet de mens een heilige zijn.
- Als de mens vergif kan maken tot een reddend medicijn voor zijn lichaam, waarom kan God dan niet de duivel tot een reddend medicijn voor de menselijke ziel maken? (Panagopoulos)

[Uranopolitis]

- Er zijn sommige mensen die satan op zo'n manier in zijn hand heeft dat het onmogelijk is voor iemand om hen te helpen. Het is als die moeder in het dorp, die haar baby maar een halve minuut in de tuin van haar huis alleen laat, om naar de keuken te gaan om het eten in de gaten te houden en als ze terugkomt ziet ze haar baby gewikkeld met zijn hele lichaam door een grote slang om hem heen. Wat moet de moeder doen en wat kan ze doen om haar kind van de slang te bevrijden, zonder dat de baby gekweld wordt?
- De duivel spuit ons met een "spray", om ons duizeligheid en hoofdpijn te bezorgen en om onze ogen niet te kunnen openen, met als doel om ons weg te houden van onze plicht (geestelijke en materiële). Het is dan nodig voor de mens om te onderscheiden dat het zijn truc is, een kruisteken te maken en zeggen: Mijn God, help mij!
- De duivel is een kool, die ons in brand zal steken als we erop blazen en als we erop spugen, dan zal hij uitgedoofd worden. (Panagopoulos)

[Uranopolitis]

- Satan staat je alles toe, zolang je het maar niet goed doet. Dat is waar je hem in verwarring brengt... De duivel is niet bang als je een ​​kaarsje aansteekt voor een heilige en naar de kerk en ter communie gaat. Hij zal je laten en je zult er geen baat van hebben, tenzij je van de zonde afkeert en bekeert.
- Vanaf het moment dat de mens "nee" zegt tegen satan en "ja" zegt tegen Christus, begint satans oorlog. Want zolang je de wil van satan doet, valt de duivel je niet lastig en komt alles goed bij je. Satan verzoekt niet de "zijnen". Volks-theologie zegt: Een kraai pikt geen kraaienoog uit.

- De duivel is zo erg listig (hij heeft 7500 jaar ervaring), dat de meeste mensen werken voor hem zonder het te weten. De ander zegt je: "Ik zeg hem hier weg te gaan". Wie moet wegwezen van hier, als hij (de duivel) in jou zit? En hij werkt in ons op zijn eigen manier en wij begrijpen er helemaal niets van...
- Satan is een opticien. Hij laat ons zijn eigen bril dragen, waarmee we de gebreken van anderen uitvergroot zien, terwijl hij onze eigen fouten verkleint.

- Probeer maar eens de duivel een keer persoonlijk te zien en je zult zien dat je nooit meer kunt zondigen! ...
- Als de duivel niet bestond, zouden de heiligen ook niet bestaan. De duivel is nuttig en onbedoeld doet hij hen goed.
- De duivel belooft mensen om hun leven snel en gemakkelijk gelukkig te maken. Wat hij namelijk met Eva deed.
- De tactiek van de duivel is verdeel en heers. En wanneer hij iemand ziet die een persoon kan helpen door het juiste woord te zeggen, presenteert hij hem als een vijand in de ogen van degene die geholpen moet worden, om zichzelf van hem (zijn weldoener) te isoleren.
- De duivel kan zich niet bekeren, want hij is de bron van het kwaad. (Panagopoulos)

[Uranopolitis]

Satan weerhoudt ons ervan om goed te doen. Als het ons toch lukt, dan doet hij dat we er spijt van krijgen of er trots op worden. Laat ons goed doen voor de glorie van God en het welzijn van zielen en niet voor onze eigen glorie.

Vaak spoort de tegenstander (duivel) je aan om je kogels te verspillen, zodat je ze niet meer hebt wanneer ze nodig zijn. En er zijn situaties waarin je ze nodig hebt, maar je kunt ze niet afschieten. Als de tegenstander ziet dat hij ons niet tegen kan houden, dan helpt hij ons. Hij maakt het bevorderlijk om de aalmoezen te geven en vasten.

De duivel valt ons arglistig lastig, omdat hij zo arglistig is als de vos. Eens kwam een ​​vos een hok binnen, at verschillende lammeren op en kon niet over het hek springen om weg te gaan. Daarom bracht ze haar sluwheid in werking en deed ze alsof ze dood was. Iemand die haar zag, schopte haar om te zien of ze nog leefde, maar er was geen reactie. Toen greep hij haar bij de staart vast en wierp haar weg. Na haar verwijdering begon de vos weg te rennen ... (Vadertje Panaïs van Lysi, Cyprus)

[Uranopolitis]

- Er is een grote valstrik van de duivel waarbij de duivel je het idee geeft dat je bovennatuurlijke vermogens hebt. Bijv. je bent thuis en hij geeft je het idee - gedachte, dat je na een tijdje een oom van je zult zien, die je een tijdje niet gezien hebt. Voor de duivel is dit een speelgoed, heel gemakkelijk. Omdat hij een geest is, heeft hij gezien dat je oom uit de bus is gestapt en op weg is naar jouw huis. Hij brengt je de boodschap en wanneer na een tijdje je oom verschijnt, sta je versteld van het zogenaamd bovennatuurlijke vermogen dat je hebt ... En zo bedriegt hij de mens. (Yorgos - voormalig satanist)
- Satan bezit enige zielen en laat ze denken dat ze ook een goede relatie met God kunnen hebben. Maar als je één helft van je ziel aan de duivel geeft, is de andere helft nutteloos voor God. (Lacondair)
- Wie niet naar Christus luistert, zal naar de duivel luisteren! (Dostojevski)
- God manifesteert zich door alle dingen. De duivel alleen door de mens. (Carbel)
- De grootste listigheid van de duivel is om ons ervan te overtuigen dat hij niet bestaat. (Baudelaire)
- In de koker van de duivel is er geen betere pijl voor het hart dan de zachte stem. (Lord Byron)

[Uranopolitis]

• Wanneer de duivel besluit je naar de ramp te slepen, duwt hij je er niet naartoe, maar trekt hij je aan!

• De kerkvaders noemen de duivel "mier-leeuw", omdat hij de mens eerst in de kleine zonden werpt en vervolgens in de grote. En eerst ziet hij eruit als een zieke en kleine, als een mier, maar dan verschijnt hij voor de zondaar als een dappere en grote leeuw.

• De duivel handelt altijd met onze wil. Hoe hard hij ook probeert, hoeveel hij ook tegen ons vecht, hij kan absoluut niets bereiken als we de deur niet voor hem openen om binnen te komen. Desalniettemin heeft de listigste manieren waarmee hij slaagt op ons en al onze plannen omverwerpt.

• Een van de trucs van de duivel is om ons bezig te houden met het verleden en de toekomst, om ons de vrede van het heden te ontnemen.

• De duivel is een kunstenaar. Hij schildert zonde met de meest aantrekkelijke en levendige kleuren.

• De duivel verzoekt hem die hem verzoeken.

• De duivel werkt altijd meer en beter als mensen op vakantie gaan, verlof hebben of staken! Want dan zijn mensen ontspannen en niet waakzaam.
  • Het maakt de duivel niet uit wat we aanbidden, zolang we maar God niet aanbidden.

• Satan wint de gelovigen die hij niet in "grote zonden" kan werpen, heel vaak als hij ze in een "kleine frustratie" werpt.

• Een van de trucs van de duivel is om ons bezig te houden met het verleden en de toekomst, om ons de vrede van het heden te ontnemen.
  • De duivel belooft plezier en geeft bitterheid.

• Het is een sluwheid van de duivel om voldoende waarheid met leugen te vermengen om hem geloofwaardig te maken (doen lijken).

[Uranopolitis]

De volgende uitspraken is volks wijsheid of ervaring en Griekse gezegdes.

• Satan kan over geen enkel menselijk wezen terecht heersen, behalve degenen die koelbloedig en onberouwvol zondigen.

• Hoewel we de steken en beten van vlooien, luizen, vliegen, muggen en bijen niet kunnen verdragen, maakt het ons niet uit dat de denkbeeldige draak ons ​​elke dag bijt, ons opzuigt, opslokt en ons overal verwondt met de giftige prikkel van de dood en we willen van hem niet weggaan.

• De duivel slaagde erin mensen over te halen een veelvoud aan goden te maken, waar hij zich achter hen schuilt.

• De duivel is niet bang voor gelovigen die hard werken en een beetje bidden. Dit is de reden waarom de resultaten van zoveel christelijk werk zo weinig zijn.

• De zwarte krachten van de duisternis zijn zwak. Mensen maken ze sterk door zich van God af te keren, want zo geven ze rechten aan de duivel.

• De duivel doet wat hij wil met de mens die buiten Christus is.

• Als gelovigen waakzaam zouden zijn en bidden, zullen ze de methoden van de duivel kunnen begrijpen.

• Je kunt de duivel niet stoppen om je in de weg te lopen. Maar je kunt voorkomen dat hij in je huis verblijft.

• Christus leidt, de duivel sleept.

• Wanneer de duivel ons de tarwe geeft, neemt de duivel onze zak van ons af.

• Waar God ze verzamelt, komt de duivel en verstrooit ze.

• De duivel heeft veel poten. (Van onbelangrijke oorzaken kunnen er veel satanische incidenten, obstakels voortkomen)
• Waar haast is, daar komt de duivel binnen.
• Als je goed doet aan de duivel, zal hij je als beloning rechtstreeks naar de hel sturen. (Tsjechisch gezegde)

[Uranopolitis]

De duivel riep ooit een wereldvergadering van demonen bijeen. In zijn openingstoespraak zei hij onder meer tegen hen:
- We kunnen niet voorkomen dat christenen naar de kerk gaan. We kunnen ze er niet van weerhouden de Bijbel te lezen en de waarheid te kennen. We kunnen niet eens voorkomen dat ze een levende, hechte relatie met hun Heiland hebben. Zodra ze deze verbinding met Jezus hebben, verliezen we alle macht over hen! Dus alles wat we moeten doen is hun tijd stelen! Laat ze naar de kerk gaan, het maakt niet uit, laat ze daar hun feestmalen houden en al het andere. Laat ze werk en activiteit hebben. Alleen laat ze geen tijd hebben om deze levende relatie met Jezus te ontwikkelen. Dit is wat ik van jullie wil. Leid ze af van hun Heiland en voorkom dat ze de hele dag een warme en hechte relatie met Hem hebben. Laten we hen leiden naar een slappe relatie met Jezus, een formele relatie, zonder echte geloof en liefde voor Hem!
- Hoe doen we dat? vroegen de demonen toen.
- Maak dat ze gaan zich bezighouden met triviale dingen en vind talloze manieren om hun geest bezig te houden, antwoordde de duivel. Breng in hen de verleiding om uit te geven, uit te geven, uit te geven en te lenen door met hun kaarten als debet te boeken. Laat vrouwen lange uren buitenshuis werken en mannen 6-7 dagen per week, 10-12 uur per dag, zodat ze aan hun levensstijl kunnen voldoen. Voorkom dat ze tijd met hun kinderen doorbrengen. Dus als hun gezin uit elkaar valt, zal het huis binnenkort niet langer een toevluchtsoord voor hen zijn tegen de drukte van hun werk. Houd hun geest altijd zo vol prikkels dat het voor hen onmogelijk wordt om de stille en zachte stem van God te horen.
1. Maak dat ze de radio en cassettespeler afspelen wanneer ze rijden.
2. Zorg ervoor dat ze hun cd's, video's, tv's en computers altijd aangezet hebben staan.
3. Zet muziek aan in elke winkel en restaurant waar ze binnenkomen en laat het non-stop spelen. Dit zal hun geest vertroebelen en hun gemeenschap met Christus door gebed verzwakken.
4. Vul hun tafels met tijdschriften en kranten. Maak ze overconsumerende wezens, zodat ze kopen en uitgeven zonder dat ze daarvan enige wezenlijke behoefte aan hebben. Zodat ze zich bezighouden, vermoeien en zich verwijderen van Jezus Christus.
5. Beuk ze onophoudelijk 24 uur per dag met nieuws.
6. Vul de straten met reclameborden zodat je ze voor geen moment in stilte laat tijdens het rijden of lopen.
7. Spoel hun mailboxen over met ongewenste advertenties, kledingcatalogi, gokspellen en al het andere dat valse hoop op welvaart bevordert.
8. Zet magere modellen op de covers van tijdschriften en op tv, zodat mannen ze als schoonheidsmodellen zullen beschouwen en niet tevreden zullen zijn met het uiterlijk van hun vrouw.
9. Geef vrouwen vermoeidheid, zodat ze 's avonds niet in staat zullen zijn om te verheugen als koppels met hun echtgenoten. Geef ze hoofdpijnen zodat mannen klachten, bitterheid krijgen en ergens anders hun plezier gaan zoeken. Hierdoor zullen gezinnen snel uit elkaar vallen.
10. Propageer de Kerstman om de aandacht van kinderen af ​​te leiden van de ware betekenis van Kerstmis.
11. Verspreid met Pasen de konijntjes en rode eieren in plaats van de boodschap van de Opstanding en de overwinning over de zonde.
12. Breng ze zelfs tijdens hun vermaak tot het uiterste. Zodat ze een lijk door vermoeidheid zijn als ze terugkomen van vakantie en spijt hebben van hun keuzes.
13. Laat ze niet de natuur in gaan en aanschouwen wat God heeft geschapen.
14. Stuur ze in plaats daarvan naar pretparken, stadions, bioscopen, speeltuinen en concerten.
15. Houd ze altijd overwerkt. Zodat ze niet denken, niet grondig nasporen, geen zorgen maken (over levensbeschouwelijke vragen).
16. En als ze elkaar ontmoeten voor geestelijke gezelschap met andere gelovigen, maak dat ze dan vertrekken met een verontrust geweten.
Dit plan zal zeker werken! De demonen waren er snel bij om dit alles in praktijk te brengen, zodat christenen noch de tijd noch de noodzaak zouden hebben om de kracht van Jezus in hun leven te zoeken.

[Uranopolitis]

Eens ontmoette de heilige Makarios van Egypte de duivel in de woestijn met zijn gereedschap en hij dwong hem om al zijn valkuilen te onthullen. Dus de duivel openbaarde hem het volgende: ''Wie ik bereid vind voor het studeren, hem smeer ik met de veer van de inhoud uit het vat dat ik aan mijn hoofd heb. Hij krijgt dan meteen hoofdpijn en laat zijn studie achter. Voor degene die waakzaam wil blijven, pak ik iets uit het vat, dat aan mijn oogleden hangt, smeer het een beetje op zijn ogen en ik breng hem zoveel slaap, dat hij regelrecht naar de matras rent. De vatten in mijn oren hebben een recept dat geschikt is voor ongehoorzaamheid. Ik achtervolg ermee de novicen. Van de inhoud van het vat, dat op mijn neus hangt, geef ik iets aan jonge mensen, om ze te verleiden tot vleselijke begeerte. Uit het vat dat in mijn mond zit, geef ik iets aan de ingetogenen, om ze vraatzuchtig te maken, en weer aan anderen, om ze tot dronkenschap en vuilbekkerij te slepen. Het vat dat ik om mijn nek draag roept hoogmoed en arrogantie op. Het andere dat je in mijn buik ziet, veroorzaakt ongevoeligheid en losbandigheid. En de rest veroorzaakt afgunst, moord, diefstal en al het andere kwaad. Hiermee haal ik mensen uit het rechte pad en leid ze, waar ik maar wil, totdat ik ze naar de verdoemenis breng. Maar het is me geen enkele keer gelukt om je te benaderen, Makarios, omdat je constant tegen me strijd voert...!

[Uranopolitis]

• Eens onthulde een demon aan de heilige Nifon het volgende: ''We hebben ook onze bazen, die ons in de gaten houden en controleren of we ons werk goed doen, dat wil zeggen, of we dag en nacht bestrijden jullie, de mensen, of we stoppen zelfs voor een klein beetje. En wee de demon, die onze oversten betrappen in het zitten! Hij wordt woest bestraft, genadeloos gemarteld en ver weg verbannen. Omdat je moet weten dat we ook nalatigen, tragen en de luien onder ons hebben, net als jullie. Dus de angst voor straf, maakt dat we jullie nooit met rust laten!...

• Een varkensherder vertelde hoe hij de varkens telkens naar het slachthuis wist te leiden: ''Omdat ze veel van bonen houden, ga ik voor de kudde uit en hier en daar gooi ik enkele bonen achter me. De varkens rennen ernaar om het als eerste te grijpen en hun aandacht is helemaal op de weg gericht, om de bonen die ik gooi te verslinden. En zo zonder veel moeite breng ik ze naar het slachthuis''. Een soort varkenshoeder is de duivel, die op alle mogelijke manieren probeert mensen te misleiden, ze weg te slepen van God, naar de eeuwige catastrofe. Met een zak in zijn hand blijft hij her en der naar de zielen die hem volgen te gooien met de 'bonen' die voor iedereen kunnen werken. Voor de één genoegens, voor een ander glorie, voor weer een andere ijdelheid, uiterlijke vertoon, enz. En de mens gaat naar het slachthuis van de eeuwige verdoemenis. O, als we onze ogen opsloegen en zagen waar onze passies ons heen leiden, zouden we van koers veranderen en het pad zoeken dat naar de Hemel leidt.

[Uranopolitis]

• Een helderziende ouderling had de gave om niet alleen engelen maar ook demonen te zien. Dus op een dag ziet hij een demon en vraagt ​​hem: "Wat is het dat jullie het meest bang maakt en doet jullie beven?" Door Gods toelating antwoordde de demon: "Jullie christenen hebben drie dingen waardoor, - als jullie ze op de juiste manier gebruiken, - we jullie niet in verzoeking kunnen brengen." "En wat zijn deze drie dingen?", - vroeg de ouderling hem met een verwondering. "Je baadt met de eerste (hij bedoelde de doop en het sacrament van bekering en biecht). Je eet de tweede (hij bedoelde de Heilige Communie). De derde draag je om je heen (hij bedoelde het kruis)''. Dat is de reden waarom, elke keer als we bichten, ter communie gaan en ons lichaam verzegelen met het teken van het Heilig Kruis, de demonen huiveren en bang zijn ...

[Uranopolitis]

• In een veld had iemand ooit de eigenaar van het veld vermoord. Na 150 jaar werd op dat veld een zomerhuisje gebouwd. De eigenaar van het zomerhuis was een rijke man en op een dag nam zijn zoon zijn gezelschap van vrienden mee en ze gingen naar het huisje voor een korte vakantie. Het was de eerste keer dat enige mensen in dat huis zouden overnachten. Op de eerste dag aten en dronken de kinderen en 's avonds om 8 uur, daar waar ze zich vermaakten, viel plotseling de stroom uit en automatisch werd het hele huis in duisternis gedompeld. De atmosfeer begon toen naar buskruit te ruiken en in de badkamer van het huis klonk het alsof ze varkens aan het slachten waren en alsof ze zakken met uien aan het legen waren! Zo'n indruk kregen de kinderen van de herrie, en ze verstijfden van hun angst. Toen hoorden ze beneden in de kelder, alsof ze potten braken! De kinderen pakten een zaklamp en gingen naar de badkamer, van waaruit ze gekreun hoorden en zien de badkuip vol vers mensenbloed!!! Ze schrokken van het schouwspel... De kinderen werden doodsbang door hun onervarenheid, zonder verantwoordelijk te zijn voor deze situatie, en in plaats van het gebed tot Christus te zeggen, rukten ze het huis uit. Als we ons in een dergelijke situatie bevinden, moeten we eerst geloven dat het demonen zijn, omdat twijfel en ongeloof maakt hen sterker, en ten tweede moeten we vasten en bidden zodat ze volledig van die plaats verbannen zouden worden. Overal waar onschuldig bloed wordt vergoten, daar maken de demonen hun "hangplek". Dit is hoe de dingen zijn en dan zeggen we, wanneer we het niet weten, dat er geesten en spookhuizen zijn...

[Uranopolitis]

• Sommige wetenschappers namen eens een kikker en gooiden die in een ketel met kokend water. De kikker sprong er meteen uit. Toen gooiden ze hem voor een tweede keer, derde keer enzovoort, maar hij sprong er altijd uit en ontsnapte. Toen gooiden ze hem in een ketel met koud water. De kikker was tevreden en begon zich te verheugen en te zwemmen. Wat hij echter niet begreep, was dat onder de ketel werd er vuur aangestoken en het water langzaam opwarmde. Terwijl de kikker vrolijk en blij met duiken en sprongen zwom, warmde het water langzaam op en kookte en de watertemperatuur veranderde geleidelijk en steeg op, zonder dat hij het besefte. En zo in het hete water werd de kikker levend gekookt, zonder het te beseffen. De duivel past dezelfde tactiek toe. Hij werpt de mens niet abrupt in de hete zonde, omdat hij zal reageren en eruit springen. Hij zet hem in de ketel met lauw water, zet het vuur aan en kookt hem als een kikker. Hij begint bij de kleine en onbeduidende zonden, gaat geruisloos over naar de verslaving en bereikt de grote en zware zonden, met als resultaat dat de mens naar verdoemenis wordt geleid.

[Uranopolitis]

• De duivel verscheen aan een vrome man en openbaarde hem het volgende: Ik heers over de wereld met behulp van grote misbruiken, namelijk: het misbruik van kennis, het misbruik van macht, het misbruik van rijkdom, het misbruik van fysieke schoonheid, het misbruik van kunst en het misbruik van eten en drinken. Met behulp van deze misbruiken en mijn magische spiegel laat ik aan de mensen het Land van Onmogelijk Geluk zien en ze rennen als een gek...
• Eens twee elegante jonge ongelovigen, die op een stoomboot reisden, zagen op het dek een oude man, bekend om zijn geloof en heilig leven, en wilden hem ten koste van hem een grap maken. Dus benaderden ze hem en zeiden: "Pater, heb je het nieuws gehoord?" "Welke nieuws, kinderen?" vroeg de goede ouderling. 'Wist je niet dat de duivel gestorven is?' Toen legde de vrome oude man zijn handen op hun schouders, zonder gestoord te worden door de onbeschaamdheid van die jonge mensen, en zei vriendelijk tegen hen: "Mijn lieve kinderen, het bewijs dat hij niet stierf is je gedrag tegenover een oude man en je woorden zijn zijn ingevingen... !!!"

[Uranopolitis]

Nog een andere kenmerk van de demonen is dat ze nooit prijs geven aan God en Jezus Christus, zelfs niet huichelachtig, zoals de mensen dat kunnen doen. Dat bevestigt ook de ervaring van de rooms-katholieke heiligen, zoals deze beeldschone Gemma Galgani.

"In zijn biografie over Sint Gemma schrijft pater Germanus:
"Om haar te beschermen tegen deze satanische aanvallen en verschijningen, heb ik haar op het hart gedrukt om onmiddellijk de woorden "Viva Gesu!" (“Leve Jezus!” –redacteur.) te herhalen, onder welke vorm de personen van de andere wereld ook voor haar zouden verschijnen. Ik wist niet dat onze Onze-Lieve-Heer Zelf haar een soortgelijk middel had gegeven in de woorden: “Benedetto sio Dio e Maria!” (Gezegend zij God en Maria!)
En het volgzame kind, om beide te gehoorzamen, herhaalde de dubbele uitroep-
“Viva Gesu! Benedetto sio Dio e Maria!” (Gezegend zij Jezus! Gezegend zij God en Maria!) De goede geesten herhaalden altijd haar woorden, terwijl de kwaadaardigen ofwel niet antwoordden, of anders slechts een paar woorden uitspraken, zoals "Viva" of "Benedetto", zonder enige naam daaraan toe te voegen. Op deze manier herkende Gemma ze en dienovereenkomstig verachtte ze hen. "
Wat betreft de aanvallen van de duivel, soms vond ze troost in haar gevoel voor humor. Ze schreef eens aan pater Germano waarin ze zei: "Als je hem had gezien, vader, toen hij vluchtte trekkend gezichten, zou je in lachen zijn uitgebarsten! Hij is zo lelijk! .... Maar Jezus zei me dat ik niet bang voor hem moest zijn"



https://www.stgemmagalgani.com/2008/09/ ... devil.html

[Uranopolitis]

Uit het leven van de heilige Antonius de Grote, IV eeuw, uit de Sahara woestijn in de omgeving van Egypte.

"Met betrekking tot de strijd tegen demonen gaf Antonius de volgende instructies:

“God Zelf heeft ons bevolen om altijd met niet-aflatende aandacht te kijken naar wat er in onze ziel gebeurt, omdat we zeer sluwe vijanden hebben in de strijd – ik bedoel demonen – en volgens de apostel (Ef. 6:11-12), wij hebben een voortdurende strijd tegen hen. Talloze van hen vliegen in de lucht, hele hordes vijanden omringen ons van alle kanten. Ik zou je niet alle verschillen tussen hen kunnen uitleggen; Ik zal slechts kort de manieren beschrijven waarop ze ons proberen te misleiden, wat ik weet. Allereerst moeten we ons ten stelligste herinneren dat God niet de auteur van het kwaad is, en dat de demonen niet kwaadaardig zijn geworden door Zijn wil: zo'n verandering in hen kwam niet van nature voor, maar hing van hun eigen wil af. Omdat ze door een goede God waren geschapen, waren ze oorspronkelijk goede geesten, maar door zelfverheffing werden ze uit de hemel naar de aarde geworpen, waar ze, stagnerend in het kwaad, de volkeren met valse dromen misleidden en hun afgoderij leerden; maar op ons, christenen, zijn ze enorm jaloers en brengen ze onophoudelijk allerlei soorten kwaad tegen ons, uit angst dat we hun vroegere glorie in de hemel zullen erven. De mate van hun onderdompeling in het kwaad is verschillend en varieërend: sommigen van hen zijn extreem in de afgrond van het kwaad gevallen, anderen lijken minder kwaadaardig, maar ze vechten allemaal, naar beste vermogen, op verschillende manieren tegen elke deugd. Daarom hebben we intensievere gebeden en daden van onthouding nodig, om van God de gave van redenering te ontvangen, om de verschillen tussen boze geesten te begrijpen, om in elk afzonderlijk geval hun verschillende sluwheid en verleiding te herkennen, en om alles af te weren met hetzelfde christelijke teken - het kruis van de Heer. Na deze gave te hebben ontvangen, imprente de heilige apostel Paulus: "opdat satan ons geen kwaad doet, want we zijn niet onwetend van zijn plannen" (2 Korintiërs 2:11). Het is noodzakelijk dat we ook de apostel navolgen en anderen waarschuwen voor wat we zelf hebben geleden, en in het algemeen - elkaar wederzijds instrueren. Wat mij betreft, ik heb veel verraderlijke misleidingen van demonen gezien, en ik vertel u hierover als aan kinderen, zodat u, hebbend een waarschuwing, uzelf kunt redden te midden van dezelfde verzoekingen. Groot is de boosaardigheid van demonen tegen alle christenen, en vooral tegen de monniken en maagden van Christus: ze stellen overal in het leven verleidingen voor hen op, ze proberen hun hart te verderven met goddeloze en onreine gedachten. Maar laat niemand van jullie hier bang voor worden, want demonen worden onmiddellijk verdreven door vurige gebeden tot God en het vasten. Als ze echter een tijdje stoppen met aanvallen, denk dan niet dat je al volledig hebt gewonnen, want na een nederlaag vallen de demonen later meestal met nog meer kracht aan. De methoden van strijd listig veranderend, als ze een persoon niet met gedachten kunnen verleiden, dan proberen ze hem te verleiden of te verschrikken door de spook-verschijningen, waarbij ze de vorm aannemen van een vrouw, dan een schorpioen, en dan veranderen ze in een soort reus, met de hoogte van een tempel, in hele regimenten krijgers of in andere spoken die allemaal verdwijnen bij het allereerste teken van het kruis als hun bedrog hierin herkend wordt; ook verschijnen ze als waarzeggers en streven ze ernaar als profeten, de toekomstige gebeurtenissen te voorspellen, en als ze ook hierin beschaamd worden, dan roepen ze hun eigen prins te hulp in de strijd, die de wortel en het middelpunt van alle kwaad is."

Vele malen sprak onze eerbiedwaardige vader Antonius de Grote over precies hetzelfde duivelse beeld dat aan hem verscheen en dat werd geïntroduceerd aan de door God verlichte aanschouw van Job: “Zijn ogen zijn als de oogleden van de dageraad; uit zijn bek komen fakkels, vurige vonken ontsnappen eruit; rook komt uit zijn neusgaten, als uit een kokende pot of ketel. Zijn adem zet kolen in brand en er komt een vlam uit zijn bek” (Job 41:9-10). In zo'n vreselijke vorm verscheen de vorst van demonen. Hij zou de hele wereld in één klap willen vernietigen, maar in werkelijkheid heeft hij geen macht: de almacht van God temt hem, zoals de teugel controleert een dier, of zoals de vrijheid van een gevangene wordt vernietigd door zijn boeien. Hij vreest zowel het kruisteken als het deugdzame leven van de rechtvaardigen, en St. Antonius zegt er het volgende over:

– Een rein leven en een onbesmet geloof in God hebben grote macht tegenover de duivel. Geloof mijn ervaring, voor satan is de waakzaamheid van mensen die leven volgens de wil van God, hun gebeden en vasten, zachtmoedigheid, vrijwillige armoede, bescheidenheid, nederigheid, liefde, zelfbeheersing, maar vooral - hun oprechte liefde voor Christus verschrikkelijk. De zichzelf hoog verhevene slang zelf weet heel goed dat hij veroordeeld is om door de rechtvaardigen te worden vertrapt, volgens het woord van God: "Zie, ik geef u kracht om op slangen en schorpioenen te treden en op alle macht van de vijand" ( Lukas 10:19).

De eerbiedwaardige Antonius vertelde voor het spirituele nut van de luisteraars ook het volgende:

- Hoe vaak vielen demonen me aan in de vorm van gewapende krijgers en, nemend de vorm van schorpioenen, paarden, dieren en verschillende slangen aan, omringden ze me en vulden ze de kamer waarin ik me bevond. Toen ik tegen hen begon te zingen: "Sommigen met wagens, anderen met paarden, maar wij roemen ons in de naam van de Heer onze God" (Ps. 19:8), dan vluchtten ze weg, verdreven door de genade van Gods hulp. Eens verschenen ze zelfs in een zeer lichtstralende vorm en zeiden: "We zijn gekomen, Antonius, om je licht te geven." Maar ik sloot mijn ogen om het licht van de duivel niet te zien, ik begon in mijn ziel tot God te bidden en hun goddeloze licht ging uit. Na een tijdje verschenen ze weer en begonnen voor mij te zingen en met elkaar te argumenteren vanuit de Schrift - maar ik was als een dove man en luisterde niet naar hen. Het gebeurde dat ze mijn klooster door elkaar schudden, maar ik bad tot de Heer met een onbevreesd hart. Vaak werd er om mij heen geschreeuwd, gedanst en gerinkeld; maar toen ik begon te zingen, veranderde hun geschreeuw in treurige kreten, en ik prees de Heer die hun kracht vernietigde en een einde maakte aan hun razernij.
Bron

[Uranopolitis]

"Geloof me, mijn kinderen," - vervolgde Antonius, - "wat ik je zal vertellen: eens zag ik de duivel in de vorm van een buitengewone reus die over zichzelf durfde te zeggen:

- Ik ben Gods kracht en wijsheid, - en hij wendde zich tot mij met deze woorden:

- Vraag me, Antonius, wat je maar wilt, en ik zal het je geven.

Ik, in een reactie, spuugde in zijn mond en, gewapend met de naam van Christus, stormde ik me volledig op hem af, en deze ogenschijnlijke reus smolt onmiddellijk en verdween in mijn handen. Toen ik aan het vasten was, verscheen hij opnieuw aan mij onder het mom van een zwarte man die brood bracht en me overhaalde om te eten.

- Jij, zei hij, bent een mens en bent niet vrij van menselijke zwakheid; doe wat verlichting aan je lichaam, anders kun je ziek worden.

Maar ik realiseerde me dat dit de verraderlijke verleiding van de sluwe slang was, en toen ik me tot mijn gebruikelijke wapen wendde - het teken van het kruis van Christus, - veranderde hij onmiddellijk in een rookstroom, die zich naar het raam uitstrekte en er doorheen verdween. De demonen probeerden me vaak in de woestijn te verleiden door het schijnsel van goud dat plotseling verscheen, in de hoop me te verleiden door zijn aanblik of door het aan te raken. De demonen sloegen me ook vele malen. Maar ik verdroeg de slagen geduldig en riep alleen maar uit:

- Niemand kan mij scheiden van de liefde van Christus!

Van deze woorden werden ze onderling woedend op elkaar en ten slotte werden ze verdreven, niet op mijn bevel, maar op dat van God, volgens de woorden van Christus: "Ik zag Satan als een bliksem uit de hemel vallen" (Lucas 10:18).

Op een dag klopte er een demon op de poorten van het klooster. Toen ik naar buiten ging, zag ik voor mij een enorme reus, wiens hoofd naar de hemel leek te reiken. En toen ik vroeg:

- Wie ben jij?

Hij antwoorde:

- Ik ben satan.

Ik heb gevraagd:

- Wat heb je hier nodig?

- Tevergeefs, antwoordde hij, alle monniken beschuldigen mij. En waarvoor vervloeken mij alle christenen?

- En dat doen ze terecht, antwoordde ik, 'omdat ze vaak door jou worden bedrogen.

"Ik doe ze niets", antwoordde hij, "maar ze brengen elkaar zelf in verlegenheid. Ik ben tenslotte vervloekt en omvergeworpen - en heb je niet uit de Schrift gehoord dat "de vijand helemaal geen wapens meer heeft en hun steden hebt U vernietigd" (Ps.9:7). En inderdaad, nu ben ik al verstoken van elke plaats in de wereld, geen enkele stad blijft onder mijn heerschappij, en ik heb geen wapens, alle volkeren in alle landen belijden de naam van Christus, de woestijnen zijn gevuld met monniken. Laat ze voor zichzelf zorgen, maar vervloek me niet tevergeefs.'

Toen ik me verwonderde over Gods genade, antwoordde ik hem:

– Deze nieuwe en ongehoorde bekentenis van jou schrijf ik niet toe aan je waarachtigheid, die je helemaal niet hebt, maar enkel en aleen aan de kracht van God; maar jij, de vader van de leugens, moest bekennen wat er in werkelijkheid is, en deze keer vertelde je, tegen je wil in, de waarheid, omdat Christus door Zijn komst, uiteindelijk je kracht ontnam, en, beroofd van de engelenglorie, jij leidt nu een ellendig en een schandelijk leven in elke onreinheid. - En zodra ik dit zei, verdween de demon meteen.

Dus drong de monnik er bij de broeders op aan niet bang te zijn voor de macht van demonen, die getemd en neergeworpen door Christus zijn, maar moedig, met Gods hulp ze te bestrijden, hun hart versterkend met het geloof in Christus. Toen de broeders dit hoorden, verheugden ze zich en herinnerden zich de instructies van hun vader voor hun eigen nut. Bij sommigen nam het verlangen naar de deugd toe, bij anderen werd het voorheen zwakke geloof versterkt, sommigen werden gezuiverd van valse verleidingen door gedachten, de harten van anderen werden bevrijd van de werking op hen van de vreselijke spoken, en allen samen waren ze vervuld van opgewekte bereidheid om demonische verleidingen te verachten en verwonderden zich over zo'n grote genade van begrip gegeven aan Antonius door God en zijn onderscheiding van de geesten.

[Uranopolitis]

Ik wou nog toevoegen een bijzondere verhaal over de zogenaamde tolhuizen. Het gaat over de strijd van de ziel tegen de demonen direct na de dood. De 'tolhuizen' zijn als het ware gebieden in de lucht waarin de demonen hun werk doen, dat bestaat uit het opeisen van de ziel van een gestorven mens op grond van haar zonden dewelke het recht geven aan de demonen om die ziel in bezit te nemen en haar in de hel te werpen. De ziel zou dan door de engelen gedragen worden naar de Hemel, en zij doen hun best om te bewijzen dat de claims van de demonen ongegrond zijn. Als de engelen niks te zeggen hebben ter verdediging van de ziel, dan wordt ze uit hun handen afgepakt. Voor de rechtgelovige christenen is er altijd hoop om die 'tolhuizen' probleemloos te passeren, als ze oprecht geloven en eerlijk hun geloof praktiseren. Maar in dit verhaal kwam de gezegende Theodora in moeilijkheden, omdat ze haar zonden niet op een eerlijke manier had beleden, ze had over sommige zonden verzwegen in de biecht vanwege haar schaamte, ondanks het feit dat ze vroom had geleefd in haar laatste levensperiode voorafgaand aan haar dood. De leer over de tolhuizen is niet als een dogma geaccepteerd, christen is dus helemaal vrij om daarin niet te geloven. Dit verhaal komt uit de levensbeschrijving van de heilige Basilius de Nieuwe, aan wie Theodora gediend heeft vóór haar dood.

Sint Theodora's reis door de luchttolhuizen



Volgens de leer van de kerk wordt het specifieke oordeel van zielen door God voorafgegaan door hun kwellingen, of liever een reeks testen; deze vinden plaats in de luchtgebieden, waar de boze geesten hun domein hebben (Ef. 6. 12). Ze houden de zielen vast en verklaren en maken alle zonden openbaar die deze zielen tijdens hun leven hebben begaan. We kennen over deze kwellingen in grote details omdat ze werden geopenbaard aan Gregorius, de discipel van de heilige monnik St. Basilius de Nieuwe, die in de eerste helft van de tiende eeuw leefde. Gregorius leerde in zijn visioen over het uur van de dood en het passeren van kwellingen van een vrouw die bekend staat als de Gezegende Theodora.

Toen Gregorius haar vroeg om hem te vertellen over haar overlijden en over de omstandigheden van haar dood en daarna, vertelde ze hem uitvoerig het volgende. 'Mijn kind Gregorius,' zei ze, 'je hebt me gevraagd om iets vreselijks, wat zelfs verschrikkelijk is om te herinneren.

"Toen het uur van mijn dood kwam, zag ik gezichten die ik nog nooit eerder had gezien, en hoorde woorden die ik nog nooit had gehoord. Wat zal ik zeggen? Het is wreed en zwaar om het kwaad te verdragen, waarvan ik voorheen geen idee had, en waarmee ik toen geconfronteerd werd vanwege mijn slechte daden. Maar door de gebeden en de hulp van onze gemeenschappelijke geestelijke vader Basilius werd ik gered van deze ontberingen. Maar hoe zal ik je vertellen over die fysieke pijn, die stress en het hechte gevoel die de stervenden ervaren? Zoals een man die, geheel naakt, in een groot vuur valt, brandt, smelt en in as verandert; zo worden de stervenden vernietigd door hun dodelijke ziekte in het bittere uur wanneer de ziel van het lichaam scheidt.

"Toen ik het einde van mijn leven naderde en de tijd van mijn vertrek hier vandaan was gekomen, zag ik een grote menigte Ethiopiërs die mijn ligbed hadden omringd. Hun gezichten waren donker als roet en pek, hun ogen waren als gloeiende kolen, hun de hele verschijning was zo beangstigend en kwaadaardig als de vurige hel zelf. Ze begonnen verontwaardigd te worden en lawaai te maken als honden; anderen huilden als wolven. Terwijl ze naar me keken, waren ze vol woede; ze bedreigden me, renden op me af, knarsend met hun tanden, en leken klaar te zijn om mij te verslinden. Toch leken ze te wachten op een rechter die nog niet was gekomen maar dat wel zou doen: ze maakten klaar hun geschriften en ontrolden de rollen waarop al mijn slechte daden waren geschreven. Mijn ellendige ziel werd genomen door een grote angst en beefde. Niet alleen de bitterheid van de dood kwelde me, maar nog meer het vreselijke uiterlijk en de wrede houding van de beangstigende Ethiopiërs; deze waren voor mij als een andere dood, alleen een ergere. Ik bleef mijn ogen afwenden in alle richtingen om hun vreselijke gezichten niet te zien en hun stemmen wou ik niet horen, maar ik kon er niet vanaf komen. Ze waren overal en er was niemand om me te helpen.

Engel

"Toen ik aan het eind van mijn kracht was, zag ik twee stralende engelen van God, die waren als jongeren van onuitsprekelijke schoonheid. Ze kwamen naar me toe. Hun gezichten glomden, hun blik was vol liefde; hun haar was als sneeuw, wit met een gouden tint; hun kleding glinsterde als een bliksem en was omgord met goud. Toen ze in mijn buurt kwamen, stopten ze aan de rechterkant van mijn bed en gingen een rustig gesprek met elkaar aan. Toen ik ze zag, was ik vervuld van vreugde en keek ze met plezier aan.

"De zwarte Ethiopiërs huiverden en trokken zich op enige afstand terug. Een van de stralende jongeren, sprak de zwarten boos aan: 'O schaamteloze, vervloekte, duistere en kwade vijanden van het menselijk ras! Waarom komen jullie altijd bij de stervenden en maken elke afscheidende ziel bang en verward door jullie woorden? Jullie hebben geen reden om jullie te verheugen, want hier zullen jullie niets vinden. God is genadig voor deze ziel en jullie hebben geen deel en geen lotdeel in haar. ' Toen de engel ophield met spreken, wankelden de Ethiopiërs, begonnen te schreeuwen en te mompelen en te wijzen op al mijn slechte daden, begaan vanaf mijn jeugd. Ze riepen uit: "Wij hebben geen deel in haar, zeg jij! Wiens zonden zijn dan deze? Heeft ze niet zo en zo gedaan? ' Met zulke uitroepingen hielden ze hun positie vast en wachtten op de dood. Toen de dood kwam, brulde het als een leeuw en zag er heel angstaanjagend uit. Het zag eruit als een mens maar had geen lichaam; in plaats daarvan bestond het uit menselijke botten. Dood bracht verschillende martelwerktuigen, zoals zwaarden, pijlen, speren, sikkels, zagen en anderen die ik niet kende. Toen ik deze zag, beefde mijn nederige ziel van angst. De heilige engelen zeiden tot de dood: ‘Aarzel niet, bevrijd deze ziel van haar lichamelijke banden, en doe het snel en rustig, want zij heeft slechts een kleine last van zonden. ' De dood stapte op me af, nam een ​​kleine bijl en scheidde mijn benen, dan mijn armen; toen verzwakte het met zijn andere instrumenten al de rest van mijn ledematen en scheidde ze gewricht per gewricht. Ik verloor het gebruik van mijn armen en benen, mijn hele lichaam werd gevoelloos en ik kon niet meer bewegen. Eindelijk sneed de dood mijn hoofd af en kon ik het niet meer bewegen, want het voelde alsof het van iemand anders was. Ten slotte loste de dood op een mengsel in een kopje, en zettend de beker aan mijn lippen, deed me drinken. Het drankje was zo bitter dat mijn ziel het niet kon verdragen. Zij trilde en ging uit mijn lichaam.

"De lichtdragende engelen namen haar onmiddellijk in hun armen. Toen ik terug keek, zag ik mijn lichaam buiten adem en onbeweeglijk liggen. Ik keek naar mijn lichaam als iemand die zijn kleren heeft uitgetrokken en neergeworpen; dit was een vreemd gevoel. Ondertussen, hoewel de heilige engelen me vasthielden, omsingelden de demonen ons in hun Ethiopische gedaante en riepen: 'Deze ziel heeft een veelvoud aan zonden - laat haar voor hen antwoorden!' Ze bleven naar mijn zonden wijzen, maar de heilige engelen zochten mijn goede daden uit en inderdaad, met Gods hulp vonden ze alles wat ik, door Gods genade, altijd goed deed. De engelen verzamelden alles wat goed was: al die voorbeelden toen ik aalmoes gaf aan de behoeftigen, of de hongerigen voedde, of de dorstigen gaf te drinken, of de naakten kleedde, of in mijn huis binnenbracht en daar de daklozen liet rusten, of de dienaren van God diende, of de zieken bezocht en vertroostte hen of degenen die gevangen zaten; en ook toen ik ijverig naar Gods huis ging en met mijn hele hart bad en tranen vergoot, of wanneer ik aandachtig luisterde naar wat er in de kerk werd gelezen en gezongen, of wierook en kaarsen naar de kerk bracht, of vulde de kerklampen voor de iconen met olie, of kuste de iconen met ontzag en eerbied; of wanneer ik vastte en onthield me van eten op woensdag, vrijdag of tijdens andere vasten tijden, of toen ik me voor God neerknielde en nachten wakker doorbracht in gebed, of toen ik naar God zuchtte en om mijn zonden weende, of beleed mijn zonden voor mijn geestelijke vader met grote spijt voor wat ik had gedaan en probeerde vervolgens met al mijn kracht mijn zonden in evenwicht te brengen met goede daden; of wanneer ik iets goeds deed aan mijn buren, wanneer ik geen woede tegen mijn vijanden koesterde, geen wrok droeg en zachtmoedig pijn en verwijten verduurde; goed deed in ruil voor kwaad, mezelf vernederde, medelijden had met degenen die leden en met wie er iets ergs gebeurde, troostte degenen die huilden en verleende hen hulp, ondersteunde een goed begin en probeerde mensen af ​​te wenden van wat slecht was; of draaide mijn ogen af van ijdelheid en hield mijn tong vrij van eden, leugens of het afleggen van valse getuigenis, of het spreken zonder noodzaak - en al mijn andere goede daden, zelfs de minst belangrijke, verzamelden de heilige engelen en maakten gereed om op de schaal te zetten om ermee mijn slechte daden in evenwicht te brengen.

"De Ethiopiërs zagen dit echter en knarsten met hun tanden naar me. Ze wilden me onmiddellijk uit de armen van de engelen afpakken en me naar de bodem van de hel dragen. Op dat moment verscheen de heilige Basilius zelf onverwachts en zei tegen de heilige engelen: "Heilige engelen! Deze ziel heeft grote dienst gedaan om mijn ouderdom te verlichten, en daarom bad ik voor haar tot God, en God heeft haar aan mij gegeven." Dit gezegd hebbende, haalde hij iets eruit dat leek op een zakje goud en gaf het aan de engelen met de woorden: "Hier is de schat van gebeden voor de Heer voor deze ziel! Terwijl je door de kwellingen van de lucht passeert en de boze geesten beginnen haar te kwellen, betaal hiermee haar schulden. '

"Hij verdween toen, maar de boze geesten, toen ze de gave van heilige Basilius zagen, stonden eerst met stomheid geslagen. Toen hieven ze klaagzangen op en werden onzichtbaar. Toen kwam Basilius, de man die God had behaagd, terug. Hij droeg vele vaten van pure olie en kostbare mirre, en al deze, de een na de ander, goot hij op mij af. Ik was vervuld van geestelijke geur en voelde dat ik was veranderd en heel licht geworden. Opnieuw zei de heilige man tegen de engelen: 'Heilige engelen, wanneer jullie voor deze ziel alles hebben gedaan wat nodig is, leid haar naar de woning die de Heer voor mij heeft voorbereid, en laat haar daar blijven. ' Toen werd hij weer onzichtbaar, de heilige engelen namen me op en we gingen oostwaarts door de lucht.

Vertaald uit het Engels van http://orthodoxinfo.com/death/theodora.aspx Wordt vervolgd.

[Uranopolitis]

De eerste kwelling. "Toen we opstegen van de aarde naar de hoogten van de hemel, werden we voor het eerst ontmoet door de geesten van de eerste kwelling. Hier worden de zielen gekweld voor de zonden van nutteloze spraak; dat wil zeggen, van spreken zonder nadenken, of spreken wat verachtelijk en schaamteloos is, of spreken zonder behoefte of opdracht. We stopten en er kwamen veel rollen uit waarop alle woorden werden opgenomen die ik vanaf mijn jeugd had uitgesproken, onnodig of onredelijk; en vooral wanneer dergelijke woorden iets onreins of godslasterlijk uitdrukten, zoals jonge mensen dat vaak op hun tong dragen.



"Daar zag ik al mijn boze woorden, vuile woorden, wereldse schaamteloze liedjes, wilde kreten en gelach opgenomen. De boze geesten beschuldigden mij hiervan en gaven de tijd en plaats aan, wanneer en waar en in wiens gezelschap ik deze ijdele woorden sprak of de toorn van God opriep door mijn onbetamelijke woorden, hoewel ik destijds dergelijke dingen niet als zondig beschouwde, en er geen grote aandacht aan besteedde, ze niet aan mijn geestelijke vader beleed en nooit erover berouw toonde. Nu zweeg ik, alsof ik mijn stem was kwijtgeraakt. Ik kon niet antwoorden omdat de boze geesten me terecht beschuldigden. Maar terwijl ik zweeg in mijn schaamte en beefde van angst, boden de heilige engelen enkele van mijn goede daden aan en, omdat deze niet genoeg waren, voegden zij iets toe uit de schat die mij door de heilige Basilius was gegeven, en aldus betaalden zij mijn schulden op dit station.

Tweede kwelling. "Toen zijn we opgevaren en naderden de kwelling van het liegen. Hier wordt elk leugenswoord getest: het niet houden aan de eed, ijdel gebruik van Gods naam, het niet houden aan de beloften gegeven aan God, onoprechte of valse belijdenis van zonden en dergelijke. De geesten van dit station zijn slecht en meedogenloos. Ze stopten ons en begonnen ons nauw te ondervragen. Ik werd echter slechts van twee dingen beschuldigd: ten eerste dat ik af en toe loog over zaken van klein belang - iets dat ik niet eens als zondig beschouwde; ten tweede, dat ik vanwege een vals gevoel van schaamte mijn zonden soms onoprecht biechtte aan mijn geestelijke vader. Wat betreft valse eden of valse getuigenis, geen van deze, door de genade van Christus, werd in mij gevonden. Hier legden de heilige engelen enkele van mijn goede daden neer voor mijn zonden, maar de gebeden van mijn geestelijke vader deden zelfs nog meer om mij te redden. We gingen door.

Derde kwelling. "We bereikten het station waar zielen verantwoorden voor het spreken van kwaad over anderen en geruchten over hen verspreiden. Toen we hier werden tegengehouden, begreep ik hoe zwaar de zonde is om kwaad te spreken over je naaste, en hoe groot een kwaad het is om slechte geruchten te verspreiden, beoordelen de daden van anderen, beschadigen iemands reputatie, lasteren, slechte woorden geven aan mensen, of lachen om de tekortkomingen van anderen. Zulke zondaars worden beschouwd als antichristen, omdat zelfs voordat Christus hun naasten heeft geoordeeld, zij staan zichzelf reeds toe dit recht van oordeel. Echter, door de genade van Christus, vonden ze niet veel van deze zonden in mij, want ik streefde altijd ijverig om niemand te veroordelen, nooit leugens over mensen te verspreiden, nooit iemand uit te lachen, en nooit iemand slechte woorden te geven. Slechts af en toe, toen ik hoorde hoe andere mensen veroordeelden, belasterden of uitlachten, ging ik toevallig ook tot op zekere hoogte met hen mee in gedachten, of zelfs, in mijn onvoorzichtigheid, voegde ik mijn woord toe aan wat ze zeiden; maar zelfs toen ving ik mezelf meteen op en stopte. Maar hier werd ik zelfs verantwoordelijk gehouden voor de neiging. Ook hier hebben de engelen me bevrijd door de gebeden van de heilige Basilius, en we bleven stijgen.

Vraatzucht

Vierde kwelling. "We bereikten het station waar vraatzucht wordt gestraft, en boze geesten snelden ons onmiddellijk tegemoet, want ze hoopten een slachtoffer te vinden. Hun gezichten leken op die van zinnelijke veelvraten en verachtelijke dronkaards. Ze liepen om ons heen als honden en toonden onmiddellijk hun verslagen van alle gevallen waarin ik stiekem van anderen at, of zonder behoefte, of wanneer ik in de ochtend at voordat ik zelfs had gebeden en het teken van het kruis op mezelf had gezet, of wanneer ik tijdens de heilige vasten at voordat de kerkdienst voorbij was. Ze onthulden ook alle gevallen waarin ik dronken was en toonden ons zelfs die bekers, bokalen en andere vaten waaruit ik op zo'n en zo'n moment, tijdens zo'n en zo'n feest, met die en die metgezellen werd bedwelmd. En elke andere geval van mijn gulzigheid werd aan mij gewezen en de demonen verheugden zich al, alsof zij op mij de handen hadden opgelegd. Ik beefde bij het zien van dergelijke beschuldigingen en wist niet hoe ik bezwaar moest maken. Maar de heilige engelen haalden genoeg van wat ons door de heilige Basilius werd gegeven, brachten mijn zonden hiermee in evenwicht en bevrijdden mij. ' Toen de geesten het losgeld zagen, riepen ze: "Wee ons! Onze inspanningen en hoop zijn ten onder gegaan!" en wierpen hun verslagen van mijn gulzigheid in de lucht, maar ik verheugde mij echter en we gingen verder.

"Terwijl we opstegen, spraken de heilige engelen onderling en zeiden woorden hierover: ‘Deze ziel heeft echt grote hulp van Basilius, een man die God heeft behaagd. Als het niet door zijn gebeden was geweest, zou ze veel hebben geleden op die stations van de lucht. ' Ik nam moed en zei tegen hen: 'Het lijkt, heilige engelen, dat geen van de aardbewoners weet wat hier gebeurt en wat de ziel na de dood kan verwachten.' "Maar de engelen antwoordden:" Getuigt de Goddelijke Schrift dan niet over dit alles? Het wordt gelezen in kerken en gepredikt door priesters. Alleen de mensen die hartstochtelijk toegewijd zijn aan de ijdelheden van de aarde, houden geen rekening met wat hen wordt verteld, en omdat ze dagelijkse vraatzucht en dronkenschap als het grootste genot beschouwen, eten ze onmetelijk en drinken ze zonder aan de vreze Gods te denken. Hun buik is hun God. Ze hebben geen gedachte aan toekomstige leven en herinneren zich niet wat er in de Bijbel staat: " Wee u, die verzadigd zijt, want gij zult hongeren" (Lukas 6, 25).

"Toch kunnen zelfs de vraatzuchtigen worden gered. Degenen onder hen die barmhartig en goedhartig zijn voor behoeftigen en bedelaars en helpen hen die om hulp vragen - zulke mensen kunnen gemakkelijk van God vergeving van hun zonden krijgen en vanwege hun goedhartigheid jegens hun naasten, passeren ze de stations van kwelling zonder te stoppen. In de Schrift wordt gezegd: aalmoezen redden van de dood en reinigen alle soorten zonden; zij die aalmoes geven en recht doen, zullen vervuld worden met leven (Tob. 12, 9). Maar hij die er niet naar streeft zijn zonden te reinigen met goede daden, kan niet ontsnappen aan de duistere kwelgeesten die de zondaars naar de hel leiden en hen gebonden houden tot het vreeswekkende oordeel bij de wederkomst van Christus. Ook jij zou hier niet aan je boze lot zijn ontsnapt, ware het niet dat je de schat van de gebeden van de heilige Basilius hebt ontvangen.'

Vijfde kwelling. "Tijdens dit gesprek bereikten we het station van luiheid, waar zondaars worden beschuldigd van al die dagen en uren die ze in nietsdoen doorbrachten. Ook hier worden degenen vastgehouden die niet zelf werkten maar leefden door de arbeid van anderen; en degenen die werden ingehuurd om te werken, namen hun loon, maar vervulden niet de plichten die ze zelf hadden aangenomen. En hier worden ook degenen tegengehouden die er niet om geven God te prijzen en die te lui zijn om op feestdagen en zondagen naar de kerk te gaan, hetzij in de ochtend of naar de Goddelijke Liturgie, of naar andere kerkdiensten. En ook hier worden mensen beschuldigd van moedeloosheid en algemene onzorgvuldigheid over dingen die te maken hebben met de redding van hun ziel, en dit gebeurt zowel met leken als met hen die gewijd zijn. Velen worden vandaar naar de afgrond geleid. Ik werd daar ook van veel beschuldigd en had mezelf niet kunnen bevrijden als de heilige engelen mijn tekortkomingen niet hadden gecompenseerd met de gaven van de heilige Basilius.

[Uranopolitis]

Zesde kwelling. "Toen kwamen we tot de kwelling van het stelen, en hoewel we daar voor kort waren gestopt, gingen we verder nadat we alleen een klein losgeld hadden gegeven: want er werd geen diefstal gevonden in mijn verslag, behalve enkele zeer onbelangrijke gebeurtenissen in mijn jeugd, en die kwamen voort uit gebrek aan reden.

Gierigheid

Zevende kwelling. "We passeerden zonder te stoppen door het station van gierigheid en liefde voor geld. Door Gods genade heb ik nooit van rijkdom gehouden. Ik was tevreden met wat God me gaf en was nooit gierig; integendeel, ik gaf ijverig aan de behoeftigen wat ik had.

Woekerwinst

Achtste kwelling. "Toen we nog hoger opkwamen, kwamen we bij het station van woekerwinst, waar degenen worden beschuldigd die geld lenen voor illegale rente; en ook hier worden degenen gestopt die rijkdommen verwerven door hun naasten uit te buiten; en degenen die steekpenningen aannemen, of op een andere manier indirect stelen, verwerven wat echt aan anderen toebehoort. De kwelgeesten, toen ze me niet schuldig bevonden hadden aan zulke zonden, knarsten hun tanden met ergernis, maar we gingen door, God prijzend.

Negende kwelling. "Nu lag voor ons de kwelling van onrechtvaardigheid. Hier worden de onrechtvaardige rechters gestraft die de schuldigen vrijspreken en de onschuldigen veroordelen, allemaal omwille van winst; en ook degenen die het vastgestelde loon niet geven aan hen die zij hebben ingehuurd, en de kooplieden die valse gewichten en maten gebruiken, en alle anderen die op de een of andere manier onrechtvaardig zijn. Wij, echter, door Gods genade, passeerden dit station zonder enig verdriet te lijden nadat we in dit opzicht slechts een klein beetje voor mijn zonden hadden gegeven.

Afgunst

Tiende kwelling. "Wat betreft de kwelling van afgunst, we hebben het gepasseerd zonder iets te geven als betaling, want ik was nooit jaloers geweest. Ook hier moeten mensen worden geconfronteerd met de beschuldigingen van gebrek aan liefde, haat jegens hun broeders, onvriendelijkheid en andere uitingen van haat. Door de genade van Christus, onze God, werd ik onschuldig bevonden aan al deze zonden en hoewel ik de wreedheid van de demonen zag, was ik niet langer bang voor hen.

Hoogmoed

Elfde kwelling. "We passeerden toen het station van trots, waar arrogante geesten beschuldigingen maken van ijdelheid, absolute afhankelijkheid van zichzelf in plaats van van God, minachting van anderen en opscheppen; en ook hier worden de zielen gekweld omdat ze falen de juiste eer te geven aan hun ouders, hun regering, of hun andere superieuren benoemd door God, en omdat ze hen niet gehoorzamen. Hier zetten we heel weinig op voor mijn zonden, en ik was vrij.

Toorn

Twaalfde kwelling. "Terwijl we naar de hemel bleven stijgen, stuitten we op de kwelling van toorn en meedogenloosheid. Gelukkig is de man die nooit in zijn leven toorn voelde. De oudste van de boze geesten zat hier op een troon, en hij was vol woede, meedogenloosheid en trots. Meedogenloos en boos beval hij zijn bedienden om mij te kwellen en te beschuldigen. Ze likten hun poten als honden en begonnen niet alleen te wijzen op al die keren dat ik eigenlijk iets boos of gevoelloos tegen iemand zei, of iemand door mijn woorden kwaad deed, maar zelfs die gevallen waarin ik alleen maar boos naar mijn kinderen keek of hen streng bestrafte. Al deze gevallen presenteerden ze levendig en gaven zelfs de tijd aan waarop alles gebeurde, de personen op wie ik mijn woede uitstortte, de eigenlijke woorden die ik toen gebruikte en in wiens aanwezigheid ik ze gebruikte. De engelen antwoordden op dit alles door een deel van de schat aan te bieden, en we gingen verder.



Dertiende kwelling. "Hierna lag voor ons de kwelling van het hebben van wrok. Hier wachten genadeloze beschuldigingen op degenen die in hun hart kwade gedachten koesteren tegen hun naasten en kwaad voor kwaad vergelden. Gods genade redde mij hier ook, want ik had niet de neiging om zulke slechte bedoelingen te hebben en was niet gewend om overtredingen van anderen jegens mij in gedachten te houden; integendeel, wanneer ik maar kon, toonde ik liefde en zachtmoedigheid jegens hen die mij beledigden en overwon zo hun kwaad door mijn goedheid. Hier betaalden we niets. Blij in de Heer, we gingen door.

"Hier durfde ik mijn engelenleiders te vragen: 'Vertel me hoe kunnen deze verschrikkelijke heersers van de lucht zo gedetailleerd alle kwaadaardige daden van mensen kennen, en niet alleen de openlijke maar zelfs geheime daden?' De engelen antwoordden: 'Elke christen ontvangt van God een aangewezen beschermengel die hem onzichtbaar bewaakt en hem dag en nacht inspireert tot elke soort goede daad; hij registreert ook al zijn goede daden, waarvoor de mens kan hopen later van de Heer genade en eeuwige beloning te ontvangen in het Hemelse Koninkrijk. De vorst der duisternis, die het hele menselijke ras tot zijn eigen vernietiging wenst te trekken, benoemt ook een van zijn boze geesten om te wandelen in de stappen van de mens en te registreren al zijn slechte daden. Het is zijn plicht om de mens tot zulke daden te inspireren door elke gemene bedrog die in zijn macht ligt; en wanneer hij slaagt in zijn plannen, registreert hij alle goddeloosheid waarvan de mens zich schuldig heeft gemaakt. Zo’n boze geest verspreidt het verslag van de zonden van ieder mens naar alle stations van de kwelling, en dit is hoe de zonden bekend worden bij de vorsten van de lucht. Wanneer de ziel zich van haar lichaam scheidt en naar haar Schepper in de hemel wenst te gaan, verhinderen de boze geesten haar en tonen haar haar zonden. Als de ziel meer goede dan kwade daden heeft gedaan, kunnen ze haar niet vasthouden; maar als de zonden opwegen tegen de goede daden, bewaren ze de ziel enige tijd, houden ze haar opgesloten in de gevangenis waar ze God niet kan kennen, en kwellen ze haar net zoveel als Gods macht hen toestaat, totdat aan die ziel, door middel van de gebeden van de Kerk en de goede daden die ter wille van haar gedaan worden door hen die nog op aarde zijn, vergeving zou moeten worden verleend.

"Degenen die in de Heilige Drie-eenheid geloven en zo vaak mogelijk deelnemen aan de Heilige Communie van de Heilige Mysteriën van Christus, het Lichaam en Bloed van onze Verlosser - zulke mensen kunnen rechtstreeks naar de hemel opgaan, zonder belemmeringen, en de heilige engelen verdedigen hen, en de heiligen van God bidden voor hun redding, omdat ze rechtvaardig hebben geleefd. Niemand zorgt echter voor de slechte en verdorven ketters, die niets nuttigs doen tijdens hun leven, en leven in ongeloof en ketterij. De engelen kunnen niets zeggen in hun verdediging.

"Wanneer een ziel voor God zo zondig en onzuiver blijkt te zijn dat zij geen hoop op redding heeft, brengen de boze geesten haar onmiddellijk naar de afgrond, waar ook hun eigen plaats van eeuwige kwelling is. Daar worden de verloren zielen bewaard tot de tijd van de wederkomst van de Heer. Dan zullen ze zich verenigen met hun lichamen en zullen ze marteling ondergaan in de vurige hel samen met de duivels. 'Merk ook op,' zeiden de engelen, 'dat dit de manier is waarop alleen degenen die verlicht zijn door het geloof en door de heilige doop kunnen opgaan ​​en beproefd worden in de plaatsen van kwelling. De ongelovigen komen hier niet. Hun zielen behoren tot de hel zelfs voordat ze afscheid nemen van hun lichamen. Wanneer ze sterven nemen de duivels hun ziel zonder haar te hoeven testen. Zulke zielen zijn hun eigen prooi, en ze nemen hen mee naar de afgrond. '