VS op weg naar conservatieve dictatuur

[Messenger]

Nu de conservatieve rechters in het Hooggerechtshof van de VS de verworven abortusrechten willen terugdraaien en abortus per staat zullen kunnen verbieden en strafbaar stellen, is dit een enorme overwinning van religieus conservatief Amerika.
https://nos.nl/artikel/2427446-amerikaa ... rtuswet-in

Je kunt er donder op zeggen dat ook de homorechten worden teruggedraaid en mogelijk homoseksualiteit ook weer strafbaar wordt.

Het doet me allemaal denken aan de serie The Handmaids Tale (https://www.youtube.com/watch?v=dVLiDETfx1c), waarin vrouwen worden gedwongen seks te hebben en kinderen moeten baren voor de religieuze machthebbers in de VS. Seksslavernij en onderdrukking, de onderdrukking herken ik al in het gedwongen worden om een zwangerschap volledig te moeten doormaken en zelfbeschikking over het eigen lichaam niet meer bestaat.

[Dat_beloof_ik]

Tsja, er worden boeken vol geschreven over de Amerikaanse democratie...
1 besluit maakt dat nog geen conservatieve dictatuur, maar het land zakte de afgelopen 5 jaren wel naar een bedenkelijk niveau.
Geen nood: Moet je eens kijken hoeveel klinieken er de komende tijd in Canada langs de grens uit de grond gaan worden gestampt.
Als mensen niet in Amerika terecht kunnen gaan ze daar toch naar toe.
In Canada is abortus geen enkel probleem, ongeacht de fase van de zwangerschap.
Veel Poolse vrouwen kunnen daar terecht, er zal straks ware 'toeristenindustrie' gaan ontstaan.

Daarnaast zal abortus in de VS straks op illegale wijze gaan gebeuren, niet meer gebonden aan ziekenhuizen of medische eisen.
Wereldwijd gebeuren overigens de meeste abortussen (helaas) op die manier, met 47.000 doden en miljoenen invaliden per jaar als gevolg.
Dat heeft het hooggerechtshof nu dus over het land afgeroepen.
Gezien vanuit de mensenrechten is elke vorm van onvrijwillig moederschap (juist omdat die last zwaar op de schouders van vrouwen valt) een vorm van discriminatie en dwangarbeid.

[Maria K]

Nu de conservatieve rechters in het Hooggerechtshof van de VS de verworven abortusrechten willen terugdraaien en abortus per staat zullen kunnen verbieden en strafbaar stellen, is dit een enorme overwinning van religieus conservatief Amerika.
https://nos.nl/artikel/2427446-amerikaa ... rtuswet-in

Het refereert hieraan, het decentraliseren en geeft een vrijbrief naar alle staten die anti abortus zijn, hun eigen wetten uit te vaardigen.
https://nos.nl/index.php/artikel/242733 ... afschaffen

Voorlopig lijkt dit slechts een uitvoering van de wensen van vooral de conservatieve Republikeinse kiezers, waarvan er nog vertegenwoordigers zitten vooral in het huis van afgevaardigden en die nog snel hun wensen willen doordrukken.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Verkiezin ... taten_2022
Midterm verkiezingen nov. 2022
"Kiezers kunnen stemmen voor alle zetels van het Huis van Afgevaardigden en 34 van de 100 zetels in de Senaat. "

Stel, dat steeds puriteinsere wetgevingen nu doorgedrukt worden, dan zal de toekomst uitwijzen wat de laatste verkiezingen al duidelijk is gebleken.
De meeste Republiekijnen hebben mi. hun leeftijd niet mee.
Als de jongere garde bewust gaat kiezen, dan zal er een ommezwaai plaatst gaan vinden in de US.
Dat is bij de presidentsverkiezingen 2020 al duidelijk gebleken.
Maar misschien nog niet direct in de zuidelijke en midden staten.

Je kunt er donder op zeggen dat ook de homorechten worden teruggedraaid en mogelijk homoseksualiteit ook weer strafbaar wordt.

Mogelijk, maar mi. puur plaatselijk per staat en ook slechts tijdelijk.

Het doet me allemaal denken aan de serie The Handmaids Tale (https://www.youtube.com/watch?v=dVLiDETfx1c), waarin vrouwen worden gedwongen seks te hebben en kinderen moeten baren voor de religieuze machthebbers in de VS. Seksslavernij en onderdrukking, de onderdrukking herken ik al in het gedwongen worden om een zwangerschap volledig te moeten doormaken en zelfbeschikking over het eigen lichaam niet meer bestaat.

Hier ben ik niet zo bang voor, maar dit soort films leggen vaak een vinger op de zere plek door overdrijven, waardoor het in het geheugen blijft.

[Maria K]

Tsja, er worden boeken vol geschreven over de Amerikaanse democratie...
1 besluit maakt dat nog geen conservatieve dictatuur, maar het land zakte de afgelopen 5 jaren wel naar een bedenkelijk niveau.
Geen nood: Moet je eens kijken hoeveel klinieken er de komende tijd in Canada langs de grens uit de grond gaan worden gestampt.
Als mensen niet in Amerika terecht kunnen gaan ze daar toch naar toe. In Canada is abortus geen enkel probleem, ongeacht de fase van de zwangerschap.

Geen nood voor mensen, die het kunnen betalen.
Maar laat een zekere welstand in Amerika nu ook vaak rechtevenredig zijn met mate van ontwikkeling en voorlichting en kennis van geboortebeperking.
Dit alles zal dus voor de gemiddelde minder ontwikkelde amerikaanse vrouw, die ook vaker geestelijk meer afhankelijk is van wat hun kerk voorschrijft, een ramp zijn.

Veel Poolse vrouwen kunnen daar terecht, er zal straks ware 'toeristenindustrie' gaan ontstaan.
Daarnaast zal abortus in de VS straks op illegale wijze gaan gebeuren, niet meer gebonden aan ziekenhuizen of medische eisen.

Terug naar de prehistorie dus, wat abortus beleid betreft, in die gebieden waar de Republiekeinen het voor het zeggen hebben.
Laten we hopen, dat de meeste staten die hier toe over willen gaan, hun grens toch bij minstens 3 mnd. zal leggen ipv. van de genoemde 6 wkn.

[Bonjour]

The Handmaid's Tale ...

[Yours]

Gezien vanuit de mensenrechten is elke vorm van onvrijwillig moederschap (juist omdat die last zwaar op de schouders van vrouwen valt) een vorm van discriminatie en dwangarbeid.

Dat besef zouden alle mannen die vrouwen ongewenst zwanger maken, waarbij ik in eerste instantie denk aan misbruik, incest en verkrachting, stevig in zichzelf moeten verankeren.
Want rechters kunnen bij wet wel bepalen dat vrouwen geen abortus mogen plegen, maar waar zijn de morele wetten waar mannen zich in dezen aan moeten houden?

[Robert Frans]

Dat Amerika behoorlijk conservatief lijkt te worden, daar lijken inderdaad voldoende aanwijzingen voor te zijn. Maar welke aanwijzingen zijn er eigenlijk dat ze in een dictatuur zou veranderen?
Al die wetten zijn immers volgens dezelfde democratische wegen opgesteld als de verschillende liberalere wetten. Het Hooggerechtshof en de wijze waarop in elke staat wetten worden doorgevierd zijn niet veranderd met deze wetten. Als Amerika dus nu een dictatuur zou zijn of worden, dan zou ze dat dus altijd al moeten zijn geweest en zou ze dat ook zijn geweest als dit hele liberale wetten waren.

Let wel, het beperken van vrijheden voor bepaalde bevolkingsgroepen maakt een land nog niet direct een dictatuur. Een dictatuur ontstaat wanneer een regering of regeringsleider alle macht heeft en daarop niet (meer) gecontroleerd en bekritiseerd kan worden. Níét enkel wanneer progressieve wetten worden afgewezen of teruggedraaid.
In een democratie kan immers vrijelijk welke koers ook gekozen worden, of deze nu conservatief of liberaal is. Iets is niet enkel democratisch wanneer wij het ermee eens zijn. Sterker nog: een dictatuur kan zelfs hele progressieve wetten doorvoeren.
In Amerika zijn staten echter behoorlijk autonoom, is er zelfs veel ruimere vrijheid van meningsuiting dan hier in Nederland en worden zowel regeringsleiders als volksvertegenwoordigers middels legitieme algemene verkiezingen aangesteld.
Kritiek op haar democratie zou eerder moeten liggen op het gegeven dat geld en invloed van machtige lobby's ongewenst veel invloed uitoefenen op het beleid en op wetten of wetsvoorstellen die vooral het stemmen moeilijker willen maken voor bepaalde minderheidsgroeperingen.

Soms kan de vrijheid of de rechten van de ene bevolkingsgroep die van de andere beknellen. De vrijheid van een moeder om abortus te ondergaan knelt bijvoorbeeld met het recht op leven van het ongeboren kind en kan ook knellen met het recht van de vader op zijn kind. De vraag is dan welke bevolkingsgroep je (onder welke voorwaarden) méér rechten wil geven, welke bevolkingsgroep je überhaupt als volwaardig erkend, of welke rechten en vrijheden je belangrijker vindt.
Deze vragen kunnen verschillend beantwoord worden, ook in een democratie. Het hangt namelijk heel erg af van hoe je naar het leven, de mens en haar samenlevingsvormen kijkt. Daarom zie je in verschillende ook democratische landen ook verschillende wetgevingen omtrent medische ethiek, huwelijk, onderwijs, cultuur, wetenschap, etc.
Dat heeft dus niets te maken met of je een dictatuur wil worden of niet en juist bij dit soort gevoelige onderwerpen is het niet verstandig om met allerlei karikaturale dystopieën te komen om gemakkelijk te scoren. Het heeft puur met bovenstaande discussie te maken en die moet mijns inziens altijd in vrijheid en met respect gevoerd worden. Ook en juist als je het in veel dingen volstrekt niet met elkaar eens bent.

[Willempie]

Je kunt er donder op zeggen dat ook de homorechten worden teruggedraaid en mogelijk homoseksualiteit ook weer strafbaar wordt.

Het doet me allemaal denken aan de serie The Handmaids Tale (https://www.youtube.com/watch?v=dVLiDETfx1c), waarin vrouwen worden gedwongen seks te hebben en kinderen moeten baren voor de religieuze machthebbers in de VS. Seksslavernij en onderdrukking, de onderdrukking herken ik al in het gedwongen worden om een zwangerschap volledig te moeten doormaken en zelfbeschikking over het eigen lichaam niet meer bestaat.

Nee. Dit heeft helemaal niets met homorechten te maken. En met de rest van je verhaal ook al helemaal niet. Het heeft er wel mee te maken dat de beslissingsbevoegdheid terug wordt gegeven aan de mensen. Dat is democratie, of je dit nu leuk vindt of niet.

[Willempie]

Maar laat een zekere welstand in Amerika nu ook vaak rechtevenredig zijn met mate van ontwikkeling en voorlichting en kennis van geboortebeperking.
Dit alles zal dus voor de gemiddelde minder ontwikkelde amerikaanse vrouw, die ook vaker geestelijk meer afhankelijk is van wat hun kerk voorschrijft, een ramp zijn.

ik vind deze opmerking van jou uiterst discutabel en zelfs discriminerend. Ik ga er maar van uit dat je niet beter weet. Dat is nooit een excuus maar wel een verzachtend feit.

[modbreak Bonjour] Quotefout en taalfout verbeterd

[Maria K]

Soms kan de vrijheid of de rechten van de ene bevolkingsgroep die van de andere beknellen.
.............
De vraag is dan welke bevolkingsgroep je (onder welke voorwaarden) méér rechten wil geven, welke bevolkingsgroep je überhaupt als volwaardig erkend, of welke rechten en vrijheden je belangrijker vindt.
Deze vragen kunnen verschillend beantwoord worden, ook in een democratie.

Het hangt namelijk heel erg af van hoe je naar het leven, de mens en haar samenlevingsvormen kijkt. Daarom zie je in verschillende ook democratische landen ook verschillende wetgevingen omtrent medische ethiek, huwelijk, onderwijs, cultuur, wetenschap, etc.

Hier heb je een punt.
Democratie is ook, dat je kunt denken in termen als je neerleggen bij een meerderheid.

Maar dan kom je altijd weer bij een volgende vraag, wat wel terdege doordacht moet worden door een wetgever.
Moeten we een wet opstellen, die een waan van de dag van de meerderheid ter plekke volgt?
Zonder rekening te houden met degene, die amper zelf een stem hebben hierin?

Of moet er ook zeker en vast rekening gehouden worden met de ethiek en de cultuur van een natie, die jarenlang met een bepaalde wetgeving moet kunnen doen, ook als in de waan van de dag heftig geprotesteerd wordt tegen de beschermende wetten voor een minderheid, dat die niet in de knel mag komen.
Ik ga er altijd van uit, dat de wet er ook moet zijn voor hen, die geen stem hebben in het grote geheel.
Als ongewenst zwangere overgeleverd worden aan een koude wet, die geen nuanceringen kent, dan een meerderheid aan buitenstaanders, die dat voor anderen willen beslissen..

Maar voor nu bovenal:
Wanneer is een wet goed overdacht en tijdbestendig.
En wanneer spreekt er alleen een soort betutteling uit door mensen, die absoluut geen weet hebben waar ze over spreken bij de keuze wel of niet voor abortus {of homoacceptatie).
De betutteling, dat het gaat om het leven van een mens, die bijv. buiten eigenschuld in een situatie is beland, die een leven kan richten of ook kan vernietigen.

Niet van een vrucht, die mogelijk ooit een zelfstandig mens kan worden, maar van een levend zelfstandig denkend mens, wiens leven word bepaald door anderen en er zelf geen enkele zeggenschap meer over zal hebben.

Terug in je verdomhoekje van ongewenst zwangeren en ongehuwde kindmoeders, uitdragen van niet levensvatbaren baby's of met zware gezondheids beperkingen.
En terug je getto, daarheen verwezen door hen, die alleen met een vinger kunnen wijzen.
(ook die van de homofiele medemens.)

Dat heeft dus niets te maken met of je een dictatuur wil worden of niet en juist bij dit soort gevoelige onderwerpen is het niet verstandig om met allerlei karikaturale dystopieën te komen om gemakkelijk te scoren. Het heeft puur met bovenstaande discussie te maken en die moet mijns inziens altijd in vrijheid en met respect gevoerd worden. Ook en juist als je het in veel dingen volstrekt niet met elkaar eens bent.

Topic opening is heel begrijpelijk.
En heeft mi. alles te maken met het wijzen naar bevolkingsgroepen, als die van de schrijvers dezes.
En hoe die zich gedemonisseerd kunnen voelen en in angst leven voor elk soort betutteling van kleingeestige mensen en zelfs een terugdrijven naar een aloud getto.
Wat we bijna allemaal nog kennen, maar vooral degenen die het direct betreft.

[Mullog]

Maar laat een zekere welstand in Amerika nu ook vaak rechtevenredig zijn met mate van ontwikkeling en voorlichting en kennis van geboortebeperking.
Dit alles zal dus voor de gemiddelde minder ontwikkelde amerikaanse vrouw, die ook vaker geestelijk meer afhankelijk is van wat hun kerk voorschrijft, een ramp zijn.

ik vind deze opmerking van jou uiterst discutabel en zelfs discriminerend. Ik ga er maar van uit dat je niet beter weet. Dat is nooit een excuus maar wel een verzachtend feit.

Maar Willempie, het is wel de praktijk, namelijk dat de sociaal zwakkeren en de minder bedeelden het slachtoffer worden van dit soort wetgeving om de redenen die Maria geeft. Daar is niks discriminerend of discutabel aan.

het is hetzelfde als dat in achterstandswijken de gemiddelde leeftijd lager is omdat men nu eenmaal meer rookt en drinkt en minder op gezondheid let. Dat heeft met welstandsniveau te maken en met het feit dat men sociaal zwakker is. Dat kun je wel ontkennen maar daarmee is het niet weg.

P.S. je hebt iets geks gedaan met "quoten" waardoor je tekst niet mee komt.
[modbreak Bonjour] Quote is hersteld

[Mullog]

...
Als ongewenst zwangere overgeleverd worden aan een koude wet, die geen nuanceringen kent, dan een meerderheid aan buitenstaanders, die dat voor anderen willen beslissen..
...

Precies. En dan vanuit hun luie stoel gaan zitten kijken hoe de andere de ontstane chaos in hun leven maar moeten zien op te lossen, met een soort van leedvermaak, van had je je maar naar onze normen moeten gedragen... En vaak, hypocrisie ten top, zelf snel uitwijken naar de mogelijkheden die er zijn als het misgaat (want ook daar gaat het vaak mis) omdat men wel de middelen heeft.

[Maria K]

Maar laat een zekere welstand in Amerika nu ook vaak rechtevenredig zijn met mate van ontwikkeling en voorlichting en kennis van geboortebeperking.
Dit alles zal dus voor de gemiddelde minder ontwikkelde amerikaanse vrouw, die ook vaker geestelijk meer afhankelijk is van wat hun kerk voorschrijft, een ramp zijn.

ik vind deze opmerking van jou uiterst discutabel en zelfs discriminerend. Ik ga er maar van uit dat je niet beter weet. Dat is nooit een excuus maar wel een verzachtend feit.

[modbreak Bonjour] Quotefout en taalfout verbeterd

Het is overal in de wereld een feit, en zeker als er geen tot slechte sociale voorzieningen zijn vanuit de staat.
En als sociale activiteiten en hulp vooral te danken zijn aan de inbreng van een geïnstitutionaliseerde religie, waar je dan ook bij aangesloten moet zijn.
Dus waarom zou dat in Ameika anders zijn?

[Messenger]

Dat Amerika behoorlijk conservatief lijkt te worden, daar lijken inderdaad voldoende aanwijzingen voor te zijn. Maar welke aanwijzingen zijn er eigenlijk dat ze in een dictatuur zou veranderen?

Ik herinner mij een ex-president Trump die zijn aanhang opriep om het Capitool te bestormen, hetgeen die achterban ook deed, om een coup te plegen omdat hij het niet eens was met de verkiezingsuitslag.

Dat had kunnen leiden tot een dictatuur, een totaal andere VS in de huidige strijd met Rusland.
Denk niet dat Trump de democratie in stand zou hebben gehouden, hij had juist lak aan de democratische verkiezingen en wilde hoe dan ook president blijven. Hij liet wel doorschemeren voor het leven te willen blijven zitten.

[Messenger]

Je kunt er donder op zeggen dat ook de homorechten worden teruggedraaid en mogelijk homoseksualiteit ook weer strafbaar wordt.

Het doet me allemaal denken aan de serie The Handmaids Tale (https://www.youtube.com/watch?v=dVLiDETfx1c), waarin vrouwen worden gedwongen seks te hebben en kinderen moeten baren voor de religieuze machthebbers in de VS. Seksslavernij en onderdrukking, de onderdrukking herken ik al in het gedwongen worden om een zwangerschap volledig te moeten doormaken en zelfbeschikking over het eigen lichaam niet meer bestaat.

Nee. Dit heeft helemaal niets met homorechten te maken. En met de rest van je verhaal ook al helemaal niet. Het heeft er wel mee te maken dat de beslissingsbevoegdheid terug wordt gegeven aan de mensen. Dat is democratie, of je dit nu leuk vindt of niet.

Kijk The Handmaids Tail als verwijzing is illustratief bedoeld.

Nu de conservatieven in de VS het voor elkaar gaan krijgen dat abortus niet langer federaal mag worden toegepast, zullen zij ook andere zaken zoals homoseksualiteit, homo-conversietherapie, homohuwelijk willen aanpakken. En niet te vergeten ook de toepassing van euthanasie weer verbieden.
Ze hebben immers conservatieve rechters in de meerderheid van het Hooggerechtshof. Dus grijpen ze hun kansen waar dat kan.

De VS staat bekend als grootste democratie in de Westerse wereld, maar dat is steeds minder het geval.
Kleurlingen, sociaal zwakkeren, mensen met sociale ideeën wordt zoveel mogelijk het stemrecht ontnomen. De republikeinen zijn de volgende verkiezingen al aan het saboteren door andere kiesmannen aan te stellen die wel bereid zijn de republikeinse presidentskandidaat te steunen, stemrecht afpakken, stemmen praktisch onmogelijk te maken door sluiten van stembureaus, herindeling kiesdistricten...

[Robert Frans]

Hier heb je een punt.
Democratie is ook, dat je kunt denken in termen als je neerleggen bij een meerderheid.

Maar dan kom je altijd weer bij een volgende vraag, wat wel terdege doordacht moet worden door een wetgever.
Moeten we een wet opstellen, die een waan van de dag van de meerderheid ter plekke volgt?
Zonder rekening te houden met degene, die amper zelf een stem hebben hierin?

Sta me toe je even inhoudelijk te 'spiegelen':

We moeten inderdaad niet de waan van de dag volgen, maar ook het recht van de meest kwetsbaren blijven eerbiedingen, namelijk de ongeboren kinderen, zoals we afgelopen tweeduizend jaar ook hebben gedaan.

Of moet er ook zeker en vast rekening gehouden worden met de ethiek en de cultuur van een natie, die jarenlang met een bepaalde wetgeving moet kunnen doen, ook als in de waan van de dag heftig geprotesteerd wordt tegen de beschermende wetten voor een minderheid, dat die niet in de knel mag komen.
Ik ga er altijd van uit, dat de wet er ook moet zijn voor hen, die geen stem hebben in het grote geheel.

Precies. De ongeboren kinderen dus. Want die hebben letterlijk geen stem.

Als ongewenst zwangere overgeleverd worden aan een koude wet, die geen nuanceringen kent, dan een meerderheid aan buitenstaanders, die dat voor anderen willen beslissen..

Maar zij hebben echter wél een stem. Zij kunnen van zich laten horen, al dan niet noodzakelijke nuances in een wet laten aanbrengen, etc. Als een ding wel duidelijk is, is dat zowel pro-choicers als pro-lifers zeer luid en duidelijk van zich kunnen laten horen, ook in de VS. De ongeboren kinderen daarintegen niet. De rechtmatige vaders daarintegen (dus wat mij betreft niet verkrachters en plegers van incest), ook maar heel weinig.

Maar voor nu bovenal:
Wanneer is een wet goed overdacht en tijdbestendig.
En wanneer spreekt er alleen een soort betutteling uit door mensen, die absoluut geen weet hebben waar ze over spreken bij de keuze wel of niet voor abortus {of homoacceptatie).
De betutteling, dat het gaat om het leven van een mens, die bijv. buiten eigenschuld in een situatie is beland, die een leven kan richten of ook kan vernietigen.

Het ongeboren kind heeft inderdaad volstrekt geen schuld aan de situatie. Is het dan betuttelend als we juist ook voor deze weerloze, onschuldige mensen willen opkomen?

Niet van een vrucht, die mogelijk ooit een zelfstandig mens kan worden, maar van een levend zelfstandig denkend mens, wiens leven word bepaald door anderen en er zelf geen enkele zeggenschap meer over zal hebben.

Ik zal het spiegelen nu laten en in het algemeen ingaan op je argumenten.

Heel veel dingen in het leven worden voor jou bepaald en daar heb je dan mee te dealen. Ziekte, oorlog, rampen, echtscheiding en dus ook ongewenste zwangerschap, het kan je allemaal overkomen zonder dat je het wil en zonder dat je er iets aan kan doen. Het leven is slechts beperkt maakbaar en er zijn altijd grenzen in het zoeken naar geluk. Maar hoe zwaar dingen ook kunnen zijn, het geluk is nooit onmogelijk met goede begeleiding, hulpverlening, noem maar op. Maar een eenmaal gedood leven krijg je de dode niet meer tot leven gewekt.
Waar een ongewenst zwangere in een liefdevolle gemeenschap (!) ofwel toch gelukkig met het kindje samen kan zijn (wat echter iets anders is dan alles krijgen wat je wil), ofwel een onvruchtbaar echtpaar met een kinderwens ermee kan verblijden, kan de dood van een kindje door abortus nooit meer ongedaan gemaakt worden.

Terug in je verdomhoekje van ongewenst zwangeren en ongehuwde kindmoeders, uitdragen van niet levensvatbaren baby's of met zware gezondheidsbeperkingen.
En terug je getto, daarheen verwezen door hen, die alleen met een vinger kunnen wijzen.
(ook die van de homofiele medemens.)

Wat ik begrijp stel jij het recht geluk van de ongewenst zwangere vrouw dus boven het recht op leven van een ongeboren kind. Dat kan, maar dat is dus wel een eigen, vrije keuze, op basis van een eigen kijk op mens en geluk. Ik zelf geloof echter dat geluk een veel flexibelere toestand is, waar vele wegen toe gaan, dan de dood. Eenmaal ongelukkig en er kan nog geluk gevonden worden. Maar eenmaal dood is altijd dood.
De keuzes die jij of ik daarin maken, hebben niets te maken of wij beiden wel of niet democratisch gezind zijn. Hoogstens kunnen we vaststellen in hoeverre er goed, liefdevol beleid wordt gevoerd bij het beperken van bepaalde rechten. Maar met democratie heeft dat nog niets te maken.

Topic opening is heel begrijpelijk.
En heeft mi. alles te maken met het wijzen naar bevolkingsgroepen, als die van de schrijvers dezes.
En hoe die zich gedemonisseerd kunnen voelen en in angst leven voor elk soort betutteling van kleingeestige mensen en zelfs een terugdrijven naar een aloud getto.
Wat we bijna allemaal nog kennen, maar vooral degenen die het direct betreft.

Je begrijpt hopelijk toch wel dat ook een te ruimhartige abortuswet tot ernstige misstanden kan leiden? Dat abortus eveneens een heel afschuwelijke, nare geschiedenis kent? Laten we daarin alsjeblieft niet naïef zijn. De misstanden die jij noemt, moeten we natuurlijk voorkomen, maar dat geeft geen recht om grenzeloos naar de andere kant door te slaan. Welke kant je ook kiest, er zullen altijd haken, ogen, valkuilen en misstanden aan te pas komen, want mensen blijven met hun goede intenties toch wel tot het kwade geneigd.

Elk beleid en elke ideologie kan tot misstanden en problemen leiden als ze niet uit liefde, compassie en wijsheid worden uitgevoerd. In een democratie kan daarom vrijuit argumenten en meningen worden uitgewisseld, op basis waarvan een ieder de eigen keuzes kan maken.
De democratie houdt niet ineens op te bestaan als men een beleid volgt waar jij niet achterstaat. Hoogstens kun je vinden dat het beleid in veel dingen tekort schiet, maar ook als men jouw gewenste koers volgt, kan men een slecht bestuur aanhouden.

[Robert Frans]

Ik herinner mij een ex-president Trump die zijn aanhang opriep om het Capitool te bestormen, hetgeen die achterban ook deed, om een coup te plegen omdat hij het niet eens was met de verkiezingsuitslag.

Dat had kunnen leiden tot een dictatuur, een totaal andere VS in de huidige strijd met Rusland.
Denk niet dat Trump de democratie in stand zou hebben gehouden, hij had juist lak aan de democratische verkiezingen en wilde hoe dan ook president blijven. Hij liet wel doorschemeren voor het leven te willen blijven zitten.

Die bestorming was echter een zooitje ongeregeld dat nog geen deuk in een pakje boter sloeg. Voor een coup heb je wel meer nodig: je moet het grootste deel van het leger en de marine achter je hebben staan, je moet enkele krachtige leiders hebben die de verschillende demonstrerende en niet zelden met elkaar rivaliserende groeperingen kan verenigen tot één beweging en in Amerika moet je ook het merendeel van de behoorlijk onafhankelijke staten achter je hebben staan.
Ook moet je als couppleger er rekening mee houden dat een diep wantrouwen jegens de overheid in het DNA van zo'n beetje elke Amerikaan zit, dat veel Amerikanen gewapend zijn en krachtens de grondwet het recht hebben zich tegen tiranniserende overheden te verdedigen en dat een dictatuur aanhouden in zo'n enorm groot, verspreid gebied met zoveel verschillende culturen enorm complex is.
Je moet er dus minimaal een fikse, lange en bloedige burgeroorlog voor over hebben, staat voor staat, en dan nog blijft het allemaal waarschijnlijk vrij instabiel. Alleen al omdat verzetsstijders dan zeer gemakkelijk op talloze afgelegen plekken het gewapend verzet kunnen organiseren en een eindeloze guerillastrijd kunnen blijven voeren, zeker als ze vanuit andere landen gesteund worden met wapens, informatie en communicatie.

Als Trump niet had ingebonden en de bestormers niet uiteindelijk had weggejaagd, dan hadden de autoriteiten waarschijnlijk zelfstandig ingegrepen, voordat alles gesloopt zou worden en er mogelijk nog meer doden zouden vallen. En had Trump een zeer groot probleem gehad.

[Messenger]

Het heeft er wel mee te maken dat de beslissingsbevoegdheid terug wordt gegeven aan de mensen. Dat is democratie, of je dit nu leuk vindt of niet.

Aan welke mensen? Degenen die zeggenschap willen hebben over het lichaam van de vrouw?

Of bedoel je de vrouwen die beslissingsbevoegdheid hebben over het eigen lichaam en alles wat daarbinnen gebeurt?

[Messenger]

Heel veel dingen in het leven worden voor jou bepaald en daar heb je dan mee te dealen. Ziekte, oorlog, rampen, echtscheiding en dus ook ongewenste zwangerschap, het kan je allemaal overkomen zonder dat je het wil en zonder dat je er iets aan kan doen.

Ziekte als kanker laten we ook weghalen. Het kan je overkomen zonder dat je het wil en er zelf iets aan kan doen.
Het is echter aan de zieke om zich te laten behandelen of de ziekte te laten voortwoekeren of het leven te bekorten door middel van euthanasie of suicide. Een vaccin wordt de mensen ook niet verplicht, behalve dan in dictaturen waar niemand zelf mag beslissen over wat dan ook.

Het leven is slechts beperkt maakbaar en er zijn altijd grenzen in het zoeken naar geluk. Maar hoe zwaar dingen ook kunnen zijn, het geluk is nooit onmogelijk met goede begeleiding, hulpverlening, noem maar op. Maar een eenmaal gedood leven krijg je de dode niet meer tot leven gewekt.
Waar een ongewenst zwangere in een liefdevolle gemeenschap (!) ofwel toch gelukkig met het kindje samen kan zijn (wat echter iets anders is dan alles krijgen wat je wil), ofwel een onvruchtbaar echtpaar met een kinderwens ermee kan verblijden, kan de dood van een kindje door abortus nooit meer ongedaan gemaakt worden.

Ik denk dat een ongeboren vrucht zich nog niets echt bewust is. Het moet nog mens worden en dat begint vanaf de geboorte, een paar jaar minimaal volstrekt afhankelijk van ouderlijke zorg. Na de geboorte begint de mens pas echt indrukken op te doen, veel meer belangrijker dan slechts het opvangen van omgevingsgeluiden of de emoties van de moeder.

Wat als de zwangere vrouw, die deskundige abortushulp wordt geweigerd, stevig aan de drank gaat? Als ze gaat roken? Als ze van ellende, omdat haar leven een volstrekt andere wending neemt dan zij voor ogen had harddrugs gaat injecteren? Allemaal tijdens de zwangerschap.
Afgezien nog van de ondeskundige hulpverleenster met de breinaalden die ze wel ergens kan vinden?
Wat als ze zich telkens van de trap laat vallen?

Verder moeten we ons realiseren dat het aantal mensen op deze planeet een vreselijke plaag is voor alle leven.
We zijn met veel te veel. Binnen 5 jaar is het mogelijk zo'n grote chaos dat letterlijk gevochten gaat worden om eten.

Ongewenste zwangerschap kan het leven van een moeder volledig verpesten en een deskundige abortushandeling kan dat leven op de gewenste rit houden. Dus ja, ik vind dat de vrouw volledig zeggenschap heeft of ze een kind wil baren of niet.

[Messenger]

[Robert Frans]

Ziekte als kanker laten we ook weghalen. Het kan je overkomen zonder dat je het wil en er zelf iets aan kan doen.
Het is echter aan de zieke om zich te laten behandelen of de ziekte te laten voortwoekeren of het leven te bekorten door middel van euthanasie of suicide. Een vaccin wordt de mensen ook niet verplicht, behalve dan in dictaturen waar niemand zelf mag beslissen over wat dan ook.

Maar ook in de reguliere geneeskunde zijn er ethische grenzen die een genezing alsnog onmogelijk kunnen maken. We mogen bijvoorbeeld geen slaven dwingen organen af te staan, zodat wij ze kunnen ontvangen, ook niet als wij ze heel erg hard nodig hebben en ook niet als wij die slaven als niet-menselijk zouden beschouwen.
Zo vinden pro-lifers ook dat je geen ongeboren kind mag doden, omwille van het geluk van de moeder in kwestie. In sommige gevallen vinden de meeste pro-lifers abortus relatief acceptabel, zoals bij incest, verkrachting en medisch levensgevaar, en de meeste strenge abortuswetten maken daarvoor een uitzondering. De hier besproken wet is dan ook uitzonderlijk streng.

Ik denk dat een ongeboren vrucht zich nog niets echt bewust is. Het moet nog mens worden en dat begint vanaf de geboorte, een paar jaar minimaal volstrekt afhankelijk van ouderlijke zorg. Na de geboorte begint de mens pas echt indrukken op te doen, veel meer belangrijker dan slechts het opvangen van omgevingsgeluiden of de emoties van de moeder.

Mens ben je al vanaf de conceptie. Ik heb nog steeds geen wetenschappelijke, objectieve reden gehoord waarom dat níét zo zou zijn. Ook jouw maatstaf, dus (zelf)bewustzijn, is niet te meten en daarom niet bruikbaar als grens. Ook al niet omdat na de geboorte een baby nog steeds niet geheel bewust is van zichzelf en ook nog geen herinneringen opslaat.

Wat als de zwangere vrouw, die deskundige abortushulp wordt geweigerd, stevig aan de drank gaat? Als ze gaat roken? Als ze van ellende, omdat haar leven een volstrekt andere wending neemt dan zij voor ogen had harddrugs gaat injecteren? Allemaal tijdens de zwangerschap.
Afgezien nog van de ondeskundige hulpverleenster met de breinaalden die ze wel ergens kan vinden?
Wat als ze zich telkens van de trap laat vallen?

Wat als, wat als, wat als? Als een vrouw hulp nodig heeft, dan heeft zij hulp nodig. Bij het zorgen voor het kind of bij het afstaan ervan. Maar wel het beste zonder abortus.
Zo kun je anders elke misstand wel goedpraten: wat nu als die slavenhouder zijn of haar bedrijf niet meer kan runnen zonder slaven, daardoor failliet raakt, stevig aan de drank gaat, uit ellende suicide pleegt, etc.?
Dan zeggen we ook: pech voor die slavenhouder, maar slavernij blijft intrinsiek verkeerd. We helpen hem of haar dan op andere wijzen en richten onze samenleving daar naar behoren op in, zonder dat slaven nog nodig zijn.

Verder moeten we ons realiseren dat het aantal mensen op deze planeet een vreselijke plaag is voor alle leven.
We zijn met veel te veel. Binnen 5 jaar is het mogelijk zo'n grote chaos dat letterlijk gevochten gaat worden om eten.

Als je je zorgen maakt over overbevolking, dan staat niets je in de weg om geen seks te hebben of anders met extra veilige voorbehoedsmiddelen. Maar het doden van ongeboren kinderen blijft intrinsiek slecht, ook als het om begrijpelijke redenen gebeurt. Laat ze dan ook niet verwekt worden. We doden immers ook geen geboren mensen omwille van het milieu.
Ook in onze zorgen om het klimaat mogen we dus geen morele grenzen overgaan. Niet alles is geoorloofd, ook niet als we op zich heel goede dingen willen doen. Want juist het hoogste idealisme kan anders tot de zwaarste zonde leiden.

Ongewenste zwangerschap kan het leven van een moeder volledig verpesten en een deskundige abortushandeling kan dat leven op de gewenste rit houden. Dus ja, ik vind dat de vrouw volledig zeggenschap heeft of ze een kind wil baren of niet.

Vrije keuze is alleen toegestaan daar waar alle mogelijkheden moreel even acceptabel zijn. In uitzonderlijke gevallen kan abortus relatief acceptabel zijn, maar in de meeste gevallen niet.
Dan dienen we de samenleving zo in te richten, dat ook zonder abortus deze moeder ondanks de zwangerschap een goed, zinvol leven kan leiden. Met of zonder kind. Ik pleit dan ook niet voor zomaar een abortusverbod zonder deze voorwaarden, alleen al omdat dat het aantal abortussen al helemaal niet naar beneden brengt. Je kunt zo'n moeder inderdaad niet zomaar in de steek laten, laat staan veroordelen.
Misschien heeft ze dan een (veel) moeilijker en zwaarder leven, maar als er moreel gezien geen andere keuze is, dan hebben we dat te accepteren en haar daarin liefdevol en deskundig bij te staan. Soms zijn de dingen zoals ze zijn, hoe hard soms ook.

Het recht op leven van het kind is op dat moment dan inderdaad belangrijker dan de mate van haar geluk. Dat is misschien geen populaire boodschap in het westen, maar de zoektocht naar geluk kan niet grenzeloos zijn.
In het westen gaan we al genoeg over grenzen voor ons eigen comfort, vermaak, hebzucht, noem maar op. Hoeveel mensen en dieren worden al voor ons daartoe wel niet uitgebuit of erger? We maken al genoeg kapot met onze leefwijzen.
Als we nu dan ook nog ongeboren kinderen slachtoffer willen maken van die grenzeloze zoektocht, dan is het einde mijns inziens behoorlijk zoek. En nogmaals: bij incest, verkrachting en medische noodzaak kan abortus acceptabel tot toegestaan zijn, maar dan nog blijft het een noodzakelijk kwaad zonder winnaars, voortgekomen uit een zware zonde of vreselijke pech waar de moeder slachtoffer van is geworden.
Dat besef is er bij veel gematigde pro-choicers gelukkig ook volop, maar het is te hopen dat dat besef zo blijft als abortus steeds meer genormaliseerd dreigt te worden en steeds meer geframed als een paradepaard van de emancipatiebeweging.

[Mullog]

...
Vrije keuze is alleen toegestaan daar waar alle mogelijkheden moreel even acceptabel zijn.
...

Wie bepaald dat? Er is niemand, maar dan ook helemaal niemand, die bepaald wat ik moreel acceptabel vind. Er is dan ook niemand, maar dan ook helemaal niemand, die het recht heeft mij zijn of haar moreel op te leggen.

[Maria K]

Hier heb je een punt.

Je begrijpt hopelijk toch wel dat ook een te ruimhartige abortuswet tot ernstige misstanden kan leiden? Dat abortus eveneens een heel afschuwelijke, nare geschiedenis kent? Laten we daarin alsjeblieft niet naïef zijn. De misstanden die jij noemt, moeten we natuurlijk voorkomen, maar dat geeft geen recht om grenzeloos naar de andere kant door te slaan. Welke kant je ook kiest, er zullen altijd haken, ogen, valkuilen en misstanden aan te pas komen, want mensen blijven met hun goede intenties toch wel tot het kwade geneigd.

Elk beleid en elke ideologie kan tot misstanden en problemen leiden als ze niet uit liefde, compassie en wijsheid worden uitgevoerd. In een democratie kan daarom vrijuit argumenten en meningen worden uitgewisseld, op basis waarvan een ieder de eigen keuzes kan maken.
De democratie houdt niet ineens op te bestaan als men een beleid volgt waar jij niet achterstaat. Hoogstens kun je vinden dat het beleid in veel dingen tekort schiet, maar ook als men jouw gewenste koers volgt, kan men een slecht bestuur aanhouden.

Mij een ander uiterste van de lat voorhouden; Is dat nodig denk je?
Ik dacht, dat je dat wel van mij begrepen zou hebben, dat ik er ook vanuit ga, dat het altijd een keuze is tussen twee slechten.
En zeker, dat de ene mens de ander niet is en de enen abortus niet de andere, zeker als er andere oplossingen zijn.
En dat ik ook mijn grenzen heb.

Maar dat zijn mijn gedachten.
En ik weet door ervaring en omstandigheden, dat ook die gedachten geen wet van Meden en Perzen vormen.
Ik ben nooit in zo'n situatiue geweest, dus wie ben ik, om erover te oordelen wat anderen doen?

De verandering naar de zeer strenge genoemde wetgeving in deze, is niet reeël.
Abortus toegestaan voor de zesde week en daarna de criminaliteit in.
(Waarom de eerste 6 weken dan nog wel toestaan zonder nadere uitleg?)

Het is vragen om rampen in een mensenleven, daar waar juist persoonlijke adequate oplossingen nodig zijn.

[Robert Frans]

Wie bepaald dat? Er is niemand, maar dan ook helemaal niemand, die bepaald wat ik moreel acceptabel vind. Er is dan ook niemand, maar dan ook helemaal niemand, die het recht heeft mij zijn of haar moreel op te leggen.

Je ouders bepalen het voor je zolang je door hen opgevoed wordt. De wetgeving bepaalt voor je wat je wel en niet kan doen. Internationale verdragen bepalen weer wat een daaraan gebonden land wel of niet kan doen of toestaan. De gemeenschap waarin je leeft bepaalt wat jij binnen haar wel en niet kan doen. Je eigen levensbeschouwing, al dan niet door een meerderheid in de samenleving aangehangen, bepaalt wat jij goed of kwaad vindt.
Jij hangt duidelijk een (zeer) individualistisch standpunt aan, maar in veel culturen is de familie of de gemeenschap de kleinste zelfstandige eenheid. Jouw standpunt is dus niet vanzelfsprekend, is een product van het westerse denken, en kan evengoed bediscussieerd en eventueel verworpen worden.

Stel dat jij slavernij moreel juist zou vinden, dan kun je toch niet daarnaar handelen in veel landen, waaronder Nederland zelf. Je zult dan in de uitoefening van je moraal begrenst worden en zult daarin geen enkele keuzevrijheid krijgen.
Er wordt dan dus wel degelijk voor jou bepaald, ook als je het daarmee dan volstrekt niet eens zou zijn en het zou betekenen dat je zonder slaven je leven drastisch zou moeten omgooien en het een stuk moeilijker zou worden voor je.

[Messenger]

Ziekte als kanker laten we ook weghalen. Het kan je overkomen zonder dat je het wil en er zelf iets aan kan doen.
Het is echter aan de zieke om zich te laten behandelen of de ziekte te laten voortwoekeren of het leven te bekorten door middel van euthanasie of suicide. Een vaccin wordt de mensen ook niet verplicht, behalve dan in dictaturen waar niemand zelf mag beslissen over wat dan ook.

Maar ook in de reguliere geneeskunde zijn er ethische grenzen die een genezing alsnog onmogelijk kunnen maken. We mogen bijvoorbeeld geen slaven dwingen organen af te staan, zodat wij ze kunnen ontvangen, ook niet als wij ze heel erg hard nodig hebben en ook niet als wij die slaven als niet-menselijk zouden beschouwen.
Zo vinden pro-lifers ook dat je geen ongeboren kind mag doden, omwille van het geluk van de moeder in kwestie. In sommige gevallen vinden de meeste pro-lifers abortus relatief acceptabel, zoals bij incest, verkrachting en medisch levensgevaar, en de meeste strenge abortuswetten maken daarvoor een uitzondering. De hier besproken wet is dan ook uitzonderlijk streng.

Je vindt het prima als de vrouw slavin gemaakt wordt om als broedmachine te fungeren, desnoods tegen haar wil?
Zij dient een baby te baren die ze dan, omdat de zwangerschap verplicht en ongewenst was, kan afstaan aan anderen? Dan komt de serie die ik illustratief aanhaalde (The Handmaids Tale) toch weer dichterbij.

]Ik denk dat een ongeboren vrucht zich nog niets echt bewust is. Het moet nog mens worden en dat begint vanaf de geboorte, een paar jaar minimaal volstrekt afhankelijk van ouderlijke zorg. Na de geboorte begint de mens pas echt indrukken op te doen, veel meer belangrijker dan slechts het opvangen van omgevingsgeluiden of de emoties van de moeder.

Mens ben je al vanaf de conceptie. Ik heb nog steeds geen wetenschappelijke, objectieve reden gehoord waarom dat níét zo zou zijn. Ook jouw maatstaf, dus (zelf)bewustzijn, is niet te meten en daarom niet bruikbaar als grens. Ook al niet omdat na de geboorte een baby nog steeds niet geheel bewust is van zichzelf en ook nog geen herinneringen opslaat.

Vanaf de conceptie ben je niet veel meer dan een klompje cellen en even later is dat weefsel dat volstrekt afhankelijk is van de moeder.
Bij geboorte is dat voor mij wel een mens zodra de lichaamsfuncties het allemaal doen en de longen volgroeid zijn.

Wat als de zwangere vrouw, die deskundige abortushulp wordt geweigerd, stevig aan de drank gaat? Als ze gaat roken? Als ze van ellende, omdat haar leven een volstrekt andere wending neemt dan zij voor ogen had harddrugs gaat injecteren? Allemaal tijdens de zwangerschap.
Afgezien nog van de ondeskundige hulpverleenster met de breinaalden die ze wel ergens kan vinden?
Wat als ze zich telkens van de trap laat vallen?

Wat als, wat als, wat als? Als een vrouw hulp nodig heeft, dan heeft zij hulp nodig. Bij het zorgen voor het kind of bij het afstaan ervan. Maar wel het beste zonder abortus.
Zo kun je anders elke misstand wel goedpraten: wat nu als die slavenhouder zijn of haar bedrijf niet meer kan runnen zonder slaven, daardoor failliet raakt, stevig aan de drank gaat, uit ellende suicide pleegt, etc.?
Dan zeggen we ook: pech voor die slavenhouder, maar slavernij blijft intrinsiek verkeerd. We helpen hem of haar dan op andere wijzen en richten onze samenleving daar naar behoren op in, zonder dat slaven nog nodig zijn.

Hulp in een land waar mensen drie banen hebben zonder betaalde vakantiedagen, zonder zorgverzekering, zonder deugdelijk sociaal vangnet, etc. zich nauwelijks kunnen redden en waar het ieder voor zich is?
Waar men in getthos leeft vaak en medische hulp en medicijnen buiten het budget vallen?

Het is niet ondenkbaar dat een wanhopig zwangere vrouw middelen gaat zoeken die de vrucht afdrijven. Als dat niet lukt komt het kindje zwaar gehandicapt ter wereld. Willen we dat? Wie gaat daarvoor zorgen in zo'n egoistisch VS?

Er zijn al genoeg gewenste babies en ongewenste babies hoeven daar niet nog eens bij. Broedmachines zat wat dat betreft. De vrouw verplichten een zwangerschap door te maken is ook slavernij.

Verder moeten we ons realiseren dat het aantal mensen op deze planeet een vreselijke plaag is voor alle leven.
We zijn met veel te veel. Binnen 5 jaar is het mogelijk zo'n grote chaos dat letterlijk gevochten gaat worden om eten.

Als je je zorgen maakt over overbevolking, dan staat niets je in de weg om geen seks te hebben of anders met extra veilige voorbehoedsmiddelen. Maar het doden van ongeboren kinderen blijft intrinsiek slecht, ook als het om begrijpelijke redenen gebeurt. Laat ze dan ook niet verwekt worden. We doden immers ook geen geboren mensen omwille van het milieu.
Ook in onze zorgen om het klimaat mogen we dus geen morele grenzen overgaan. Niet alles is geoorloofd, ook niet als we op zich heel goede dingen willen doen. Want juist het hoogste idealisme kan anders tot de zwaarste zonde leiden.

Was het maar zo simpel dat je alles kon voorkomen met voorbehoedsmiddelen. Je kan net zo snel met condoomgebruik zwanger worden en een SOA oplopen. En onthouding van seks? Werkelijk? Zeg dat maar tegen het dier Homo Sapiens.

Dat kinderen verwekt worden en mensen ongewenst zwanger raken is nu eenmaal een gegeven. Er is een prima manier om dat weer tegen te gaan. Al helemaal in een vroeg stadium. Of je ziet een klein klompje cellen ook al als wezen.

De voedselschaarste die zich de komende jaren gaat voordoen zal zorgen voor zeer veel moord en doodslag onder de kinderen die oud genoeg zijn om te sneuvelen in een voedselschaarste. Denk ook aan de klimaatvluchtelingen die naar droge delen vluchten omdat de eigen geboortegrond is ondergelopen.

Vrije keuze is alleen toegestaan daar waar alle mogelijkheden moreel even acceptabel zijn. In uitzonderlijke gevallen kan abortus relatief acceptabel zijn, maar in de meeste gevallen niet.
Dan dienen we de samenleving zo in te richten, dat ook zonder abortus deze moeder ondanks de zwangerschap een goed, zinvol leven kan leiden. Met of zonder kind. Ik pleit dan ook niet voor zomaar een abortusverbod zonder deze voorwaarden, alleen al omdat dat het aantal abortussen al helemaal niet naar beneden brengt. Je kunt zo'n moeder inderdaad niet zomaar in de steek laten, laat staan veroordelen.
Misschien heeft ze dan een (veel) moeilijker en zwaarder leven, maar als er moreel gezien geen andere keuze is, dan hebben we dat te accepteren en haar daarin liefdevol en deskundig bij te staan. Soms zijn de dingen zoals ze zijn, hoe hard soms ook.

Het recht op leven van het kind is op dat moment dan inderdaad belangrijker dan de mate van haar geluk. Dat is misschien geen populaire boodschap in het westen, maar de zoektocht naar geluk kan niet grenzeloos zijn.
In het westen gaan we al genoeg over grenzen voor ons eigen comfort, vermaak, hebzucht, noem maar op. Hoeveel mensen en dieren worden al voor ons daartoe wel niet uitgebuit of erger? We maken al genoeg kapot met onze leefwijzen.
Als we nu dan ook nog ongeboren kinderen slachtoffer willen maken van die grenzeloze zoektocht, dan is het einde mijns inziens behoorlijk zoek. En nogmaals: bij incest, verkrachting en medische noodzaak kan abortus acceptabel tot toegestaan zijn, maar dan nog blijft het een noodzakelijk kwaad zonder winnaars, voortgekomen uit een zware zonde of vreselijke pech waar de moeder slachtoffer van is geworden.
Dat besef is er bij veel gematigde pro-choicers gelukkig ook volop, maar het is te hopen dat dat besef zo blijft als abortus steeds meer genormaliseerd dreigt te worden en steeds meer geframed als een paradepaard van de emancipatiebeweging.

Het is naar mijn mening niet de buitenwacht die beslist over wat zich afspeelt in een vrouwenlichaam. Daar gaat de vrouw zelf over.
Net zo goed dat een vrouw een injectiespuit met vaccin moet kunnen weigeren. Als dàt al als schending van de lichamelijke integriteit gezien wordt, dan is een verplichte zwangerschap dat zeker.

Mooi streven, wanneer gaat dat gebeuren in de VS zo'n samenleving? Ik zie het niet gebeuren, niet in deze dimensie.

Ik vind het recht op zelfbeslissing van de vrouw boven het recht van het kind in haar gaan. Alleen zij bepaalt wat in haar lichaam gebeurt.

Het leven is vaak al veel te zwaar zonder kinderen, laat staan met kinderen en zeker in een ongewenste situatie.
Een vriend van mij is ter wereld gekomen als ongewenst kind. De moeder had de zwangerschap voldragen en daarna begon de fysieke en geestelijke mishandeling zijn hele jeugd lang. Een posttraumatische stressstoornis en hoewel hij aanklopte bij de crisisdienst van de GGZ werd hij na consult heengezonden omdat in Nederland geen opnameplek geregeld kon worden.
Hij werd een paar weken geleden na suicide thuis dood gevonden...