Dit zou je ook 'berekend' kunnen noemen. Bewust iemand spiegelen zodat die 'zichzelf' ziet en zodoende de 'ander' voor je innemen.Wij hebben ook wel een idee van wat spiegelen betekent. Wikipedia zegt het zo: “Bewust spiegelen kan gebeuren wanneer een gesprekspartner heel subtiel wil laten merken dat hij aandacht en interesse toont voor de ander en met zijn gedachte mee wil gaan. Dit kan nuttig zijn bij onderhandelingen.” Om dit goed te kunnen doen, moet je vooral goed de lichaamstaal van de ander kunnen waarnemen en deze, zo onopvallend mogelijk, in je eigen houding overnemen, spiegelen.
Dit zou je eerder 'ontspiegelen' kunnen noemen: onbewogen gadeslaan. In feite is het de eenvoudigste bezigheid ter wereld. Het is niet-doen, niet-willen. Binnen in jou is er niks wat in beweging komt, al staat de spreekwoordelijke buurman schuimbekkend voor je neus. Je maakt dat je innerlijke, geestelijke spiegel leeg.Maar de Laozi en de Zhuangzi zijn minder gepreoccupeerd met ‘nut’en met ‘meegaan met de ander’ dan wij. Hun ‘spiegelen´ veronderstelt eerder een bepaalde mate van ´blindheid´ die je ook ´onbevangenheid´ of ´ongerichtheid´ zou kunnen noemen. Het wil zeggen: niets toevoegen, de wereld die bij je ‘binnen’ komt niet omvormen met behulp van het gebruikelijke discursieve raster van begrippen en hun relaties en de onlosmakelijk daarmee verbonden waarderingen.
De lege spiegel wil feitelijk zeggen dat je door niets meer wat in de wereld verschijnt werkelijk geraakt wordt en juist daardoor diep geraakt wordt.Wanneer een verleden zich niet in de toekomst vertaalt zoals we dat hadden verwacht, dan raakt ons dat en doet dat pijn. Wie daarentegen zonder verwachtingen is, is smetteloos. Wie de dingen neemt zoals ze komen, geeft ze zonder toegevoegde waarde door, belastingvrij. Wie werkelijk de taal van de ons omringende lichamen verstaat, dat wil zeggen: wie spiegelt zonder mee te gaan, zonder bewust-zijn, kan er nooit door worden verwond. Wie dat kan, is diep geraakt.
1 Korinthiërs 13:12 NBG51
Wat dit alles beoogt is om als mens tot volledig kennen te komen. Omdat de meeste mensen reflecteren (spiegelen) op de wereld zien ze door een wazige spiegel. Dan is je kennen onvolkomen zoals Paulus dat noemt. Is je kennen volkomen, dan zul je kennen zoals je zelf ook gekend bent.Want nu zien wij nog door een spiegel, in raadselen, doch straks van aangezicht tot aangezicht. Nu ken ik onvolkomen, maar dan zal ik ten volle kennen, zoals ik zelf gekend ben.