Hij verwisselt ben Jojada en ben Berechia -- de vader van de ene heette Jojada en de vader van de andere Berechja. Waar vind ik in de Bijbel dat de vader van Johannes de Doper eveneens een vader had die werd vermoord tussen den tempel en het altaar met bovendien een vader genaamd 'Berechja'? Bovendien geeft de beste man eveneens de joden eveneens de schuld ''van het bloed van de rechtvaardige Abel af'', terwijl er tijdens Abel en ver daarna nog helemaal geen joden bestonden.Inktvlam schreef: ↑31 jan 2022, 19:26 Die Zachariassen hebben we al een paar keer eerder besproken. Zacharias de zoon van Jojada leefde zo’n 800 voor Chr. en Zacharias de zoon van Berekja ongeveer 520 voor Chr.
Zou Jezus zich druk maken over een moord die honderden jaren eerder plaatsvond en dat de farizeeën verwijten? Uiteraard niet. Zoals niemand zich nu nog opwindt over de moord op Floris V. Het betrof een geheel andere Zacharias met een vader die eveneens Berekja heette. Lorber noemt hem verschillende keren en geeft opheldering om wie het ging. De Zacharias die in de tempel gewurgd werd was de vader van Johannes de Doper.
Simpel zeggen dat een offer een offer is, is geen argument, want niets wijst erop dat het een geldig ''offer'' is: als gezegd, gaat een kruisiging in tegen alle regels die de T'NaCH over het korban heeft. Zo'n 'offer' werd niet eens uitgevoerd door de correcte personen (Leviticus 4:27-29), maar door Romeinen; de procedure van het offer week daarnaast enorm af van hetgeen de Torah voorschreef (Leviticus 4:30-31, Exodus 12:6-10); het offer diende bovendien zonder fysiek defect te zijn (Deuteronomium 17:1), dus daar zal eveneens een metaforisch sausje overheen moeten worden gegooid; onbesneden mannen mochten evenmin aan het korban pesach deelnemen en het betrof slechts vergeving voor ongewilde fouten (Numeri 15:27-31) en dan slechts de vergissingen begaan voorafgaand aan het offer, wat geldt voor alle offers zoals eveneens het zonde-offer (chattat) als het schuld-offer (asjam); het offeren van een mens was niet geldig, en sterker: het was niet eens toegestaan en bovendien staat expliciet gesteld dat ieder persoon bij een doodvonnis zal sterven voor zijn/haar eigen schulden (Deuteronomium 24:16), etc.Had je al gezegd. En ik had gezegd dat het volslagen onzin is. Een offer is een offer.Mart schreef:En als gezegd, gaat een kruisiging in tegen alle regels die de T'NaCH over het korban heeft. Zo'n 'offer' werd niet eens uitgevoerd door de correcte personen (Leviticus 4:27-29), maar door Romeinen; de procedure van het offer week daarnaast enorm af van hetgeen de Torah voorschreef (Leviticus 4:30-31, Exodus 12:6-10); ...
Daarnaast - als eveneens gezegd - zijn t'sjoevah (oprecht berouw en terugkeer) en tsedakah (goede daden) de meest waardevolle manieren om vergeving te bewerkstelligen en is een offer helemaal niet nodig -- laat staan dat een illegale kruisiging door de Romeinen dat helemaal geen offer zijn kan en tegen alle regels aangaande het korban van de T'NaCH imgaat, als de enige weg naar JHWH zou moeten worden gezien. Bovendien kunnen straf (bijv. Jesaja 40:2) en dood (bijv. Jesaja 22:14) eveneens manieren zijn zonder bloeduitstorting van zonde af te komen, zoals de T'NaCH vermeldt. En voor zover het offers aangaat, waren bloed-offers evenmin de enige offers die vergeving bewerkstelligden.