Roodverschuiving

[Snelheid]

Nou ja aan boos zijn heb je niks heb je je zelf mee

Het is niet M.I. maar @Bonjour heeft gewoon gelijk zoveel weet ik er wel weer van af en voor de rest lees ik lekker mee kom zo het een en anders te weten wel zo plezierig.

[Willempie]

M.i. heeft Bonjour wel gelijk. Het alfa deeltje is altijd identiek aan de helium kern. Of er elektronen omheen draaien maakt niets uit. Met de nodige elektronen heb je wel een helium atoom, zonder elektronen heb je alleen het alfa deeltje= helium kern. De eigenschappen van het atoom zijn uiteraard een andere als de eigenschappen van het alfa deeltje = helium kern. M.i. is het verschil in eigenschappen het gevolg van een soort van emergentie effect, maar dat zou ik nog eens moeten nakijken ( de combinatie levert meer als de afzonderlijke deeltjes apart) .

Met deze formulering ben ik het volkomen eens. Niets op aan te merken. Het antwoord van Bonjour dat ik citeerde is daarentegen absurd. Een alfadeeltje wordt geen atoom maar de kern van een atoom.

[Mullog]

Hier zeg je dus dat ik alfadeeltjes heliumatomen noem.
En je vergelijkt mij dus met Rutte.


Zelfs met excuses ben ik hier nog steeds boos over.

En een automotor uit een auto is nog steeds een automotor. Dat je met wat aanpassingen hem voor een pomp kan gebruiken doet daar niets aan af. Er zijn gewoon 2 namen voor hetzelfde ding. Alfadeeltje en heliumkern. Alleen gebruik je de term alfadeeltje niet als ie in het heliumatoom zit, als blijft het hetzelfde ding.

Ik ben het hele gesprek aan het teruglezen en kom o.a. het volgende tegen.

"Op 19-2-2019 om 10:10 zei Willempie:
Een alfadeeltje wordt een heliumkern zodra er zich twee elektronen omheen begeven.

Jouw reactie:
Nee, dan wordt ie een helium atoom."

Waarbij bonjour het daarmee correct formuleert en Willempie het fout formuleert.

[Willempie]

Ik ben het hele gesprek aan het teruglezen en kom o.a. het volgende tegen.

"Op 19-2-2019 om 10:10 zei Willempie:
Een alfadeeltje wordt een heliumkern zodra er zich twee elektronen omheen begeven.

Jouw reactie:
Nee, dan wordt ie een helium atoom."

Waarbij bonjour het daarmee correct formuleert en Willempie het fout formuleert.

Jij bent ook grappig. Dan moeten we nu de conclusie gaan trekken dat een alfadeeltje niet alleen identiek is aan een heliumkern maar zelfs aan het heliumatoom. Het lijkt me voor alle duidelijkheid wel zinnig om onderscheid te blijven maken tussen atomen en de componenten daarvan. En wat is er dan fout aan mijn formulering? Wordt een alfadeeltje geen heliumkern zodra er twee elektronen bijkomen? Nee? Ech nie?

[Mullog]

Waarbij bonjour het daarmee correct formuleert en Willempie het fout formuleert.

Jij bent ook grappig. Dan moeten we nu de conclusie gaan trekken dat een alfadeeltje niet alleen identiek is aan een heliumkern maar zelfs aan het heliumatoom. Het lijkt me voor alle duidelijkheid wel zinnig om onderscheid te blijven maken tussen atomen en de componenten daarvan. En wat is er dan fout aan mijn formulering? Wordt een alfadeeltje geen heliumkern zodra er twee elektronen bijkomen? Nee? Ech nie?

Het totaal is dan toch een heliumatoom. Volgens mij gaat het erom dat je zinvol formuleert. Als je elektronen bij een kern voegt wordt het een atoom (of een ion als de netto lading ongelijk nul is). Een proton is een proton en met een elektron erbij een waterstof atoom.

[Willempie]

Jij bent ook grappig. Dan moeten we nu de conclusie gaan trekken dat een alfadeeltje niet alleen identiek is aan een heliumkern maar zelfs aan het heliumatoom. Het lijkt me voor alle duidelijkheid wel zinnig om onderscheid te blijven maken tussen atomen en de componenten daarvan. En wat is er dan fout aan mijn formulering? Wordt een alfadeeltje geen heliumkern zodra er twee elektronen bijkomen? Nee? Ech nie?

Het totaal is dan toch een heliumatoom. Volgens mij gaat het erom dat je zinvol formuleert. Als je elektronen bij een kern voegt wordt het een atoom (of een ion als de netto lading ongelijk nul is). Een proton is een proton en met een elektron erbij een waterstof atoom.

De verwarring ontstaat als je alfadeeltjes heliumkernen gaat noemen. Als iets al een atoomkern is kan het niet langer een atoomkern worden. Daarom noemen we alfadeeltjes alfadeeltjes en heliumkernen heliumkernen (dus kernen van heliumatomen). Ze hebben niet voor niets verschillende benamingen. Het zou onjuist en misleidend zijn om alfastraling helium(kern)straling te gaan noemen bijvoorbeeld.

[Tiberius Claudius]

Jij bent ook grappig. Dan moeten we nu de conclusie gaan trekken dat een alfadeeltje niet alleen identiek is aan een heliumkern maar zelfs aan het heliumatoom. Het lijkt me voor alle duidelijkheid wel zinnig om onderscheid te blijven maken tussen atomen en de componenten daarvan. En wat is er dan fout aan mijn formulering? Wordt een alfadeeltje geen heliumkern zodra er twee elektronen bijkomen? Nee? Ech nie?

Het totaal is dan toch een heliumatoom. Volgens mij gaat het erom dat je zinvol formuleert. Als je elektronen bij een kern voegt wordt het een atoom (of een ion als de netto lading ongelijk nul is). Een proton is een proton en met een elektron erbij een waterstof atoom.

Als je elektronen bij de kern voegt (met grof geweld) dan worden die twee protonen waarschijnlijk neutronen en valt de kern uit elkaar.
Want van een deeltje van slechts vier neutronen heb ik nog nooit gehoord.

[Willempie]

Het totaal is dan toch een heliumatoom. Volgens mij gaat het erom dat je zinvol formuleert. Als je elektronen bij een kern voegt wordt het een atoom (of een ion als de netto lading ongelijk nul is). Een proton is een proton en met een elektron erbij een waterstof atoom.

Als je elektronen bij de kern voegt (met grof geweld) dan worden die twee protonen waarschijnlijk neutronen en valt de kern uit elkaar.
Want van een deeltje van slechts vier neutronen heb ik nog nooit gehoord.

Wederom een warrig verhaal. Wat hebben elektronen nu weer met protonen te maken? Elektronen en protonen zijn twee totaal verschillende zaken. Ik heb al eerder het idee gehad dat je protonen met positronen verwart. Protonen zijn deel van de atoomkern. Positronen zijn positief geladen elektronen.

[Mullog]

Het totaal is dan toch een heliumatoom. Volgens mij gaat het erom dat je zinvol formuleert. Als je elektronen bij een kern voegt wordt het een atoom (of een ion als de netto lading ongelijk nul is). Een proton is een proton en met een elektron erbij een waterstof atoom.

Als je elektronen bij de kern voegt (met grof geweld) dan worden die twee protonen waarschijnlijk neutronen en valt de kern uit elkaar.
Want van een deeltje van slechts vier neutronen heb ik nog nooit gehoord.

Onnauwkeurig formuleren van mijn kant. Wat ik bedoel is dat als een twee elektronen om een helium kern gaan cirkelen (ook een niet zo goede formulering) het een heliumatoom wordt of is.

Op zich is dit dan weer een mooi voorbeeld van hoe ingewikkeld correct formuleren kan zijn

[Mullog]

Het totaal is dan toch een heliumatoom. Volgens mij gaat het erom dat je zinvol formuleert. Als je elektronen bij een kern voegt wordt het een atoom (of een ion als de netto lading ongelijk nul is). Een proton is een proton en met een elektron erbij een waterstof atoom.

De verwarring ontstaat als je alfadeeltjes heliumkernen gaat noemen. Als iets al een atoomkern is kan het niet langer een atoomkern worden. Daarom noemen we alfadeeltjes alfadeeltjes en heliumkernen heliumkernen (dus kernen van heliumatomen). Ze hebben niet voor niets verschillende benamingen. Het zou onjuist en misleidend zijn om alfastraling helium(kern)straling te gaan noemen bijvoorbeeld.

Die verwarring is ontstaan omdat Rutherford onderscheidt maakte tussen alfa en bèta straling en pas daarna vaststelde dat alfastraling bestond uit heliumkernen zonder elektronen. Mogelijk had hij het anders helium ion straling genoemd

[Mullog]

Het totaal is dan toch een heliumatoom. Volgens mij gaat het erom dat je zinvol formuleert. Als je elektronen bij een kern voegt wordt het een atoom (of een ion als de netto lading ongelijk nul is). Een proton is een proton en met een elektron erbij een waterstof atoom.

Als je elektronen bij de kern voegt (met grof geweld) dan worden die twee protonen waarschijnlijk neutronen en valt de kern uit elkaar.
Want van een deeltje van slechts vier neutronen heb ik nog nooit gehoord.

Het tetraneutron https://de.m.wikipedia.org/wiki/Tetraneutron

[Tiberius Claudius]

Als je elektronen bij de kern voegt (met grof geweld) dan worden die twee protonen waarschijnlijk neutronen en valt de kern uit elkaar.
Want van een deeltje van slechts vier neutronen heb ik nog nooit gehoord.

Wederom een warrig verhaal. Wat hebben elektronen nu weer met protonen te maken? Elektronen en protonen zijn twee totaal verschillende zaken. Ik heb al eerder het idee gehad dat je protonen met positronen verwart. Protonen zijn deel van de atoomkern. Positronen zijn positief geladen elektronen.

Ik zal geen poging doen het je opnieuw uit te leggen.

PS.
Een positron is het anti deeltje van hel elektron.

[Tiberius Claudius]

Als je elektronen bij de kern voegt (met grof geweld) dan worden die twee protonen waarschijnlijk neutronen en valt de kern uit elkaar.
Want van een deeltje van slechts vier neutronen heb ik nog nooit gehoord.

Het tetraneutron https://de.m.wikipedia.org/wiki/Tetraneutron

Bedankt voor de link.
Blijft echter onzeker of het daadwerkelijk bestaat.

[Tiberius Claudius]

Als je elektronen bij de kern voegt (met grof geweld) dan worden die twee protonen waarschijnlijk neutronen en valt de kern uit elkaar.
Want van een deeltje van slechts vier neutronen heb ik nog nooit gehoord.

Het tetraneutron https://de.m.wikipedia.org/wiki/Tetraneutron

Ik heb ook nog deze gevonden.

https://www.welt.de/wissenschaft/articl ... lchen.html

Kennelijk is dit deeltje aan mijn aandacht ontsnapt.

[Willempie]

Wederom een warrig verhaal. Wat hebben elektronen nu weer met protonen te maken? Elektronen en protonen zijn twee totaal verschillende zaken. Ik heb al eerder het idee gehad dat je protonen met positronen verwart. Protonen zijn deel van de atoomkern. Positronen zijn positief geladen elektronen.

Ik zal geen poging doen het je opnieuw uit te leggen.

PS.
Een positron is het anti deeltje van hel elektron.

Een positief geladen elektron dus. En die heeft niets te maken met een proton. Twee totaal verschillende zaken. Bovendien is het onmogelijk om twee deeltjes, welke dan ook, af te schieten op een enkele atoom en is het eveneens onmogelijk om het gedrag van een enkele atoom te voorspellen. Het gedrag van atomen en deeltjes is alleen maar in enorme hoeveelheden te voorspellen. Het gaat dan om een gemiddeld resultaat.

[thom]

Ik zal geen poging doen het je opnieuw uit te leggen.

PS.
Een positron is het anti deeltje van hel elektron.

Een positief geladen elektron dus. En die heeft niets te maken met een proton. Twee totaal verschillende zaken. Bovendien is het onmogelijk om twee deeltjes, welke dan ook, af te schieten op een enkele atoom en is het eveneens onmogelijk om het gedrag van een enkele atoom te voorspellen. Het gedrag van atomen en deeltjes is alleen maar in enorme hoeveelheden te voorspellen. Gemiddeld genomen vertonen ze dan een stabiel gedrag.

Zo interessant hierin is dat filmpje over de power of 10, waarin men binnengaat in de materie, tot steeds verder in de atoomkern, dieper en dieper. Tot het moment, dat er niets meer is (..) dan de waarneming(..) van de waarnemer, en waar iets verschijnt dat hij verwacht dat het verschijnt. Dat is m.i. in wezen dan de kern van de gedachte, of de wil, of het verlangen. Of de hebzucht.

Gedachten zijn krachten. En de mens is een scheppend wezen. Grote hoeveelheden gericht denken brengt van alles in beweging, of legt juist iets vast.

Massa is kassa

[Willempie]

Een positief geladen elektron dus. En die heeft niets te maken met een proton. Twee totaal verschillende zaken. Bovendien is het onmogelijk om twee deeltjes, welke dan ook, af te schieten op een enkele atoom en is het eveneens onmogelijk om het gedrag van een enkele atoom te voorspellen. Het gedrag van atomen en deeltjes is alleen maar in enorme hoeveelheden te voorspellen. Gemiddeld genomen vertonen ze dan een stabiel gedrag.

Zo interessant hierin is dat filmpje over de power of 10, waarin men binnengaat in de materie, tot steeds verder in de atoomkern, dieper en dieper. Tot het moment, dat er niets meer is (..) dan de waarneming(..) van de waarnemer, en waar iets verschijnt dat hij verwacht dat het verschijnt. Dat is m.i. in wezen dan de kern van de gedachte, of de wil, of het verlangen. Of de hebzucht.

Gedachten zijn krachten. En de mens is een scheppend wezen. Grote hoeveelheden gericht denken brengt van alles in beweging.

Massa is kassa

We weten nog maar zo ontzettend weinig, ondanks de overmoedige pretenties van sommige (gelukkig nog steeds een kleine maar zeer luidruchtige minderheid) wetenschappers. We kunnen materie bestuderen maar weten in wezen nog steeds niet wat het is. Is het informatie? Het Woord van God dat zich materialiseert of kristalliseert? Het is voor mij in ieder geval al ontzettend interessant en wonderlijk dat energie in de natuur omgezet wordt in materie. Omgekeerd is het m.i. beter voor te stellen, bijvoorbeeld bij verbranding van materie.

[Tiberius Claudius]

Ik zal geen poging doen het je opnieuw uit te leggen.

PS.
Een positron is het anti deeltje van hel elektron.

Een positief geladen elektron dus. En die heeft niets te maken met een proton. Twee totaal verschillende zaken. Bovendien is het onmogelijk om twee deeltjes, welke dan ook, af te schieten op een enkele atoom en is het eveneens onmogelijk om het gedrag van een enkele atoom te voorspellen. Het gedrag van atomen en deeltjes is alleen maar in enorme hoeveelheden te voorspellen. Het gaat dan om een gemiddeld resultaat.

Dus niet het is gewoon geen elektron.

Dat afschieten is heel goed mogelijk, men dot niet anders.
Zo maken ze de superzware element.

[thom]

Zo interessant hierin is dat filmpje over de power of 10, waarin men binnengaat in de materie, tot steeds verder in de atoomkern, dieper en dieper. Tot het moment, dat er niets meer is (..) dan de waarneming(..) van de waarnemer, en waar iets verschijnt dat hij verwacht dat het verschijnt. Dat is m.i. in wezen dan de kern van de gedachte, of de wil, of het verlangen. Of de hebzucht.

Gedachten zijn krachten. En de mens is een scheppend wezen. Grote hoeveelheden gericht denken brengt van alles in beweging.

Massa is kassa

We weten nog maar zo ontzettend weinig, ondanks de overmoedige pretenties van sommige (gelukkig nog steeds een kleine maar zeer luidruchtige minderheid) wetenschappers. We kunnen materie bestuderen maar weten in wezen nog steeds niet wat het is. Is het informatie? Het Woord van God dat zich materialiseert of kristalliseert? Het is voor mij in ieder geval al ontzettend interessant en wonderlijk dat energie in de natuur omgezet wordt in materie. Omgekeerd is het m.i. beter voor te stellen, bijvoorbeeld bij verbranding van materie.

Ja het blijft interessante materie die materie. Inderdaad ook na verbranding. Neem alleen maar bijv. de hennepplant; praktisch zeer bruikbaar en geneeskrachtig tot in het bot, maar met het verbranden van de toppen komen er gassen vrij die de mens in heel andere sferen brengt.

[Willempie]

Een positief geladen elektron dus. En die heeft niets te maken met een proton. Twee totaal verschillende zaken. Bovendien is het onmogelijk om twee deeltjes, welke dan ook, af te schieten op een enkele atoom en is het eveneens onmogelijk om het gedrag van een enkele atoom te voorspellen. Het gedrag van atomen en deeltjes is alleen maar in enorme hoeveelheden te voorspellen. Het gaat dan om een gemiddeld resultaat.

Dus niet het is gewoon geen elektron.

Dat afschieten is heel goed mogelijk, men dot niet anders.
Zo maken ze de superzware element.

Elektronen zijn vrijwel altijd negatief geladen maar sommige positief. Om die te onderscheiden worden die positronen genoemd. Het zijn dus gewoon positief geladen elektronen. Dat zogenaamde afschieten van enkele deeltjes op een enkele atoom is onmogelijk en wordt dus juist helemaal niet gedaan. Het gaat altijd om grote hoeveelheden, niet om enkele deeltjes.

[Tiberius Claudius]

Dus niet het is gewoon geen elektron.

Dat afschieten is heel goed mogelijk, men dot niet anders.
Zo maken ze de superzware element.

Elektronen zijn vrijwel altijd negatief geladen maar sommige positief. Om die te onderscheiden worden die positronen genoemd. Het zijn dus gewoon positief geladen elektronen. Dat zogenaamde afschieten van enkele deeltjes op een enkele atoom is onmogelijk en wordt dus juist helemaal niet gedaan. Het gaat altijd om grote hoeveelheden, niet om enkele deeltjes.

Je weet dus niet wat antideeltjes zijn.

Ja men schiet met bundels en so what?

Het gaat er om wat er na een treffer gebeurd.

PS.
Er komen zo weinig positronen voor omdat materie en antimaterie bij een treffen opgaan in energie.

[Mullog]

Het tetraneutron https://de.m.wikipedia.org/wiki/Tetraneutron

Ik heb ook nog deze gevonden.

https://www.welt.de/wissenschaft/articl ... lchen.html

Kennelijk is dit deeltje aan mijn aandacht ontsnapt.

Je moest een weten wat allemaal aan mijn aandacht ontsnapt

[Tiberius Claudius]

Ik heb ook nog deze gevonden.

https://www.welt.de/wissenschaft/articl ... lchen.html

Kennelijk is dit deeltje aan mijn aandacht ontsnapt.

Je moest een weten wat allemaal aan mijn aandacht ontsnapt

Bij mij ontsnappen buurvrouwtjes maar zelden aan mijn aandacht.

[Mullog]

Zo interessant hierin is dat filmpje over de power of 10, waarin men binnengaat in de materie, tot steeds verder in de atoomkern, dieper en dieper. Tot het moment, dat er niets meer is (..) dan de waarneming(..) van de waarnemer, en waar iets verschijnt dat hij verwacht dat het verschijnt. Dat is m.i. in wezen dan de kern van de gedachte, of de wil, of het verlangen. Of de hebzucht.

Gedachten zijn krachten. En de mens is een scheppend wezen. Grote hoeveelheden gericht denken brengt van alles in beweging.

Massa is kassa

We weten nog maar zo ontzettend weinig, ondanks de overmoedige pretenties van sommige (gelukkig nog steeds een kleine maar zeer luidruchtige minderheid) wetenschappers. We kunnen materie bestuderen maar weten in wezen nog steeds niet wat het is. Is het informatie? Het Woord van God dat zich materialiseert of kristalliseert? Het is voor mij in ieder geval al ontzettend interessant en wonderlijk dat energie in de natuur omgezet wordt in materie. Omgekeerd is het m.i. beter voor te stellen, bijvoorbeeld bij verbranding van materie.

Verbranding is een relatief eenvoudige chemische reactie. Volgens mij wordt energie niet omgezet in materie maar in massa wat toch niet helemaal hetzelfde is.

[Tiberius Claudius]

We weten nog maar zo ontzettend weinig, ondanks de overmoedige pretenties van sommige (gelukkig nog steeds een kleine maar zeer luidruchtige minderheid) wetenschappers. We kunnen materie bestuderen maar weten in wezen nog steeds niet wat het is. Is het informatie? Het Woord van God dat zich materialiseert of kristalliseert? Het is voor mij in ieder geval al ontzettend interessant en wonderlijk dat energie in de natuur omgezet wordt in materie. Omgekeerd is het m.i. beter voor te stellen, bijvoorbeeld bij verbranding van materie.

Verbranding is een relatief eenvoudige chemische reactie. Volgens mij wordt energie niet omgezet in materie maar in massa wat toch niet helemaal hetzelfde is.

Volgens Newton is er behoud van energie.
Volgens Einstein is er behoud van massa + energie.

Als er bij verbranding warmte vrij komt, neemt dus de totale massa volgens Einstein iets af. Volgens Newton blijft ze gelijk.

Dit is natuurlijk niet te meten net als dat als je een veer opwindt hij iets zwaarder wordt. (volgens Einstein)