Over de duivel (uit geestelijke ervaringen van de asceten)

[Uranopolitis]

Moord

Veertiende kwelling. "Tijdens ons gesprek bereikten we de kwelling van moord, waar niet alleen mensen zoals rovers worden beschuldigd, maar zelfs degenen die op de een of andere manier een andere mens hebben verwond, of hem een ​​klap hebben gegeven, of boos hebben geduwd of gestoten. We gaven een beetje en gingen door.

Vijftiende kwelling. "We passeerden de kwelling van magie, tovenarij, vergiftiging en bezweringen. De geesten van dit station lijken op slangen, serpenten en padden. Ze zijn beangstigend en weerzinwekkend. Door de genade van God vonden ze niets van dat soort in mij, en wij gingen verder, vergezeld van het geschreeuw van de demonen: 'Binnenkort zul je de kwelling van ontucht bereiken; we zullen zien hoe je jezelf daarvan kunt bevrijden!'

"Terwijl we opgingen, durfde ik de heilige engelen nog een keer te vragen: 'Gaan alle christenen deze kwellingen voorbij? Is er geen mogelijkheid om langs de kwellingen te komen en niet getest te worden in een van de stations?' De engelen antwoordden: "Er is geen andere manier voor de zielen die naar de hemel opstijgen. Iedereen gaat deze kant op, maar niet iedereen wordt gekweld zoals jij; alleen zondaars zoals jij lijden de kwellingen, want zij hebben hun zonden niet volledig beleden, en bewogen door een vals gevoel van schaamte, hebben zij hun echt beschamende daden geheim gehouden voor hun geestelijke vaders. Wanneer een mens zijn slechte daden bekent en berouw toont en spijt heeft, worden zijn zonden onzichtbaar weggevaagd door Gods genade. Wanneer een berouwvolle ziel hier komt , de kwelgeesten van de lucht openen hun boeken maar vinden daar niets geschreven; de ziel stijgt echter vreugdevol op naar de troon van God.

'' De boze geesten openen hun archieven maar vinden daar niets geschreven, want de Heilige Geest heeft al het geschrift onzichtbaar gemaakt. De geesten zien dit en weten dat alles wat ze hebben vastgelegd is uitgewist vanwege de belijdenis van de ziel, en ze zijn erg veel bedroefd hierover. Als de mens nog leeft wanneer zijn bekentenis zijn zonden heeft weggevaagd, proberen de geesten opnieuw een gelegenheid te krijgen om een ​​paar nieuwe zonden van hem op te schrijven.

"Inderdaad, er is een grote bron van redding voor de mens in zijn bekentenis! Biecht redt hem van vele tegenslagen en veel ongeluk en geeft hem de gelegenheid om alle kwellingen zonder hinder te passeren en God te benaderen. Sommige mensen belijden hun zonden niet omdat ze hopen tijd te hebben voor redding en voor de vergeving van hun zonden; anderen schamen zich gewoon voor het vertellen aan hun geestelijke vader over hun zonden. Ze zullen echter zwaar worden getest wanneer ze de stations van kwelling passeren. Er zijn nog andere mensen, die zich schamen om alles te vertellen aan één geestelijke vader. Daarom kiezen ze meerdere en onthullen sommige van hun zonden aan de ene en andere aan de andere, enzovoort; ze zullen worden gestraft voor dit soort bekentenis en zullen veel lijden als ze gaan van de ene kwelling naar de andere.

''Als je ook een volledige bekentenis van je zonden had gedaan en de kwijtschelding had gekregen, en dan alles had gedaan wat je kon doen om ze goed te maken door goede daden - als je dit alles had gedaan, zou je niet zijn onderworpen aan zulke vreselijke kwellingen in de stations. Je werd echter enorm geholpen door het feit dat je al lang geleden bent gestopt met het begaan van dodelijke zonden en de rest van je leven hebt geleid in deugd; en vooral ben je geholpen door de gebeden van Gods heilige Basilius, die je veel en ijverig hebt gediend. '

Zestiende kwelling. "Tijdens ons gesprek naderden we de kwelling van ontucht, waarbij zielen niet alleen van daadwerkelijke ontucht worden beschuldigd, maar ook van amoureuze dagdromen, van het genieten van dergelijke gedachten, van onzuivere blikken, wellustige aanrakingen en hartstochtelijke slagen. De vorst van deze kwelling was gekleed in een vies en stinkend kledingstuk vervuild met een bloederig schuim, en er stond een veelvoud van demonen om hem heen. Toen ze me zagen verwonderden ze zich dat ik al zoveel kwellingen was gepasseerd. Ze brachten de verslagen van al mijn daden van ontucht naar voren en beschuldigden me door te wijzen op de personen, de plaatsen en de tijden: met wie, wanneer en waar ik in mijn jeugd heb gezondigd. Ik zweeg en beefde van schaamte en angst. De heilige engelen zeiden echter tegen de duivels: 'Lang geleden heeft ze met haar daden van ontucht gestopt en heeft ze de rest van haar leven doorgebracht in zuiverheid, onthouding en vasten.' Maar de demonen antwoordden: "Wij weten ook dat zij al lang geleden heeft gestopt met zondigen, maar zij heeft niet oprecht gebiecht bij haar geestelijke vader en geen goede aanwijzingen van hem ontvangen voor de voldoening die zij voor haar zonden zou moeten doen. Daarom is zij van ons. Laat haar aan ons over of koop haar vrij met goede daden. ' De engelen legden veel van mijn goede daden neer, maar nog meer namen ze af van het geschenk dat ons door de heilige Basilius was gegeven; nauwelijks redde ik mezelf van groot verdriet.

Zeventiende kwelling. "We bereikten de kwelling van overspel, waar van hun zonden beschuldigd worden degenen die getrouwd zijn maar zich niet houden aan huwelijkstrouw jegens elkaar en hun huwelijksbed niet onbesmet houden; en ook hier worden verkrachtingen gestraft. Bovendien worden hier streng gestraft degenen die zich aan God hebben toegewijd en beloofd alleen voor Christus te leven, maar vielen in zonde en hun zuiverheid niet hebben behouden. Ik had hier ook een grote schuld; de boze geesten hadden mij al beschuldigd en stonden op het punt me uit de armen van de engelen te grijpen, maar de engelen begonnen met hen te redetwisten en hun al mijn latere werken en goede daden te tonen. Na enige tijd redden ze me, maar met moeite, en niet zozeer door mijn goede daden, die ze allemaal tot op de laatste hier neerlegden - maar veeleer door de schat van mijn vader Basilius, waaruit ze ook heel veel nodig hadden om op de schaal te zetten om mijn ongerechtigheden in evenwicht te brengen.

?

Achttiende kwelling. " We naderden het station van de Sodomitische zonden; hier worden zielen beschuldigd van alle onnatuurlijke zonden, incesten en andere walgelijke daden verricht in het geheim, die beschamend en beangstigend zijn om zelfs erover na te denken. De vorst van deze kwelling was walgelijker dan enige andere duivel; hij was bezoedeld door pus en vol van stank. Zijn dienaren waren vergelijkbaar met hem. De stank die van hen uitkwam was niet te verdragen, hun lelijkheid was onvoorstelbaar, hun wreedheid en meedogenloosheid niet uit te drukken. Ze omringden ons maar door de genade van God vonden ze niets in mij en beschaamd renden ze van ons weg. Maar wij gingen verder.

"De heilige engelen zeiden tegen mij: 'Je hebt gezien, Theodora, de angstaanjagende en walgelijke kwellingen van ontucht! Weet dan dat weinigen zijn de zielen die hen passeren zonder te stoppen en hun losgeld te betalen; want de hele wereld ligt ondergedompeld in het kwaad van verleidelijke smerigheid, en de hele mensheid is wellustig. Weinigen waken tegen de onzuiverheden van ontucht en verdoven begeerte van hun vlees. En dit is de reden waarom weinigen hier passeren vrij; velen komen tot zo ver maar gaan hier te gronde. De heersers van de kwellingen van ontucht scheppen op dat zij meer dan alle anderen vullen de vurige afgrond van de hel met de zielen van mensen. Maar jij, Theodora, moet God danken dat je de kwellingen van ontucht al hebt doorstaan door de gebeden van de heilige Basilius, je vader. Nu zul je niet langer vrezen. '

Valse leer volgen

Negentiende kwelling. "Daarna kwamen we tot de kwelling van ketterijen, waar de redeneringen over het geloof worden gestraft die niet juist zijn, en ook het afkeren van de orthodoxe geloofsbelijdenis, en gebrek aan geloof, twijfels erover, ontkenning van heilige dingen of een negatieve houding jegens hen en andere zonden van deze aard. Ik passeerde deze kwelling zonder te worden beproefd; we waren niet langer ver van de Hemelpoorten.

[Uranopolitis]

Twintigste kwelling. "Maar hier werden we ontmoet door de boze geesten van de laatste kwelling, het station dat gebrek aan medelijden en wreedheid van hart test. Wreed zijn de kwelgeesten van deze plaats, en hun vorst is verschrikkelijk, opgedroogd en depressief is zijn uiterlijk Hier worden de zielen van de onbarmhartigen gekweld zonder genade. Zelfs als een mens de meest opmerkelijke daden verricht, zichzelf tuchtigt door te vasten, onophoudelijk bidt, bewaakt en bewaart de zuiverheid van zijn lichaam, maar is genadeloos, wordt hij vanaf dit station genadeloos neergeworpen in de afgrond van de hel en zal geen genade ontvangen in alle eeuwigheid. Wij, echter, door de genade van Christus, zijn deze plaats zonder problemen gepasseerd, want we werden geholpen door de gebeden van de heilige Basilius.
"Nu naderden we de poorten van de Hemel. We gingen vreugdevol binnen, want we waren ongeschonden gegaan door de bittere beproevingen van de kwellingen. De poorten leken op kristal en de gebouwen die daar stonden glinsterden als sterren. De jongeren die daar stonden droegen gouden kleding. Ze hebben ons blijmoedig ontvangen, want ze zagen dat een ziel was ontsnapt aan de bittere beproevingen van de kwellingen van de lucht.
"Terwijl we in de hemel wandelden, vreugdevol en blij om gered te zijn, scheidde het water dat boven de aarde was, en toen sloot het zich weer achter ons. We kwamen op een ontzagwekkende plek waar zeer mooie jongeren in vurige kleding waren. Ze zagen de engelen die mij droegen en ontmoetten ons met vreugde over de redding van mijn ziel voor het koninkrijk van God. Ze gingen samen met ons en zongen het Goddelijke Lied.
"Terwijl we verder liepen, daalde een wolk op ons neer, en toen nog een wolk; en toen we wat verder waren gegaan, zagen we een onbeschrijfbare hoogte waarop de troon van God was; het was erg wit en verlichtte iedereen die ervoor stond. Eromheen stonden heel mooie jongeren, rood en stralend gekleed. Waarom zou ik, mijn kind Gregorius, je erover vertellen? Er zijn dingen die niet kunnen worden begrepen of verklaard. Reden wordt vertroebeld door onvermogen om volledig te begrijpen, en de herinnering verdwijnt daar; Ik was vergeten waar ik was.
"De heilige engelen die mij daar hadden gebracht, leidden mij naar de troon van God, en hier boog ik voor de Onzienlijke God; en toen hoorde ik een stem die zei: 'Ga met haar mee en toon haar alle zielen van de gezegenden en van de zondaars, alle woningen van de heiligen die in het paradijs zijn, en de woningen in de onderregio's van de hel; schenk haar dan rust waar mijn volgeling Basilius zal aanwijzen.
"We gingen op een onbekende weg en kwamen bij de woningen van de heiligen. Wat zal ik over hen zeggen? Ik ben in verwarring. Er zijn verschillende kamers kunstig en prachtig gerangschikt. Natuurlijk zijn ze gemaakt door Gods hand en zijn wat de Schrift noemt 'de koele plaats, de vruchtbare plaats, de plaats van rust'.
"Toen ik dit alles zag, verwonderde ik mij en was zeer vreugdevol en keek gelukkig naar alles. Een heilige engel die mij deze dingen liet zien, verklaarde: 'Dit is de verblijfplaats van de apostelen; die - van de profeten en andere martelaren; die anderen - van de heilige bisschoppen, heilige monniken en de heilige rechtvaardigen. ' Al deze waren in hun breedte en lengte als een koningsstad.
"Toen we binnenkwamen en ons in deze prachtige woningen bevonden, ontmoetten de heiligen ons en kusten ons in geest en verheugden zich in mijn redding. Toen namen zij mij mee naar de verblijfplaats van de patriarch Abraham en toonden mij alles wat er was. Alles was vol met heerlijkheid en geestelijke vreugde, van geurige bloemen, mirre en zoete geuren.
"Er waren verschillende kamers, die alleen door Gods Geest zijn gemaakt en in stand worden gehouden. We zagen daar een veelheid aan zuigelingen die gelukkig en verheugd waren. Ik vroeg mijn engelenleiders: 'Wie zijn deze kinderen hier verzameld, badend in licht, verheugend rond dit heilige oude man? ' De engelen antwoordden dat dit de patriarch Abraham was en dat de menigte bestond uit christelijke kinderen.
"Toen gingen we de omgeving van het Paradijs zien, maar zijn schoonheid kan eenvoudig niet worden beschreven. Als ik zou beginnen alles te vertellen wat ik daar zag en hoorde, zou ik vervuld worden van ontzag en beven.
"Toen werd ik naar de onderwereld van de hel geleid, waar de Heer satan heeft gebonden en gevangengezet. Daar zag ik angstaanjagende martelingen. Vandaar voerden zij mij naar het westen, en ook daar zag ik soortgelijke verschrikkelijke martelingen, klaar voor zondaars. Terwijl de engelen toonden dit alles aan mij, zeiden ze: 'Zie je van welke tegenslagen je bent gered door de gebeden van de heilige man?'
"De zondaars in hun vreselijke martelingen gilden en smeekten om genade. Ik zag zulke martelingen dat het zelfs ondraaglijk was om erover te vertellen.
"Toen we dit allemaal hadden doorgenomen en onderzocht, zei een van de engelen die me vergezelden: 'Weet je, Theodora, dat er in de wereld de gewoonte is om de doden te gedenken op de veertigste dag na hun dood; vandaag de heilige man Basilius gedenkt jou op aarde in zijn gebeden. '
"Ja, mijn geestelijke kind Gregorius, er zijn nu veertig dagen verstreken sinds de tijd dat mijn ziel afscheid nam van mijn lichaam en ik ben in de plaats die ook klaar is voor onze heilige vader Basilius. Je bent nog steeds in de wereld, en zo is ook heilige Basilius, maar hij toont de weg van de waarheid aan allen die tot hem komen, en door hen aan te sporen zich te bekeren, velen keren zich tot de Heer door hem.
"Kom met me mee. We zullen mijn innerlijke kamer binnengaan en je zult ernaar kijken. Niet lang voordat je kwam, was de heilige Basilius ook hier."
Ik ging haar achterna en we gingen samen naar binnen. Terwijl we liepen, zag ik dat haar kleding zo wit was als sneeuw.
We kwamen een met goud versierd paleis binnen. In het midden stonden verschillende bomen die prachtig fruit droegen. Toen ik naar het oosten keek, zag ik luxe zalen, licht en hoog. Er was een grote tafel waarop gouden vaten stonden; ze zagen er erg duur uit en waren geweldig om naar te kijken. In de vaten zaten allerlei soorten groenten en er kwamen geurstoffen uit.
De heilige man Basilius was daar, zittend op een prachtige troon. Bij de tafel stonden mensen, maar ze waren anders dan degenen die op aarde leven en lichaam hebben: ze waren omringd door de stralen van de zon, maar ze zagen er nog steeds menselijk uit.
Terwijl ze het voedsel aten dat op tafel lag, werd de hoeveelheid voedsel uit zichzelf aangevuld. Mooie jongeren dienden hen. Toen iemand aan tafel wenste te drinken, goot hij een vloeistof in zijn mond en ervoer een geestelijke zoetheid. Ze brachten lange uren aan deze tafel door. De jongeren die hen dienden, waren omgord met gouden riemen en op hun hoofden waren kronen gemaakt van een kostbare steen.
Theodora benaderde de heilige man en smeekte hem om mij. De heilige man keek me aan en riep me vreugdevol tot zichzelf. Ik naderde en boog voor hem tot op de grond, zoals onze gewoonte was. Hij zei zachtjes: "God zal barmhartig voor je zijn en je vergeven, mijn kind! Hij is de Barmhartige; Hij zal je belonen met alle hemelse goederen." Hij tilde me van de grond en vervolgde: "Hier is Theodora. Je wilde haar heel graag zien en vroeg me zo aandachtig: nu zie je haar en zie je waar ze is en van welke lotsbestemming haar ziel is waardig gevonden in dit ons leven na de dood. Kijk naar haar goed."
Theodora keek naar mij en zei: "Mijn broeder Gregorius! Omdat je nederig aan mij dacht, heeft de barmhartige Heer je wens vervuld door het gebed van onze vader, de heilige Basilius."
De heilige man wendde zich tot Theodora en zei: "Ga met hem mee en toon hem mijn tuin. Laat hem de schoonheid ervan zien." Ze nam me bij mijn rechterhand en bracht me naar een muur waarin een gouden poort was. Nadat ze het hek had geopend, leidde ze me de tuin in. Daar zag ik bomen van een prachtige schoonheid. Hun bladeren waren goudgeel, ze zaten vol bloemen en gaven een ongewoon aangename geur af.
Er waren ontelbare mooie bomen. Hun takken waren tot op de grond gebogen vanwege het gewicht van de fruit. Dit verbaasde me allemaal. Theodora draaide zich naar me toe en vroeg: "Waarom verwonder je je? Hoeveel zou je je verbazen als je de tuin zou zien die het Paradijs wordt genoemd, die de Heer zelf in het Oosten plantte! Je zou verbaasd zijn over de grootheid en schoonheid ervan. In vergelijking daarmee is deze tuin niets. "
Ik smeekte Theodora me te vertellen wie deze tuin had aangeplant, want ik had nog nooit zoiets gezien. Ze antwoordde dat het duidelijk was dat ik dat nooit had gezien, want ik leefde nog op aarde; hier was echter alles anders dan op aarde, en het leven dat ze leiden hier was anders dan op aarde.
"God verleent dergelijke woningen in het leven na de dood, maar alleen aan degenen die een leven hebben geleid vol arbeid en zweet, zoals het leven van onze heilige vader Basilius is geweest van zijn jeugd af tot de hoge ouderdom. Dergelijke woningen worden verleend aan degenen die ijverig bidden en hun verlangens verloochenen, zoals hij dat heeft gedaan toen hij op kale grond sliep, intense hitte en vorst verdroeg, af en toe niets anders dan gras at. Dit is een soort leven dat hij heeft geleid voordat hij naar Constantinopel kwam, maar dit leven was een bron van redding voor hemzelf, en door hem, voor vele anderen. Dit soort leven en gebeden van de heilige mensen zoals Basilius, stellen de overledenen in staat om de verblijfplaatsen van de gezegenden binnen te gaan.
"Hij die tijdens zijn aardse leven veel verdriet en tegenslagen verdraagt; hij die strikt de geboden van de Heer onderhoudt en zich er niet aan onttrekt - hij ontvangt zijn beloning en zijn troost in het leven na de dood. De heilige schrijver van de psalmen, David, zei over het moeilijke leven op aarde dat God behaagt: 'Eet van de vrucht van uw arbeid'. "
Toen Theodora me vertelde dat het leven in de hemel anders is dan het leven op aarde, kon ik het niet laten om mezelf aan te raken, want ik wou graag weten of ik nog in het vlees was; wat natuurlijk het geval was. Mijn gevoelens en gedachten waren zuiver en mijn geest verheugde zich in alles wat ik had gezien. Ik wilde naar het paleis terugkeren via dezelfde poort waardoor ik was binnengekomen. Toen ik echter naar het paleis was teruggekeerd, vond ik niemand meer aan de tafel.
Ik boog voor Theodora en keerde terug naar huis; en op datzelfde moment werd ik wakker en dacht bij mezelf: waar ben ik geweest en wat was alles wat ik heb gezien en gehoord?
Ik stond op uit mijn bed en ging naar de heilige Basilius om van hem te leren of mijn visioen van God of van de duivels was. Toen ik bij hem aankwam, boog ik, volgens onze gewoonte, tot op de grond. Hij zegende me, bood me aan om bij hem te gaan zitten en vroeg me: "Weet je, mijn kind, waar je deze nacht was?"
Ik deed alsof ik niets wist en antwoordde: "Mijn vader, ik ben nergens geweest; ik sliep op mijn bed." De heilige man zei: "Dit is waar. Je lichaam sliep op je bed, maar je geest was ergens anders en je weet nog steeds alles wat je deze nacht werd geopenbaard.
'Je hebt Theodora gezien. Toen je de poorten van het hemelse koninkrijk naderde, ontmoette ze je vreugdevol, leidde je het huis in, liet je alles zien, ze vertelde over haar dood en over alle kwellingen die ze had doorstaan.
"Was het niet op mijn gebod dat je naar de hof ging waar je een prachtige tafel en zijn wonderbaarlijke opstelling zag? Heb je de groenten daar niet zien staan, herkende je hun zoetheid niet en zag je de bloemen niet, en wat de feestvierenden dronken en welke jongeren hen bedienden?
"Stond je niet stil, kijkend naar de schoonheid van die zalen? Toen ik kwam, heb ik je niet verteld om naar Theodora te kijken, omdat je haar zo graag had willen zien.
'Heeft ze je dan niet geleid op mijn gebod in de heilige omheining? Heb je dit alles deze nacht niet in je visioen gezien?
"Hoe komt het dan dat je zegt dat je niets hebt gezien?"
Toen ik de heilige dit alles hoorde zeggen, twijfelde ik niet langer dat dit geen bedrog was, geen droom, maar een daadwerkelijk visioen dat door de Here God aan mij werd getoond.
Ik zei tegen mezelf: hoe groot moet deze heilige man voor God zijn! Hijzelf was daar in zowel zijn lichaam als zijn ziel, en nu weet hij alles wat ik daar heb gezien en gehoord! Mijn ogen vulden zich met tranen en ik zei: "Het is waar, mijn heilige vader; alles was zoals je hebt gezegd. Ik dank de Minnaar der Mensen, de Heer onze God Jezus Christus, die het mij heeft gegeven dit alles te zien en heeft het in mijn gedachten gezet om een toevlucht tot u te nemen, zodat ik voortdurend onder de bescherming van uw gebeden kan zijn en vervuld kan worden met de zoetheid van mijn visioen, waarin zulke grote wonderen aan mij zijn geopenbaard. "
De heilige zei tegen mij: "Als jij, mijn kind Gregorius, je aardse reis rechtvaardig zult voltooien en niet van de Goddelijke geboden zult wijken, zullen de boze geesten van de kwellingen in de lucht niet in staat zijn om jou na je dood schade toe te brengen; je hebt gehoord dit van Theodora: je zult de stations van kwellingen passeren en gezegend worden. Vreugdevol zal je worden ontmoet waar je deze nacht bent geweest en Theodora hebt gezien; en waar ik, zondaar die ik ben, ook hoop toegelaten te worden tot de verblijfplaats die je hebt gezien, want ik stel mijn hoop op Christus, die heeft beloofd zijn genade aan mij te geven.
"Luister, mijn kind, naar wat ik je zeg, maar houd het geheim van je vader. Ik wil eerder dan jij sterven en je zult mij na een lange tijd volgen, wanneer je jezelf hebt vervolmaakt in goede werken. Dit is mij door de Heer geopenbaard.
"Houd in het geheim alles wat ik je heb verteld, terwijl ik leef; laat niemand iets ontdekken van wat je hebt gehoord.
"Als ik dood ben, als je de arbeid wilt ondernemen en mijn bescheiden leven niet zonder herinnering laten, beschrijf het dan zoals het gebruikelijk is om de levens te beschrijven van degenen die zich in de deugd hebben uitgeoefend.
"Beschrijf, dat wil zeggen, niet zozeer mijn leven als wel die goddelijke genade die mij mijn hele leven heeft geleid en versterkt, en mij de mogelijkheid heeft gegeven om niet alleen goede daden te verrichten, maar zelfs wonderen.
"Representeer alles wat je hebt gezien en gehoord, en laat het ten goede komen aan degenen die je verhaal zullen lezen of ernaar luisteren. Maar wees in de eerste plaats zorgvuldig om te vermelden dat de Heer, wanneer Hij zo verwaardigt, de mens helpt grote wonderen te doen; en vertel alles over deze wonderen waarvan je getuige bent, zodat degenen die over hen van jou zullen leren God zouden prijzen, die vrijgevig is met wat goed is.
"Pas op voor de valstrikken van de boze op elk moment van de dag en nacht totdat de Heer jou zou roepen." Dit alles en vele andere dingen vertelde de heilige man aan mij. Toen bad hij en liet me gaan. (Uit de levens van de Heiligen voor 26 maart (het leven van de heilige Basilius de Nieuwe)).

[Uranopolitis]

.....

[modbreak Bonjour] In dit stuk beschuldig je mensen van satanisme en dat is smaad. Een paar grappige plaatjes van internet halen en hier posten en doen alsof het echt is kan niet. Ik heb de tekst opgeslagen en hier weggehaald

[Uranopolitis]

Dank u. Als u zeker weet dat het een fake is, dan ben ik daar opgelucht van. Maar ook als het echt is, dan toch was het een fout van mij om die lelijke foto's te plakken hier. Ik deed het toen ik geestelijk niet helemaal helder was vanwege de ziekte van hoge temperatuur, waardoor ik in bed moest blijven liggen. Dus ik ben blij dat het weg is, ik kon het zelf na 1 of half uur niet meer wijzigen.

[Uranopolitis]

God drijft de duivels uit de mensen door pastoor Ed Citronnelli in Jezus' naam. Meer dan 60 video's van echte exorcisme waarbij de demonen zich bekend maken door vragen te beatwoorden.
https://www.youtube.com/playlist?list=P ... 9GZfZufd3A