ericjan schreef:Gaitema schreef:God heeft ons naar zijn beeld geschapen. Het verbaast mij dat wij volgens jouw bewering van God verplicht een zondaar moeten liefhebben, maar dat Hij zelf het tegenovergestelde doet.
God is Alwetend immers en wij zijn dat niet. God weet wat er in onze harten en hoofd omgaat, wij weten dat niet eens van onszelf, laat staan van een ander.
Ik denk niet dat je hierin de nietige zondige mens mag vergelijken met God.
Gaitema schreef:Is God dan soms duisternis op dat moment en wij licht? Zelfs Jezus had Zijn Vijand lief, Hij, in wie we ook de Vader zien?
Al zou Jezus hen wel haten, wij zouden toch op Jezus moeten lijken? Zijn beeld/aangezicht voor de mensen op aarde zijn? Jezus, die één is met Zijn Vader? Eén van Geest?
Ik zie dat je hier van alles beredeneert Gaitema, maar in de bijbel staat gewoon keihard dat God ook haat en wraak neemt. Openbaring is een en al wraak en toorn van God op de wereld. Genade verleen je aan iemand die het eigenlijk niet verdiend.
Gaitema schreef:Wat wil je nu weer beweren met de tekst dat we de wereld niet lief moeten hebben?
Het getuigd van een geheel andere context dan die waarin God zegt dat Hij alzo lief de wereld heeft gehad.
Nee, precies, ik wilde dus laten zien dat we zomaar aannemen dat God met het ene wereld alle mensen erop zou bedoelen en elders alles waar de wereld voor staat.
Ik kan je niet volgen. "Want alzo lief heeft God de wereld gehad dat Hij zijn enig geboren Zoon gegeven heeft?" zou niet slaan op de hele mensheid (en zelfs de hele wereld) en dat wij de wereld niet mogen lief hebben zou niet slaan op dat geen waar de wereld in de zonde voor staat?
Anders kan ik het niet lezen, want dan klopt het gewoon niet.
Voor jou is het dus zo (concludeerde ik) dat God wel de wereld lief had tot aan de kruisiging van Jezus of voordat Hij Jezus stuurde, maar dat Hij daarna mogelijk oversloeg in haat (op de verlosten na) en dus daarmee eigenlijk aan satan de overwinning gaf, door samen met hem die zelfde schepping te gaan haten en te gaan verwoesten. Precies waar satan er op uit was. De verwoesting van Zijn schepping. Als God dat zelf doet, vindt hij dat alleen maar prachtig. Dat is ook het hele probleem van het klassieke calvinistische geloof. Angst voor een wrekende God die ons vanuit haat in de hel wil gooien. Geen enkel mens die God overlevert aan satan, levert Hij graag uit. Hij rouwt om elke ziel die verloren gaat. Daarom juist ging Hij tot het uiterste om dat lot voor deze vervloekte mensheid uit de weg te gaan, door Zijn Zoon naar de aarde te zenden. Want zooo lief had God de wereld, dat Hij zelfs zijn geliefde Zoon voor onze zonden prijs gaf.
Ik las een verhaal van de eerste vrij evangelische dominee die er in ons dorp in dienst ging. Daarvoor was hij als pas afgestudeerde theoloog eens wezen preken in een hele grote hervormde kerk die strak in de leer was met wel meer dan 1000 bezoekers in de dienst. Volgens mij een bondersgemeente. Hij viel in voor een zieke predikant. Hij preekte er over "Gods liefde voor een wereld die verloren gaat", uit Micha.
Na de dienst wilde hij het slotlied aanheffen, maar de gemeenteleden zongen niet mee. Na de slotzegen werd hij snel achter de pastorie binnen getrokken, terwijl de boze kerkmenigte met gebalde vuisten naar voren stormen en hem woest de hel toewensten, en de hel was volgens hen nog te goed voor hem om daar te belanden om wat hij gepreekt had. Hij had nog gevraagd voor ze op hem afstormden, wat hij verkeerd zou gezegd hebben en daarop brak er letterlijk de hel los. Zo'n een ketter hadden ze er nog nooit gehoord, beweerden ze.
Het bleek overigens de zieke predikant te zijn die vanuit de pastoriewoning snel naar hem toegesneld was, omdat hij een enorm tumult hoorde uit de kerk. Misschien door de koster gewaarschuwd of zo. Ik weet het niet, maar hij had hem mee de pastorie ingetrokken en samen zijn ze naar zijn predikantswoning gegaan. De predikant vroeg hem wat hij nu gezegd had. Waarop hij vertelde over zijn preek uit Micha over Gods liefde voor de wereld die verloren zou gaan. De predikant antwoorde erop: "ja, dat wel, maar er is meer..."
De jonge theoloog concludeerde dat hij van dat meerdere kennelijk niets begrepen had.
Ook getuigde hij dat hij op het moment dat al de kerkmenigte woest hun vuisten ballen en tegen hem begonnen te schreeuwen een enorme rust over zijn hart begon te voelen. Hij werd eronder heel kalm. Terwijl voor zijn ogen de furiën van de hel los brak, zoals hij het verwoorde.
Na die dienst en het gesprek met de dominee zonk hem de moed in de schoenen. Hij dacht dat het over was met zijn bediening.
Echter had de vrij evangelische gemeente in Nijverdal die net was opgericht van hem gehoord en zochten nog een predikant. Ze nodigde hem eens uit voor voorzichtigheidshalve een doordeweekse avond om te komen spreken over zijn thema. Ze wilden wel graag horen waarmee deze vreemde dominee een hele kerk in rep en roer wist te brengen. Een week later kreeg de jonge voorganger van de gemeente een brief. Hij is aangenomen als predikant.
De predikant getuigde dat waar hij dacht zijn ambt wel te kunnen vergeten, God juist nieuwe deuren opende voor zijn predikant schap in dit vriendelijke fabrieksarbeidersdorp
Gaitema schreef:
De haat van God is geheel rechtvaardig en dus inderdaad geen duisternis. We kunnen en mogen God niet de maat nemen leert de bijbel.
Het oud Nederlandse betekenis van het woord "haat" inspireerde mij. Er ging mij een licht op. De betekenis is "afkeer hebben van.."
Natuurlijk heeft God afkeer van de duisternis vervulde mens, maar Hij heeft zijn schepping lief en doet er alles aan om deze tot zonde vervallen mens te bekeren. Er is niemand voorbestemd om verloren te gaan. God is geen God die mensen in de hel gooit, maar een God die mensen uit de hel redt. Aldus broeder Amadeus, een exorcist die Nederland had en ik in mijn tienerjaren deze uitspraak heb horen uitspreken op een Flevo Totaalfestival.
gaitema schreef:1 Johannes 2,11
maar wie de ander haat, bevindt zich in de duisternis. Hij gaat zijn weg in het duister, zonder te weten waarheen die weg voert, want de duisternis heeft hem blind gemaakt.
Wij mensen zijn niet God.
Wij mensen zijn in Jezus kinderen van God, naar zijn beeld geschapen. In Christus is onze zondige natuur over boort gezet en leeft Hij in ons.
Niet de zonde overheerst ons bestaan. Niet de duisternis, maar het Licht van Jezus Christus. En als wij dan zondigen, het bloedoffer van Jezus reinigt ons van alle zonden. Wie echter zondigd, zonder ermee te breken, is een addergebroed. Een kind van de duivel. Hij kan wel de naam van Jezus belijden, maar zijn geloof is aan dat van de duivel gelijk. Ook de demonen geloven immers in Jezus en zij sidderen.
Een christen die totaal een zondig leven geleidt heeft en geen vruchten heeft voort gebracht, die vervolgens ook siddert van angst voor God, is daarmee verworden tot een hellekind in het kwadraat, zoals Jezus de bekeerlingen onder de heidenen door de Farizeeërs noemde.
gaitema schreef:Of beweren dat God slechts tijdelijk de wereld lief had en daarom Zijn Zoon zond, om vervolgens een deel van de wereld opeens wel te gaan haten?
Ik beweer dat niet, ik wijs alleen maar op het feit dat het in de voltooide tijd staat en NIET in de tegenwoordige tijd. Iets om over na te denken en te bidden dus.
Ook heeft God in het vers de wereld lief gehad en er staat nergens alle mensen op de wereld. Dat is ook een aanname uiteindelijk.
Dus je weet niet wat er bedoeld wordt met die tekst, zeg je ermee. Ik geloof wel dat ik weet wat er bedoeld wordt en zal voor je bidden dat je het ook mag vinden
Om ontopic te mogen reageren: als God de wereld zo zou haten, dat Hij het voorbestemd had tot de hel, dan had Hij zijn volk niet gebruiken om hen een verlosser te zenden
Ga niet de weg die je niets oplevert en je niet bevrijdt, omdat het niets is.
en dan ook nog eens gerechtvaardigd is.....jaja.... 
Het staat er woordelijk.
