God als man en vrouw, als vader en moeder.

[Mart]

Dat vind ik een ongenuanceerde voorstelling van zaken. Het is namelijk opmerkelijk, dat de God van Israël trekken en eigenschappen heeft die in andere oud-oosterse religies aan godinnen worden toegekend. Zoals de voorstelling dat God barmhartig is. Daarmee wordt uitgedrukt dat Hij met heel zijn wezen, tot in zijn ingewanden betrokken is op het lot van mensen. Het Hebreeuwse woord voor ‘barmhartig’ is identiek aan het woord voor ‘baarmoeder’. God is dus tot in zijn baarmoeder bewogen om mensen.

Een hoogleraar Oud Testament die blijkbaar niet goed Hebreeuws kan, anders had hij wel geweten dat rachamim (רַחֲמִים) "barmhartig" betekent en niet identiek is aan rechem (רֶחֶם) dat "baarmoeder" betekent. De woorden delen alleen hun wortel resj-chet-mem.

In de Bijbel is JHWH overigens duidelijk mannelijk, wordt zelfs gelijkgesteld aan een "man van oorlog" (אִישׁ מִלְחָמָה), "herder" (רֹעֶה) en wordt "heer" (אֲדֹנָי -- letterlijk "Mijn heren") genoemd en zowel in de T'NaCH als het christelijke Testament wordt JHWH de Vader genoemd en altijd aangeduid met mannelijke voornaamwoorden. In het Griekse Testament had men voor onzijdig kunnen kiezen (τὸ Θεός of θεῖον). Asjerah wordt in de T'NaCH als afgod neergezet en afgodendienst was Sjlomo's zonde in de T'NaCH -- "Want het gebeurde in de tijd van Salomo, toen hij oud was, dat zijn vrouwen zijn hart deden afwijken naar andere goden. Hij ging niet zo volkomen achter JHWH, zijn God, aan als zijn vader David, want zijn hart neigde zich naar andere goden".

[Petra]

Dag Petra,

Dank voor je reactie èn verwijzing naar het artikel ‘De baarmoeder van God’. Het geeft een goed inzicht hoe dit in het Jodendom als grond van Waarheid wordt gezien en aanvaard.

Ik zal dit topic over Søren Kierkegaard verder niet verstoren.

Graag gedaan hoor Yours!

Idd. maar liever hier verder.
Ik heb nog een interessant epistel.
https://www.pthu.nl/bijbelblog/2019/10/ ... t-van-god/
Ik zal een stukje citeren.

".....want over God wordt zowel in mannelijke als in vrouwelijke beelden gesproken. De God van de Bijbel heeft een duale gender-identiteit. God is zowel mannelijk als vrouwelijk. De vrouwelijke beelden (metaforen) waarmee God wordt aangeduid zijn helaas minder bekend dan de mannelijke omschrijvingen.

'Mijn Vader en mijn Moeder'
In de landen rondom Israël kwam het voor dat een godheid zowel ‘Vader’ als ‘Moeder’ genoemd werd. Dat weten we uit gebedsteksten afkomstig uit het oude Mesopotamië en het oude Egypte. Daarin wordt bv. tot een god gezegd: “U bent mijn Vader en mijn Moeder”. Zowel een god als een godin kan aangeduid worden met die dubbele metafoor. Meestal gaat het om godheden die te maken hebben met de schepping. In de Bijbel vinden we een dergelijke dubbelmetafoor niet. Dat heeft te maken met de ontwikkeling van de godsdienst van Israël.

Monotheïsme
In de buurlanden van Israël was de godsdienst polytheïstisch. Er werden meerdere goden vereerd. Israël daarentegen heeft een monotheïstische godsdienst. God (JHWH) is de Ene en de Enige.


Dat is niet altijd zo geweest. De godsdienst van Israël heeft een ontwikkeling doorgemaakt. De teksten in de Bijbel weerspiegelen voor een groot deel het monotheïstische eindresultaat. Maar er zijn ook teksten te vinden over de verering van andere goden en godinnen, zoals Baäl en Asjera, naast of in plaats van JHWH.

Ook uit materialen die gevonden zijn bij archeologische opgravingen in Israël valt op te maken dat de godsdienst van Israël zich ontwikkeld heeft van polytheïsme naar monotheïsme. Als God de Ene is, hoe zit het dan met die duale gender-identiteit?......"

[Yours]

Dag Petra,

Dank voor je reactie èn verwijzing naar het artikel ‘De baarmoeder van God’. Het geeft een goed inzicht hoe dit in het Jodendom als grond van Waarheid wordt gezien en aanvaard.

Ik zal dit topic over Søren Kierkegaard verder niet verstoren.

Graag gedaan hoor Yours!

Idd. maar liever hier verder.
Ik heb nog een interessant epistel.
https://www.pthu.nl/bijbelblog/2019/10/ ... t-van-god/
Ik zal een stukje citeren.

".....want over God wordt zowel in mannelijke als in vrouwelijke beelden gesproken. De God van de Bijbel heeft een duale gender-identiteit. God is zowel mannelijk als vrouwelijk. De vrouwelijke beelden (metaforen) waarmee God wordt aangeduid zijn helaas minder bekend dan de mannelijke omschrijvingen.

'Mijn Vader en mijn Moeder'
In de landen rondom Israël kwam het voor dat een godheid zowel ‘Vader’ als ‘Moeder’ genoemd werd. Dat weten we uit gebedsteksten afkomstig uit het oude Mesopotamië en het oude Egypte. Daarin wordt bv. tot een god gezegd: “U bent mijn Vader en mijn Moeder”. Zowel een god als een godin kan aangeduid worden met die dubbele metafoor. Meestal gaat het om godheden die te maken hebben met de schepping. In de Bijbel vinden we een dergelijke dubbelmetafoor niet. Dat heeft te maken met de ontwikkeling van de godsdienst van Israël.

Monotheïsme
In de buurlanden van Israël was de godsdienst polytheïstisch. Er werden meerdere goden vereerd. Israël daarentegen heeft een monotheïstische godsdienst. God (JHWH) is de Ene en de Enige.


Dat is niet altijd zo geweest. De godsdienst van Israël heeft een ontwikkeling doorgemaakt. De teksten in de Bijbel weerspiegelen voor een groot deel het monotheïstische eindresultaat. Maar er zijn ook teksten te vinden over de verering van andere goden en godinnen, zoals Baäl en Asjera, naast of in plaats van JHWH.

Ook uit materialen die gevonden zijn bij archeologische opgravingen in Israël valt op te maken dat de godsdienst van Israël zich ontwikkeld heeft van polytheïsme naar monotheïsme.

Dank ook hiervoor.

Als God de Ene is, hoe zit het dan met die duale gender-identiteit?......"

Het begint met ‘God de Ene’ en eindigt bij de vereniging van de bewuste ziel op individuele basis van Zijn in/bij ‘God’.
De weg daarnaar toe gaat via man zijn, vrouw zijn, en vader en moeder zijn. Duale gender-identiteit zijn variaties, met alle uitingen die daarbij horen, die tussen die reïncarnaties van man en vrouw door beleefd worden.

Maar goed, ik weet dat reïncarnatie gevoelig ligt….

[Mart]

Dag Petra,

Dank voor je reactie èn verwijzing naar het artikel ‘De baarmoeder van God’. Het geeft een goed inzicht hoe dit in het Jodendom als grond van Waarheid wordt gezien en aanvaard.

Ik zal dit topic over Søren Kierkegaard verder niet verstoren.

Graag gedaan hoor Yours!

Idd. maar liever hier verder.
Ik heb nog een interessant epistel.
https://www.pthu.nl/bijbelblog/2019/10/ ... t-van-god/
Ik zal een stukje citeren.

".....want over God wordt zowel in mannelijke als in vrouwelijke beelden gesproken. De God van de Bijbel heeft een duale gender-identiteit. God is zowel mannelijk als vrouwelijk. De vrouwelijke beelden (metaforen) waarmee God wordt aangeduid zijn helaas minder bekend dan de mannelijke omschrijvingen.

'Mijn Vader en mijn Moeder'
In de landen rondom Israël kwam het voor dat een godheid zowel ‘Vader’ als ‘Moeder’ genoemd werd. Dat weten we uit gebedsteksten afkomstig uit het oude Mesopotamië en het oude Egypte. Daarin wordt bv. tot een god gezegd: “U bent mijn Vader en mijn Moeder”. Zowel een god als een godin kan aangeduid worden met die dubbele metafoor. Meestal gaat het om godheden die te maken hebben met de schepping. In de Bijbel vinden we een dergelijke dubbelmetafoor niet. Dat heeft te maken met de ontwikkeling van de godsdienst van Israël.

Monotheïsme
In de buurlanden van Israël was de godsdienst polytheïstisch. Er werden meerdere goden vereerd. Israël daarentegen heeft een monotheïstische godsdienst. God (JHWH) is de Ene en de Enige.


Dat is niet altijd zo geweest. De godsdienst van Israël heeft een ontwikkeling doorgemaakt. De teksten in de Bijbel weerspiegelen voor een groot deel het monotheïstische eindresultaat. Maar er zijn ook teksten te vinden over de verering van andere goden en godinnen, zoals Baäl en Asjera, naast of in plaats van JHWH.

Ook uit materialen die gevonden zijn bij archeologische opgravingen in Israël valt op te maken dat de godsdienst van Israël zich ontwikkeld heeft van polytheïsme naar monotheïsme. Als God de Ene is, hoe zit het dan met die duale gender-identiteit?......"

Dat weet, neem ik althans aan, iedereen reeds, want daarover had ik al een paar maal geschreven. Israel ging van polytheïsme met veel goden naar het monotheïsme met een mannelijke JHWH. En dat toont inderdaad tevens dat de Bijbelse God mannelijk is. De andere goden, waaronder de vrouwelijke Asjerah, zijn in de Bijbel afgoden en Exodus 22:20 zegt dan ook dat wie een andere god dan JHWH alleen aanbidt, met de dood bestraft moet worden. Deuteronomium 17:2-7 beschrijft het geval waarin een stad in Israël afgoderij bedrijft, die in dat geval dus moest worden uitgeroeid, en de overgebleven overtreders moesten gestenigd worden.

Het is door het Davidische verbond dat koning Salomo's leven werd behouden. Zijn vele buitenlandse vrouwen zetten hem volgens de Bijbel aan tot afgoderij en JHWH stuurde profeten zoals Ahia om Salomo te waarschuwen en inderdaad werd de waarschuwing verwerkelijkt: het koninkrijk Israël werd verdeeld in twee afzonderlijke koninkrijken -- het noordelijke koninkrijk Israël en het zuidelijke koninkrijk Jehoedah.