God ontkennen

[peda]

Zodra iemand opmerkt dat er "" wat "' van/over de Onkenbare te weten valt, wordt er verwezen naar "' openbaring "'. In een "' openbaring "" wordt er verondersteld dat de Onkenbare Zich heeft Kenbaar gemaakt. Koran, bijbel, vedische geschriften , esoterische literatuur, persoonlijke intuïtie etc het zijn allemaal "' bronnen "' van kennisgeving ( openbaring ) door de Onkenbare. God geeft Zich volgens de volgers te Kennen door profeten, in ultieme vorm door Jezus, door leraren der wijsheid, door het B L, door een synode van bisschoppen ( RKK ) door persoonlijke intuïtie, etc.

[Tiberius Claudius]

Zo'n beroep houdt geen steek.

Elders staat meerdere malen: Hij zag God van aangezicht tot aangezicht.

Oqk staat in de Bijbel dat God het uiterlijk van een mens heeft, (net als Wodan en Zeus) .

Klopt, in Exodus 33:1-23 staat het bijvoorbeeld. Maar het is zorgvuldig lezen:

Exodus 33:11 En de HEERE sprak tot Mozes aangezicht aan aangezicht

Exodus 33: 20. Hij zeide verder: Gij zoudt Mijn aangezicht niet kunnen zien; want Mij zal geen mens zien, en leven.

Ogenschijnlijk lijkt het in tegenspraak. Exodus 33 echter gaat juist over de onkenbaarheid van God. Vers 23 zegt ook nog "zo zult gij Mijn achterste delen zien". (Beetje rare zin vind ik zelf)



Geen mens zal God zien (kennen) , maar dat wil niet zeggen dat er niks van God te weten valt. Daarom maakt Jezus ook onderscheid tussen God en de Vader.

Voor mij zijn ze gewoon in tegenspraak.
Dat is trouwens wel vaker het geval met Bijbelse teksten.

Wat die onkenbaarheid daar aan oplost gaat aan mij voorbij.
Het lijkt me meer een noodgreep.

[Tiberius Claudius]

Je kunt echter God en De Vader wel als de zelfde zien.
Immers God schiep Adam en Eva en was dus in zekere zijn hun Vader en van de hele mensheid.

PS.
Bij de Germanen was er het begrip Alvader, wat nog breder is.

Het Zoon-zijn van Jezus wordt nooit begrepen. Uit Jezus' uitspraken blijkt dat de Vader en de Zoon een zijn. Middels de Zoon kan de mens de Vader kennen. Een direct kennen van de Vader is dus ook niet mogelijk.

En dat de Vader en God niet hetzelfde is, blijkt als Jezus aan het kruis sterft: “Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten?” Jezus zegt niet: "“Mijn Vader, mijn Vader, waarom hebt Gij mij verlaten?” . Dat zou ook niet kunnen, want dan zou het een zijn met de Vader onwaar zijn.

Dat lijkt me verre van een bewijs.
Als ze voor Jezus de zelfde entiteit waren, waarom zou hij dan niet de twee namen door elkaar gebruiken?

Daarnaast blijft dan onduidelijk wie die vader dan wel was als hij niet God was.

PS.
Sommige denken dat met "Eli Eli" Jezus om de profeet Elia zou hebben geroepen.

[Yours]

Armen van geest zijn zalig omdat ze niks in de gaten hebben. Omdat ze niks weten en daarom blij zijn met dode mussen.

Integendeel: Armen van geest hebben juist alles in de gaten. Alleen dragen ze - zich bewust van hun eigen tekorten - anderen hun schuld niet na en geven bijvoorbeeld niet toe aan gevoelens van wraakzucht.

[Tufkah]

Het Zoon-zijn van Jezus wordt nooit begrepen. Uit Jezus' uitspraken blijkt dat de Vader en de Zoon een zijn. Middels de Zoon kan de mens de Vader kennen. Een direct kennen van de Vader is dus ook niet mogelijk.

En dat de Vader en God niet hetzelfde is, blijkt als Jezus aan het kruis sterft: “Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten?” Jezus zegt niet: "“Mijn Vader, mijn Vader, waarom hebt Gij mij verlaten?” . Dat zou ook niet kunnen, want dan zou het een zijn met de Vader onwaar zijn.

Dat lijkt me verre van een bewijs.
Als ze voor Jezus de zelfde entiteit waren, waarom zou hij dan niet de twee namen door elkaar gebruiken?

Daarnaast blijft dan onduidelijk wie die vader dan wel was als hij niet God was.

Het antwoord staat in de Bijbel:

Johannes 5:7-8
Drie zijn er, Die getuigen in den hemel, de Vader, het Woord en de Heilige Geest; en deze Drie zijn Een.

Als iemand stelt dat God synoniem is aan de Vader, dan laat zo iemand de triniteit buiten beschouwing. Het Een is in religies en filosofieën niet bijzonder. Het 'Advaita' in Advaita Vedanta betekent Niet-twee. Daar wordt hetzelfde bedoeld als het Bijbelse Een. Wat Jezus 'leer zo bijzonder maakt is dat we middels Jezus (de Zoon) de Vader kunnen kennen. Daarmee is de Bijbel onderscheidend ten opzichte van andere heilige Boeken. God blijft nog steeds onkenbaar (Niet-twee) , doch het christendom kent een middelaar in de Zoon.

[Tufkah]

Armen van geest zijn zalig omdat ze niks in de gaten hebben. Omdat ze niks weten en daarom blij zijn met dode mussen.

Integendeel: Armen van geest hebben juist alles in de gaten. Alleen dragen ze - zich bewust van hun eigen tekorten - anderen hun schuld niet na en geven bijvoorbeeld niet toe aan gevoelens van wraakzucht.

Mooi omschreven, er is een nieuw gemoed noodzakelijk zoals Paulus zegt.

[Tiberius Claudius]

Dat lijkt me verre van een bewijs.
Als ze voor Jezus de zelfde entiteit waren, waarom zou hij dan niet de twee namen door elkaar gebruiken?

Daarnaast blijft dan onduidelijk wie die vader dan wel was als hij niet God was.

Het antwoord staat in de Bijbel:

Johannes 5:7-8
Drie zijn er, Die getuigen in den hemel, de Vader, het Woord en de Heilige Geest; en deze Drie zijn Een.

Als iemand stelt dat God synoniem is aan de Vader, dan laat zo iemand de triniteit buiten beschouwing. Het Een is in religies en filosofieën niet bijzonder. Het 'Advaita' in Advaita Vedanta betekent Niet-twee. Daar wordt hetzelfde bedoeld als het Bijbelse Een. Wat Jezus 'leer zo bijzonder maakt is dat we middels Jezus (de Zoon) de Vader kunnen kennen. Daarmee is de Bijbel onderscheidend ten opzichte van andere heilige Boeken. God blijft nog steeds onkenbaar (Niet-twee) , doch het christendom kent een middelaar in de Zoon.

De drie-eenheid is nooit algemeen aanvaard en is een latere vondst.
Dat maken de kruiswoorden trouwens onwaarachtig, waarom zo iemand zichzelf aanroepen.

Geeft trouwens geen antwoord op de vraag wie die vader dan wel was, want de derde in het verhaal is De Heilige Geest.

PS.
Het lijkt er nu op dat je toch God en de Vader als de zelfde ziet.

[peda]

De Bemiddelaar Jezus is gezien vanuit het christendom een totaal andere Bemiddelaar als Jezus gezien vanuit de gnostiek ( esoterie ).
De naam Jezus is dezelfde, maar de beide fundamenten zijn niet met elkaar te vergelijken.
De gnostiek (esoterie ) is gelieerd aan het emanatie principe, het christendom daarentegen staat volledig haaks op het emanatie principe.
Wat beide zienswijzen wel gemeen hebben is het feit dat beiden gebaseerd zijn op een vorm van "" openbaring "'.
Maar "" openbaring "' in de abrahamitische godsdiensten is niet de "' openbaring "' zoals gezien in de emanatie-omgeving.
In de abrahamitische omgeving inspireert God Zelve de profeten die de Openbaring vervolgens aan de "" openbarings-volgers "' doorgeven, in de emanatieomgeving zijn het Bemiddelaars die op een hoge emanatie-trede van de emanatie-ladder staan en hun Hoge Bron-Kennis in de vorm van "" openbaring "" doorgeven.

[Mullog]

Armen van geest zijn zalig omdat ze niks in de gaten hebben. Omdat ze niks weten en daarom blij zijn met dode mussen.

... In mijn hoogmoed vond ik gelovigen ook een beetje simpele zielen. ...

Waar zeg ik dat ik gelovigen simpele zielen vind?

[Mullog]

Armen van geest zijn zalig omdat ze niks in de gaten hebben. Omdat ze niks weten en daarom blij zijn met dode mussen.

Integendeel: Armen van geest hebben juist alles in de gaten. Alleen dragen ze - zich bewust van hun eigen tekorten - anderen hun schuld niet na en geven bijvoorbeeld niet toe aan gevoelens van wraakzucht.

Mijn ervaring is dat juist armen van geest zich laten leiden door hun emoties.

[Yours]

Integendeel: Armen van geest hebben juist alles in de gaten. Alleen dragen ze - zich bewust van hun eigen tekorten - anderen hun schuld niet na en geven bijvoorbeeld niet toe aan gevoelens van wraakzucht.

Mijn ervaring is dat juist armen van geest zich laten leiden door hun emoties.

Zoals alle ervaringen betekent ook jouw ervaring niet dat deze algemeen geldend is.
Vraag in dit verband is ook waarom Jezus de armen van geest de toekomstige bewoners van het Koninkrijk der hemelen noemt.

Mattheüs 5, vers 3: Zalig zijn de armen van geest, want van hen is het Koninkrijk der hemelen.

Dat is dus echt de weg die Jezus aanbeveelt. Om nog specifieker te zijn: een weg die vooral en met name door het hart bewogen wordt.

[Mullog]

Mijn ervaring is dat juist armen van geest zich laten leiden door hun emoties.

Zoals alle ervaringen betekent ook jouw ervaring niet dat deze algemeen geldend is.

Het genoegen is geheel wederzijds.

Vraag in dit verband is ook waarom Jezus de armen van geest de toekomstige bewoners van het Koninkrijk der hemelen noemt.

Mattheüs 5, vers 3: Zalig zijn de armen van geest, want van hen is het Koninkrijk der hemelen.

Dat is dus echt de weg die Jezus aanbeveelt. Om nog specifieker te zijn: een weg die vooral en met name door het hart bewogen wordt.

Zoals ik zeg, door emoties gedreven.

[dingo]

Zoals alle ervaringen betekent ook jouw ervaring niet dat deze algemeen geldend is.

Het genoegen is geheel wederzijds.

Vraag in dit verband is ook waarom Jezus de armen van geest de toekomstige bewoners van het Koninkrijk der hemelen noemt.


Dat is dus echt de weg die Jezus aanbeveelt. Om nog specifieker te zijn: een weg die vooral en met name door het hart bewogen wordt.

Zoals ik zeg, door emoties gedreven.

Mensen laten zich altijd door emoties drijven. Misschien 1 op de 1000 beslissingen is rationeel de rest irrationeel.

[Tufkah]

Het antwoord staat in de Bijbel:

Johannes 5:7-8
Drie zijn er, Die getuigen in den hemel, de Vader, het Woord en de Heilige Geest; en deze Drie zijn Een.

Als iemand stelt dat God synoniem is aan de Vader, dan laat zo iemand de triniteit buiten beschouwing. Het Een is in religies en filosofieën niet bijzonder. Het 'Advaita' in Advaita Vedanta betekent Niet-twee. Daar wordt hetzelfde bedoeld als het Bijbelse Een. Wat Jezus 'leer zo bijzonder maakt is dat we middels Jezus (de Zoon) de Vader kunnen kennen. Daarmee is de Bijbel onderscheidend ten opzichte van andere heilige Boeken. God blijft nog steeds onkenbaar (Niet-twee) , doch het christendom kent een middelaar in de Zoon.

De drie-eenheid is nooit algemeen aanvaard en is een latere vondst.
Dat maken de kruiswoorden trouwens onwaarachtig, waarom zo iemand zichzelf aanroepen.

Geeft trouwens geen antwoord op de vraag wie die vader dan wel was, want de derde in het verhaal is De Heilige Geest.

PS.
Het lijkt er nu op dat je toch God en de Vader als de zelfde ziet.

De kerkelijke verklaring van de drie eenheid is nooit aanvaard. De triniteit an sich staat gewoon in de Bijbel. Ik heb je notabene het vers gegeven hiervoor.

God en de Vader zijn niet hetzelfde. Daar zijn geen Bijbelse aanknopingspunten voor. Gezien dat de Vader kenbaar is (Als u Mij zou kennen zou u mijn Vader ook kennen) zou het een overweging kunnen zijn dat de Vader een verband heeft met de (mens)heid. God zelf is onveranderlijk (Anders kan God niet Een zijn). God kan dus ook niet veranderd zijn sedert het begin der tijden.

[Tufkah]

Integendeel: Armen van geest hebben juist alles in de gaten. Alleen dragen ze - zich bewust van hun eigen tekorten - anderen hun schuld niet na en geven bijvoorbeeld niet toe aan gevoelens van wraakzucht.

Mijn ervaring is dat juist armen van geest zich laten leiden door hun emoties.

Mijn ervaring is juist dat rijken van geest zich laten leiden door emoties. Het gedachten worden gevormd op basis van emotie. (De befaamde onderbuik).

Arm van geest zijn, zoals ik Jezus interpreteer is een geestelijke stilte. (Jezus stilt de storm). In deze stilte kunnen gedachten zich evenwichtiger vormen zonder allerlei emotionele betrokkenheid. Hebzucht is bv emotionele betrokkenheid. Mensen die hun koop en handelzucht niet onder controle hebben.

[Tiberius Claudius]

De drie-eenheid is nooit algemeen aanvaard en is een latere vondst.
Dat maken de kruiswoorden trouwens onwaarachtig, waarom zo iemand zichzelf aanroepen.

Geeft trouwens geen antwoord op de vraag wie die vader dan wel was, want de derde in het verhaal is De Heilige Geest.

PS.
Het lijkt er nu op dat je toch God en de Vader als de zelfde ziet.

De kerkelijke verklaring van de drie eenheid is nooit aanvaard. De triniteit an sich staat gewoon in de Bijbel. Ik heb je notabene het vers gegeven hiervoor.

God en de Vader zijn niet hetzelfde. Daar zijn geen Bijbelse aanknopingspunten voor. Gezien dat de Vader kenbaar is (Als u Mij zou kennen zou u mijn Vader ook kennen) zou het een overweging kunnen zijn dat de Vader een verband heeft met de (mens)heid. God zelf is onveranderlijk (Anders kan God niet Een zijn). God kan dus ook niet veranderd zijn sedert het begin der tijden.

Als dat waar was hadden de Arianen nooit bestaan.
Het was vanaf de eerste eeuwen een onderwerp waar de meningen sterk over uiteen liepen.
De discussies liepen tenslotte zo hoog op dat er moord en doodslag van kwam.
PS.
Waarom zou een God niet kunnen veranderen?
Je gebruikt een cirkel redenering hiervoor.

[Tiberius Claudius]

Het genoegen is geheel wederzijds.

Zoals ik zeg, door emoties gedreven.

Mensen laten zich altijd door emoties drijven. Misschien 1 op de 1000 beslissingen is rationeel de rest irrationeel.

Dat denk ik niet:
De meeste beslissingen worden waarschijnlijk door het reptielenbrein genomen.

[Tiberius Claudius]

Zoals alle ervaringen betekent ook jouw ervaring niet dat deze algemeen geldend is.

Het genoegen is geheel wederzijds.

Vraag in dit verband is ook waarom Jezus de armen van geest de toekomstige bewoners van het Koninkrijk der hemelen noemt.


Dat is dus echt de weg die Jezus aanbeveelt. Om nog specifieker te zijn: een weg die vooral en met name door het hart bewogen wordt.

Zoals ik zeg, door emoties gedreven.

Er zijn volgens mij twee vaagheden:

1. Emotie.
2. Rationeel.

Ten eerste verstaat niet een ieder er het zelfde onder, wat het moeilijk maakt.
Ten tweede kan men in emotionele toestand toch een rationeel besluit nemen.

[Tufkah]

Als dat waar was hadden de Arianen nooit bestaan.
Het was vanaf de eerste eeuwen een onderwerp waar de meningen sterk over uiteen liepen.
De discussies liepen tenslotte zo hoog op dat er moord en doodslag van kwam.
PS.
Waarom zou een God niet kunnen veranderen?
Je gebruikt een cirkel redenering hiervoor.

Veranderlijke goden zijn goden zoals de Germanen, Romeinen en Grieken hadden. Dezen waren dan ook geschapen naar een mensbeeld. En te vergelijken met bedachte marsmannetjes. Doch 'iets' wat Een is, is onveranderlijk, omdat het geen tegenstellingen kent zoals de bedachte goden van de antieke beschavingen. Het kan dan ook op geen enkele wijze bedacht of gedacht worden.

[Tiberius Claudius]

Als dat waar was hadden de Arianen nooit bestaan.
Het was vanaf de eerste eeuwen een onderwerp waar de meningen sterk over uiteen liepen.
De discussies liepen tenslotte zo hoog op dat er moord en doodslag van kwam.
PS.
Waarom zou een God niet kunnen veranderen?
Je gebruikt een cirkel redenering hiervoor.

Veranderlijke goden zijn goden zoals de Germanen, Romeinen en Grieken hadden. Dezen waren dan ook geschapen naar een mensbeeld. En te vergelijken met bedachte marsmannetjes. Doch 'iets' wat Een is, is onveranderlijk, omdat het geen tegenstellingen kent zoals de bedachte goden van de antieke beschavingen. Het kan dan ook op geen enkele wijze bedacht of gedacht worden.

Dat onveranderlijke is slechts jouw idee.
Maar daar kan een ander anders over denken.

Hoe weet je dat jouw god niet ook een bedenksel is als de door jouw verworpen Goden?

Daarnaast geeft een Almachtige God ook aanleiding tot tal van contradicties eigenlijk meer dan die oude Goden.

[Tufkah]

Dat onveranderlijke is slechts jouw idee.
Maar daar kan een ander anders over denken.

Hoe weet je dat jouw god niet ook een bedenksel is als de door jouw verworpen Goden?

Daarnaast geeft een Almachtige God ook aanleiding tot tal van contradicties eigenlijk meer dan die oude Goden.

In de negatieve theologie is men wars van bedachte Goden. Dat schreef ik 2 dagen terug al: Je moet Hem liefhebben zoals Hij is: een niet-god, een niet-geest, een niet-persoon, een niet-beeld, verder: zoals Hij is een puur, rein, louter Een, afgezonderd van alle tweeheid, en in dat Ene moeten wij eeuwig verzinken van iets tot niets.

Anders gezegd: God kan helemaal niet gedacht worden. Ook niet door mij uiteraard. Daarom kan God ook niet in de zintuigelijk waarneembare wereld zijn, want over zintuigelijk waarneembare dingen of personen kun je van gedachten wisselen. Daarmee is de kans dat ooit iemand God bewijst ook gelijk aan nul.

[Tiberius Claudius]

Dat onveranderlijke is slechts jouw idee.
Maar daar kan een ander anders over denken.

Hoe weet je dat jouw god niet ook een bedenksel is als de door jouw verworpen Goden?

Daarnaast geeft een Almachtige God ook aanleiding tot tal van contradicties eigenlijk meer dan die oude Goden.

In de negatieve theologie is men wars van bedachte Goden. Dat schreef ik 2 dagen terug al: Je moet Hem liefhebben zoals Hij is: een niet-god, een niet-geest, een niet-persoon, een niet-beeld, verder: zoals Hij is een puur, rein, louter Een, afgezonderd van alle tweeheid, en in dat Ene moeten wij eeuwig verzinken van iets tot niets.

Anders gezegd: God kan helemaal niet gedacht worden. Ook niet door mij uiteraard. Daarom kan God ook niet in de zintuigelijk waarneembare wereld zijn, want over zintuigelijk waarneembare dingen of personen kun je van gedachten wisselen. Daarmee is de kans dat ooit iemand God bewijst ook gelijk aan nul.

Je blijft in cirkels redeneren.
Je hebt het over bedachte Goden en beweert dat de jouwe niet bedacht is.
Dat kun je natuurlijk eindeloos herhalen, maar daar toon je het niet mee aan.

PS.

Dieren waarvan de Mens er eentje is kunnen slechts zintuiglijk waarnemen.
Een God zal zich dus noodgedwongen met zintuigen moeten behelpen als hij zich bekend wil maken.

[Petra]

Anders gezegd: God kan helemaal niet gedacht worden. Ook niet door mij uiteraard.

Ik zie anders pagina's vol geschreven worden met wat er over de Moeder gedacht wordt.

Daarom kan God ook niet in de zintuigelijk waarneembare wereld zijn, want over zintuigelijk waarneembare dingen of personen kun je van gedachten wisselen.

En pagina's vol met gedachten wisselingen over de Moeder.

Kennelijk kan het in de praktijk best wel.

[Messenger]

In de negatieve theologie is men wars van bedachte Goden. Dat schreef ik 2 dagen terug al: Je moet Hem liefhebben zoals Hij is: een niet-god, een niet-geest, een niet-persoon, een niet-beeld, verder: zoals Hij is een puur, rein, louter Een, afgezonderd van alle tweeheid, en in dat Ene moeten wij eeuwig verzinken van iets tot niets.

Je 'moet' helemaal niks natuurlijk. Een almachtige God die zelf pure liefde is verlangt of vereist geen aanbidding en/of verering. Dan is er ook nog de vrije wil.

Verder, hoe kun je iets liefhebben als het een niet-god, een niet-geest, een niet-persoon, een niet-beeld is? Leg eens uit hoe je zo idolaat kan zijn van iets dat niets is?

Anders gezegd: God kan helemaal niet gedacht worden. Ook niet door mij uiteraard. Daarom kan God ook niet in de zintuigelijk waarneembare wereld zijn, want over zintuigelijk waarneembare dingen of personen kun je van gedachten wisselen. Daarmee is de kans dat ooit iemand God bewijst ook gelijk aan nul.

Je kunt met enige verbeelding en voorstellingsvermogen wel degelijk nadenken over God. Velen doen dat niet inderdaad en daardoor verkondigen ze een tegenstrijdig en inconsistent verhaal.

[Robert Frans]

De negatieve theologie heeft haar waarde in de zin dat zij ons doet beseffen dat God een mysterie is, dat Hij onbevattelijk blijft, wonend in een ontoegankelijk Licht, en dat elk woord over Hem er een te weinig is. Het gaat echter de mist in wanneer men vervolgens beweert dat God niet zus en zo kán zijn, kán willen of kán doen. Als men zijn wezen verwart met zijn mogelijkheden. Je doet dan immers toch weer bindende uitspraken over God en beperkt Hem alsnog weer tot je eigen voorstellingsvermogen van Hem.

Als God echter werkelijk de 'gansch Andere' is en als God werkelijk de volmaakt soevereine Albeheerser is die door niets of niemand gebonden of bevat kan worden, dan is er dus niets wat Hij niet zou kunnen, willen of doen. Hij kan dan alles doen wat het Evangelie zegt dat Hij doet en nog meer. Hij kan dan sterven en weer verrijzen, in visioenen spreken tot de meest eenvoudige mensen, zijn schepping en onszelf gebruiken om werkelijk met heel zijn Wezen tegenwoordig te komen, ons geboden geven voor een gelukkig en zinvol bestaan in zijn liefde, noem maar op.

De negatieve theologie schept weliswaar de soms noodzakelijke ruimte om ons helemaal open te stellen voor Gods liefde en openbaring. Maar zij moet die ruimte vervolgens niet zelf willen vullen of beknotten. We moeten dan alles aanvaarden wat God ons vervolgens openbaart, ook als we het niet altijd begrijpen. Waar de negatieve theologie het lege canvas is, is Gods openbaring het kunstwerk dat daarop kan verschijnen.
God is méér dan enkel het negatieve. Hij is een levende, krachtige, dynamische, persoonlijke, drievoudige Aanwezigheid, die ons in zijn liefde en natuur wil laten delen. Als God naar onze smaak dan te menselijke eigenschappen zou hebben, dan is het menselijke blijkbaar goddelijk, behoort het menselijke Hem toe. Wij als mensen hebben daar dan blijkbaar iets van meegekregen, opdat wij op Hem lijken en juist echt mens worden.