Zonde

[Pyro_123]

Het heeft ook geen zin voor de "" Hitler-figuur "' om op aarde tot bezinning te komen en een andere rol in te nemen, want dan wordt de vooraf bestemde empirische ervaring misgelopen.

Het gaat nog een stap verder denk ik, als hij tot bezinning komt en een andere rol inneemt, dan is dat ook de empirische ervaring.
Je kan dus eigenlijk niks mis lopen. Ik zou het ook niet voorbestemd willen noemen, de enige voorbestemming is dat je ervaart en blijft ervaren tot in het oneindige, in een reeks levens die nooit ophoudt, met er tussendoor telkens een schouw waarbij je de dingen ziet in het perspectief van de anderen met wie je te maken hebt gehad in je laatst geleefde leven. Waarbij je het niet fout kan doen.
Maar misschien heb ik Messenger niet helemaal begrepen

[Tufkah]

Het merkwaardige in de overtuiging van Messenger is wel dat de in de Hemel in Volkomen Staat levende Godsvonk voorafgaand aan de afdaling naar de aarde in volledige vrijheid reeds kiest om na de geboorte op aarde bijvoorbeeld een "'Hitler-figuur"" te worden en anderen grote ellende te bezorgen. Geen onbekende toekomst op aarde, maar een vooraf in de Hemel besloten persoonlijk empirisch plan. Het heeft ook geen zin voor de "" Hitler-figuur "' om op aarde tot bezinning te komen en een andere rol in te nemen, want dan wordt de vooraf bestemde empirische ervaring misgelopen.
Deze visie staat volledig haaks op de main stream metafysische visie waar het "" doel "' van de mens is om nu juist "' thuis "" te komen en vervolgens "" thuis "" te blijven en dus niet om te kiezen om buiten huis grote of kleine onvolmaaktheden te beleven. Op weg naar Huis, maar dan ook Thuis blijven, het grote main stream metafysische doel, maar niet volgens de Openbaring van Walsch. Een buitenbeentje in metafysica land, zeker weten.

Ik kan die visie ook niet plaatsen in verband met de God uit de Bijbel. Een God van liefde die een Hitler op de wereld afstuurt? Hitler was een man die hopeloos verdwaald was met zijn begeerte op de wereld. (Het begeren van zijn rijk met zuivere edelgermanen ) Deze man voldeed op geen enkele wijze aan Johannes 2:16-17 . Hij deed de wil van God niet.

Hoe het verder met hem is gegaan na de dood valt niet te weten. Niemand van ons weet dat. Barmhartig zou zijn als hij *poef* in het niets is verdwenen. Maar met zo'n uitspraak ga ik zelf voor God spelen en dat mag niet.

[peda]

Het heeft ook geen zin voor de "" Hitler-figuur "' om op aarde tot bezinning te komen en een andere rol in te nemen, want dan wordt de vooraf bestemde empirische ervaring misgelopen.

Het gaat nog een stap verder denk ik, als hij tot bezinning komt en een andere rol inneemt, dan is dat ook de empirische ervaring.
Je kan dus eigenlijk niks mis lopen. Ik zou het ook niet voorbestemd willen noemen, de enige voorbestemming is dat je ervaart en blijft ervaren tot in het oneindige, in een reeks levens die nooit ophoudt, met er tussendoor telkens een schouw waarbij je de dingen ziet in het perspectief van anderen. Waarbij je het niet fout kan doen.
Maar misschien heb ik Messenger niet helemaal begrepen

Mijn opmerking raakt meer de opvatting dat volgens Walsch een Godsvonk die in een Status van Volkomenheid in de Hemel verblijft, aldaar in de Hemel tot het besluit komt om uit de Volkomenheid te stappen om op aarde persoonlijk onvolkomenheden te gaan beleven. Dit is een ander "' doel "" als het main-stream metafysische doel, namelijk om de WEG te vervolgen om blijvend uit de onvolkomenheid te stappen. Wat nu precies de Status van Volkomenheid inhoudt en welke WEG er moet worden bewandeld, daarover bestaat metafysisch niet hetzelfde antwoord, maar na het bereiken van de Status Volkomenheid, geldt de onvolkomenheid in mijn optiek nergens in de metafysica meer als persoonlijke ervaringsambitie.

[Messenger]

Het merkwaardige in de overtuiging van Messenger is wel dat de in de Hemel in Volkomen Staat levende Godsvonk voorafgaand aan de afdaling naar de aarde in volledige vrijheid reeds kiest om na de geboorte op aarde bijvoorbeeld een "'Hitler-figuur"" te worden en anderen grote ellende te bezorgen. Geen onbekende toekomst op aarde, maar een vooraf in de Hemel besloten persoonlijk empirisch plan. Het heeft ook geen zin voor de "" Hitler-figuur "' om op aarde tot bezinning te komen en een andere rol in te nemen, want dan wordt de vooraf bestemde empirische ervaring misgelopen.
Deze visie staat volledig haaks op de main stream metafysische visie waar het "" doel "' van de mens is om nu juist "' thuis "" te komen en vervolgens "" thuis "" te blijven en dus niet om te kiezen om buiten huis grote of kleine onvolmaaktheden te beleven. Op weg naar Huis, maar dan ook Thuis blijven, het grote main stream metafysische doel, maar niet volgens de Openbaring van Walsch. Een buitenbeentje in metafysica land, zeker weten.

Pas er voor op dat je mij niet telkens gelijkstelt aan Walsch en omgekeerd.

Zo denk ik anders over de levensschouw dan Walsch beschrijft. Volgens Walsch is de levensschouw volstrekt pijnloos maar ik denk daar echt anders over. Omdat je in essentie 1 wezen bent met vele individuaties, voel je de pijn die je een ander toebrengt dus zelf, omdat jij en de ander deel zijn van dat Ene wezen. Het Gulden Advies is het waard om op te volgen, willen we een leuke levenservaring hebben.
We weten allemaal dat als we met een hamer op iemands hoofd slaan dat dit pijnlijk is voor die persoon. We ervaren tijdens het leven niet dat die hamerslag, omdat we allemaal één zijn, ook door de dader wordt gevoeld.
Dus wat jij niet wil dat jou geschiedt, doe dat ook een ander niet. Het slaat uiteindelijk terug op jezelf.

[Messenger]

Het heeft ook geen zin voor de "" Hitler-figuur "' om op aarde tot bezinning te komen en een andere rol in te nemen, want dan wordt de vooraf bestemde empirische ervaring misgelopen.

Het gaat nog een stap verder denk ik, als hij tot bezinning komt en een andere rol inneemt, dan is dat ook de empirische ervaring.
Je kan dus eigenlijk niks mis lopen. Ik zou het ook niet voorbestemd willen noemen, de enige voorbestemming is dat je ervaart en blijft ervaren tot in het oneindige, in een reeks levens die nooit ophoudt, met er tussendoor telkens een schouw waarbij je de dingen ziet in het perspectief van de anderen met wie je te maken hebt gehad in je laatst geleefde leven. Waarbij je het niet fout kan doen.
Maar misschien heb ik Messenger niet helemaal begrepen

Je begrijpt me heel goed denk ik. Je kunt niets mis lopen, je ervaart jezelf in alle levensvormen. En je kunt het nooit fout doen.

[Messenger]

Ik kan die visie ook niet plaatsen in verband met de God uit de Bijbel. Een God van liefde die een Hitler op de wereld afstuurt?

Een God van liefde die een vrije wil geeft om te doen en te ervaren wat je wilt.

Hitler was een man die hopeloos verdwaald was met zijn begeerte op de wereld. (Het begeren van zijn rijk met zuivere edelgermanen ) Deze man voldeed op geen enkele wijze aan Johannes 2:16-17 . Hij deed de wil van God niet.

Met een vrije wil hoef je de wil van God niet te doen. Wil je liefdevol zijn? Prima. Wil je een monster zijn? Prima.
God wil niets van ons, voor God is het al goed er te zijn.

Hoe het verder met hem is gegaan na de dood valt niet te weten. Niemand van ons weet dat. Barmhartig zou zijn als hij *poef* in het niets is verdwenen. Maar met zo'n uitspraak ga ik zelf voor God spelen en dat mag niet.

Ik denk dat Hitler alles ervaart, zoals wij allemaal. Omdat wij 1 wezen zijn dat zich eindeloos ervaart in vele vormen, vele rollen in het levenstheater.

[peda]

Het merkwaardige in de overtuiging van Messenger is wel dat de in de Hemel in Volkomen Staat levende Godsvonk voorafgaand aan de afdaling naar de aarde in volledige vrijheid reeds kiest om na de geboorte op aarde bijvoorbeeld een "'Hitler-figuur"" te worden en anderen grote ellende te bezorgen. Geen onbekende toekomst op aarde, maar een vooraf in de Hemel besloten persoonlijk empirisch plan. Het heeft ook geen zin voor de "" Hitler-figuur "' om op aarde tot bezinning te komen en een andere rol in te nemen, want dan wordt de vooraf bestemde empirische ervaring misgelopen.
Deze visie staat volledig haaks op de main stream metafysische visie waar het "" doel "' van de mens is om nu juist "' thuis "" te komen en vervolgens "" thuis "" te blijven en dus niet om te kiezen om buiten huis grote of kleine onvolmaaktheden te beleven. Op weg naar Huis, maar dan ook Thuis blijven, het grote main stream metafysische doel, maar niet volgens de Openbaring van Walsch. Een buitenbeentje in metafysica land, zeker weten.

Pas er voor op dat je mij niet telkens gelijkstelt aan Walsch en omgekeerd.

Zo denk ik anders over de levensschouw dan Walsch beschrijft. Volgens Walsch is de levensschouw volstrekt pijnloos maar ik denk daar echt anders over. Omdat je in essentie 1 wezen bent met vele individuaties, voel je de pijn die je een ander toebrengt dus zelf, omdat jij en de ander deel zijn van dat Ene wezen. Het Gulden Advies is het waard om op te volgen, willen we een leuke levenservaring hebben.
We weten allemaal dat als we met een hamer op iemands hoofd slaan dat dit pijnlijk is voor die persoon. We ervaren tijdens het leven niet dat die hamerslag, omdat we allemaal één zijn, ook door de dader wordt gevoeld.
Dus wat jij niet wil dat jou geschiedt, doe dat ook een ander niet. Het slaat uiteindelijk terug op jezelf.

Ik weet dat jij de overtuiging van Walsch niet geheel volgt.
Maar wat mijn hoofdpunt is is dat in de metafysica bij mijn weten nergens de gedachte hoogtij viert dat na het bereiken van het "" doel "" namelijk "" Thuis komen "" vervolgens weer Het Huis verlaten wordt om in de stoffelijkheid onvolkomenheden empirisch te beleven. Een buitenbeentje qua oplossing, zo mijn visie.
Daarin volg jij Walsch wel.

[Pyro_123]

Ik weet dat jij de overtuiging van Walsch niet geheel volgt.
Maar wat mijn hoofdpunt is dat in de metafysica bij mijn weten nergens de gedachte hoogtij viert dat na het bereiken van het "" doel "" namelijk "" Thuis komen "" vervolgens weer Het Huis verlaten wordt om in de stoffelijkheid onvolkomenheden te beleven.
Daarin volg jij Walsch wel.

Er is in deze visie dan ook geen thuis-kom doel. Alleen een ervaar-doel.

[Pyro_123]

Pas er voor op dat je mij niet telkens gelijkstelt aan Walsch en omgekeerd.

Zo denk ik anders over de levensschouw dan Walsch beschrijft. Volgens Walsch is de levensschouw volstrekt pijnloos maar ik denk daar echt anders over. Omdat je in essentie 1 wezen bent met vele individuaties, voel je de pijn die je een ander toebrengt dus zelf, omdat jij en de ander deel zijn van dat Ene wezen. Het Gulden Advies is het waard om op te volgen, willen we een leuke levenservaring hebben.
We weten allemaal dat als we met een hamer op iemands hoofd slaan dat dit pijnlijk is voor die persoon. We ervaren tijdens het leven niet dat die hamerslag, omdat we allemaal één zijn, ook door de dader wordt gevoeld.
Dus wat jij niet wil dat jou geschiedt, doe dat ook een ander niet. Het slaat uiteindelijk terug op jezelf.

Ok, maar hier heb ik nog wel een vraag over. Als je dit allemaal ervaren hebt in de levensschouw, en je gaat daarna reïncarneren, zou je dan niet in je volgende leven wijzer geworden moeten zijn door de ervaring? Dan zou de wereld erop vooruit moeten gaan in de loop van de tijd, lijkt mij, maar dat zien we eigenlijk niet gebeuren? Of vergeet je in je volgende leven alle opgedane ervaring in de levensschouw en start je dus weer bij af?

[peda]

Ik weet dat jij de overtuiging van Walsch niet geheel volgt.
Maar wat mijn hoofdpunt is dat in de metafysica bij mijn weten nergens de gedachte hoogtij viert dat na het bereiken van het "" doel "" namelijk "" Thuis komen "" vervolgens weer Het Huis verlaten wordt om in de stoffelijkheid onvolkomenheden te beleven.
Daarin volg jij Walsch wel.

Er is in deze visie dan ook geen thuis-kom doel.

Maar Thuis-Komen en Thuis-Blijven als doel , zie ik nu juist als essentie van het denken in de metafysica.
Verlaat de onvolkomenheid en niet Verlaat de Volkomenheid.
Walsch zie ik ook niet als een vorm van reïncarneren. Reïncarneren gebeurt zolang de Volmaaktheid ( wat daaronder ook te verstaan ) niet is bereikt.
Bij Walsch zitten de Godsvonken reeds in Volmaakte Status in de Hemel en zijn dus Thuis, maar verlaten vervolgens het Thuis om terug te keren naar een wereld van onvolmaaktheid. Precies de omgekeerde weg bewandeling.

[Messenger]

Pas er voor op dat je mij niet telkens gelijkstelt aan Walsch en omgekeerd.

Zo denk ik anders over de levensschouw dan Walsch beschrijft. Volgens Walsch is de levensschouw volstrekt pijnloos maar ik denk daar echt anders over. Omdat je in essentie 1 wezen bent met vele individuaties, voel je de pijn die je een ander toebrengt dus zelf, omdat jij en de ander deel zijn van dat Ene wezen. Het Gulden Advies is het waard om op te volgen, willen we een leuke levenservaring hebben.
We weten allemaal dat als we met een hamer op iemands hoofd slaan dat dit pijnlijk is voor die persoon. We ervaren tijdens het leven niet dat die hamerslag, omdat we allemaal één zijn, ook door de dader wordt gevoeld.
Dus wat jij niet wil dat jou geschiedt, doe dat ook een ander niet. Het slaat uiteindelijk terug op jezelf.

Ik weet dat jij de overtuiging van Walsch niet geheel volgt.
Maar wat mijn hoofdpunt is dat in de metafysica bij mijn weten nergens de gedachte hoogtij viert dat na het bereiken van het "" doel "" namelijk "" Thuis komen "" vervolgens weer Het Huis verlaten wordt om in de stoffelijkheid onvolkomenheden te beleven.
Daarin volg jij Walsch wel.

Thuis zitten en niks beleven is weinig aan toch?
Je kan dromen en bedenken hoe je je zou kunnen gedragen als (ja als wat?) en in de luie stoel zitten of je gaat ERVAREN.

Je kunt dromen met de reisgids van een vakantie, die vakantie zelf ervaren is geheel anders.

[Pyro_123]

Maar Thuis-Komen en Thuis-Blijven als doel, zie ik nu juist als essentie van het denken in de metafysica.

Tja. Dan is het aan jou om ofwel je definitie van metafysica te herzien, ofwel Messenger niet te scharen onder de metafysici.

[Messenger]

Pas er voor op dat je mij niet telkens gelijkstelt aan Walsch en omgekeerd.

Zo denk ik anders over de levensschouw dan Walsch beschrijft. Volgens Walsch is de levensschouw volstrekt pijnloos maar ik denk daar echt anders over. Omdat je in essentie 1 wezen bent met vele individuaties, voel je de pijn die je een ander toebrengt dus zelf, omdat jij en de ander deel zijn van dat Ene wezen. Het Gulden Advies is het waard om op te volgen, willen we een leuke levenservaring hebben.
We weten allemaal dat als we met een hamer op iemands hoofd slaan dat dit pijnlijk is voor die persoon. We ervaren tijdens het leven niet dat die hamerslag, omdat we allemaal één zijn, ook door de dader wordt gevoeld.
Dus wat jij niet wil dat jou geschiedt, doe dat ook een ander niet. Het slaat uiteindelijk terug op jezelf.

Ok, maar hier heb ik nog wel een vraag over. Als je dit allemaal ervaren hebt in de levensschouw, en je gaat daarna reïncarneren, zou je dan niet in je volgende leven wijzer geworden moeten zijn door de ervaring? Dan zou de wereld erop vooruit moeten gaan in de loop van de tijd, lijkt mij, maar dat zien we eigenlijk niet gebeuren? Of vergeet je in je volgende leven alle opgedane ervaring in de levensschouw en start je dus weer bij af?

Je vergeet in je volgende leven alle opgedane ervaring en start weer bij af. Maar dat kan dan ook in andere dimensies waar andere keuzes worden gemaakt en waar er aanzienlijke vooruitgang is.

Alle ervaring vindt gelijktijdig plaats, je moet het niet in lineaire tijd zien.
Sequentieel én simultaan. Opeenvolgend in een mozaïek dat in het NU wordt gemaakt.

[Messenger]

Er is in deze visie dan ook geen thuis-kom doel.

Maar Thuis-Komen en Thuis-Blijven als doel , zie ik nu juist als essentie van het denken in de metafysica.
Verlaat de onvolkomenheid en niet Verlaat de Volkomenheid.
Walsch zie ik ook niet als een vorm van reïncarneren. Reïncarneren gebeurt zolang de Volmaaktheid ( wat daaronder ook te verstaan ) niet is bereikt.
Bij Walsch zitten de Godsvonken reeds in Volmaakte Status in de Hemel en zijn dus Thuis, maar verlaten vervolgens het Thuis om terug te keren naar een wereld van onvolmaaktheid. Precies de omgekeerde weg bewandeling.

Je weet dat je volmaakt bent, maar wil de onvolmaaktheid òòk ervaren. Je wil de volmaaktheid misschien her-uitvinden.
Noodzakelijkerwijs vergeet je dus alles bij de incarnatie van een ander leven, om dat leven empirisch als een nieuw avontuur, een nieuwe ontdekkingsreis te ervaren.
Zoals een acteur niet alleen de rol van Swiebertje wil spelen, maar ook Bromsnor, Saartje en Malle Pietje wil zijn.

[Messenger]

Maar Thuis-Komen en Thuis-Blijven als doel, zie ik nu juist als essentie van het denken in de metafysica.

Tja. Dan is het aan jou om ofwel je definitie van metafysica te herzien, ofwel Messenger niet te scharen onder de metafysici.

Als ik terugkom van vakantie wil ik het liefst gelijk weer op vakantie. Thuiszitten of comateus zijn is niet mijn doel.

[Messenger]

Je kunt kiezen om tegen Gods liefde in te gaan en te leven zonder geloof in God. Dat is omdat we vergeten zijn Wie en Wat God is, om het leven empirisch te ervaren.
Maar God is alomtegenwoordig en dus nooit niet bij je. Jij kunt de waarheid ontkennen, mogelijk omdat je die dus niet herinnert, God ként de waarheid en houdt zich daaraan vast. Laat je ooit het lichaam los, dan merk je dat je meer bent dan slechts dat lichaam en herinner je vanzelf de waarheid omtrent jouw wezen.

Dan heb je dus niet echt vrije keuze. Als God volgens jou, zo ik begrijp, overal onweerstaanbaar aanwezig is en zijn liefde en waarheid voor jou uiteindelijk eveneens onweerstaanbaar zouden zijn zodra je deze je weer zou herinneren, dan heb je dus niet de vrijheid om zonder God te leven. Je kunt dan dus niet God van Aangezicht tot aangezicht zien en vervolgens Hem de rug keren en de eeuwigheid zonder Hem doorbrengen. De vrije keuze is dan slechts tijdelijk, namelijk enkel in dit leven en enkel op basis van vermeende vergeetachtigheid, en daardoor uiteindelijk alsnog betekenisloos.

Mensen die zonder God leven doen dat niet omdat zij God haten of afkeuren, met betrekking tot religies is dat mogelijk anders, maar omdat zij niets ervaren van Goddelijkheid. Zij kennen het leven en dat komt ze meestal bekend voor, maar zij ervaren niets van een God die bijvoorbeeld een groots wonder verricht. De hand van God wordt niet herkend.

Los van het lichaam, bij het sterven, merken zij dat zij meer zijn dan dat lichaam dat nu stoffelijk overschot is.
Ze merken dat het leven verder gaat waar zij zelf ''uit de bus" stappen. Dan pas ontdekken zij Wie en Wat God is: zij zelf.

[Pyro_123]

Tja. Dan is het aan jou om ofwel je definitie van metafysica te herzien, ofwel Messenger niet te scharen onder de metafysici.

Als ik terugkom van vakantie wil ik het liefst gelijk weer op vakantie. Thuiszitten of comateus zijn is niet mijn doel.

Nou, jij bent ook een metafysicus van likmevestje zeg
Maar ik ben benieuwd wat onze metafysica expert Peda ervan vindt.

[peda]

Als ik terugkom van vakantie wil ik het liefst gelijk weer op vakantie. Thuiszitten of comateus zijn is niet mijn doel.

Nou, jij bent ook een metafysicus van likmevestje zeg
Maar ik ben benieuwd wat onze metafysica expert Peda ervan vindt.

In mij komen gevoelens van de "" broculeur "" omhoog.
De broculeur is de gelovige die uit een enorm aanbod aan metafysische mogelijkheden op eigen wijze ( individualiteit ) de hem/ haar aansprekende spirituele onderdelen uitzoekt en met elkaar verbindt. De broculeur is in mijn optiek groot in opmars in het esoterische ( behoort tot de metafysica ) domein. Zij verhogen de in mijn optiek goede veelkleurigheid ( de bonte stoet ).

[Tufkah]

Omdat wij 1 wezen zijn dat zich eindeloos ervaart in vele vormen, vele rollen in het levenstheater.

Als het waar is wat je hier schrijft, dan zou ik zelf God zijn. Dat is niet het geval. Dat kan geweten worden. Dat is ook aantoonbaar middels de Bijbel. God schenkt aan hen die God daadwerkelijk liefhebben.

[Messenger]

Omdat wij 1 wezen zijn dat zich eindeloos ervaart in vele vormen, vele rollen in het levenstheater.

Als het waar is wat je hier schrijft, dan zou ik zelf God zijn. Dat is niet het geval. Dat kan geweten worden.

Jouw ziel weet dat ook en zal dat nooit vergeten. Je Mind (geest) is blanco bij aanvang van een nieuwe ervaring. Het lichaam is het instrument/voertuig om de ervaring fysiek te ervaren.
Volgens mij is het waar en dat betekent inderdaad : Gij zijt God.

[Tufkah]

Als het waar is wat je hier schrijft, dan zou ik zelf God zijn. Dat is niet het geval. Dat kan geweten worden.

Jouw ziel weet dat ook en zal dat nooit vergeten. Je Mind (geest) is blanco bij aanvang van een nieuwe ervaring. Het lichaam is het instrument/voertuig om de ervaring fysiek te ervaren.
Volgens mij is het waar en dat betekent inderdaad : Gij zijt God.

Mijn ziel (ik ben zelf die ziel) is tot kennis van zichzelf gekomen geheel middels de woorden van Jezus: Als gij niet opnieuw wordt als de kleine kinderen, zult gij het Rijk der Hemelen zeker niet binnengaan.. Het gaat er juist om dat je blanco (als een kind) wordt van al je ervaringen.

[peda]

Als het waar is wat je hier schrijft, dan zou ik zelf God zijn. Dat is niet het geval. Dat kan geweten worden.

Jouw ziel weet dat ook en zal dat nooit vergeten. Je Mind (geest) is blanco bij aanvang van een nieuwe ervaring. Het lichaam is het instrument/voertuig om de ervaring fysiek te ervaren.
Volgens mij is het waar en dat betekent inderdaad : Gij zijt God.

Helder en duidelijk Messenger. Bij jou geldt "" Ik ben God "". Bij Tufkah geldt "" Ik ben God"' duidelijk niet.
Ook bij de godsdienstvolgers wordt het credo "" ik ben God "" niet gezongen.
Kleurrijk de metafysica, ik stel het keer op keer.

[Messenger]

Jouw ziel weet dat ook en zal dat nooit vergeten. Je Mind (geest) is blanco bij aanvang van een nieuwe ervaring. Het lichaam is het instrument/voertuig om de ervaring fysiek te ervaren.
Volgens mij is het waar en dat betekent inderdaad : Gij zijt God.

Mijn ziel (ik ben zelf die ziel) is tot kennis van zichzelf gekomen geheel middels de woorden van Jezus: Als gij niet opnieuw wordt als de kleine kinderen, zult gij het Rijk der Hemelen zeker niet binnengaan.. Het gaat er juist om dat je blanco (als een kind) wordt van al je ervaringen.

Waarom zou je tijdens je leven je ervaringen moeten vergeten? Bedoel je dat je kinds en dement in een verpleeghuis moet sterven om het Rijk der Hemelen binnen te gaan?

[Tufkah]

Jouw ziel weet dat ook en zal dat nooit vergeten. Je Mind (geest) is blanco bij aanvang van een nieuwe ervaring. Het lichaam is het instrument/voertuig om de ervaring fysiek te ervaren.
Volgens mij is het waar en dat betekent inderdaad : Gij zijt God.

Helder en duidelijk Messenger. Bij jou geldt "" Ik ben God "". Bij Tufkah geldt "" Ik ben God"' duidelijk niet.
Ook bij de godsdienstvolgers wordt het credo "" ik ben God "" niet gezongen.
Kleurrijk de metafysica, ik stel het keer op keer.

Het is zelfs onmogelijk om God te zijn. Dan zou de mens Gods wil niet kunnen doen en dan kan de mens de liefde des Vaders niet ervaren.

En daarnaast kom je op het punt van "Alleen mijn God is okay". Er is maar één God. Middels de Zoon kan men de Vader kennen. Waarmee het christendom redelijk uniek is. Het 'gereedschap' (de Zoon) wordt de mens aangereikt. Daarmee wordt de onkenbare God nog niet geheel kenbaar, maar tot op zekere hoogte wel. De liefde des Vaders is kenbaar. Niet zintuigelijk kenbaar uiteraard.

P.S. De metafysica zelf is niet kleurrijk. De ideeën er over wel.

[Tufkah]

Mijn ziel (ik ben zelf die ziel) is tot kennis van zichzelf gekomen geheel middels de woorden van Jezus: Als gij niet opnieuw wordt als de kleine kinderen, zult gij het Rijk der Hemelen zeker niet binnengaan.. Het gaat er juist om dat je blanco (als een kind) wordt van al je ervaringen.

Waarom zou je tijdens je leven je ervaringen moeten vergeten? Bedoel je dat je kinds en dement in een verpleeghuis moet sterven om het Rijk der Hemelen binnen te gaan?

Nee, dat bedoel ik niet. Wat ik bedoel is dat jouw ervaringen jou kleuren. Om Godsontvankelijk te worden dienen we ons af te wenden van al die ervaringen, dat is worden als een kind. Onze ervaringen is wat ons tot een uniek persoon maken en die unieke persoonlijkheid kan worden opgegeven ten glorie van God. Dan schenk je jezelf aan God zonder voorwaarden vooraf. Je geeft de vrije wil op.

Dementerende mensen leren ons dat 'de persoon' in het brein zit. Als het brein het begeeft, dan lost de persoon ook op, dat is wat we zien bij dementie. Voor jou en mij als persoon zijnde is er geen enkele hoop op een hiernamaals of wat dan ook. De mens moet opnieuw geboren worden uit Geest, zoals de Bijbel ons dat leert.