Gods Zoon

[Snelheid]

Aldus Inktvlam;De Vader staat voor de liefde, de Zoon is de wijsheid of het licht, de Heilige Geest de kracht van God. Met liefde, wijsheid en kracht is het wezen van God het best aangeduid.

Tja of dat theologisch juist is wellicht in de protestantse leer,maar goed dit is wel heel mager.

[Tufkah]

Ik probeer dus steeds opnieuw de tekst goed te lezen en te begrijpen. In de Johannes proloog staat betreffende de Zoon (het Woord) 'in den beginne'. Wat betekent dat God het Woord sprak aan 'het begin' van de gehele schepping.

In mijn visie hoort Het Woord van ‘In den Beginne’ bij het begin (het geluid/Ohm/AUM) van de Schepping: de oerknal waar vanuit de planeten en sterren gevormd werden. Feitelijk zeggen al jouw daaropvolgende woorden dat ook, want er was toen inderdaad nog geen mens te bekennen:

Kennelijk was dat (dat spreken) noodzakelijk ten behoeve van de Schepping, want zelfs Adam en Eva waren er nog niet 'in den beginne'.

Wellicht de tekst nog eens opnieuw lezen in deze context?

Of we het de oerknal noemen of anders. Ooit was er 'een begin' aan de schepping. De atheïst beweert dat tijd en ruimte 'zomaar' zijn ontstaan, de Bijbel zegt wat anders. Het Woord was vanaf 'in den beginne' , maar ik interpreteer dat op een andere wijze dan jij. Een geluid is iets wat ik hoor (ontvang). Terwijl het Evangelie zegt in vers 2 "Dit was in den beginne bij God".

Vers 2 spreekt van de oertoestand van de oerknal of hoe je het begin ook maar wilt formuleren. Dat zit hem in het woordje 'was' (verleden tijd). Het Woord 'was' al sinds het begin van de Schepping , maar is zelf geen schepping.

Met Aum uit de Dharmische religies ben ik bekend. Dat is een vibratie wat voelbaar is in het borstbeen op een bepaalde frequentie. Door het (al dan niet gezamenlijk) voort te brengen resoneert het innerlijk en brengt de mens (innerlijk) rust en vrede. Ik praktiseer het echter al jaren niet meer, de innerlijke rust is het Woord zelf.

[Tufkah]

De hemel kan ook wel een plaats zijn. Maar de hemel heeft vooral eerst betrekking op het innerlijk.
Als je met alle geweld de drie-eenheid als drie personen wilt blijven zien, dan blijft het een onoplosbaar mysterie.
De Vader staat voor de liefde, de Zoon is de wijsheid of het licht, de Heilige Geest de kracht van God. Met liefde, wijsheid en kracht is het wezen van God het best aangeduid. Daarom wilde Jezus dat bijvoorbeeld bij de doop de formulering: Vader, Zoon en Heilige Geest gebruikt werd.

Ik vindt de Heilige Geest als 'de kracht van God' een beetje armoedig.

Johannes 14:16-18. En Ik zal de Vader bidden en Hij zal u een andere Trooster geven om tot in eeuwigheid bij u te zijn, de Geest der waarheid, die de wereld niet kan ontvangen, want zij ziet Hem niet en kent Hem niet; maar gij kent Hem, want Hij blijft bij u en zal in u zijn. Ik zal u niet als wezen achterlaten. Ik kom tot u.

De Heilige Geest is geen kracht, maar een Trooster. Wanneer de mens het nodig heeft zal de Trooster vanuit de Geest der waarheid spreken. Dit spreken zal de mens troosten op een wijze die de wereld niet kan ontvangen.

Verder staat er geschreven: de liefde des Vaders. Dat is niet de Vader zelf. Hoe de mens deze liefde gewaar kan worden staat ook beschreven. De Zoon is het licht der wereld, inderdaad.

[Yours]

Met Aum uit de Dharmische religies ben ik bekend. Dat is een vibratie wat voelbaar is in het borstbeen op een bepaalde frequentie. Door het (al dan niet gezamenlijk) voort te brengen resoneert het innerlijk en brengt de mens (innerlijk) rust en vrede. Ik praktiseer het echter al jaren niet meer, de innerlijke rust is het Woord zelf.

Aum is de wezensgrond (oervibratie), die elke keer weer gezocht wordt als men die (het Thuis) eerder verlaten heeft.
Als de wezensgrond (weer) gevonden is, dan heeft men er natuurlijk geen behoefte meer aan om dat te praktiseren.

[Yours]

De hemel kan ook wel een plaats zijn. Maar de hemel heeft vooral eerst betrekking op het innerlijk.
Als je met alle geweld de drie-eenheid als drie personen wilt blijven zien, dan blijft het een onoplosbaar mysterie.
De Vader staat voor de liefde, de Zoon is de wijsheid of het licht, de Heilige Geest de kracht van God. Met liefde, wijsheid en kracht is het wezen van God het best aangeduid. Daarom wilde Jezus dat bijvoorbeeld bij de doop de formulering: Vader, Zoon en Heilige Geest gebruikt werd.

Ik vindt de Heilige Geest als 'de kracht van God' een beetje armoedig.

Johannes 14:16-18. En Ik zal de Vader bidden en Hij zal u een andere Trooster geven om tot in eeuwigheid bij u te zijn, de Geest der waarheid, die de wereld niet kan ontvangen, want zij ziet Hem niet en kent Hem niet; maar gij kent Hem, want Hij blijft bij u en zal in u zijn. Ik zal u niet als wezen achterlaten. Ik kom tot u.

De Heilige Geest is geen kracht, maar een Trooster. Wanneer de mens het nodig heeft zal de Trooster vanuit de Geest der waarheid spreken. Dit spreken zal de mens troosten op een wijze die de wereld niet kan ontvangen.

Verder staat er geschreven: de liefde des Vaders. Dat is niet de Vader zelf. Hoe de mens deze liefde gewaar kan worden staat ook beschreven. De Zoon is het licht der wereld, inderdaad.

De Heilige Geest kan natuurlijk de Trooster zijn, maar in beginsel geeft de Heilige Geest kracht. Kijk maar naar de uitstorting ervan bij de apostelen 40 dagen na de opstanding. Die op basis daarvan hun moeilijke taak dienden te volbrengen. Daar hadden ze toch echt (wils-) kracht voor nodig. En dat is precies waar ons verschil van inzicht zit.
Jij weigert iets te willen (niet mijn wil geschiede maar die van de Vader) maar als het de Heilige Geest is die iets wil, dan dien je die wellicht te volgen. Uiteindelijk zouden de evangeliën er niet geweest zijn als de discipelen verder niets gewild hadden na de uitstorting van de Heilige Geest.

[Pyro_123]

De Heilige Geest kan natuurlijk de Trooster zijn, maar in beginsel geeft de Heilige Geest kracht.

Je kan troost opvatten als kracht geven om moeilijkheden, lijden en verdriet te dragen. Anderzijds is kracht geven ook wel een zaak van engelen, denk bijvoorbeeld aan de bekende episode in de hof van Gethsemane waar een engel verscheen om de doodsbange Jezus kracht te geven.

[peda]

Dat de H Geest als een van God uitgaande Kracht wordt gezien, past ook binnen de vrijere theologie.
Uiteraard niet binnen de theologie van de Triniteit, daar is de H Geest een Persoon en zit je weer in een ander Mysterie.

[Tufkah]

De Heilige Geest kan natuurlijk de Trooster zijn, maar in beginsel geeft de Heilige Geest kracht. Kijk maar naar de uitstorting ervan bij de apostelen 40 dagen na de opstanding. Die op basis daarvan hun moeilijke taak dienden te volbrengen. Daar hadden ze toch echt (wils-) kracht voor nodig. En dat is precies waar ons verschil van inzicht zit.
Jij weigert iets te willen (niet mijn wil geschiede maar die van de Vader) maar als het de Heilige Geest is die iets wil, dan dien je die wellicht te volgen. Uiteindelijk zouden de evangeliën er niet geweest zijn als de discipelen verder niets gewild hadden na de uitstorting van de Heilige Geest.

In de beschouwing over de Heilige Geest kijk ik hoe die in mijzelf werkzaam is (geweest). Kracht koppel ik nog aan iets wat van mijzelf is. Inderdaad, wilskracht. Maar de Trooster werkt buiten het 'willen' om. Het heeft van doen met opmerkzaamheid, het (de H.G.) schenkt op een wijze welke de mens onbekend is, maar die enorm concreet kan zijn.

Als ik iets dien te volgen, dan is het subtieler, dat kun je geschonken intuïties noemen. Dan is de werkzaamheid anders. Binnen een geschonken intuïtie dient deze opgevolgd en dan bemerkt de mens pas de bedoeling er van, niet op het moment van schenken.

Krachten binnen de mens willen iets 'hebben' (bezitten). Er kan begrepen worden door de mens dat hebben en schenken niet samenwerken.

[Yours]

Dat de H Geest als een van God uitgaande Kracht wordt gezien, past ook binnen de vrijere theologie.
Uiteraard niet binnen de theologie van de Triniteit, daar is de H Geest een Persoon en zit je weer in een ander Mysterie.

Binnen de theologie van de Triniteit heeft men alles gepersonifieerd. Het zijn dan ook creaties van de (menselijke) geest. En in mijn visie niet van de Heilige Geest.

[peda]

Dat de H Geest als een van God uitgaande Kracht wordt gezien, past ook binnen de vrijere theologie.
Uiteraard niet binnen de theologie van de Triniteit, daar is de H Geest een Persoon en zit je weer in een ander Mysterie.

Binnen de theologie van de Triniteit heeft men alles gepersonifieerd. Het zijn dan ook creaties van de (menselijke) geest. En in mijn visie niet van de Heilige Geest.

De H Geest zien als een Persoon heeft een lange ontwikkelingsweg doorlopen in de vroeg-christelijke-kerkgeschiedenis.
Eerst Jezus met het 2 naturen dogma en later verder uitgebreid met het H Geest dogma, waarmede de Triniteit dogmatisch compleet was.
Vooral buiten de klassiek christelijke omgeving, zijn er theologische ontwikkelingen die de H Geest weer als Goddelijke Kracht zien., waarmede de Triniteit verlaten wordt. Hetzelfde geldt voor de modernere theologie rond de Goddelijkheid van Jezus. Theologisch terug naar de ENE.

[Yours]

De Heilige Geest kan natuurlijk de Trooster zijn, maar in beginsel geeft de Heilige Geest kracht. Kijk maar naar de uitstorting ervan bij de apostelen 40 dagen na de opstanding. Die op basis daarvan hun moeilijke taak dienden te volbrengen. Daar hadden ze toch echt (wils-) kracht voor nodig. En dat is precies waar ons verschil van inzicht zit.
Jij weigert iets te willen (niet mijn wil geschiede maar die van de Vader) maar als het de Heilige Geest is die iets wil, dan dien je die wellicht te volgen. Uiteindelijk zouden de evangeliën er niet geweest zijn als de discipelen verder niets gewild hadden na de uitstorting van de Heilige Geest.

In de beschouwing over de Heilige Geest kijk ik hoe die in mijzelf werkzaam is (geweest). Kracht koppel ik nog aan iets wat van mijzelf is. Inderdaad, wilskracht. Maar de Trooster werkt buiten het 'willen' om. Het heeft van doen met opmerkzaamheid, het (de H.G.) schenkt op een wijze welke de mens onbekend is, maar die enorm concreet kan zijn.

Als ik iets dien te volgen, dan is het subtieler, dat kun je geschonken intuïties noemen. Dan is de werkzaamheid anders. Binnen een geschonken intuïtie dient deze opgevolgd en dan bemerkt de mens pas de bedoeling er van, niet op het moment van schenken.

Krachten binnen de mens willen iets 'hebben' (bezitten). Er kan begrepen worden door de mens dat hebben en schenken niet samenwerken.

Intuïtie kan men zien als het fluisteren van de geest in de Thuissituatie.

De apostelen vroegen zich daarentegen na het sterven van Jezus af van: Wat nu? Pas na de verschijningen en uiteindelijk na 40 dagen door de uitstorting van de Heilige Geest kregen ze de inspiratie, de moed en de kracht om te doen wat Gene Zijde graag wilde wat ze deden. Anders was alles wat Jezus gedaan/doorstaan had vergeefs geweest.

[Inktvlam]

Ik vindt de Heilige Geest als 'de kracht van God' een beetje armoedig.

Armoedig????
De grootst denkbare kracht noem jij armoedig?
De Oneindige, de Eeuwige, voor Wiens ademtocht eeuwigheden als kaf verstoven.

De Heilige Geest is geen kracht, maar een Trooster.

Welles. De Heilige Geest is de kracht van God en kan daarom ook troosten.

[Tufkah]

Binnen de theologie van de Triniteit heeft men alles gepersonifieerd. Het zijn dan ook creaties van de (menselijke) geest. En in mijn visie niet van de Heilige Geest.

De H Geest zien als een Persoon heeft een lange ontwikkelingsweg doorlopen in de vroeg-christelijke-kerkgeschiedenis.
Eerst Jezus met het 2 naturen dogma en later verder uitgebreid met het H Geest dogma, waarmede de Triniteit dogmatisch compleet was.
Vooral buiten de klassiek christelijke omgeving, zijn er theologische ontwikkelingen die de H Geest weer als Goddelijke Kracht zien., waarmede de Triniteit verlaten wordt. Hetzelfde geldt voor de modernere theologie rond de Goddelijkheid van Jezus. Theologisch terug naar de ENE.

Kerkelijke interpretaties hebben net zo veel waarde als iedere andere interpretatie. Allemaal mensen werk.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Tweenaturenleer

De tweenaturenleer of het dyofysitisme (Grieks: δυοφυσιτισμός, dyofysitismós, van δυο, dyo, "twee" en φύσις, physis, "natuur") gaat over de verhouding van het goddelijke en menselijke in de persoon van Jezus Christus of God de Zoon. De leer houdt in dat Jezus zowel volledig goddelijk als volledig menselijk is en dat deze beide naturen ongescheiden en onvermengd zijn. De tweenaturenleer werd vastgelegd op het Concilie van Chalcedon (451).

De tweenaturenleer is op zich niet verkeerd, alleen staat er iets in deze quote wat onmogelijk is. Binnen Jezus was zijn goddelijke en menselijke natuur nou juist wel gescheiden. Innerlijk God (het Woord) en uiterlijk een mens.
Ga je het weer presenteren als ongescheiden, dan zijn er ook geen twee naturen meer. We hoeven geen hoge dunk te hebben van concilies, het lijkt meer het werk van een moeizaam bereikte consensus.

[Tufkah]

Dat de H Geest als een van God uitgaande Kracht wordt gezien, past ook binnen de vrijere theologie.
Uiteraard niet binnen de theologie van de Triniteit, daar is de H Geest een Persoon en zit je weer in een ander Mysterie.

Binnen de theologie van de Triniteit heeft men alles gepersonifieerd. Het zijn dan ook creaties van de (menselijke) geest. En in mijn visie niet van de Heilige Geest.

Dat klopt, wie de Heilige Geest als een persoon ziet die houdt de H.G. juist op afstand, dan is de H.G. 'daar' ergens in de hemel. Die personificatie van de triniteit is een historische dwaling.

[Gaitema 23]

Volgens mij betekent Gods Zoon niet God zelf. Want anders dan zou je de betiteling 'Zoon' (en daarmee Vader) niet hoeven in te voeren.

Daarom vind ik het mooi dat je de zaligsprekingen aanhaalt, Gaitema. De zachtmoedigen, de vreedzamen, de treurenden, de armen van geest, de vervolgden, de barmhartigen , zij zullen de kinderen Gods zijn. Zij zijn het zout der aarde.

Ik denk ook dat het dan ook draait om de lading en betekenis van die woorden. Gods Zoon is ook denk ik Gods karakter en evenbeeld in de Liefde (hier zachtmoedigen en vredestichters) laten zien in jouw leven naar buiten toe.

[Gaitema 23]

De term Gods Zoon is een een gespreksonderwerp op zich.
Wat Jezus erover zelf zei en wat de mensen er over zeggen.
Goed om over te hebben.
Jezus' woorden als antwoord op de vraag: "door jou zelf Gods Zoon te noemen, maak jij jouzelf tot God" was: "heeft God niet gezegd: gij zijt goden? Als God dat zegt is dat zo."

Maar ook staat er in de bijbel: "zalig zijn de vredestichters. Zij zullen zonen van God worden genoemd"

Een profetie over de verloren stammen van Israël is dat ze een nieuwe naam krijgen. God zal ze Zijn kinderen noemen.
Deze titel dragen engelen ook. Godenzonen.
Zie ook Genesis 6

Mooi om te overdenken. Wat betekend dit allemaal?

Weinig, aangezien we alleen de woorden hebben van schrijvers die beweren dat Jezus bepaalde dingen zou hebben gezegd.
Je hebt het over "wat Jezus erover zelf zei", welnu: daar weten we dus helemaal niets van.
En dan ben je dus vrij snel klaar.

Ja oké, maar als we afgaan op wat de bijbel schrijft dat dat klopt, kan je er wel wat over zeggen.

[Gaitema 23]

Bs"d

Er is nergens in de bijbel iets te vinden wat zegt dat God drie in één is.

Wat er wel volop in de bijbel te vinden is, is dat God ÉÉN is.

Zou het niet beter zijn om de bijbel te volgen dan lieden te volgen die buitenbijbelse leerstellingen verkondigen die tegen de bijbel in gaan?

https://sites.google.com/view/godis1/home

Behalve het Comma Johanneum dan toch, dat staat echt in de Bijbel.

7 Want Drie zijn er, Die getuigen in den hemel,
de Vader, het Woord en de Heilige Geest; en deze Drie zijn Een.
8 En drie zijn er, die getuigen op de aarde,
de Geest, en het water, en het bloed; en die drie zijn tot een.


En het vlees geworden Woord zei: "Ik en de Vader zijn één". Dat is geen drie in één, maar wel twee in één.

Er wordt ook beweerd dat vers 7 is toegevoegd later..

[Inktvlam]

Behalve het Comma Johanneum dan toch, dat staat echt in de Bijbel.

7 Want Drie zijn er, Die getuigen in den hemel,
de Vader, het Woord en de Heilige Geest; en deze Drie zijn Een.
8 En drie zijn er, die getuigen op de aarde,
de Geest, en het water, en het bloed; en die drie zijn tot een.


En het vlees geworden Woord zei: "Ik en de Vader zijn één". Dat is geen drie in één, maar wel twee in één.

Er wordt ook beweerd dat vers 7 is toegevoegd later..

Toelichting Comma Johanneum
viewtopic.php?p=52628#p52628

[Mullog]

Er wordt ook beweerd dat vers 7 is toegevoegd later..

Toelichting Comma Johanneum
viewtopic.php?p=52628#p52628

Grappig, die link verwijst naar een commentaar van jezelf pal achter een commentaar van Eliyahu dat redelijk beargumenteerd aangeeft dat vers 7 een latere toevoeging is. De toelichting die jij geeft op de Comma Johanneum is dan weer de visie van Lorber die volgens mij in een brei van woorden probeert de drie eenheid te redden.

[peda]

De triniteit is een uiterst moeilijk thema.
Niet voor niets heeft het in de vroegste historie van het christendom honderden jaren geduurd voordat na het dogma van de 2 naturen leer van Jezus het dogma van de triniteit het licht zag.
Geen enkele Godsdienst heeft m.i. zo expliciet het thema van de immanentie van God met/ in de schepping theologisch uitgewerkt als het klassieke christendom.
God transcendent, maar tevens immanent, het bekende pan-en-theïsme, er is een immense bibliotheek aan theologische literatuur over verschenen.
Wie met het triniteit-verhaal om welke moverende redenen niet meedoet, wijst het verhaal af en blijft daarmede buiten het verhaal staan. Er blijft dan ontkenning van het verhaal, al of niet goed beargumenteerd.
Wie het verhaal binnen treedt, loopt tegen een berg aan theologische literatuur aan, waar elke verklaring in mijn optiek eindigt in mysterie. Wie in een paar woorden meent de triniteit helder en in Jip/ Janneke taal in de schijnwerper te kunnen plaatsen, hij/ zij starte de poging.
in de moslim wereld is God zodanig transcendent dat Allah het contact met de schepping laat plaats vinden middels eveneens geschapen engelen.
Daar m.i. geen sprake van Goddelijke Immanentie.

[Inktvlam]

Toelichting Comma Johanneum
viewtopic.php?p=52628#p52628

Grappig, die link verwijst naar een commentaar van jezelf pal achter een commentaar van Eliyahu dat redelijk beargumenteerd aangeeft dat vers 7 een latere toevoeging is. De toelichting die jij geeft op de Comma Johanneum is dan weer de visie van Lorber die volgens mij in een brei van woorden probeert de drie eenheid te redden.

Je begrijpt er niet zo veel van. Ik heb commentaar gegeven op wat Eliyahu schreef. Sommige Griekse manuscripten bevatten de volledige tekst, andere niet.
Een brij van woorden? Moet de drie-eenheid gered worden?
Ik heb al heel vaak uitgelegd dat de drie-eenheid in feite gaat over de basiseigenschappen van God: liefde, wijsheid en kracht.

[peda]

Ik heb al heel vaak uitgelegd dat de drie-eenheid in feite gaat over de basiseigenschappen van God: liefde, wijsheid en kracht.

De basiseigenschappen van God zijn ook theologisch mogelijk "'onder te brengen "" in de ENE, daarvoor zijn geen 3 Personen/ Entiteiten nodig. De innerGoddelijkerelatie, is en blijft in mijn optiek een mysterie. Wie het Jip en Janneke antwoord heeft, ik houd mij aanbevolen.

[Mullog]

Grappig, die link verwijst naar een commentaar van jezelf pal achter een commentaar van Eliyahu dat redelijk beargumenteerd aangeeft dat vers 7 een latere toevoeging is. De toelichting die jij geeft op de Comma Johanneum is dan weer de visie van Lorber die volgens mij in een brei van woorden probeert de drie eenheid te redden.

Je begrijpt er niet zo veel van. Ik heb commentaar gegeven op wat Eliyahu schreef. Sommige Griekse manuscripten bevatten de volledige tekst, andere niet.
Een brij van woorden? Moet de drie-eenheid gered worden?
Ik heb al heel vaak uitgelegd dat de drie-eenheid in feite gaat over de basiseigenschappen van God: liefde, wijsheid en kracht.

Ik heb het niet begrepen als commentaar op Eliyahu. Maar als dusdanig haalt het naar mijn mening de argumenten van Eliyahu niet onderuit.

[Tufkah]

Ik heb al heel vaak uitgelegd dat de drie-eenheid in feite gaat over de basiseigenschappen van God: liefde, wijsheid en kracht.

De basiseigenschappen van God zijn ook theologisch mogelijk "'onder te brengen "" in de ENE, daarvoor zijn geen 3 Personen/ Entiteiten nodig. De innerGoddelijkerelatie, is en blijft in mijn optiek een mysterie. Wie het Jip en Janneke antwoord heeft, ik houd mij aanbevolen.

Zolang men het als een relatie ziet, zal het altijd een mysterie blijven. En wie een relatie met 3 personen gaat onderhouden die verdriemenigvuldigt het mysterie. Terwijl de Bijbel zo duidelijk is: wie Mij kent, kent ook de Vader. Je hoeft dus slechts 'Mij' te kennen, dat is enkelvoudig en buiten de relaties.

Mensen weten alles zo moeilijk te maken, vooral wat in zijn aard zo eenvoudig is. De armen van geest zijn beter uitgerust om te 'begrijpen'.

[Dat_beloof_ik]

Weinig, aangezien we alleen de woorden hebben van schrijvers die beweren dat Jezus bepaalde dingen zou hebben gezegd.
Je hebt het over "wat Jezus erover zelf zei", welnu: daar weten we dus helemaal niets van.
En dan ben je dus vrij snel klaar.

Ja oké, maar als we afgaan op wat de bijbel schrijft dat dat klopt, kan je er wel wat over zeggen.

Zeker. Als je denkt dat het klopt wat de Bijbel zegt, dan klopt het wat de Bijbel zegt.
Maar dat kunnen we niet. Nemen we nu bv alleen maar wat Jezus zei bij zijn dood.
Daar zijn verschillende versies van, die niet allemaal tegelijk kunnen kloppen.
Je kunt dus niet afgaan op wat 'de Bijbel schrijft'.
'De Bijbel' schrijft niets, het waren de schrijvers van de verschillende bijbelboeken.