Nepbijbels: Is jouw bijbel echt?

[Petra]

Ja.
Of als je een gewetenloze misdadiger bent, en niet oordeelt. Zul je zelf ook niet geoordeeld worden. Komen die ff goed weg.

Veel zaken die zondig genoemd worden in de bijbel zijn achterhaald. Neem bijvoorbeeld homoseksualiteit.

Het is gruwelijk hoeveel ellende mensen is/wordt aangedaan uit naam van ....de Enige Juiste Ware interpretatie van Bijbelteksten.

[Messenger]

Veel zaken die zondig genoemd worden in de bijbel zijn achterhaald. Neem bijvoorbeeld homoseksualiteit.

Het is gruwelijk hoeveel ellende mensen is/wordt aangedaan uit naam van ....de Enige Juiste Ware interpretatie van Bijbelteksten.

Precies, daarom is het begrip 'zonde' voor mij niet reëel. Al helemaal niet als iets dat van God komt. Het is mensenwerk en het is de basis van onze huidige wetgeving.

[Yours]

(laat ik als eerste vandaag iets posten om de stilte te verbreken)

Wie in zonde leeft heeft last van zijn geweten. Dat wordt dan weer verdrongen met drank, drugs, enz enz.
Met het oordeel waarmee de mens oordeelt zal hij zelf ook geoordeeld worden. Er is dus wel degelijke een oordeel.

Het hangt ervan af of je vindt dat je in zonde leeft. Of je je schuldig voelt of je schaamt over wat je doet.
Het geweten kan gewoon schoon zijn en dan oordeelt men ook niet over zichzelf.

Voordat destijds de verbinding met de Bron door genade tot stand kwam, voelde ik mij altijd ‘schuldig’. Kortom: als een zondaar. Terwijl ik als jong meisje/jonge vrouw met mijn ratio absoluut niet kon bedenken waar dat schuldgevoel vandaan kwam. Toen de verbinding met de Bron weer tot stand kwam, stroomde het Licht binnen en was het schuldgevoel als sneeuw voor de zon verdwenen.

Vandaar dat ik weet dat wat Walsch deelt niet klopt: er is op een bepaalt moment in onze reeks levens wel degelijk een moment dat ‘zonden’ meegenomen worden van het ene leven naar het volgende. Het geweten is dan dus niet schoon en je oordeelt wel degelijk over jezelf. Men krijgt echter altijd weer de kans om in een nieuwe leven karma/oorzaak en gevolg goed te maken, zodat de verbinding met de Bron weer hersteld kan worden.

[Petra]

(laat ik als eerste vandaag iets posten om de stilte te verbreken)


Het hangt ervan af of je vindt dat je in zonde leeft. Of je je schuldig voelt of je schaamt over wat je doet.
Het geweten kan gewoon schoon zijn en dan oordeelt men ook niet over zichzelf.

Voordat destijds de verbinding met de Bron door genade tot stand kwam, voelde ik mij altijd ‘schuldig’. Kortom: als een zondaar. Terwijl ik als jong meisje/jonge vrouw met mijn ratio absoluut niet kon bedenken waar dat schuldgevoel vandaan kwam. Toen de verbinding met de Bron weer tot stand kwam, stroomde het Licht binnen en was het schuldgevoel als sneeuw voor de zon verdwenen.

Vandaar dat ik weet dat wat Walsch deelt niet klopt: er is op een bepaalt moment in onze reeks levens wel degelijk een moment dat ‘zonden’ meegenomen worden van het ene leven naar het volgende. Het geweten is dan dus niet schoon en je oordeelt wel degelijk over jezelf. Men krijgt echter altijd weer de kans om in een nieuwe leven karma/oorzaak en gevolg goed te maken, zodat de verbinding met de Bron weer hersteld kan worden.

Maar wat is het wat Walsch deelt wat volgens jouw ervaring dan niet klopt Yours? Messenger schrijft dat het geweten gewoon schoon kan zijn. Dat kan toch, of denk jij van niet?

In vergelijking met wat jij schrijft.. ik heb mij als jong meisje/jonge vrouw nog nooit een schuldige zondaar gevoeld of een schuldgevoel gehad waarvan ik niet met mijn ratio kon bedenken waar het vandaan kwam. Kennelijk had ik dus geen zonden meegenomen uit een vorig leven en wel een schoon geweten. OF misschien aan aangeboren verbinding met de Bron. Hoe dan ook.. weet ik dat een geweten dus gewoon schoon kan zijn.

[Yours]

Of als je een gewetenloze misdadiger bent, en niet oordeelt. Zul je zelf ook niet geoordeeld worden. Komen die ff goed weg.

Het zegt het al: een gewetenloze misdadiger heeft dus geen geweten gevormd en kan alleen via door mensen ontworpen wetten ‘ingedamd’ worden. Pas als het geweten gevormd wordt oordeelt de mens over zichzelf en voelt hij/zij zich schuldig. Dan kom je er, door toedoen van jezelf, niet meer mee weg.

Als geloof in een ‘God’ er tussen zit, fungeert deze, als het goed is, ook als rem op het plegen van misdaden.
Het moge in elk geval duidelijk zijn dat ‘uit naam van God’, hoe ‘groot’ die ook is, misdaden plegen echt een ‘gotspe’ is.

[Petra]

Het zegt het al: een gewetenloze misdadiger heeft dus geen geweten gevormd en kan alleen via door mensen ontworpen wetten ‘ingedamd’ worden. Pas als het geweten gevormd wordt oordeelt de mens over zichzelf en voelt hij/zij zich schuldig. Dan kom je er, door toedoen van jezelf, niet meer mee weg.

Ja. Maar als er geen geweten gevormd is, kom je er dan merkwaardig genoeg wel mee weg, immers omdat je niet oordeelt zul je niet geoordeeld worden

(Met het oordeel waarmee de mens oordeelt zal hij zelf ook geoordeeld worden).

[peda]

Het individuele geweten baseert zich inderdaad op die waarden en normen die voor iemand "' heilig zijn "'.
Dat de inhoud van de aangehouden waarden en normen pakketten tussen mensen onderling sterk uiteenloopt daarvan getuigt ook de inbreng alhier.
Wat de ene beschouwer voor het geweten van grote betekenis acht, kan voor een ander totaal onbetekenend of zelfs verfoeilijk zijn.
Zo is er momenteel in Limburg veel commotie rond een pastoor die het niet met zijn geweten kan verenigen om een samenlevend homo paar toe te laten tot de communie.
Diegenen die er andere waarden en normen op na houden, vegen de vloer aan met dit naar hun visie uiterst gedateerde pastorale geweten. Dat diegenen die niets te maken willen hebben met de RK Kerk en er een ander waarden en normen pakket op na houden derhalve uitbundige kritiek uiten is duidelijk, maar ook onder de RKK gelovigen is er verre van overeenstemming rond het geweten van de pastoor.
De pastoor als kerkgeleerde, of de pastoor als mensen-verbinder. Het persoonlijk geweten doet uitspraak en persoonlijk geweten is weer niet het "' collectief "' geweten.
Wat is voor iedereen een "' zuiver "" geweten.

[Yours]

Voordat destijds de verbinding met de Bron door genade tot stand kwam, voelde ik mij altijd ‘schuldig’. Kortom: als een zondaar. Terwijl ik als jong meisje/jonge vrouw met mijn ratio absoluut niet kon bedenken waar dat schuldgevoel vandaan kwam. Toen de verbinding met de Bron weer tot stand kwam, stroomde het Licht binnen en was het schuldgevoel als sneeuw voor de zon verdwenen.

Vandaar dat ik weet dat wat Walsch deelt niet klopt: er is op een bepaalt moment in onze reeks levens wel degelijk een moment dat ‘zonden’ meegenomen worden van het ene leven naar het volgende. Het geweten is dan dus niet schoon en je oordeelt wel degelijk over jezelf. Men krijgt echter altijd weer de kans om in een nieuwe leven karma/oorzaak en gevolg goed te maken, zodat de verbinding met de Bron weer hersteld kan worden.

Maar wat is het wat Walsch deelt wat volgens jouw ervaring dan niet klopt Yours? Messenger schrijft dat het geweten gewoon schoon kan zijn. Dat kan toch, of denk jij van niet?

In vergelijking met wat jij schrijft.. ik heb mij als jong meisje/jonge vrouw nog nooit een schuldige zondaar gevoeld of een schuldgevoel gehad waarvan ik niet met mijn ratio kon bedenken waar het vandaan kwam. Kennelijk had ik geen zonden meegenomen uit een vorig leven en wel een schoon geweten. OF misschien aan aangeboren verbinding met de Bron. Hoe dan ook.. weet ik dat een geweten dus gewoon schoon kan zijn.

Volgens mij heb ik met mijn vorige bericht al het een en ander duidelijk gemaakt, Petra.

Een geweten kan zeker schoon zijn.

Volgens Messenger, met zijn interpretatie van Walsch, kun je zowel’ goed’ èn kwaad’ doen. Bij de levensschouw, vlak voor de dood, voel je dan zelf wat je een ander o.a. aan kwaad hebt aangedaan. Daarmee is werkelijk alles vereffend, ben je ‘in de hemel’ en kun je eventueel met een schone lei door naar een volgend leven. Walsch verkondigt zelfs dat Hitler in de hemel is. (Dan gaan Poetin, Netanyahu en Trump, om er maar eens een paar te noemen, volgens hem vast ook naar de hemel…..)

Mogelijk wil Messenger hierop het een en ander aanvullen. En wellicht corrigeren, want ik ben nu eenmaal geen Walsch-volger.

In elk geval weet ik met mijn ervaringen dat Walsch het - uiteindelijk - niet bij het rechte eind heeft.

[Messenger]

Maar wat is het wat Walsch deelt wat volgens jouw ervaring dan niet klopt Yours? Messenger schrijft dat het geweten gewoon schoon kan zijn. Dat kan toch, of denk jij van niet?

In vergelijking met wat jij schrijft.. ik heb mij als jong meisje/jonge vrouw nog nooit een schuldige zondaar gevoeld of een schuldgevoel gehad waarvan ik niet met mijn ratio kon bedenken waar het vandaan kwam. Kennelijk had ik geen zonden meegenomen uit een vorig leven en wel een schoon geweten. OF misschien aan aangeboren verbinding met de Bron. Hoe dan ook.. weet ik dat een geweten dus gewoon schoon kan zijn.

Volgens mij heb ik met mijn vorige bericht al het een en ander duidelijk gemaakt, Petra.

Een geweten kan zeker schoon zijn.

Volgens Messenger, met zijn interpretatie van Walsch, kun je zowel’ goed’ èn kwaad’ doen. Bij de levensschouw, vlak voor de dood, voel je dan zelf wat je een ander o.a. aan kwaad hebt aangedaan. Daarmee is werkelijk alles vereffend, ben je ‘in de hemel’ en kun je eventueel met een schone lei door naar een volgend leven. Walsch verkondigt zelfs dat Hitler in de hemel is. (Dan gaan Poetin, Netanyahu en Trump, om er maar eens een paar te noemen, volgens hem vast ook naar de hemel…..)

Mogelijk wil Messenger hierop het een en ander aanvullen. En wellicht corrigeren, want ik ben nu eenmaal geen Walsch-volger.

In elk geval weet ik met mijn ervaringen dat Walsch het - uiteindelijk - niet bij het rechte eind heeft.

De handelingen, de daden die je doet worden niet geoordeeld als 'goed', 'slecht', 'juist' of ''verkeerd'' of als andere waardeoordelen.

Je ontdekt zeer snel dat je meer bent dan alleen het lichaam dat je achterliet als stoffelijk overschot.

Je ontdekt ook de ander te zijn, met wie je interactie had en die klappen opving die jij uitdeelde. Door het besef van ook de ander te zijn, weet je hoe die klappen werden geïncasseerd en hoe de nasleep was (leed, pijn, verdriet, trauma, straatangst etc.).

Aldus besef je dat behalve jouw eigen levensloop, je ook die andere levenslopen bent. Uiteindelijk is er slechts de Ene.

Dus het Gulden Advies luidt : "Behandel de ander zoals je zelf behandeld wilt worden, en doe de ander niet datgene aan dat je zelf ook niet wenst te ondergaan. That's it.

Het filmpje van The Egg (nog geen 8 minuten) legt dat mooi uit: https://www.youtube.com/watch?v=h6fcK_fRYaI

[Yours]

Het zegt het al: een gewetenloze misdadiger heeft dus geen geweten gevormd en kan alleen via door mensen ontworpen wetten ‘ingedamd’ worden. Pas als het geweten gevormd wordt oordeelt de mens over zichzelf en voelt hij/zij zich schuldig. Dan kom je er, door toedoen van jezelf, niet meer mee weg.

Ja. Maar als er geen geweten gevormd is, kom je er dan merkwaardig genoeg wel mee weg, immers omdat je niet oordeelt zul je niet geoordeeld worden

(Met het oordeel waarmee de mens oordeelt zal hij zelf ook geoordeeld worden).

Als er geen geweten gevormd is, zul je leven na leven leven totdat je wel een geweten gaat vormen. Dat zijn dan over het algemeen niet de meest prettige levens.

Dat van dat oordeel klopt op een bepaald moment wel. Omdat ik mezelf heb leren kennen via het proces van Ken-U-Zelve, waardoor je leert hoe je vorige levens er ongeveer uit hebben gezien. (Overigens weet je dan niet precies wèlke levens je gehad hebt of wíe je geweest bent, maar leer je je eigen neigingen kennen). En als je dan ‘ziet’ wat je destijds hebt ‘uitgespookt’, dan probeer je dat oordelen van een ander op een bepaald moment toch ècht achterwege te laten.

[Petra]

Maar wat is het wat Walsch deelt wat volgens jouw ervaring dan niet klopt Yours? Messenger schrijft dat het geweten gewoon schoon kan zijn. Dat kan toch, of denk jij van niet?

In vergelijking met wat jij schrijft.. ik heb mij als jong meisje/jonge vrouw nog nooit een schuldige zondaar gevoeld of een schuldgevoel gehad waarvan ik niet met mijn ratio kon bedenken waar het vandaan kwam. Kennelijk had ik geen zonden meegenomen uit een vorig leven en wel een schoon geweten. OF misschien aan aangeboren verbinding met de Bron. Hoe dan ook.. weet ik dat een geweten dus gewoon schoon kan zijn.

Volgens mij heb ik met mijn vorige bericht al het een en ander duidelijk gemaakt, Petra.

Een geweten kan zeker schoon zijn.

Oh, ok. Ik dacht dat je het er niet mee eens was dat een geweten schoon kon zijn.
Helemaal duidelijk was het voor mij dus niet.

Volgens Messenger, met zijn interpretatie van Walsch, kun je zowel’ goed’ èn kwaad’ doen. Bij de levensschouw, vlak voor de dood, voel je dan zelf wat je een ander o.a. aan kwaad hebt aangedaan. Daarmee is werkelijk alles vereffend, ben je ‘in de hemel’ en kun je eventueel met een schone lei door naar een volgend leven. Walsch verkondigt zelfs dat Hitler in de hemel is. (Dan gaan Poetin, Netanyahu en Trump, om er maar eens een paar te noemen, volgens hem vast ook naar de hemel…..)

Mogelijk wil Messenger hierop het een en ander aanvullen. En wellicht corrigeren, want ik ben nu eenmaal geen Walsch-volger.

In elk geval weet ik met mijn ervaringen dat Walsch het - uiteindelijk - niet bij het rechte eind heeft.

Naar mijn weten, denkt Messenger daar anders over dan Walsch. Bij Walsch doet iedereen eigenlijk wat ie moet doen, (goed of kwaad en alles daartussen) en valt er gewoonweg niks te vereffenen. Zoals acteurs in een film niks te vereffenen hebben en fijn een biertje gaan drinken met elkaar, al was het een horrorfilm. Zo zit je dan ook met Poetin en Hitler (en roep maar) te proosten omdat je de rol die zij op zich namen hen niet persoonlijk aanrekent. (Imo ook een heel logisch end gezien zijn visie).

Bij Messenger.. is er wel een levensschouw. Ik denk toch een behoefte aan een soort boetedoening, genoegdoening o.i.d.

[Tufkah]

(laat ik als eerste vandaag iets posten om de stilte te verbreken)

Wie in zonde leeft heeft last van zijn geweten. Dat wordt dan weer verdrongen met drank, drugs, enz enz.
Met het oordeel waarmee de mens oordeelt zal hij zelf ook geoordeeld worden. Er is dus wel degelijke een oordeel.

Het hangt ervan af of je vindt dat je in zonde leeft. Of je je schuldig voelt of je schaamt over wat je doet.
Het geweten kan gewoon schoon zijn en dan oordeelt men ook niet over zichzelf.

Dat klopt. De mens die in zonde leeft zal geplaagd worden door schuldgevoelens en zo afgesloten van de liefde van de Vader leven. De liefde van de Vader zal zo iemand niks zeggen. De zonde kan een mens waanzinnig maken als het uit de hand loopt.

[Messenger]

Naar mijn weten, denkt Messenger daar anders over dan Walsch. Bij Walsch doet iedereen eigenlijk wat ie moet doen, (goed of kwaad en alles daartussen) en valt er gewoonweg niks te vereffenen. Zoals acteurs in een film niks te vereffenen hebben en fijn een biertje gaan drinken met elkaar, al was het een horrorfilm. Zo zit je dan ook met Poetin en Hitler (en roep maar) te proosten omdat je de rol die zij op zich namen hen niet persoonlijk aanrekent. (Imo ook een heel logisch end gezien zijn visie).

Bij Messenger.. is er wel een levensschouw. Ik denk toch een behoefte aan een soort boetedoening, genoegdoening o.i.d.

Nee hoor, geen boetedoening of genoegdoening. Dat je jezelf ziet in de perceptie van de ander is het logisch gevolg van dat alles neerkomt op de Ene. Je vergelijking met filmrollen is volgens mij juist. Walsch neemt het voorbeeld van een theaterstuk waarnaar je kijkt in de levensschouw. Volgens Walsch is dat pijnloos, zoals je ook geen pijn voelt bij een theaterstuk. Ik ben er niet zeker van of het helemaal pijnloos is, al kun je dat als de Ene, als God makkelijk uitschakelen lijkt me.

[Yours]

Een geweten kan zeker schoon zijn.

Oh, ok. Ik dacht dat je het er niet mee eens was dat een geweten schoon kon zijn.
Helemaal duidelijk was het voor mij dus niet.

In eerste instantie komend uit de Bron is het geweten schoon. Het is zaak om dat geweten ook schoon te houden.

[Yours]

De mens die in zonde leeft zal geplaagd worden door schuldgevoelens en zo afgesloten van de liefde van de Vader leven. De liefde van de Vader zal zo iemand niks zeggen. De zonde kan een mens waanzinnig maken als het uit de hand loopt.

Mensen kunnen inderdaad waanzinnig worden binnen hun zonden. Ze lijken van buiten normale mensen, maar vanuit hun innerlijk zaaien ze vreselijk veel ellende. Dus zorg ervoor dat je geen Netanyahu, Dutroux of een Khamenei wordt, om maar weer eens een paar willekeurige namen te noemen. Waanzinnig van vul maar in: macht, sex, geld en/of religie.

[peda]

Bij Messenger.. is er wel een levensschouw. Ik denk toch een behoefte aan een soort boetedoening, genoegdoening o.i.d.

Een levensschouw binnen Walsch zie ik eerder als een vorm van "' verwerking van de opgedane ervaring'' dan als een vorm van "' boetedoening "'.
Vergeet niet dat in de Walsch overtuiging voorafgaande aan de '' afdaling "' naar de stoffelijke wereld heel bewust in de Volmaakte Hemel de latere gespeelde rol wordt bedacht. Ook Messenger kan binnen de Walsch- premissen daar geen afbreuk aan doen.
De Volmaakte Hemelbewoner kiest vooraf zeer bewust voor een in te nemen positie in de wereld om ervaringen te beleven met deze positie.
Waarom zou de Volmaakte later na vervulling van die rol, boete moeten gaan doen voor het vervullen van de rol. Dat is m.i. strijdig met de Walsch premissen.

[Yours]

Nee hoor, geen boetedoening of genoegdoening. Dat je jezelf ziet in de perceptie van de ander is het logisch gevolg van dat alles neerkomt op de Ene. Je vergelijking met filmrollen is volgens mij juist. Walsch neemt het voorbeeld van een theaterstuk waarnaar je kijkt in de levensschouw. Volgens Walsch is dat pijnloos, zoals je ook geen pijn voelt bij een theaterstuk. Ik ben er niet zeker van of het helemaal pijnloos is, al kun je dat als de Ene, als God makkelijk uitschakelen lijkt me.

Dat is de clou: de Ene, als God, kan inderdaad uitgeschakeld worden als je dat wilt. Waardoor alle empathie voor welk schepsel dan ook kan verdwijnen. Dan kun je alles doen wat je wilt, want er is in die zin geen ‘God’ die je op het matje roept als je zondigt. Als er op dat moment dan ook geen geweten gevormd is, kan dat in deze wereld als een vrijbrief werken voor het veroorzaken van vreselijk veel ellende.

[peda]

De vraagstelling komt er op neer of er wel een waarden/ normen gevende Bovennatuurlijke BRON existeert.
Het gangbare metafysische antwoord op deze vraag is een duidelijk ja.
De nieuwe vraag is dan wat zijn dan deze Bovennatuurlijke BRON-Waarden en Normen.
Het antwoord daarop is zoals bekend alleen aan de top van de beslisboom unaniem, namelijk Liefde.
Zodra de Liefde overgaat in vertakking, zijn de rapen onderling gaar.

[Yours]

De vraagstelling komt er op neer of er wel een waarden/ normen gevende Bovennatuurlijke BRON existeert.
Het gangbare metafysische antwoord op deze vraag is een duidelijk ja.
De nieuwe vraag is dan wat zijn dan deze Bovennatuurlijke BRON-Waarden en Normen.
Het antwoord daarop is zoals bekend alleen aan de top van de beslisboom unaniem, namelijk Liefde.
Zodra de Liefde overgaat in vertakking, zijn de rapen onderling gaar.

Als belangrijkste na Liefde geldt natuurlijk de Gulden Regel: Doe een ander niet aan wat je zelf niet wil dat jou aangedaan wordt. Dat geldt voor een ieder.

[peda]

De vraagstelling komt er op neer of er wel een waarden/ normen gevende Bovennatuurlijke BRON existeert.
Het gangbare metafysische antwoord op deze vraag is een duidelijk ja.
De nieuwe vraag is dan wat zijn dan deze Bovennatuurlijke BRON-Waarden en Normen.
Het antwoord daarop is zoals bekend alleen aan de top van de beslisboom unaniem, namelijk Liefde.
Zodra de Liefde overgaat in vertakking, zijn de rapen onderling gaar.

Als belangrijkste na Liefde geldt natuurlijk de Gulden Regel: Doe een ander niet aan wat je zelf niet wil dat jou aangedaan wordt. Dat geldt voor een ieder.

Daar wijkt Walsch af van de rode lijn van vele andere metafysische overtuigingen.
In het axioma van Walsch heeft de vrije wil van de Hemel bewoner om stoffelijke ervaringen op te doen buiten de Hemel prioriteit boven de gulden regel.
Kijk naar de axioma's die ten gronde liggen aan een overtuiging en de rest van de beslisboom is helder.
In mijn optiek heeft het daarom de voorkeur om de gedachtewisseling te concentreren op de gevolgde axioma's en niet op de talloze details van een overtuiging.

[Pyro_123]

Als belangrijkste na Liefde geldt natuurlijk de Gulden Regel: Doe een ander niet aan wat je zelf niet wil dat jou aangedaan wordt. Dat geldt voor een ieder.

Daar wijkt Walsch af van de rode lijn van vele andere metafysische overtuigingen.
In het axioma van Walsch heeft de vrije wil van de Hemel bewoner om stoffelijke ervaringen op te doen prioriteit boven de gulden regel.
Kijk naar de axioma's die ten gronde liggen aan een overtuiging en de rest van de beslisboom is helder.
In mijn optiek heeft het daarom de voorkeur om de gedachtewisseling te concentreren op de gevolgde axioma's en niet op de talloze details van een overtuiging.

Walsch heeft het over groeivertraging in geval van de gulden regel wordt afgeweken, bijv wanneer je onethisch omgaat met de vrije wil van anderen.

[peda]

Daar wijkt Walsch af van de rode lijn van vele andere metafysische overtuigingen.
In het axioma van Walsch heeft de vrije wil van de Hemel bewoner om stoffelijke ervaringen op te doen prioriteit boven de gulden regel.
Kijk naar de axioma's die ten gronde liggen aan een overtuiging en de rest van de beslisboom is helder.
In mijn optiek heeft het daarom de voorkeur om de gedachtewisseling te concentreren op de gevolgde axioma's en niet op de talloze details van een overtuiging.

Walsch heeft het over groeivertraging in geval van de gulden regel wordt afgeweken, bijv wanneer je onethisch omgaat met de vrije wil van anderen.

Of de Walsch-overtuiging over de hele lijn voldoet aan de logica regel, daar twijfel ik wel aan.
In de Hemel voorafgaande aan de afdaling naar de stoffelijke wereld is de Hemel bewonende Godsvonk wel Volmaakt ( = aan God Gelijk ).
Hoe groei-vertraging in de stoffelijkheid en Hemelse Volmaaktheid met elkaar te rijmen zijn, is voor mij onduidelijk.
Walsch kijkt ook totaal anders aan tegen de regulaire incarnatie gedachte, waar wel degelijk sprake is van een geestelijk groeiproces lopende via een veelheid van "' kosmische verplichting van terugkeer in lichamen "'. Walsch kent die groeigedachte ten diepste niet, immers de Hemelbewoner ( Godsvonk ) is reeds Volmaakt, gaat vrijwillig in stoffelijke verduistering om praktische ervaring op te doen en keert na de biologische dood ( ervaringen rijker ) terug naar de Volmaaktheid in de Hemel. De reíncarnist daarentegen loopt na de biologische dood aan tegen zijn/ haar persoonlijke karma situatie en slechts weinigen hebben dan de Volmaaktheid bereikt. Bijna iedereen moet in die gedachte kosmisch gedwongen terug naar een nieuw stoffelijk omhulsel om opnieuw aan hun persoonlijk karma te gaan werken. Bij Walsch past de reïncarnatie-karma -geestelijke ingroei-gedachte helemaal niet. Volmaakt = Volmaakt, daar doet een tijdelijke vrijwillig gekozen verduistering in de stoffelijke wereld niets aan af.

[Pyro_123]

Of de Walsch-overtuiging over de hele lijn voldoet aan de logica regel, daar twijfel ik wel aan.

Inderdaad, Walsch wordt wel vaker bekritiseerd op vaagheden en tegenstrijdigheden waar het zijn godsbegrip betreft.

[Tufkah]

De mens die in zonde leeft zal geplaagd worden door schuldgevoelens en zo afgesloten van de liefde van de Vader leven. De liefde van de Vader zal zo iemand niks zeggen. De zonde kan een mens waanzinnig maken als het uit de hand loopt.

Mensen kunnen inderdaad waanzinnig worden binnen hun zonden. Ze lijken van buiten normale mensen, maar vanuit hun innerlijk zaaien ze vreselijk veel ellende. Dus zorg ervoor dat je geen Netanyahu, Dutroux of een Khamenei wordt, om maar weer eens een paar willekeurige namen te noemen. Waanzinnig van vul maar in: macht, sex, geld en/of religie.

Daarom volg ik de Walsch paradigma dat God zichzelf wil ervaren in de genoemde personen ook niet. Deze lieden zijn extreem verdwaald van God.

[Messenger]

Vandaar dat ik weet dat wat Walsch deelt niet klopt: er is op een bepaalt moment in onze reeks levens wel degelijk een moment dat ‘zonden’ meegenomen worden van het ene leven naar het volgende. Het geweten is dan dus niet schoon en je oordeelt wel degelijk over jezelf. Men krijgt echter altijd weer de kans om in een nieuwe leven karma/oorzaak en gevolg goed te maken, zodat de verbinding met de Bron weer hersteld kan worden.

Ik vind het van een schandalige wreedheid als mensen in een volgend leven de gevolgen moeten dragen van de daden uit een vorig leven waar van die daden en het vorige leven geen enkele herinnering is. Want zonder herinnering aan het oordeel over het vorige leven heb je in het volgende leven helemaal niks aan karma.
Alsof je een hond straft voor wat hij vorige week gedaan heeft, dat arme dier heeft geen idee waarom hij wordt gestraft.

Nee, dan meen ik dat Walsch (en ik) het bij het juiste eind hebben. In plaats van karma is er de levensschouw, waar je ervaart hoe je de ander hebt behandeld omdat je in de schoenen van die ander jouzelf ervaart.