Hoe zou je het leven omschrijven?

[Tufkah]

De ander overtuigen wat het leven zou moeten zijn, dat gaat nooit lukken. Alle mensen leven in hun eigen subjectieve omgeving en beschouwing. Mensen die qua subjectiviteit overeenkomen zoeken elkaar op. Ik schrijf een metafoor, een ander slaat hem weer dood.

Je zou kunnen zeggen dat we in 'het leven' elkaar bezig houden met van alles en nog wat.

[Snelheid]

Elkaar bezig houden hou op zeg vind het al erg genoeg dat je soms met mensen moet praten.....liever niet.

[Messenger]

Elkaar bezig houden hou op zeg vind het al erg genoeg dat je soms met mensen moet praten.....liever niet.

Je hoeft hier niet te komen, als je wegblijft hoef je je niet te ergeren aan anderen.

[Mullog]

Als waard geleefd te worden.

Een waardevol “geschenk”?

Leven is geen geschenk. Het is een gebeurtenis in het universum. Als je een winnend lot hebt, zoals bijvoorbeeld jij en ik, kun je er mee doen en laten wat je wilt. Geen haan die er naar kraait als je verscheurt of incasseert en mogelijk de opbrengst verveelvoudigd of verkwist.

[Noel2]

Een waardevol “geschenk”?

Leven is geen geschenk. Het is een gebeurtenis in het universum. Als je een winnend lot hebt, zoals bijvoorbeeld jij en ik, kun je er mee doen en laten wat je wilt. Geen haan die er naar kraait als je verscheurt of incasseert en mogelijk de opbrengst verveelvoudigd of verkwist.

Dan zit er, volgens jou, waarschijnlijk ook geen enkele opgave in het leven, dankbaarheid, vermeerderen inzicht, of zoiets.

Maar je “mag” je zelf dan best een “opgave” geven, is dan een cynisch commentaar…Gaat heen en vermenigvuldigt U bijvoorbeeld.

[Yours]

Het leven is voor mij een leerschool van A tot Z. Waarbinnen het levende besef is gekomen dat de mens zijn/haar oorsprong in het Goddelijke heeft. Wat men daarmee doet is de eigen vrije keuze: of men daarbinnen blijft dan wel dat goddelijke verlaat. Terugkeren naar die Bron doet men uiteindelijk altijd.

[Noel2]

Het leven is voor mij een leerschool van A tot Z. Waarbinnen het levende besef is gekomen dat de mens zijn/haar oorsprong in het Goddelijke heeft. Wat men daarmee doet is de eigen vrije keuze: of men daarbinnen blijft dan wel dat goddelijke verlaat. Terugkeren naar die Bron doet men uiteindelijk altijd.

Die visie voedt naastenliefde, en houdt het oordeel weg.

[Tufkah]

Slechts weinigen keren terug naar de Bron, in Gods Koninkrijk is het niet druk. Maar dat voorspelde Jezus zelf ook al. Jezus heeft het zo mooi uit de doeken gedaan, maar het eindigt (in de christelijke landen) nog altijd in oorlog. Christenen tegen christenen bijvoorbeeld in Oekraïne , notabene met steun van de kerk.

Maar de poort is nauw en de weg is smal die naar het leven leidt, en weinigen zijn er die Hem vinden. Het is reeds voorspeld, slechts een enkeling komt aan.

[Noel2]

Slechts weinigen keren terug naar de Bron, in Gods Koninkrijk is het niet druk. Maar dat voorspelde Jezus zelf ook al. Jezus heeft het zo mooi uit de doeken gedaan, maar het eindigt (in de christelijke landen) nog altijd in oorlog. Christenen tegen christenen bijvoorbeeld in Oekraïne , notabene met steun van de kerk.

Maar de poort is nauw en de weg is smal die naar het leven leidt, en weinigen zijn er die Hem vinden. Het is reeds voorspeld, slechts een enkeling komt aan.

ja wat dat betreft lijkt het “elkaar bezighouden” (eventueel met kogels) toepasselijker dan “werken aan vrede in jezelf”, als omschrijving van het leven.

[peda]

Een forum met als doelstelling het inbrengen van tegengestelde overtuigingen, kent een lang leven.
Hard-line overtuigden blijven consequent elkaars visie bestrijden. Ook een vorm van levensinvulling . Andere visie-bestrijding.

[Noel2]

Een forum met als doelstelling het inbrengen van tegengestelde overtuigingen, kent een lang leven.
Hard-line overtuigden blijven consequent elkaars visie bestrijden. Ook een vorm van levensinvulling .

Misschien is een leven leven, een leven lang wensen, zijn er geen wensen meer, dan leef je niet.

Toch wensen we vervulde wensen.

Zo wens ik een hoogontwikkeld mens te zijn, terwijl ik dat niet ben. Zo hou ik mijzelf wel bezig natuurlijk.

[peda]

Een forum met als doelstelling het inbrengen van tegengestelde overtuigingen, kent een lang leven.
Hard-line overtuigden blijven consequent elkaars visie bestrijden. Ook een vorm van levensinvulling .

Misschien is een leven leven, een leven lang wensen, zijn er geen wensen meer, dan leef je niet.

Toch wensen we vervulde wensen.

Zo wens ik een hoogontwikkeld mens te zijn, terwijl ik dat niet ben. Zo hou ik mijzelf wel bezig natuurlijk.

Kortom, er zijn talloze invullingen die aan "' hoe je het leven kunt omschrijven "' voldoen.
Er is in mijn optiek geen objectieve invulling mogelijk, subjectieve overtuigingen buitelen over elkaar.
De bekende bonte stoet aan wandelaars, elk met een eigen kompas. Kleuring alom, heel goed in mijn optiek.

[Tufkah]

Slechts weinigen keren terug naar de Bron, in Gods Koninkrijk is het niet druk. Maar dat voorspelde Jezus zelf ook al. Jezus heeft het zo mooi uit de doeken gedaan, maar het eindigt (in de christelijke landen) nog altijd in oorlog. Christenen tegen christenen bijvoorbeeld in Oekraïne , notabene met steun van de kerk.

Maar de poort is nauw en de weg is smal die naar het leven leidt, en weinigen zijn er die Hem vinden. Het is reeds voorspeld, slechts een enkeling komt aan.

ja wat dat betreft lijkt het “elkaar bezighouden” (eventueel met kogels) toepasselijker dan “werken aan vrede in jezelf”, als omschrijving van het leven.

Het probleem waar we tegen aan kijken is dat 'de mens' (in het algemeen) zichzelf niet kent. Je zou denken dat de mens een rationeel wezen is (de denkende aap) , maar de emotionele aap is doorgaans de baas over de denkende aap. Het 'jezelf kennen' is tevens een bevrijding.

Jezus zei: Maar het Koninkrijk is binnen in u en het is in uw zien. Wie zichzelf kennen, zullen het vinden; wie zichzelf kennen, zullen weten dat zij zonen zijn van de Levende Vader. Maar als u zichzelf niet zult kennen, dan leeft u in armoede en bent u die armoede.

[Tufkah]

Een forum met als doelstelling het inbrengen van tegengestelde overtuigingen, kent een lang leven.
Hard-line overtuigden blijven consequent elkaars visie bestrijden. Ook een vorm van levensinvulling . Andere visie-bestrijding.

Ieder mens krijgt wat hem toekomt, degenen die in het veld der overtuigingen blijven hebben pech. In het veld der waarheid is ook ware kennis. Dus laat de hardliners hun gang maar gaan.

[Tufkah]

Een forum met als doelstelling het inbrengen van tegengestelde overtuigingen, kent een lang leven.
Hard-line overtuigden blijven consequent elkaars visie bestrijden. Ook een vorm van levensinvulling .

Misschien is een leven leven, een leven lang wensen, zijn er geen wensen meer, dan leef je niet.

Toch wensen we vervulde wensen.

Zo wens ik een hoogontwikkeld mens te zijn, terwijl ik dat niet ben. Zo hou ik mijzelf wel bezig natuurlijk.

Het is het wensen zelf wat het probleem is. Welke wens je ook hebt, hij zal zelden in vervulling gaan. En als hij al in vervulling gaat dan schenkt de wens-natuur van de mens weer een nieuwe wens.

https://wimverbeeckphilo.blogspot.com/2 ... faith.html

Als het proces van geloven zo wordt opgevat bestaat het gevaar dat de mens volstrekt passief is. Er is geen wilsact die aan de basis van het geloven ligt. Je kan immers niet bewust beslissen om vanaf nu iets te geloven of niet meer te geloven. Natuurlijk leunt deze visie aan bij een gevoelsmatige opvatting van geloven, waarbij mensen voelen wat ze voelen en claimen niet volledig verantwoordelijk te zijn voor wat ze voelen.

Het probleem waar de mens tegen aan loopt is 'geloof'. Geen mens kan als wilsact zomaar het tegenovergestelde geloven van wat hij al deed. We geloven bv allemaal dat we in deze wereld leven als een persoonlijkheid.

Belangrijk is dat de geloofssprong bij Kierkegaard wordt opgevat als loslaten. Vergeet niet dat het in deze gaat over het geloof in God. En inderdaad, geloven in iemand, in dit geval in God, betekent natuurlijk ook een stukje van jezelf loslaten in een sprong in het onbekende. Volgens Kierkegaard vindt de geloofssprong plaats nadat er zich in de kandidaat gelovige een passie heeft opgebouwd.

Wat de 'geloofssprong' betekent is loslaten: je springt in het onbekende. Maar dat gaat niet zomaar, er dient een bepaalde passie te zijn. Pas als de emotionele aap zichzelf het zwijgen heeft opgelegd kan die passie zich ontwikkelen.

[Mullog]

Leven is geen geschenk. Het is een gebeurtenis in het universum. Als je een winnend lot hebt, zoals bijvoorbeeld jij en ik, kun je er mee doen en laten wat je wilt. Geen haan die er naar kraait als je verscheurt of incasseert en mogelijk de opbrengst verveelvoudigd of verkwist.

Dan zit er, volgens jou, waarschijnlijk ook geen enkele opgave in het leven, dankbaarheid, vermeerderen inzicht, of zoiets.

Maar je “mag” je zelf dan best een “opgave” geven, is dan een cynisch commentaar…Gaat heen en vermenigvuldigt U bijvoorbeeld.

Waarom zou dankbaarheid en vermeerderen inzicht of zoiets een opgave voor het leven moeten zijn. We wandelen met tegen de 8 miljard mensen over deze aardkloot. Dat is minder dan een fractie van een fractie van de levende wezens op deze planeet. Van microbe tot hoog ontwikkelde dieren (mensen, ook dieren, gemakshalve even buiten beschouwing gelaten). Die overvloed aan leven ten opzichte van ons mensen houdt zich hoegenaamd niet bezig met zaken als waar jij mijns inziens op doelt, filosofie, ethiek, kennis en weet ik al niet wat. Het leven heeft dat allemaal niet nodig.

"Gaat heen en vermenigvuldigt U " lijkt mij nu typisch iets wat al het leven juist wel bezig houdt, van hoog tot laag, mens incluis.

En denk je eens in. Ik ben een kind van mijn ouders, die weer kinderen zijn van hun ouders, die op hun beurt... En zo is er een eindeloze ononderbroken rij van voorouders, helemaal naar het begin van het ontstaan van het leven. In volledig afgelopen pad helemaal naar mij toe. En dat geldt voor ieder levend wezen dat zich hier en nu op aarde bevindt. Ook voor jou. En voor die boom achter in mijn tuin en de bewoners van die termieten heuvel hier een eindje verderop. Allemaal verbonden in een gemeenschappelijk verleden. Ik vind dat een overweldigende gedachte die mij doet beseffen dat ik verplichtingen jegens onze wereld heb.

Dat motiveert mij meer dan door een scheppende god als manager van de wereld aangesteld te zijn.

[Noel2]

Dan zit er, volgens jou, waarschijnlijk ook geen enkele opgave in het leven, dankbaarheid, vermeerderen inzicht, of zoiets.

Maar je “mag” je zelf dan best een “opgave” geven, is dan een cynisch commentaar…Gaat heen en vermenigvuldigt U bijvoorbeeld.

Waarom zou dankbaarheid en vermeerderen inzicht of zoiets een opgave voor het leven moeten zijn. We wandelen met tegen de 8 miljard mensen over deze aardkloot. Dat is minder dan een fractie van een fractie van de levende wezens op deze planeet. Van microbe tot hoog ontwikkelde dieren (mensen, ook dieren, gemakshalve even buiten beschouwing gelaten). Die overvloed aan leven ten opzichte van ons mensen houdt zich hoegenaamd niet bezig met zaken als waar jij mijns inziens op doelt, filosofie, ethiek, kennis en weet ik al niet wat. Het leven heeft dat allemaal niet nodig.

"Gaat heen en vermenigvuldigt U " lijkt mij nu typisch iets wat al het leven juist wel bezig houdt, van hoog tot laag, mens incluis.

En denk je eens in. Ik ben een kind van mijn ouders, die weer kinderen zijn van hun ouders, die op hun beurt... En zo is er een eindeloze ononderbroken rij van voorouders, helemaal naar het begin van het ontstaan van het leven. In volledig afgelopen pad helemaal naar mij toe. En dat geldt voor ieder levend wezen dat zich hier en nu op aarde bevindt. Ook voor jou. En voor die boom achter in mijn tuin en de bewoners van die termieten heuvel hier een eindje verderop. Allemaal verbonden in een gemeenschappelijk verleden. Ik vind dat een overweldigende gedachte die mij doet beseffen dat ik verplichtingen jegens onze wereld heb.

Dat motiveert mij meer dan door een scheppende god als manager van de wereld aangesteld te zijn.

Geen “opgave” geoncden maar wel “verplichtingen”, dat is mooi. Het zal in ieder geval gelden als invulling geven aan het leven, wat van actie uitgaat.

Nu geldt voor mij persoonlijk dat die “actie” dus in de rubriek”verwerpelijk” belandt zolang je van de egoïstische menselijke belangen uit blijft gaan, maar een echt alternatief heb ik niet.