Een andere overtuiging.

[peda]

Waarom boeit het velen om de confrontatie aan te gaan met een ander die er een andere overtuiging op na houdt.
Niet alleen bestaan er verschillen qua inzicht aangaande godsdienstige onderwerpen, maar ook in het levensbeschouwelijke domein zijn er verschillen in inzicht die breed worden uitgemeten en waarbij de visies onderling totaal uiteenlopen.
De meningsverschillen zijn zelfs dermate groot, dat er hier en daar zelfs gebruik wordt gemaakt van de ad-hominem ( stoeptegel ) om de overtuiging van de ander onder de grond te krijgen.
M.i. komt zulks omdat de waarheid van de eigen overtuiging verre uitsteekt boven de armtierige visie van de ander.
Mijn overtuiging is ten diepste de overtuiging die ook anderen zouden moeten volgen.

[HJW]

Waarom boeit het velen om de confrontatie aan te gaan met een ander die er een andere overtuiging op na houdt.
Niet alleen bestaan er verschillen qua inzicht aangaande godsdienstige onderwerpen, maar ook in het levensbeschouwelijke domein zijn er verschillen in inzicht die breed worden uitgemeten en waarbij de visies onderling totaal uiteenlopen.
De meningsverschillen zijn zelfs dermate groot, dat er hier en daar zelfs gebruik wordt gemaakt van de ad-hominem ( stoeptegel ) om de overtuiging van de ander onder de grond te krijgen.
M.i. komt zulks omdat de waarheid van de eigen overtuiging verre uitsteekt boven de armtierige visie van de ander.
Mijn overtuiging is ten diepste de overtuiging die ook anderen zouden moeten volgen.

Het is voor mij geen confrontatie aangaan. Het is meer een uitwisseling van gedachten.
Leuk om mee te spelen en af te wegen. En soms hoor je nog eens iets nieuws.
Niemand hoeft mijn overtuiging te volgen. Als iedereen dezelfde heeft, wordt het ook wel weer ongelooflijk saai.
Het zou wel heel toevallig zijn als mijn gedachten/visies en dergelijke nu juist de waarheid zijn tussen al die visies die er zijn.
Ik vind het een interessant onderwerp om regelmatig mee bezig te zijn.
En ook tijden dat ik me weer eens terug trek.

En tja....waarom boeit het een agnost om al 8 jaar op een godsdienstig forum te komen....

[peda]

Hallo HJW,

Mij spreekt de breedte van thema's die op G G behandeld worden aan.
Niet het ( klassieke ) christendom staat hier centraal, niet het domein van de a-religieuze levensbeschouwing, maar
een veelheid van totaal verschillende opvattingen kom ik hier tegen. Eigenlijk een mini-smeltkroes aan opvattingen die in het grote leven over de mens heen duikelen. Ik lees wel mee op andere fora, maar neem daar niet deel aan de gesprekken,
simpel omdat forum hoppen niet zo mijn ding is.
Af en toe kom ik een persoonlijk "' pareltje "' tegen in een inbreng en dat zet mij dan aan het denken.
Als vriend der wetenschap en liefhebber van goede metafysica lees ik veel adequate literatuur en daaruit filter ik ook weer
"' pareltjes"' die nuttig zijn voor mijn doordenkingen.
Aan het neerhalen van de overtuiging van een ander, doe ik in de regel niet mee.
Op zo'n hoog voetstuk staat mijn ( corrigerend ) weten ook weer niet.

[Tufkah]

Waarom boeit het velen om de confrontatie aan te gaan met een ander die er een andere overtuiging op na houdt.
Niet alleen bestaan er verschillen qua inzicht aangaande godsdienstige onderwerpen, maar ook in het levensbeschouwelijke domein zijn er verschillen in inzicht die breed worden uitgemeten en waarbij de visies onderling totaal uiteenlopen.
De meningsverschillen zijn zelfs dermate groot, dat er hier en daar zelfs gebruik wordt gemaakt van de ad-hominem ( stoeptegel ) om de overtuiging van de ander onder de grond te krijgen.
M.i. komt zulks omdat de waarheid van de eigen overtuiging verre uitsteekt boven de armtierige visie van de ander.
Mijn overtuiging is ten diepste de overtuiging die ook anderen zouden moeten volgen.

Mijn opinie is dat d men zich identificeert met de eigen overtuiging. Met de zelflediging sneeft ook de identificatie met de (eigen) overtuiging. Dan is het helder dat mensen strijden om overtuigingen. Dan ben je een 'vijand' als je geen identieke overtuiging proclameert. Dan probeert men jou over te halen tot die ene 'zalige' overtuiging. Vooral op godsdienstig en ideologisch terrein speelt zich dit af, zie ook de dwang waarmee religies en ideologieën zich soms openbaren.

Zijn de verschillen erg groot, dan neemt men idd de stoeptegel en gooit die naar de tegenstander. Dat komt idd omdat men de eigen overtuiging mijlenver verheven acht boven die van een ander. Onderschat dit nooit, mensen vliegen zelfs de twin Towers in uit overtuiging.

Je eigen overtuigingen (godsdienstig ,ideologisch of anders) zijn dan ook je grootste vijand.

[Messenger]

Waarom boeit het velen om de confrontatie aan te gaan met een ander die er een andere overtuiging op na houdt.
Niet alleen bestaan er verschillen qua inzicht aangaande godsdienstige onderwerpen, maar ook in het levensbeschouwelijke domein zijn er verschillen in inzicht die breed worden uitgemeten en waarbij de visies onderling totaal uiteenlopen.
De meningsverschillen zijn zelfs dermate groot, dat er hier en daar zelfs gebruik wordt gemaakt van de ad-hominem ( stoeptegel ) om de overtuiging van de ander onder de grond te krijgen.
M.i. komt zulks omdat de waarheid van de eigen overtuiging verre uitsteekt boven de armtierige visie van de ander.
Mijn overtuiging is ten diepste de overtuiging die ook anderen zouden moeten volgen.

In mijn spirituele overtuiging is geen 'moeten'. Bovendien geloof ik ook, zoals velen, in een God van liefde. Maar dat is onvoorwaardelijke innige liefde. En ik geloof in een onvoorwaardelijk vrije wil. Bovendien maakt het niet uit welke weg je neemt, iedereen komt op dezelfde bestemming.

Dat botst soms nogal met andere overtuigingen, zeker wanneer Gods liefde afhankelijk is van geboden en andere voorwaarden en kan leiden tot uitsluiting of erger.

[peda]

Dat botst soms nogal met andere overtuigingen, zeker wanneer Gods liefde afhankelijk is van geboden en andere voorwaarden en kan leiden tot uitsluiting of erger.

In de abrahamitische godsdiensten "' wedijvert "' de Liefde van God met de Rechtvaardigheid van God.
De ene gelovige legt de nadruk op de Liefde en komt dan tot een andere overtuigingsinvulling als een andere gelovige die de nadruk legt op de "" Rechtvaardigheid "'. Het punt is wel dat uit de geschriften beide wezenseigenschappen van God kunnen worden geïnterpreteerd. Het is vervolgens de persoonlijke "' geloofsbias "' die het verloop van het discussie traject gaat bepalen, waarbij de Liefde-volgers het inhoudelijk nooit meer eens worden met de Rechtvaardigheid-volgers.
Zo zie ik de J G volger meer aan de Rechtvaardigheidskant van de abrahamitische liniaal en de christelijke Alverzoener meer aan de Liefdeskant.

[Tufkah]

Dat botst soms nogal met andere overtuigingen, zeker wanneer Gods liefde afhankelijk is van geboden en andere voorwaarden en kan leiden tot uitsluiting of erger.

In de abrahamitische godsdiensten "' wedijvert "' de Liefde van God met de Rechtvaardigheid van God.
De ene gelovige legt de nadruk op de Liefde en komt dan tot een andere overtuigingsinvulling als een andere gelovige die de nadruk legt op de "" Rechtvaardigheid "'. Het punt is wel dat uit de geschriften beide wezenseigenschappen van God kunnen worden geïnterpreteerd. Het is vervolgens de persoonlijke "' geloofsbias "' die het verloop van het discussie traject gaat bepalen, waarbij de Liefde-volgers het inhoudelijk nooit meer eens worden met de Rechtvaardigheid-volgers.
Zo zie ik de J G volger meer aan de Rechtvaardigheidskant van de abrahamitische liniaal en de christelijke Alverzoener meer aan de Liefdeskant.

Volgens mij ligt dat toch een stukje genuanceerder dan dat je hier schrijft. De Liefde van God is op geen enkele wijze in tegenspraak met de Rechtvaardigheid van God. Zie bv de zaligsprekingen. Jezus prijst de mensen gelukkig die vanuit werelds perspectief juist tot de onfortuinlijken gerekend worden. Bijvoorbeeld "Zalig de treurenden, want zij zullen getroost worden."

Hoe veel meer rechtvaardig kan het zijn dan dat uitgerekend zij die in de liefde van de Vader verblijven getroost worden? Voor de 'winnaars' van deze wereld (Poetin, Trump bijvoorbeeld) is er het geween en tandengeknars. De moraal? Bij de Vader is alles diametraal aan deze wrede onzinnige wereld.

[HJW]

In de abrahamitische godsdiensten "' wedijvert "' de Liefde van God met de Rechtvaardigheid van God.
De ene gelovige legt de nadruk op de Liefde en komt dan tot een andere overtuigingsinvulling als een andere gelovige die de nadruk legt op de "" Rechtvaardigheid "'. Het punt is wel dat uit de geschriften beide wezenseigenschappen van God kunnen worden geïnterpreteerd. Het is vervolgens de persoonlijke "' geloofsbias "' die het verloop van het discussie traject gaat bepalen, waarbij de Liefde-volgers het inhoudelijk nooit meer eens worden met de Rechtvaardigheid-volgers.
Zo zie ik de J G volger meer aan de Rechtvaardigheidskant van de abrahamitische liniaal en de christelijke Alverzoener meer aan de Liefdeskant.

Het is de mens die rechtvaardigheid belangrijk vindt en dat projecteert op het goddelijke.
Terwijl de bijbel toch helder is:
Zo blijven dan geloof, hoop en liefde en daarvan is de liefde het belangrijkste.
Rechtvaardigheid staat er niet eens bij.
En dat terwijl het christendom gebaseerd is op genade en niet op rechtvaardigheid.

[peda]

Hallo HJW,

Mijn favoriete kleur gaat wel uit naar de Alverzoening, quasi "" alles sal rechkom"'.
Desalniettemin zijn er nog de nodige bijbelvolgers, zoals de JG, die de scheppingsorde -verplichtingen voor de mens uit het oude testament hoog in het vaandel hebben. Dezulken verliezen de O T rode draad van Rechtvaardigheid ook bij de N T dubbelgebod-interpretatie niet uit het oog. Kortom godsdiensttwisten baseren zich op de interpretatie van de Goddelijke Rechtvaardigheid ( hoe Wil God het hebben/ straf bij niet nakomen ) en niet op de Grote Liefde voor de naasten/ iedereen ( God respecteert ieders overtuiging/ geen strafoplegging ).
God Wil het zo en zo hebben, wordt dan bij de twist aan anderen opgelegd ( Rechtvaardigheidsinterpretatie ) en het Liefdesverhaal ( geen dwingende oplegging aan anderen ) heeft het nazien. Interpretatie levert niet gelijke uitkomsten, zo leert de praktijk.
Uiteraard kan het uit Liefde dwingend opleggen aan anderen ook nog, weliswaar via m.i. kromme argumentatie, niets is onmogelijk.

[Robert Frans]

Het is de mens die rechtvaardigheid belangrijk vindt en dat projecteert op het goddelijke.
Terwijl de bijbel toch helder is:
Zo blijven dan geloof, hoop en liefde en daarvan is de liefde het belangrijkste.
Rechtvaardigheid staat er niet eens bij.
En dat terwijl het christendom gebaseerd is op genade en niet op rechtvaardigheid.

Is rechtvaardigheid dan geen uiting van liefde?

[peda]

Is rechtvaardigheid dan geen uiting van liefde?

Waarom staat Rechtvaardigheid in de praktijk zo haaks op Vergeving en Verzoening.
In het klassieke christendom wordt niet iedereen bij God binnengelaten, dat kan worden uitgelegd als Rechtvaardig.
In de Alverzoening wordt uiteindelijk iedereen door God binnengelaten, dat kan worden uitgelegd als Liefde.
Interpretatie van Liefde en Rechtvaardig bepaalt de uitslag.

[Messenger]

Het is de mens die rechtvaardigheid belangrijk vindt en dat projecteert op het goddelijke.
Terwijl de bijbel toch helder is:
Zo blijven dan geloof, hoop en liefde en daarvan is de liefde het belangrijkste.
Rechtvaardigheid staat er niet eens bij.
En dat terwijl het christendom gebaseerd is op genade en niet op rechtvaardigheid.

Is rechtvaardigheid dan geen uiting van liefde?

Er is een hel, maar het is niet wat jij denkt en je ervaart het niet om de redenen die
je zijn gegeven.
Wat is dan de hel?
Het is de ervaring van de slechtst mogelijke uitkomst van je keuzes, beslissingen en
creaties. Het is het natuurlijke gevolg van elke gedachte die Mij ontkent of nee zegt
tegen Wie jij bent in relatie tot Mij.
Het is de pijn die je lijdt als gevolg van verkeerd denken. Maar zelfs het begrip
'verkeerd denken' is geen goede omschrijving, omdat iets wat verkeerd is eigenlijk
niet bestaat.
Hel is het tegenovergestelde van vreugde. Het is onvervuld zijn. Het is weten Wie
en Wat je bent, maar dat niet kunnen ervaren Het is wezenloos zijn. Dat is de hel en er
is niets ergers voor je ziel.
Maar de hel bestaat niet op een bepaalde plaats, zoals jullie hebben gefantaseerd,
waar je eeuwig in de vlammen brandt of tot in de oneindigheid wordt gemarteld.
Welk doel zou Ik daarmee kunnen hebben?
Zelfs al had Ik de uitgesproken ongoddelijke gedachte dat jullie de hemel niet
'verdienen', waarom zou Ik dan de behoefte hebben een bepaald soort wraak of
straf te zoeken vanwege jullie falen? Zou het niet veel eenvoudiger voor Mij zijn
Mij gewoon van jullie te ontdoen? Welk wraakzuchtig deel van Mij vereist dat Ik
jullie onderwerp aan eeuwig lijden op een niveau dat met geen enkele pijn valt te
beschrijven?
Indien je antwoord neerkomt op de behoefte aan gerechtigheid, zou het dan niet
rechtvaardig genoeg zijn om jullie gewoon de gemeenschap met Mij in de hemel te
ontzeggen? Is een eeuwigdurende toediening van pijn noodzakelijk?
Ik zeg je dat er na de dood geen ervaring is zoals jullie hebben bedacht in je op
angst gebaseerde theologieën. Er is echter wel de ervaring van de ziel die zo
ongelukkig is, zo onvolledig, zoveel minder dan het geheel, zo zeer van Gods
grootste vreugde gescheiden, dat dat voor jouw ziel de hel zou zijn. Maar Ik zeg je:
Ik stuur je daar niet heen, noch is het Mijn verantwoordelijkheid dat je door die
ervaring wordt bezocht. Jij, jijzelf, schept de ervaring, telkens wanneer en op welke
wijze ook je jouw Zelf scheidt van je eigen hoogste gedachte over jezelf. Jij, jijzelf,
schept de ervaring telkens wanneer je jezelf ontkent; telkens wanneer je afwijst Wie
en Wat je werkelijk bent.
Nochtans is ook deze ervaring nooit eeuwigdurend. Dat kan gewoonweg niet, want
het is niet Mijn opzet dat je van Mij voor eeuwig en eeuwig gescheiden blijft.
Sterker nog, zoiets is een onmogelijkheid, want om een dergelijke gebeurtenis te
verwerkelijken zou niet alleen jij moeten ontkennen Wie je bent, maar Ik eveneens.

[peda]

De RK Kerk gaat officieel niet voor Alverzoening, maar wel voor gescheidenheid van God voor velen.
De scherpe kantjes gaan er inmiddels wel vanaf, maar dat niet iedereen na de dood bij God Thuiskomt, blijft wel het credo van de Kerk.
Deze positie staat haaks op de main-stream esoterische overtuiging waarbij op de lange termijn voor iedereen op eigen kracht het Thuis-komen mogelijk is. Onoverbrugbare tegenstelling in overtuiging derhalve.
Zeker een andere onoverbrugbare overtuiging en stilstaan bij de onoverbrugbaarheid dat is de bedoeling van dit topic.

[HJW]

Is rechtvaardigheid dan geen uiting van liefde?

Dat kan. Maar wat ik vaak daarbij zie is dat rechtvaardigheid boen Liefde gaat uitsteken.
Jezus vergaf mensen, dat gaat veel verder dan rechtvaardigheid.

[Yours]

De RK Kerk gaat officieel niet voor Alverzoening, maar wel voor gescheidenheid van God voor velen.
De scherpe kantjes gaan er inmiddels wel vanaf, maar dat niet iedereen na de dood bij God Thuiskomt, blijft wel het credo van de Kerk.
Deze positie staat haaks op de main-stream esoterische overtuiging waarbij op de lange termijn voor iedereen op eigen kracht het Thuis-komen mogelijk is. Onoverbrugbare tegenstelling in overtuiging derhalve.
Zeker een andere onoverbrugbare overtuiging en stilstaan bij de onoverbrugbaarheid dat is de bedoeling van dit topic.

Er zijn natuurlijk veel mensen die sterven die het nodige op hun kerfstok hebben. Dat men dan niet meteen naar de hemel gaat lijkt mij duidelijk (waar de Walsch-gelovigen het natuurlijk niet mee eens zijn).
Wat ik het goedmaken van karma/oorzaak en gevolg noem is voor de RK-kerk het vagevuur/de hel. Die kerk houdt daar graag aan vast, want dat bindt de mensen aan haar. Zij houden de gelovigen voor dat Jezus voor hun zonden aan het kruis is gestorven, waardoor die kerk o.a. als ‘vergevende’ macht in naam van die Jezus kan blijven bestaan. Die kerk bestaat onder meer dan ook bij de gratie van deze en andere rituelen die men heeft bedacht. Daarom propageert men de Alverzoening ook niet, want dat gaat in tegen die strategie.

[Messenger]

De RK Kerk gaat officieel niet voor Alverzoening, maar wel voor gescheidenheid van God voor velen.
De scherpe kantjes gaan er inmiddels wel vanaf, maar dat niet iedereen na de dood bij God Thuiskomt, blijft wel het credo van de Kerk.
Deze positie staat haaks op de main-stream esoterische overtuiging waarbij op de lange termijn voor iedereen op eigen kracht het Thuis-komen mogelijk is. Onoverbrugbare tegenstelling in overtuiging derhalve.
Zeker een andere onoverbrugbare overtuiging en stilstaan bij de onoverbrugbaarheid dat is de bedoeling van dit topic.

Er zijn natuurlijk veel mensen die sterven die het nodige op hun kerfstok hebben. Dat men dan niet meteen naar de hemel gaat lijkt mij duidelijk (waar de Walsch-gelovigen het natuurlijk niet mee eens zijn).
Wat ik het goedmaken van karma/oorzaak en gevolg noem is voor de RK-kerk het vagevuur/de hel. Die kerk houdt daar graag aan vast, want dat bindt de mensen aan haar. Zij houden de gelovigen voor dat Jezus voor hun zonden aan het kruis is gestorven, waardoor die kerk o.a. als ‘vergevende’ macht in naam van die Jezus kan blijven bestaan. Die kerk bestaat onder meer dan ook bij de gratie van deze en andere rituelen die men heeft bedacht. Daarom propageert men de Alverzoening ook niet, want dat gaat in tegen die strategie.

Dit zegt God in de boeken van Walsch over Jezus:

Ik zeg je: er bestaat geen samenloop van omstandigheden en niets gebeurt bij
toeval. Elke gebeurtenis en elk avontuur roep jij Over jezelf af opdat je kunt
scheppen en ervaren Wie je werkelijk bent. Alle ware meesters weten dit. Dat is
waarom mystieke meesters onverstoord blijven wanneer hun de vreselijkste dingen
van het leven overkomen (zoals jij het zou noemen).
De grote leermeesters van het christendom begrijpen dit. Zij weten dat Jezus niet
verstoord was over de kruisiging, maar deze verwachtte. Hij had de mogelijkheid
ervan weg te lopen, maar Hij deed het niet. Hij had het proces op elk moment
kunnen onderbreken. Hij beschikte over die macht. Toch deed Hij het niet. Hij
stond toe dat Hij gekruisigd werd zodat Hij kon instaan voor de eeuwige verlossing
van de mens. Zie, zei Hij, wat Ik kan doen. Zie wat waarheid is. En weet dat jij deze
dingen, en nog meer, ook zult doen. Want heb Ik niet gezegd dat jullie goden zijn?
Toch geloven jullie dat niet. Als jullie dan niet in jezelf kunnen geloven, geloof dan
in Mij.
Het was uit mededogen dat Jezus smeekte om een manier -en Hij schiep die -de
wereld dusdanig te beïnvloeden dat allen naar de hemel konden komen
(zelfverwerkelijking). En als er geen enkele andere weg was, dan maar door Hem.
Want Hij overwon ellende en dood. En jij zou dat ook kunnen doen.
De verhevenste les van Christus was niet dat je een eeuwigdurend leven zult
hebben, al is dat zo; niet dat je in broederschap met God zult leven, al is dat zo;
niet dat je alles zult bezitten wat je maar verlangt, al is dat zo.
Alles wat verlangd wordt is dit te weten. Want je bent de schepper van jouw
werkelijkheid en het leven kan zich niet anders aan je voordoen dan op de manier
waarop jij denkt dat dat gebeurt.
Door jouw denken ontstaat het leven. Dit is de eerste stap in de schepping. God de
Vader is het gedachteleven. Jouw denken is de ouder die geboorte geeft aan alle
dingen.

[peda]

Hallo Yours,

De gedachte aan de Alverzoening heeft oude kaarten. Reeds bij een aantal vroege kerkvaders werd daarover nagedacht.
Dat nadenken gaat theologisch ook in onze tijd nog steeds voort. Vooral in protestantse omgeving is de Alverzoening theologisch een thema. De "' klassiekers'' wijzen Alverzoening vierkant van de hand, omdat aldaar het voor alle eeuwigheid geldende schuld en boete principe van de Rechtvaardigheid vooraan in de rij staat .
De niet te overbruggen andere kijk op het religieuze onderwerp inzake Vergeving en Verzoening, kortom Goddelijke Genade voor wie ? Een universeel antwoord komt er in ieder geval niet, dat is zeker.

[Robert Frans]

Indien je antwoord neerkomt op de behoefte aan gerechtigheid, zou het dan niet
rechtvaardig genoeg zijn om jullie gewoon de gemeenschap met Mij in de hemel te
ontzeggen? Is een eeuwigdurende toediening van pijn noodzakelijk?

Maar die ontzegging van Gods gemeenschap in de hemel is nu precies wat de hel is. Al die beelden zijn enkel, wel, beeldspraak daarvan. Want zonder God is er geen licht, geen liefde, geen geluk, geen goedheid. De hemel is niets anders dan de volmaakte vereniging met God, iets wat we hier op aarde al kunnen proeven. Al die beelden zijn enkel, wel, beeldspraak daarvan. Bedenk wel dat God niet enkel liefdevol, goed en rechtvaardig is. Hij ís liefde. Hij ís goedheid. Hij ís rechtvaardigheid.

Hier op aarde zie je al dat mensen soms liever voor de eigen trots en koppigheid kiezen dan voor nederigheid en verzoening, ook al zouden ze van het laatste veel gelukkiger worden. Hele ruzies die maar blijven doorwoekeren, omdat niemand de eerste, nederige stap naar verzoening wil zetten en iedereen wacht tot de ander dat wél doet. Dat begint vaak al op kinderleeftijd: het kind mag weer gezellig beneden spelen als ze sorry heeft gezegd tegen haar zusje voor die klap, maar blijft liever boven op kamer ongelukkig zitten mokken. En probeert zelfs soms zich heel zielig te gedragen, in de hoop dat vader of moeder uit een ongepast medelijden naar boven komt om haar alsnog beneden toe te laten.

De hel is dus niets anders dan de eigen keuze van iemand om zonder God verder te leven, omdat hij de grauwheid van de zonde verkiest boven het allesdoordringende licht van Gods liefde. Liever heersen in de hel dan dienen in de hemel, koste wat het kost. Liever macht dan liefde. De helbewoner straft er zichzelf en zou feitelijk alsnog naar de hemel kunnen als hij dat maar zou willen; hij heeft zelf de sleutel van zijn kerker in de hand. Maar hij wil niet, tenzij om van de hemel een uitbreiding van de hel te maken, wat uiteraard niet mogelijk is. Dus blijft hij eeuwig daar, gepijnigd en verteerd door zijn eigen zonden en halsstarrigheid.

We kunnen kinderen gemakkelijk vergeven dat ze bang zijn voor de duisternis;
een echte tragedie is het pas wanneer volwassenen bang zijn voor het daglicht.
-Plato

[Yours]

Er zijn natuurlijk veel mensen die sterven die het nodige op hun kerfstok hebben. Dat men dan niet meteen naar de hemel gaat lijkt mij duidelijk (waar de Walsch-gelovigen het natuurlijk niet mee eens zijn).
Wat ik het goedmaken van karma/oorzaak en gevolg noem is voor de RK-kerk het vagevuur/de hel. Die kerk houdt daar graag aan vast, want dat bindt de mensen aan haar. Zij houden de gelovigen voor dat Jezus voor hun zonden aan het kruis is gestorven, waardoor die kerk o.a. als ‘vergevende’ macht in naam van die Jezus kan blijven bestaan. Die kerk bestaat onder meer dan ook bij de gratie van deze en andere rituelen die men heeft bedacht. Daarom propageert men de Alverzoening ook niet, want dat gaat in tegen die strategie.

Dit zegt God in de boeken van Walsch over Jezus:

Ik zeg je: er bestaat geen samenloop van omstandigheden en niets gebeurt bij
toeval. Elke gebeurtenis en elk avontuur roep jij Over jezelf af opdat je kunt
scheppen en ervaren Wie je werkelijk bent. Alle ware meesters weten dit. Dat is
waarom mystieke meesters onverstoord blijven wanneer hun de vreselijkste dingen
van het leven overkomen (zoals jij het zou noemen).
De grote leermeesters van het christendom begrijpen dit. Zij weten dat Jezus niet
verstoord was over de kruisiging, maar deze verwachtte. Hij had de mogelijkheid
ervan weg te lopen, maar Hij deed het niet. Hij had het proces op elk moment
kunnen onderbreken. Hij beschikte over die macht. Toch deed Hij het niet. Hij
stond toe dat Hij gekruisigd werd zodat Hij kon instaan voor de eeuwige verlossing
van de mens. Zie, zei Hij, wat Ik kan doen. Zie wat waarheid is. En weet dat jij deze
dingen, en nog meer, ook zult doen. Want heb Ik niet gezegd dat jullie goden zijn?
Toch geloven jullie dat niet. Als jullie dan niet in jezelf kunnen geloven, geloof dan
in Mij.
Het was uit mededogen dat Jezus smeekte om een manier -en Hij schiep die -de
wereld dusdanig te beïnvloeden dat allen naar de hemel konden komen
(zelfverwerkelijking). En als er geen enkele andere weg was, dan maar door Hem.
Want Hij overwon ellende en dood. En jij zou dat ook kunnen doen.
De verhevenste les van Christus was niet dat je een eeuwigdurend leven zult
hebben, al is dat zo; niet dat je in broederschap met God zult leven, al is dat zo;
niet dat je alles zult bezitten wat je maar verlangt, al is dat zo.
Alles wat verlangd wordt is dit te weten. Want je bent de schepper van jouw
werkelijkheid en het leven kan zich niet anders aan je voordoen dan op de manier
waarop jij denkt dat dat gebeurt.
Door jouw denken ontstaat het leven. Dit is de eerste stap in de schepping. God de
Vader is het gedachteleven. Jouw denken is de ouder die geboorte geeft aan alle
dingen.

Sorry, Messenger, maar Walsch is geen gesprekspartner voor mij. Hij beweert dat de schepper van het diepste kwaad direct na zijn fysieke dood naar de hemel ging/is gegaan. Daar heeft Walsch een quasi-diepzinnige filosofie omheen gebouwd.
Echter: mij bewijst het alleen maar dat het denken van die betreffende mens H. zelf het diepste kwaad heeft geschapen/schept, waarmee die zijn eigen karma/oorzaak en gevolg bepaalde/bepaalt. Niets meer en niets minder dan dat.

[Snelheid]

Een andere overtuiging zet geen zoden aan de dijk Bami is anders dan Nasi .....dus wat wil men nou dat er maar een echte overtuiging is en die ligt in het openbaar op straat zo voor het grijpen die de echte Waarheid wil omarmen.

[peda]

De hel is dus niets anders dan de eigen keuze van iemand om zonder God verder te leven, omdat hij de grauwheid van de zonde verkiest boven het allesdoordringende licht van Gods liefde. Liever heersen in de hel dan dienen in de hemel, koste wat het kost. Liever macht dan liefde. De helbewoner straft er zichzelf en zou feitelijk alsnog naar de hemel kunnen als hij dat maar zou willen; hij heeft zelf de sleutel van zijn kerker in de hand. Maar hij wil niet, tenzij om van de hemel een uitbreiding van de hel te maken, wat uiteraard niet mogelijk is. Dus blijft hij eeuwig daar, gepijnigd en verteerd door zijn eigen zonden en halsstarrigheid.

Hallo Robert Frans,

Eigenlijk een variant van de Alverzoening, die mij doet denken aan de uitwerking die de Anglicaan Bonting gegeven heeft aan het onderwerp Alverzoening.
Geen door God opgelegde eeuwige verwijdering, maar een eigen keuze na de dood, welke keuze door betrokkenen kan worden herzien, met als resultaat alsnog "" Thuiskomen "'.
Bonting zag zo'n keuze verandering als het gevolg van voortgaande geestelijke groei na de dood.
Een voortgaande geestelijke groei na de dood en daarmede samenhangend het tot God kunnen komen na de dood, is uiteraard niet het credo van die gelovigen die "" zo de boom valt bij de biologische dood, zo valt het oordeel "' volgen.

[Robert Frans]

Hallo Robert Frans,

Eigenlijk een variant van de Alverzoening, die mij doet denken aan de uitwerking die de Anglicaan Bonting gegeven heeft aan het onderwerp Alverzoening.
Geen door God opgelegde eeuwige verwijdering, maar een eigen keuze na de dood, welke keuze door betrokkenen kan worden herzien, met als resultaat alsnog "" Thuiskomen "'.
Bonting zag zo'n keuze verandering als het gevolg van voortgaande geestelijke groei na de dood.
Een voortgaande geestelijke groei na de dood en daarmede samenhangend het tot God kunnen komen na de dood, is uiteraard niet het credo van die gelovigen die "" zo de boom valt bij de biologische dood, zo valt het oordeel "' volgen.

Er wordt echter vanuit gegaan dat na je dood je als het ware volmaakt volgroeid bent in de keuze waar je hier op aarde in gegroeid bent, misschien pas in je laatste uur. Al op aarde kun je steeds vriendelijker of juist steeds bitterder worden en hoe meer keuzes je in een bepaalde richting maakt, hoe moeilijker het wordt om de andere richting in te slaan. Totdat je uiteindelijk een point of no return passeert en er geen weg meer terug is. Dat punt bereiken wij op aarde over het algemeen niet, daar we te kort daarvoor leven, de groei te traag gaat en God het ook niet toestaat dat het zover komt. Maar na de dood vallen tijd en ruimte weg en is elke ontwikkeling daardoor definitief, net als bij de engelen.

In de hemel (en straks op de nieuwe hemel en aarde) zijn mensen dus volmaakt vrij te doen wat zij maar willen, want alles wat zij doen zal goed zijn en volmaakt naar Gods wil. Zij verkiezen elke pijn van eventuele hemelse louteringen boven elke aardse genieting. In de hel daarintegen zijn mensen voor eeuwig gevangen in hun zonde, omdat zij nooit meer anders zullen willen. Zij kunnen Gods licht werkelijk niet meer verdragen en zullen blijven vluchten in de schaduw van het kwaad en daardoor verteerd worden, in een eeuwig spel van macht en hoogmoed.

Ik kan je het kleine boekje De grote scheiding van C.S. Lewis aanraden. Daarin mogen helbewoners via een bus de hemel in en daar zo lang blijven als ze willen. Overleden naasten en engelen proberen hen daarbij als gidsen te dienen om te gewennen aan het aanvankelijk zeer moeizame hemelse bestaan. Maar verreweg de meesten keren weer terug. Het boekje geeft daarbij een bijzonder beeld van de absolute werkelijkheid van de hemel, veel echter en groter nog dan dit universum, tegenover de schimmige luchtkastelen van de hel.

[Messenger]

Sorry, Messenger, maar Walsch is geen gesprekspartner voor mij. Hij beweert dat de schepper van het diepste kwaad direct na zijn fysieke dood naar de hemel ging/is gegaan. Daar heeft Walsch een quasi-diepzinnige filosofie omheen gebouwd.
Echter: mij bewijst het alleen maar dat het denken van die betreffende mens H. zelf het diepste kwaad heeft geschapen/schept, waarmee die zijn eigen karma/oorzaak en gevolg bepaalde/bepaalt. Niets meer en niets minder dan dat.

De mens H. is Hitler? Ik ga ervan uit dat je die bedoelt.

Hitler kon niets op zichzelf. Collectief bewustzijn in die tijd zorgde ervoor dat de wereld de Hitler-ervaring kreeg. De vrije wil van miljoenen zorgde ervoor dat Hitler boven zichzelf kon uitstijgen. De collectieve vrije wil van de wereld liet Hitler jarenlang begaan tot collectief men van gedachten veranderde en ingreep om de Hitler-ervaring te stoppen.

Dat is niet quasi-diepzinnig. Wij allen kunnen met onze vrije wil onuitsprekelijk mooie én lelijke dingen doen. Als de omstandigheden
zich ervoor lenen kun je daarmee grootse mooie en lelijke keuzes maken.

Er waren vele Hitlers nodig voor de Hitler-ervaring, op zichzelf kon hij niet doen waar het uiteindelijk toe leidde.

[Inktvlam]

Het probleem van de alverzoening is dat de mens een eigen vrije wil heeft. Je moet je ook willen laten verzoenen. We zijn geen robots of marionetten, maar in feite vrije mensen. We kunnen zelf kiezen en beslissen. Natuurlijk zou God een alverzoening willen, maar niet ieder mens wil verzoening. Sommige mensen zijn wat betreft hun innerlijk door en door hel en de goddelijke geestelijke wereld is hen totaal vreemd.
Dit schrijft Lorber o.a. over de hel.
viewtopic.php?p=303384#p303384

[HJW]

Het probleem van de alverzoening is dat de mens een eigen vrije wil heeft. Je moet je ook willen laten verzoenen. We zijn geen robots of marionetten, maar in feite vrije mensen. We kunnen zelf kiezen en beslissen. Natuurlijk zou God een alverzoening willen, maar niet ieder mens wil verzoening. Sommige mensen zijn wat betreft hun innerlijk door en door hel en de goddelijke geestelijke wereld is hen totaal vreemd.
Dit schrijft Lorber o.a. over de hel.
viewtopic.php?p=303384#p303384

In dit leven kun je gelijk hebben. Maar is dit leven het enige dat er is ? Een eenmalige gebeurtenis op dit planeetje en daar moet het dan gebeuren ?
Voor de eeuwigheid ?
Ja, voor een aantal mensen is de geestelijke wereld totaal vreemd. Om welke reden dan ook.
Moet je ze daarvoor veroordelen ?