Een andere overtuiging.

[Messenger]

Dit zei Jezus er over:

Ik heb het Jezus zelf nooit horen zeggen...

[Pyro_123]

Dit zei Jezus er over:

Ik heb het Jezus zelf nooit horen zeggen...

Wat god bij monde van Walsch zegt, heb je god ook nooit zelf horen zeggen denk ik? Dus wat is precies je argument?

[Messenger]

Ik heb het Jezus zelf nooit horen zeggen...

Wat god bij monde van Walsch zegt, heb je god ook nooit zelf horen zeggen denk ik? Dus wat is precies je argument?

Dat ik niet zomaar aanneem dat de citaten van Jezus allemaal van Jezus zelf kwamen. En de man zou ruim 2000 jaar geleden geleefd hebben.

Walsch beweert gesprekken te hebben met God en heeft daar vele boeken van geschreven.
Ik heb ervaringen gehad waarbij ik de beschrijving en bevestiging daarvan vond in de boeken van Walsch. Als ik ze lees voelt het daardoor ook alsof God tegen mij spreekt.
En als ik er vragen over heb kan ik die nog aan Walsch stellen.

[Tufkah]

Het is bekend dat Jezus geen letter heeft geschreven, des te opmerkelijker dat de Evangelisten dit werk hebben kunnen afleveren. Dat verteld mij dat de Evangelisten de waarheid kenden. Verder hadden ze geen gesprekken met God, maar was de informatie afkomstig van de Zoon van God.

[Tufkah]

Overigens is Jezus geen concurrent van Walsch of een ander. Jezus is uniek , juist omdat hij de Zoon van God is. Dat ik de door mij gewaardeerde Rumi citeer wil alleen maar zeggen dat Rumi ook de Weg moet zijn gegaan. Er is maar een 'aankomstplek' en die is universeel.

[Inktvlam]

Het is bekend dat Jezus geen letter heeft geschreven ...

Brieven van Jezus en Abgarus. Hoewel gedicteerd, niet door Jezus zelf geschreven (als ik me goed herinner).
viewtopic.php?p=223343#p223343

[Tufkah]

Het is bekend dat Jezus geen letter heeft geschreven ...

Brieven van Jezus en Abgarus. Hoewel gedicteerd, niet door Jezus zelf geschreven (als ik me goed herinner).
viewtopic.php?p=223343#p223343

https://www.nieuweopenbaring.nl/boeken-lezen/16/

Ik heb even de antwoorden van Jezus gelezen, het komt mij niet echt 'Jezus-achtig' over. Waar het Thomas Evangelie wel authentiek overkomt, net zoals het Evangelie van Maria Magdalena. Verder ben ik altijd geïnteresseerd in apocriefe evangelieën, maar buiten deze twee (Thomas en Maria Magdalena) heb ik nooit wat van belang gevonden.

[HJW]

Inderdaad. Zo volgt mijn opvatting over vrijheid de normale logica. Als iemand mij tot ander inzicht zou willen brengen over een onderwerp, laten we zeggen een basiswaarde zoals Bonjour het omschreef, dan is het aan diegene om met argumenten / informatie te komen. Vind ik die argumenten niet overtuigend, dan houd ik het bij mijn waarden. Ik kan dan zo vrij zijn afstand te nemen van de ander met andere waarden, zijn 'hemel' te verlaten, zeg maar.
Dat wordt niet plotseling anders als die ander het Opperwezen betreft. Ik ga er qua ethiek vanzelfsprekend vanuit dat het Opperwezen mijn vrijheid van gedachten en keuze om al dan niet in zijn nabijheid te verkeren, respecteert.
Ik vind dit soort consistentie vanzelfsprekend, zie ook niet wat het probleem nou is.

Je hebt volledige vrijheid van gedachten. Wil je niet terug naar de Bron, dan is dat je goed recht. De verloren zoon kon rustig vertrekken en kreeg zelfs zijn erfdeel mee. Hij wilde weg en er werd hem niets in de weg gelegd.
De Vader (waar is de Moeder ??) wachtte vervolgens rustig af tot de zoon besloot terug te keren.
Natuurlijk kun je dan weer vertrekken, dat lijkt me logisch. Een volgende reis.
Het verhaal van de verloren zoon geeft dus aan dat de vrijheid om niet bij de Bron te willen verkeren volledig gerespecteerd wordt.

Het geeft ook aan dat er bij thuiskomst geen oordeel is, geen afweging van wat je wel en niet gedaan hebt, geen levensschouw.
De reis is dan voorbij. Zint de uitkomst je niet, dan kun je rustig weer op reis.

[Pyro_123]

Inderdaad. Zo volgt mijn opvatting over vrijheid de normale logica. Als iemand mij tot ander inzicht zou willen brengen over een onderwerp, laten we zeggen een basiswaarde zoals Bonjour het omschreef, dan is het aan diegene om met argumenten / informatie te komen. Vind ik die argumenten niet overtuigend, dan houd ik het bij mijn waarden. Ik kan dan zo vrij zijn afstand te nemen van de ander met andere waarden, zijn 'hemel' te verlaten, zeg maar.
Dat wordt niet plotseling anders als die ander het Opperwezen betreft. Ik ga er qua ethiek vanzelfsprekend vanuit dat het Opperwezen mijn vrijheid van gedachten en keuze om al dan niet in zijn nabijheid te verkeren, respecteert.
Ik vind dit soort consistentie vanzelfsprekend, zie ook niet wat het probleem nou is.

Je hebt volledige vrijheid van gedachten. Wil je niet terug naar de Bron, dan is dat je goed recht. De verloren zoon kon rustig vertrekken en kreeg zelfs zijn erfdeel mee. Hij wilde weg en er werd hem niets in de weg gelegd.
De Vader (waar is de Moeder ??) wachtte vervolgens rustig af tot de zoon besloot terug te keren.
Natuurlijk kun je dan weer vertrekken, dat lijkt me logisch. Een volgende reis.
Het verhaal van de verloren zoon geeft dus aan dat de vrijheid om niet bij de Bron te willen verkeren volledig gerespecteerd wordt.

Het geeft ook aan dat er bij thuiskomst geen oordeel is, geen afweging van wat je wel en niet gedaan hebt, geen levensschouw.
De reis is dan voorbij. Zint de uitkomst je niet, dan kun je rustig weer op reis.

Je kunt ook een ander verhaal als uitgangspunt nemen: dat van Abraham. Die verliet z'n thuis, vader, moeder, alle bronnen die hij kende. Hij ging op reis met onbekende bestemming, en keerde nooit meer terug. Abraham wordt beschouwd als aartsvader van de abrahamistische religies. Verschillende verhalen met verschillende premissen.

[Mullog]

.... (waar is de Moeder ??) ...

Precies waar het op een bepaalde manier mis gaat met deze verhalen. Voor de lezers in de tijd dat ze geschreven en verteld werden was de moeder niet relevant. Gelezen in de huidige tijd wordt daar een vraag over gesteld. Je kunt dan de vraag stellen waar we nog meer afwijkend interpreteren en daardoor afwijken van wat de schrijver ons wil vertellen.

[HJW]

Je kunt ook een ander verhaal als uitgangspunt nemen: dat van Abraham. Die verliet z'n thuis, vader, moeder, alle bronnen die hij kende. Hij ging op reis met onbekende bestemming, en keerde nooit meer terug. Abraham wordt beschouwd als aartsvader van de abrahamistische religies. Verschillende verhalen met verschillende premissen.

Het eerste spreekt mij wel aan, alle bronnen die je kent achter je laten om in vertrouwen met onbekende bestemming te vertrekken.
Dat is ook het kruispunt waar ik op sta: Jezus en alles achter je laten en met vertrouwen gaan.

Dat Abraham nooit terugkeerde…..hoe zie jij dat voor jezelf ?

[HJW]

Precies waar het op een bepaalde manier mis gaat met deze verhalen. Voor de lezers in de tijd dat ze geschreven en verteld werden was de moeder niet relevant. Gelezen in de huidige tijd wordt daar een vraag over gesteld. Je kunt dan de vraag stellen waar we nog meer afwijkend interpreteren en daardoor afwijken van wat de schrijver ons wil vertellen.

Op zich klopt dat, je kiest alleen de negatieve uitleg.
Je kan ook stellen: hoe kunnen de teksten mij in deze tijd nog inspireren.

[Pyro_123]

Je kunt ook een ander verhaal als uitgangspunt nemen: dat van Abraham. Die verliet z'n thuis, vader, moeder, alle bronnen die hij kende. Hij ging op reis met onbekende bestemming, en keerde nooit meer terug. Abraham wordt beschouwd als aartsvader van de abrahamistische religies. Verschillende verhalen met verschillende premissen.

Het eerste spreekt mij wel aan, alle bronnen die je kent achter je laten om in vertrouwen met onbekende bestemming te vertrekken.
Dat is ook het kruispunt waar ik op sta: Jezus en alles achter je laten en met vertrouwen gaan.

Dat Abraham nooit terugkeerde…..hoe zie jij dat voor jezelf ?

Hoe verhoudt de bekende 'terugkeer' bestemming van het verloren zoon verhaal zich tot de onbekende bestemming van Abraham?
De achtergrond is de suggestie die Bonjour te berde bracht: je komt aan op een bestemming, maar dan blijkt er iets aan de hand te zijn: die bestemming hanteert andere kernwaarden dan de jouwe. Ga je dan zeggen, dit is de Bron, joepie ik ben Thuis, dus dan pas ik mijn basiswaarden wel aan ook al ben ik het er eigenlijk niet mee eens? Of iets anders?

[Mullog]

Precies waar het op een bepaalde manier mis gaat met deze verhalen. Voor de lezers in de tijd dat ze geschreven en verteld werden was de moeder niet relevant. Gelezen in de huidige tijd wordt daar een vraag over gesteld. Je kunt dan de vraag stellen waar we nog meer afwijkend interpreteren en daardoor afwijken van wat de schrijver ons wil vertellen.

Op zich klopt dat, je kiest alleen de negatieve uitleg.
Je kan ook stellen: hoe kunnen de teksten mij in deze tijd nog inspireren.

Het is niet negatief bedoeld. Ik zeg daarom ook alleen maar dat er van de bedoeling van de schrijver (mogelijk) wordt afgeweken. Ik geef bewust geen oordeel.

De vraag "hoe kunnen de teksten mij in deze tijd nog inspireren." is een boeiende vraag. Je hebt het over teksten waarin zaken die nu als verwerpelijk worden gezien volstrekt normaal worden gevonden. Bijvoorbeeld slavernij. Je moet er dus 2 millenia aan maatschappelijke, sociale en culturele ontwikkeling op loslaten om ze in onze tijd te kunnen plaatsen.

[Petra]

Op zich klopt dat, je kiest alleen de negatieve uitleg.
Je kan ook stellen: hoe kunnen de teksten mij in deze tijd nog inspireren.

Het is niet negatief bedoeld. Ik zeg daarom ook alleen maar dat er van de bedoeling van de schrijver (mogelijk) wordt afgeweken. Ik geef bewust geen oordeel.

De vraag "hoe kunnen de teksten mij in deze tijd nog inspireren." is een boeiende vraag. Je hebt het over teksten waarin zaken die nu als verwerpelijk worden gezien volstrekt normaal worden gevonden. Bijvoorbeeld slavernij. Je moet er dus 2 millenia aan maatschappelijke, sociale en culturele ontwikkeling op loslaten om ze in onze tijd te kunnen plaatsen.

Op zich is het verhaal van de alleenstaande vader die een kindje maakt met een mevrouw die met een ander verloofd is, waarna dat kindje door zijn bonuspapa wordt opgevoed… Best wel een modern verhaal.

[HJW]

Het is niet negatief bedoeld. Ik zeg daarom ook alleen maar dat er van de bedoeling van de schrijver (mogelijk) wordt afgeweken. Ik geef bewust geen oordeel.

De vraag "hoe kunnen de teksten mij in deze tijd nog inspireren." is een boeiende vraag. Je hebt het over teksten waarin zaken die nu als verwerpelijk worden gezien volstrekt normaal worden gevonden. Bijvoorbeeld slavernij. Je moet er dus 2 millenia aan maatschappelijke, sociale en culturele ontwikkeling op loslaten om ze in onze tijd te kunnen plaatsen.

En dan wijkt het af en dan ?
Teksten die nu verwerpelijk zijn inspireren mij dan ook niet.

Heb je naaste lief, heb je vijanden lief, voedt de hongerigen, bezoek de gevangenen, keer de andere wang toe.
Begeer niet wat van je naaste is, het juk is zacht en de last licht.
Zo blijven geloof, hoop en liefde en daarvan is de liefde het belangrijkste.
Als gij gelooft de werken die ik doe, zult gij ze ook doen en grotere.
Geen kwaad met kwaad vergelden, maar overwin het kwade door het goede.

Naast inspiratie is het voor veel mensen ook een bemoediging.
Deze basis gedachten kun je zonder al te veel moeite in het heden opnieuw vorm geven.

[Tufkah]

Onderweg naar een onbekende be'stemming' is weer een andere onderweg dan onderweg naar morgen. Iedere be'stemming' kent zo zijn eigen stemming. Je bent afgestemd met je stemming op de bestemming waar je nu bent. Je kunt het wel beredeneren, maar daarmee ben je nog niet op je bestemming. De hamvraag is, wat is 'dat' wat afstemt op de bestemming?

[HJW]

Hoe verhoudt de bekende 'terugkeer' bestemming van het verloren zoon verhaal zich tot de onbekende bestemming van Abraham?
De achtergrond is de suggestie die Bonjour te berde bracht: je komt aan op een bestemming, maar dan blijkt er iets aan de hand te zijn: die bestemming hanteert andere kernwaarden dan de jouwe. Ga je dan zeggen, dit is de Bron, joepie ik ben Thuis, dus dan pas ik mijn basiswaarden wel aan ook al ben ik het er eigenlijk niet mee eens? Of iets anders?

Met 8 miljard mensen alleen al op deze aardbol zullen er veel verschillende wegen zijn. De ene reis is gelukkig niet de andere.
Ik heb vrij veel BDE's gelezen en daaruit komt unaniem naar voren: de Liefde is overweldigend. Ik heb geen enkel verhaal gelezen van iemand die zei: ik heb die Liefde ervaren.....en ik vond het maar niks.
Vertrouw op de Onvoorwaardelijke Liefde.

[Mullog]

...
En dan wijkt het af en dan ?
Teksten die nu verwerpelijk zijn inspireren mij dan ook niet.
...

En dan? Dan, verder niks... Iedereen kan eruit halen wat men wil.

Maar hoe kun je heb je naaste lief als jezelf rijmen met een richtlijn dat je strafbaar bent als een slaaf binnen drie dagen na een afstraffing sterft en niet als dat na vier dagen gebeurt. Want die richtlijn staat ook ergens in de bijbel. Het wordt allemaal nogal willekeurig.

[Yours]

Ik heb vrij veel BDE's gelezen en daaruit komt unaniem naar voren: de Liefde is overweldigend. Ik heb geen enkel verhaal gelezen van iemand die zei: ik heb die Liefde ervaren.....en ik vond het maar niks.

Waarvan akte!

[Pyro_123]

Hoe verhoudt de bekende 'terugkeer' bestemming van het verloren zoon verhaal zich tot de onbekende bestemming van Abraham?
De achtergrond is de suggestie die Bonjour te berde bracht: je komt aan op een bestemming, maar dan blijkt er iets aan de hand te zijn: die bestemming hanteert andere kernwaarden dan de jouwe. Ga je dan zeggen, dit is de Bron, joepie ik ben Thuis, dus dan pas ik mijn basiswaarden wel aan ook al ben ik het er eigenlijk niet mee eens? Of iets anders?

Met 8 miljard mensen alleen al op deze aardbol zullen er veel verschillende wegen zijn. De ene reis is gelukkig niet de andere.
Ik heb vrij veel BDE's gelezen en daaruit komt unaniem naar voren: de Liefde is overweldigend. Ik heb geen enkel verhaal gelezen van iemand die zei: ik heb die Liefde ervaren.....en ik vond het maar niks.
Vertrouw op de Onvoorwaardelijke Liefde.

Je gaat dus om te beginnen niet mee in de suggestie van Bonjour. In plaats daarvan lijkt je visie te zijn: iedereen op deze aarde is een verloren zoon/dochter die bij de fysieke dood meteen automatisch weer Thuis is bij de Bron van de Onvoorwaardelijke Liefde. (correct me if I'm wrong)
Ik zie niet echt iets om over door te praten met deze premisse omdat die in mijn beleving volledig eendimensionaal is.

[HJW]

Maar hoe kun je heb je naaste lief als jezelf rijmen met een richtlijn dat je strafbaar bent als een slaaf binnen drie dagen na een afstraffing sterft en niet als dat na vier dagen gebeurt. Want die richtlijn staat ook ergens in de bijbel. Het wordt allemaal nogal willekeurig.

Voor een buitenstaande zal het willekeurig zijn. Zoals gezegd: er zijn inspirerende en niet-inspirerende teksten. Je noemt uiteraard een niet-inspirerende.
Dat zegt ook wel weer wat. Atheïsten plukken altijd het negatieve eruit als voorbeeld.
Helaas.

[HJW]

Je gaat dus om te beginnen niet mee in de suggestie van Bonjour. In plaats daarvan lijkt je visie te zijn: iedereen op deze aarde is een verloren zoon/dochter die bij de fysieke dood meteen automatisch weer Thuis is bij de Bron van de Onvoorwaardelijke Liefde. (correct me if I'm wrong)
Ik zie niet echt iets om over door te praten met deze premisse omdat die in mijn beleving volledig eendimensionaal is.

Nee, dat stel ik niet. Integendeel. Ik heb niet dezelfde gedachten als Walsch en Messenger hierover.
Ik stel dat voor de één de reis veel langer kan en zal zijn dan voor de ander. En dat past allemaal niet in één verschijningsvorm op deze bol.
Er zijn zoveel verschillende mogelijkheden. Misschien gaat de ene persoon wel gelijk terug naar de Bron want het was een gekozen eenmalige ervaring en gaat de ander van huis met een onbekende bestemming en onbekende lengte. Als je al in lineaire tijd gelooft.
Misschien komt de ene persoon wel 100 keer terug hier en de ander nooit.

Hoe kijk jij er naar ?

[Mullog]

Maar hoe kun je heb je naaste lief als jezelf rijmen met een richtlijn dat je strafbaar bent als een slaaf binnen drie dagen na een afstraffing sterft en niet als dat na vier dagen gebeurt. Want die richtlijn staat ook ergens in de bijbel. Het wordt allemaal nogal willekeurig.

Voor een buitenstaande zal het willekeurig zijn. Zoals gezegd: er zijn inspirerende en niet-inspirerende teksten. Je noemt uiteraard een niet-inspirerende.
Dat zegt ook wel weer wat. Atheïsten plukken altijd het negatieve eruit als voorbeeld.
Helaas.

Ik weet niet waarom je er nu atheïsme bij haalt.

Jij vindt het een niet inspirerende tekst (over slavernij). Ik denk dat er mensen zijn die daar wel een vorm van inspiratie uit halen. Of dat atheïsten zijn is dan maar weer de vraag.

[HJW]

Ik weet niet waarom je er nu atheïsme bij haalt.

Jij vindt het een niet inspirerende tekst (over slavernij). Ik denk dat er mensen zijn die daar wel een vorm van inspiratie uit halen. Of dat atheïsten zijn is dan maar weer de vraag.

Ik haal het atheïsme erbij omdat opvalt, op dit forum, dat atheïsten de negatieve dingen eruit pikken, ook jij doet dat hier weer.
Ongetwijfeld zullen mensen uit allerlei teksten, negatieve en positieve, inspiratie halen. Ik heb het over positieve inspiratie.
Willekeur zie je overal. Richt je er liever op om positieve inspiratie te zoeken.