Tufkah schreef: 05 mei 2024, 12:36
Mijn weg is anders dan die van jou hè. Mijn hart moest eerst leeg gevast voordat God Zijn intrek kon nemen. En dat 'leeg vasten' als een daad van mijzelf is nog te sterk uitgedrukt. Dat klinkt alsof ik mijn hart actief kon leeg ruimen, zodat God Zijn intrek kon nemen. Zo was het ook niet. Ik kon alleen mijn onderscheiden-zijn zoveel mogelijk laten gaan en dan maar zien wat er van komt. Zolang er nog iets van mijzelf was, kon God Zijn intrek niet nemen, maar dat is een vaststelling achteraf.
God kan alleen Zij intrek nemen als…..is niet het aangeven van een ander pad maar wordt geponeerd als een universeel geldende voorwaarde.
Dat dat “moest” was dan een persoonlijke overtuiging, geen algemeen geldende kosmische wet.
Alsof je eerst je hele huis schoon moet hebben voordat de schoonmaker naar binnen mag.
Het is een keuze.
Je zit overigens nog steeds volop in het onderscheiden: geestelijk mens versus natuurmens, mensen van de smalle weg versus de mensen van de brede weg.
Je onderscheidt jezelf van Poetin, Trump, Netanyahu etc.
Op de stoffelijke aarde, is het voor de 100 % geestelijke mens in mijn ogen niet mogelijk om te leven.
De biologische mens moet meedoen met de biologische behoeftebevrediging en omdat alhier geen paradijs heerst, heeft iedereen te maken met concurrentie en concurrentie heeft weinig van doen met "' vergeestelijking "'.
Integendeel bij de concurrentie, kijkt een ieders eigenbelang om de hoek. Wie zelf het eigenbelang wegcijfert, heeft discipelen nodig die de biologisch benodigde zorg leveren.
Tijdelijke, kortstondige vergeestelijking is natuurlijk voor diegenen die het zonder verzorgende discipelen moeten doen wel mogelijk. Wie werkelijk 100 % wenst te vergeestelijken, moet zonder verzorgende discipelen, wachten op een eventuele toekomst na de dood.
Op de stoffelijke aarde leven we als een stoffelijk mens. Het geestelijk leven speelt zich dan ook af in de mens. De geestelijke mens heeft geen biologische behoefte bevrediging. Ergo: de geest kan niet eens biologische dingen doen, of dingen bezitten.
Het is dan ook te reduceren tot de kwestie: laat je de biologische mens zijn gang gaan in zijn behoeftebevrediging? Of laat je de geestelijke mens tot ontwikkeling komen? Bij dat laatste loop je steeds aan tegen de verschillende overtuigingen. Het geestelijk leven zelf echter valt geheel buiten de overtuigingen. Zolang je nog in de overtuigingen zit, zit je in het mentale domein. (De mind) De mind echter is ook biologisch, vraag maar eens aan een neuroloog.
Mensen die zoveel weten over de geestelijke en de stoffelijke wereld, kunnen mij vast wel vertellen hoe de geestelijke wereld de stoffelijke beïnvloedt. Ergens bestaat die interactie want anders kan de geestelijke Tufkah zijn gedachten niet in een stoffelijk bericht op Geloofsgesprek plaatsen.
Praten zonder inzicht, kan leiden tot rampen zonder uitzicht.
Peda.
Inzicht vergt verificatie.
De eeuwigheid. Gedachten gaan over zaken welke in tijd en ruimte plaats vinden. Gedachten kun je hebben, in de eeuwigheid kun je alleen maar zijn. Best wel saai, dat dan weer wel.
Tufkah schreef: 09 mei 2024, 20:09
De eeuwigheid. Gedachten gaan over zaken welke in tijd en ruimte plaats vinden. Gedachten kun je hebben, in de eeuwigheid kun je alleen maar zijn. Best wel saai, dat dan weer wel.
Hoezo saai als je ook na 1000 jaar gevoelsmatig zojuist bent gearriveerd?
Tufkah schreef: 09 mei 2024, 20:09
De eeuwigheid. Gedachten gaan over zaken welke in tijd en ruimte plaats vinden. Gedachten kun je hebben, in de eeuwigheid kun je alleen maar zijn. Best wel saai, dat dan weer wel.
Hoezo saai als je ook na 1000 jaar gevoelsmatig zojuist bent gearriveerd?
Waar geen tijd is, is 1000 jaar ook zonder inhoud.
Messenger schreef: 09 mei 2024, 23:31
Er is slechts het NU.
Zelfs dat niet. NU zou betekenen vr 10 mei 09:33. Wat een moment in de tijd is.
Dit moment is een sequentiële gebeurtenis die simultaan samenvalt met alle andere. Tijd is een menselijk construct en datzelfde geldt voor de kalender die we hanteren. En op Aarde zijn er zelfs meerdere kalenders bedacht.
Mijn boodschap is als een gedachte waarmee je kunt spelen zonder deze te accepteren.
Dit moment is een onderdeel van een serie sequentiële gebeurtenissen. Tijd is een essentieel onderdeel van de natuurkunde. Kalenders zijn hulpmiddelen om gebeurtenissen vast te leggen op de tijdschaal. Dat is slechts ordenen.
Maar dat vastleggen is relatief en dat maakt het allemaal erg lastig. Constructies als "tussen de middag" maken tijd helemaal een onbegrijpbaar concept.
Praten zonder inzicht, kan leiden tot rampen zonder uitzicht.
Peda.
Inzicht vergt verificatie.
peda schreef: 10 mei 2024, 10:24
Hoe zou het te "' weten "' zijn dat Het Zijn quasi geheel vormloos en gedachteloos is/ zou zijn?
Dat Zijn kan uitsluitend ervaren worden. En is niet uit te leggen anders dan dat men vanuit pure stilte in het diepste innerlijk (de ziel) alles (Pantha Rhei) aan zich voorbij ziet trekken. En nog voldoet deze verklaring niet: het is in feite een andere dimensie die dan realiteit is.
Reïncarnatie is de verbindende factor binnen het bewustzijnsproces van de mens
peda schreef: 10 mei 2024, 10:24
Hoe zou het te "' weten "' zijn dat Het Zijn quasi geheel vormloos en gedachteloos is/ zou zijn?
Dat Zijn kan uitsluitend ervaren worden. En is niet uit te leggen anders dan dat men vanuit pure stilte in het diepste innerlijk (de ziel) alles (Pantha Rhei) aan zich voorbij ziet trekken. En nog voldoet deze verklaring niet: het is in feite een andere dimensie die dan realiteit is.
Hallo Yours,
Inderdaad begrijp ik dat Het Zijn ervaren wordt en niet gedacht of doordacht.
Het probleem met ervaren is dat een ander die niets ervaart dan snel overgaat zo'n ervaring als "" buikgevoel " te betitelen. Zelf ervaar ik bijvoorbeeld niets van datgene dat door anderen als een mystieke ervaring wordt beschreven, maar ik neem deze ervaringen, wel serieus, zoals het boek van Huxley. Het is voor mij wel lastig, afgaan op ervaringen van anderen, die ikzelf niet meebeleef en zulke ervaringen ook nog serieus nemen, best wel een lastige materie, althans voor mij.
Hoe sluit ik bij iemand persoonlijk gezweef, gebracht als mystieke ervaring uit. Best wel een lastig thema, althans voor mij.
Zelfs dat niet. NU zou betekenen vr 10 mei 09:33. Wat een moment in de tijd is.
Dit moment is een sequentiële gebeurtenis die simultaan samenvalt met alle andere. Tijd is een menselijk construct en datzelfde geldt voor de kalender die we hanteren. En op Aarde zijn er zelfs meerdere kalenders bedacht.
Dit moment doet zich voor in een chronologie. Voor 12:20 kwam 12:19 en daarna komt 12:21 . Ieder moment wacht netjes op zijn beurt om te verschijnen met de bijbehorende gebeurtenissen en weer te verdwijnen met de bijbehorende gebeurtenissen. (sequentieel) Maar het valt nooit simultaan samen met alle andere gebeurtenissen. Ik weet niet uit welke bron je dat hebt vernomen, maar het klopt niet.
Bonjour schreef: 10 mei 2024, 10:49
Dit moment is een onderdeel van een serie sequentiële gebeurtenissen. Tijd is een essentieel onderdeel van de natuurkunde. Kalenders zijn hulpmiddelen om gebeurtenissen vast te leggen op de tijdschaal. Dat is slechts ordenen.
Maar dat vastleggen is relatief en dat maakt het allemaal erg lastig. Constructies als "tussen de middag" maken tijd helemaal een onbegrijpbaar concept.
Je maakt het te ingewikkeld door er een taalconstructie aan toe te voegen. Tijd is geordend middels de kalender en de gebeurtenissen staan in relatie met elkaar. Eerst moest Hitler geboren worden voordat hij WO2 kon beginnen. Causaal verband dus. Zie ook de grootvaderparadox, deze bewijst de causaliteit en het natuurkundig aspect van dat wat tijd (en ruimte) noemen.
Panta Rhei wil zeggen dat alles stroomt. Dat is niet + tijd, maar in dat wat we 'tijd' noemen. Het stromen is de tijd en de 'dingen' zijn dat wat stroomt.
In de metafoor zegt Heraclitus: vergelijk het met de stroom van een rivier, je kunt niet tweemaal in dezelfde stroom stappen. (Even in mijn eigen woorden, want de metafoor wordt nog wel eens foutief gebruikt.)
Doch de rivierbedding is onveranderlijk. Het is de bedding welke het Zijn is in de metafoor. Het veranderlijke (Panta Rhei) stroomt dus in een bedding van het (onveranderlijke) Zijn. Ons menselijk probleem is dat we -of we nu willen of niet- met de stroom mee moeten. Spiritueel gezien echter kan de mens uit de stroom stappen. En er achter komen dat het Zijn (Ik ben) geestelijk is. Maar niemand hoeft zich ongerust te maken, bij de fysieke dood stap je per definitie 'uit de stroom'. Daarom is er ook geen hiernamaals, want ons denken bevindt zich in 'de stroom'.
Rumi maakte dezelfde metafoor. Die sprak over het riet, de rietmaaier (Magere Hein) en de rietbedding. Als fysieke mens zijn wij het riet en als de rietmaaier komt is het gedaan met het riet. Het riet wordt verbrandt. (Tot stof wedergekeerd) Maar de rietbedding blijft gewoon. Volgend jaar weer nieuw riet. Maar nooit hetzelfde riet wat al verbrand is natuurlijk.
Ik weet dat de meeste forumdeelnemers alhier het maar 'gezweef' zullen vinden, dat Zijn. Je kunt het immers op geen enkele manier waarnemen en als overtuiging heb je er ook niks aan. Dat is op zich best wel amusant, want de meeste mensen klampen zich vast aan de dingen die voorbij gaan (tijdruimte en het eigen denken c.q. overtuigingen). De mens klampt zich vast aan dat wat er al niet meer is.
En dat wat daadwerkelijk is vindt men over het algemeen 'gezweef'. Hoe komt dat? De mens meent dat hij controle kan uitoefenen op de dingen en gebeurtenissen in tijdruimte. (In werkelijkheid is dat natuurlijk niet zo) Doch over het Zijn valt op geen enkele wijze controle uit te oefenen. Hoe komt dat? Omdat het onveranderlijk is. Zijn en tijdruimte zijn twee geheel verschillende werkelijkheden. Zijn is geestelijk . Tijdruimte is fysiek, causaal, onderworpen aan de wetenschap, je kunt er iets over zeggen, enz enz.
Tijdruimte kunnen we 'grijpen' met onze denkgeest (maar niet heus).
Laatst gewijzigd door Tufkah op 10 mei 2024, 12:47, 1 keer totaal gewijzigd.
peda schreef: 10 mei 2024, 10:24
Hoe zou het te "' weten "' zijn dat Het Zijn quasi geheel vormloos en gedachteloos is/ zou zijn?
Dat kan alleen te weten zijn door het te zijn. Alleen dat 'quasi' (zogenaamd, alsof) hoort er niet bij. Zogenaamd zijn bestaat niet.
Als niet-ervaringsdeskundige houd ik wel rekening met de optie dat Het Zijn een axiomatische "' Fictie "" is.
Wanneer Panta Rhei het Ultieme weergeeft, is er eeuwige "" Beweging "". Jij ervaart Het Zijn en Yours eveneens als definitief niet-Panta Rhei, maar Peda weer niet. Wie heeft er nu gelijk. Voor mij staan beide opties open, maar ik leg mij niet vast rond welke optie de Juiste is. Het thema is voor mij wel uiterst interessant, juist omdat de Juiste Optie mij niet bekend is. Het Hoogste Zijn, of Het Hoogst Zijnde onder de Zijnden, of beiden tegelijkertijd, er zijn meerdere Opties.
Laatst gewijzigd door peda op 10 mei 2024, 12:48, 1 keer totaal gewijzigd.
Dat Zijn kan uitsluitend ervaren worden. En is niet uit te leggen anders dan dat men vanuit pure stilte in het diepste innerlijk (de ziel) alles (Pantha Rhei) aan zich voorbij ziet trekken. En nog voldoet deze verklaring niet: het is in feite een andere dimensie die dan realiteit is.
Hallo Yours,
Inderdaad begrijp ik dat Het Zijn ervaren wordt en niet gedacht of doordacht.
Het probleem met ervaren is dat een ander die niets ervaart dan snel overgaat zo'n ervaring als "" buikgevoel " te betitelen. Zelf ervaar ik bijvoorbeeld niets van datgene dat door anderen als een mystieke ervaring wordt beschreven, maar ik neem deze ervaringen, wel serieus, zoals het boek van Huxley. Het is voor mij wel lastig, afgaan op ervaringen van anderen, die ikzelf niet meebeleef en zulke ervaringen ook nog serieus nemen, best wel een lastige materie, althans voor mij.
Hoe sluit ik bij iemand persoonlijk gezweef, gebracht als mystieke ervaring uit. Best wel een lastig thema, althans voor mij.
Ik begrijp het, Peda. Vandaar ook mijn terughoudendheid het er/hier over te hebben. Maar hoe anders kan ik het Zijn van de Bronervaring anders overbrengen? Dat Zijn zelf kan ik niemand geven….
Reïncarnatie is de verbindende factor binnen het bewustzijnsproces van de mens
