Let op: Het gedeelte Geloof is uitdrukkelijk niet voor forummers die elke vorm van geloof en of spirituele gebieden etc. afwijzen. Grappen maken over geloofstermen en of begrippen die in religie dan wel filosofie gebruikelijk zijn, of ze inhoudsloos verklaren, is verboden.
Ik ben het hier niet mee eens. In het niet zijn zijn er geen gebeurtenissen en daarmee is er geen tijd dus ook geen eeuwigheid.
In het niet-zijn zijn er geen gebeurtenissen. Eens! En daarmee is er geen tijd in de eeuwigheid. Ook eens!
Waar we verschillen van inzicht is het woordje 'dus'. Eeuwigheid wordt door velen opgevat als "eeuwig durende tijd". Maar zo interpreteer ik Augustinus niet. Eeuwigheid is de afwezigheid van tijd.
Wanneer we spreken over de incarnatie van Gods Woord, dan wordt het hier duidelijk dat God zich al vanaf het begin in zijn schepping heeft geïncarneerd door zijn Woord. In dit verband blijkt de schepping niet een eenmalige goddelijke handeling, maar een continu proces dat niet ophoudt. Het goddelijke Woord heeft dus niet alleen alles doen ontstaan, maar houdt alles ook continu in stand.
Eeuwigheid is het Zijn zelf. Ik weet dat je ongelovig bent , maar als ik uit ga van de pre-schepping (pre-oerknal mag ook) dan postuleer ik daar 'God'. God zonder schepping was reeds het Zijn. Vanaf de schepping/oerknal/begin der tijden is God geïncarneerd in de schepping als Gods Woord, dan verleent God het Zijn zelf aan de schepping.
Onderwijl is de schepping zelf per definitie tijdelijk. Dan komen we uit op twee uitkomsten, in de tijd is er bepaald-zijn, in de eeuwigheid is er onbepaald-zijn. Anders gezegd: het zijn van Mullog is tijdelijk, het Zijn zelf is eeuwig. Maar in het Zijn zijn geen gebeurtenissen, dus het is er niet erg spannend.
P.S. Waar ik Zijn schrijf bedoel ik tevens het niet-zijn. Daarom bestaat God ook niet. Wij mensen zijn het die bestaan...in de tijd....
Je kunt eeuwigheid niet als afwezigheid van tijd duiden als je een begin van de schepping postuleert en de schepping als een continue proces (= opeenvolgende gebeurtenissen) ziet.
Door te stellen "In het niet-zijn zijn er geen gebeurtenissen" ben je het impliciet eens met mijn stelling dat in het zijn gebeurtenissen zijn en dat tijd deze gebeurtenissen scheidt. Omdat de gehanteerde definitie van tijd het scheiden van gebeurtenissen is, is er dus in het niet zijn geen tijd. Dan kan daar ook geen eeuwigheid zijn. Ik zou dat tijdloos noemen.
Maar dan heb je nog steeds een probleem. Want hoe kan een proces in een domein met tijd (de schepping) worden geïnitieerd vanuit een domein zonder tijd?
Als je dit gaat duiden met mystiek, metafysica of andere inhoudsloos gewauwel dan interpreteer ik dat als dat je geen antwoord hebt. Neem je tijd.
In het niet-zijn zijn er geen gebeurtenissen. Eens! En daarmee is er geen tijd in de eeuwigheid. Ook eens!
Waar we verschillen van inzicht is het woordje 'dus'. Eeuwigheid wordt door velen opgevat als "eeuwig durende tijd". Maar zo interpreteer ik Augustinus niet. Eeuwigheid is de afwezigheid van tijd.
Eeuwigheid is het Zijn zelf. Ik weet dat je ongelovig bent , maar als ik uit ga van de pre-schepping (pre-oerknal mag ook) dan postuleer ik daar 'God'. God zonder schepping was reeds het Zijn. Vanaf de schepping/oerknal/begin der tijden is God geïncarneerd in de schepping als Gods Woord, dan verleent God het Zijn zelf aan de schepping.
Onderwijl is de schepping zelf per definitie tijdelijk. Dan komen we uit op twee uitkomsten, in de tijd is er bepaald-zijn, in de eeuwigheid is er onbepaald-zijn. Anders gezegd: het zijn van Mullog is tijdelijk, het Zijn zelf is eeuwig. Maar in het Zijn zijn geen gebeurtenissen, dus het is er niet erg spannend.
P.S. Waar ik Zijn schrijf bedoel ik tevens het niet-zijn. Daarom bestaat God ook niet. Wij mensen zijn het die bestaan...in de tijd....
Je kunt eeuwigheid niet als afwezigheid van tijd duiden als je een begin van de schepping postuleert en de schepping als een continue proces (= opeenvolgende gebeurtenissen) ziet.
Door te stellen "In het niet-zijn zijn er geen gebeurtenissen" ben je het impliciet eens met mijn stelling dat in het zijn gebeurtenissen zijn en dat tijd deze gebeurtenissen scheidt. Omdat de gehanteerde definitie van tijd het scheiden van gebeurtenissen is, is er dus in het niet zijn geen tijd. Dan kan daar ook geen eeuwigheid zijn. Ik zou dat tijdloos noemen.
Maar dan heb je nog steeds een probleem. Want hoe kan een proces in een domein met tijd (de schepping) worden geïnitieerd vanuit een domein zonder tijd?
Als je dit gaat duiden met mystiek, metafysica of andere inhoudsloos gewauwel dan interpreteer ik dat als dat je geen antwoord hebt. Neem je tijd.
Elke schepping, ontwikkeling of gebeurtenis heeft een begin, een middengedeelte en een einde. Anders zou je er niets kunnen ontstaan en ook geen ontwikkeling mogelijk zijn. Dus ook in de eeuwigheid bestaat er verleden, heden en toekomst. Het verleden wordt in de eeuwigheid anders beleefd en is nog als zijnde aanwezig bij ons. viewtopic.php?p=457648#p457648
Evolutionist: iemand die gelooft dat de natuur zichzelf gemaakt heeft.
Het is in mijn optiek onmogelijk om iets te weten over een '' status "' buiten de kosmos.
Of die status nu "" Zijn "" wordt genoemd, of "" Niet-Zijn "" of "' pre-big bang "", het ligt buiten het empirisch waarneembare cq buiten het geOpenbaarde. Tijd- en eeuwigheidsinvullingen gaan verrichten bij een domein met ( eventuele ) buiten-kosmos-status, het is in mijn optiek speculatie puur. Niets tegen doordachte speculatie, maar speculatie of speculatieve hypothesen worden nooit een hard feit, hoe aan de speculatie ook geduwd of getrokken wordt.
peda schreef: 28 nov 2024, 08:20
Het is in mijn optiek onmogelijk om iets te weten over een '' status "' buiten de kosmos.
Of die status nu "" Zijn "" wordt genoemd, of "" Niet-Zijn "" of "' pre-big bang "", het ligt buiten het empirisch waarneembare cq buiten het geOpenbaarde. Tijd- en eeuwigheidsinvullingen gaan verrichten bij een domein met ( eventuele ) buiten-kosmos-status, het is in mijn optiek speculatie puur. Niets tegen doordachte speculatie, maar speculatie of speculatieve hypothesen worden nooit een hard feit, hoe aan de speculatie ook geduwd of getrokken wordt.
Speculatie is niet erg en kan ook tot nieuwe inzichten leiden. Maar imo moet speculatie wel intern consistent zijn en niet zichzelf tegenspreken.
peda schreef: 28 nov 2024, 08:20
Het is in mijn optiek onmogelijk om iets te weten over een '' status "' buiten de kosmos.
Of die status nu "" Zijn "" wordt genoemd, of "" Niet-Zijn "" of "' pre-big bang "", het ligt buiten het empirisch waarneembare cq buiten het geOpenbaarde. Tijd- en eeuwigheidsinvullingen gaan verrichten bij een domein met ( eventuele ) buiten-kosmos-status, het is in mijn optiek speculatie puur. Niets tegen doordachte speculatie, maar speculatie of speculatieve hypothesen worden nooit een hard feit, hoe aan de speculatie ook geduwd of getrokken wordt.
Speculatie is niet erg en kan ook tot nieuwe inzichten leiden. Maar imo moet speculatie wel intern consistent zijn en niet zichzelf tegenspreken.
Hallo Mullog,
Ik geef dan ook de voorkeur aan doordachte speculatie en niet aan buikgevoel speculatie.
Het probleem waar ik vanaf den beginne tegen aan loop is dat het domein waarover gespeculeerd wordt, een qua "" status "" volledig onbekend domein is.
Ik houd mij aanbevolen voor "' richtingwijzers "" die een vorm van eerste onthulling zouden kunnen brengen.
Ik zie die namelijk niet en vandaar de oproep.
Het is wel degelijk mogelijk om zaken te kennen welke buiten het zintuigelijk waarneembare liggen. Doch dat wordt afgedaan als 'gewauwel' , dan zijn gesprekken niet mogelijk. In feite is GG daarmee een naturalistisch forum.
Mijn positie is dat het domein "" ZIJN "" niet te kennen is, er kan dus niet geweten worden of in dat domein al of geen "' gebeurtenissen "' plaatsvinden.
Gebeurtenissen vinden plaats op één of andere tijdliniaal.
Iemand die het axioma hanteert dat er in het domein "" ZIJN "" niets "' gebeurt "', hanteert een axioma, maar of dit axioma juist is of onjuist of wat dan ook, dat is niet empirisch onderbouwd te weten.
Zo is bijvoorbeeld de uitspraak dat voor God in het Transcendente domein, verleden, heden en toekomst "'samenvallen'' m.i. een axioma en geen hard bewezen feit.
Het Zijn of de Eeuwigheid kan per definitie nooit empirisch onderbouwd worden. Alleen zaken welke in de tijd liggen kunnen empirisch onderbouwd worden. Toch meende Augustinus woorden te wijden aan de Eeuwigheid. Ook bij de diverse forumdeelnemers is hun denken over dt onderwerp af te lezen. Forumdeelnemer Inktvlam meent dat de Eeuwigheid ook geschapen is, er zit een verleden, heden en toekomst bij hem aan de Eeuwigheid. Maar hij beschrijft echter de Tijd, niet de Eeuwigheid.
Dat is het nadeel van het geloof in een hiernamaals. In dat denk-geloof is 'de Eeuwigheid' een tijdperk na de dood. Alsof God de schepping heeft geschapen en daarna is verdwenen of zo? Augustinus beweert juist dat God als het volmaakte Zijn niet aan de categorie tijd is gebonden. Augustinus plaatst de Tijd ten overstaan van het Eeuwige. Dat maakt 'de Eeuwigheid' als een tijdperk na de dood onmogelijk. De Eeuwigheid die is er reeds, alleen de mens weet het niet. Omdat zijn denken tijd-gerelateerd is.
Dat Het ZIJN geen Begin kent, noch een Einde, is een axioma, dat door mij overigens niet bestreden wordt.
Ik ken de uitkomst niet en de argumentatie voor de onderbouwing van het axioma heeft voor mij hand en voet.
Maar hetzelfde geldt voor mij bij het credo van Lawrence Krauss namelijk een ontstaan uit een Niets met de potentie om Iets te worden.
Waar die Potentie dan weer vandaan komt? Het is een uiterst interessant en zeer breed vraag en antwoord spel, althans voor mij.
Voor Augustinus was het duidelijk namelijk "" God heeft tegelijk met de schepping ook de tijd geschapen "".
En ook een aantal wetenschappers zien de tijd ontstaan vanaf de big-bang. Maar is deze overtuiging ook werkelijk waar ?
Is een pre-big-bang-status zonder enig gebeuren ( dus een vorm van tijd ) daarbinnen absoluut uitgesloten.
Wie durft zonder een empirisch onderbouwd bewijs een zeker-weten antwoord leveren ?
Naturalistisch kan de mens zich niet voorstellen dat alle materie en de tijd uit Geest voortkomt. Toch is dat wat de Bijbel leert. Je kunt het ook anders zeggen: iets komt voort uit Niets. Maar ook dat past niet in het naturalistisch wereldbeeld. Dat komt omdat we in de wereld voor ons alleen maar 'iets' kennen.
Toch spreekt Jezus ook over het Niets:
6Wat uit vlees geboren is, is vlees; en wat uit de Geest geboren is, is geest.
7Wees dus niet verwonderd als Ik u zeg dat jullie opnieuw geboren moeten worden.
8De Geest is als de wind: hij waait waar hij wil; je hoort hem waaien, maar je weet niet waar hij vandaan komt en waar hij heen gaat.
Wat uit vlees is geboren is 'iets', wat uit de Geest is, is 'niets'. Doch wie gelijkvormig is aan de wereld , die is niet thuis in het geestelijk domein waar 'de dingen' niet zijn.
