Leven na de dood.

[vrolijke]

Is het leven na de dood iets, waar je naar zou moeten streven?

Het is er, of het is er niet. Dat is wel een feit.

Gisteren hadden mijn vrouw en ik een mooi gesprek.

We liepen aan het oever van een eilandje (Herrenchiemsee) en kwamen te spreken over oude filmen, en mensen die er in voorkwamen.
De Eiland-scene van Sean Connery en Ursula Andres, in de James Bond film Dr. No.

"Zou ja nog eens zo jong willen zijn als toen", vroeg ik haar.
"Ja", zei ze, "als ik dan wist, wat ik nu weet, en als ik niet meer moest werken. Die hele plakkerij wil ik niet meer meemaken".
Na een poosje nadenken, zei ze: "nee, moet niet zijn. Een keer alles meemaken is mooi. Als het voorbij is, is het voorbij."

En zo denk ik er ook over. Het leven is iets eenmaliges. Als je oud bent, is het toch lang lekker geweest. Dan moet er toch een einde aan komen.

Warom is een persoonlijk eeuwig leven zo strevenswaard?

[Storm]

Waarom is een persoonlijk eeuwig leven zo strevenswaard?

Ik weet niet of het strevenswaardig is; het christelijke geloof heeft het over een eeuwig leven, het is er of niet zoals je schrijft.
De Hemel ik weet niet wat ik er mee aan moet, eeuwig zingen, gouden straten zeggen me weinig. Alleen dat God al de tranen van hun ogen zal wissen en er geen dood meer zal zijn, noch rouw of weegeklaag, zoals het beschreven is, alleen dat het er goed is. En dat heeft me ook in het verleden al veel troost gegeven toen dierbaren stierven.
Een nieuwe aarde spreekt me wel aan waarschijnlijk is er ook het verlangen dat het eens goed zal zijn, vrede. Verlangen we hier allemaal niet naar? Maar ook al verlang ik ernaar dat betekend nog niet dat het zo is, ik hoop het. ik hoop Jezus te ontmoeten maar zeker weten doe ik niets.

[Gaitema]

Ik ben er absoluut zeker van dat het leven niet stopt met de dood. Echter is een leven na de dood geen reden waarom iemand christen zou moeten zijn, vind ik. Waar het om gaat is de Liefde en dat onder de mensheid. Als dat er is, volgt de rest van zelf.

[Tin]

Is het leven na de dood iets, waar je naar zou moeten streven?

Het is er, of het is er niet. Dat is wel een feit.

Gisteren hadden mijn vrouw en ik een mooi gesprek.

We liepen aan het oever van een eilandje (Herrenchiemsee) en kwamen te spreken over oude filmen, en mensen die er in voorkwamen.
De Eiland-scene van Sean Connery en Ursula Andres, in de James Bond film Dr. No.

"Zou ja nog eens zo jong willen zijn als toen", vroeg ik haar.
"Ja", zei ze, "als ik dan wist, wat ik nu weet, en als ik niet meer moest werken. Die hele plakkerij wil ik niet meer meemaken".
Na een poosje nadenken, zei ze: "nee, moet niet zijn. Een keer alles meemaken is mooi. Als het voorbij is, is het voorbij."

En zo denk ik er ook over. Het leven is iets eenmaliges. Als je oud bent, is het toch lang lekker geweest. Dan moet er toch een einde aan komen.

Warom is een persoonlijk eeuwig leven zo strevenswaard?

Het beleefde zijn dat zich verzet tegen het denkbeeldige niet zijn, dood is voor bijna iedereen afschrikwekkend denk ik.

[Tin]

Ik ben er absoluut zeker van dat het leven niet stopt met de dood. Echter is een leven na de dood geen reden waarom iemand christen zou moeten zijn, vind ik. Waar het om gaat is de Liefde en dat onder de mensheid. Als dat er is, volgt de rest van zelf.

Ik ben er absoluut zeker van dat het leven niet stopt met mìjn dood, want ik zie mensen overlijden en het leven doorgaan.
Het Leven is groter dan de reeks aan ervaringen, opgeslagen en gedeeltelijk oproepbaar, in dit brein.
In hoeverre dit groter Leven iets uit te staan heeft met het kleine leven zoals ik dat nu, tussen geboorte en dood, leef, is echter de vraag. Er is een link. Maar welke?
Liefde, ja, het is zo,n vaak misbruikt en verkeerd gebruikt woord, maar ik denk, in de juiste betekenis, je hebt gelijk!

[Jerommel]

Het gaat niet alleen maar om een persoonlijk eeuwig leven!
Het gaat om het verenigen met de Schepper, samen met de rest die dat ten deel valt.
Het is m.i. de reden van ons bestaan, de zin van het leven zo je wilt.
En natuurlijk is het leven na dit lichaam, al dan niet met een periode van "diepe slaap" er tussen, waar het om draait.
In dit lichaam is er geen mogelijkheid / toegang tot de eeuwigheid (tijdloosheid is eigenlijk een beter woord).

Tja, de Liefde onder de mensheid..
Een modern streven. De gemiddelde New Ager / Euro Boeddhist streeft er ook naar.
Die Liefde is er alleen bij de mensen niet voor de Waarheid.
Nee, tegenwoordig moet je je fantasie 'realiseren' enzo.
Alleen 'happy thoughts' en samen 'resoneren'.
En dan zult gij als goden zijn...

Nee, ik ben wel blij als ik hier klaar ben, denk ik.
Maargoed, ik heb ook al decennia lang geen gevoel van dankbaarheid voor mijn leven gehad.
Het zou m.i. nergens op slaan als dit vlezen leven alles zou zijn dat we ooit zouden zijn.
Maargoed, ik geloof wat er in de Bijbel staat, dus ik geloof in een onvoortselbare Belofte.
Maar de barensweeën zijn niet mals..

[Gaitema]

Het lijkt me vreselijk beangstigend om in onzekerheid te moeten sterven.
Maar het lijkt me dat een mens met een rustig geweten zich ook rustiger voelt op zo'n moment.

[Jerommel]

Ik denk dat iedereen wel een beetje bang is voor de dood.
Angst voor het onbekende en geen weg terug..
We zien wel hoe het loopt als het zo ver is.

[Zolderworm]

Je gaat lekker rustig op bed liggen, ademt eens diep in en uit. Je probeert nu telkens de laatste gedachte die je hebt, te herhalen en alle andere gedachten uit te sluiten. Als dit even niet lukt, pak je opnieuw de laatste gedachte. Als het goed is, komen nu je gedachten tot rust.
Vervolgens stel je je voor dat al je ledematen, een voor een, zo zwaar worden als lood. En vervolgens je hoofd en het lijf. Je hebt het gevoel dat je elk moment door je bed kunt zakken en door de vloer daaronder. Zo zwaar ben je. Al je spieren zijn nu volkomen ontspannen.
Daarna doe je het omgekeerde. Je stelt je voor dat je zo licht bent dat je als het ware zweeft. Als je het goed doet, dan ervaar je dat je gevoelssensatie zich losmaakt van je ledematen en uiteindelijk van het gehele lichaam. Je zweeft nu. Soms voel je door je hele lichaam sterke vibraties of hoor je harde suizende geluiden. Dat is goed en gaat over.
Je zweeft nu en neemt de omgeving op een ander manier waar, min of meer alsof alles geladen is met emoties.
Je stelt je nu voor dat je omhoog zweeft en vervolgens in verticale positie naast het bed. Je zweeft nu iets weg van je bed. Je kijkt naar het bed en wat zie je? Je eigen lichaam!
Je weet nu dat de definitieve dood niet bestaat. Is dat even een opluchting.

[vrolijke]

Je gaat lekker rustig op bed liggen, ademt eens diep in en uit. Je probeert nu telkens de laatste gedachte die je hebt, te herhalen en alle andere gedachten uit te sluiten. Als dit even niet lukt, pak je opnieuw de laatste gedachte. Als het goed is, komen nu je gedachten tot rust.
Vervolgens stel je je voor dat al je ledematen, een voor een, zo zwaar worden als lood. En vervolgens je hoofd en het lijf. Je hebt het gevoel dat je elk moment door je bed kunt zakken en door de vloer daaronder. Zo zwaar ben je. Al je spieren zijn nu volkomen ontspannen.
Daarna doe je het omgekeerde. Je stelt je voor dat je zo licht bent dat je als het ware zweeft. Als je het goed doet, dan ervaar je dat je gevoelssensatie zich losmaakt van je ledematen en uiteindelijk van het gehele lichaam. Je zweeft nu. Soms voel je door je hele lichaam sterke vibraties of hoor je harde suizende geluiden. Dat is goed en gaat over.
Je zweeft nu en neemt de omgeving op een ander manier waar, min of meer alsof alles geladen is met emoties.
Je stelt je nu voor dat je omhoog zweeft en vervolgens in verticale positie naast het bed. Je zweeft nu iets weg van je bed. Je kijkt naar het bed en wat zie je? Je eigen lichaam!
Je weet nu dat de definitieve dood niet bestaat. Is dat even een opluchting.

Kijk eens hier: http://gh.elopedia.com/uittredingen-uit-het-lichaam

[pyro]

Kijk eens hier: http://gh.elopedia.com/uittredingen-uit-het-lichaam

ajjjj google translate

[vrolijke]

Kijk eens hier: http://gh.elopedia.com/uittredingen-uit-het-lichaam

ajjjj google translate

De "buiten het lichaam"-ervaring heeft niets te maken, dat je "echt" buiten je lichaam bent.

[pyro]

Kijk eens hier: http://gh.elopedia.com/uittredingen-uit-het-lichaam

ajjjj google translate

De "buiten het lichaam"-ervaring heeft niets te maken, dat je "echt" buiten je lichaam bent.

Bedankt dat je het er bij zegt, die vertaling was zo slecht dat ik er totaal geen wijs uit kon

[Sanne]

De Hemel ik weet niet wat ik er mee aan moet, eeuwig zingen, gouden straten zeggen me weinig. Alleen dat God al de tranen van hun ogen zal wissen en er geen dood meer zal zijn, noch rouw of weegeklaag, zoals het beschreven is, alleen dat het er goed is. En dat heeft me ook in het verleden al veel troost gegeven toen dierbaren stierven.
Een nieuwe aarde spreekt me wel aan waarschijnlijk is er ook het verlangen dat het eens goed zal zijn, vrede. Verlangen we hier allemaal niet naar? Maar ook al verlang ik ernaar dat betekend nog niet dat het zo is, ik hoop het. ik hoop Jezus te ontmoeten maar zeker weten doe ik niets.

Ik heb ook wel eens de indruk dat de nieuwe aarde die beloofd wordt, een beetje vergeten wordt. Velen hebben namelijk toch de verwachting dat je na de dood naar de hemel gaat. Toch was het Gods oorspronkelijke bedoeling dat mensen voor eeuwig op aarde zouden leven. Als het zijn bedoeling was geweest dat we uiteindelijk allemaal naar de hemel zouden gaan, dan had hij net zo goed alleen engelen kunnen scheppen.
En dat de mens gezondigd heeft, heeft niet iets aan Gods voornemen veranderd. Het is nog steeds Gods bedoeling dat mensen voor eeuwig op aarde zullen gaan leven. Je haalt zelf Openbaring 21:3,4 aan, wat over de nieuwe aarde gaat. Deze tekst is ook voor mij vaak een troost geweest. Maar bijvoorbeeld ook Psalm 37:9-11,29 gaat erover dat mensen voor eeuwig op aarde zullen leven.

En wat de toestand van de doden betreft, daar is de Bijbel, wat mij betreft, duidelijk over. In Prediker 9:5,10 staat: "De levenden weten tenminste, dat zij sterven moeten, maar de doden weten niets; zij hebben geen loon meer te wachten, zelfs hun nagedachtenis is vergeten". "Al wat uw hand vindt om naar uw vermogen te doen, doe dat, want er is geen werk of overleg of kennis of wijsheid in het dodenrijk, waarheen gij gaat". Tegen Adam was immers ook gezegd dat als hij zou zondigen, zou terugkeren naar het stof. En als je ergens naar terugkeert, dan ben je er al geweest. En waar was Adam eerst? Hij was er niet. Hij was stof. En tot die toestand keerde hij terug.
Toen Jezus vriend Lazarus was overleden, vergeleek Jezus de dood met een slaap. In Johannes 11:11 zegt hij: "Ik ga erheen om hem uit de slaap te wekken". En zijn zus Martha geloofde in de opstanding op de nieuwe aarde. Zij zei in 11:24: "Ik weet dat hij zal opstaan in de opstanding op de laatste dag".

Nu wordt er in het NT natuurlijk ook over een hemelse roeping gesproken. Degenen die naar de hemel gaan, zullen met Jezus als koningen en priester over de aarde mogen regeren. - Zie Openbaring 5:9,10. Maar elke regering bestaat slechts uit een beperkt aantal mensen. En als er een regering is, dan zijn er ook onderdanen. En die onderdanen zijn hier op aarde. Niet iedereen heeft een hemelse roeping.

[Tin]

Ik heb ook wel eens de indruk dat de nieuwe aarde die beloofd wordt, een beetje vergeten wordt. Velen hebben namelijk toch de verwachting dat je na de dood naar de hemel gaat. Toch was het Gods oorspronkelijke bedoeling dat mensen voor eeuwig op aarde zouden leven.

Alles in het ons bekende universum in onderhevig aan de wetten van tijd, en heeft dus een begin en een einde.
De mens, de aarde, de sterren, alles.
Uiteraard betekent dat niet dat er geen eeuwigheid bestaat.
Het betekent echter wel dat de aard van die eeuwigheid noodzakelijkerwijs ander moet zijn dan het ons bekende, dus b.v. anders dan de aarde waartegen wij aarde zeggen.

[Tin]

Je gaat lekker rustig op bed liggen, ademt eens diep in en uit. Je probeert nu telkens de laatste gedachte die je hebt, te herhalen en alle andere gedachten uit te sluiten. Als dit even niet lukt, pak je opnieuw de laatste gedachte. Als het goed is, komen nu je gedachten tot rust.
Vervolgens stel je je voor dat al je ledematen, een voor een, zo zwaar worden als lood. En vervolgens je hoofd en het lijf. Je hebt het gevoel dat je elk moment door je bed kunt zakken en door de vloer daaronder. Zo zwaar ben je. Al je spieren zijn nu volkomen ontspannen.
Daarna doe je het omgekeerde. Je stelt je voor dat je zo licht bent dat je als het ware zweeft. Als je het goed doet, dan ervaar je dat je gevoelssensatie zich losmaakt van je ledematen en uiteindelijk van het gehele lichaam. Je zweeft nu. Soms voel je door je hele lichaam sterke vibraties of hoor je harde suizende geluiden. Dat is goed en gaat over.
Je zweeft nu en neemt de omgeving op een ander manier waar, min of meer alsof alles geladen is met emoties.
Je stelt je nu voor dat je omhoog zweeft en vervolgens in verticale positie naast het bed. Je zweeft nu iets weg van je bed. Je kijkt naar het bed en wat zie je? Je eigen lichaam!
Je weet nu dat de definitieve dood niet bestaat. Is dat even een opluchting.

Kijk eens hier: http://gh.elopedia.com/uittredingen-uit-het-lichaam

@ Zolderworm
@ Vrolijke
Mijn verontschuldigingen dat ik even de makkelijkste weg kies, en dat jullie meteen weer aan zet zijn, maar beide antwoorden zijn niet volledig bevredigend.
Het antwoord van Zolderworm geeft een beeld van wat men zich zou kunnen inbeelden, het antwoord van Vrolijke (de link) gaat m.i. slechts over wat in de hersenen geregistreerd wordt bij zo'n ervaring (In de gevallen dat men het -in het lichaam- navertellen kan) , maar toont geen bewijs dat de ervaring als zodanig voortgebracht wordt door en in die hersenen zelf.

[Tin]

Tja, de Liefde onder de mensheid..

Wat je nu schrijft is jouw interpretatie van wat Gait en ik schreven, en niet geheel wat (althans in ieder geval mijn) bedoeling was

Een modern streven.

Die interpretatie wel, ja.

De gemiddelde New Ager / Euro Boeddhist

Ha ha hoe kom je erop, "euro Boeddhist" - wat is dat? .ik ontken overigens niet dat er zo iets bestaat.

Die Liefde is er alleen bij de mensen niet voor de Waarheid.
Nee, tegenwoordig moet je je fantasie 'realiseren' enzo.
Alleen 'happy thoughts' en samen 'resoneren'.
En dan zult gij als goden zijn...

Ach ja de tijdgeest van nu (beetje voorbij al toch?). Maar welke tijdgeest je ook neemt, van nu, of uit vervlogen tijden, de mens zwoegt, maar de waarheid trekt zich er niets van aan

[vrolijke]

Ik stel mij een leven na de dood voor, als het voortleven van mijn ideen, gedachten, impulsen, die ik hier op aarde heb achtergelaten.
Zoals ik het produkt ben, van iedereen, die voor mij geleefd heeft, voeg ik er een (heel) klein stukje bij.

Verder houd ik het bij Monty Python: “We come from nothing, we are going back to nothing. In the end what have we lost? Nothing!”

[Adinomis]

We liepen aan het oever van een eilandje (Herrenchiemsee) en kwamen te spreken over oude filmen, en mensen die er in voorkwamen.\

Even off topic, Herrenchiemsee daar ben ik ook eens geweest. Leuke herinnering!

[Sanne]

Ik heb ook wel eens de indruk dat de nieuwe aarde die beloofd wordt, een beetje vergeten wordt. Velen hebben namelijk toch de verwachting dat je na de dood naar de hemel gaat. Toch was het Gods oorspronkelijke bedoeling dat mensen voor eeuwig op aarde zouden leven.

Alles in het ons bekende universum in onderhevig aan de wetten van tijd, en heeft dus een begin en een einde.
De mens, de aarde, de sterren, alles.
Uiteraard betekent dat niet dat er geen eeuwigheid bestaat.
Het betekent echter wel dat de aard van die eeuwigheid noodzakelijkerwijs ander moet zijn dan het ons bekende, dus b.v. anders dan de aarde waartegen wij aarde zeggen.

Het is wel een natuurwet dat alles wat niet onderhouden wordt, vervalt. Als een huis bijvoorbeeld niet onderhouden wordt, dan is het op een gegeven moment een ruïne. Maar zou de Schepper van hemel en aarde ook niet in staat zijn om hemel en aarde te onderhouden? Dat doet Hij trouwens al. Ik lees niet in de Bijbel dat onze planeet vervangen zal worden door een andere planeet. Als in de brief van Petrus over de nieuwe hemel en aarde wordt geschreven, dan wordt de vergelijking gemaakt met de dagen van Noach. De aarde werd toen a.h.w. gereinigd van alle slechtheid. De mensheid staat een soortgelijk oordeel te wachten en het zal "de ondergang der goddeloze mensen" betekenen. - Zie 2 Petrus 3.

[Gaitema]

Je gaat lekker rustig op bed liggen, ademt eens diep in en uit. Je probeert nu telkens de laatste gedachte die je hebt, te herhalen en alle andere gedachten uit te sluiten. Als dit even niet lukt, pak je opnieuw de laatste gedachte. Als het goed is, komen nu je gedachten tot rust.
Vervolgens stel je je voor dat al je ledematen, een voor een, zo zwaar worden als lood. En vervolgens je hoofd en het lijf. Je hebt het gevoel dat je elk moment door je bed kunt zakken en door de vloer daaronder. Zo zwaar ben je. Al je spieren zijn nu volkomen ontspannen.
Daarna doe je het omgekeerde. Je stelt je voor dat je zo licht bent dat je als het ware zweeft. Als je het goed doet, dan ervaar je dat je gevoelssensatie zich losmaakt van je ledematen en uiteindelijk van het gehele lichaam. Je zweeft nu. Soms voel je door je hele lichaam sterke vibraties of hoor je harde suizende geluiden. Dat is goed en gaat over.
Je zweeft nu en neemt de omgeving op een ander manier waar, min of meer alsof alles geladen is met emoties.
Je stelt je nu voor dat je omhoog zweeft en vervolgens in verticale positie naast het bed. Je zweeft nu iets weg van je bed. Je kijkt naar het bed en wat zie je? Je eigen lichaam!
Je weet nu dat de definitieve dood niet bestaat. Is dat even een opluchting.

Kijk eens hier: http://gh.elopedia.com/uittredingen-uit-het-lichaam

@ Zolderworm
@ Vrolijke
Mijn verontschuldigingen dat ik even de makkelijkste weg kies, en dat jullie meteen weer aan zet zijn, maar beide antwoorden zijn niet volledig bevredigend.
Het antwoord van Zolderworm geeft een beeld van wat men zich zou kunnen inbeelden, het antwoord van Vrolijke (de link) gaat m.i. slechts over wat in de hersenen geregistreerd wordt bij zo'n ervaring (In de gevallen dat men het -in het lichaam- navertellen kan) , maar toont geen bewijs dat de ervaring als zodanig voortgebracht wordt door en in die hersenen zelf.

Daarbij: ik heb gelezen van dergelijke ervaringen tijdens operaties. Hoewel de patiënt met ogen dicht onder het mes lag, kon die precies beschrijven wat de artsen deden. Toen de arts iets kwijt was, kon die precies vertellen waar hij het gelaten had. Dergelijke verhalen hoor je meer. Dat kan nooit als het slechts enkel in je hersenen gebeurd.

[Gaitema]

Ik heb ook wel eens de indruk dat de nieuwe aarde die beloofd wordt, een beetje vergeten wordt. Velen hebben namelijk toch de verwachting dat je na de dood naar de hemel gaat. Toch was het Gods oorspronkelijke bedoeling dat mensen voor eeuwig op aarde zouden leven.

Alles in het ons bekende universum in onderhevig aan de wetten van tijd, en heeft dus een begin en een einde.
De mens, de aarde, de sterren, alles.
Uiteraard betekent dat niet dat er geen eeuwigheid bestaat.
Het betekent echter wel dat de aard van die eeuwigheid noodzakelijkerwijs ander moet zijn dan het ons bekende, dus b.v. anders dan de aarde waartegen wij aarde zeggen.

Ik denk ook dat het hof van Eden iets verteld over een aarde die er nu niet meer is. Die hele Genesisverhaal is iets om onze hersenen soms over te breken, daarom lijkt het me ook hier en daar vergelijkbaar met Openbaring. Eerst lezen we hoe deze aarde geschapen is en hoe God de mens hier neerzette. Dan lezen we het verhaal van Adam en Eva en hun verbanning uit het hof van Eden waar geen regen viel en geen distels waren. Lang heb ik me af gevraagd waarom we de poort met de engelen tot het hof van Eden nergens kunnen vinden, want die bewaken de poort tot het hof toch nog steeds?
Ik denk daarom dat dit een eerdere situatie van Adam en Eva beschreef en eigenlijk verteld hoe ze hier op deze aarde met doorns en distels terecht kwamen en waarom de man moest zwoegen voor de kost en de vrouw met pijn kinderen moest baren etc..
Zo stel ik me voor dat het Nieuw Jeruzalem achter die poort zit waar nog steeds de engelen voor staan, en Jezus heeft de sleutel van de poort in handen.

[Zolderworm]

Je gaat lekker rustig op bed liggen, blablabla enzovoort...

Kijk eens hier: http://gh.elopedia.com/uittredingen-uit-het-lichaam

@ Zolderworm
@ Vrolijke
Mijn verontschuldigingen dat ik even de makkelijkste weg kies, en dat jullie meteen weer aan zet zijn, maar beide antwoorden zijn niet volledig bevredigend.
Het antwoord van Zolderworm geeft een beeld van wat men zich zou kunnen inbeelden, het antwoord van Vrolijke (de link) gaat m.i. slechts over wat in de hersenen geregistreerd wordt bij zo'n ervaring (In de gevallen dat men het -in het lichaam- navertellen kan) , maar toont geen bewijs dat de ervaring als zodanig voortgebracht wordt door en in die hersenen zelf.

Ja, dat laatste is inderdaad het geval. Het is wetenschappelijk beschouwd niet te bewijzen dat uittredingservaringen zich geheel in de hersenen zouden afspelen. Het kan immers altijd zo zijn dat ze zich zowel in de hersenen afspelen als dat ze tegelijkertijd echt plaatsvinden in een soort van niet-zichtbare wereld. In dat geval registeren de hersenen alleen maar de via het onstoffelijke lichaam (en het zogenoemde zilveren koord) binnengekomen informatie, verwerken dit en nemen dit op in het geheugen. Dus hersenprocessen tegelijkertijd met uittredingservaringen zeggen nog allerminst dat de uittreding slechts het zich bewust worden van hersenprocessen zou zijn. Het is niet uit te sluiten, maar ook niet definitief te bevestigen.
Ook het feit dat uittredingservaring kunnen worden opgewekt onder meer door bepaalde delen van de hersenen te stimuleren, zegt natuurlijk nog niks. Wat is bijvoorbeeld meditatie (als middel om een uittreding op te wekken) in eerste instantie anders dan het beïnvloeden van de hersenen. Bewust opgewekte uittredingservaringen beginnen immers altijd met de hersenen. Ook de eerste uittredingservaringen van Robert Monroe werden opgewekt omdat zijn hersenen onder invloed raakten van chemische stoffen, in dit geval (naar ik me kan herinneren) de lijm die hij had gebruikt om zijn tapijt vast te plakken.
Zelfs uittredingen die beginnen bij bepaalde bewustzijnstoestanden tussen slapen en waken in, worden getriggerd door hersenprocessen. In zo'n toestand namelijk bevinden de hersenen zich in een bepaalde staat waardoor de uittreding op gang wordt gebracht. Je zou kunnen zeggen dat het lichaam, of met name de hersenen, zich in een bepaalde staat moeten bevinden om de ziel te kunnen loslaten. Dus nogmaals: dit zijn geen bewijzen dat de uittredingservaring zich volledig in de hersenen zouden afspelen. Het kan zijn, maar bewijs is het niet.
Enig bewijs voor het werkelijk bestaan van de uittreding zou kunnen worden geleverd indien de uittredende persoon in staat blijkt op afstand waarnemingen te doen. Bekend is het onderzoek van Charles Tart waarbij een vrouw die uittrad op afstand een getal van vijf cijfers bleek te kunnen lezen en reclameren. Tart publiceerde zijn resultaten in The Journal of
the American Society for Psychical Research. Zie onder meer: http://answers.yahoo.com/question/index ... 531AA2h87x. Zie ook: http://noetic.org/noetic/issue-fifteen- ... periences/
Uiteraard werd dit onderzoek weer onmiddellijk bekritiseerd: http://answers.yahoo.com/question./inde ... 531AA2h87x.

Een belangrijk feit bij de uittreding is dat de ervaring voor het gevoel echt totaal iets anders is dan een hallucinatie. Als je op moederdag je schoonmoeder bezoekt en je geeft haar een bos bloemen, dan weet je, dat je op dat moment klaarwakker bent en je schoonmoeder de bloemen geeft. Zo is het ook met de uittreding. De ervaring heeft dezelfde duidelijk herkenbare, expliciete, "echtheid" in zich op het moment van waarneming. Het is alsof je klaarwakker bent. Als je boven het dak van je huis zweeft bijvoorbeeld zie je duidelijk (alsof het volkomen echt is) alle dakpannen onder je, met alle kleine details.
Als je door je huis zweeft, door muren heen gaat, je lichaam op het bed ziet liggen, enzovoort, en dat alles zeer scherp en realistisch, en als je bovendien duidelijk de ervaring hebt dat je je verplaatst, dan kun je beweren dat je hersenen dat allemaal voortbrengen, maar je kunt ook zeggen dat je werkelijk een uittreding hebt. Om dezelfde reden kun je, als je een grote prijs in de staatsloterij wint, zeggen dat het slechts een illusie is, omdat het niet waar kan zijn dat jij die prijs hebt gewonnen. Je ziet het geld op je bankrekening staan, je neemt honderdtwintigduizend euro op, koopt een BMW cabriolet en rijdt lekker rond in je auto, je voelt de wind in je haar, je ruikt de zilte zeelucht, je hoort de adem en ruikt de geur van de vrouw die voor jou heeft gekozen omdat je zo'n mooie cabrio hebt. Je beseft dat je klaarwakker bent en dat het alles realiteit is. Maar omdat je niet gelooft dat het werkelijk kan gebeuren dat jij zo'n prijs wint, beschouw je het slechts als een stukje hersenactiviteit.
Maar ja, ik moet wel zeggen dat je het nooit zeker kunt weten. Het is nooit uitgesloten dat het om een zeer realistische hallucinatie gaat. Zelf ben ik er echter van overtuigd dat het echt is.

[Gaitema]

Wel een leuk voorbeeld. Want dat is dan weer materie en voor juist de geestenwereld waar we het over hebben totaal nutteloos.
Want eenmaal uit je lichaam, heb je helemaal niets aan je bankrekening en die mooie auto. De waarde ervan is wel het product van onze hersenen
Maar ik vind het een mooi voorbeeld. Stel er zit een kat in mijn kelder en ik weet dat niet. Ik zou een uittreding hebben, terwijl ik bij een vriend in Berg Ambacht op bezoek ben en met mijn geest naar die kat in de kelder gaan. Het de stuipen op het lijf jagen en die kat vliegt van schrik snel hals over de kop met zijn muis in de bek het huis uit. Ik bedoel maar: het is lastig te verklaren hoe mijn hersenen helemaal vanuit Berg Ambacht die kat heeft kunnen waarnemen. Daar komt het in feite op neer.

[vrolijke]

Een belangrijk feit bij de uittreding is dat de ervaring voor het gevoel echt totaal iets anders is dan een hallucinatie. Als je op moederdag je schoonmoeder bezoekt en je geeft haar een bos bloemen, dan weet je, dat je op dat moment klaarwakker bent en je schoonmoeder de bloemen geeft. Zo is het ook met de uittreding. De ervaring heeft dezelfde duidelijk herkenbare, expliciete, "echtheid" in zich op het moment van waarneming. Het is alsof je klaarwakker bent. Als je boven het dak van je huis zweeft bijvoorbeeld zie je duidelijk (alsof het volkomen echt is) alle dakpannen onder je, met alle kleine details.
Als je door je huis zweeft, door muren heen gaat, je lichaam op het bed ziet liggen, enzovoort, en dat alles zeer scherp en realistisch, en als je bovendien duidelijk de ervaring hebt dat je je verplaatst, dan kun je beweren dat je hersenen dat allemaal voortbrengen, maar je kunt ook zeggen dat je werkelijk een uittreding hebt. Om dezelfde reden kun je, als je een grote prijs in de staatsloterij wint, zeggen dat het slechts een illusie is, omdat het niet waar kan zijn dat jij die prijs hebt gewonnen. Je ziet het geld op je bankrekening staan, je neemt honderdtwintigduizend euro op, koopt een BMW cabriolet en rijdt lekker rond in je auto, je voelt de wind in je haar, je ruikt de zilte zeelucht, je hoort de adem en ruikt de geur van de vrouw die voor jou heeft gekozen omdat je zo'n mooie cabrio hebt. Je beseft dat je klaarwakker bent en dat het alles realiteit is. Maar omdat je niet gelooft dat het werkelijk kan gebeuren dat jij zo'n prijs wint, beschouw je het slechts als een stukje hersenactiviteit.
Maar ja, ik moet wel zeggen dat je het nooit zeker kunt weten. Het is nooit uitgesloten dat het om een zeer realistische hallucinatie gaat. Zelf ben ik er echter van overtuigd dat het echt is.

In een echt beweegde tijd in mijn leven, heb ich ook zulke "werkelijke echte" belevenissen meegemaakt.

Mijn vrouw had mij verlaten.
Ik droomde dat zij terrugkwam... Nee, het was maar een droom. Toen kwam zij "echt" naar binnen, en ik vertelde haar, dat ik gedroomd had, dat zij terrugkwam. Maar dat was ook weer een droom. Zulke "trapdromen" heb ich nachtenlang gehad.
Als je lichaam heftiges meemaakt. (Sterven is in der regel iets "heftiges") slaan je hersenen gewoon tilt.