Leven met een volledig en functionerend lichaam is natuurlijk maar heel relatief, er zijn ook mensen die leven zonder armen en benen, dat is geen volledig functionerend lichaam. Daarnaast leeft een embryo ook, die heeft geen volledig gevormd lichaam, dus wat je zegt klopt al niet.Inktvlam schreef:Er zijn vele manieren om niet te leven. Maar slechts één manier om wel te leven en dat is met een volledig gevormd en functionerend lichaam.Tin schreef:Hoezo?
Je schermt zo graag met een vergelijk tussen wat de mens met zijn intelligentie maakt en hoe de gehele aarde met alles erop en eraan tot stand is gebracht.
Maakt de mens alles in één keer en zonder tussenstappen?
Neen.
Heb ik ruimte en tijd verheven tot het ultieme antwoord? Dan heb je mij toch bijzonder slecht gelezen.Tin schreef:Zolang je het beperkte levensgebied van de mens, het gebied van ruimte en tijd, verheft tot het ultieme antwoord op alle vragen omtrent het mysterie van het leven, zal een gesprek met mensen als Zolderworm of mij denk nooit echt veel opleveren.Inktvlam schreef:Tijd is helemaal geen illusie. Als er geen tijd zou zijn zou je je ook niet kunnen ontwikkelen. Ontwikkeling heeft tijd nodig. Of wou je beweren dat een mens zich nooit ontwikkelt? Ook in het hiernamaals zal er zoiets als tijd en ontwikkeling zijn. Alleen de beleving van tijd zal anders zijn.
De laatste zin klonkt een beetje als orakelen.
Hoe moet ik die zien?
Wat is “klonkt”?
Hierbij een stukje Lorber (de profeet) over tijd en eeuwigheid:
De eeuwigheid is voor de geest wat de tijd is voor het lichaam, slechts met dit verschil, dat de tijd alles om zich heen verteert en laat vergaan, terwijl de eeuwigheid ook niet één atoom laat vergaan. De tijd bestaat en ontstaat uit de voortdurende beweging van alle fysiek geschapen dingen. Al het tijdelijke is vergankelijk, omdat alle dingen vergaan en weer andere in hun plaats komen en zo wordt dan de maat der tijd bepaald overeenkomstig het verdwijnen en wederkeren van de dingen. Maar bij de eeuwigheid is precies het tegendeel het geval! Daar is iedere beweging maar schijnbaar; in wezen verkeren alle dingen in de meest volkomen rust. In de tijd schijnen de dingen in rust te zijn, en toch beweegt zelfs de hardste steen zich in al zijn talloze delen en er is niets dat ook maar ergens rust zou hebben. In de eeuwigheid is weer precies het omgekeerde het geval! Daar schijnt alles zich voortdurend te bewegen; maar desondanks is toch alles in de meest ongestoorde van God uitgaande rust. Als je ergens heen wilt lopen, moet je moeizaam stap voor stap op weg gaan. Maar in de eeuwigheid kan iedereen zich die weg besparen, men kan steeds op een en hetzelfde punt blijven en kan met alleen maar zijn door gedachten opgewekte gevoelens de meest ongelofelijk verre reizen maken en bij het volste bewustzijn alles precies bekijken, terwijl de persoon zelf zich geen haarbreed van zijn bepaalde plaats beweegt. Zoals in en door de beweging de tijd, de vernietiging, de vergankelijkheid en de uiteindelijke dood van alle dingen wordt veroorzaakt, zo veroorzaakt de rust de eeuwige instandhouding, de onvergankelijkheid en het meest aanhoudende, eeuwige, meest volkomen, volledig op het Goddelijk gelijkende leven van alle in de liefde en hun levende geest geheel op God gelijkende wezens! Wat de duur betreft van de eeuwigheid, deze loopt gelijk met de duur van de tijd. Daardoor kunnen er evengoed eeuwigheden als tijden zijn; alleen wordt de duur van de eeuwigheid niet zo ondergaan als die van de tijd, omdat de tijd het verleden nooit terugbrengt, de eeuwigheid echter zelfs het voor ons meest ondenkbare verleden als een meest helder heden altijddurend bewaart, en ook niet minder de toekomst als zijnde reeds aanwezig voor zich heeft.
Daarnaast functioneert een rups ook prima voordat hij in een vlinder veranderd, wat dus uiteindelijk zijn volledig gevormde lichaam is. Van een rups naar een vlinder is ook een vorm van evolutie, zie je hoe snel zo iets mogelijk is, in dit geval ongeveer 2 weken.
Voor de rest is het weer veel gebrabbel over bovennatuurlijk zaken, iets waar weer nul komma nul bewijs voor is. Dat is dus niet meer dan slechts iets waar jij in gelooft...
Daarnaast valt het ook gewoon niet te ontkennen dat de wetenschap zich steeds verder en verder ontwikkeld en op steeds meer vragen een antwoord heeft (als je dit niet erkent dan ben je echt volstrekt ongeloofwaardig), het is dan dus ook onvermijdelijk dat wetenschap religie steeds verder ontkracht.
Religie vult nu gewoon de antwoorden in op de vragen waar wetenschap NOG geen antwoord op heeft, omdat de mens nou eenmaal de eigenschap heeft om alles te willen verklaren.
Het is dus slechts een kwestie van tijd voordat wetenschap, religie volledig heeft ontkracht, wanneer dat zal gebeuren weet niemand, maar ik hoop echt dat ik er nog ben om het mee te maken.
. 
hou toch op man! Dat zijn zelf gecreëerde illusies van mensen die zien wat ze willen zien, niet meer en niet minder.