Het Mattheüs-Evangelie

[Dessa]

Je kan niet zo maar over het verdriet en de trouma's heen zetten,
maar Jezus kan ook deze mensen wel aanmoedigen om met Hem mee op weg te gaan en Hij wil hun harten helen.

Er staat niet dat hij geen verdriet mocht hebben.. ik denk dat dit hetzelfde principe is als met die rijke jongeling die niet zijn geld weg kon geven, vast zitten aan wat dan ook, het gaat er om dat Hij bovenaan staat.

Maar wie kan dat?

Niemand kan dat uit zichzelf..

[Gaitema]

Het lijkt me ook moeilijk. Mij mislukt het vaak om een christen te zijn.
Dan weet ik het wel dat God het moet doen, maar kennelijk weet ik dan ook niet hoe ik Hem in me moet laten werken,
als het dan weer mis gaat. Nou ik dit lees, ben ik eigenlijk ziek van verdriet. Blijf ik erin zitten, omdat ik net mijn vriendin kwijt ben.
Eigenlijk doe ik het nu weer verkeerd. Verdriet kom ik niet om heen, maar het loslaten is zo moeilijk.
Ik zit maar vast in het "waarom?" Sorry dat het zo zwaar beladen wordt zo, maar de moeite is voor mij nu actueel.

Ik zit een beetje nu in het " God, ik zie U even niet.. waar moet ik heen?"

[Tin]

Ik zit een beetje nu in het " God, ik zie U even niet.. waar moet ik heen?"

Die vraag kan ik moeilijk voor je beantwoorden.
Maar dat je het moeilijk heb met het feit dat het (weer) niet lukte met die relatie kan ik mij levendig voorstellen.
Niks menselijks is ons vreemd toch?
Dus hier dan wel heel toepasselijk: de beste wensen voor het nieuwe jaar!

[Gaitema]

Dank je voor de toepasselijke beste wensen. Je, niet menselijks is ons vreemd.
Dit jaar moet ook maar weer boeiend worden dan

[Adinomis]

Dank je voor de toepasselijke beste wensen. Je, niet menselijks is ons vreemd.
Dit jaar moet ook maar weer boeiend worden dan

Moeilijk voor je Gait!
Dit is mijn nieuwjaarswens:



Hij zal ook voor jou wegen vinden waarlangs je voet kan gaan.

[Gaitema]

Dank je. Daar moet ik me aan vasthouden.

[Gaitema]

Matteüs 8:23-27

Jezus heeft macht over wind en water

23 Daarna stapte Jezus in de boot. Zijn leerlingen gingen met hem mee. 24 Opeens begon de grond onder het meer te bewegen. De golven werden zo hoog dat de boot bijna onder water verdween. Maar Jezus lag te slapen in de boot.
25 De leerlingen gingen naar hem toe en maakten hem wakker. Ze riepen: ‘Heer, red ons! We verdrinken!’ 26 Jezus zei: ‘Waarom zijn jullie zo bang? Is jullie geloof dan zo klein?’
Jezus ging staan, en hij sprak streng tegen de wind en het water. Toen werd het helemaal rustig.
27 De leerlingen waren erg verbaasd. Ze zeiden tegen elkaar: ‘Zelfs de wind en het water doen wat hij zegt. Wat is dit voor iemand?’

De Bijbel in de gewone taal

Ja, hier duid Jezus wel op het vertrouwen dat je moet hebben als de door God gezondene die zelf God is, bij je aanwezig is.
Het zou toch raar zijn als het met man en muis zou vergaan. Het laat voor mij ook mooi zien dat wanneer Jezus zichtbaar slaapt en dus niet actief bezig is, dat Zijn Vader nog steeds met de wereld bezig is. Nu vraag ik me ook af of Jezus dan "enkel" slaapt. Zich laat wekken door Zijn Vader als het moet of zelf met zijn ziel al lang met iets anders bezig is. Joost mag het weten, in deze mysterie van wat Jezus doet en hoe.
Wij hoeven ons daar ook niet druk over te maken hebben, als wij maar gewoon op Hem vertrouwen.

[Adinomis]

Het valt me op dat in deze bijbelvertaling wordt gesproken over een "beving" van de grond onder het water. Het wordt altijd zo uitgelegd dat de wind vanuit de bergen in de zee "viel", waardoor het vaak ineens kon gaan stormen op het meer van Galilea. In het even nagekeken wat er in het Grieks staat en daar kom ik het woord "seismos" tegen. Nu ken ik geen Grieks, maar het woord doet denken aan 'seismologie" en "seismograaf" wat hier in het Groningse aardbevingsgebied wel vaker ter sprake komt, in verband met aardbevingen.

Hoe het ook zij, feit is dat dit een angstaanjagende ervaring moet zijn geweest voor de discipelen. En Jezus sliep. Daarvan denk ik dat dit bedoeld was als een geloofsbeproeving. Ze moesten groeien in hun geloof, dat ze nodig zouden hebben om uit ervaring Gods almacht te kunnen verkondigen. Want wat is ons menselijk geloof klein. Ik zou ook bang geworden zijn. Ik heb in november op dat meer gevaren, maar toen was het water rustig. Maar als het daar gaat spoken...... dan zou ook mijn geloof blijken klein te zijn. Ik heb aan dat meer iets anders meegemaakt waardoor mijn hart van angst ging bonzen. Maar ook daarbij werd mijn kleingeloof beschaamd.

Wat zal het een grootse ervaring zijn geweest dat Jezus alleen door te spreken, het water en de wind tot rust kon brengen. (Trouwens hier lijkt wel de wind de oorzaak te zijn geweest i.p.v. een zeebeving). Het is majestueus om die autoriteit, dat gezag mee te maken. Dat doet denken aan de Schepping: Hij sprak en het was er! Ik kan me voorstellen dat je - onder indruk van dit grootse gebeuren - zegt: "Wat voor iemand is deze, dat ook de winden en de zee Hem gehoorzaam zijn?" Net zo als Petrus na de wonderbare visvangst zei: "Ga weg van mij, Heer, want ik ben een zondig mens" (Lukas 5).

Wij hoeven ons daar ook niet druk over te maken hebben, als wij maar gewoon op Hem vertrouwen.

Je hebt helemaal gelijk Gait, maar het blijkt in de praktijk niet altijd zo "gewoon" te zijn. Daarom is het goed om te bidden: "Heer, leer ons om op U te vertrouwen....."
En dan zullen er ook voor ons oefeningen komen om dat vertrouwen te leren.

[Sanne]

Matteüs 8:23-27

Jezus heeft macht over wind en water

23 Daarna stapte Jezus in de boot. Zijn leerlingen gingen met hem mee. 24 Opeens begon de grond onder het meer te bewegen. De golven werden zo hoog dat de boot bijna onder water verdween. Maar Jezus lag te slapen in de boot.
25 De leerlingen gingen naar hem toe en maakten hem wakker. Ze riepen: ‘Heer, red ons! We verdrinken!’ 26 Jezus zei: ‘Waarom zijn jullie zo bang? Is jullie geloof dan zo klein?’
Jezus ging staan, en hij sprak streng tegen de wind en het water. Toen werd het helemaal rustig.
27 De leerlingen waren erg verbaasd. Ze zeiden tegen elkaar: ‘Zelfs de wind en het water doen wat hij zegt. Wat is dit voor iemand?’

De Bijbel in de gewone taal

Ja, hier duid Jezus wel op het vertrouwen dat je moet hebben als de door God gezondene die zelf God is, bij je aanwezig is.
Het zou toch raar zijn als het met man en muis zou vergaan. Het laat voor mij ook mooi zien dat wanneer Jezus zichtbaar slaapt en dus niet actief bezig is, dat Zijn Vader nog steeds met de wereld bezig is. Nu vraag ik me ook af of Jezus dan "enkel" slaapt. Zich laat wekken door Zijn Vader als het moet of zelf met zijn ziel al lang met iets anders bezig is. Joost mag het weten, in deze mysterie van wat Jezus doet en hoe.
Wij hoeven ons daar ook niet druk over te maken hebben, als wij maar gewoon op Hem vertrouwen.

Toen Jezus op aarde was, was hij een mens. Volmaakt weliswaar, maar toch. Hij had daarom dezelfde behoeften als alle andere mensen. Dus ook de behoefte aan slaap. In Johannes 4:6 staat bijvoorbeeld ook dat Jezus "vermoeid van de tocht" was en de behoefte had om te rusten.
Ik lees hier dat Jezus gewekt werd door zijn leerlingen en niet door God. Met zijn door God geschonken kracht, kon hij de storm weer tot bedaren brengen. Dat geeft wel veel vertrouwen dat als hij straks als koning over de aarde gaat regeren, we geen angst meer hoeven te hebben voor natuurrampen. Door rampen wordt de rust en vrede van heel wat mensen nog verstoord, maar dat zal dan eindelijk tot het verleden behoren.

[Sanne]

Hoe het ook zij, feit is dat dit een angstaanjagende ervaring moet zijn geweest voor de discipelen. En Jezus sliep. Daarvan denk ik dat dit bedoeld was als een geloofsbeproeving. Ze moesten groeien in hun geloof, dat ze nodig zouden hebben om uit ervaring Gods almacht te kunnen verkondigen. Want wat is ons menselijk geloof klein. Ik zou ook bang geworden zijn. Ik heb in november op dat meer gevaren, maar toen was het water rustig. Maar als het daar gaat spoken...... dan zou ook mijn geloof blijken klein te zijn. Ik heb aan dat meer iets anders meegemaakt waardoor mijn hart van angst ging bonzen. Maar ook daarbij werd mijn kleingeloof beschaamd.

De verhalen uit de Bijbel zullen vast nog meer tot leven komen als je de plaatsen die erin staan zelf hebt bezocht. Bijzonder lijkt mij dat.

Wij hoeven ons daar ook niet druk over te maken hebben, als wij maar gewoon op Hem vertrouwen.

Je hebt helemaal gelijk Gait, maar het blijkt in de praktijk niet altijd zo "gewoon" te zijn. Daarom is het goed om te bidden: "Heer, leer ons om op U te vertrouwen....."
En dan zullen er ook voor ons oefeningen komen om dat vertrouwen te leren.

We verschillen niet veel van de personen die in de Bijbel worden beschreven. Personen die voorbeelden van geloof en volharding zijn, hadden ook wel eens hun fouten, angsten en twijfels. Toch werden ze steeds heel liefdevol gecorrigeerd.
Wij hebben dit weekende het voorbeeld van Petrus besproken. Hij maakte een hele ernstige fout door Jezus te verloochenen. Misschien dacht hij wel dat hij niet meer vergeven kon worden. Hij liep huilend door de stad. Toch gaf hij niet toe aan wanhoop, want hij kwam al weer snel samen met de anderen. Ze zochten vast een beetje steun bij elkaar. Ze hadden Jezus immers allemaal in de steek gelaten.
Toen Jezus was opgestaan, verscheen hij niet alleen aan al zijn apostelen tegelijk , maar hij deed nog iets persoonlijks. In Luk.24:34 staat: "De Heer is waarlijk opgewekt en is aan Simon verschenen". Dit moet wel heel vertroostend geweest zijn voor Petrus. Hij kon zeggen hoeveel spijt hij had en hij kon om vergeving vragen. En Jezus vergaf hem ook.

Dat Petrus hier heel veel kracht en vertrouwen uit geput heeft, blijkt wel uit zijn moedige optreden als hij voor de religieuze leiders staat in Hand.4:5-10. Hij had de hulp van de heilige geest. Maar ook zijn overtuiging dat Jezus was opgestaan en met hem was en dat Jezus hem van harte had vergeven, moeten hem geholpen hebben zijn angsten op dat moment te overwinnen.

Als wij met moeilijkheden of beproevingen te maken krijgen, mogen wij ook altijd om de heilige geest vragen.- Luk.11:13. En ook Gods bereidheid om van harte te vergeven en het feit dat Jezus is opgestaan en als een machtige geest met ons is - Mattheus 28:20, kan ons de nodige kracht en vertrouwen geven.

[Adinomis]

Toen Jezus op aarde was, was hij een mens. Volmaakt weliswaar, maar toch. Hij had daarom dezelfde behoeften als alle andere mensen. Dus ook de behoefte aan slaap. In Johannes 4:6 staat bijvoorbeeld ook dat Jezus "vermoeid van de tocht" was en de behoefte had om te rusten.
Ik lees hier dat Jezus gewekt werd door zijn leerlingen en niet door God. Met zijn door God geschonken kracht, kon hij de storm weer tot bedaren brengen.

Ik denk dat Jezus zelf die autoriteit had door zijn verbondenheid met de Vader.

Joh. 10: 17 Hierom heeft Mij de Vader lief, omdat Ik mijn leven afleg om het weder te nemen. 18 Niemand ontneemt het Mij, maar Ik leg het uit Mijzelf af. Ik heb macht het af te leggen en macht het weder te nemen; dit gebod heb Ik van mijn Vader ontvangen.
---------------------------------
Joh.10:37 Indien Ik de werken mijns Vaders niet doe, gelooft Mij niet, 38 doch indien Ik ze doe en gij Mij toch niet gelooft, gelooft dan de werken, opdat gij weten en erkennen moogt, dat de Vader in Mij is en Ik in de Vader

Dat geeft wel veel vertrouwen dat als hij straks als koning over de aarde gaat regeren, we geen angst meer hoeven te hebben voor natuurrampen. Door rampen wordt de rust en vrede van heel wat mensen nog verstoord, maar dat zal dan eindelijk tot het verleden behoren.

Mooi dat je hiernaar verwijst. Want inderdaad, Jezus zal Koning worden over de aarde. De wet zal uit Sion uitgaan.

[Martine]

Toen Jezus was opgestaan, verscheen hij niet alleen aan al zijn apostelen tegelijk , maar hij deed nog iets persoonlijks. In Luk.24:34 staat: "De Heer is waarlijk opgewekt en is aan Simon verschenen". Dit moet wel heel vertroostend geweest zijn voor Petrus. Hij kon zeggen hoeveel spijt hij had en hij kon om vergeving vragen. En Jezus vergaf hem ook.

Dat Petrus hier heel veel kracht en vertrouwen uit geput heeft, blijkt wel uit zijn moedige optreden als hij voor de religieuze leiders staat in Hand.4:5-10. Hij had de hulp van de heilige geest. Maar ook zijn overtuiging dat Jezus was opgestaan en met hem was en dat Jezus hem van harte had vergeven, moeten hem geholpen hebben zijn angsten op dat moment te overwinnen.

Als wij met moeilijkheden of beproevingen te maken krijgen, mogen wij ook altijd om de heilige geest vragen.- Luk.11:13. En ook Gods bereidheid om van harte te vergeven en het feit dat Jezus is opgestaan en als een machtige geest met ons is - Mattheus 28:20, kan ons de nodige kracht en vertrouwen geven.

Jij noemt Lukas 11: 13.
Voor mij is een van de meest ontroerende verhalen in de Bijbel een deel uit het Johannes evangelie. In hoofdstuk 21 wordt ons verteld dat Jezus tot driemaal toe aan Petrus vroeg of hij Jezus liefhad. Let wel: nadat Hij het brood gebroken had (waar dat genoemd wordt met zoveel woorden is Christus altijd zelf aanwezig).
Wat mij daarin ook zo ontroert is, dat op het moment dat Petrus ontdekt dat het Jezus is hij er gelijk naar toe wil. Je zou toch zeggen dat hij wat achteraf zou blijven na zijn verloochening van de Heer. Maar nee, dat doet hij niet. En dan krijgt hij zijn opdracht om te zorgen voor schapen en lammeren, oftewel voor eenieder die de Heer nodig heeft in het leven.
Dat zal aan Petrus grote kracht hebben gegeven.

[Wilsophie]

En dus was Petrus overtuigd en ook zeker van zijn behoud en kon hij later in zijn brieven spreken over de zekerheid die hij vond in zijn Heiland.
En dat zou voor iedere gelovige moeten gelden. Geen triomf van besparing van narigheid zoals jij elders suggereert, maar een zekerheid des geloofs waarvan Petrus wist dat hij zich uitstrekte naar dat wat hij in zijn brieven schrijft.
Hij wist als geen ander dat wij en hij ook een koninklijk priesterdom zijn en een priesterlijk koningskind. 1Petrus 2 vers 9 en was het Petrus die zei: "Wij ( gelovigen) hebben het profetische Woord dat zeer vast is ( hoezo er is geen Waarheid? ) en gij doet wel , als Gij daarop acht hebt als op een licht, schijnende in een duistere plaats totdat de dag aanlichte en de morgenster opga in uw harte en geen enkele profetie is van eigen uitlegging, want de profetie is niet voortgebracht door de wil van een mens maar door de heilige mensen Gods van de Heilige Geest gedreven zijnde hebben gesproken".
Dat is nu precies wat gelovigen zouden doen. Niet zeggen dat hun niets zou overkomen o.i.d. wat jij suggereert in een ander topic, maar werkelijk volgens in de voetsporen van Christus , gedreven door de Heilige Geest, zoals Petrus schrijft in zijn brief.

[Martine]

Ik herhaal, wat ik in een ander topic zei:

Met Huub Oosterhuis zeg ik: "zien soms even"

[Adinomis]

Jij noemt Lukas 11: 13.
Voor mij is een van de meest ontroerende verhalen in de Bijbel een deel uit het Johannes evangelie. In hoofdstuk 21 wordt ons verteld dat Jezus tot driemaal toe aan Petrus vroeg of hij Jezus liefhad. Let wel: nadat Hij het brood gebroken had (waar dat genoemd wordt met zoveel woorden is Christus altijd zelf aanwezig).
Wat mij daarin ook zo ontroert is, dat op het moment dat Petrus ontdekt dat het Jezus is hij er gelijk naar toe wil. Je zou toch zeggen dat hij wat achteraf zou blijven na zijn verloochening van de Heer. Maar nee, dat doet hij niet. En dan krijgt hij zijn opdracht om te zorgen voor schapen en lammeren, oftewel voor eenieder die de Heer nodig heeft in het leven.
Dat zal aan Petrus grote kracht hebben gegeven.

Ik denk dat dit een juist principe is. Als je problemen hebt met iemand van wie je houdt, kun je twee dingen doen. Je terugtrekken, afzonderen, ondergaan in verdriet en schaamte, angst of misschien wrok en boosheid.
Maar je kunt ook naar hem toe gaan, want je wilt hem/haar niet missen uit je leven. Daarvoor is die persoon te belangrijk voor je. Dat is liefde.

Wat bij mensen geldt, is ook ook van toepassing in de omgang met God. Wat Petrus betreft is dat een goed voorbeeld. Als het tussen ons en God niet goed zit, moeten we juist naar Hem toe gaan en niet bij Hem wegblijven. Hij zal ons niet afwijzen, integendeel. "Gij zijt goed en gaarne vergevend, rijk in goedertierenheid voor allen die U aanroepen." (Psalm 86:5).

[Wilsophie]

Ik herhaal, wat ik in een ander topic zei:

Met Huub Oosterhuis zeg ik: "zien soms even"

Daar kan ik niets mee Martine. "Zien soms even", het is nauwelijke begrijpend Nederlands.

[Martine]

Ik herhaal, wat ik in een ander topic zei:

Met Huub Oosterhuis zeg ik: "zien soms even"

Daar kan ik niets mee Martine. "Zien soms even", het is nauwelijke begrijpend Nederlands.

Als ik het maar begrijp...
Ik zou zeggen: lees dingen van Huub Oosterhuis, dan is het denk ik wat duidelijker.

[Martine]

Als je problemen hebt met iemand van wie je houdt, kun je twee dingen doen. Je terugtrekken, afzonderen, ondergaan in verdriet en schaamte, angst of misschien wrok en boosheid.
Maar je kunt ook naar hem toe gaan, want je wilt hem/haar niet missen uit je leven. Daarvoor is die persoon te belangrijk voor je. Dat is liefde.

Wat bij mensen geldt, is ook ook van toepassing in de omgang met God. Wat Petrus betreft is dat een goed voorbeeld. Als het tussen ons en God niet goed zit, moeten we juist naar Hem toe gaan en niet bij Hem wegblijven. Hij zal ons niet afwijzen, integendeel. "Gij zijt goed en gaarne vergevend, rijk in goedertierenheid voor allen die U aanroepen." (Psalm 86:5).

En dat is precies mijn ontroering die in het gesprek van de Heer met Petrus opgeroepen wordt.

[Sanne]

Toen Jezus was opgestaan, verscheen hij niet alleen aan al zijn apostelen tegelijk , maar hij deed nog iets persoonlijks. In Luk.24:34 staat: "De Heer is waarlijk opgewekt en is aan Simon verschenen". Dit moet wel heel vertroostend geweest zijn voor Petrus. Hij kon zeggen hoeveel spijt hij had en hij kon om vergeving vragen. En Jezus vergaf hem ook.

Dat Petrus hier heel veel kracht en vertrouwen uit geput heeft, blijkt wel uit zijn moedige optreden als hij voor de religieuze leiders staat in Hand.4:5-10. Hij had de hulp van de heilige geest. Maar ook zijn overtuiging dat Jezus was opgestaan en met hem was en dat Jezus hem van harte had vergeven, moeten hem geholpen hebben zijn angsten op dat moment te overwinnen.

Als wij met moeilijkheden of beproevingen te maken krijgen, mogen wij ook altijd om de heilige geest vragen.- Luk.11:13. En ook Gods bereidheid om van harte te vergeven en het feit dat Jezus is opgestaan en als een machtige geest met ons is - Mattheus 28:20, kan ons de nodige kracht en vertrouwen geven.

Jij noemt Lukas 11: 13.
Voor mij is een van de meest ontroerende verhalen in de Bijbel een deel uit het Johannes evangelie. In hoofdstuk 21 wordt ons verteld dat Jezus tot driemaal toe aan Petrus vroeg of hij Jezus liefhad. Let wel: nadat Hij het brood gebroken had (waar dat genoemd wordt met zoveel woorden is Christus altijd zelf aanwezig).
Wat mij daarin ook zo ontroert is, dat op het moment dat Petrus ontdekt dat het Jezus is hij er gelijk naar toe wil. Je zou toch zeggen dat hij wat achteraf zou blijven na zijn verloochening van de Heer. Maar nee, dat doet hij niet. En dan krijgt hij zijn opdracht om te zorgen voor schapen en lammeren, oftewel voor eenieder die de Heer nodig heeft in het leven.
Dat zal aan Petrus grote kracht hebben gegeven.

Inderdaad ontroerend. Het zal waarschijnlijk niet voor niets zijn geweest dat Jezus tot drie maal toe aan Petrus vroeg of hij hem liefhad. Petrus had Jezus drie keer verloochend. En nu kreeg hij in het bijzijn van de anderen de kans om zijn liefde drie keer te bevestigen.
Behalve de les om altijd om vergeving te vragen, zit hier ook de les in om die vergeving ook te aanvaarden. Een valkuil is dat we ons zo makkelijk laten onderdompelen in schuldgevoelens over in het verleden gemaakte fouten. Jes.1:18.

[Wilsophie]

Daarom ook zo een prachtige les dat de Heer Petrus toch de sleutels gaf van het nieuwe verbond. Bij Hem is geen rancune of ontrouw.
Opmerkelijk dat hij daarover ( de opstanding en het aanbreken van het nieuwe verbond) moest zwijgen tot na de opstanding. Toen mocht Petrus pas vrijuit spreken en dat heeft hij ook gedaan allereerst tot zijn eigen volksgenoten, de Joden, maar ook zijn toespraak riep veel tegenstand op.
Soms zal zijn en onze trouw aan de Heiland, en meer nog Zijn trouw v.v.aan Zijn volgelingen heel veel weerstand oproepen. Petrus heeft dat ook zo ervaren, en trouwens alle apostelen zijn zwaar vervolgd en gemarteld. En toch doet God alle dingen meewerken ten goede voor hen die geloven.

[Vertrokken user_03]

Ik herhaal, wat ik in een ander topic zei:

Met Huub Oosterhuis zeg ik: "zien soms even"

Daar kan ik niets mee Martine. "Zien soms even", het is nauwelijke begrijpend Nederlands.

Als ik het maar begrijp...
Ik zou zeggen: lees dingen van Huub Oosterhuis, dan is het denk ik wat duidelijker.

En begin dan met "Redt hen die geen verweer hebben".
Kost geen drol qua aanschaf en je hebt direct een idee waar Oosterhuis voor staat.
Ik heb alle (werkelijk, alle, het is meer dan een meter!) aan boeken van hem in huis.
Ook alle audio van hem heb ik overigens, iets van een "fan" zeg maar en het is super hoe deze man de schriften kan vertalen naar mensen.
Ik ben bereid je via mail enige teksten van hem te zenden. PB me maar dan regelen we dat!

[Gaitema]

Ik lees hier dat Jezus gewekt werd door zijn leerlingen en niet door God. Met zijn door God geschonken kracht, kon hij de storm weer tot bedaren brengen. Dat geeft wel veel vertrouwen dat als hij straks als koning over de aarde gaat regeren, we geen angst meer hoeven te hebben voor natuurrampen. Door rampen wordt de rust en vrede van heel wat mensen nog verstoord, maar dat zal dan eindelijk tot het verleden behoren.

Dit is een interessante vondst! Inderdaad, zal Hij dan ook de winden en de rest van het weer door God beheersen.

Hoe het ook zij, feit is dat dit een angstaanjagende ervaring moet zijn geweest voor de discipelen. En Jezus sliep. Daarvan denk ik dat dit bedoeld was als een geloofsbeproeving. Ze moesten groeien in hun geloof, dat ze nodig zouden hebben om uit ervaring Gods almacht te kunnen verkondigen.

Dat zou wel eens zo kunnen zijn geweest. Door vallen en opstaan leren wij het juiste te doen. Het geleerde moet in de praktijk zich ontwikkelen. Het is net als sporten en muziek spelen. Je kan het niet van de één op de andere dag. Het vraagt oefeningen van ons.

Je hebt helemaal gelijk Gait, maar het blijkt in de praktijk niet altijd zo "gewoon" te zijn. Daarom is het goed om te bidden: "Heer, leer ons om op U te vertrouwen....."
En dan zullen er ook voor ons oefeningen komen om dat vertrouwen te leren.

Mee eens. Amen.

[Gaitema]

Toen Jezus op aarde was, was hij een mens. Volmaakt weliswaar, maar toch. Hij had daarom dezelfde behoeften als alle andere mensen. Dus ook de behoefte aan slaap. In Johannes 4:6 staat bijvoorbeeld ook dat Jezus "vermoeid van de tocht" was en de behoefte had om te rusten.
Ik lees hier dat Jezus gewekt werd door zijn leerlingen en niet door God. Met zijn door God geschonken kracht, kon hij de storm weer tot bedaren brengen.

Ik denk dat Jezus zelf die autoriteit had door zijn verbondenheid met de Vader.

Ik geloof dat jullie beiden gelijk hebben. Het is het één en het ander en zo doet Jezus ons het "voor".

[Sanne]

Hoe het ook zij, feit is dat dit een angstaanjagende ervaring moet zijn geweest voor de discipelen. En Jezus sliep. Daarvan denk ik dat dit bedoeld was als een geloofsbeproeving. Ze moesten groeien in hun geloof, dat ze nodig zouden hebben om uit ervaring Gods almacht te kunnen verkondigen.

Dat zou wel eens zo kunnen zijn geweest. Door vallen en opstaan leren wij het juiste te doen. Het geleerde moet in de praktijk zich ontwikkelen. Het is net als sporten en muziek spelen. Je kan het niet van de één op de andere dag. Het vraagt oefeningen van ons.

De Bijbel gebruikt ook dit voorbeeld; dat we moeten oefenen zoals een sporter oefent. In Hebr.5:14 staat over het tot ons nemen van geestelijk voedsel: "Maar de vaste spijs is voor de volwassenen, die door het gebruik hun zinnen hebben geoefend in het onderscheiden van goed en kwaad".
Hier staat letterlijk: geoefend zijn (zoals een gymnast).

[Martine]

De Bijbel gebruikt ook dit voorbeeld; dat we moeten oefenen zoals een sporter oefent. In Hebr.5:14 staat over het tot ons nemen van geestelijk voedsel: "Maar de vaste spijs is voor de volwassenen, die door het gebruik hun zinnen hebben geoefend in het onderscheiden van goed en kwaad".
Hier staat letterlijk: geoefend zijn (zoals een gymnast).

Dat het met sport te maken zou hebben is voor mij volstrekt nieuw.
Ik dacht dat bedoeld is, dat als baby je melk als voeding krijgt en naarmate je ouder wordt vaste spijs.
En van een volwassen iemand wordt verwacht dat hij/zij zich voedt/laat voeden door vast voedsel.