De Judas-brief

[ineke-kitty]

Deze brief van Judas vind ik uitermate interessant, omdat Judas daarin de reeds door de apostelen gedane uitspraken benoemt over de eindtijd . [Judas 17,18], "Gij echter, geliefden, herinnert u de woorden, die VOOR dezen gesproken zijn door de apostelen van onze Here Jezus Christus, dat zij tot u hebben gezegd....".
Daaruit blijkt dat de brief als een van de laatste van het N.T. geschreven is.
En de brief van Judas is in de gangbare Bijbelvertalingen zeker niet voor niets de laatste, VOOR het boek Openbaring.
Ik denk dat de Heilige Geest ook over de volgorde van de Bijbelboeken gewaakt heeft.
Vermoedelijk weerspiegelt hij de geestelijke toestand op de hele aarde, vlak voor de opname van de Gemeente, en de daarop volgende oordelen over de aarde.
De brief van Judas laat volgens mij een eindtijdmaatschappij zien waarin een ieder voor zichzelf een eigen god "in elkaar knutselt" .

Wie was nu die Judas?
Hij was in elk geval de broer van Jacobus, de leider van de vergaderingen van apostelen en oudsten in Jeruzalem [ zie Hand. 15:13 vv] en schrijver van de brief van Jacobus.
Zowel Jacobus als Judas worden in het evangelie broers van Jezus genoemd: " Is dit niet de timmerman, de zoon van Maria, en de broeder van Jacobus en Jozef en Judas en Simon?" .[ Mark. 6:3].
Dit Bijbelvers bevestigt dus dat Judas, die zich als broeder van Jacobus voorstelt, een halfbroer van de Here Jezus was [ vgl. Judas 1].

Wat kunnen wij leren van Judas, de dienstknecht van de Heer, namelijk over de geestelijke houding en de leiding en werking van de Geest?

[ineke-kitty]

Judas zelf leefde in een tijd waarin het christendom al hevig werd aangevallen. Het werd geinfiltreerd door gnostici, die de mens op de voorgrond plaats en niet God.
Naamchristenen ondermijnden de gemeente; vrijheidsdenken, wereldgelijkvormigheid, zgn. feel-good-christendom en dwaalleringen probeerden de gemeente binnen te dringen.
Het draaide om gewin en eigenbelang [ vgl. Judas 11:16].
Zijn brief is een strijdschrift dat de oorlog verklaart aan alle dwaalleringen.
De lezers worden opgeroepen om vastbesloten voor de waarheid te strijden en Gods Woord te bewaren en te bewaken [ vgl. 1 Tim. 6:12].
Samenvattend: de omstandigheden in de tijd van Judas zijn een voorafspiegeling van de toekomst.
Wat toen [al] begon wordt wereldwijd voltooid in de tijd waarin wij nu leven. Daarom weten wij dat we in de laatste fase van de eindtijd leven en dat Gods oordeel voor de deur staat.

Het begrip "goddeloos" en "goddeloze" komt in de brief van Judas zesmaal voor [ in de verzen 4, 15, en 18].
Goddeloosheid heeft veel gezichten, zoals "goddeloos" [vers 4]; "moreel verdorven/losbandig" [vers 4] ; Christus verloochenend"[vers 4] ; "bezoedeld in het vlees" [ vers 8] ; "rebellerend/verwerpend wat heerschappij heet" [ vers 8]; "heilige engelen verachtend/ de heerlijkheden lasterend" [vers 8] ; "dromenzieners" [ vers 8] ; onwetend/lasterend wat zij niet kennen" [ vers 10] ; "verdorven" [vers 10] ; "spotters" [ vers 18] .
Dit "lijstje" is relatief maar kort uiteraard.

[Wilsophie]

In een ander topic ontdekte ik gaandeweg dat er nog een Jacobus is als de neef van de Here Jezus, dus een zoon van de zus van Maria die met Zebedeus was getrouwd.
Best leuk om die familierelaties te ontdekken en ik begrijp soms ook dat men denkt dat deze brief is geschreven door Judas Iskariot en men deze brief dus maar overslaat. Toevallig onlangs een gesprek met een ouderling uit een kerk, die dit dacht.

[ineke-kitty]

Judas, de schrijver van de brief van Judas, is niet dezelfde als de apostel Judas "de zoon van Jakobus", zoals hij wordt genoemd in Lukas 6:16 [ een dergelijke toevoeging was gebruikelijk ter voorkoming van persoonsverwisselingen].
Hij is inderdaad evenmin dezelfde als Judas Iskariot.
De schrijver is de broer van Jakobus, de leider van de vergaderingen van apostelen en oudsten te Jeruzalem, en schrijver van de brief van Jakobus.
Deze Jakobus moet op zijn beurt niet worden verwisseld met de volgende drie naamgenoten:
1. de apostel Jakobus, zoon van Zebedeus en broer van Johannes [ vgl. Luk. 5:10; 6:14], die door Herodus ter dood werd gebracht [ vgl. Hand. 12:1,2].

2. De apostel Jakobus, "de zoon van Alpheus" [ zie Luk. 6:15] en
3. Jakobus, de vader van de apostel Judas [ zie Luk. 6:16; Hand. 1:13].

[ineke-kitty]

In Judas 1 staat: " Judas, een dienstknecht van Jezus Christus en een broeder van Jakobus, aan de geroepenen, die in God, den Vader, geliefd en voor Jezus Christus bewaard zijn....".
In zijn brief stelt Judas zich niet voor als broeder van Jezus, maar als "dienstknecht van Jezus Christus" en "broeder van Jakobus".
Deze man groeide op met Jezus; de hadden dezelfde moeder, waarschijnlijk hebben ze samen gespeeld, ze aten samen en misschien sliepen ze in dezelfde kamer.
Judas geloofde niet in de Here Jezus, en misschien was hij wel kwaad en jaloers op Hem.

En nu zegt hij: "Ik ben een dienstknecht".
Wat een geweldig getuigenis wordt hier van de Here Jezus gegeven door Zijn halfbroer en diens levenswandel!
Bovendien zou Judas er na zijn bekering alle reden toe hebben gehad om trots te zijn en op te scheppen: "hoor eens, ik ken Jezus beter dan jullie allemaal, beter zelfs dan de apostelen. Ik ken Hem van kleins af aan, ik was dag in dag uit bij Hem, we zijn in hetzelfde gezin opgegroeid. Ik kan meer over Hem vertellen dan wie ook, ik heb meer met Hem meegemaakt dan jullie allemaal bij elkaar...".
Maar geen woord hierover bij Judas.
Judas zag Wie Hij werkelijk was: de Zoon van God, de vleesgeworden God en de Here over alles [ vgl. Openb. 1:5].
Voor Judas was de Here Jezus Christus zijn persoonlijke Heiland geworden.

[Adinomis]

Judas zelf leefde in een tijd waarin het christendom al hevig werd aangevallen. Het werd geinfiltreerd door gnostici, die de mens op de voorgrond plaats en niet God.
Naamchristenen ondermijnden de gemeente; vrijheidsdenken, wereldgelijkvormigheid, zgn. feel-good-christendom en dwaalleringen probeerden de gemeente binnen te dringen.
Het draaide om gewin en eigenbelang [ vgl. Judas 11:16].
Zijn brief is een strijdschrift dat de oorlog verklaart aan alle dwaalleringen.
De lezers worden opgeroepen om vastbesloten voor de waarheid te strijden en Gods Woord te bewaren en te bewaken [ vgl. 1 Tim. 6:12].
Samenvattend: de omstandigheden in de tijd van Judas zijn een voorafspiegeling van de toekomst.
Wat toen [al] begon wordt wereldwijd voltooid in de tijd waarin wij nu leven. Daarom weten wij dat we in de laatste fase van de eindtijd leven en dat Gods oordeel voor de deur staat.

Het "binnensluipen" van goddelozen in de gemeente, is van alle tijden. En zeker dat neemt ook toe door de tijd heen. Het vindt zijn climax in de openbaring van de hoer, een valse eenheidskerk uit Openbaring 17, die het tegenbeeld is van de Bruid van Christus. Afval van God wordt in heel de Bijbel met hoererij vergeleken,
Maar wat houdt die strijd in? Ik denk dat we onze medegelovigen attent moeten maken op wat er gaande is in de gemeente, als we dwaalleer ontdekken. Zodat we niet afglijden van de waarheid van Gods Woord.

Het strijden in 1 Tim. 6:12 is het kwaad te ontvluchten en daarentegen gerechtigheid, godsvrucht, geloof liefde, volharding en zachtmoedigheid na te jagen. Die strijd houdt ook in dat we Babylon moeten verlaten. En dat Babylon staat model voor een denksysteen dat haaks op het evangelie staat.

In Lucas 13:24 is strijden het doel om in te gaan door de nauwe poort. Er is strijd nodig om het Koninkrijk van God binnen te gaan. Tegelijk moeten dwaalleraren geweerd worden uit de gemeente van Christus en als ze zich handhaven, zullen we moeten vluchten.

We hebben de strijd niet tegen mensen van vlees en bloed maar tegen de machten, tegen de wereldheersers van de duisternis van dit tijdperk, tegen de geestelijke machten van het kwaad in de hemelse gewesten. (Efeze 6:12),
Voor onze strijd hebben we wapenrusting nodig die in Efeze 6 uitvoerig wordt uitgelegd, Deze is in dit verband heel nuttig om te lezen. Die strijd heeft in de eerste plaats met onszelf te maken. Als er staat dat we de "duivel geen voet" moeten geven, betekent dat niet dat we anderen te lijf moeten gaan, maar dat we in onszelf onze gedachten rein moeten houden. Dat we moeten oppassen niet in de oude patronen van het natuurlijk menselijke en zondige bestaan terug te vallen. Dat gaat zo ongemerkt in het "vuur van de strijd" als er pijlen op ons worden afgevuurd. Maar dan wil God een schild om ons zijn waarop de pijlen zullen afketsen. En hoewel het pijn kan doen, het kan ons diepste vertrouwen in onze Koning niet schaden. We kunnen vrede hebben, zelfs al worden we aangevallen.

Voor de strijd in Gods Koninkrijk hebben we de wapenrusting nodig:

Efeze 6:11 Doet de wapenrusting Gods aan, om te kunnen standhouden tegen de verleidingen des duivels;
12 want wij hebben niet te worstelen tegen bloed en vlees, maar tegen de overheden, tegen de machten, tegen de wereldbeheersers dezer duisternis, tegen de boze geesten in de hemelse gewesten.
13 Neemt daarom de wapenrusting Gods, om weerstand te kunnen bieden in de boze dag en om, uw taak geheel vervuld hebbende, stand te houden.
14 Stelt u dan op, uw lendenen omgord met de waarheid, bekleed met het pantser der gerechtigheid,
15 de voeten geschoeid met de bereidvaardigheid van het evangelie des vredes;
16 neemt bij dit alles het schild des geloofs ter hand, waarmede gij al de brandende pijlen van de boze zult kunnen doven;
17 en neemt de helm des heils aan en het zwaard des Geestes, dat is het woord van God.
18 En bidt daarbij met aanhoudend bidden en smeken bij elke gelegenheid in de Geest, daartoe wakende met alle volharding en smeking voor alle heiligen;

[ineke-kitty]

Het gaat er dus om, alleen de Bijbelse maatstaven aan te houden; en laten we leven in genade en ons aan Hem vastklampen.
Judas schrijft hierover: " Maar gij geliefden, bewaart uzelf in de liefde Gods; door uzelf op te bouwen in uw allerheiligst geloof en door te bidden in de Heilige geest, verwachtende de ontferming van onze Here Jezus Christus ten eeuwigen leven.... Hem nu, die u voor struikelen kan behoeden en onberispelijk doen staan voor Zijn heerlijkheid in grote vreugde, de enige God, onze Heiland, zij door Jezus Christus, onze Here, heerlijkheid, majesteit, kracht en macht VOOR alle eeuwigheid, en nu en in alle eeuwigheden! Amen [ Judas 20, 21; 24,25].

We hoeven niet bang te zijn om "daders" van Gods Woord te zijn, maar er in geloof op vertrouwen dat de Here ons bewaart. Wij hoeven ook niet bang te zijn als Judas zegt : "Gij echter, geliefden, herinnert u de woorden, die eerder gesproken zijn door de apostelen van onze Here Jezus Christus, dat zij tot u hebben gezegd: Aan het einde des tijds zullen er spotters komen, die naar hun eigen goddeloze begeerten zullen wandelen [Judas 4-19]. Zij zijn het, die scheuringen maken, natuurlijke mensen, die de Geest niet hebben".

Judas ziet zich genoodzaakt ons te vermanen tot het uiterste te strijden voor het geloof. [ Judas 3,4].

[Alpha]

Judas schreef zijn brief omstreeks het jaar 65, ongeveer een jaar na de 2e brief van Petrus.
In vers 18 citeert hij 2 Pe 3:3.

[ineke-kitty]

Judas schreef zijn brief omstreeks het jaar 65, ongeveer een jaar na de 2e brief van Petrus.
In vers 18 citeert hij 2 Pe 3:3.

Judas schreef zijn brief tussen ca. 68 en 70 na Chr. en bij het schrijven van zijn brief steunt Judas duidelijk op Petrus, want diens woorden zijn bijna identiek.

[Wilsophie]

Ook hier wordt aangehaald dat Michaël de aartsengel handelde t.a.v. de duivel met het lichaam van Mozes, Judas haalt dat aan binnen het kader van de gevallen engelen.
Toch heel opmerkelijk, lijkt mij.

En dan in vers 14 wordt Henoch aangehaald en direct daarna spreekt hij over de vele duizenden heiligen.
Al eerder heb ik geprobeerd uit te leggen dat het om gelovigen gaat en dat als men ooit zong : "When the Saints go marching in "< dat men dan zong over alle gelovigen in Jezus Christus, van na de opstanding ( gelovigen sec mag ik niet meer zeggen, dus vandaar de omschrijving) wijst naar de opname van de Gemeente, daar ben ik van overtuigd. Wij zijn heiligen. Wij zijn apart gezet.

[ineke-kitty]

Ook hier wordt aangehaald dat Michaël de aartsengel handelde t.a.v. de duivel met het lichaam van Mozes, Judas haalt dat aan binnen het kader van de gevallen engelen.
Toch heel opmerkelijk, lijkt mij.

En dan in vers 14 wordt Henoch aangehaald en direct daarna spreekt hij over de vele duizenden heiligen.
Al eerder heb ik geprobeerd uit te leggen dat het om gelovigen gaat en dat als men ooit zong : "When the Saints go marching in "< dat men dan zong over alle gelovigen in Jezus Christus, van na de opstanding ( gelovigen sec mag ik niet meer zeggen, dus vandaar de omschrijving) wijst naar de opname van de Gemeente, daar ben ik van overtuigd. Wij zijn heiligen. Wij zijn apart gezet.

Ja, ik zal daar later nog verder op in gaan.

[Alpha]

Judas schreef zijn brief omstreeks het jaar 65, ongeveer een jaar na de 2e brief van Petrus.
In vers 18 citeert hij 2 Pe 3:3.

Judas schreef zijn brief tussen ca. 68 en 70 na Chr. en bij het schrijven van zijn brief steunt Judas duidelijk op Petrus, want diens woorden zijn bijna identiek.

Hij citeert inderdaad Petrus. Wanneer Judas zijn brief na het jaar 66 geschreven zou hebben, had hij ongetwijfeld de belegering van Jeruzalem opgemerkt door Cestius Gallus. Maar op zich is dat van minder belang. N deze belegering vluchtten Jezus volgelingen massaal uit Jeruzalem. (Mat 24:15,16)
In het jaar 70 werd Jeruzalem opnieuw belegerd door Vespasianus. Jezus voorspelde deze belegering en dat werd ongetekend in Lu 19:43, 44.
Daarmee kwam er een einde aan het Joodse theocratische samenstel.

[Alpha]

Ook hier wordt aangehaald dat Michaël de aartsengel handelde t.a.v. de duivel met het lichaam van Mozes, Judas haalt dat aan binnen het kader van de gevallen engelen.
Toch heel opmerkelijk, lijkt mij.

En dan in vers 14 wordt Henoch aangehaald en direct daarna spreekt hij over de vele duizenden heiligen.
Al eerder heb ik geprobeerd uit te leggen dat het om gelovigen gaat en dat als men ooit zong : "When the Saints go marching in "< dat men dan zong over alle gelovigen in Jezus Christus, van na de opstanding ( gelovigen sec mag ik niet meer zeggen, dus vandaar de omschrijving) wijst naar de opname van de Gemeente, daar ben ik van overtuigd. Wij zijn heiligen. Wij zijn apart gezet.

De heiligen zijn m.i. degenen die met de Hg werden gezalfd en als leden van de kleine kudde werden aangesteld als koningen en priesters, onder Jezus leiding. (Lu 12:32; Opb 20:4-6).
.

[ineke-kitty]

Het is verbazingwekkend hoezeer Judas zich door de Heilige Geest liet leiden. En daar laat hij zich helemaal niet op voorstaan. En dat is zeker van belang, want juist in onze eindtijd gaan extreme charismatische bewegingen nogal lichtvaardig om met het begrip " leiding van de Geest" ; dat ongeveer zo klinkt: "Zo spreekt de Here"; "De Geest heeft mij geopenbaard"; "De Here heeft tot mij gespreken" enz.
Judas schrijft "zie ik mij genoodzaakt", niet: "ziet de Here Zich genoodzaakt".
Maar ook als hij wel naar de Here had verwezen, had hij nog niets verkeerds gezegd.
Want het was inderdaad de Here resp. de Heilige Geest die het hem ingegeven had [vgl. 2 Tim. 3:16].

Wij zouden tot het uiterste strijden voor het geloof, dat eenmaal de heiligen overgeleverd is.
Hierdoor zien we wat van belang is voor de eindtijd [zie ook de brief aan de gemeente te Laodicea die niets positiefs meer bevat en een beeld geeft van het christendom van de eindtijd].
Judas houdt in feite een hoogst onaangename "preek" over zonden, oordeel, en de komende gebeurtenissen die over deze wereld zullen komen, de antichrist, valse broeders, dwaalleringen enz. enz.
De brief van Judas heeft dus betrekking op de eindtijd en weerspiegelt de wereldsituatie in het laatste der dagen.
Omdat de gebeurtenissen die worden beschreven "voor de deur staan" , is de Judasbrief een heldere en ernstige boodschap.
Er wordt nauwelijks nog gesproken over geloofsstrijd, de noodzaak om weerstand te bieden, en men wil nog slechts de positieve kant van het Evangelie horen, en past zich aan onder de dekmantel van de "liefde".

[Adinomis]

Wat versta je onder strijden? Elke strijd moet voortkomen uit liefde, want God is liefde.
En strijden om "in te gaan" is een strijd die je in je eigen innerlijk hebt te voeren tegen verleidingen, slechte gewoontes, gebrek aan liefde.
Strijden is ook: je niet omver laten halen door valse redeneringen en je daarvan af te keren. Ik denk dat de voornaamste strijd die met jezelf is.
In de bijbel leren we ook dat God voor Zijn volk zal strijden. Ex. 14:4, Deut. 1:30, Deut. 20:4, Nehemia 4:20, Jesaja 30:32, Jesaja 31:4, Daniël 10:20, Zach.14:3.

Liefde betekent heus niet dat je alleen maar zoetsappige taal moet gebruiken. Soms maken zachte heelmeesters stinkende wonden.
Het is belangrijk om daar evenwicht in te zoeken. De Johannes brieven gaan heel erg over liefhebben. Christenen horen liefde onder elkaar te hebben.
Als ik merk dat iemand me liefheeft zal ik ook gauwer geneigd zijn om door zo iemand gecorrigeerd te worden.
Aan de onderlinge liefde moet je elkaar kennen.
"Aan jullie liefde voor elkaar zal iedereen zien dat jullie mijn leerlingen zijn.' (Johannes 13:35,)
"Geliefden, laten wij elkaar liefhebben, want de liefde komt van God. Iedereen die liefheeft is uit God geboren, en kent God." (1 Johannes 4:7,)
"Heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart en heel uw ziel, met heel uw verstand en met inzet van al uw krachten en uw naaste als uzelf." (Marcus 12:30)
Houd voor zover het van u afhangt, vrede met alle mensen. (Rom. 12:18)

Judas beveelt de strijd om stand te houden in het geloof aan bij degenen die geroepen zijn en aan wie de liefde van God, de Vader en de bescherming van Jezus Christus ten deel vallen (NBV)
Dus onder broeders en zusters en niet bij ongelovigen en hen die buiten de gemeente zijn. De strijd begint bij onszelf en daarna bij een wijdere kring: onze broeders en zusters. Maar alles vanuit de liefde.
Judas zegt dat we ons moeten ontfermen over hen die twijfelen en dat we anderen uit het vuur moeten redden. Dat zijn zaken die alleen vanuit de liefde vrucht kunnen dragen.
Als er mensen komen met valse leringen, spotters die verdeeldheid zaaien is het advies: laten wij ons leven bouwen op het fundament van het heilig geloof. Laat je daardoor niet uit het veld slaan. Wees standvastig tegen alle verdrukking in. Dat is geloofsstrijd!!
Woordenstrijd heeft geen zin. In 1 Tim. 1 wordt gewaarschuwd tegen twistgesprekken omdat zij niet geloofsopbouwend zijn.

[ineke-kitty]

Wat versta je onder strijden? Elke strijd moet voortkomen uit liefde, want God is liefde.
En strijden om "in te gaan" is een strijd die je in je eigen innerlijk hebt te voeren tegen verleidingen, slechte gewoontes, gebrek aan liefde.
Strijden is ook: je niet omver laten halen door valse redeneringen en je daarvan af te keren. Ik denk dat de voornaamste strijd die met jezelf is.
In de bijbel leren we ook dat God voor Zijn volk zal strijden. Ex. 14:4, Deut. 1:30, Deut. 20:4, Nehemia 4:20, Jesaja 30:32, Jesaja 31:4, Daniël 10:20, Zach.14:3.

Liefde betekent heus niet dat je alleen maar zoetsappige taal moet gebruiken. Soms maken zachte heelmeesters stinkende wonden.
Het is belangrijk om daar evenwicht in te zoeken. De Johannes brieven gaan heel erg over liefhebben. Christenen horen liefde onder elkaar te hebben.
Als ik merk dat iemand me liefheeft zal ik ook gauwer geneigd zijn om door zo iemand gecorrigeerd te worden.
Aan de onderlinge liefde moet je elkaar kennen.
"Aan jullie liefde voor elkaar zal iedereen zien dat jullie mijn leerlingen zijn.' (Johannes 13:35,)
"Geliefden, laten wij elkaar liefhebben, want de liefde komt van God. Iedereen die liefheeft is uit God geboren, en kent God." (1 Johannes 4:7,)
"Heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart en heel uw ziel, met heel uw verstand en met inzet van al uw krachten en uw naaste als uzelf." (Marcus 12:30)
Houd voor zover het van u afhangt, vrede met alle mensen. (Rom. 12:18)

Judas beveelt de strijd om stand te houden in het geloof aan bij degenen die geroepen zijn en aan wie de liefde van God, de Vader en de bescherming van Jezus Christus ten deel vallen (NBV)
Dus onder broeders en zusters en niet bij ongelovigen en hen die buiten de gemeente zijn. De strijd begint bij onszelf en daarna bij een wijdere kring: onze broeders en zusters. Maar alles vanuit de liefde.
Judas zegt dat we ons moeten ontfermen over hen die twijfelen en dat we anderen uit het vuur moeten redden. Dat zijn zaken die alleen vanuit de liefde vrucht kunnen dragen.
Als er mensen komen met valse leringen, spotters die verdeeldheid zaaien is het advies: laten wij ons leven bouwen op het fundament van het heilig geloof. Laat je daardoor niet uit het veld slaan. Wees standvastig tegen alle verdrukking in. Dat is geloofsstrijd!!
Woordenstrijd heeft geen zin. In 1 Tim. 1 wordt gewaarschuwd tegen twistgesprekken omdat zij niet geloofsopbouwend zijn.

Wel, Judas past zich niet aan onder de dekmantel van de liefde. Dit heeft niets te maken met woordenstrijd, maar een ernstig luisteren naar de eindtijd gebeurtenissen en een hevig verzet tegen de invloed van vrijzinnigheid en oppervlakkigheid die zich kenmerkt in onze dagen.
Een van de gevaren en tegelijk ook een teken van de eindtijd is dan ook het verontachtzamen van Bijbelse profetieën, waardoor de deur wijd opengezet wordt voor valse profeten; men ziet het Woord van God niet langer als fundament en laat zich leiden door allerlei menselijke verzinsels. Dat is de strekking van de brief van Judas.

[ineke-kitty]

En ondanks de scherpte van zijn brief beschrijft Judas God als volgt:
- God is liefde [ vers 1-3,21]
- God is heerlijk [ vers 24,25]
- God is genadig [ vers 4]
- God is Here en Heerser [ vers 4]
- God is Rechter [ vers 5,6,14,15]
- God is alles: heerlijkheid, majesteit, kracht en macht VOOR alle eeuwigheid EN nu EN in alle eeuwigheden [vers 25].

Volgens Judas is God in de eerste plaats een God van liefde.
Hij is oneindig heerlijk en genadig voor allen die in Zijn Zoon Jezus Christus geloven.
Hij is echter ook de Here, Koning en Rechter, die omwille van Zijn rechtvaardigheid en liefde geen zonden toestaat.

Ondanks alle waarschuwingen wordt het Woord van God overboord geworpen. Niet de goddelijke richtlijnen tellen, maar nog slechts de humanistische , onder de dekmantel der liefde dus. Men verwerpt ieder van God afkomstig gezag en belasteren de geestelijke werkelijkheid, die zij niet kennen.
Als christenen worden wij gewaarschuwd: "ziet toe, dat niemand u medeslepe door zijn wijsbegeerte en door ijdel bedrog in overeenstemming met de overlevering der mensen, met de wereldgeesten en niet met Christus". [ Kol. 2:8].
Alleen een leven in overeenstemming met Christus is het ware leven en alleen Zijn leer is de ware, en dat is waar ik persoonlijk voor strijd, als je dat al als "strijd" wilt zien.
Ik strijd niet tegen "vlees en bloed" , maar tegen de machten in de lucht, en daarom is de wapenrusting die wij hebben gekregen noodzakelijk om aan te trekken.
Inderdaad niet om "woordenstrijd" te voeren, maar te strijden voor het geloof en daarin te volharden.

[Adinomis]

Hier ben ik het van harte mee eens.

[ineke-kitty]

Wij leven in een tijd dat niet alleen ongelovigen, maar ook mensen uit christelijke kringen in verzet komen tegen Gods Woord en de waarde van het enige offer dat geldt voor God, Jezus Christus, minachten.
Velen beweren dat er overal heiligen zijn; dat alle wegen en religies op een of andere manier tot God leiden; dat men Allah, Mohammed, Boeddha, de Dalai Lama en de paus toch niet zomaar kan afwijzen enz.
Dat is de vermenging die ook Korach op het oog had. ["..... en door het verzet van een Korach ten onder gegaan" [Judas 11] .
Korach trok 250 personen mee en kwam in opstand tegen Mozes en Aaron met de woorden: "......Laat het u genoeg zijn, want de gehele vergadering, zij allen zijn heiligen, en de Here is in hun midden. Waarom verheft gij u dan boven de gemeente des Heren?" [ Num. 16:3]. Korach wilde een ander soort eredienst invoeren.
Mozes vertegenwoordigde als profeet het Woord van God en Aaron als priester het wettige offer.
Wat Korach op het oog had is volkomen in tegenspraak met wat bijv. blijkt uit Johannes 14:6 waar staat: " Jezus zeide tot hem: Ik ben de weg en de waarheid en het leven; niemand komt tot de Vader dan door Mij...".

In onze dagen is het al een gemeengoed waarbij alle religies als gelijkwaardig worden beschouwd, en onze tijd heeft een hele reeks theologen opgeleverd die de feiten van de heilsgeschiedenis afzwakken of zelfs ontkennen.
De moderne theologie is tot een valstrik verworden en als een verraderlijke slang sluipt zij zelfs evangelische kringen binnen.

[Alpha]

Wij leven in een tijd dat niet alleen ongelovigen, maar ook mensen uit christelijke kringen in verzet komen tegen Gods Woord en de waarde van het enige offer dat geldt voor God, Jezus Christus, minachten.
Velen beweren dat er overal heiligen zijn; dat alle wegen en religies op een of andere manier tot God leiden; dat men Allah, Mohammed, Boeddha, de Dalai Lama en de paus toch niet zomaar kan afwijzen enz.
Dat is de vermenging die ook Korach op het oog had. ["..... en door het verzet van een Korach ten onder gegaan" [Judas 11] .
Korach trok 250 personen mee en kwam in opstand tegen Mozes en Aaron met de woorden: "......Laat het u genoeg zijn, want de gehele vergadering, zij allen zijn heiligen, en de Here is in hun midden. Waarom verheft gij u dan boven de gemeente des Heren?" [ Num. 16:3]. Korach wilde een ander soort eredienst invoeren.
Mozes vertegenwoordigde als profeet het Woord van God en Aaron als priester het wettige offer.
Wat Korach op het oog had is volkomen in tegenspraak met wat bijv. blijkt uit Johannes 14:6 waar staat: " Jezus zeide tot hem: Ik ben de weg en de waarheid en het leven; niemand komt tot de Vader dan door Mij...".

In onze dagen is het al een gemeengoed waarbij alle religies als gelijkwaardig worden beschouwd, en onze tijd heeft een hele reeks theologen opgeleverd die de feiten van de heilsgeschiedenis afzwakken of zelfs ontkennen.
De moderne theologie is tot een valstrik verworden en als een verraderlijke slang sluipt zij zelfs evangelische kringen binnen.

Mee, eens.

Paulus voorzag dat al in Kol 2:8. Veel mensen aanbidden een onbekende God. Het onderscheid tussen Jezus en zijn vader is weggewerkt.
Het probleem begon al omstreeks het jaar 150 toen de "bisschop" van Carthago verheffende titels instelde, ondanks het verbod in Mts 23:9,10.
Daardoor werden herders heersers.

Ook het onderwijs laat veel te wensen over. Bijbels onderwijs wordt als een bijkomstigheid gezien. Toch is het Gods wil dat iedere gelovige nauwkeurige kennis bezit.(1 Tim 2:3, 4;Kol. 1:9, 10). Jezus stond voornamelijk bekend als onderwijzer.

Overeenkomstig de Bijbelse profetieën zal de kennis in de laatste dagen toenemen. Helaas komen velen niet verder dan Erasmus, kennis uit de middeleeuwen. Door de archeologische artefacten kunnen wij nu voor meer dan 99% beschikken over dezelfde teksten als in Jezus tijd.

[ineke-kitty]

Wij leven in een tijd dat niet alleen ongelovigen, maar ook mensen uit christelijke kringen in verzet komen tegen Gods Woord en de waarde van het enige offer dat geldt voor God, Jezus Christus, minachten.
Velen beweren dat er overal heiligen zijn; dat alle wegen en religies op een of andere manier tot God leiden; dat men Allah, Mohammed, Boeddha, de Dalai Lama en de paus toch niet zomaar kan afwijzen enz.
Dat is de vermenging die ook Korach op het oog had. ["..... en door het verzet van een Korach ten onder gegaan" [Judas 11] .
Korach trok 250 personen mee en kwam in opstand tegen Mozes en Aaron met de woorden: "......Laat het u genoeg zijn, want de gehele vergadering, zij allen zijn heiligen, en de Here is in hun midden. Waarom verheft gij u dan boven de gemeente des Heren?" [ Num. 16:3]. Korach wilde een ander soort eredienst invoeren.
Mozes vertegenwoordigde als profeet het Woord van God en Aaron als priester het wettige offer.
Wat Korach op het oog had is volkomen in tegenspraak met wat bijv. blijkt uit Johannes 14:6 waar staat: " Jezus zeide tot hem: Ik ben de weg en de waarheid en het leven; niemand komt tot de Vader dan door Mij...".

In onze dagen is het al een gemeengoed waarbij alle religies als gelijkwaardig worden beschouwd, en onze tijd heeft een hele reeks theologen opgeleverd die de feiten van de heilsgeschiedenis afzwakken of zelfs ontkennen.
De moderne theologie is tot een valstrik verworden en als een verraderlijke slang sluipt zij zelfs evangelische kringen binnen.

Mee, eens.

Paulus voorzag dat al in Kol 2:8. Veel mensen aanbidden een onbekende God. Het onderscheid tussen Jezus en zijn vader is weggewerkt.
Het probleem begon al omstreeks het jaar 150 toen de "bisschop" van Carthago verheffende titels instelde, ondanks het verbod in Mts 23:9,10.
Daardoor werden herders heersers.

Ook het onderwijs laat veel te wensen over. Bijbels onderwijs wordt als een bijkomstigheid gezien. Toch is het Gods wil dat iedere gelovige nauwkeurige kennis bezit.(1 Tim 2:3, 4;Kol. 1:9, 10). Jezus stond voornamelijk bekend als onderwijzer.

Overeenkomstig de Bijbelse profetieën zal de kennis in de laatste dagen toenemen. Helaas komen velen niet verder dan Erasmus, kennis uit de middeleeuwen. Door de archeologische artefacten kunnen wij nu voor meer dan 99% beschikken over dezelfde teksten als in Jezus tijd.

Over dat herders heersers zijn geworden heb ik al het e.e.a. gezegd in het topic "Kerkgezag" .
Het onderscheid over de macht en majesteit van Christus Jezus en bepaalde menselijke instellingen zoals de kerken zich aanmeten, wordt niet gezien, en dat vind ik uitermate zorgelijk.

[ineke-kitty]

In Romeinen 1:20-23 beschuldigt Gods Geest de mens er van, dat hij zijn Schepper had kunnen kennen in de schepping die getuigde van Zijn eeuwige kracht en Goddelijkheid, doch hij heeft God niet als God verheerlijkt en gedankt.
De mens heeft zich gewend tot de afgoden. Hij heeft de waarheid Gods vervangen door de leugen en daardoor is de boosheid vermenigvuldigd.

In Romeinen 2 beschuldigt Gods Geest de Joden er van, dat zij de wet niet gehouden hebben. Het was alles vormendienst geworden. Zij wilden door de wet gerechtvaardigd worden en beseften niet dat zij Gods genade nodig hadden. Zij eerden God wel met de lippen, doch hun hart was er niet bij. [ Jesaja 29:13].
Het zijn hun eigen wetten die hen schuldig verklaren.
NIEMAND is goed.
Het eindoordeel is dan ook: "De gehele wereld is strafwaardig voor God". Alle mond zal gestopt worden als de mens voor Gods rechterstoel zal staan. [ Romeinen 3:19].
Alleen door Hem, door het bloed van Christus Jezus zijn wij gerechtvaardigd en worden wij behouden van Gods toorn.

[Alpha]

Wij leven in een tijd dat niet alleen ongelovigen, maar ook mensen uit christelijke kringen in verzet komen tegen Gods Woord en de waarde van het enige offer dat geldt voor God, Jezus Christus, minachten.
Velen beweren dat er overal heiligen zijn; dat alle wegen en religies op een of andere manier tot God leiden; dat men Allah, Mohammed, Boeddha, de Dalai Lama en de paus toch niet zomaar kan afwijzen enz.
Dat is de vermenging die ook Korach op het oog had. ["..... en door het verzet van een Korach ten onder gegaan" [Judas 11] .
Korach trok 250 personen mee en kwam in opstand tegen Mozes en Aaron met de woorden: "......Laat het u genoeg zijn, want de gehele vergadering, zij allen zijn heiligen, en de Here is in hun midden. Waarom verheft gij u dan boven de gemeente des Heren?" [ Num. 16:3]. Korach wilde een ander soort eredienst invoeren.
Mozes vertegenwoordigde als profeet het Woord van God en Aaron als priester het wettige offer.
Wat Korach op het oog had is volkomen in tegenspraak met wat bijv. blijkt uit Johannes 14:6 waar staat: " Jezus zeide tot hem: Ik ben de weg en de waarheid en het leven; niemand komt tot de Vader dan door Mij...".

In onze dagen is het al een gemeengoed waarbij alle religies als gelijkwaardig worden beschouwd, en onze tijd heeft een hele reeks theologen opgeleverd die de feiten van de heilsgeschiedenis afzwakken of zelfs ontkennen.
De moderne theologie is tot een valstrik verworden en als een verraderlijke slang sluipt zij zelfs evangelische kringen binnen.

Mee, eens.

Paulus voorzag dat al in Kol 2:8. Veel mensen aanbidden een onbekende God. Het onderscheid tussen Jezus en zijn vader is weggewerkt.
Het probleem begon al omstreeks het jaar 150 toen de "bisschop" van Carthago verheffende titels instelde, ondanks het verbod in Mts 23:9,10.
Daardoor werden herders heersers.

Ook het onderwijs laat veel te wensen over. Bijbels onderwijs wordt als een bijkomstigheid gezien. Toch is het Gods wil dat iedere gelovige nauwkeurige kennis bezit.(1 Tim 2:3, 4;Kol. 1:9, 10). Jezus stond voornamelijk bekend als onderwijzer.

Overeenkomstig de Bijbelse profetieën zal de kennis in de laatste dagen toenemen. Helaas komen velen niet verder dan Erasmus, kennis uit de middeleeuwen. Door de archeologische artefacten kunnen wij nu voor meer dan 99% beschikken over dezelfde teksten als in Jezus tijd.

Over dat herders heersers zijn geworden heb ik al het e.e.a. gezegd in het topic "Kerkgezag" .
Het onderscheid over de macht en majesteit van Christus Jezus en bepaalde menselijke instellingen zoals de kerken zich aanmeten, wordt niet gezien, en dat vind ik uitermate zorgelijk.

Dat is het ook!
Maar daarin is voorzien. Het hele traditionele kerkinstituut alsmede de religies die op afgoderij zijn gebaseerd, worden vernietigd. In sommige vertalingen wordt vernietigen ook wel weergegeven als verderven of verloren gaan.
Vandaar ook de roep: "Gaat uit van haar".(Openb. 18:4).

[Gaitema]

De volgende kerkscheuring dient zich weer aan.

[ineke-kitty]

Het kan niet worden ontkend dat deze negatieve voorbeelden nu tot in onze generatie zijn doorgedrongen en nog nooit zo massaal aanwezig zijn geweest. Daardoor weten we in welke fase van de eindtijd we ons bevinden.
Onze maatschappij kenmerkt zich door een naam-christendom dat de Bijbel steeds meer afwijst en niet meer wil weten van een consequent volgen van Jezus.
Het volk Israel in de woestijn dient ons daarbij als voorbeeld.
De ene na de andere demonische golf rolt over onze samenleving. Men strekt zich uit naar het buitenaardse, het bovennatuurlijke, maar nauwelijks nog naar Hem die vanuit de hemel naar de aarde kwam om ons te redden.
Vergelijkbare gebeurtenissen vonden plaats in de dagen van Noach.
We leven in een "van-God-weg-Christendom" [ net als Kain].
Een vals, verleidelijk "profetendom", met meer zakelijke dan Bijbelse principes, dringt steeds meer door tot de gemeenten.
Andersoortige erediensten, waarbij men ingaat tegen Gods Woord, en waarbij tolerantie en vermenging steeds meer de overhand krijgen.
Het handelen van Korach dient hiervoor als model.
Al deze voorbeelden samen geven een beeld van een hoofdstuk in de geschiedenis van de mensheid.
De door God opgenomen Henoch wordt hier - niet toevallig als zevende - als positief voorbeeld genoemd.