Het Mattheüs-Evangelie

[Gaitema]

Geen idee.. Wisten jullie trouwens dat de evangelische beweging wat aan volwassendopen doet in Friesland is uitgevonden? De mennonieten en de latere doopsgezinden, baptisten en de Amish zijn allemaal het gevolg van een Fries Menno Simons, die met de volwassendoop begon.

[Biker]

Geen idee.. Wisten jullie trouwens dat de evangelische beweging wat aan volwassendopen doet in Friesland is uitgevonden? De mennonieten en de latere doopsgezinden, baptisten en de Amish zijn allemaal het gevolg van een Fries Menno Simons, die met de volwassendoop begon.

Een en ander is volgens mij het gevolg van het feit dat velen de Bijbel zelf ging lezen, nadat deze niet langer alleen in het Latijn door priesters mocht worden voorgelezen, en uitgelegd.

[Gaitema]

Dat blijkt niet helemaal te kloppen wat de bijbels betreft.
Het is weliswaar zo dat de bijbel zo moest worden uitgelegd door de kerk, maar er was geen verbod op het bijbel lezen en er waren zelfs wel eerdere vertalingen in de omloop in de middeleeuwen, had ik er van begrepen. Ik las overigens net dat Menno zelf toch ook weer was geïnspireerd door een voorlopende teloor gegane doperse beweging in Münster. Hij heeft het verbeterd en vredelievender weer ingevoerd.

[Gaitema]

In Matth. 10:23 lees je dat Jezus aanmoedigt bepaalde situaties te ontvluchten. Hij leert hier om confrontaties uit de weg te gaan. Als christenen met vervolging te maken zouden krijgen en dat kan ook in de vorm van leugens of spot, dan is het niet de bedoeling om te strijden. Hij leert dat christenen niet een heilige oorlog moeten voeren, ook niet met woorden, om anderen zo nodig met geweld te bekeren.
Christenen prediken een boodschap van vrede, zij zullen dus van hun kant niet toelaten dat de gemoederen verhit raken. De bron van provocatie gaan ze dus uit de weg.

Paulus schrijft het ook mooi in 2 Tim.2:23-26: "Maar wees afkerig van de dwaze en onverstandige strijdvragen; gij weet immers, dat zij twisten teweegbrengen; en een dienstknecht des Heren moet niet twisten, maar vriendelijk zijn jegens allen ..."

Ja, we dienen in alles de vrede te brengen. Niet altijd makkelijk. Ik geloof dat het ook met een bepaalde zelfbeheersing te maken heeft. Ook met een vertrouwen hebben op God. Hij openbaart en brengt de opwekking. Niet onze inspanningen. God heeft onze wapens en strijdlust niet nodig.

[Gaitema]

De gevolgen worden te meer benadrukt in

Mattheüs 10: 24 en 25

Een discipel (leerling) staat niet boven zijn meester, of een slaaf boven zijn heer. Het is genoeg voor de discipel te worden als zijn meester en voor de slaaf als zijn heer. Indien men aan de heer van het huis de naam Beëlzebul (voor de duivel) heeft gegeven, hoeveel te meer aan zijn huisgenoten!

Hier zien we dat we leerlingen van Jezus zijn, knechten van Jezus die voeten wassende dienen in deze wereld (slaven) in opdracht van Jezus en ook huisgenoten van Jezus. Het lijden dat Jezus trof treft ons dan ook. Maar hierin groeit de kerk. Ik las het vandaag ook in een boek van Anne van der Beijl, dat in Oost Duitsland onder het communistisch bewind de kerk zeer actief was, met name door de diaconessen die mensen die buiten boord vielen dienden en sterk evangeliserend waren. Bijbels werden veel gekocht en gelezen, maar na de val van de Berlijnse muur sukkelde de kerk daar vrij direct in. Bijbels werden minder gekocht. De christenen gingen genieten van de westerse deugden.

bronnen: " van Mattheüs tot Openbaring" van DS. M.C.J. Visser.
De Roeping, Anne van der Beijl met Verne Becker
En de NBG vertaling

Toen ik dit las moest ik denken aan Hebr. 13:13 Laten wij derhalve tot Hem uitgaan buiten de legerplaats en Zijn smaad dragen.
Terecht schrijf je dat het lijden van Jezus ook zijn volgelingen treft. Als mensen ons verachten en belachelijk maken omdat we in de voetsporen van Jezus gaan is dat niet erg. We zijn in goed gezelschap.
In de Hebreeënbrief zien we ook dat Mozes de smaad van Christus een groter rijkdom achtte dan de rijkdom en de eer van zijn positie in Egypte. (Hebr.11:26).
Ja en dan is de verleiding wel eens groot om in de verdediging te gaan en te gaan strijden voor je gelijk, zoals Sanne ook al aangaf. Maar dat is eigenlijk een teken dat we de smaad van Christus niet willen dragen.
Soms moet je inderdaad afstand nemen en situaties ontvluchten. Dan ben je met Christus buiten de legerplaats.

Dat boek "de Roeping" van Anne van der Bijl heb ik ook eens gehad. Ik heb het niet meer. Ik zal het wel uitgeleend hebben. Dat boek heeft op mij ook veel indruk gemaakt en mij indertijd aangezet om de vervolgde kerk op te zoeken.
Om te bemoedigen degenen die de smaad van Christus dragen.

Het houdt ons scherp. Wat hebben we voor Jezus over?
Kunnen we soms de andere wang toekeren, het onrecht dragen?
Het is ook de kunst om de geestelijke strijd erin te zien.
Ik geloof dat satans aanvallen heel veel zijn, want hij heeft altijd invloed op bijna iedereen, zelfs op christenen. Hij kan naar lust en leven velerlei instrumenten inzetten om ons onderuit te krijgen.
God echter maakt gebruik van een kleine kudde en hier en daar een barmhartige samaritaan.
Het is altijd de strijd van het kleine David met een kiezelsteen en een slinger tegenover die grote reus David. Als we in woede uitbarsten, dan wint hij. Maar als we God vertrouwen, dan verliest hij.

[Adinomis]

Ik geloof dat satans aanvallen heel veel zijn, want hij heeft altijd invloed op bijna iedereen, zelfs op christenen. Hij kan naar lust en leven velerlei instrumenten inzetten om ons onderuit te krijgen.
God echter maakt gebruik van een kleine kudde en hier en daar een barmhartige samaritaan.
Het is altijd de strijd van het kleine David met een kiezelsteen en een slinger tegenover die grote reus David. Als we in woede uitbarsten, dan wint hij. Maar als we God vertrouwen, dan verliest hij.

Gelukkig staan we niet alleen in die strijd. We hebben beloften waar we ons aan vast kunnen houden en waardoor we zelfs méér dan overwinnaars mogen zijn.

Psalm 121:2 Mijn hulp is van de Here, die hemel en aarde gemaakt heeft.
3 Hij zal niet toelaten, dat uw voet wankelt, uw Bewaarder zal niet sluimeren.

Jac. 4:7 Onderwerpt u dus aan God, maar biedt weerstand aan de duivel, en hij zal van u vlieden.

Rom. 8:37 Maar in dit alles zijn wij meer dan overwinnaars door Hem, die ons heeft liefgehad.

[Gaitema]

Dank je

[Sanne]

Geen idee.. Wisten jullie trouwens dat de evangelische beweging wat aan volwassendopen doet in Friesland is uitgevonden? De mennonieten en de latere doopsgezinden, baptisten en de Amish zijn allemaal het gevolg van een Fries Menno Simons, die met de volwassendoop begon.

Is de volwassendoop niet in de eerste eeuw "uitgevonden"? Jezus werd gedoopt toen hij volwassen was. En ook de eerste christenen. Als je het verslag in Handelingen 2 leest, dan zie je dat het luisteren naar Gods woord en het hebben van berouw aan dopen vooraf ging. Hand.2:22,38,41.

[Biker]

Geen idee.. Wisten jullie trouwens dat de evangelische beweging wat aan volwassendopen doet in Friesland is uitgevonden? De mennonieten en de latere doopsgezinden, baptisten en de Amish zijn allemaal het gevolg van een Fries Menno Simons, die met de volwassendoop begon.

Is de volwassendoop niet in de eerste eeuw "uitgevonden"? Jezus werd gedoopt toen hij volwassen was. En ook de eerste christenen. Als je het verslag in Handelingen 2 leest, dan zie je dat het luisteren naar Gods woord en het hebben van berouw aan dopen vooraf ging. Hand.2:22,38,41.

Nergens in de Bijbel is de doop niet een getuigenis van geloof na onderwijs en bekering.

http://bijbel.wikidot.com/kinderdoop

[Peter79]

Geen idee.. Wisten jullie trouwens dat de evangelische beweging wat aan volwassendopen doet in Friesland is uitgevonden? De mennonieten en de latere doopsgezinden, baptisten en de Amish zijn allemaal het gevolg van een Fries Menno Simons, die met de volwassendoop begon.

Is de volwassendoop niet in de eerste eeuw "uitgevonden"? Jezus werd gedoopt toen hij volwassen was. En ook de eerste christenen. Als je het verslag in Handelingen 2 leest, dan zie je dat het luisteren naar Gods woord en het hebben van berouw aan dopen vooraf ging. Hand.2:22,38,41.

Nergens in de Bijbel is de doop niet een getuigenis van geloof na onderwijs en bekering.

http://bijbel.wikidot.com/kinderdoop

Van wie is de doop een getuigenis?

[Adinomis]

Geen idee.. Wisten jullie trouwens dat de evangelische beweging wat aan volwassendopen doet in Friesland is uitgevonden? De mennonieten en de latere doopsgezinden, baptisten en de Amish zijn allemaal het gevolg van een Fries Menno Simons, die met de volwassendoop begon.

Dat was een herstel van een bijbelse opdracht, die in verval was geraakt.
Er zijn wel meer dingen in verval geraakt, die in sommige kringen hersteld worden. De bijbelse feesten bijvoorbeeld, de sabbat die vervangen is door de zondag. We hebben een hele westers christelijke cultuur opgebouwd door de eeuwen heen.
We moeten weer terug naar onze roots, daar waar het begon. Naar Jeruzalem! Naar Gods Woord!

[Biker]

Geen idee.. Wisten jullie trouwens dat de evangelische beweging wat aan volwassendopen doet in Friesland is uitgevonden? De mennonieten en de latere doopsgezinden, baptisten en de Amish zijn allemaal het gevolg van een Fries Menno Simons, die met de volwassendoop begon.

Is de volwassendoop niet in de eerste eeuw "uitgevonden"? Jezus werd gedoopt toen hij volwassen was. En ook de eerste christenen. Als je het verslag in Handelingen 2 leest, dan zie je dat het luisteren naar Gods woord en het hebben van berouw aan dopen vooraf ging. Hand.2:22,38,41.

Nergens in de Bijbel is de doop niet een getuigenis van geloof na onderwijs en bekering.

http://bijbel.wikidot.com/kinderdoop

Van wie is de doop een getuigenis?

-" Ik geloof, dat Jezus Christus de Zoon van God is". En hij gebood de wagen stil te houden; en zij daalden af in het water, zo Filippus als de kamerling, en hij doopte hem”. De Heere heeft dus in Zijn Woord laten opnemen dat “Indien gij van ganser harte gelooft, zo is het geoorloofd”
-Hand. 10 : 47 en 48: “Kan ook iemand het water weren, dat dezen niet gedoopt zouden worden, die de Heilige Geest ontvangen hebben, zoals ook wij?
-Hand. 16 : 30 – 34 lezen we heel duidelijk dat Paulus het Woord des Heeren sprak tot de gevangenbewaarder “en tot allen, die in zijn huis waren”, en “dat hij met heel zijn huis aan God gelovig was geworden”. Zijn hele huis was tot geloof gekomen, en kon zich daardoor laten dopen. Hetzelfde lezen we over Crispus in Hand. 18 : 8: “En Crispus, de overste der synagoge, geloofde aan de Heere met geheel zijn huis; en velen van de Korinthiërs, hem horende, geloofden en werden gedoopt”.
- “Waarvan het tegenbeeld, de doop, ons nu ook behoudt, niet die een aflegging is van de vuilheid van het lichaam, maar die een antwoord is van een goed geweten tot God, door de opstanding van Jezus Christus”

[Peter79]

Is de volwassendoop niet in de eerste eeuw "uitgevonden"? Jezus werd gedoopt toen hij volwassen was. En ook de eerste christenen. Als je het verslag in Handelingen 2 leest, dan zie je dat het luisteren naar Gods woord en het hebben van berouw aan dopen vooraf ging. Hand.2:22,38,41.

Nergens in de Bijbel is de doop niet een getuigenis van geloof na onderwijs en bekering.

http://bijbel.wikidot.com/kinderdoop

Van wie is de doop een getuigenis?

-" Ik geloof, dat Jezus Christus de Zoon van God is". En hij gebood de wagen stil te houden; en zij daalden af in het water, zo Filippus als de kamerling, en hij doopte hem”. De Heere heeft dus in Zijn Woord laten opnemen dat “Indien gij van ganser harte gelooft, zo is het geoorloofd”
-Hand. 10 : 47 en 48: “Kan ook iemand het water weren, dat dezen niet gedoopt zouden worden, die de Heilige Geest ontvangen hebben, zoals ook wij?
-Hand. 16 : 30 – 34 lezen we heel duidelijk dat Paulus het Woord des Heeren sprak tot de gevangenbewaarder “en tot allen, die in zijn huis waren”, en “dat hij met heel zijn huis aan God gelovig was geworden”. Zijn hele huis was tot geloof gekomen, en kon zich daardoor laten dopen. Hetzelfde lezen we over Crispus in Hand. 18 : 8: “En Crispus, de overste der synagoge, geloofde aan de Heere met geheel zijn huis; en velen van de Korinthiërs, hem horende, geloofden en werden gedoopt”.
- “Waarvan het tegenbeeld, de doop, ons nu ook behoudt, niet die een aflegging is van de vuilheid van het lichaam, maar die een antwoord is van een goed geweten tot God, door de opstanding van Jezus Christus”

Volgens jou is de doop een getuigenis van de kamerling, Crispus en van ieder goed geweten, als ik je goed begrijp. Nu is de rol van de kamerling, Crispus en anderen, in de doop passief. Zij laten zich dopen, zij worden gedoopt. Kan je ook zeggen dat de doop een getuigenis is van degene die de doop bedient, in dit geval Filippus, Paulus, de apostelen (grote opdracht!) en de kerk (één doop, één Geest, etc)?

[Gaitema]

Tja, de doop. Ik blijf het een ritueel vinden. God is er niet afhankelijk van.
De doop is nooit ingesteld om de christenen onderling in verdeeldheid te brengen.
Net als het heilig avondmaal. Of de eucharistie. Het zijn uitingen..
Het gaat puur om het geestelijke proces. Ook hier weer.. Wijn is iets wat alleen hier op de aarde is.. Brood ook. Het vergaat. Verder even goed het water wat weer verdampt. Het heeft in zich geen waarde, maar een leven met God heeft eeuwigheidswaarde

[Biker]

Volgens jou is de doop een getuigenis van de kamerling, Crispus en van ieder goed geweten, als ik je goed begrijp. Nu is de rol van de kamerling, Crispus en anderen, in de doop passief. Zij laten zich dopen, zij worden gedoopt. Kan je ook zeggen dat de doop een getuigenis is van degene die de doop bedient, in dit geval Filippus, Paulus, de apostelen (grote opdracht!) en de kerk (één doop, één Geest, etc)?

Eerder was aan Paulus gevraagd, zich te laten dopen als teken en getuigenis dat hij nu Jezus zou aannemen...
" Toe, wat aarzelt gij nog?"
Ik zie de doop niet zozeer als iets passiefs of aktiefs, maar als een getuigenis en daad van gehoorzaamheid van hen die echt geloven en de rest van hun leven hier Hem willen volgen.
Degene die de doop bedient is nodig, want waar er 2 of meer zijn vergaderd in Zijn naam, daar is Hij ook aanwezig, zodat het getuigenis geldig is.
De kamerling vroeg of het geoorloofd was om zich te laten dopen, waarop het antwoordwas; "Alleen als gij van harte gelooft."
Het is en blijft een harte-kwestie, het geweten, zoals Petrus het noemt.

[Sanne]

Tja, de doop. Ik blijf het een ritueel vinden. God is er niet afhankelijk van.
De doop is nooit ingesteld om de christenen onderling in verdeeldheid te brengen.
Net als het heilig avondmaal. Of de eucharistie. Het zijn uitingen..
Het gaat puur om het geestelijke proces. Ook hier weer.. Wijn is iets wat alleen hier op de aarde is.. Brood ook. Het vergaat. Verder even goed het water wat weer verdampt. Het heeft in zich geen waarde, maar een leven met God heeft eeuwigheidswaarde

Het is natuurlijk zo dat de doop op zich niet redt. In 1 Petr.3:21,22 staat dat redding alleen mogelijk is door de opstanding van Jezus. Toch wordt de doop hier beschreven als een vereiste voor degenen die gered willen worden. Petrus maakt hier de vergelijking met Noach die een ark bouwde en zo "door het water heen" gered werd. Het bouwen van een ark was een uiting van zijn geloof en liet zijn bereidheid zien om God gehoorzaam te zijn. Zo is ook de doop een symbool van ons geloof; geloof in het offer van Jezus en ook onze bereidheid om Gods wil te doen.

[pyro]

Het is natuurlijk zo dat de doop op zich niet redt. In 1 Petr.3:21,22 staat dat redding alleen mogelijk is door de opstanding van Jezus. Toch wordt de doop hier beschreven als een vereiste voor degenen die gered willen worden. Petrus maakt hier de vergelijking met Noach die een ark bouwde en zo "door het water heen" gered werd. Het bouwen van een ark was een uiting van zijn geloof en liet zijn bereidheid zien om God gehoorzaam te zijn. Zo is ook de doop een symbool van ons geloof; geloof in het offer van Jezus en ook onze bereidheid om Gods wil te doen.

Dat denk ik niet, dat de doop wordt beschreven als vereiste. De doop wordt eerder beschreven als iets dat bij geloven hoort, als een symbolisch belijden.
Een vereiste om gered te worden is bereidheid om Gods wil te doen. Iets waartoe we ons mogen bekeren, waarna God in Zijn genade het willen en werken in ons werkt.

[Peter79]

Eerder was aan Paulus gevraagd, zich te laten dopen als teken en getuigenis dat hij nu Jezus zou aannemen...
" Toe, wat aarzelt gij nog?"
Ik zie de doop niet zozeer als iets passiefs of aktiefs, maar als een getuigenis en daad van gehoorzaamheid van hen die echt geloven en de rest van hun leven hier Hem willen volgen.
Degene die de doop bedient is nodig, want waar er 2 of meer zijn vergaderd in Zijn naam, daar is Hij ook aanwezig, zodat het getuigenis geldig is.
De kamerling vroeg of het geoorloofd was om zich te laten dopen, waarop het antwoordwas; "Alleen als gij van harte gelooft."
Het is en blijft een harte-kwestie, het geweten, zoals Petrus het noemt.

Als je dat accent legt, begrijp ik dat je de doop als een individueel getuigenis ziet. Ik zie de doop als een uitbeelding van Gods handelen aan de mens. God redt mensen omdat ze genade bij Hem vinden (Noach), omdat ze door Hem uitverkoren zijn (Israël). De mens kan daar zelf niet zoveel aan doen. De meeste mensen die zich als volwassene laten dopen, getuigen ook dat het God eerst was die hen riep.

Omdat ik ervan overtuigd ben dat Gods heil er is voor iedereen, ben ik er voorstander van om iedereen te dopen. Maar iemand die het geloof verwerpt, kan je niet dopen (dan is het getuigenis van degene die gedoopt wordt in tegenspraak met de doop). Maar als iemand zijn kind aanbiedt om te laten dopen, wie ben ik dan om te weigeren. God houdt ook van dat kind.Een kind, een gehandicapte, of wie dan ook die niet zelf de wilsbeslissing kan nemen om zich te laten dopen, deelt toch in het nieuwe leven, dat God in de mensen wil werken.

De doop beeldt uit waarvan het christelijk geloof getuigt: een mens moet sterven met Christus om met Hem op te staan tot een nieuw leven. De doop als teken is in de eerste plaats gericht op degenen die het zien - zowel degenen die het zelf eerder hebben ondergaan ter herinnering/bemoediging, als degenen die om wat voor reden dan ook nog niet gedoopt zijn. De doop is daarom niet alleen een getuigenis van degene die hem ondergaat, maar ook van degene die het geloof heeft de doop te bedienen.

[Gaitema]

Het is natuurlijk zo dat de doop op zich niet redt. In 1 Petr.3:21,22 staat dat redding alleen mogelijk is door de opstanding van Jezus. Toch wordt de doop hier beschreven als een vereiste voor degenen die gered willen worden. Petrus maakt hier de vergelijking met Noach die een ark bouwde en zo "door het water heen" gered werd. Het bouwen van een ark was een uiting van zijn geloof en liet zijn bereidheid zien om God gehoorzaam te zijn. Zo is ook de doop een symbool van ons geloof; geloof in het offer van Jezus en ook onze bereidheid om Gods wil te doen.

Dat denk ik niet, dat de doop wordt beschreven als vereiste. De doop wordt eerder beschreven als iets dat bij geloven hoort, als een symbolisch belijden.
Een vereiste om gered te worden is bereidheid om Gods wil te doen. Iets waartoe we ons mogen bekeren, waarna God in Zijn genade het willen en werken in ons werkt.

Zo vat ik het ook meer op. Het is onze eigen typerende mensenlijke drang om Godsdienstige uitingen te moeten verrichten, wat ik zo mooi zie in de Islam. Je moet toch daarin op bedevaartsoord zijn geweest, want anders neemt Allah je niet aan. Ren die berg maar 7 keer op en af en een aantal rondjes om de grote zwarte steen, en God zal je dan aannemen. De verleiding is om zo met de rituelen om te gaan die Jezus gaf als richtingwijzers naar iets waar het werkelijk om gaat, een diep geworteld geloof en vertrouwen op Hem en leven vanuit Gods liefde.

[Gaitema]

Eerder was aan Paulus gevraagd, zich te laten dopen als teken en getuigenis dat hij nu Jezus zou aannemen...
" Toe, wat aarzelt gij nog?"
Ik zie de doop niet zozeer als iets passiefs of aktiefs, maar als een getuigenis en daad van gehoorzaamheid van hen die echt geloven en de rest van hun leven hier Hem willen volgen.
Degene die de doop bedient is nodig, want waar er 2 of meer zijn vergaderd in Zijn naam, daar is Hij ook aanwezig, zodat het getuigenis geldig is.
De kamerling vroeg of het geoorloofd was om zich te laten dopen, waarop het antwoordwas; "Alleen als gij van harte gelooft."
Het is en blijft een harte-kwestie, het geweten, zoals Petrus het noemt.

Als je dat accent legt, begrijp ik dat je de doop als een individueel getuigenis ziet. Ik zie de doop als een uitbeelding van Gods handelen aan de mens. God redt mensen omdat ze genade bij Hem vinden (Noach), omdat ze door Hem uitverkoren zijn (Israël). De mens kan daar zelf niet zoveel aan doen. De meeste mensen die zich als volwassene laten dopen, getuigen ook dat het God eerst was die hen riep.

Omdat ik ervan overtuigd ben dat Gods heil er is voor iedereen, ben ik er voorstander van om iedereen te dopen. Maar iemand die het geloof verwerpt, kan je niet dopen (dan is het getuigenis van degene die gedoopt wordt in tegenspraak met de doop). Maar als iemand zijn kind aanbiedt om te laten dopen, wie ben ik dan om te weigeren. God houdt ook van dat kind.Een kind, een gehandicapte, of wie dan ook die niet zelf de wilsbeslissing kan nemen om zich te laten dopen, deelt toch in het nieuwe leven, dat God in de mensen wil werken.

De doop beeldt uit waarvan het christelijk geloof getuigt: een mens moet sterven met Christus om met Hem op te staan tot een nieuw leven. De doop als teken is in de eerste plaats gericht op degenen die het zien - zowel degenen die het zelf eerder hebben ondergaan ter herinnering/bemoediging, als degenen die om wat voor reden dan ook nog niet gedoopt zijn. De doop is daarom niet alleen een getuigenis van degene die hem ondergaat, maar ook van degene die het geloof heeft de doop te bedienen.

De overtuigingskracht waarmee voor de doop gekozen wordt is wel belangrijk, net als de inhoudelijke betekenis van die doop.
Bij ons in de kerk wordt tegenwoordig getoetst of de genen die hun kinderen willen laten dopen wel echt dat met overtuiging willen en of ze ook echt het verlangen hebben hun kinderen in navolging van Christus het geloof willen mee geven. Er zijn hele gesprekken aan vooraf gegaan, voor er tot dopen wordt overgegaan. Soms zie je bij ons ook dat iemand zich als volwassene laat dopen, omdat die niet christelijk is opgevoed en er nu voor kiest of omdat hij als kind gewoon niet gedoopt is, maar opgedragen en daar alsnog voor kiest.

In de doop is het ook mooi om dat water te volgen. Het water wast de zonden uit en vloeit weg naar de laagste plaats. In nederigheid aan God en in dienstbaarheid worden we rein.

[Sanne]

Het is natuurlijk zo dat de doop op zich niet redt. In 1 Petr.3:21,22 staat dat redding alleen mogelijk is door de opstanding van Jezus. Toch wordt de doop hier beschreven als een vereiste voor degenen die gered willen worden. Petrus maakt hier de vergelijking met Noach die een ark bouwde en zo "door het water heen" gered werd. Het bouwen van een ark was een uiting van zijn geloof en liet zijn bereidheid zien om God gehoorzaam te zijn. Zo is ook de doop een symbool van ons geloof; geloof in het offer van Jezus en ook onze bereidheid om Gods wil te doen.

Dat denk ik niet, dat de doop wordt beschreven als vereiste. De doop wordt eerder beschreven als iets dat bij geloven hoort, als een symbolisch belijden.
Een vereiste om gered te worden is bereidheid om Gods wil te doen. Iets waartoe we ons mogen bekeren, waarna God in Zijn genade het willen en werken in ons werkt.

Zo vat ik het ook meer op. Het is onze eigen typerende mensenlijke drang om Godsdienstige uitingen te moeten verrichten, wat ik zo mooi zie in de Islam. Je moet toch daarin op bedevaartsoord zijn geweest, want anders neemt Allah je niet aan. Ren die berg maar 7 keer op en af en een aantal rondjes om de grote zwarte steen, en God zal je dan aannemen. De verleiding is om zo met de rituelen om te gaan die Jezus gaf als richtingwijzers naar iets waar het werkelijk om gaat, een diep geworteld geloof en vertrouwen op Hem en leven vanuit Gods liefde.

Zoals ik al schreef, geloof ik niet dat de doop op zich redt. Maar ik lees dat Jezus wanneer hij zijn volgelingen uitzendt om te prediken en discipelen te maken, ook de doop noemt. Zie Matth.28:19,20. "Gaat dan henen.... en doopt hen..". Het komt niet over als iets vrijblijvends.
Soms wordt er gewoon iets van ons gevraagd. Zo denk ik ook aan het volk Israël dat bevrijd zou worden uit Egypte. Zij moesten o.a. bloed op de deurposten doen. Het was slechts een ritueel. Toch was het een uiting van geloof en gehoorzaamheid. En het betekende dat de tiende plaag aan hun deur voorbij ging.
Rituelen die gedaan worden zonder daar over na te denken of die niet uit waardering, liefde en geloof zijn, zijn inderdaad leeg.

[Martine]

Zo vat ik het ook meer op. Het is onze eigen typerende mensenlijke drang om Godsdienstige uitingen te moeten verrichten, wat ik zo mooi zie in de islam. Je moet toch daarin op bedevaartsoord zijn geweest, want anders neemt Allah je niet aan. Ren die berg maar 7 keer op en af en een aantal rondjes om de grote zwarte steen, en God zal je dan aannemen. De verleiding is om zo met de rituelen om te gaan die Jezus gaf als richtingwijzers naar iets waar het werkelijk om gaat, een diep geworteld geloof en vertrouwen op Hem en leven vanuit Gods liefde

Ik zou onze kerkdiensten en christelijke rituelen niet met de islam willen vergelijken.
Ik denk dat ieder mens behoefte heeft aan bepaalde rituelen. Dat is rustgevend, vertrouwd.

Dat denk ik niet, dat de doop wordt beschreven als vereiste. De doop wordt eerder beschreven als iets dat bij geloven hoort, als een symbolisch belijden.

Inderdaad, het is symboliek. De doop is niet zaligmakend.
Mijn kinderen zijn als zuigeling gedoopt. Ik zie dat ook als een teken van het Verbond: in al mijn schamele pogingen beloofde ik hen vertrouwd te laten worden met de Bijbelse verhalen en God heeft gezegd dat Hij niet loslaat het werk dat Zijn hand begon.
Mijn kinderen hebben de doop (nog) niet beantwoord, het is de vraag of ze dat doen.
Maar ik houd vast aan die doop. Niet reddend, niet zaligmakend.
Voor mij is de doop het teken dat onuitwisbaar, onvervreemdbaar op hun voorhoofd staat en dus staat die belofte onwankelbaar vast: dat Hij mijn kinderen niet loslaat.

(Off topic: Overigens vind ik het jammer dat de bespreking van het Evangelie van Mattheüs lijkt te verzanden in gedachten over de Doop. Volgens mij is dat al lang een topic en anders zou het tot een topic kunnen worden)

[Gaitema]

Wel, dan gaan we weer over tot de goede orde. De verschillende visies op de doop zijn wel helder denk ik

[Gaitema]

Mattheüs 11: 1-11

1 En het geschiedde, toen Jezus zijn bevelen aan zijn twaalf discipelen ten einde had gebracht, dat Hij vandaar vertrok om te leren en te prediken in hun steden.

Jezus en Johannes de Doper

2 Johannes nu hoorde in de gevangenis de werken van de Christus en liet Hem door zijn discipelen de vraag overbrengen: 3 Zijt Gij het, die komen zou, of hebben wij een ander te verwachten? 4 En Jezus antwoordde en zeide tot hen: Gaat heen en boodschapt Johannes wat gij hoort en ziet: 5 blinden worden ziende en lammen wandelen, melaatsen worden gereinigd en doven horen en doden worden opgewekt en armen ontvangen het evangelie. 6 En zalig is wie aan Mij geen aanstoot neemt.

7 Terwijl dezen heengingen, begon Jezus tot de scharen te zeggen van Johannes: Wat zijt gij in de woestijn gaan aanschouwen? Een riet, door de wind bewogen? 8 Maar wat zijt gij gaan zien? Een mens in weelderige kleding? Zie, die weelderige kleding dragen, zijn aan de hoven der koningen. 9 Maar waarom zijt gij dan gegaan? Om een profeet te zien? Ja, Ik zeg u, zelfs meer dan een profeet. 10 Deze is het, van wie geschreven staat:

Zie, Ik zend mijn bode voor uw aangezicht uit, die uw weg voor U heen bereiden zal.

11 Voorwaar, Ik zeg u, onder hen, die uit vrouwen geboren zijn, is er niemand opgestaan, groter dan Johannes de Doper, maar de kleinste in het Koninkrijk der hemelen is groter dan hij. 12 Sinds de dagen van Johannes de Doper tot nu toe breekt het Koninkrijk der hemelen zich baan met geweld en geweldenaars grijpen ernaar. 13 Want al de profeten en de wet hebben geprofeteerd tot Johannes toe; 14 en indien gij het wilt aanvaarden: Hij is Elia, die komen zou. 15 Wie oren heeft, die hore!

Strafrede tegen de tijdgenoten

Even een uitdagende vraag.. "is wie Jezus volgt meer of minder dan Elia?"

[Biker]

Even een uitdagende vraag.. "is wie Jezus volgt meer of minder dan Elia?"

De Koning is meer dan zijn wegbereider natuurlijk.

" 13 Want al de profeten en de wet hebben geprofeteerd tot Johannes toe;"

Het oude verbond loopt hier ten einde.
Jezus zou binnenkort datgene gaan volbrengen en vervullen waar tot die tijd alleen maar van geprofeteerd was.