Maria en Martha in Lukas 10

[Wilsophie]

Maria en Martha in Lucas 10 vers 38-42.

Eerder in een ander topic werd gezegd dat wij niet veel weten van Maria M, aan wie de Heere verscheen bij Zijn opstanding, en ik noemde toen als eerste reactie dat deze Maria staat voor een bepaalde type want in de Bijbel beelden namen ook iets uit of het nou Maria de moeder van Jezus is, of Maria M of deze Maria of in het Grieks de zus van Mozes en Aäron namelijk Mirjam, (Maria) ….want naar mijn overtuiging beelden mensen in de Bijbel met dezelfde naam allemaal iets uit en met “iets” bedoel ik ook “iemand”.
In het hoofdstuk van Lucas 10 ervoor wordt gesteld dat men God zou liefhebben plus zijn/haar Naaste en daar is geen onderscheid tussen als je dat hoofdstuk goed leest om uiteindelijk het antwoord op de vraag: “Wat moet ik doen?” te lezen en te begrijpen dat het om liefhebben gaat van de Naaste.
Maar wij beschouwen doorgaans “liefhebben” niet als werk, tenzij je het liefdewerk noemt, maar dat is niet de gangbare gedachte.

En dus wordt wat mij betreft de geschiedenis van de Barmhartige Samaritaan in dit stukje wat volgt op de geschiedenis van de Barmhartige Samaritaan in de prakijk toegepast in deze Maria.
Want Maria koos precies dàt deel waar de voorgaande geschiedenis over ging.
In het “vlek” woonde Maria en Martha en Lazarus. Lazarus wordt hier niet genoemd en het dorpje heette Bethanië. En dat is niet zomaar een plaats waar de Here Jezus kwam, het is Zijn logeeradres want Hij kwam daar vaak en zelfs nog een week voor de kruisiging verbleef Hij hier op de Olijfberg, waar deze plaats lag.
Hij overnachtte nooit in Jeruzalem, maar hier in Bethanië.
Zijn laatste gang was volgens Hand. 1 in deze plaats waarvan Hij heenging naar de hemel..
De Olijfberg is een beeld van het Messiaanse Rijk. En een berg heeft altijd te maken met hogere dingen dus met de hemel.
Vanuit de hemel zal dit koninkrijk ook op aarde opgericht worden. Moria, Sion, Sinai, Nebo, de Karmel, enz.... spelen allen deze rol in de Bijbelse Geschiedenis.
Olijven spreken over olie en over zalving, dus begint daar het rijk van Christus en in het verlengde van de titel Christus zie je dat deze Maria ook ooit de vrouw was die Zijn voeten zalfde en dat had weer te maken met Zijn Messiasschap.

Beth=huis en ani=ik. Dit huis is de symbolisch de Gemeente. Wij zijn als gelovigen, het huis Gods. Israël wordt meestal “Zijn land” genoemd verdeeld in het huis Juda en het huis Israël waar Hij temidden van... zou wonen, maar sinds Israël de Messias heeft afgewezen heeft Hij een ander domicilie. NIet in Jeruzalem, maar in Bethanië.
Paulus zegt dan ook “Het huis Gods welke Gij zijt”.

Het huis was van Martha en haar naam betekent ook huisvrouw en zij ontving de Heer in haar huis en over Lazarus lezen we niets, en haar zus was Maria.

De betekenis is onbekend en men maakt ervan: “geliefd door”... d.w.z, dat de betekenis verborgen is. In het Grieks is het Mirjam en door wie zou zij geliefd zijn? Ik denk door Jehovah. En door wie worden wij geliefd? Ik geloof door de God van Israël. Maria is danook een beeld van de Gemeente onder het nieuwe verbond, Mirjam was onder het oude verbond de zuster van Mozes en Aäron (1e Hogepriester onder het oude verbond en de 2e Hogepriester heette Eliazar (zijn zoon) en deze naam wordt omgezet in het Grieks “Lazarus”.
De volgende generatie dus. Ik hoop dat ik duidelijk ben.
Dus in het oude verbond komen we Mirjam tegen met een broer maar met een verwijzing naar deze Maria met een broer Lazarus en deze broer stierf en stond op uit de dood. En er was ook nog een rijke Lazarus, en daar ga ik niet op in eventjes. Maar het zijn natuurlijk allemaal typen van de Here Jezus. En de knecht van Abraham die zijn erfgenaam zou worden, heette ook Eliëzer (Damaskener) en ook dat is omgezet in het Grieks Lazarus

De verborgenheden zijn wel verborgen onder het OT maar zijn aan “ons” als gelovigen onder het nieuwe verbond of gewoon in het NT geopenbaard.
In deze naam ligt dus iets verborgen en ik noemde Maria een beeld van de 10 stammen maar ik geloof ook dat uit die verstrooide stammen de Gemeente wordt gevormd vandaar dat Maria o.a. staat voor die 10 stammen en de verborgenheid van die stammen ligt in het verlengde van de bedeling waarin wij leven, en dat is ook een verborgenheid.
Mijn punt is kunnen wij als gelovigen weten wat deze Maria en deze Martha ons wil zeggen.
Wat doende zal ik het eeuwig leven beërven vroeg de man in het vorige hoofdstuk en als Maria het beeld is van de Gemeente dan moet Martha een beeld zijn van Israël onder het oude verbond.
Zij moest maaltijden bereiden en dat doet toch denken aan het spijsoffer. (zonder zuurdesem) maar met zout. En heel het huis moest onderhouden worden (de tempel) en daar was Israël mee bezig, maar hoe harde ze ook werkten: “Geen vlees werd gerechtvaardigd”. Zo gek was de vraag niet in het vorige hoofdstuk, want als dat werken niet het wezen was, wat moet je dan doen?
Ja gewoon liefhebben, maar dat schijnt toch heel moeilijk te zijn.
Ik denk dat de sabbath onderhouden en de tempeldienst uitvoeren en de spijsoffers regelen in de keuken makkelijker is dan “liefhebben”. Maar wanneer en waarmee ontvang je eeuwig leven?

[Sanne]

We kunnen sowieso leren van deze vrouwen. Van hun gastvrijheid; iets wat bij christenen past, maar vooral ook van hun geloof.

Martha was een goede gastvrouw. Heel ijverig en vrijgevig. Maar Jezus gaf haar de raad om zich niet te druk te maken over "vele dingen". Wellicht wilde ze veel te uitgebreid koken ofzo. En daardoor liet ze dan een bijzondere gelegenheid voorbij gaan om naar Jezus onderwijs te luisteren. Jezus trok niet haar motieven in twijfel. Martha had ook een groot geloof. Dat blijkt wel uit haar reactie in Joh.11:27.
De laatste keer dat Martha in de Bijbel wordt genoemd, is in Joh.12:2. Er wordt van haar gezegd dat ze "bediende". Weer was ze druk bezig om voor anderen te zorgen.

Maria liet een ander aspect van gastvrijheid zien. Gelegenheden om bij elkaar te zijn, worden extra waardevol als je elkaar kunt aanmoedigen en versterken in het geloof. - Zie Rom.1:11,12.

In deze geschiedenis zit een praktische les. Het goed om net als Martha ijverig en gastvrij te zijn. Maar evenwicht is van belang. Het mag niet ten koste gaan van de belangrijker zaken.
En ook het geloof van deze vrouwen is navolgenswaardig.

[Wilsophie]

We kunnen sowieso leren van deze vrouwen. Van hun gastvrijheid; iets wat bij christenen past, maar vooral ook van hun geloof.

Martha was een goede gastvrouw. Heel ijverig en vrijgevig. Maar Jezus gaf haar de raad om zich niet te druk te maken over "vele dingen". Wellicht wilde ze veel te uitgebreid koken ofzo. En daardoor liet ze dan een bijzondere gelegenheid voorbij gaan om naar Jezus onderwijs te luisteren. Jezus trok niet haar motieven in twijfel. Martha had ook een groot geloof. Dat blijkt wel uit haar reactie in Joh.11:27.
De laatste keer dat Martha in de Bijbel wordt genoemd, is in Joh.12:2. Er wordt van haar gezegd dat ze "bediende". Weer was ze druk bezig om voor anderen te zorgen.

Maria liet een ander aspect van gastvrijheid zien. Gelegenheden om bij elkaar te zijn, worden extra waardevol als je elkaar kunt aanmoedigen en versterken in het geloof. - Zie Rom.1:11,12.

In deze geschiedenis zit een praktische les. Het goed om net als Martha ijverig en gastvrij te zijn. Maar evenwicht is van belang. Het mag niet ten koste gaan van de belangrijker zaken.
En ook het geloof van deze vrouwen is navolgenswaardig.

Dank je wel, maar ik lees een heel andere les in dit kleine stukje. Maar dan moeten we Psalm 27 erbij nemen die hier van toepassing is op Maria.
Zij koos n.l. het beste deel, dat is geen balans of evenwicht, integendeel, wellicht was er vanuit Christus bezien die gastvrijheid goed, maar, hoewel HIj het wellicht waardeerde, kenmerkt Hij het niet als de beste keuze en dus ook niet het beste deel.
Martha is evenals Hagar en vele andere voorbeelden een beeld van het werken onder de wet en natuurlijk Hagar was een slavin en was dus geknecht, zij was niet de vrije, staat later in de brieven van Paulus, niettemin heeft God haar in de woestijn samen met haar zoon bewaard dat vind ik zo trouw van God dat Hij haar niet verwerpt.
Toch heeft zij de belofte niet verkregen.
Dat de wet hiervan spreekt is omdat we nu levend onder het nieuwe verbond weten dat de wet niet rechtvaardig maakt.
Psalm 27 wordt aangehaald in vers 42 van Lukas 10 : "Eén ding heb ik van de HEERE begeerd , dat zal ik zoeken, dat ik al de dagen mijns levens mocht wonen in het huis des HEEREN om de liefelijkheid des Heeren te aanschouwen en te onderzoeken in Zijn tempel".
Hier staat "onderzoeken" omdat in de tempel ook de boekrol lag en de rust die Maria vond aan de voeten van Jezus illustreert het gereinigd geweten want dat geeft rust.
Kortom weer wordt wet tegenover genade gesteld en worden de beelden van de werken der wet geïlluustreerd tegenover de rust en het je laten onderwijzen aan Zijn voeten.
Wij hebben daar een lied van: 'Sitting At The Feet of Jesus", wellicht te vinden op You tube van The Gaithers.
https://www.youtube.com/watch?v=4BT-3TSLRJ0

Aan de voeten van mijn Heiland,
waar ik Zijn Woord horen mag
o dat ik in Zijn nabijheid
zal verkeren elke dag
aan de voeten van mijn Meester,
zie ik naar wat is geweest
hoe Zijn liefde en genade
mij ten deel viel door Zijn Geest

Aan de voeten van mijn Heiland,
waar zou'k beter kunnen zijn
daar vind'k rust en mag ik laten
al mijn zorgen al mijn pijn
aan de voeten van mijn Meester
waar ik met Hem spreken mag
en mij voeden uit Zijn volheid
van genade elke dag.

[callista]

We kunnen sowieso leren van deze vrouwen. Van hun gastvrijheid; iets wat bij christenen past, maar vooral ook van hun geloof.

Martha was een goede gastvrouw. Heel ijverig en vrijgevig. Maar Jezus gaf haar de raad om zich niet te druk te maken over "vele dingen". Wellicht wilde ze veel te uitgebreid koken ofzo. En daardoor liet ze dan een bijzondere gelegenheid voorbij gaan om naar Jezus onderwijs te luisteren. Jezus trok niet haar motieven in twijfel. Martha had ook een groot geloof. Dat blijkt wel uit haar reactie in Joh.11:27.
De laatste keer dat Martha in de Bijbel wordt genoemd, is in Joh.12:2. Er wordt van haar gezegd dat ze "bediende". Weer was ze druk bezig om voor anderen te zorgen.

Maria liet een ander aspect van gastvrijheid zien. Gelegenheden om bij elkaar te zijn, worden extra waardevol als je elkaar kunt aanmoedigen en versterken in het geloof. - Zie Rom.1:11,12.

In deze geschiedenis zit een praktische les.
Het goed om net als Martha ijverig en gastvrij te zijn.

Maar evenwicht is van belang.
Het mag niet ten koste gaan van de belangrijker zaken.
En ook het geloof van deze vrouwen is navolgenswaardig.

Wel duidelijk verwoord.

Hieruit zou je ook deze tekst kunnen toepassen.
"Gij ziet, dat een mens gerechtvaardigd wordt uit werken en niet slechts uit geloof".
(Jakobus 2:24)

[Wilsophie]

De helft van het verhaal dus. Er staat: "Ziet gij dan nu dat een mens uit de werken gerechtvaardigd wordt en niet alleen uit geloof?

Er staat een vraagteken achter dus het is vragend gesteld en die vraagteken laat Callista weg en de rest van de teksten ook, ja zo lust ik er nog een paar ...want als je doorleest staat er "en desgelijks ook Rachab, de hoer is zij NIET uit de werken gerechtvaardigd geweest, als zij de verspieders heeft geholpen, en dat was toch echt een daad op grond van geloof , en daarom wordt zij bij de geloofshelden genoemd die op grond van geloof gerechtvaardigd werden en niet door de werken.
Dat het geloof zonder werken des geloofs dood is, dat is wat Jacobus zegt, maar dat zijn zeker niet de werken der wet en daar had ik het over.
De werken des geloofs zijn nooit in de BIjbel de werken der wet. Het is belangrijk om de wetten van het Joodse volk niet de vermengen met de wet des geloofs.
Dan wel de vruchten van de Geest zo genoemd onder het nieuwe verbond.

Het zou volkomen in strijd zijn met wat over Abraham gezegd werd toen er totaal van de wet geen sprake was.

Abraham werd op grond van geloof gerechtvaardigd, heel de Hebr. brief somt deze geloofshelden op en dat zijn geen "werkmieren" of "werkhelden".
Maar ze worden geloofshelden genoemd.

[Adinomis]

Als je een geliefde gast in huis hebt wil je het zo'n persoon ook erg naar de zin maken. Martha had haar eigen ideeën waarvan ze dacht dat ze Here Jezus zou behagen.
Misschien had ze wel geen gelegenheid gehad om het bezoek voor te bereiden.
Haar manier van dienen zou naar menselijke maatstaven ook heel erg gewaardeerd worden door doorsnee gasten. Maar Jezus was anders. Jezus wilde graag het Woord met hen delen. Daarvoor was Martha op dat moment "blind". Maria verlangde ernaar meer van Jezus te horen en dat sloot aan bij het verlangen van Jezus om Gods Woord te delen.
Maria begreep dus beter waarmee zij haar Gast kon behagen en datgene wat Hij deelde was belangrijker dan al het andere.
Misschien wilde Martha ook wel graag horen wat Jezus allemaal vertelde en zou ze daarom het werk eerst met haar zus willen afmaken om daarna samen te luisteren.
Ik herken het wel. Soms hebben mijn gasten een interessant gesprek en moet ik naar de keuken om koffie (en toebehoren) te halen. Dat is soms best irritant.

Van deze geschiedenis kunnen we leren prioriteiten te stellen. Het is denk ik niet bedoeld om Martha als een symbool voor verkeerde keuzes neer te zetten.
Zijn we niet allemaal een mengeling van Maria en Martha?
Het is voor mij een reden om eerst 's morgens in mijn bijbel te lezen voordat het werk op me af komt.

[callista]

De helft van het verhaal dus. Er staat: "Ziet gij dan nu dat een mens uit de werken gerechtvaardigd wordt en niet alleen uit geloof?

Er staat een vraagteken achter dus het is vragend gesteld en die vraagteken laat Callista weg en de rest van de teksten ook, ja zo lust ik er nog een paar ..

Die vraagteken bevestigt alleen maar wat er staat: geloof alleen brengt niets als het niet gepaard gaat met werken.

.want als je doorleest staat er "en desgelijks ook Rachab, de hoer is zij NIET uit de werken gerechtvaardigd geweest, als zij de verspieders heeft geholpen, en dat was toch echt een daad op grond van geloof , en daarom wordt zij bij de geloofshelden genoemd die op grond van geloof gerechtvaardigd werden en niet door de werken.

Dit zijn de teksten: ik citeer:
24 Ziet gij dan nu, dat een mens uit de werken gerechtvaardigd wordt, en niet alleenlijk uit het geloof?
25 En desgelijks ook Rachab, de hoer, is zij niet uit de werken gerechtvaardigd geweest, als zij de gezondenen heeft ontvangen, en door een anderen weg uitgelaten?
26 Want gelijk het lichaam zonder geest dood is, alzo is ook het geloof zonder de werken dood.

Ook deze teksten bewijzen dat alleen geloof niet genoeg is...
Ik vermoed dat je een denkfout maakt bij het lezen van die teksten door het woord "niet " met hoofdletters te schrijven...

Dat het geloof zonder werken des geloofs dood is, dat is wat Jacobus zegt, maar dat zijn zeker niet de werken der wet en daar had ik het over.
De werken des geloofs zijn nooit in de BIjbel de werken der wet. Het is belangrijk om de wetten van het Joodse volk niet de vermengen met de wet des geloofs.
Dan wel de vruchten van de Geest zo genoemd onder het nieuwe verbond.

Oud of nieuw verbond doet er hier niet toe.....er staat wat er staat.
Tevens is dat ook anno 2015 nog werkbaar....als iemand zegt te geloven zegt dat nog niets op zich.....dat zal dan ook moeten blijken uit zijn gedrag en "werken"; m.a.w. hoe deze zich gedraagt naar anderen toe....dat kan op vele manieren: b.v.
"Wat gij voor mijn minste broeders hebt gedaan, hebt ge voor mij gedaan"...en verder uit verdraagzaamheid en tolerantie naar anderen......etc.enz.

Het zou volkomen in strijd zijn met wat over Abraham gezegd werd toen er totaal van de wet geen sprake was.

Abraham werd op grond van geloof gerechtvaardigd, heel de Hebr. brief somt deze geloofshelden op en dat zijn geen "werkmieren" of "werkhelden".
Maar ze worden geloofshelden genoemd.

Daar gaat het hier niet over....
Er zijn wel meer tegenstrijdigheden te vinden in de Bijbel.

Het verhaal betreffende Martha en Maria is juist een voorbeeld dat er evenwicht, verband en samenhang is tussen geloof en werken
Anders wordt het een dood geloof....

[Adinomis]

Het zou volkomen in strijd zijn met wat over Abraham gezegd werd toen er totaal van de wet geen sprake was.

Abraham werd op grond van geloof gerechtvaardigd, heel de Hebr. brief somt deze geloofshelden op en dat zijn geen "werkmieren" of "werkhelden".
Maar ze worden geloofshelden genoemd.

Het klopt helemaal dat Abraham op grond van het geloof werd gerechtvaardigd. Maar hij was tegelijkertijd gehoorzaam aan de geboden van God.
Door zijn omgang met God leerde hij ook geboden kennen, al was de wet van de Sinaï er nog niet.

Gen. 26: 5 omdat Abraham Mijn stem gehoorzaamd heeft en Mijn voorschriften, Mijn geboden, Mijn verordeningen en Mijn wetten in acht genomen heeft.

Dit is dus op dezelfde manier waarop wij gerechtvaardigd worden door het geloof, maar ook bereid horen te zijn om Gods geboden te houden.

[Wilsophie]

Eerder wordt in deze brief van Jacobus het geloof juist geïllustreerd als een rijk bezit.
Het karakter van deze brief moet ook in de juiste proporties worden gebruikt, het is één van de meest misbruikte brieven mede omdat de geadresseerden vaak verkeerd begrepen worden. Nu gaat het hier in dit topic niet over de Jacobus brief, maar als men teksten eruit plukt om iets te bestrijden vind ik dat half werk en hecht ik er persoonlijk waarde aan om het noodzakelijkerwijs aan te vullen.
Het is heel belangrijk om deze tekst die Callista citeert te lezen in het verband van waar Jacobus in deze periocoop over spreekt. Het staat vol met veronderstellingen met een vraagteken en dan volgt in het laatste vers de conclusie om de vraagtekens te beantwoorden of te verklaren.
De vraag is welk nut heeft het geloof, of welke practisch nut of uitwerking. En natuurlijk heeft een gelovige een ander toekomstverwachting dan een ongelovige in de Bijbel en dat heeft een uitwerking en hier zit ook het woord “werk” in en Jacobus heeft het niet over de werken der wet, maar over de uitwerking van ons geloof en dus de practische levenswandel van een gelovige.
En de vraag wordt gesteld: “kan dat geloof hem zalig maken?”
En men verslikt zich erin omdat men niet denkt aan practisch leven, maar aan iets als wedergeboorte, maar daar gaat het niet over.
Natuurlijk heeft het geloof een uitwerking in ons practische leven als gelovigen.
Zaligheid van de ziel is heel wat anders dan wedergeboorte. En daarom wordt de wet des geloofs geplant in een zacht gemoed. En dat is niet de Joodse wet, daar heb ik als gelovige niets maar dan ook niets mee te maken.
Overigens is dit niet het woord van Jacobus, maar het woord van God, dus ik maak liever geen onderscheid in de schrijvers, maar wel in de doelgroep.

[Wilsophie]

Als je Gods geboden ziet als Gods onderwijs dan ga ik helemaal met je mee, maar de wet was er niet bij Abraham en omdat hij alles geloofde wat God onderwezen danwel gesproken had werd hij op grond van geloof gerechtvaardigd en nogmaals er was geen wet zoals de wet doorgaans gelezen wordt, maar er was wel degelijk wat de Bijbel altijd noemt de wet des geloofs en hoe dat zijn practische uitwerking heeft heb ik in mijn post hierboven gezet.

[Sanne]

Hieruit zou je ook deze tekst kunnen toepassen.
"Gij ziet, dat een mens gerechtvaardigd wordt uit werken en niet slechts uit geloof".
(Jakobus 2:24)

Ik geloof ook zeker dat je geloof moet blijken uit werken. Anders heb je een dood geloof. Dat staat een paar verzen verder. Dus alleen praten (of typen), is niet genoeg. Gastvrij zijn, is ook belangrijk. - Zie bijvoorbeeld ook 1 Petrus 4:9. Dus Martha is wel een groot voorbeeld voor alle vrouwen; om zo voor anderen klaar te staan.
Jezus onderbrak zijn onderwijzingswerk trouwens ook regelmatig als hij ergens praktische hulp kon bieden.

En voor Wilsophie:
Ik zie toch echt een les wat evenwicht betreft. Jezus vergeleek de tijd van zijn tegenwoordigheid met de dagen van Noach. In Matth.24:38,39 staat dat de mensen o.a. druk bezig waren met eten, drinken en trouwen. Zaken waar op zich natuurlijk helemaal niks mis mee is. Alleen staat er achter: "zij bemerkten niets". Zij gingen er helemaal in op en lieten de belangrijkere zaken links liggen.
Of zoals uit de illustratie in Matth. 13:22 blijkt, kunnen "de zorg van de wereld" het woord verstikken. Vandaar Jezus vriendelijke correctie aan het adres van Martha.

[ineke-kitty]

Hieruit zou je ook deze tekst kunnen toepassen.
"Gij ziet, dat een mens gerechtvaardigd wordt uit werken en niet slechts uit geloof".
(Jakobus 2:24)

Ik geloof ook zeker dat je geloof moet blijken uit werken. Anders heb je een dood geloof. Dat staat een paar verzen verder. Dus alleen praten (of typen), is niet genoeg. Gastvrij zijn, is ook belangrijk. - Zie bijvoorbeeld ook 1 Petrus 4:9. Dus Martha is wel een groot voorbeeld voor alle vrouwen; om zo voor anderen klaar te staan.
Jezus onderbrak zijn onderwijzingswerk trouwens ook regelmatig als hij ergens praktische hulp kon bieden.

En voor Wilsophie:
Ik zie toch echt een les wat evenwicht betreft. Jezus vergeleek de tijd van zijn tegenwoordigheid met de dagen van Noach. In Matth.24:38,39 staat dat de mensen o.a. druk bezig waren met eten, drinken en trouwen. Zaken waar op zich natuurlijk helemaal niks mis mee is. Alleen staat er achter: "zij bemerkten niets". Zij gingen er helemaal in op en lieten de belangrijkere zaken links liggen.
Of zoals uit de illustratie in Matth. 13:22 blijkt, kunnen "de zorg van de wereld" het woord verstikken. Vandaar Jezus vriendelijke correctie aan het adres van Martha.

Over welke "werken" heb je het nu Sanne?
In mijn Bijbel staat dat Christus Zijn "werk" IN ons zou doen, dus leg eens uit om welke werken het dan zou gaan?

[Wilsophie]

Hieruit zou je ook deze tekst kunnen toepassen.
"Gij ziet, dat een mens gerechtvaardigd wordt uit werken en niet slechts uit geloof".
(Jakobus 2:24)

Ik geloof ook zeker dat je geloof moet blijken uit werken. Anders heb je een dood geloof. Dat staat een paar verzen verder. Dus alleen praten (of typen), is niet genoeg. Gastvrij zijn, is ook belangrijk. - Zie bijvoorbeeld ook 1 Petrus 4:9. Dus Martha is wel een groot voorbeeld voor alle vrouwen; om zo voor anderen klaar te staan.
Jezus onderbrak zijn onderwijzingswerk trouwens ook regelmatig als hij ergens praktische hulp kon bieden.

En voor Wilsophie:
Ik zie toch echt een les wat evenwicht betreft. Jezus vergeleek de tijd van zijn tegenwoordigheid met de dagen van Noach. In Matth.24:38,39 staat dat de mensen o.a. druk bezig waren met eten, drinken en trouwen. Zaken waar op zich natuurlijk helemaal niks mis mee is. Alleen staat er achter: "zij bemerkten niets". Zij gingen er helemaal in op en lieten de belangrijkere zaken links liggen.
Of zoals uit de illustratie in Matth. 13:22 blijkt, kunnen "de zorg van de wereld" het woord verstikken. Vandaar Jezus vriendelijke correctie aan het adres van Martha.

Ik reageer op het laatste gedeelte en Ineke op het eerste gedeelte zie ik nu.
Dat mag jij erin zien natuurlijk. Mattheus 24 slaat helemaal niet op deze genadetijd Sanne. Dat gaat over de mensen in de Grote Verdrukking en dat is nu niet aan de orde.
Dat neemt niet weg dat vele Christenen ook in onze dagen opgaan in wereldse zaken, maar het gaat hier juist niet om wereldse zaken, het betreft 2 vrouwen die de Heer wilde dienen Martha en Maria en "zij bemerkten niets" gaat over een heel andere overig toekomstige gebeurtenis.
Maria illustreert en nu ben ik weer terug bij mijn punt een type van de Gemeente, danwel van de 10 stammen, en Martha typeert het Joodse volk, werkend onder de wet, maar beiden zijn gelovig. Dus ik zou dit niet toepassen op Mattheus 24 of de dagen van Noach, want ik heb het duidelijk over gelovigen en niet over ongelovigen.
Als Maria de Gemeente van gelovigen illustreert en Martha het Joodse volk onder de wet dan moeten we vaststellen dat beiden de Heer wilde dienen, alleen in deze geschiedenis geeft de Heer aan wat het beste deel is.
Maria is dus een voorbeeld ten opzicht van Israël en dan bedoel ik het Joodse volk, immers wij als Gemeente van gelovigen zouden het volk jaloers maken en ik denk ook dat Martha jaloers heeft gekeken naar Maria, juist omdat zij in haar beleving ijverig was en Maria niets anders deed dan te rusten en te luisteren naar de Woorden die Jezus te zeggen had, een prachtig beeld van wat de Sabbath in de praktijk van ons Godsdienstig leven voorstelt.

[Sanne]

Over welke "werken" heb je het nu Sanne?
In mijn Bijbel staat dat Christus Zijn "werk" IN ons zou doen, dus leg eens uit om welke werken het dan zou gaan?

Als je zegt dat je van iemand houdt, maar je bent er nooit voor die persoon en je doet ook niets, dan zijn die woorden toch loze woorden? Tenminste, ik vind het wel zo prettig als mijn man zijn liefde voor mij niet alleen laat blijken door zijn woorden, maar ook door wat hij voor me doet. En andersom geldt dat natuurlijk net zo goed.
En zo ook kunnen wij zeggen dat wij geloven, maar als dat niet blijkt uit wat voor persoon wij zijn; ons hele doen en laten, welke waarde heeft dat dan?

In hetzelfde hoofdstuk van Jakobus, 2:19, staat immers dat de demonen ook geloven. Maar dat is niet het geloof dat wij aan de dag horen te leggen. In Gal.6:10 staat de aanmoediging om goed te doen voor iedereen en in het bijzonder ook voor onze geloofsgenoten. Eén aspect van goeddoen is gastvrij zijn. En Martha is een goed voorbeeld daarin. Tenminste ik kan wel van haar leren. Ik heb graag mensen om me heen, maar ik voel soms een beetje onzeker hierin.
Maar God voedt zijn volk op en reinigt haar, zodat ze ijverig kan zijn voor voortreffelijke werken. - Zie Titus 2:12-14.

[Wilsophie]

Mijn man heeft liever dat ik aan zijn voeten zit ( bij wijze van spreken) dan dat ik het huis aan het poetsen ben, dat zal hem worst zijn.
Hij ervaart het eerste als dat ik hem liefheb, dat geldt ook voor mijn kinderen en kleinkinderen. Als oma voorleest is dat toch veel leuker dan dat oma loopt te poetsen.
Elly en Rikkert zingen zo een leuk liedje over die Martha en de moraal erin is overduidelijk.
Sanne kom jij uit een kerkelijke richting met de wet?

[Wilsophie]

In hetzelfde hoofdstuk van Jakobus, 2:19, staat immers dat de demonen ook geloven. Maar dat is niet het geloof dat wij aan de dag horen te leggen. In Gal.6:10 staat de aanmoediging om goed te doen voor iedereen en in het bijzonder ook voor onze geloofsgenoten. Eén aspect van goeddoen is gastvrij zijn. En Martha is een goed voorbeeld daarin. Tenminste ik kan wel van haar leren. Ik heb graag mensen om me heen, maar ik voel soms een beetje onzeker hierin.
Maar God voedt zijn volk op en reinigt haar, zodat ze ijverig kan zijn voor voortreffelijke werken. - Zie Titus 2:12-14.

Je licht er 2 dingen uit, dus dat doe ik ook even.
Goed doen t.a.v. ons geloofsgenoten, wat denk je dat dat wil zeggen? Ik moet zo lachen, omdat er voor staat, "als we tijd hebben" , wat dacht je hoeveel mensen vandaag aan de dag nog tijd over hebben?
Zeker gastvrij zijn is heel belangrijk, ik vind dat dat ook heel nauw verbonden is aan geloofszaken, omdat je iemand onderdak biedt en in jouw huis kun je zelf bepalen wat daar gesproken wordt. Ik denk niet dat hier bedoeld wordt dat Martha gastvrij was, het was het huis van Maria en Martha en Lazarus, dus dan zijn ze alle drie hierin een voorbeeld.
Ik leer juist als "doenerig, graag in de keuken zijnde en poetserig totaal niet van Martha, integendeel.
En dan je laatste tekst. Titus 2 vers 12-14, er staat, dat de zaligmakende genade is verschenen aan ALLE mensen, dat is geen alverzoening, maar de Heer stierf voor iedereen, niemand uitgezonderd, maar dan staat erachter: "en onderwijst ONS" en dat is precies wat Hij deed en wat Maria begrepen had en Martha niet, een verschil tussen Israël onder de wet, die maar gingen werken, dat doen de orthodoxe joden tot vandaag aan de dag nog, zie ze maar eens rennen door de straten voordat de sabbath aanbreekt, ze beelden dat uit in hun letterlijk hollend boodschappen doen, ze lopen je danook omver, en dan staat er dat wij als resultaat van dat onderwijs, "matig en rechtvaardig en godzaliglijk zouden leven, over dat laatste kun je al een hele Bijbelstudie houden, wat een godzaliglijk leven is.
Enfin de apostel gaat verder: "Die Zichzelven voor ONS gegeven heeft, opdat HIj ons zou verlossen van ongerechtigheid en Zichzelven een EIGEN volk zou reinigen ijverig in goede werken".
Gaat het hier over de wereld? Wordt hier het kruis bedoeld? Nee want Hij heeft Zich overgegeven om ons te reinigen en te verlossen enz.... dat is niet het werk aan de wereld, maar aan gelovigen. Waarvan worden wij dan verlost? Van alle ongerechtigheid toch? En zijn eigen volk is niet de wereld, maar de Gemeente Zijn Lichaam, Paulus spreekt hier m.i. over het huidige werk van Christus als Hogepriester onder het nieuwe verbond. (Melchizédek).

En wat zijn dan die goede werken als het gaat over de verwachting van een zalige hoop en verschijning van de grote God, en onze Zaligmaker Jezus Christus, (en de Jeh. Getuigen maar roepen dat God niet één is, ze worden hier alle Drie in één adem genoemd).
Nou die hoop is toekomstverwachting in de Bijbel en wat zijn dan die goede werken? Hoop is in de Bijbel geen onzekerheid, maar zekerheid. Dat is onze zalige hoop. En die ijverige werken, ja die vloeien voort uit dat geloof en zijn werken om Hem te dienen in eerste instantie en daarna de huisgenoten Gods.
Dat zijn toch de werken des geloofs? Toch geen werken der wet? Werken der wet komen toch niet voort uit liefde? Vergelijk die werken met de vruchten van de Geest, het is precies hetzelfde, met dezelfde uitwerking, om dan het woord "werk" te gebruiken. Uitwerking daar gaat het om, noem het geloofsresultaat.

[Adinomis]

Dat zijn toch de werken des geloofs? Toch geen werken der wet? Werken der wet komen toch niet voort uit liefde? Vergelijk die werken met de vruchten van de Geest, het is precies hetzelfde, met dezelfde uitwerking, om dan het woord "werk" te gebruiken. Uitwerking daar gaat het om, noem het geloofsresultaat.

Werken der wet behoren uit het hart komen waarin Gods wet is gelegd. Dat is een hart vol liefde. Dan is dat het werk van Gods geest. Hij maakt ons bereidwillig het goede te doen.
Fil.2:13 HSV want het is God, Die in u werkt zowel het willen als het werken, naar Zijn welbehagen.

[ineke-kitty]

Dat zijn toch de werken des geloofs? Toch geen werken der wet? Werken der wet komen toch niet voort uit liefde? Vergelijk die werken met de vruchten van de Geest, het is precies hetzelfde, met dezelfde uitwerking, om dan het woord "werk" te gebruiken. Uitwerking daar gaat het om, noem het geloofsresultaat.

Werken der wet behoren uit het hart komen waarin Gods wet is gelegd. Dat is een hart vol liefde. Dan is dat het werk van Gods geest. Hij maakt ons bereidwillig het goede te doen.
Fil.2:13 HSV want het is God, Die in u werkt zowel het willen als het werken, naar Zijn welbehagen.

Het gaat niet om de "werken der Wet", maar om het "werk" wat Christus IN ons doet, namelijk de vrucht van Zijn Geest, NIET die van ons.

[Sanne]

Als oma voorleest is dat toch veel leuker dan dat oma loopt te poetsen.

En als de thuishulp bij oma nu is wegbezuinigd. En oma is niet zo goed ter been en heeft hulp nodig. Hoe tonen we dan ons geloof; laten we zien dat dat aspect van de vrucht van Gods geest in ons werkzaam is? Zeggen we dan, zoals staat in Jakobus 2:16; hou je warm en goed gevoed en nog een fijne dag verder of komen we in actie?

Even voor alle duidelijkheid; ik geloof niet dat je door werken wordt gered. Alleen als je zegt dat je gelooft, blijkt dat uit wat je doet en wat je zegt. Kun je bijvoorbeeld voor je bejaarde oma even naar het ziekenhuis rijden, of kun je voor de zieke buurvrouw even haar kinderen uit school halen of voor je moeder die haar pols heeft gebroken, de ramen een keer wassen. of voor je vriendin die alleenstaand is, uitnodigen om met je eigen gezin mee te eten. Ik heb het niet over ingewikkelde dingen.

[Wilsophie]

Er staat ook achter dat het werken zijn naar Zijn welbehagen, dus dat wil m.i. zeggen dat Hij bepaalt en niet wij. Zoals Adinomis het zegt, lijkt het erop alsof ons hart altijd vol van liefde is en gaat dus alle roem en eer weer naar de mens toe en ik zou dat zelf nooit zo durven stellen. Werken naar Zijn welbehagen zijn toch werken die Hij heeft voorbereid, en dat zijn toch werken des geloofs danwel, vruchten van de Geest. Ik heb de indruk dat men het maar niet wil loskoppelen van het Jodendom.
Martha is toch duidelijk een beeld van dat Jodendom en Maria een type van de gelovige onder het nieuwe verbond?
Het was immers altijd een klein gelovig overblijfsel dat aan Zijn voeten zat en dat is toch niet het religieuze Jodendom? En dat is nog steeds zo. Alle wettische rituelen van welke religie dan ook daar schept God m.i. geen behagen in , dat heeft ook niets met het hart te maken wat een zacht gemoed is waarin geschreven kan worden.

[ineke-kitty]

De strekking van het verhaal heeft niets te maken met "gastvrijheid" of je "inzetten voor een ander" , maar met hetgeen Maria gekozen had, en dat was maar EEN ding, namelijk zitten aan de voeten van de Here Jezus, horende Zijn Woord.
Martha was kennelijk beledigd daarover, want zij zegt: "Heere, trekt Gij U dat niet aan, dat mijn zuster mij alleen laat dienen?" [vs. 40]. Maar de Heer zegt dan: "Martha, Martha, gij bekommert en ontrust u over vele dingen".

Zoals Wilsophie al zei, is Martha een type van de Wet, en tevens een type van het joodse volk, dat onder de wet leefde, al "ploeterend" en "werkende" om die Wet te onderhouden.
Zij was jaloers op haar zuster, die een type is van de Gemeente, rustende in de Genade van Christus Jezus.

Overigens betekent de naam Martha: Meid/Meisje/Meis/Masy = dienstbode.
Het joodse volk is "dienstbaar" aan de Wet.

[Adinomis]

Dat zijn toch de werken des geloofs? Toch geen werken der wet? Werken der wet komen toch niet voort uit liefde? Vergelijk die werken met de vruchten van de Geest, het is precies hetzelfde, met dezelfde uitwerking, om dan het woord "werk" te gebruiken. Uitwerking daar gaat het om, noem het geloofsresultaat.

Werken der wet behoren uit het hart komen waarin Gods wet is gelegd. Dat is een hart vol liefde. Dan is dat het werk van Gods geest. Hij maakt ons bereidwillig het goede te doen.
Fil.2:13 HSV want het is God, Die in u werkt zowel het willen als het werken, naar Zijn welbehagen.

Het gaat niet om de "werken der Wet", maar om het "werk" wat Christus IN ons doet, namelijk de vrucht van Zijn Geest, NIET die van ons.

Je maakt hier een tegenstelling in mijn woorden die ik er niet in heb gelegd. Het zijn niet onze werken en verdiensten, maar het is hetgeen God's Geest in ons hart heeft gelegd.
Dit wordt als rechtvaardigheid ons toegerekend. Dank zij Gods genade!

“Is onze vader Abraham niet uit werken gerechtvaardigd, toen hij zijn zoon Isaak op het altaar legde? Daaruit kunt u zien, dat zijn geloof samenwerkte met zijn werken, en dat dit geloof pas volkomen werd uit de werken; en het schriftwoord werd vervuld, dat zegt: Abraham geloofde God en het werd hem tot gerechtigheid gerekend, en hij werd een vriend van God genoemd. ...” (Jakobus 2: 21-23)

[Wilsophie]

En toen Abraham dat deed in geloof omdat Hij geloofde in de opstanding,"hij overlegde met God" en waarom deed hij dit... omdat hij wist dat God bij machte was om zijn zoon uit de dood op te wekken, bovendien deed Abraham dit lang voor dat de wet kwam, ik meen 430 jaar ervoor.

Toen hadden de gelovigen geen inwoning van de Heilige Geest , maar sprak Abraham rechtstreeks met God, en toen werd hij ook gerechtvaardigd op grond van geloof, maar niet wedergeboren. Jacobus spreekt over de periode van nà de opstanding waar gelovigen werden wedergeboren en dus een nieuwe schepping werden en bij hen is de wet Gods, dus Zijn Woord in het hart geschreven, dat is geen bedelingen kwestie, maar gewoon onderscheid maken tussen het leven onder het oude verbond waar de wet heerste en het leven onder het nieuwe verbond waar genade heerst.
Dus het gaat hier om rechtvaardiging op grond van geloof en niet door werken, en dat is door alle tijden heen altijd van kracht geweest, heeft niets met bedelingen te maken maar wat je erbij haalt maakt het warrig want Gods Geest in ons hart was niet van toepassing op Abraham onder het oude verbond, maar is van toepassing op gelovigen onder het nieuwe verbond.

[callista]

Als je zegt dat je van iemand houdt, maar je bent er nooit voor die persoon en je doet ook niets, dan zijn die woorden toch loze woorden? Tenminste, ik vind het wel zo prettig als mijn man zijn liefde voor mij niet alleen laat blijken door zijn woorden, maar ook door wat hij voor me doet. En andersom geldt dat natuurlijk net zo goed.

En zo ook kunnen wij zeggen dat wij geloven, maar als dat niet blijkt uit wat voor persoon wij zijn; ons hele doen en laten, welke waarde heeft dat dan?

Nul komma niks

In hetzelfde hoofdstuk van Jakobus, 2:19, staat immers dat de demonen ook geloven. Maar dat is niet het geloof dat wij aan de dag horen te leggen. In Gal.6:10 staat de aanmoediging om goed te doen voor iedereen en in het bijzonder ook voor onze geloofsgenoten.

Eén aspect van goeddoen is gastvrij zijn.
En Martha is een goed voorbeeld daarin. Tenminste ik kan wel van haar leren. Ik heb graag mensen om me heen, maar ik voel soms een beetje onzeker hierin.
Maar God voedt zijn volk op en reinigt haar, zodat ze ijverig kan zijn voor voortreffelijke werken. - Zie Titus 2:12-14.

Martha is daar zeker een heel goed voorbeeld van...
Gastvrijheid houdt heel veel in...het zorgen voor anderen, die dat nodig hebben..in vele varianten.

Maar ja, als je daar te druk mee bent zou je ook kunnen zeggen dat je niet aan j[J]ezelf toekomt en dat je beter even wat passen op de plaats zou moeten maken, zodat er meer evenwicht komt.
Maar dat is een leerschool en iedereen is ook weer anders, zij het met dezelfde goede bedoelingen.

Mijn moeder [zeer gelovig] b.v. dacht alleen maar aan anderen en deed alles voor anderen, maar kwam daardoor niet aan zichzelf toe.
Dat was haar manier om haar liefde te tonen

Maria was een contemplatieve gelovige en Marta een dienende en ijverige [werkende] gelovige...

Er zaten trouwens ook andere kanten aan Marta..
Lucas spreekt niet over de broer van de gezusters--t.w. Lazarus---maar dit staat er in Johannes.

Johannes 11:20-27:
"Toen Marta hoorde dat Jezus onderweg was ging ze hem tegemoet, terwijl Maria thuisbleef.
Marta zei tegen Jezus: ‘Als u hier was geweest, Heer, zou mijn broer niet gestorven zijn.

[jaapo]

Als er weer zoveel typologie bij komt en verwijzingen naar diverse OT-teksten, is het dan nog wel zo, dat men denkt, dat deze verhalen over de zusters en de broer ook werkelijk zo gebeurd zijn? Volgens mij gaan die twee elementen van een Bijbelverhaal moeilijk samen. Voor mij persoonlijk is het voldoende, als ik er dingen uit kan halen, die bijdragen aan de versteviging van mijn geloofsfundament en dan hoeft het niet letterlijk zo gebeurd te zijn. Ik lees ook nergens een verwijt van Jezus, dat hij het geloof van Martha niet groot genoeg vindt, hij constateert slechts, dat zij zich best wat minder zorgen kan maken over de alledaagse dingen. De typologie, dat alle Maria's in het NT ergens symbool voor staan, spreekt mij totaal niet aan. Voor mij zijn het verschillende personen, die wel één ding gemeen hebben: geloof. Merkwaardig: er is gelijk alweer een zijpad: de kern van de brief van Jacobus. Heel andere opvattingen dan Paulus! Goed voor een apart topic. De opmerkingen die gemaakt zijn, dat geloof alleen niet zo veel zegt, maar dat het ook zichtbaar moet zijn in hetgeen je DOET, spreken mij ook zeer aan. In de meer behoudende kerken, die ik in mijn leven heb meegemaakt, was er heel veel preek en studie over Paulus en weinig over Jacobus. Interessant. Wie opent daar een topic over?