Het is inderdaad diep nadenken, maar ook persoonlijk ervaren. Ik zie duidelijk verschil tussen het vragende bidden/smeken om persoonlijke gunsten en het volkomen overgevend bidden , uit Bewondering/ Liefde/ Innerlijk overlopen waar o.m. Anja aan refereert. ik heb grote eerbied voor de mystieke beleving, waar de mens ten diepste Om Niet verlangt naar God en hoopt dat aan dat menselijk edele verlangen gehoor wordt gegeven ( Genade ).Piebe 2.2 schreef:Bidden is in essentie vragen om iets, denk aan het Onze Vader hierbij. Wat Zolderworm over bidden geschreven heeft lijkt wellicht spottend, maar het getuigt van diep inzicht. Een ieder die vertrouwt op God weet dat hij geeft voordat wij iets vragen, derhalve is bidden voor een wedergeborene - sta me toe ook eens met die term te grossieren - louter ijdelheid. En iemand die een directe lijn heeft met Christus gaat hem toch niet bellen?
Hoewel ik de Bron van dat verlangen niet ken en dus niet kan omschrijven, geloof ik wel dat de mysticus "' Iets "' bijzonders ervaart.
Maar of die Bron de mens ook morele wetten aanreikt of wat te vertellen heeft over homo huwelijk en euthanasie, dat betwijfel ik weer sterk. Bron en Bron, kennelijk een groot verschil in "' kijken "' naar.
. In de onderstaande lezing van Nayaswami Asha (overigens van joodse ouders), met name het stukje van 2 minuut 20 tot ongeveer de 10e minuut, geeft zij naar mijn mening een belangrijke illustratie -zowel in woorden als in de onderliggende geesteshouding naar de radio-interviewer waar ze over spreekt - van het gegeven dat de Weg over verschillende paden kan gaan met de mens. 
