Wilsophie schreef:
Nou je ziet hoe dat gaat en bidden voor de vrede in Jeruzalem wordt nooit tegen de Gemeente gezegd. Ik heb er niets op tegen, maar het is zinloos want dat is niet aan de orde in deze bedeling. Predik het evangelie aan de Joden! Dat is beter dan bidden voor vrede.
Het is m.i. volstrekt overbodig en een ritueel of traditie die mij niets zegt.
Adinomis schreef:Als je er zo tegenaan kijkt zul je ongetwijfeld ook bidden dat Joden tot geloof zullen komen. Als iemand hen het evangelie gaat prediken zal dat toch gepaard moeten gaan met bewogenheid, liefde en gebed. Ondersteun je zulke predikers, al is het maar door gebed? Je zou op z'n minst kunnen bidden dat ze de vrede mogen ervaren die alle verstand te boven gaat. En zoals je zegt dat een verharding over een deel van Israël is gekomen (wat m.i. een reden temeer is om te bidden) wat doe je dan ten aanzien van dat andere deel?
Paulus laat in
Rom. 9 zien dat hij erg bedroefd is om zijn volksgenoten. En dat verdriet heeft hij niet - zoals hij schrijft - buiten de Heilige Geest om.
En wat doe je met je verdriet? Daarmee ga je toch in gebed als gelovige?
Zelf heb ik heel waren jaren in het Midden Oosten gewerkt en gewoond, waarbij mijn ervaringen met de Joden in het Jodendom heel goed was.
Tijdens het eten zelfs met hen gebeden, Jezus even "achterwegend" latend (alleen in gedachten). Samen uit de Tora gelezen, terwijl ze wisten dat ik Christen was.
Ze waren zelfs zo beleefd om te vragen of hun wijze van Sabbat mij stoorde. Uiteraard niet, ik was vereerd om met de Uitverkorenen van God Sabbat te vieren en te eten.
Mijn houding verbaasde hen enorm.
Joden hebben ook bij mij thuis gegeten, ik zette dan wel een Joodse kandelaar op tafel en we baden samen (nu elkaar vasthoudend zoals christenen in USA veel doen) en lazen uit het Oude Testament.
Ik had heb uitgelegd dat ik als iemand uit de heidenen aan het eind zeg In Jezus Naam, omdat God zonder dat mijn gebed niet verhoord als niet Jood zijnde. Dat vonden ze bijzonder.
Het "Jullie hebben maar geluk, want jullie hebben God en Jezus is voor jullie ook een mogelijkheid" deed hun glimlachen.
We hebben best veel over God gesproken zonder Jezus er nog bij te betrekken.
Na over en weer zo met een aantal Joodse vrienden (die ik nog steeds als vrienden heb) te hebben gegeten kwamen vanzelf de vragen voorzichtig over Jezus.
Probleem is dat veel Joden terecht argwanend zijn naar christenen, want wij als christenen hebben ons in de geschiedenis vreselijk gedragen jegens hen en veel "evangelisten" in Israel doen dat nog steeds.
Ik ben mee geweest naar diensten in de synagoge, hele mooie eervolle diensten.
Sommigen zijn met mij mee geweest naar een Messiaanse dienst. Het voordeel van Messiaanse Joden is dat ze het Jodendom veel beter begrijpen dan wij christenen uit de heidenen.
Een Joodse kennis van me hangt tussen Jodendom en Messiaans christen in, want voor een Jood is het heel angstig om buiten God noch iets Goddelijks aan te nemen.
Zoals deze man zei: "God heeft ons al zo vaak hard gestraft voor elke vorm van afgoderij".
Ik ken geen volk dat meer Godvrezend is dan de Jood in het Jodendom.
2 Timoteüs 3:16 & Johannes 5:47 inzake G'd Zijn onfeilbare Woord in de Schrift en Christenen.