Waarom wordt er bewust confrontatie opgezocht

[Tufkah]

Ik lees ook in het document dat Jakob Lorber als mysticus wordt omschreven, dat zal Inktvlam leuk vinden. Die heeft veel materiaal over het hiernamaals. Daar heb je al zoiets, volgens mij is Jakob Lorber een fantast. Maar wie bepaalt of iemand een mysticus is?! Daar zijn geen criteria voor, dus dat is welles-nietes.

Swedenborg werd ook genoemd.
Sja.. wie is de echte en wie is fantast. .. het is hetzelfde laken en pak als de echte christen. Smaken verschillen, meningen verschillen.

Een ding is zeker, zolang men nog in hokjes denkt is men geen mysticus. Een van de mooiste uitspraken is wel van Krishnamurti : Waarheid, zeg ik u, is een land zonder paden, dat langs geen enkele weg, door geen enkele godsdienst, geen enkele sekte, valt te bereiken. Omdat waarheid onbegrensd, absoluut en onbenaderbaar is, langs welke weg ook, is ze niet te organiseren.

Om er onmiddellijk aan toe te voegen dat men de smalle Weg dient te nemen.

[Inktvlam]

Ik lees ook in het document dat Jakob Lorber als mysticus wordt omschreven, dat zal Inktvlam leuk vinden. Die heeft veel materiaal over het hiernamaals. Daar heb je al zoiets, volgens mij is Jakob Lorber een fantast. Maar wie bepaalt of iemand een mysticus is?! Daar zijn geen criteria voor, dus dat is welles-nietes.

Swedenborg werd ook genoemd.
Sja.. wie is de echte en wie is fantast. .. het is hetzelfde laken en pak als de echte christen. Smaken verschillen, meningen verschillen.

Lorber wordt wel vaker aangeduid als een mysticus. Volgens mij is Lorber een profeet, geen mysticus. Theoloog Kranenborg schreef ook dat Lorber geen mysticus is.
Jesaja en Jeremia noemen we ook geen mystici, maar wel profeten.
Mystiek wordt wel aangeduid als het hartstochtelijk streven naar een persoonlijke vereniging van de ziel met God. Het initiatief gaat dus uit van de mysticus.
Dat is bij Lorber niet het geval. God zelf heeft Lorber geroepen. De eerste openbaring ontving Lorber toen hij op het punt stond om een betrekking als ‘kapelmeester’ (2e dirigent) in Triëst te aanvaarden, wat destijds zeer hoog in aanzien stond. Door deze roeping zag hij hier echter van af.
Lorber noemde zichzelf: Gods schrijfknecht.
Op de Nederlandstalige wiki-pagina worden zowel Swedenborg als Lorber ten onrechte aangeduid als mystici. Maar de Engelstalige en Duitstalige wiki-pagina vermelden dat niet.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Mystiek


In 2003 verscheen de “Encyclopedie van de Mystiek” onder redactie van dr. Auke Jelsma.
Waarvan werd gezegd dat de mystiek ongrijpbaar blijft ook in een pil van 1200 pagina's.

De Encyclopedie van de mystiek telt bijna 1200 pagina's, maar een eenduidig antwoord op de simpele vraag wat mystiek nu eigenlijk is, geeft ze niet. Redactievoorzitter dr. A. Jelsma weet dat na tien jaar werk zelfs minder goed dan daarvoor, zei hij bij de presentatie van het boek. "Dat lijkt mij het beste bewijs dat we hard gewerkt hebben.''

De encyclopedie is volgens uitgeverij Kok het eerste omvattende Nederlandstalige standaardwerk over wat Van Dale omschrijft als "hartstochtelijk streven naar de bijzondere vereniging van de ziel met God en van God met de mens''. Het boek brengt mystici en vormen van mystiek in alle godsdiensten in kaart, maar peilt ook het mystieke gehalte van bovennatuurlijke ervaringen die onder meer onder invloed van lsd en in de newagebeweging worden gemeld.

Niet alles wat zich heden ten dage als mystiek afficheert, is dat ook, vindt een van de auteurs, godsdienstwetenschapper dr. R. Kranenborg. Het populaire channeling bijvoorbeeld, het verschijnsel waarbij mensen boodschappen uit hoger sferen doorkrijgen, is het volgens hem niet. Er kunnen weliswaar extatische ervaringen in het spel zijn, maar het zoeken naar eenwording met God of een goddelijke kracht ontbreekt meestal, oordeelt hij.

De kerkhistoricus Jelsma denkt bij channeling en andere vormen van spiritualiteit waarbij hedendaagse "verwende welvaartskinderen belevingen willen opwekken'' niet aan mystiek. Grote mystici zijn er volgens hem altijd zeer beducht voor om spirituele ervaringen als authentieke openbaringen van God of het goddelijke te bestempelen. "Iemand die uit is op emotionele impulsen, geldt in de traditie niet als mysticus.''

Ware mystici, bij wie een diepgaande ervaring een totale omwenteling in hun leven bewerkstelligt, zijn volgens Jelsma zeldzaam. Maar mystieke ervaringen kan iedereen van tijd tot tijd hebben. "De bewustwording en de herkenning in onszelf en in anderen van het goddelijke dat, hoe verfomfaaid ook, in ieder van ons schuilgaat, en de verwondering daarover, dat alles kan mystiek genoemd worden".

Jelsma, emeritus hoogleraar kerkgeschiedenis aan de Theologische Universiteit Kampen, benadrukte dat mystiek geen vlucht uit de barre werkelijkheid kan zijn. De grote mystici laten zien dat mystieke ervaringen en betrokkenheid bij het lijden van de wereld hand in hand gaan. Ware mystiek is volgens Jelsma "een stimulans om het verdriet van anderen te voelen, de gave om lief te hebben in een wereld van zelfzucht en angst''.

[Snelheid]

Mystiek is juist de realiteit naar de ander maar meer het zien en beleven van het onzichtbare wat eeuwig is.

[Inktvlam]

Een van de mooiste uitspraken is wel van Krishnamurti : Waarheid, zeg ik u, is een land zonder paden, dat langs geen enkele weg, door geen enkele godsdienst, geen enkele sekte, valt te bereiken. Omdat waarheid onbegrensd, absoluut en onbenaderbaar is, langs welke weg ook, is ze niet te organiseren.

Helemaal geen mooiste uitspraak, het is een denkfout van Krishnamurti. Zoals we dat bij Immanuel Kant ook al zagen, met “das Ding an sich”. Krishnamuti doet een waarheidsclaim: de waarheid is onbereikbaar. Het veronderstelt dat hij blijkbaar meer weet over de waarheid, maar dan kun je niet tegelijkertijd beweren dat ie onbereikbaar is. Dat soort uitspraken zijn innerlijk tegenstrijdig. De kritiek van filosofen op Kant was: hoe het toch mogelijk is dat het onmogelijk is over "das Ding an sich" te spreken terwijl Kant zelf in zijn boek (Kritiek van de zuivere rede) niet anders doet.

[Tufkah]

Een van de mooiste uitspraken is wel van Krishnamurti : Waarheid, zeg ik u, is een land zonder paden, dat langs geen enkele weg, door geen enkele godsdienst, geen enkele sekte, valt te bereiken. Omdat waarheid onbegrensd, absoluut en onbenaderbaar is, langs welke weg ook, is ze niet te organiseren.

Helemaal geen mooiste uitspraak, het is een denkfout van Krishnamurti. Zoals we dat bij Immanuel Kant ook al zagen, met “das Ding an sich”. Krishnamuti doet een waarheidsclaim: de waarheid is onbereikbaar. Het veronderstelt dat hij blijkbaar meer weet over de waarheid, maar dan kun je niet tegelijkertijd beweren dat ie onbereikbaar is. Dat soort uitspraken zijn innerlijk tegenstrijdig. De kritiek van filosofen op Kant was: hoe het toch mogelijk is dat het onmogelijk is over "das Ding an sich" te spreken terwijl Kant zelf in zijn boek (Kritiek van de zuivere rede) niet anders doet.

Wat Krishnamurti poogt te zeggen is dat 'de waarheid' geestelijk van aard is (het onbegrensde) , dit i.t.t. het fysieke bestaan wat begrensd wordt door geboorte en dood. Ieder mens is in deze wereld geworpen en kan vanuit zijn fysieke hoedanigheid 'de waarheid' nooit bereiken.

Ik ben het eens met Krishnamurti, 'de waarheid' , daar is geen weg naar toe. Waarmee K. tevens aangeeft dat het denken geen uitkomst zal geven. Het kan dus ook geen denkfout zijn van K.

De tegenstrijdigheid kan ik beamen, K. weet meer van 'de waarheid' en daarmee weet hij ook dat 'de waarheid' onbereikbaar is. Deze paradox zal de mens innerlijk aan moeten gaan. En zoals we weten zegt Jezus van zichzelf dat hij 'de waarheid' is. Maar helaas, Jezus is al tot God en een van de 3 personen gebombardeerd. Het 'menselijk denken' heeft 'de waarheid' in zijn lurven gegrepen en er een beeld van gemaakt zodat ze het kan behappen.

Waarheid ligt buiten het redenerend denken.

[Tufkah]

P.S.

Ik sluit niet uit dat K. kennis had van 'de waarheid' maar dan toch weer niet in christelijke zin. Mogelijk is 'de waarheid' ook bereikbaar op andere wijze dan Jezus aangeeft. I.m.o. doet het er ook toe hoe men tot 'de waarheid' komt. De oosterse religies verschillen nu eenmaal op cruciale punten van de leer van Jezus.

[peda]

Bij Inktvlam gaat het er om dat God Zelve middels Openbaring Waarheid levert aan de profeet.
Kant, Krishnamurti, mystici en iedere theoloog hebben het over openbaring, maar worden op aanvrage door God Zelve niet met openbaring beleverd.
God zoekt de profeten ( Waarheidsontvangers ) Zelve uit.
Wie niet door God Zelve met Waarheid ( Openbaring ) wordt beleverd, heeft het over eigen interpretatie waarheid, maar niet over Waarheid.
Waar ik het met Inktvlam niet eens ben, is het feit dat Inktvlam bepaalde personen als door God met Waarheid beleverd ziet en ik niet weet hoe ik dat zou moeten weten. Ik zie dus geen "'inner-circle"' en Inktvlam ziet wel een "' inner-circle "' en daarin staat hij niet alleen. Profeet of geen profeet, hoe is het objectief te weten? Alpha weet het, Tufkah weet het, Inktvlam weet het, Messenger weet het, Robert Frans weet het, maar ieder van de genoemden weet qua invulling wat anders. Maar om door dit verschil in invulling de bewuste confrontatie opzoeken, dat is niet mijn ding. Gewoon gezellig meewandelen in de bonte stoet en niet vergeten de eigen muziek ( de eigen overtuiging ) te laten horen, dat vind ik positief en plezierig om waar te nemen.

[Inktvlam]

Wat Krishnamurti poogt te zeggen is dat 'de waarheid' geestelijk van aard is (het onbegrensde) , dit i.t.t. het fysieke bestaan wat begrensd wordt door geboorte en dood. Ieder mens is in deze wereld geworpen en kan vanuit zijn fysieke hoedanigheid 'de waarheid' nooit bereiken.

Je bent weer raar bezig. Nu probeer je het begrip waarheid te ondermijnen. Niet doen!

Ik ben het eens met Krishnamurti, 'de waarheid' , daar is geen weg naar toe.

De tegenstrijdigheid kan ik beamen ...

Er is geen weg naar toe en je kunt de tegenstrijdigheid beamen. Je spreekt jezelf tegen.

Waarmee K. tevens aangeeft dat het denken geen uitkomst zal geven.
Waarheid ligt buiten het redenerend denken.

Gij zult niet denken? De uitspraak van Krishnamurti over een land zonder paden is toch het resultaat van zijn denken. Je kunt foutief of slordig denken, maar aan elke uitspraak gaat het denken vooraf.
“Geliefden, vertrouw niet iedere geest, maar beproef de geesten, of zij uit God zijn” (1 Joh.4:1). Hoe zou je dat kunnen waarmaken als je niet goed nadenkt? Het denken is essentieel.

Ik sluit niet uit dat K. kennis had van 'de waarheid' ...

Hij beweert precies het tegenovergestelde.

[peda]

Gij zult niet denken? De uitspraak van Krishnamurti over een land zonder paden is toch het resultaat van zijn denken. Je kunt foutief of slordig denken, maar aan elke uitspraak gaat het denken vooraf.

Krishnamurti beroept zich m.i. niet op intuïtief verkregen Openbaringskennis, bijgevolg zijn zijn uitspraken gebaseerd op Kr. denken.
De Openbaringsontvangers ( ofwel profeten ) krijgen door God direct aangeleverde informatie buiten hun eigen denken om.
Ware het anders, Openbaring zou niet bestaan.
Vervolgens gaat de strijd los rond wie heeft God als profeet voor de ontvangst van Zijn Openbaring uitverkoren en vervolgens lopen er wel de nodige oude, semi-oude en nieuwe profeten enthousiast rond in de arena elk gevolgd door een kleinere of grotere schare aan volgers.

[Tufkah]

https://kfoundation.org/l/nl-introducti ... shnamurti/

‘De dood is dat er een eind komt aan de dingen waaraan je gehecht bent, je meubels, je gezicht, je idealen of wat dan ook. Je hebt dit iets,wat ver weg lag en de dood wordt genoemd, geïntroduceerd in het directe handelen in je leven door het beëindigen van je gehechtheid. De dood betekent een totale vernieuwing, een totale vernieuwing van een geest die gevangen zat in het verleden. Dus de geest wordt verbazingwekkend levendig, hij leeft niet meer in het verleden.

Er is geen pad naar de waarheid, in tegenstelling tot wat alle filosofieën beweren, omdat de realiteit het onkenbare, onzegbare, ondenkbare is. Alleen een geest die fris, onschuldig en jong is, kan dat wat waar is ontdekken. En alleen tot zo’n geest, die vrij is van het bekende, kan bij het onzegbare, het onkenbare komen.

Krishnamurti beëindigt een toespraak of serie toespraken vaak door een aspect van het leven te bespreken dat we meestal op een afstand houden, namelijk de dood. Hij spreekt over onze gehechtheid aan anderen, aan dingen en ideeën en ziet de dood als het echte eind van alles waar we ons aan vasthouden. Maar is de dood iets dat aan het eind van het leven speelt of hoort het bij het leven zelf? Krishnamurti daagt ons uit om een eind te maken aan elke dag, aan elk moment, zodat we leven met dat ‘enorme iets dat we de dood noemen’. Alleen dan is er een nieuw begin.

K. was bekend met onze gehechtheid aan het leven. Gehecht zijn aan je partner, je kinderen, je carrière , je toekomst. Zijn inzichten weken niet zoveel van die van Jezus af. Wat hij hier zegt: "alleen een geest die fris, onschuldig en jong is, kan dat wat waar is ontdekken." verschilt niet met het "zijn als de kinderen". K. zal wel bekend zijn geweest met de leringen van Jezus. Alleen zegt K. dat er geen pad is. Op zich klopt dat, het pad verschijnt alleen door het pad te gaan. Wie in zijn ego blijft hangen gaat dood zonder de waarheid te kennen. Het ego wat gehecht is aan zijn eigen gedachten en zijn eigen verleden...... En zijn eigen toekomst natuurlijk , want het ego wil niet dood!

Maar de waarheid ligt nu juist in de dood. De dood waar het ego zo bang voor is dat het een hiernamaals verzint.

[Tufkah]

...........Misschien als je geluk hebt, zal het raam opengaan en de zachte bries binnenkomen. Misschien ook niet, dat hangt van je geestestoestand af. Die geestestoestand kan alleen door jezelf worden begrepen door hem gade te slaan en hem nooit in een bepaalde vorm proberen te gieten. Dat betekent dat je hem zonder enige keuze moet gadeslaan. In dit keuzeloos gewaarzijn gewaarzijn zal de deur misschien opengaan en zul je ontdekken wat die dimensie is waarin er geen conflict en geen tijd bestaat, iets wat nooit in woorden uitgedrukt kan worden.............

Krishnamurti

[Inktvlam]

Gij zult niet denken? De uitspraak van Krishnamurti over een land zonder paden is toch het resultaat van zijn denken. Je kunt foutief of slordig denken, maar aan elke uitspraak gaat het denken vooraf.

Krishnamurti beroept zich m.i. niet op intuïtief verkregen Openbaringskennis, bijgevolg zijn zijn uitspraken gebaseerd op Kr. denken.
De Openbaringsontvangers ( ofwel profeten ) krijgen door God direct aangeleverde informatie buiten hun eigen denken om.
Ware het anders, Openbaring zou niet bestaan.
Vervolgens gaat de strijd los rond wie heeft God als profeet voor de ontvangst van Zijn Openbaring uitverkoren en vervolgens lopen er wel de nodige oude, semi-oude en nieuwe profeten enthousiast rond in de arena elk gevolgd door een kleinere of grotere schare aan volgers.

Ik denk niet dat de strijd los gaat, want uit het werk van Lorber begrijp ik dat profeten helemaal niet blij waren met hun roeping. Hoewel er vroeger bij de joden profetenscholen waren, waar geleerd werd deemoedig te zijn. Dat deemoedig zijn is noodzakelijk, want elke profetie moet door het filter van het eigen inzicht worden gehaald (elk mens heeft nu eenmaal zo'n filter) voordat het aan het papier toevertrouwd kan worden. Er mag niks van het eigen inzicht in het geschrevene doorklinken.

Lorber schreef het volgende:
Mozes heeft met name de stam Levi, die voortdurend om hem heen was, met veel wijsheid verrijkt; de overige stammen liet hij meer in hun barbaarsheid en hij heerste zo nu en dan zelfs als een tiran over het volk, zonder dat de Godheid hem daar echt bevelen toe had gegeven, en daarvoor heeft hij van de Godheid dan ook niet zelden terechtwijzingen gekregen.
Datzelfde was ook met alle andere profeten het geval; want niet een van hen beleefde werkelijk vreugde aan zijn roeping, en de Godheid moest steeds met allerlei middelen als corrector achter hen staan en hen gewoonweg tot daden dwingen. Maar kijk, dat is in deze wereld heel gewoon, omdat de Godheid zelfs de meest wijze profeet zijn vrije wil, zijn liefde, zijn inzicht en zijn verstand niet kan en mag ontnemen; want anders zou hij tot een dood instrument gedegradeerd worden.
De Godheid dwingt een profeet weliswaar met haar almachtige geest strikt volgens de wil van de goddelijke wijsheid te spreken, te schrijven en te handelen tijdens die momenten van Zijn werkzaamheid die God van hem verlangt maar daarna laat Hij hem weer helemaal vrij, en dan kan hij doen en handelen zoals hij wil, en bij die gelegenheid kan een profeet dan ook net als ieder ander mens fouten begaan. (GJE 10 240:3-6)

De ware profeet leeft net als Jezus in deemoed en daadwerkelijke naastenliefde. Hij dweept niet met zijn persoon. Hij zoekt ook nooit zijn eigen eer, maar steeds de eer van degene die hem gezonden heeft.

Profeten zijn nooit populair geweest. De geschiedenis van de profeten wemelt van miskenningen en vervolgingen (“Jeruzalem, Jeruzalem, dat de profeten doodt en stenigt”, Mat.23:37). Vrijwel alle zieners werden uitgelachen en bespot.
“Welke profeet hebben jullie vaderen niet vervolgd” (Hand.7:52), zei de eerste christelijke martelaar Stefanus. Dat geldt voor die tijd, maar eigenlijk ook voor de huidige tijd.

Maar ook nu nog zijn er profetenscholen.
Misschien kun je je nog opgeven voor een cursus, Peda.
Een profeet op het forum, geeft dit forum toch meer allure.
https://by-design.eu/liyd/profetenschool-2/
https://revive.nl/event/profetenschool- ... k-2-dagen/

[peda]

De "' profetenschool'' valt bij mij onder de slechte metafysica.
Van beroeps-les-gevers leren, hoe je persoonlijk als "'informatie- doorgeef-kanaal "' van God kunt functioneren, is voor mij grote financiële "' kul "'.
Interessanter is voor mij de theologische vraag of God-Zelve in het O T de Openbaring naar de aarde brengt ( de profeten-benadering ) , of theologisch gezien gebruik maakt van een ""engel"' voor Openbaringsverkondiging.
De bijbel geeft daarover m.i. geen eenduidig antwoord. Bij de Islam is het volgens de koran in ieder geval wel duidelijk.
Met bewuste confrontatie ( topic titel ) heeft mijn inbreng niets van doen, immers bewuste confrontatie is niet mijn ding.