Wim Nusselder schreef:
Als beweging is/was New Age denk ik een (tijdelijke) self fulfilling prophesy, als voorspelling van maatschappelijke transformatie wishful thinking.
Ook mijn wens, destijds en nog steeds.
Als zodanig vervulde het een vergelijkbare rol in mijn leven als het idee van het Koninkrijk Gods waar ik een decennium eerder als wereldwinkelier en als mede-organisator van politieke avondgebeden en oecumenische leerdiensten aan probeerde bij te dragen...
Ik zou willen dat ik nog steeds zo optimistisch in het leven stond...
Mooie bijdrage, Wim.
Geeft eigenlijk precies weer zoals ik het ook beleef.
Ik betwijfel of je New Age nog steeds als beweging met enige samenhang en een gedeeld ideeënsysteem moet zien.
In elk geval lijkt het gedeelde optimisme waardoor de beweging in de 80tiger jaren gedragen werd inmiddels dood.
Inderdaad, inderdaad.
Voor mij was het "toppunt" van new age het "Gebeuren", zoals het door de Volkskrant en organisator Hans Wesseling in "de Kosmos" aan de Prins Hendrikkade in Amsterdam genoemde evenement werd gekarakteriseerd.
Een "gebeuren" dat tegelijkertijd in een Amerikaanse stad en, ik meen, Sydney werd gehouden, waarbij op scherm life beelden van elkaar te zien (zouden) zijn. Heel Hi-Tech, maar er kwam meen ik niet zoveel van terecht. Het hele evenement vol van theoriën, bewegingsleren, kruidenvrouwen etc.etc. trok ook minder bezoekers dan gepland. Het hele gebeuren was voor mij denk ik ook ergens het begin van een veel kritischer houding bij, mede denk ik door het feit dat deze typische "new age" sfeer toch minder serieuze indruk geeft dan de indruk die men wel kreeg van bewegingen die in de daaraan vorafgaande eeuw ontstaan zijn.
Inderdaad: tezeer geïndividualiseerd, te eclectisch, te vrijblijvend, te weinig gericht op de -nog steeds noodzakelijke- maatschappelijke veranderingen om mensen te binden.
Veel van de ideeën die ooit geïntroduceerd werden door ‘vertegenwoordigers’ van wat toen nog een beweging was zijn inmiddels gemeengoed of veel breder aanvaard dan toen.
Ja, sommigen heel serieus maar waar ik bij "new age" aan denk vaak ook juist niet serieus genoeg, te oppervlakkig, te goedgelovig enz.
Tja, misschien is er wat "new agerigs" te noemen dat meer gemeengoed is geworden, maar ik denk dat daar ook een nadeel aan kleeft. Alles is ondergeschikt aan de mantra die deze 21e eeuw als nooit tevoren toeslaat: de commercie. Een idee is alleen goed als er aan te verdienen valt.
Als je in staat en bereid bent te switchen tussen perspectieven, tussen manieren om tegen dingen aan te kijken, kun je het ook soms wel, soms niet toepassen.
........
In hoeverre is het nostalgie naar het optimisme van de 80tiger jaren, mijn optimisme van die tijd, dat ik geneigd ben die vraag positief te beantwoorden?
Laten we optimistisch blijven Wim
Sebastiaan.
Niets is wat het lijkt.