Hoe krijgt God dat voor elkaar?

[Jerommel]

Heb je het gelezen?
Toch zeker opschrijvenswaardig te noemen, me dunkt.

[Peter79]

Voor mij is het lijden juist aanleiding om te veronderstellen dat een persoonlijke God er niet is. (Maar wel een onpersoonlijke God.) Weliswaar denken sommigen dat het lijden er is omdat de eerste mensen de verkeerde keus hebben gemaakt, of omdat er een tegenstrever is. Maar dat zijn voor mij toch een soort uitgedachte constructies om iets te verklaren wat niet verklaarbaar is. Ongetwijfeld heeft ook het lijden een grond. Maar wat die grond precies is kunnen wij op dit moment niet verklaren. Daarom hou ik dit vraagstuk liever open, in plaats van er een geloof aan te verbinden.

De constructies die je noemt, helpen niet om het lijden te aanvaarden, dat ben ik met je eens.
Jij houdt het vraagstuk open, alsof er nog een verklaring kan komen ("op dit moment niet"). Ik verwacht zelf in dit leven geen verklaring, en in het toekomstige eigenlijk ook niet.

Het is vaak niet zinvol om naar oorzaken te zoeken. Maar al te vaak liggen oorzaken buiten het bereik, in het verleden, bij andere mensen, of vormen ze een niet te ontwarren complex. We leven in het hier en nu en de enige aan wie ik wat kan doen, is mezelf, en dan nog in beperkte mate. Het geloof biedt geen verklaring, een verklaring helpt niet verder. Het geloof helpt om het lijden te dragen. Het biedt een perspectief als je vastloopt. Het maakt het lijden zelf niet minder, maar doet wel wat met de uitzichtloosheid die het lijden vergezelt.

Onder de logische vragen van hoe God bijvoorbeeld iets voor elkaar krijgt, zitten dit soort levenskwesties. Voor nu zie ik ervan af een meer persoonlijk antwoord daarop te geven. Ik hou het in gedachten voor het subforum "geloof delen" of ik hoop er op een andere manier op terug te komen.