Wat is er voor christenen nodig om atheïst te worden?

[Wim Nusselder]

Hoi job,

Wat mij betreft is 'geloven' (en 'christendom') een kwestie van zelfidentificatie:
Ik beschouw iedereen als 'gelovige' en iedereen als 'christen' die zichzelf als zodanig identificeert (en alles als 'geloof' resp. 'christendom' wat hen kenmerkt).
De praktijk van hun gebruik definieert de betekenis van woorden.

Een cultuur christen zou er onder vallen.

Ja, in de mate dat je de Europese/Nederlandse cultuur (nog) als christelijk beschouwt is iedere Europeaan/Nederlander die dat erkent wat mij betreft christen.
Dat betekent dat sommige atheïsten tegelijkertijd christen zijn.
Dat is wat mij betreft alleen maar goed, omdat het de scherpte van de tegenstellingen tussen mensen wegneemt als zelf-identificaties blijken te kunnen overlappen en niet per definitie tegenover elkaar staan.

Zou jij [...] nog als "broeder" in Christus de hand kunnen drukken?

Ik zou het willen kunnen.

Het is een atheist die in wetenschappelijk studies beschrijft dat Jezus "mythisch" moet worden begrepen is en NOOIT heeft bestaan.

Voor mij is het niet echt relevant of Jezus echt heeft bestaan.
De kracht van het christendom bestaat uit de kracht van de verhalen over Jezus en daarvoor is slechts van belang dat hij kan hebben bestaan, dat het verhaal voldoende geloofwaardig is op (bijv.) een mythische manier betekenis heeft en inspireert.

Je onderschrijft geen enkele geloofstekst maar wel een preambule.

Quakers onderschrijven ook de preambule van de statuten van de Raad van Kerken niet.
We herkennen slechts ons geloof in het geloof van degenen die dat wel doen.
We leggen ons niet vast op enige omschrijving van ons (of hun) geloof.

Ik ken een aantal koks die vegetariër zijn en toch prima vleesgerechten kunnen koken.... Mijn grote moeite met de "definitie" van geloof is dat sommige "gelovigen" vegetariër zijn maar dat ontkennen omdat ze vleesvervangers eten. Of dat ze vegetariër zijn en alleen vleesvervangers eten....want ze kunnen de smaak van vlees niet missen... Begrijp je?

Nee, ik begrijp je niet.
Ook ik maak rustig vlees klaar voor mijn vrouw en ik geef zelf de voorkeur aan vleesvervangers die niet op vlees lijken.
Ik spreek denk ik zowel de taal van gelovigen als van niet-gelovigen.
Ik geef er meestal de voorkeur aan om mijn geloof (vertrouwen op wat ik ervaar als goddelijke leiding) te verwoorden in niet christocentrische en niet het bestaan van een God-opgevat-als-persoon-buiten-mij veronderstellende taal.
Soms is God-taal wel even prettig.
Als dat zinvol is voor de communicatie met andere gelovigen heb ik geen enkele moeite mee om continue dergelijke taal te gebruiken.
Wat voor mij telt is religieuze ervaring en wederzijdse herkenning daarvan; de rest is taal, een communicatiemiddel.

Met v&Vriendengroet,

Wim

[Piebe Paulusma]

Waarom zouden christenen atheïsme nodig hebben?

[Biker]

Voor mij is het niet echt relevant of Jezus echt heeft bestaan.
De kracht van het christendom bestaat uit de kracht van de verhalen over Jezus en daarvoor is slechts van belang dat hij kan hebben bestaan, dat het verhaal voldoende geloofwaardig is op (bijv.) een mythische manier betekenis heeft en inspireert.

Beetje dezelfde categorie als mythische volksverhalen, dus?
Denk je werkelijk dat alle apostelen en zij die gedood en vervolgd werden, hun leven over hadden voor een verhaal dat "kon" gebeurd zijn?

[peda]

Ik beschouw iedereen als 'gelovige' en iedereen als 'christen' die zichzelf als zodanig identificeert (en alles als 'geloof' resp. 'christendom' wat hen kenmerkt).
De kracht van het christendom bestaat uit de kracht van de verhalen over Jezus en daarvoor is slechts van belang dat hij kan hebben bestaan, dat het verhaal voldoende geloofwaardig is op (bijv.) een mythische manier betekenis heeft en inspireert.

Ik geef er meestal de voorkeur aan om mijn geloof (vertrouwen op wat ik ervaar als goddelijke leiding) te verwoorden in niet christocentrische en niet het bestaan van een God-opgevat-als-persoon-buiten-mij veronderstellende taal.

Met v&Vriendengroet,

Wim

Hallo Wim,

Een mooie en ruime omschrijving. Ik kan mij goed indenken dat met jouw opvattingen een werkelijke oecumene tot de mogelijkheden behoort.
Maar de realiteit is dat nagenoeg alle geloofsstromingen een heel duidelijke Geloofs Identiteit kennen, die door de volgers veelal diep beleefd wordt en ook de hoogste prioriteit heeft. Dat wil dus zeggen dat de Geloofs Identiteit niet wordt verlaten, maar eerder dient om zich te onderscheiden van de "verkeerde "' geloofsgedachten van anderen.
Voor hen geldt dus de slogan "" beter klein maar fijn, dan groot maar met de waarheid dood"'.

Ik ga er een paar dagen tussen uit en kan dus niet meer reageren

[Wim Nusselder]

Waarom zouden christenen atheïsme nodig hebben?

Dat zou ik ook zo niet zeggen.
Om de kloof tussen christenen (d.w.z. mensen die zichzelf als christen identificeren) en niet-christenen (die dat niet doen) niet zo groot te maken dat er helemaal geen gesprek meer mogelijk is en dat beide groepen elkaar gaan verketteren (aan de hand van een welles-nietes kwestie als het bestaan van God) is het goed dat er overlap is tussen de categorie 'christenen' en de categorie 'atheïsten'.
Het is goed als er christenen zijn voor wie het bestaan van God niet vanzelfsprekend en/of noodzakelijk is en het is goed als er atheïsten zijn die erkennen dat ze in een bepaalde zin óók (bijv. cultuur)christenen zijn.

Met v&Vriendengroet,

Wim

[Wim Nusselder]

Denk je werkelijk dat alle apostelen en zij die gedood en vervolgd werden, hun leven over hadden voor een verhaal dat "kon" gebeurd zijn?

Ik denk dat mensen in die tijd, bij gebrek aan communicatiemogelijkheden en door het ontbreken van opleidingen en voldoende informatie om andere informatie te kunnen checken, veel vaker dan wij er van uit gingen dat een geloofwaardig verhaal (een verhaal dat vanuit hun perspectief gebeurd zou kunnen zijn) ook echt gebeurd was, ja, en het dus als zodanig doorvertelden.

Met v&Vriendengroet,

Wim

[Rechtuit]

Waarom zouden christenen atheïsme nodig hebben?

Neen de atheist keert zelfs terug naar het Christendom;het atheisme om dat het leeg en koud is neemt het af en verdwijnt op termijn.

De Christen blijft bij het vuur van de Heilige Geest en daar uit levend voor tijd en eeuwigheid.

[Wim Nusselder]

de realiteit is dat nagenoeg alle geloofsstromingen een heel duidelijke Geloofs Identiteit kennen, die door de volgers veelal diep beleefd wordt en ook de hoogste prioriteit heeft. Dat wil dus zeggen dat de Geloofs Identiteit niet wordt verlaten, maar eerder dient om zich te onderscheiden van de "verkeerde "' geloofsgedachten van anderen.
Voor hen geldt dus de slogan "" beter klein maar fijn, dan groot maar met de waarheid dood"'.

Hen vraag ik dus bijvoorbeeld hoe ze dat rijmen met
- hun geloof in één heilige, algemene, christelijke kerk (dan wel heilige katholieke kerk),
- Jezus' gebed om eenheid van al zijn volgelingen,
- de duidelijke instructies in de Bijbel om anderen niet te veroordelen, etc.
voor zover ze met mij in gesprek gaan.

Met v&Vriendengroet,

Wim

[Peter79]

Denk je werkelijk dat alle apostelen en zij die gedood en vervolgd werden, hun leven over hadden voor een verhaal dat "kon" gebeurd zijn?

Ik denk dat mensen in die tijd, bij gebrek aan communicatiemogelijkheden en door het ontbreken van opleidingen en voldoende informatie om andere informatie te kunnen checken, veel vaker dan wij er van uit gingen dat een geloofwaardig verhaal (een verhaal dat vanuit hun perspectief gebeurd zou kunnen zijn) ook echt gebeurd was, ja, en het dus als zodanig doorvertelden.

Met v&Vriendengroet,

Wim

Dit komt op mij een beetje ahistorisch over. Hoort dat checken niet bij het 19e-eeuwse waarheidsbegrip?

Ik denk dat de positie van christenen er één was van in ongenade vallen omdat ze niet bereid waren concessies te doen aan de door hen ervaren waarheid. Johannes de Doper werd een kopje kleiner gemaakt, omdat hij wat durfde te zeggen over Herodes verhouding met een vrouw. Gezien de onaantastbaarheid van de heersers lijkt me dat een waar gebeurd verhaal te zijn. In onze cultuur zie je dat klokkenluiders bereid zijn om heel veel te riskeren omdat voor hun gevoel de waarheid fundamenteel geweld wordt aan gedaan.

[Wim Nusselder]

Neen de atheist keert zelfs terug naar het Christendom

Zou het kunnen zijn dat wij hen een stapje tegemoet moeten komen om hen dat mogelijk te maken?
Dat we ons geloof (ook) moeten kunnen en moeten proberen te verwoorden in (niet-christocentrische en niet het bestaan van een God-opgevat-als-persoon-buiten-mij veronderstellende) taal om die terugkeer voor hen makkelijker te maken?
In elk geval is dat de weg die ik me Geroepen voel te gaan: heen en weer over die brug, om hem in stand te houden en te versterken, al lijkt de kloof soms steeds breder te worden.
Daarbij helpt het bepaald niet mee dat de christelijke kant van de kloof uit een eilandenrijk bestaat (met jouw kerk als grootste, mogelijk zelfs als continent).

Met v&Vriendengroet,

Wim

[Rechtuit]

Neen de atheist keert zelfs terug naar het Christendom

Zou het kunnen zijn dat wij hen een stapje tegemoet moeten komen om hen dat mogelijk te maken?
Dat we ons geloof (ook) moeten kunnen en moeten proberen te verwoorden in (niet-christocentrische en niet het bestaan van een God-opgevat-als-persoon-buiten-mij veronderstellende) taal om die terugkeer voor hen makkelijker te maken?
In elk geval is dat de weg die ik me Geroepen voel te gaan: heen en weer over die brug, om hem in stand te houden en te versterken, al lijkt de kloof soms steeds breder te worden.
Daarbij helpt het bepaald niet mee dat de christelijke kant van de kloof uit een eilandenrijk bestaat (met jouw kerk als grootste, mogelijk zelfs als continent).

Met v&Vriendengroet,

Wim

Je zegt weer zo als gebruikelijk holle frase retoriek,en waar wij het over hebben weet jij veel.

[Wim Nusselder]

Hoi Peter,

Ik denk dat mensen in die tijd, bij gebrek aan communicatiemogelijkheden en door het ontbreken van opleidingen en voldoende informatie om andere informatie te kunnen checken, veel vaker dan wij er van uit gingen dat een geloofwaardig verhaal (een verhaal dat vanuit hun perspectief gebeurd zou kunnen zijn) ook echt gebeurd was, ja, en het dus als zodanig doorvertelden.

Dit komt op mij een beetje ahistorisch over. Hoort dat checken niet bij het 19e-eeuwse waarheidsbegrip?

Ik onderscheid 4 waarheidsbegrippen: premodern, modern, postmodern en post-postmodern.
Die bestaan altijd naast elkaar, zij het in een verschuivend evenwicht.
Dat verschuivende evenwicht zie je zowel bij afzonderlijke mensen als in samenlevingen, waarin het aantal mensen waarbij het een dan wel het ander de doorslag lijkt te geven verandert.
In de eerste eeuwen na Christus waren er inderdaad nog weinig mensen die overweg konden met een modern waarheidsbegrip.
Een kiem daarvan lag in het rechtsstelsel dat de Romeinen opbouwden (en waarvan ons rechtsstelsel erfgenaam is).
In het (toen dominante) premoderne waarheidsbegrip was dus 'geloofwaardigheid' (vanuit eigen, beperkt perspectief) norm voor 'waarheid'.
Checken aan andere perspectieven, vanuit de (moderne) veronderstelling dat er maar één waarheid kan zijn en één alomvattend perspectief mogelijk is, kon nog nauwelijks (alleen de machthebbers hadden daar de mogelijkheden voor) en gebeurde dus inderdaad ook nog nauwelijks.

Ik denk dat de positie van christenen er één was van in ongenade vallen omdat ze niet bereid waren concessies te doen aan de door hen ervaren waarheid.

Ja, ze hielden vast aan hun perspectief, ondanks de macht van degenen die een ander perspectief hadden.
Christenen hebben door die vasthoudendheid bijgedragen aan het creëren van ruimte voor méér perspectieven, aan het besef dat een breder, omvattender perspectief mogelijk was en daarmee aan modernisering.

Met v&Vriendengroet,

Wim

[Wim Nusselder]

Je zegt weer zo als gebruikelijk holle frase retoriek

Het is me helaas nog niet gelukt om een dialect te vinden waarin ik met 'jullie' echt kan communiceren.

Met v&Vriendengroet,

Wim

[peda]

In de eerste eeuwen na Christus waren er inderdaad nog weinig mensen die overweg konden met een modern waarheidsbegrip.
Een kiem daarvan lag in het rechtsstelsel dat de Romeinen opbouwden (en waarvan ons rechtsstelsel erfgenaam is).
In het (toen dominante) premoderne waarheidsbegrip was dus 'geloofwaardigheid' (vanuit eigen, beperkt perspectief) norm voor 'waarheid'.
Checken aan andere perspectieven, vanuit de (moderne) veronderstelling dat er maar één waarheid kan zijn en één alomvattend perspectief mogelijk is, kon nog nauwelijks (alleen de machthebbers hadden daar de mogelijkheden voor).

Met v&Vriendengroet,

Wim

Hallo Wim,

Voordat ik vertrek nog het volgende.
De kerk heeft eeuwenlang een onveranderlijke waarheid verkondigd, gebaseerd op de bijbel inhoud en de interpretatie daarvan als de enig juiste.
Afwijkers werden veroordeeld als ketters ( geloofsonwaarheid ) en bestraft met de dood.
In de tijd van de Verlichting kon, mede als gevolg van de godsdienstoorlogen, op een aantal plaatsen vrijer worden nagedacht over de kerkelijke waarheidsclaim.
De tijd van het zelfstandig nadenken en daarmede de kans voor het wetenschappelijk onderzoek was geboren.
Eerst op dat moment kwamen er alternatieven ( waarheidsclaims ) die doordacht konden worden, breed beschikbaar.
De macht van de kerkelijke inquisitie was gebroken. Natuurlijk had de Verlichting niet kunnen doorbreken wanneer er geen machthebbers waren geweest, die de vrije ruimte voor nadenken niet hadden toegestaan.
De wetenschappelijke bevindingen waren inmiddels zo sterk aan argumentatie geworden met doorvertaling naar ( voor iedereen zichtbare technische toepassingen ) dat terug naar de kerkelijke waarheidsclaim, niet meer mogelijk was. Een paradigma verschuiving.

[Dirk]

Daarbij helpt het bepaald niet mee dat de christelijke kant van de kloof uit een eilandenrijk bestaat (met jouw kerk als grootste, mogelijk zelfs als continent).

Humanistisch gezien heb je gelijk. Heel fraai en het is zelfs goed bedoeld, Wim, Maar, geestelijk is het grote onzin en zelfs gevaarlijk! Het Christelijk geloof is een eiland. Iedere mens heeft zelf de keuze naar dit eiland te reizen. Bij aankomst op het eiland zullen sommigen zich (even) niet thuis voelen en weer vertrekken, maar het eiland blijft trekken. Iedereen die het eiland verlaat, heeft vroeg of laat heimwee naar het eiland.

Wanneer Paulus zichzelf een Griek noemt bij de Grieken, beweert hij niet dat hij het eiland tijdelijk verlaat. De ware Christen blijft op het eiland.

[Wim Nusselder]

De kerk heeft eeuwenlang een onveranderlijke waarheid verkondigd, gebaseerd op de bijbel inhoud en de interpretatie daarvan als de enig juiste.

Inderdaad, de kerk vond haar perspectief het enig 'juiste' (in de zin van 'wenselijke') perspectief en bestreed ketterse perspectieven dus te vuur en te zwaard.
Ze ontkenden niet de mogelijkheid van andere perspectieven en dus 'waarheden', want in dat geval hadden ze geen inquisitie hoeven optuigen.

Met v&Vriendengroet,

Wim

[Wim Nusselder]

Hoi Dirk,

Daarbij helpt het bepaald niet mee dat de christelijke kant van de kloof uit een eilandenrijk bestaat (met jouw kerk als grootste, mogelijk zelfs als continent).

Humanistisch gezien heb je gelijk.

Kortom: vanuit humanistisch perspectief geef je me gelijk.

geestelijk is het grote onzin en zelfs gevaarlijk!

Jouw perspectief dat maakt dat jij het anders ziet is mij nog niet duidelijk.
Wat vind je precies onzin en waarom?
Waarom is het gevaarlijk om een perspectief te kiezen dat jij als 'humanistisch' aanduidt?

Wanneer Paulus zichzelf een Griek noemt bij de Grieken, beweert hij niet dat hij het eiland tijdelijk verlaat. De ware Christen blijft op het eiland.

Klopt; in mijn terminologie:
hij spreekt de Grieken slechts in hun 'taal' aan, maar wijkt daarin niet wezenlijk af van zijn boodschap.
Zo ook probeer ik in wezen hetzelfde te zeggen in (diverse dialecten van) de 'christelijke taal' en in niet-christocentrische en niet het bestaan van een God-opgevat-als-persoon-buiten-mij veronderstellende taal.

Met v&Vriendengroet,

Wim

[Dirk]

Kortom: vanuit humanistisch perspectief geef je me gelijk.

Jazeker. Wanneer je de mens centraal stelt, heb je gelijk. Wanneer je God centraal stelt niet. Maar, we zijn in het subforum Levensbeschouwing, waar humanistische bijdragen toegestaan zijn.

Waarom is het gevaarlijk om een perspectief te kiezen dat jij als 'humanistisch' aanduidt?

Het humanisme kopieert Bijbelse normen en waarden en voegt er iets aan toe. Het is net anders, maar het lijkt zo fraai. Rattengif smaakt goed, maar is dodelijk. Het smaakt goed, omdat het anders niet door ratten gegeten wordt. Zo "smaakt" het humanisme ook goed, maar is het dodelijk. De tegenstander is niet veranderd: Gods Woord wordt verdraaid om de mens te misleiden.

Het gevaar is tevens dat veel mensen zeer goede bedoelingen hebben, maar keer op keer afwijken, vaak onbedoeld, van de gezonde leer. Het is prima dat een mens zich verplaatst in een ander, zolang God de Vader, de Zoon en de Heilige Geest niet verloochend worden. Iedereen heeft Jezus keihard nodig, en die boodschap moet verkondigd worden.

[callista]

Het humanisme kopieert Bijbelse normen en waarden en voegt er iets aan toe. Het is net anders, maar het lijkt zo fraai. Rattengif smaakt goed, maar is dodelijk. Het smaakt goed, omdat het anders niet door ratten gegeten wordt.
Zo "smaakt" het humanisme ook goed, maar is het dodelijk.
De tegenstander is niet veranderd: Gods Woord wordt verdraaid om de mens te misleiden.

Nee hoor, humanisme heeft niets met de Bijbel te maken.
Ridicuul, bekrompen en kortzichtig om dat met rattengif te vergelijken....
Het christendom kan er nog wat van leren met al haar verdeeldheid en dogma's

Humanisten zetten zich in voor een humane samenleving, waarin iedereen gelijke kansen krijgt om zich te ontwikkelen. Zij richten zich op de schoonheid van dít leven en déze wereld, met al zijn diversiteit en mogelijkheden. Een groot aantal humanistische organisaties zet zich in om de samenleving humaan in te richten en een betekenisvol leven mogelijk te maken.

http://www.humanistischealliantie.nl/in ... -humanisme

Het gevaar is tevens dat veel mensen zeer goede bedoelingen hebben, maar keer op keer afwijken, vaak onbedoeld, van de gezonde leer.
Het is prima dat een mens zich verplaatst in een ander, zolang God de Vader, de Zoon en de Heilige Geest niet verloochend worden.

Iedereen heeft Jezus keihard nodig, en die boodschap moet verkondigd worden.

JIJ hebt Jezus nodig en wellicht velen met JOU, maar spreek niet voor anderen. dat bepaal JIJ niet......
Evangeliseren doe je maar elders.

[Dirk]

JIJ hebt Jezus nodig en wellicht velen met JOU, maar spreek niet voor anderen. dat bepaal JIJ niet......

Zeker bepaal ik dat niet. Jezus heeft dat bepaald! "NIEMAND komt tot de Vader dan door Mij", zijn de woorden van Jezus. En, callista, jij bent zeker iemand. Voor God ben je zeer waardevol. Aangezien jij iemand bent, is ook voor jou Jezus de enige Weg.

Nee hoor, humanisme heeft niets met de Bijbel te maken.

Rond 1500 ontstond het Duits humanisme, Christelijk humanisme of Bijbels humanisme (bijvoorbeeld Erasmus). Later hebben atheïsten deze vorm van het humanisme ontdaan van Christelijk geloof en de mens centraal gesteld. Het is de bekende truc van de duivel: God buitenspel zetten, de mens wijsmaken dat hij of zij zonder God kan. Daarom is het vergelijk met rattengif zeker op zijn plaats. Het humanisme is als rattengif (Om misverstanden te voorkomen: ik val het humanisme aan, niet de humanist!). De verdeeldheid binnen het Christendom heeft hier niets mee te maken. Het verleden bewijst dat een eenheid van denken geen garantie is tot een goed resultaat, denk aan WO II of aan de vreselijke wandaden die door ISIS gepleegd worden. Ze vormen een zekere eenheid. Wat zegt het?

Humanisten zetten zich in voor een humane samenleving, waarin iedereen gelijke kansen krijgt om zich te ontwikkelen. Zij richten zich op de schoonheid van dít leven en déze wereld, met al zijn diversiteit en mogelijkheden. Een groot aantal humanistische organisaties zet zich in om de samenleving humaan in te richten en een betekenisvol leven mogelijk te maken.

De woorden humaan en humanistisch worden gemakkelijk door elkaar gebruikt om de mens te misleiden.

[Wim Nusselder]

Hoi Dirk,

Wanneer je de mens centraal stelt, heb je gelijk. Wanneer je God centraal stelt niet.

De mens dan wel God centraal stellen is een metafoor waarvan ik niet weet wat je ermee bedoelt.
Ik zie het verschil niet echt:
In het diepste van mijn binnenste vind ik God; hoe ver ik ook afdwaal van mezelf, van alles wat me heilig is, altijd kom ik vroeg of laat God weer tegen.
Wat schiet je in hemelsnaam op met een metafoor waarin je God tegenover mensen plaatst?
Wat bedoel je concreet?

Het humanisme kopieert Bijbelse normen en waarden en voegt er iets aan toe. Het is net anders, maar het lijkt zo fraai.

Ik noem mezelf geen humanist, weet niet wat jij er mee bedoelt en op grond van je summiere aanduiding heb ik geen idee of ik me zou moeten herkennen in wat je bedoelt.
Kun je niet gewoon aan de hand van wat ik schrijf uitleggen wat je gevaarlijk of anderszins ongewenst vindt aan het perspectief dat ik beschrijf?

Met v&Vriendengroet,

Wim

[Piebe Paulusma]

Waarom zouden christenen atheïsme nodig hebben?

Dat zou ik ook zo niet zeggen.
Om de kloof tussen christenen (d.w.z. mensen die zichzelf als christen identificeren) en niet-christenen (die dat niet doen) niet zo groot te maken dat er helemaal geen gesprek meer mogelijk is en dat beide groepen elkaar gaan verketteren (aan de hand van een welles-nietes kwestie als het bestaan van God) is het goed dat er overlap is tussen de categorie 'christenen' en de categorie 'atheïsten'.
Het is goed als er christenen zijn voor wie het bestaan van God niet vanzelfsprekend en/of noodzakelijk is en het is goed als er atheïsten zijn die erkennen dat ze in een bepaalde zin óók (bijv. cultuur)christenen zijn.

Met v&Vriendengroet,

Wim

Beste Wim v&Vriendengroet,

Ook ik juich het toe dat christenen en atheïsten uit de kast komen, maar anderzijds hang ik niet zo aan termen. Dus als iemand zegt dat hij zus of zo is zegt me niet zoveel tot ik daar de vruchten van pluk.

[Piebe Paulusma]

Waarom zouden christenen atheïsme nodig hebben?

Neen de atheist keert zelfs terug naar het Christendom;het atheisme om dat het leeg en koud is neemt het af en verdwijnt op termijn.

De Christen blijft bij het vuur van de Heilige Geest en daar uit levend voor tijd en eeuwigheid.

Ja en zolang de christen niet blindelings achter de jood aanloopt en vraagt naar de oude paden.


Anders krijg je dit soort taferelen.

[Peter64]

Dirk, rattengif is een naar goedje, maar het kan altijd beter, lees Numerie 21: 6

[Dirk]

Dirk, rattengif is een naar goedje, maar het kan altijd beter, lees Numerie 21: 6

Toen zond de HEERE vurige slangen onder het volk, die beten het volk; en er stierf veel volks van Israel.

Mooi, Peter64. Maar, lees ook verder! Een hele mooie tekst die bevestigt dat we Jezus (God) keihard nodig hebben! Gebed is het krachtigste wapen dat een Christen in kan / moet zetten:

Daarom kwam het volk tot Mozes, en zij zeiden: Wij hebben gezondigd, omdat wij tegen den HEERE en tegen u gesproken hebben; bid den HEERE, dat Hij deze slangen van ons wegneme. Toen bad Mozes voor het volk.

Het was toen al duidelijk dat men niet zonder God kan:

En de HEERE zeide tot Mozes: Maak u een vurige slang, en stel ze op een stang; en het zal geschieden, dat al wie gebeten is, als hij haar aanziet, zo zal hij leven. En Mozes maakte een koperen slang, en stelde ze op een stang; en het geschiedde, als een slang iemand beet, zo zag hij de koperen slang aan, en hij bleef levend.

God maakt levend, toen en nu. Het humanisme is dodelijk, omdat het niet God, maar de mens centraal zet, maar er is redding:

God is de Waarheid en het Leven: Jezus zeide tot hem: Ik ben de Weg, en de Waarheid, en het Leven. Niemand komt tot den Vader, dan door Mij.