peda schreef:Het draait om de beoordeling van het axioma ( niet te bewijzen stelling ) "" God is niet materieel, dus niet te onderzoeken "', een persoonlijke conclusie.
Het is een beetje jammer dat discussies over geloof, agnosticisme en atheïsme altijd uitdraaien op 'wel-is'/'niet-is'-discussie over het al dan niet 'bestaan' van God, terwijl het in wezen gaat over 'levens
beschouwigen': manieren van tegen 'de dingen'
aankijken.
Zelfs al 'bestaat' God niet in enige natuurwetenschappelijke zin en valt God van geen kant te onderzoeken, dan nog kan het nuttig en zinvol zijn om in het leven te staan alsof God wél bestaat.
Godsdienst kan een heel heilzame uitwerking hebben op mens en maatschappij, mits iedereen er in mee gaat (het minstens accepteert en respecteert) en mensen elkaar niet de hersens inslaan over het aanhangen van verschillende godsdiensten (of niet-religieuze levensbeschouwingen, zoals staatssocialisme).
Ken je per ongeluk de 'metafysica van de kwaliteit' (
MoQ) zoals Robert Pirsig die met name uiteenzet in zijn boek "Lila" uit 1991?
Die wijst denk ik een weg uit het dualisme van materieel/niet-materieel, immanent/transcendent, lichaam/geest etc. dat altijd tot patstellingen leidt in discussies over het bestaan van God.
Robert Pirsig onderscheidt 4 'niveau's' in de werkelijkheid:
1) anorganische 'statische kwaliteit'
2) biologische 'statische kwaliteit', die daar een niet-tot-het-anorganische-herleidbare kwaliteit 'leven' toevoegt
3) sociale 'statische kwaliteit', die nog een extra niet-tot-individuele-organismen-herleidbare kwaliteit 'status' toevoegt
4) intellectuele (ik zou zeggen: symbolische) 'statische kwaliteit', die naar niet-tot-het-sociale-herleidbare kwaliteiten als 'waarheid' en 'schoonheid' toevoegt
Daarbovenop of daardoorheen speelt 'Dynamische Kwaliteit': het fenomeen dat statische waardepatronen 'evolueren' in de richting van toenemende 'dynamiek', flexibiliteit en veranderlijkheid.
Pirsig neigt ertoe Dynamische Kwaliteit met God te associëren, maar blijft in mijn beleving agnostisch.
Als je met logica, wiskunde, natuurkunde en scheikunde weinig zinnigs kunnen zeggen over 'leven', moet je daar vanuit een breder perspectief of op een hoger niveau naar kijken.
Als je met natuurwetenschapen inclusief biologie weinig zinnigs kunt zeggen over culturele verschijnselen die de levensvatbaarheid van samenlevingen mee bepalen, dan heb je een fundamenteel andere benadering nodig die iets als 'beschaving' omvat.
Als natuur- en sociale wetenschappen geen ideeënsystemen en symbolische werkelijkheden kunnen 'vinden' in dat wat ze bestuderen, dan kun je met geesteswetenschappen verder komen.
Of je 'God' echt nodig hebt om Dynamische Kwaliteit bespreekbaar en collectief nastreefbaar te maken hangt denk ik o.a. af van het abstractievermogen en de geoefendheid daarin (door opleiding en ervaring) van degenen waarmee je het daar over wilt hebben.
Godsdienst fungeert o.a. als een manier om via metaforen en paradoxen toch hanteerbaar te maken wat met andere menselijke vermogens (nog) onhanteerbaar is.
Met v&Vriendengroet,
Wim