"Vastgeroest" leven in een wereld van veranderingen.

[Leon]

Misschien dat een forum de neiging om een consistent karakter te tonen wat versterkt.

Dat is persoons-afhankelijk. Zowel in het gewone leven als op een forum kijk ik of er 'iets' gebeurd in mijzelf als reactie op iets in de buitenwereld.
Als er 'iets' gebeurd in mijzelf is de verstilling in mijzelf niet voltooid.

Verstilling in jou, verschreeuwing in jouw alter-ego, ik probeer daar ook verantwoordelijkheid voor te zien, de alter-ego.

Wat mislukt aan ego-dood in mij, kan wel lukken in mijn alter-ego, en daar ben ik ook blij mee.

Denk in twee-eenheden, of vier-eenheden, dan is iedere ambitie futiel, en daar gaat het om bij overgave.

[Snelheid]

Dat is persoons-afhankelijk. Zowel in het gewone leven als op een forum kijk ik of er 'iets' gebeurd in mijzelf als reactie op iets in de buitenwereld.
Als er 'iets' gebeurd in mijzelf is de verstilling in mijzelf niet voltooid.

Verstilling in jou, verschreeuwing in jouw alter-ego, ik probeer daar ook verantwoordelijkheid voor te zien, de alter-ego.

Wat mislukt aan ego-dood in mij, kan wel lukken in mijn alter-ego, en daar ben ik ook blij mee.

Denk in twee-eenheden, of vier-eenheden, dan is iedere ambitie futiel, en daar gaat het om bij overgave.

Niemand is natuurlijk vastgeroest anders zouden ze nog met een olielamp en met de paardensjees naar kantoor gaan waar men met veerpen in de boeken schrijf, dus vastgeroest zijn is al zo flauwekul.
En inderdaad de ========overgave======== is alles voorbij en is totale vrijheid.

[Leon]

Verstilling in jou, verschreeuwing in jouw alter-ego, ik probeer daar ook verantwoordelijkheid voor te zien, de alter-ego.

Wat mislukt aan ego-dood in mij, kan wel lukken in mijn alter-ego, en daar ben ik ook blij mee.

Denk in twee-eenheden, of vier-eenheden, dan is iedere ambitie futiel, en daar gaat het om bij overgave.

Niemand is natuurlijk vastgeroest anders zouden ze nog met een olielamp en met de paardensjees naar kantoor gaan waar men met veerpen in de boeken schrijf, dus vastgeroest zijn is al zo flauwekul.
En inderdaad de ========overgave======== is alles voorbij en is totale vrijheid.

Totale vrijheid? Ik zie het als plicht minder te reageren op dit forum, omdat ik steeds weer anderen een rotgevoel geef en hun geloof in forummen ontneem, zodat er straks niemand meer overblijft.. Wat is dat toch met mij? Ik neem me voor over een paar dagen weer eens te kijken, zodat de “goede orde” zich kan herstellen.

[Maria K]

Misschien dat een forum de neiging om een consistent karakter te tonen wat versterkt.

Dat is persoons-afhankelijk. Zowel in het gewone leven als op een forum kijk ik of er 'iets' gebeurd in mijzelf als reactie op iets in de buitenwereld.
Als er 'iets' gebeurd in mijzelf is de verstilling in mijzelf niet voltooid.

Als er niets meer gebeurt vanwege een bepaald onderwerp, wat je eerder verstoorde ben je gegroeid.
Als er nooit meer iets gebeurt, bij welk onderwerp dan ook, ben je dood.

[Maria K]

Totale vrijheid?

Totale vrijheid bestaat niet.
Zolang je leeft met anderen zijn er "leefregels".
Maar ook in je uppie op een onbewoond eiland heb je je te houden aan de wetten van de natuur.'

Daarom zullen we altijd rekening moeten houden met hetgeen in onze leefwereld speelt.
Verandert die en verander je niet mee daar waar dat noodzakelijk is, dan is dat absoluut schadelijk voor je gevoel van vrijheid, en soms zelfs dodelijk voor je geluk mens te mogen zijn.
Het eerste wat de mens zal doen bij veranderingen is het signaleren en daarna zich wel of niet aanpassen.
Het minste wat de "minder of niet flexibele" mens dan zal doen is zich afscheiden door zich te onderscheiden of door afscheid te nemen.
Soms alleen van een bepaald idee, soms van de hele persoon die dat vertegenwoordigt.
Soms in alleen in woord en soms ook in daad.

Ik zie het als plicht minder te reageren op dit forum, omdat ik steeds weer anderen een rotgevoel geef en hun geloof in forummen ontneem, zodat er straks niemand meer overblijft..
Wat is dat toch met mij? Ik neem me voor over een paar dagen weer eens te kijken, zodat de “goede orde” zich kan herstellen.

De mensen op deze wereld zijn te divers om te denken dat er nooit confrontaties zullen zijn.
Laat je aub. niet aanpraten, dat jij verantwoordelijk zou zijn voor wat anderen denken of doen.
Misschien is dat in het verleden al zodanig gebeurd, dat je dat nu zelf zo denkt?
Je bent volledig vrij in je denken en geloven.
Zolang je bij jezelf blijft en dingen niet voor anderen in wil vullen of zelfs wil afdwingen, ben je volledig vrij om dat ook te uiten.
Maar niet vergeten, dat dit ook voor de ander geldt.

Als je zelf denkt en na introspectie ook weet, dat je misschien soms wat "dringend" reageert naar anderen kun je daaraan werken.
Het begint bij zelfinzicht. En dat is alleen maar te prijzen.
Ik zou willen, dat iedereen zichzelf daarin goed zou kennen en dat ook gewoon erkennen.

Maar iedereen blijft verantwoordelijk voor eigen gedrag, wat de ander er ook van denkt en zegt.

[Maria K]

Ik zie het als plicht minder te reageren op dit forum, omdat ik steeds weer anderen een rotgevoel geef en hun geloof in forummen ontneem, zodat er straks niemand meer overblijft..
Wat is dat toch met mij? Ik neem me voor over een paar dagen weer eens te kijken, zodat de “goede orde” zich kan herstellen.

Pffffffffft...
Ik zie net gelukkig, dat je geen gehoor hebt gegeven aan dit Calimero gevoel/gedrag en gewoon ingelogd bent.
Waarom dit op deze manier invullen voor anderen?
Als je wil stoppen met forummen of niet is dat gewoon wat je zelf wil.

[hopper]

Totale vrijheid? Ik zie het als plicht minder te reageren op dit forum, omdat ik steeds weer anderen een rotgevoel geef en hun geloof in forummen ontneem, zodat er straks niemand meer overblijft.. Wat is dat toch met mij? Ik neem me voor over een paar dagen weer eens te kijken, zodat de “goede orde” zich kan herstellen.

Hoe kom je er bij dat je anderen een rotgevoel geeft? Geen enkele deelnemer op dit forum geeft mij een rotgevoel, dus voor één deelnemer gaat het alvast niet op.

Goede orde is er op dit forum alleen omdat de forumleiding zo af en toe ingrijpt.

[Leon]

Pffffffffft...
Ik zie net gelukkig, dat je geen gehoor hebt gegeven aan dit Calimero gevoel/gedrag en gewoon ingelogd bent.
Waarom dit op deze manier invullen voor anderen?
Als je wil stoppen met forummen of niet is dat gewoon wat je zelf wil.

Hallo Maria K,

Bedankt voor het meedenken. Dat “dringende” van mij, en fanatisme, is iets waar ik zelf ook mee worstel. Het is een heel proces. Uiteindelijk is de drang om te reageren sterker dan mijn voornemen een “goede orde”, het forum zoals dat er al jaren was, een soort van te behouden.

Het is een proces waarbij introvert en extravert met elkaar strijden, zonder dat een “ware zelf” echt in beeld komt. Misschien herkenbaar?

De overtuigingen die ik heb zijn verder wel een ballast. Ik moet hierover praten om mijn positie duidelijk te maken, anders voel ik mij volkomen onbegrepen, maar het gaat natuurlijk verder niet om mij. Als iets in het collectief geheugen toegelaten kan worden van mijn “logisch uitzoekwerk” ben ik al zeer vereerd, al zijn de “waarheden” die dan gelden soms wat moeilijk om te accepteren, mee te nemen.

[Leon]

Totale vrijheid? Ik zie het als plicht minder te reageren op dit forum, omdat ik steeds weer anderen een rotgevoel geef en hun geloof in forummen ontneem, zodat er straks niemand meer overblijft.. Wat is dat toch met mij? Ik neem me voor over een paar dagen weer eens te kijken, zodat de “goede orde” zich kan herstellen.

Hoe kom je er bij dat je anderen een rotgevoel geeft? Geen enkele deelnemer op dit forum geeft mij een rotgevoel, dus voor één deelnemer gaat het alvast niet op.

Goede orde is er op dit forum alleen omdat de forumleiding zo af en toe ingrijpt.

Ja ik ga ervan uit dat er een balans is tussen atheïstisch denken en theïstisch denken, en ik zie dat ik dat verstoor. Mart die er genoeg van heeft, na discussie met mij, en Ed die door het lint ging, door wat hij als ongegronde modbreaks zag, ten aanzien van het uitblijven van modbreaks voor mij. de Ed’s en Mart’s staan voor mij voor een balans die nu verstoord is. Misschien tijdelijk, dat weet ik niet.

Ik merk ook dat ik Bonjour en Mullog irriteer met mijn vasthoudendheid over de ongekende geschiedenis, die ze toch niet helemaal af kunnen doen als fantasieonzin. Was dat maar zo, dan konden we gewoon weer verder met iedereen in de comfort van het eigen gelijk.

[hopper]

Dat is persoons-afhankelijk. Zowel in het gewone leven als op een forum kijk ik of er 'iets' gebeurd in mijzelf als reactie op iets in de buitenwereld.
Als er 'iets' gebeurd in mijzelf is de verstilling in mijzelf niet voltooid.

Als er niets meer gebeurt vanwege een bepaald onderwerp, wat je eerder verstoorde ben je gegroeid.
Als er nooit meer iets gebeurt, bij welk onderwerp dan ook, ben je dood.

Ik kan ergens door aanraakt worden, maar aangedaan worden niet.
De verstilde geest kan conflicten beter tegemoet treden en te begrijpen zonder er deel van uit te maken.
Anders gezegd: een conflict 'laten zijn' zonder er persoonlijk betrokken bij te zijn, maar met het gevoel er wel bij te zijn.

Het gevoel raakt aan zonder zelf aangedaan te geraken. Dan spelen conflicten uit het verleden geen rol meer.
Het is een ongedeeld betrokken zijn bij 'de ander'.

[hopper]

Ja ik ga ervan uit dat er een balans is tussen atheïstisch denken en theïstisch denken, en ik zie dat ik dat verstoor. Mart die er genoeg van heeft, na discussie met mij, en Ed die door het lint ging, door wat hij als ongegronde modbreaks zag, ten aanzien van het uitblijven van modbreaks voor mij. de Ed’s en Mart’s staan voor mij voor een balans die nu verstoord is. Misschien tijdelijk, dat weet ik niet.

Ik merk ook dat ik Bonjour en Mullog irriteer met mijn vasthoudendheid over de ongekende geschiedenis, die ze toch niet helemaal af kunnen doen als fantasieonzin. Was dat maar zo, dan konden we gewoon weer verder met iedereen in de comfort van het eigen gelijk.

Je kunt het ook bij de desbetreffende personen laten. Ik ben gestopt met jou te discussiëren over de ongekende geschiedenis. Ik wijs dat denkbeeld van jou af, maar ik wijs jou niet af.

Als je je wat aantrekt van wat anderen van jou vinden, dan ben je voor altijd hun slaaf.
Ik adviseer dus om je wat minder aan te trekken van wat anderen vinden.
Met sommigen hier wissel ik niets of nagenoeg niets uit.

Juist de verstilde geest geeft niet zo om denkbeelden. Ik ben hier ook niet zo'n populaire jongen, maar ik heb dat ook niet nodig.

[Leon]

Ja ik ga ervan uit dat er een balans is tussen atheïstisch denken en theïstisch denken, en ik zie dat ik dat verstoor. Mart die er genoeg van heeft, na discussie met mij, en Ed die door het lint ging, door wat hij als ongegronde modbreaks zag, ten aanzien van het uitblijven van modbreaks voor mij. de Ed’s en Mart’s staan voor mij voor een balans die nu verstoord is. Misschien tijdelijk, dat weet ik niet.

Ik merk ook dat ik Bonjour en Mullog irriteer met mijn vasthoudendheid over de ongekende geschiedenis, die ze toch niet helemaal af kunnen doen als fantasieonzin. Was dat maar zo, dan konden we gewoon weer verder met iedereen in de comfort van het eigen gelijk.

Je kunt het ook bij de desbetreffende personen laten. Ik ben gestopt met jou te discussiëren over de ongekende geschiedenis. Ik wijs dat denkbeeld van jou af, maar ik wijs jou niet af.

Als je je wat aantrekt van wat anderen van jou vinden, dan ben je voor altijd hun slaaf.
Ik adviseer dus om je wat minder aan te trekken van wat anderen vinden.
Met sommigen hier wissel ik niets of nagenoeg niets uit.

Juist de verstilde geest geeft niet zo om denkbeelden. Ik ben hier ook niet zo'n populaire jongen, maar ik heb dat ook niet nodig.

Dankje, waardevol inzicht. Sociaal vind ik als halve autist nog altijd lastig.

[hopper]

Je kunt het ook bij de desbetreffende personen laten. Ik ben gestopt met jou te discussiëren over de ongekende geschiedenis. Ik wijs dat denkbeeld van jou af, maar ik wijs jou niet af.

Als je je wat aantrekt van wat anderen van jou vinden, dan ben je voor altijd hun slaaf.
Ik adviseer dus om je wat minder aan te trekken van wat anderen vinden.
Met sommigen hier wissel ik niets of nagenoeg niets uit.

Juist de verstilde geest geeft niet zo om denkbeelden. Ik ben hier ook niet zo'n populaire jongen, maar ik heb dat ook niet nodig.

Dankje, waardevol inzicht. Sociaal vind ik als halve autist nog altijd lastig.

Als mens kunnen we zoeken naar wat ons verbindt. Niet naar wat ons scheidt.
Mocht je dat vinden, dan mag je dat van mij God noemen.....

[Maria K]

Pffffffffft...
Ik zie net gelukkig, dat je geen gehoor hebt gegeven aan dit Calimero gevoel/gedrag en gewoon ingelogd bent.
Waarom dit op deze manier invullen voor anderen?
Als je wil stoppen met forummen of niet is dat gewoon wat je zelf wil.

Bedankt voor het meedenken. Dat “dringende” van mij, en fanatisme, is iets waar ik zelf ook mee worstel. Het is een heel proces. Uiteindelijk is de drang om te reageren sterker dan mijn voornemen een “goede orde”, het forum zoals dat er al jaren was, een soort van te behouden.

Eerst even.
Die "goede orde" die je nu ervaart is slechts een moment opname. Feitelijk is er sinds jaren, dat ik GG ken, zelden een zo lange periode als nu zonder "wanorde".

Het is een proces waarbij introvert en extravert met elkaar strijden, zonder dat een “ware zelf” echt in beeld komt. Misschien herkenbaar?

Heel duidelijk.
Zoals in elk consciëntieus mens.

Maar in mijn ervaring vooral aangeleerd, als dat zo sterk is, dat je er onder kunt lijden.
Speciaal het geval, als je wat aanleg betreft er extra gevoelig voor zou kunnen zijn.
Dezelfde eigenschappen die je zo kunnen vormen tot de mens, die daar veel mee bezig is.

De overtuigingen die ik heb zijn verder wel een ballast.
Ik moet hierover praten om mijn positie duidelijk te maken, anders voel ik mij volkomen onbegrepen, maar het gaat natuurlijk verder niet om mij.

Ik denk wel dat je daarover kunt en schrijven.
Misschien in een topic in het besloten subforum voor meer persoonlijke zaken.
Wel met een duidelijk omschrijving van je eigenlijke bedoeling zodat het niet teveel gefocust wordt op een bepaald specifiek onderwerp.

Wat ik hier nu over wil zeggen is dat het moeilijk is, maar dat je kunt leren de eigen overtuigingen wat meer genuanceerd te zien.
Meer in de zin van:
"Dat is zoals ik erover denk. Wie kan wel of niet daarin meegaan?"
Dan merk je direct, wie er voeling mee heeft en wie niet.
Aan de hand daarvan is het de kunst "het stof van je voeten te vegen," als het je na een aantal argumenten niet lukt meer begrip te vinden.
En een deurtje of een topic verder te gaan.
Als dat vaak voorkomt kan dat een gevoel van eenzaamheid geven.
Maar ook daar sta je niet alleen in.

Als iets in het collectief geheugen toegelaten kan worden van mijn “logisch uitzoekwerk” ben ik al zeer vereerd, al zijn de “waarheden” die dan gelden soms wat moeilijk om te accepteren, mee te nemen.

Deze wens kan aan de basis liggen van alles wat je fanatiek laat zijn voor dingen, die je na aan het hart liggen en die je zou willen "vereeuwigen".
Ik heb mezelf daarin leren nuanceren door wezenlijk begrip te krijgen van de uitspraak: ijdelheid der ijdelheden".
Wat op veel onderwerpen kan slaan.
Dus niet over een bepaald aspect, maar mijn eigen hele persoon, als uniek mens, maar niet meer uniek dan mijn naaste.

[Maria K]

Als er niets meer gebeurt vanwege een bepaald onderwerp, wat je eerder verstoorde ben je gegroeid.
Als er nooit meer iets gebeurt, bij welk onderwerp dan ook, ben je dood.

Ik kan ergens door aanraakt worden, maar aangedaan worden niet.
De verstilde geest kan conflicten beter tegemoet treden en te begrijpen zonder er deel van uit te maken.
Anders gezegd: een conflict 'laten zijn' zonder er persoonlijk betrokken bij te zijn, maar met het gevoel er wel bij te zijn.

Het gevoel raakt aan zonder zelf aangedaan te geraken. Dan spelen conflicten uit het verleden geen rol meer.
Het is een ongedeeld betrokken zijn bij 'de ander'.

Nu begrijp ik helemaal wat je bedoelt.
Ik noem dat echter niet "verstild".

In mijn woorden.
Ik noem dat eerder ieder het zijne laten, ook in je gevoel.
Bij jezelf blijven.
Dit stukje is van jou en dat stukje is van mij, van die ik ben.
Je kunt dan een gevoel van de ander oppikken en vaak wel begrijpen, maar hoeft het niet (mee) te voelen.
Dat hoeft dan niet verstild te zijn, wel laat het dingen zien in de ware proporties, waardoor helder en zuiverder kunt blijven denken.
En dat geeft heel veel rust, die je dan misschien kunt ervaren als verstillen, als je ooit eerder dit niet zo kon en een speelbal was van heel veel gemengde gevoelens. Maar dat blijft een gradatie verschil en ervaar ik niet als een "verstild zijn".

Maar eerlijk gezegd, dit is een theorie, die ik heel vaak als werkelijkheid ervaar, maar ook af en toe totaal niet.
Het zijn momentopnamen, maar met ervaringen en kennis, die wel hebben geleid tot een heel snel weer kunnen recupereren en opnieuw in balans te komen.

[Leon]

Oei ja, ijdelheid der ijdelheden, de depressieve prediker.

Ik neem jouw woorden ter harte. Met betrekking tot stof van mijn voeten vegen, en meer gewoon kijken wie mee gaat en wie niet.

Het ontvangen van aandacht, ook negatieve, is een sterke bekrachtiger, maar het moet niet geforceerd gaan.

Als meningen en overtuigingen enige relevantie hebben, dan komt het vanzelf wel.

[hopper]

Nu begrijp ik helemaal wat je bedoelt.
Ik noem dat echter niet "verstild".

In mijn woorden.
Ik noem dat eerder ieder het zijne laten, ook in je gevoel.
Bij jezelf blijven.
Dit stukje is van jou en dat stukje is van mij, van die ik ben.
Je kunt dan een gevoel van de ander oppikken en vaak wel begrijpen, maar hoeft het niet (mee) te voelen.
Dat hoeft dan niet verstild te zijn, wel laat het dingen zien in de ware proporties, waardoor helder en zuiverder kunt blijven denken.
En dat geeft heel veel rust, die je dan misschien kunt ervaren als verstillen, als je ooit eerder dit niet zo kon en een speelbal was van heel veel gemengde gevoelens. Maar dat blijft een gradatie verschil en ervaar ik niet als een "verstild zijn".

Maar eerlijk gezegd, dit is een theorie, die ik heel vaak als werkelijkheid ervaar, maar ook af en toe totaal niet.
Het zijn momentopnamen, maar met ervaringen en kennis, die wel hebben geleid tot een heel snel weer kunnen recupereren en opnieuw in balans te komen.

Inderdaad, ik vergelijk de verstilde geest met een situatie van vroeger. Het is gradueel van aard. En ook een kwestie van het 'jezelf niet kwalijk nemen' als het eens een keer niet lukt. Waardoor je steeds gemakkelijker weer de balans terug vindt. In die verstilde geest doen zich ook geen gevoelens van meerder of minderwaardigheid voor.

[hopper]

Oei ja, ijdelheid der ijdelheden, de depressieve prediker.

Ik neem jouw woorden ter harte. Met betrekking tot stof van mijn voeten vegen, en meer gewoon kijken wie mee gaat en wie niet.

Het ontvangen van aandacht, ook negatieve, is een sterke bekrachtiger, maar het moet niet geforceerd gaan.

Als meningen en overtuigingen enige relevantie hebben, dan komt het vanzelf wel.

Leuk dat je over aandacht begint, Leon. Probeer eens iemand's aandacht te 'vangen'. Dan zul je bemerken dat het ontvangen en het schenken (van aandacht) een 'gelijktijdigheid' bezit in een 1 op 1 gesprek. Op een gegeven moment zul je iemands aandacht ook weer kwijt raken: er gebeurd iets in de omgeving wat even de aandacht trekt.

Aandacht is de samenkomst van de geest van twee of meer mensen. In 'samenkomen' valt de behoeft aan aandacht weg.

[Leon]

Oei ja, ijdelheid der ijdelheden, de depressieve prediker.

Ik neem jouw woorden ter harte. Met betrekking tot stof van mijn voeten vegen, en meer gewoon kijken wie mee gaat en wie niet.

Het ontvangen van aandacht, ook negatieve, is een sterke bekrachtiger, maar het moet niet geforceerd gaan.

Als meningen en overtuigingen enige relevantie hebben, dan komt het vanzelf wel.

Leuk dat je over aandacht begint, Leon. Probeer eens iemand's aandacht te 'vangen'. Dan zul je bemerken dat het ontvangen en het schenken (van aandacht) een 'gelijktijdigheid' bezit in een 1 op 1 gesprek. Op een gegeven moment zul je iemands aandacht ook weer kwijt raken: er gebeurd iets in de omgeving wat even de aandacht trekt.

Aandacht is de samenkomst van de geest van twee of meer mensen. In 'samenkomen' valt de behoeft aan aandacht weg.

Ja eens. Mogelijk dat ik daarom forummen zo interessant vind.

[Snelheid]

Hoe kom je er bij dat je anderen een rotgevoel geeft? Geen enkele deelnemer op dit forum geeft mij een rotgevoel, dus voor één deelnemer gaat het alvast niet op.

Goede orde is er op dit forum alleen omdat de forumleiding zo af en toe ingrijpt.

Ja ik ga ervan uit dat er een balans is tussen atheïstisch denken en theïstisch denken, en ik zie dat ik dat verstoor. Mart die er genoeg van heeft, na discussie met mij, en Ed die door het lint ging, door wat hij als ongegronde modbreaks zag, ten aanzien van het uitblijven van modbreaks voor mij. de Ed’s en Mart’s staan voor mij voor een balans die nu verstoord is. Misschien tijdelijk, dat weet ik niet.

Ik merk ook dat ik Bonjour en Mullog irriteer met mijn vasthoudendheid over de ongekende geschiedenis, die ze toch niet helemaal af kunnen doen als fantasieonzin. Was dat maar zo, dan konden we gewoon weer verder met iedereen in de comfort van het eigen gelijk.

Waar maak je je druk om man ;zeg gewoon wat je te zeggen hebt of ze jou nou leuk vinden of niet, je ze kent helemaal niet en in werkelijkheid nog nooit gezien of gesproken, en er is niets verstoord,blijf gewoon je bijdragen leveren en meer niet.

[Leon]

Ja ik ga ervan uit dat er een balans is tussen atheïstisch denken en theïstisch denken, en ik zie dat ik dat verstoor. Mart die er genoeg van heeft, na discussie met mij, en Ed die door het lint ging, door wat hij als ongegronde modbreaks zag, ten aanzien van het uitblijven van modbreaks voor mij. de Ed’s en Mart’s staan voor mij voor een balans die nu verstoord is. Misschien tijdelijk, dat weet ik niet.

Ik merk ook dat ik Bonjour en Mullog irriteer met mijn vasthoudendheid over de ongekende geschiedenis, die ze toch niet helemaal af kunnen doen als fantasieonzin. Was dat maar zo, dan konden we gewoon weer verder met iedereen in de comfort van het eigen gelijk.

Waar maak je je druk om man ;zeg gewoon wat je te zeggen hebt of ze jou nou leuk vinden of niet, je ze kent helemaal niet en in werkelijkheid nog nooit gezien of gesproken, en er is niets verstoord,blijf gewoon je bijdragen leveren en meer niet.

Ja ok, zit wat in…zelfcorrigerend vermogen is echter wel noodzakelijk voor de toekomst denk ik.

[Bonjour]

Mart die er genoeg van heeft, na discussie met mij, en Ed die door het lint ging, door wat hij als ongegronde modbreaks zag, ten aanzien van het uitblijven van modbreaks voor mij.

Ik weet dat Mart in een lastige tijd zit. Die komt wel weer terug. Ed was al op weg naar de uitgang. Dat komt echt niet alleen door jou. Het team en Ed hebben al tijden verschil van inzicht.

die ze toch niet helemaal af kunnen doen als fantasieonzin.

Als jij was aangekomen met de stelling dat kabouters bestaan, had ik je niet kunnen bewijzen dat je ongelijk hebt. Met jouw claims kan ik dat ook niet. Dat maakt de claims niet realistischer.

[Leon]

Mart die er genoeg van heeft, na discussie met mij, en Ed die door het lint ging, door wat hij als ongegronde modbreaks zag, ten aanzien van het uitblijven van modbreaks voor mij.

Ik weet dat Mart in een lastige tijd zit. Die komt wel weer terug. Ed was al op weg naar de uitgang. Dat komt echt niet alleen door jou. Het team en Ed hebben al tijden verschil van inzicht.

Ja ik hoop toch dat er mij niets te verwijten blijkt, je weet maar nooit

die ze toch niet helemaal af kunnen doen als fantasieonzin.

Als jij was aangekomen met de stelling dat kabouters bestaan, had ik je niet kunnen bewijzen dat je ongelijk hebt. Met jouw claims kan ik dat ook niet. Dat maakt de claims niet realistischer.

Je beschouwt het nog steeds als feitenclaims. De realiteit is psychisch, er zijn geen feiten.

[Maria K]

Als jij was aangekomen met de stelling dat kabouters bestaan, had ik je niet kunnen bewijzen dat je ongelijk hebt. Met jouw claims kan ik dat ook niet. Dat maakt de claims niet realistischer.

Je beschouwt het nog steeds als feitenclaims. De realiteit is psychisch, er zijn geen feiten.

Mijn centje:
Ons ervaren van realiteit is psychisch.
Mede doordat je kennis erover niet absoluut is en je altijd een deel oppikt en ervaart en daardoor de éne persoon dat anders kan beleven dan de ander.
Feiten zelf zijn niet afhankelijk van hoe we erover denken.
Het persoonlijke ervaren ervan wel.

Ik kan heel graag meegaan in filosoferen.
Dat is echt mijn ding.
Als het uitgangspunt maar realistisch genoeg is.
En ook de gevolgtrekkingen.
Dat laatste valt dan te beargumenteren met oa. aanreiken van gegevens, waardoor ik er meer begrip voor krijg.

Zo bestaat er voor mij maar één waarheid.
Maar wie kent die?
Zeggen dat er meerdere interpretaties zijn, die een mens dan als waarheid kan gaan ervaren, is dan weer wel logisch.
Dan zeggen, dat er meerdere waarheden zijn, is niet realistisch.

Dan toch erop doorgaan dat waarheid zelf verschillend kan zijn is voor mij niet zinvol genoeg om me druk over te maken.
Dan zeg ik: Oké, zo denk jij erover.
Je mag geloven wat je wil, ik heb dat nu gelezen, maar verwacht niet van mij, dat ik er ook zo over ga denken.
Dus...
Over en sluiten maar, voordat er een eindeloze en zinloze discussie overblijft, wat enkel irritatie tot gevolg kan hebben.

Deze reactie was voorspelbaar, daarom doe ik ook niet mee in die discussie.
Halverwege had ik even de drang om erbij in te springen, maar uiteindelijk is gebleken dat het zinloos zou zijn geweest gezien de zwalkende lijn in dit topic, waardoor er zinnige en onzinnige dingen door elkaar heen gaan lopen.
Ze is dan al te gauw off topic en een losse flodder, zoals de discussie nu verloopt.
Maar misschien verander ik nog wel van gedachte.

[Leon]

Je beschouwt het nog steeds als feitenclaims. De realiteit is psychisch, er zijn geen feiten.

Mijn centje:

Feiten zelf zijn niet afhankelijk van hoe we erover denken.
Het persoonlijke ervaren ervan wel.

Dat feiten niet afhankelijk zijn van hoe we over nadenken is een aanname. Ik begrijp dat best vanuit de alledaagse ervaring. Je kunt zitten op een stoel, dus de stoel is een feit. Hoe de vork werkelijk in steel zit, of er überhaupt een stoel is of alleen de ervaring van het zitten is een principiële versie. De ervaring van zitten is een “feit”, in die zin dat alleen ervaringen feiten zijn. De stoel, nee dat kan je echt niet weten. Kritisch idealisme heet dat, en uitgewerkt door Immanuel Kant.

De opponenten zeggen dat de meest logische verklaring voor de ervaring van een stoel, de stoel is. Simpel en eenvoudig, 1 op 1, met Occam’s scheermes geen additionele verklaringen nodig.

Wat ik wel mooi vond is het artikel dat Petra gaf, https://www.quantumuniverse.nl/kun-je-z ... ght=proton, over hoe een stoel een verstoord kwantumveld is, gebroken symmetrie. Kijk een stoel is dan maar een verzameling met een naam, maar kwantumvelden, wel of niet verstoord, dat biedt een nog eenvoudiger verklaring voor de ervaring van zitten. Dat is een overkoepelende realiteit.

“Feit” voor de stoel of ieder ander object is “verstoord kwantumveld”, alleen dan heb je dus een kwantumrealiteit, en een verstoring.

Mijn aanname is dat bewustzijn, door waarneming, de kwantumrealiteit verstoort. De wereld an sich is dan meer de kwantumrealiteit op zich. Het makkelijkst te omschrijven met: “meerdere mogelijkheden tegelijk”.

In het artikel dat Petra gaf, is de verstoring niet psychisch, maar een eigenschap van de ruimte, een putje in de vloer, maar dat putje in de vloer is dan weer op zich ook een eigenschap van de ruimte, en zo verder. Dan wordt het “relationeel”. Dat is wat ik onder psychisch versta.

Ik kan heel graag meegaan in filosoferen.
Dat is echt mijn ding.
Als het uitgangspunt maar realistisch genoeg is.
En ook de gevolgtrekkingen.
Dat laatste valt dan te beargumenteren met oa. aanreiken van gegevens, waardoor ik er meer begrip voor krijg.

Zo bestaat er voor mij maar één waarheid.
Maar wie kent die?
Zeggen dat er meerdere interpretaties zijn, die een mens dan als waarheid kan gaan ervaren, is dan weer wel logisch.
Dan zeggen, dat er meerdere waarheden zijn, is niet realistisch.

Ik hoop mijn standpunt iets duidelijker gemaakt te hebben. Kijk maar wat je ermee kan.