Kees van der Spek over de dood, God en het hiernamaals

[Zolderworm]

De dood is een toekomstverwachting, liefde is zonder verwachtingen.

Die is echt prachtig

Liefde is voor mij geven, niet nemen. Met nadenken over of anticiperen op de dood maak je wellicht het huidige leven secundair, neem je alvast een voorschot op het afscheid nemen van de liefde die je hebt voor het leven. Alsof je gearmd met je vrouw over straat loopt en naar andere meisjes kijkt

Nee, serieus, het mag allemaal van mij hoor. Het is zeker aan te bevelen om bv een overzicht te hebben van al je wachtwoorden / verzekeringen etc, gewoon om je naasten straks het wat eenvoudiger te maken: da's nuttig en weet dat het wat zinnigs gaat opleveren want dan lever je kennis die anderen niet hebben.
Filosoferen over het hiernamaals? Ook leuk, zeker met een borrel erbij, want je weet dat alles wat je verzint alleen maar gebaseerd is op beweringen (en niet ervaringen) van andere mensen. Bijna-dood ervaringen? Alle bijna-dood ervaringen die niet vertellen over iemand die het licht ziet etc worden genegeerd, dus wat overblijft is een heel selectief en subjectief "self-fulfilling prophecy" setje

Maar nadenken over het hiernamaals zie ik voornamelijk gedreven door angst - en angst (en niet haat) is het tegenovergestelde van liefde voor mij

Bijna-dood-ervaringen waarbij mensen in een soort hel belanden, worden zeker niet genegeerd. Alleen blijkt de duivel dan hoorntjes te hebben. Die heeft hij geleend van de bosgod Pan. Met andere woorden: deze figuur is een eigen verzinsel van de BDE''er. Zo schept een ieder deels z'n eigen werkelijkheid bij dit soort ervaringen. Maar dat betekent niet per se dat het een ervaring is die door de hersenen wordt geproduceerd. Je komt terecht in een gebied waarin je deels je eigen scheppingen projecteert.

[hopper]

De dood is een toekomstverwachting, liefde is zonder verwachtingen.

Die is echt prachtig

Liefde is voor mij geven, niet nemen. Met nadenken over of anticiperen op de dood maak je wellicht het huidige leven secundair, neem je alvast een voorschot op het afscheid nemen van de liefde die je hebt voor het leven. Alsof je gearmd met je vrouw over straat loopt en naar andere meisjes kijkt

Nee, serieus, het mag allemaal van mij hoor. Het is zeker aan te bevelen om bv een overzicht te hebben van al je wachtwoorden / verzekeringen etc, gewoon om je naasten straks het wat eenvoudiger te maken: da's nuttig en weet dat het wat zinnigs gaat opleveren want dan lever je kennis die anderen niet hebben.
Filosoferen over het hiernamaals? Ook leuk, zeker met een borrel erbij, want je weet dat alles wat je verzint alleen maar gebaseerd is op beweringen (en niet ervaringen) van andere mensen. Bijna-dood ervaringen? Alle bijna-dood ervaringen die niet vertellen over iemand die het licht ziet etc worden genegeerd, dus wat overblijft is een heel selectief en subjectief "self-fulfilling prophecy" setje

Maar nadenken over het hiernamaals zie ik voornamelijk gedreven door angst - en angst (en niet haat) is het tegenovergestelde van liefde voor mij

Liefde kan zich alleen ontvouwen in het moment en is daarom geheel vrij van verwachtingen.
Het is het calculerend zelf wat zichzelf een 'beloning' toekent in een gedachte toekomst.
Liefde kan dus nooit 'zelf' zijn, maar staat juist af van alles wat 'zelf' is.

Al die gelovigen die zich 'zelf' al calculerend in het hiernamaals calculeren hebben het dus nog niet zo goed begrepen.
De universele boodschap van liefde is nu juist dat er geen hiernamaals is.
Liefde maakt dat je begrijpt wat de persoon is en maakt een einde aan de macht van de persoon die je zelf meent te zijn.

In de persoon verschillen we van elkaar, maar in de liefde zijn we hetzelfde en zo mag dé Christus ook begrepen worden.
Daarom is liefde nooit een instelling of een houding van de persoon die je bent.
Liefde 'ziet' alles zoals het is zonder oordeel, het is de persoon die oordeelt.
En liefde is vrijheid-scheppend, juist omdat je verlost bent van je 'zelf'.
Dus ja, Jezus (Jezus' leer) is een verlosser/verlossingsleer. Jezus verlost je van je 'zelf'.

[hopper]

Bijna-dood-ervaringen waarbij mensen in een soort hel belanden, worden zeker niet genegeerd. Alleen blijkt de duivel dan hoorntjes te hebben. Die heeft hij geleend van de bosgod Pan. Met andere woorden: deze figuur is een eigen verzinsel van de BDE''er. Zo schept een ieder deels z'n eigen werkelijkheid bij dit soort ervaringen. Maar dat betekent niet per se dat het een ervaring is die door de hersenen wordt geproduceerd. Je komt terecht in een gebied waarin je deels je eigen scheppingen projecteert.

Volgens de oosterse religies incarneren zelven wederom. Dus voor gelovigen kan er wel degelijk een hiernamaals zijn.
Alleen kan dat hiernamaals wel eens niet zo gunstig voor ze uitpakken.
Het is dan de eigen schepping welke incarneert en ook in een eigen werkelijkheid terecht komt.

Dus al dat geloof in duivels is niet erg handig. In dat wat daadwerkelijk de naam 'liefde' draagt is geen ruimte voor duivels en weet ik veel wat voor onzin nog meer. Geloof maakt meer kapot dan je lief is, neem liever een biertje.

[mlinssen]

Bijna-dood-ervaringen waarbij mensen in een soort hel belanden, worden zeker niet genegeerd. Alleen blijkt de duivel dan hoorntjes te hebben. Die heeft hij geleend van de bosgod Pan. Met andere woorden: deze figuur is een eigen verzinsel van de BDE''er. Zo schept een ieder deels z'n eigen werkelijkheid bij dit soort ervaringen. Maar dat betekent niet per se dat het een ervaring is die door de hersenen wordt geproduceerd. Je komt terecht in een gebied waarin je deels je eigen scheppingen projecteert.

Precies. Een deel van de "input" is eenvoudig herleidbaar, een deel niet zo eenvoudig. Creativiteit?

[Zolderworm]

Bijna-dood-ervaringen waarbij mensen in een soort hel belanden, worden zeker niet genegeerd. Alleen blijkt de duivel dan hoorntjes te hebben. Die heeft hij geleend van de bosgod Pan. Met andere woorden: deze figuur is een eigen verzinsel van de BDE''er. Zo schept een ieder deels z'n eigen werkelijkheid bij dit soort ervaringen. Maar dat betekent niet per se dat het een ervaring is die door de hersenen wordt geproduceerd. Je komt terecht in een gebied waarin je deels je eigen scheppingen projecteert.

Precies. Een deel van de "input" is eenvoudig herleidbaar, een deel niet zo eenvoudig. Creativiteit?

Nee, de astrale wereld.

[Zolderworm]

Bijna-dood-ervaringen waarbij mensen in een soort hel belanden, worden zeker niet genegeerd. Alleen blijkt de duivel dan hoorntjes te hebben. Die heeft hij geleend van de bosgod Pan. Met andere woorden: deze figuur is een eigen verzinsel van de BDE''er. Zo schept een ieder deels z'n eigen werkelijkheid bij dit soort ervaringen. Maar dat betekent niet per se dat het een ervaring is die door de hersenen wordt geproduceerd. Je komt terecht in een gebied waarin je deels je eigen scheppingen projecteert.

Volgens de oosterse religies incarneren zelven wederom. Dus voor gelovigen kan er wel degelijk een hiernamaals zijn.
Alleen kan dat hiernamaals wel eens niet zo gunstig voor ze uitpakken.
Het is dan de eigen schepping welke incarneert en ook in een eigen werkelijkheid terecht komt.

Valt mee. Met dat uitpakken. Het is ook een collectieve schepping van de hemelverwachtingen. In de Roomse hemel is het best goed toeven.

[Piebe Paulusma]

Voor velen is de dood een redding want pas dan komen ze te volledige wasdom.

Doe de God van de doden de groeten van me en zeg maar dat ik hem niet nodig heb.

[Petra]

Maar nadenken over het hiernamaals zie ik voornamelijk gedreven door angst - en angst (en niet haat) is het tegenovergestelde van liefde voor mij

Mijn gedachte is... Als er een hiernamaals is, dan heb ik straks een eeuwigheid om daarover na te denken.
Dus is het zonde van mijn tijd om me daar nu (in dit korte leventje) erg druk over te maken.
Er gezellig over filosoferen, buikspreken, koffiedikkijken, e.d. kan wel leuk zijn, maar -zeker weten- zit er nou eenmaal niet in.

[peda]

In de regulaire Godsdiensten is het in het hiernamaals niet voor iedereen Liefde ( koek en ei ). Daarom ook de angst voor een persoonlijk niet liefdevolle eeuwige afloop. Beschouwingen die uitsluitend Liefde in na-de-dood-zien, kennen uiteraard geen angst, maar hoe is dat met zekerheid te weten als de omstandigheden in het hiernamaals niet te weten zijn? Persoonlijke overtuigingen zijn geen zeker-weten. Jammer, maar wel de realiteit !!

[Messenger]

Ik denk wel dat we gematerialiseerde energie zijn, of energie die veel langzamer trilt / vibreert, en dat we weer opgaan in energie na de dood. Maar net zoals een druppel water opgaat in de oceaan, of een vlam in het vuur, gaat het individu onder in de massa. Denk ik dan! En of die er dan weer uitgepeuterd kan worden, in min of meer dezelfde vorm?

Het lijkt het meest op een recyclingproces denk ik. De vibraties veranderen van vorm en snelheid en zo ontstaat een nieuwe vorm die kan lijken op de vorm die je had. En je hebt daar zelf de vrije keuze in, alsof je kiest uit een generator van vormen zoals bijvoorbeeld hier:

https://www.youtube.com/watch?v=kSLJriaOumA&t=46s
https://petapixel.com/2018/12/17/these- ... h6E_bRSwWs

Deze software is slechts bedoeld in dit verband met betrekking tot het kiezen van een nieuwe vorm zoals besproken door mij in dit topic en die software gaat zelf over artificial intelligence die gezichten creëert. Maar ik vind het een mooie techniek en ik kan me voorstellen dat je op de werkplaats van de hemel als ziel op een soortgelijke wijze je nieuwe persoonlijkheid kiest voor je nieuwe levensvorm.

Als ik dat zo lees lijkt het net alsof je zegt dat je zonder "voorstelling van een hemels paradijs" een grotere kans hebt dat "rouwen een langdurige en pijnlijke toestand" is?
Het lijkt mij dat acceptatie van de dood het verschil maakt, en de manier waarop je daartoe komt er weinig tot doen. Daarnaast wordt de impact het meest bepaald door wie of wat sterft natuurlijk

En het lijkt ook net alsof je zegt dat "je dan bang (kunt) zijn voor de dood als je er niet over nadenkt", en ook daar lijk je oorzaak en gevolg te suggereren. Maar als je helemaal nooit aan de dood denkt kun je er toch onmogelijk bang voor zijn?

Toen ik er niet over nagedacht had kwam een sterfgeval op een hele nare manier binnen. Het was een ramp toen ik als 14 jarige mijn oma moest missen. Ik werd verscheurd door verdriet. Nu ik daar anders over denk is mijn mindset erin meegegaan. Nu geloof ik dat het afscheid slechts tijdelijk is en dat ik niet hoef te communiceren met overledenen omdat zij precies weten hoe ik denk, wat ik voel en wat ik geloof.

Voor het sterven heb ik geen angst en ik kan me voorstellen dat ik dat eens zelf veroorzaak, en voor de dood heb ik ook geen angst omdat die voor mij niet bestaat. De manier waarop je doodgaat is voor mij meer beangstigend.

[mlinssen]

Maar nadenken over het hiernamaals zie ik voornamelijk gedreven door angst - en angst (en niet haat) is het tegenovergestelde van liefde voor mij

Mijn gedachte is... Als er een hiernamaals is, dan heb ik straks een eeuwigheid om daarover na te denken.
Dus is het zonde van mijn tijd om me daar nu (in dit korte leventje) erg druk over te maken.
Er gezellig over filosoferen, buikspreken, koffiedikkijken, e.d. kan wel leuk zijn, maar -zeker weten- zit er nou eenmaal niet in.

[hopper]

Over de dood nadenken doen alleen mensen die dood zijn.
Een of andere snuiter zei een tijdje terug: Ik ben het leven, de weg en de waarheid (of in een andere volgorde).
Dus ja, zoek nu eerst eens even uit wat waar is voordat je over de dood gaat zwetsen.

[thom]

In de regulaire Godsdiensten is het in het hiernamaals niet voor iedereen Liefde ( koek en ei ). Daarom ook de angst voor een persoonlijk niet liefdevolle eeuwige afloop. Beschouwingen die uitsluitend Liefde in na-de-dood-zien, kennen uiteraard geen angst, maar hoe is dat met zekerheid te weten als de omstandigheden in het hiernamaals niet te weten zijn? Persoonlijke overtuigingen zijn geen zeker-weten. Jammer, maar wel de realiteit !!

Peda schreef ook;
Inderdaad zoals ik de T-factor definieer. T(heistische )-factor. In het Theïsme wordt God als Schepper gezien. Schepper met een Wil en Bedoeling ( Relatie met de schepping ). Bij de Emanatie gedachte zie ik eerder een Ultiem Onkenbaar Bewustzijn Principe/ Beginsel dat geen Wil en Bedoeling heeft en kent, maar Uitvloeit. Uit die Uitvloeiing komt Alles Wat bestaat voort. viewtopic.php?p=389083#p389083

Hoe kan iemand met deze 2 woorden of defenities schrijfsels beoordelen. Als er één regel steeds terugkomt in teksten uit het NT, en wat regelmatig behandeld wordt is het wel; niet mijn wil, maar de Wil van de Vader. Deze bewustwording van de Schepper, of dit leven in diepere relatie met God heeft op die manier beide factoren in zich.

Het zogenaamde hiernamaals heeft niets met het eeuwige te maken voor de mens die zich niet bewust is van zijn Schepper. Het hiernamaals hoort gewoon bij het leven in de dood; de wereld van het ''aardse, aards'' wat Paulus beschrijft in 1 Kor. 15

Echter, wat je als uitvloeiing beschrijft is de Nieuwe Schepping in Hem; ''in of door Hem zijn wij een nieuwe Schepping''. En dat gaat over datgene wat de wil van de Vader doet.

Het is geen kiezen tussen Schepping of Uitvloeiing, maar mijns inziens is het ene een gevolg van het ander; de bedoeling (het doel) is (weer) het opgaan in Hem, om (en dan om jouw woord te gebruiken) Uit te vloeien in Hem. En dat is inderdaad weer Scheppen, maar uit God Zelf.

[Petra]

Om niet teveel off topic te gaan reageer ik daar: De piketpaaltjes van het christelijk geloof.