Mullog schreef: 05 nov 2021, 17:12
Zolderworm schreef: 03 nov 2021, 17:49
...
Bedenken dat je hersenen trucjes met je uithalen is filosofisch gezien geen argument voor het materieel monisme. Dat gaat namelijk over de inhoud, maar niet over het mechanisme dat dan zorgt voor de bewustwording. Dat gaat namelijk over de inhoud, maar niet over het mechanisme dat dan zorgt voor de bewustwording. Als het materieel monisme klopt, hoe worden wij ons dan bewust van de dingen? Dat is de vraag als het gaat om de verschillende filosofieën over de werkelijkheid: zoals onder meer het substantiedualisme, het parallellisme en en het psychisch monisme. Het kan bijvoorbeeld best zijn dat het substantiedualisme een feit is, maar dat de hersenen toch het beeld van het huis totaal invullen. Dus dat bewijst op zich niets.
Ik heb al eerder uitgelegd dat ik bewustzijn een emergente eigenschap vind van de complexiteit van de hersenen (zie
deze post). Je moet de trucjes die hersenen met je uit kunnen halen een plaats kunnen geven (als je geconstateerd hebt dat hersenen trucjes met je uit kunnen halen, en ik ben van mening dat dit zo is). Dat moet je kunnen doen of je nu vindt dat het om substantiedualisme, het parallellisme, materieel monisme of het psychisch monisme gaat. Het is alleen een non-argument als deze varianten allemaal een verklaring geven voor deze trucjes.
Zolderworm schreef: 03 nov 2021, 17:49
Maar wel als het gaat om uittredingen. Je moet je dan voorstellen dat je hersenen het hele huis, zoals het is, in beeld brengen. Weet jij precies hoeveel tegels je in je badkamer hebt? Weet jij hoe je dak er precies uitziet, met precies alle dakpannen als je erboven zweeft? En dan blijkt ook nog eens een van die dakpannen beschadigd te zijn, wat inderdaad blijkt te kloppen als je later op het dak klimt.
Mag ik hieruit afleiden dat jij de tegeltjes in de badkamer geteld hebt tijdens je uittreding en dat je ze daarna nageteld hebt toen je weer ingetreden was?
Heb probleem wat ik heb met deze uittredingen is dat ze spontaan gebeuren en dat er geen goede experimenten zijn op te stellen als test (hoewel, in operatiekamers schijnt met tekens aangebracht te hebben die alleen van bovenaf gezien kunnen worden en heeft er tot op heden nog niemand die uitgetreden is en claimde alles van bovenaf gezien te hebben een beschrijving van deze tekens gegeven).
je schreef eerder
Zolderworm schreef: 02 nov 2021, 12:24
...
Ik heb niet alleen in m'n eigen huis en daarbuiten rondgezworven, maar heb ook landschappen bezocht. Maar dat niet zo vaak. Je gaat dan bijvoorbeeld door het raam van je huis en komt in een totaal ander landschap terecht...
Als je dit beschrijft dan heeft de astrale wereld vreemde eigenschappen. Waar je de ene keer je huis tot in detail ziet kom je de andere keer in een volstrekt vreemde wereld terecht op het moment dat je je huis verlaat.
Zolderworm schreef: 03 nov 2021, 17:49
En bovendien waarom zouden de hersenen dat doen. Waarom zouden de hersenen zorgen voor de suggestie dat je uit het lichaam treedt, je lichaam vanaf een afstandje ziet liggen, door je huis zwerft, door muren heengaat? Waarom in hemelsnaam? Wat is het doel daarvan?
Wat is dat dan voor wereld, die astrale, waarin geen wetten lijken te gelden en demonen je aanvallen?
De eenvoudige verklaring, en waarom zouden we die niet hanteren, is dat je droomt.
Zolderworm schreef: 03 nov 2021, 17:49
Stel je je de situatie voor. Het is donker. De gordijnen zijn gesloten. De honden beginnen tegen het gordijn te blaffen. Je opent het gordijn. En alle aanwezigen zien vervolgens aan de andere kant van het raam een mens staan. Net zoals jij je oude fiets in de schuur ziet staan. Of je oma, als die op bezoek komt met Kerstmis. Net zo werkelijk en realistisch. Die persoon staat daar gewoon. En iedereen is klaarwakker, heeft niet gedronken, heeft geen drugs gebruikt. Iedereen ziet gewoon die persoon staan. Maar dan wel geheel wit. Maar goed.
Zou er dan sprake zijn van een massapsychose? Nee, natuurlijk niet.
Hoeveel personen waren er aanwezig? beschrijven die allemaal hetzelfde? Zweefde ze? Waarom is ze opeens helemaal wit? Waarom staat ze daar te staan? Hoelang heeft ze gestaan? Is er niemand naar buiten gegaan? Waarom is het in de ene zin je oma en in de andere opeens een persoon?
En de belangrijkste vraag, waarom sluit je de mogelijkheid dat het een collectieve suggestie is (misschien is massapsychose een wat te zware term hier, vandaar dat ik het woord suggestie gebruik) gewoon platweg uit?
Zolderworm schreef: 03 nov 2021, 17:49
Ik snap dat het psychisch monisme moeilijk te begrijpen is. In ieder geval zit je er nu nog volledig naast. Om te beginnen:
materie is geest. Alles is geest in het psychisch monisme. Dus ook materie. Het gaat dus niet om "erbij horen". Het gaat om "het zijn van".
Alleen: wij nemen dat deel van de geest, dat wij materie noemen, waar als zijnde materie. Ons bewustzijn bedriegt ons dus. Net als Kant betoogde ten aanzien van ruimte en tijd.
De fysieke werkelijkheid die je fysiek ervaart is de ervaring die ons bewustzijn interpreteert als fysieke realiteit.
Ruimtetijd is geen fysiek construct waar wij fysieke wezens in leven, maar veeleer het resultaat van een set van regels die de ervaringsgerichte virtual reality die we ontvangen, definieert. (Aldus Thomas Campbell in My big toe.)
Psychisch monisme is niet moeilijk te begrijpen.
Ik heb even of Thomas Campbell gegoogled en kom het volgende tegen in zijn powerpoint:
Conjecture: The Larger Consciousness System (LCS) evolved through emergent complexity operating on simple, initially random, recursive processes stable rule-set cellular automata process fractal (
bron)
Daar schrijft hij dus wat ik ook schrijf, namelijk dat bewustzijn een emergente eigenschap is. Verder gaat het volgens mij vooral op hoe je de fysische realiteit en de kwantummechanica met elkaar moet verbinden (waarbij hij het begrip virtueel gebruikt). Wat dit met jouw uittredingen te maken heeft, ik heb geen idee.
Zolderworm schreef: 03 nov 2021, 17:49
Ja, maar in dit geval gaat om de bewustwording van de werkelijkheid. Dus om de bewustwording van de stoeptegel. Zorgen je hersenen daarvoor of iets anders? Dat is het punt. Is het materieel monisme de juiste visie? Of bijvoorbeeld het substantiedualisme?
De zenuwcellen in mijn tenen sturen, na impact, een signaal naar mijn hersenen. En daar ergens (en tegenwoordig kan een neuroloog exact aanwijzen in welk hersengebied) wordt de prikkel geconstateerd en omgezet in een bewustzijn van de pijn en een aantal aanverwante effecten zoals onwelvoeglijk taalgebruik. Ik ben daar van overtuigd. Als psychisch monisme de waarheid is dan moet ik dat hele proces volstrekt kunnen negeren, alsof ik het niet waarneem. En misschien zijn er mensen met een zelfbeheersing die zo goed is dat ze geen zichtbare reactie geven als de tegel de tenen raakt. Maar dan zal een MRI nog steeds de hersenactiviteit tonen.
Zolderworm schreef: 03 nov 2021, 17:49
Ik denk dat ook die mensen het niet echt begrijpen. Al is het wel weer een tijdje geleden dat ik naar de wiskunde heb gekeken. In Lijnse, Eenvoudige inleiding tot de quantummechanica. Maar iets beschrijven in de taal van de wiskunde is totaal iets anders dan het begrijpen.
De presentatie van Thomas Campbell waar ik naar link geeft nogal wat technische informatie en bijbehorende wiskunde (vanaf slide 16). Als je die niet begrijpt weet je niet waar hij het over heeft.
