Homohuwelijk en euthanasie

[hopper]

Het is een andere invalshoek als je Genesis (1e boek van de bijbel) leest en je gaat afvragen wat er met "Ons" en "Onze" wordt bedoeld. De een komt tot de conclusie deel te zijn van God en de ander ziet zich als ongelijkwaardig schepsel.

Met 'ons' kan niet anders dan 'zijnden' worden bedoeld. Zijnden zijn er in meervoud, de Ene is één in zichzelf en overstijgt de zijnden.
Het gebruik van het woord 'ons' suggereert wel een verband tussen desbetreffende zijnden.

Deze positie is volgens mij dualisme. De Ene onderscheidt zich door Overstijging van andere zijnden, welke laatsten de "'potentie"' missen om te Overstijgen.

In Gen. 1:26 staat: "En God zei: "Laten We mensen maken, mensen die op Ons lijken. Ze zullen heel erg op Ons lijken."

De God die hier spreekt heeft de non-dualistische positie reeds verlaten, de Ene spreekt tegen niemand.
Het kan niet anders of de Ene heeft zichzelf ergens in weerspiegelt gezien om zo een beeld van zichzelf te krijgen.
Dat zou de eerste deling in subject en object zijn.

[peda]

In Gen. 1:26 staat: "En God zei: "Laten We mensen maken, mensen die op Ons lijken. Ze zullen heel erg op Ons lijken."

De God die hier spreekt heeft de non-dualistische positie reeds verlaten, de Ene spreekt tegen niemand.
Het kan niet anders of de Ene heeft zichzelf ergens in weerspiegelt gezien om zo een beeld van zichzelf te krijgen.
Dat zou de eerste deling in subject en object zijn.

Zodra je het hebt over "' deling "' heb je het in mijn optiek weer over dualiteit. Als de "' deling "" wordt opgeheven, is de dualiteit voorbij. In de christelijke opvatting gebeurt die opheffing nooit. Altijd Schepper en schepsel in volledige onderlinge harmonie samenlevend, maar het is wel dualiteit. Door die overledenen die geen deel hebben aan die harmonie ( zelf gekozen of daartoe veroordeelt ) is de dualiteit helemaal duidelijk.

[Messenger]

Het is een andere invalshoek als je Genesis (1e boek van de bijbel) leest en je gaat afvragen wat er met "Ons" en "Onze" wordt bedoeld. De een komt tot de conclusie deel te zijn van God en de ander ziet zich als ongelijkwaardig schepsel.

Met 'ons' kan niet anders dan 'zijnden' worden bedoeld. Zijnden zijn er in meervoud, de Ene is één in zichzelf en overstijgt de zijnden.
Het gebruik van het woord 'ons' suggereert wel een verband tussen desbetreffende zijnden.

Deze positie is volgens mij dualisme. De Ene onderscheidt zich door Overstijging van andere zijnden, welke laatsten de "'potentie"' missen om te Overstijgen.

Overstijgen is niet aan de orde wanneer er geen superioriteit is. Als deel van God ben je gelijk aan het geheel/de Ene.

[peda]

Het is een andere invalshoek als je Genesis (1e boek van de bijbel) leest en je gaat afvragen wat er met "Ons" en "Onze" wordt bedoeld. De een komt tot de conclusie deel te zijn van God en de ander ziet zich als ongelijkwaardig schepsel.

Met 'ons' kan niet anders dan 'zijnden' worden bedoeld. Zijnden zijn er in meervoud, de Ene is één in zichzelf en overstijgt de zijnden.
Het gebruik van het woord 'ons' suggereert wel een verband tussen desbetreffende zijnden.

Deze positie is volgens mij dualisme. De Ene onderscheidt zich door Overstijging van andere zijnden, welke laatsten de "'potentie"' missen om te Overstijgen.

Overstijgen is niet aan de orde wanneer er geen superioriteit is. Als deel van God ben je gelijk aan het geheel/de Ene.

Dat klopt ook logischerwijze in jouw visie. De mens is in jouw optiek ten diepste zelve God. Hoe zou God Zich Zelve kunnen Overstijgen, dat gaat gewoon niet. Ook superioriteit is bij jou niet aan de orde, tussen Godsvonk en God. Ook logisch in jouw visie. In het christendom is het in dit opzicht precies omgekeerd omdat God en schepsel niet gelijk( waardig ) zijn. Daarom wel Overstijging en wel Superioriteit. In de wereld van Hopper, daar kan ik mijn vingers nog steeds niet volledig tussen krijgen. Volgens mij ziet Hopper God ( de ENE ) niet als een Persoonsachtige, vervolgens ziet Hopper bij de dood van de mens het ego-ik volledig verdwijnen en wat er met het christus-ik gebeurt, daar geeft Hopper geen antwoord op. in ieder geval voor het christus-ik geen Welkom-Home Hemel zoals jij het weer ziet voor de Godsvonken. Jullie lijken in visie bij elkaar te komen ( Godsvonk en christus-ik ) , maar drijven onmiddellijk daarna weer sterk uit elkaar. Het blijft voor mij althans wel interessant met al die visies.

[hopper]

In Gen. 1:26 staat: "En God zei: "Laten We mensen maken, mensen die op Ons lijken. Ze zullen heel erg op Ons lijken."

De God die hier spreekt heeft de non-dualistische positie reeds verlaten, de Ene spreekt tegen niemand.
Het kan niet anders of de Ene heeft zichzelf ergens in weerspiegelt gezien om zo een beeld van zichzelf te krijgen.
Dat zou de eerste deling in subject en object zijn.

Zodra je het hebt over "' deling "' heb je het in mijn optiek weer over dualiteit. Als de "' deling "" wordt opgeheven, is de dualiteit voorbij. In de christelijke opvatting gebeurt die opheffing nooit. Altijd Schepper en schepsel in volledige onderlinge harmonie samenlevend, maar het is wel dualiteit. Door die overledenen die geen deel hebben aan die harmonie ( zelf gekozen of daartoe veroordeelt ) is de dualiteit helemaal duidelijk.

Ja, dat ben ik met je eens. Waar de deling begint, begint de dualiteit. En ook twee wezens die in harmonie leven is een dualiteit.

[hopper]

Het is een andere invalshoek als je Genesis (1e boek van de bijbel) leest en je gaat afvragen wat er met "Ons" en "Onze" wordt bedoeld. De een komt tot de conclusie deel te zijn van God en de ander ziet zich als ongelijkwaardig schepsel.

Met 'ons' kan niet anders dan 'zijnden' worden bedoeld. Zijnden zijn er in meervoud, de Ene is één in zichzelf en overstijgt de zijnden.
Het gebruik van het woord 'ons' suggereert wel een verband tussen desbetreffende zijnden.

Deze positie is volgens mij dualisme. De Ene onderscheidt zich door Overstijging van andere zijnden, welke laatsten de "'potentie"' missen om te Overstijgen.

Overstijgen is niet aan de orde wanneer er geen superioriteit is. Als deel van God ben je gelijk aan het geheel/de Ene.

Als 'zijnde' ben ik een deel, namelijk het waarnemend, denkend subject. Omdat er iets is buiten mij om waar te nemen en over te denken ben ik niet gelijk aan de Ene als 'zijnde'. Voor de mens is dualiteit onvermijdelijk.

Datgene wat overstegen kan worden is het 'zijn' zélf. Dat is geen overstijgen als in inferioriteit/superioriteit, maar een overstijging van de ik-ben notie. In deze overstijging overstijgt men zowel subject als object (negatie).

[hopper]

Volgens mij ziet Hopper God ( de ENE ) niet als een Persoonsachtige, vervolgens ziet Hopper bij de dood van de mens het ego-ik volledig verdwijnen en wat er met het christus-ik gebeurt, daar geeft Hopper geen antwoord op. in ieder geval voor het christus-ik geen Welkom-Home Hemel zoals jij het weer ziet voor de Godsvonken. Jullie lijken in visie bij elkaar te komen ( Godsvonk en christus-ik ) , maar drijven onmiddellijk daarna weer sterk uit elkaar. Het blijft voor mij althans wel interessant met al die visies.

De Ene kan geen persoonsachtige zijn omdat hij dan kenbaar zou zijn. Dan zou er iemand kunnen zijn die de Ene kent en zou de Ene niet langer in zichzelf zijn. De Ene is per definitie onkenbaar zoals wij objecten of personen kennen. (waarnemen)
Met het Christus-ik gebeurd niks. Dat is omdat deze niet behoort tot de vormen, maar aanwezig is in de vorm.

Het zijn de vormen (gestalte) waar de mens op gefocust is. Dat komt omdat de mens de hele dag met vormen bezig is, hij kent niks anders.
Homo of hetero-zijn is vorm. Blank of zwart is vorm. Man of vrouw is vorm. Christen of atheïst is trouwens ook een (gedachte) vorm.

Vormen wensen voort te bestaan in de toekomst. Het is de preocuppatie met alles wat vorm is welke de mens parten speelt.
Het Christus-bewustzijn neemt de tijd (vormen in de tijd) waar, maar staat zelf niet in de tijd.
Omdat het Christus-bewustzijn geen ding (vorm) is kan het ook niet dood.
Dus zijn vragen over het hiernamaals ook niet belangrijk meer.

[Atheist2]

De Ene kan geen persoonsachtige zijn omdat hij dan kenbaar zou zijn. Dan zou er iemand kunnen zijn die de Ene kent en zou de Ene niet langer in zichzelf zijn. De Ene is per definitie onkenbaar zoals wij objecten of personen kennen. (waarnemen)
Met het Christus-ik gebeurd niks. Dat is omdat deze niet behoort tot de vormen, maar aanwezig is in de vorm.

Het zijn de vormen (gestalte) waar de mens op gefocust is. Dat komt omdat de mens de hele dag met vormen bezig is, hij kent niks anders.
Homo of hetero-zijn is vorm. Blank of zwart is vorm. Man of vrouw is vorm. Christen of atheïst is trouwens ook een (gedachte) vorm.

Vormen wensen voort te bestaan in de toekomst. Het is de preocuppatie met alles wat vorm is welke de mens parten speelt.
Het Christus-bewustzijn neemt de tijd (vormen in de tijd) waar, maar staat zelf niet in de tijd.
Omdat het Christus-bewustzijn geen ding (vorm) is kan het ook niet dood.
Dus zijn vragen over het hiernamaals ook niet belangrijk meer.

En hoe weet je dit allemaal? allemaal uit je eigen duim (vorm) gezogen?
Hoe kan vorm iets over niet vorm zeggen? En waarom is jouw religie niet vorm of gedachte?

En waarom heet het christus bewustzijn? Aangezien Christus gewoon de Latijnse term van gezalfde is.

[Petra]

Ik lees nu online dat Neale Donald Walsch o.a. "Conversations with God" heeft geschreven.
Jij kent zijn boeken, klopt het dat N.D. Walsch zoiets heeft beweert? "God is alles en alles is God"
Geloof jij deze bewering?
Geloof jij dat wij als het ware ook God zijn?
Mischien kan ik het beter direct vragen, wat geloof jij precies?

In de boeken legt God uit alles-dat-is en alles-dat-niet-is te zijn.
De uitleg bevestigde mijn eigen inzichten en was voor mij een feest van herkenning.

God legt uit dat Hij/Zij zich heeft opgedeeld in vele individuaties, d.w.z. meerdere delen van zichzelf. Dat verklaart ook de woorden "Ons" en "Onze" in Genesis.

26 En God zeide: Laat Ons mensen maken, naar Ons beeld, naar Onze gelijkenis; en dat zij heerschappij hebben over de vissen der zee, en over het gevogelte des hemels, en over het vee, en over de gehele aarde, en over al het kruipend gedierte, dat op de aarde kruipt.
27 En God schiep den mens naar Zijn beeld; naar het beeld van God schiep Hij hem; man en vrouw schiep Hij ze.

God spreekt in Genesis tegen al Zijn/Haar individuaties (delen) waaraan met "Ons" wordt gerefereerd.

Ik lees het ONS gewoon zoals het er staat.
Er is een ONS die een ZIJ wil maken naar hun gelijkenis.

Meerdere Godinnen/Goden dus die met elkaar overleggen wat ze willen en hoe ze het willen.
Als ik lees hoeveel Godinnen en Goden er wel niet met naam en toenaam bekend zijn en destijds al waren (duizenden) vind ik dat ook best wel logisch.

[Messenger]

In de boeken legt God uit alles-dat-is en alles-dat-niet-is te zijn.
De uitleg bevestigde mijn eigen inzichten en was voor mij een feest van herkenning.

God legt uit dat Hij/Zij zich heeft opgedeeld in vele individuaties, d.w.z. meerdere delen van zichzelf. Dat verklaart ook de woorden "Ons" en "Onze" in Genesis.

26 En God zeide: Laat Ons mensen maken, naar Ons beeld, naar Onze gelijkenis; en dat zij heerschappij hebben over de vissen der zee, en over het gevogelte des hemels, en over het vee, en over de gehele aarde, en over al het kruipend gedierte, dat op de aarde kruipt.
27 En God schiep den mens naar Zijn beeld; naar het beeld van God schiep Hij hem; man en vrouw schiep Hij ze.

God spreekt in Genesis tegen al Zijn/Haar individuaties (delen) waaraan met "Ons" wordt gerefereerd.

Ik lees het ONS gewoon zoals het er staat.
Er is een ONS die een ZIJ wil maken naar hun gelijkenis.

Meerdere Godinnen/Goden dus die met elkaar overleggen wat ze willen en hoe ze het willen.
Als ik lees hoeveel Godinnen en Goden er wel niet met naam en toenaam bekend zijn en destijds al waren (duizenden) vind ik dat ook best wel logisch.

Ik zie het zo dat God met al Zijn/Haar delen overlegt. Buiten God bestaat er niets.
Dat de mens in vele godsbeelden heeft geloofd is iets anders.

Maar spreken tot de eigen godsdelen is als spreken tot vele Godinnen en Goden.

[Uranopolitis]

Je schetst wel een erg negatieve blik op de zaak. Ik denk niet dat het zo erg is. Al eens wat euthanasie van dichtbij meegemaakt?

Ik wil er nooit bij zijn. God behoede mij om dit als normaal te zien.

[Bonjour]

Hoe vervelend het ook is, toch gun ik je om zo'n traject eens bij een dierbare mee te maken, als een stuk persoonlijke ontwikkeling.

Een tijd geleden zat mijn zoon in 2 havo en zegt "Aanstaande donderdag gaat de vader van een klasgenoot dood". Dan denk je toch ook even wat, wat gebeurt hier? Even doorvragen. Die vader heeft een terminale kanker en die vindt het niet nodig elk stadium van aftakeling door te gaan en zijn gezin daarin mee te nemen. Klasgenoot heeft gedoubleerd en naar vmbo-t gegaan. Dat was de impact van dit traject. Kan je beetje gaan fantaseren wat er gebeurt als de vader geen euthanasie had gehad.

Maar niemand verplicht je om voor euthanasie te kiezen. Als jij het lijden als onderdeel van het leven wilt zien, prima. Maar laat de mensen die daar geen behoefte meer aan hebben met rust. Gun ze rust.