Karma: 'universele' wet of onzin?

[Tufkah]

De reactie op dit bericht van Tufkah in het Voorsteltopic past denk ik het beste binnen dit actieve onderwerp.

Ik ben niet de schrijver van Matteüs 13. Vers 30: vergadert eerst dat onkruid, en bindt het in busselen, om hetzelve te verbranden; maar brengt de tarwe samen in mijn schuur.

Ik zal er mijn interpretatie niet op los laten, ik citeer slechts de woorden van Jezus. Alleen heb ik een accent ergens op gelegd.....

Persoonlijk denk ik dan ook dat je daar wat voorzichtiger mee moet zijn. Per slot van rekening komt zelfs een van de mede-gekruisigde misdadigers (te vergelijken met het ‘onkruid’) tegelijkertijd met diezelfde Jezus in het paradijs aan.

Lukas 23

43. En Jezus zei tegen hem: Voorwaar, zeg Ik u, heden zult u met Mij in het paradijs zijn.

We hebben ons neer te leggen bij dit directe oordeel van de Zoon.

De tekst moet voor zichzelf spreken. Bedenk wel dat ieder mens tot zijn laatste dag hier op aarde tot inkeer kan komen. Zowel Matteüs 13 als veel andere verzen en ook de brieven van Paulus gaan er allen over dat het boze, het kwaad, de zonde geen toegang heeft tot het Koninkrijk. Voor mij is dat logisch. Welke naam je ook aan het kwaad geeft, het is zonneklaar dat iemand met het kwaad in zijn hart niet rein van hart is.

We hebben ons neer te leggen bij het oordeel van de Zoon, dat kan ik volledig beamen. Het oordeel is immers aan de Zoon gegeven, zo staat het geschreven. En de Zoon zal jou en mij (en iedereen die dit leest) oordelen met het eigen oordeel.

[Dat_beloof_ik]

God is de Schepper van de zielen, maar dat is alleen gedeeltelijk waar. Het ongeschapen deel van de ziel kan tot kennis van zichzelf komen.

Je stelt dat een deel van de ziel ongeschapen is.
Bedoel je hiermee dat dit deel altijd al heeft bestaan, dus zonder door God te zijn geschapen, of dat het een deel is dat ooi nog moet worden geschapen, en dat het daarom ongeschapen is?

Dan heeft de mens hier 'weet' van. Maar dat kan alleen als de mens zichzelf verloochent. (Marcus 8:34, Matteüs 16:24). Dan komt het onbewuste tot bewust-zijn-van-zich-zelf. (Bewustzijn niet te verwarren met het reguliere bewust-zijn van de wereld)

Je schrijft dat je hiermee niet het reguliere bewustzijn van de wereld bedoelt.
Wat precies bedoel je er dan wél mee?

[J-W]

.........Bedenk wel dat ieder mens tot zijn laatste dag hier op aarde tot inkeer kan komen.,,,,,,,,,,,,

..............We hebben ons neer te leggen bij het oordeel van de Zoon, dat kan ik volledig beamen. Het oordeel is immers aan de Zoon gegeven, zo staat het geschreven. En de Zoon zal jou en mij (en iedereen die dit leest) oordelen met het eigen oordeel.

Oei, dan zal ik als ongelovige dus na mijn dood als onkruid verbrand worden en jij als gelovige het bruidsvertrek binnen gaan volgens het oordeel van de Zoon. Dus toch een hiernamaals voor de gelovigen terwijl je dat een andere keer weer op grond van een enkele bijbeltekst en Peda volgend dat er geen hemeltoeristen zijn, ontkent. Opnieuw niet echt consequent van je maar past wel helemaal bij jouw zelf bedachte geloof, geselecteerde bijbelteksten waarmee je je gelijk wil opdringen maar wel met een eigen interpretatie.

Lees dit eens als gelovige:
Het is opmerkelijk dat de Here Jezus juist heel vaak over de hel spreekt, en over het eeuwige oordeel, de eeuwige staf, zoals in Mattheus 25:46: ‘En dezen zullen gaan in de eeuwige straf, maar de rechtvaardigen in het eeuwige leven.’ Willen wij het beter weten dan Hij?
https://dirkvangenderen.nl/2011/04/15/n ... -de-hemel/

Of wil jij Tufkah beweren dat ik en alle ongelovigen met mij nu al de eeuwige straf ondervinden?
Dan kan ik je aanraden snel een ongelovige te worden

[Mullog]

...
We hebben ons neer te leggen bij het oordeel van de Zoon, dat kan ik volledig beamen. Het oordeel is immers aan de Zoon gegeven, zo staat het geschreven. En de Zoon zal jou en mij (en iedereen die dit leest) oordelen met het eigen oordeel.

Dat is een waan van je. De zoon oordeelt niet. "Vader vergeef hen want ze,weten niet wat ze doen.

[J-W]

...
We hebben ons neer te leggen bij het oordeel van de Zoon, dat kan ik volledig beamen. Het oordeel is immers aan de Zoon gegeven, zo staat het geschreven. En de Zoon zal jou en mij (en iedereen die dit leest) oordelen met het eigen oordeel.

Dat is een waan van je. De zoon oordeelt niet. "Vader vergeef hen want ze,weten niet wat ze doen.

Tufkah leeft helemaal in een waan. Hij gelooft niet in het bestaan van God als zijnde de Vader van Jezus maar wel in Vaderlijke liefde. Jezus niet meer dan een spirituele Zoon van Jozef en Maria die gaat oordelen? Hoe krijgt een mens het bedacht. Hij zal nu wel met een bijbeltekst terugkomen dat natuurlijke mensen dit niet kunnen begrijpen, hij wel.

[Tufkah]

God is de Schepper van de zielen, maar dat is alleen gedeeltelijk waar. Het ongeschapen deel van de ziel kan tot kennis van zichzelf komen.

Je stelt dat een deel van de ziel ongeschapen is.
Bedoel je hiermee dat dit deel altijd al heeft bestaan, dus zonder door God te zijn geschapen, of dat het een deel is dat ooi nog moet worden geschapen, en dat het daarom ongeschapen is?

Dan heeft de mens hier 'weet' van. Maar dat kan alleen als de mens zichzelf verloochent. (Marcus 8:34, Matteüs 16:24). Dan komt het onbewuste tot bewust-zijn-van-zich-zelf. (Bewustzijn niet te verwarren met het reguliere bewust-zijn van de wereld)

Je schrijft dat je hiermee niet het reguliere bewustzijn van de wereld bedoelt.
Wat precies bedoel je er dan wél mee?

1. Een deel van de ziel maakt niet deel uit van de 'dingen' en dat is ook in jou aanwezig. Dit deel van de ziel is door God 'geformeerd'. (Jesaja 45:7) Dit deel van de ziel is onbewust aanwezig in de mens en kan tot gewaarzijn van zichzelf komen.

2. In het algemeen begrip van bewustzijn wordt verstaan het vermogen om de buitenwereld waar te nemen. Niks bijzonders, iedereen begrijpt dat. In feite gaat ieder mens tijdens het opgroeien van kind naar volwassen mens helemaal op in die ik-wereld verhouding. De zelfverloochening betekent dan ook die ik-wereld verhouding verloochenen. Dat noemt Jezus de wereld overwinnen. Maar die zelfverloochening is niet iets wat je eens even uitprobeert, het kan je levenshouding zijn.

En dan begrijp je ook dat degene die de mens meent te zijn (de ik-wereldverhouding) na de dood nergens naar toe kan. Vrijwel alle mensen bepalen zichzelf aan deze wereld. Maar op het moment dat jij -DBI- dood gaat bestaat de wereld waarin jij ooit leefde niet meer. Hetzelfde geldt voor mij uiteraard.

Jezus zegt niet voor niks dat we weer als de kinderen moeten worden, kinderen hebben nog geen 'zelf' in de ik-wereldverhouding geschapen. Kinderen hebben een leeg/blanco zelf.

[peda]

1. Een deel van de ziel maakt niet deel uit van de 'dingen' en dat is ook in jou aanwezig. Dit deel van de ziel is door God 'geformeerd'. (Jesaja 45:7) Dit deel van de ziel is onbewust aanwezig in de mens en kan tot gewaarzijn van zichzelf komen.

Maar aangaande "' dit deel van de ziel "' met dit onderwerp zit nu juist de hele metafysica vol.
Of je nu spreekt van ziel, bezieling, godsvonk, deel van de ziel, atman, geest, of welke andere
betiteling ook, het duidt op "' er is iets meer als alleen maar stof "'.
Met die uitspraak zit je meteen in de na de komma-wereld ofwel het domein metafysica, alwaar uitspraken worden gedaan over dit
"" MEER "". Geschapen, ongeschapen, drager van non-lokaal bewustzijn, overleven na de dood, oordeel na de dood, reïncarnatie/ hemel/ hel/ opstanding, etc, etc.

[Tufkah]

1. Een deel van de ziel maakt niet deel uit van de 'dingen' en dat is ook in jou aanwezig. Dit deel van de ziel is door God 'geformeerd'. (Jesaja 45:7) Dit deel van de ziel is onbewust aanwezig in de mens en kan tot gewaarzijn van zichzelf komen.

Maar aangaande "' dit deel van de ziel "' met dit onderwerp zit nu juist de hele metafysica vol.
Of je nu spreekt van ziel, bezieling, godsvonk, deel van de ziel, atman, geest, of welke andere
betiteling ook, het duidt op "' er is iets meer als alleen maar stof "'.
Met die uitspraak zit je meteen na de komma-wereld ofwel het domein metafysica, alwaar uitspraken worden gedaan over dit
"" MEER "". Geschapen, ongeschapen, drager van non-lokaal bewustzijn, overleven na de dood, oordeel na de dood, reïncarnatie/ hemel/ hel/ opstanding, etc, etc.

Het probleem is dat de mens altijd maar 'groter' wil zijn, niemand wil 'kleiner' zijn. Was het niet Jezus die de voeten van zijn leerlingen waste? Zie je niet overal om je heen mensen pronken met hun intellectuele vermogens? Zien we niet dat de ene mens zich wil verheffen boven de andere?

Zalig zijn de armen van geest, ik ben radicaal de andere kant opgegaan. De zelf-wereld verhouding is er wel, maar ik hecht niet meer aan de wereld. Laat staan dat ik wil reïncarneren in deze of een andere wereld. Als iedere gehechtheid aan de wereld er niet meer is, dan is de mens gestorven voordat hij gestorven is. Dat is een verblijf in het 'niets' en dat 'niets' blijkt dan de ziel te zijn: dat ben ik!

Jezus predikte armoede, maar de mens wil 'hebben'. Het gaat niet om meer, maar om minder. Dan blijft alleen een verblijf in tegenwoordigheid over. In tegenwoordigheid is er ook geen "na de dood" meer, het geloof in de dood valt weg. Want de dood is er alleen in de ik-wereld verhouding. De natuurlijke mens vereenzelvigt zich geestelijk met de natuurlijke mens en gelooft daarom in de dood.

Vereenzelviging met Christus is een 'niets'. Daarom schrijft Paulus ook dat hij zelf niet meer leeft, maar dat Christus in hem leeft. Paulus heeft het over een levende Christus. En dat terwijl hij Jezus nooit i.r.l. ontmoet heeft.

[peda]

Maar aangaande "' dit deel van de ziel "' met dit onderwerp zit nu juist de hele metafysica vol.
Of je nu spreekt van ziel, bezieling, godsvonk, deel van de ziel, atman, geest, of welke andere
betiteling ook, het duidt op "' er is iets meer als alleen maar stof "'.
Met die uitspraak zit je meteen na de komma-wereld ofwel het domein metafysica, alwaar uitspraken worden gedaan over dit
"" MEER "". Geschapen, ongeschapen, drager van non-lokaal bewustzijn, overleven na de dood, oordeel na de dood, reïncarnatie/ hemel/ hel/ opstanding, etc, etc.

Dat is een verblijf in het 'niets' en dat 'niets' blijkt dan de ziel te zijn: dat ben ik!

Vereenzelviging met Christus is een 'niets'.

Jij beschrijft wel een eigen opvatting van het "" niets "" en daaraan koppel je wel jouw begrip van ziel.

Het is voor een ander moeilijk te begrijpen taal, maar het is en blijft wel een ziel-invulling.

[Tufkah]

Dat is een verblijf in het 'niets' en dat 'niets' blijkt dan de ziel te zijn: dat ben ik!

Vereenzelviging met Christus is een 'niets'.

Jij beschrijft wel een eigen opvatting van het "" niets "" en daaraan koppel je wel jouw begrip van ziel.

Het is voor een ander moeilijk te begrijpen taal, maar het is en blijft wel een ziel-invulling.

Dat is juist. Iedereen die het woord 'ziel' hoort , die brengt het onmiddellijk in, in zijn begrippenwereld. Daarmee wordt 'de ziel' zoiets als 'de maan'. Het gaat dan ook om (zelf)kennis. Zie mijn reacties bij het BDE draadje. Vanuit de natuurlijke mens bekeken scheidt de ziel zich van het lichaam en ziet 'zichzelf' liggen op de operatietafel. Vanuit de ziel bekeken gebeurd er niks bijzonders. De natuurlijke mens (Tufkah) is voor mij een "ander' geworden net zoals alle anderen om me heen. Die gaat gewoon dood net zoals iedereen. Niks bijzonders, hij is toch al een oude man.

Mensen lezen selectief het Evangelie, naar de woorden van Jezus gaat het er niet over het leven behouden, maar juist om het te verliezen. (Marcus 8:35) Jezus keert het om: degenen die het leven willen behouden zullen het verliezen en degenen die het verliezen zullen het behouden.

Doch er zijn maar weinigen gelovigen het daar mee eens, ze willen meestal als natuurlijke mens zijnde naar het hiernamaals of reïncarneren. Terwijl we allemaal zien dat de natuurlijke mens dood gaat. Paulus spreekt niet voor niks over de tweede Mens die uit den Hemel is. (1 Korinthiërs 15:47) De eerste mens die uit de aarde is gaat gewoon dood en komt nooit meer ergens terug. Ik (Tufkah) als eerste mens ga ook gewoon dood en kom ook nooit meer terug. Dan zou ik toch zot zijn om in een hiernamaals te gaan geloven?

[J-W]

........... Ik (Tufkah) als eerste mens ga ook gewoon dood en kom ook nooit meer terug. Dan zou ik toch zot zijn om in een hiernamaals te gaan geloven?

Je zou geloof in een hiernamaals best kunnen combineren met dood gaan en nooit meer terugkomen maar niemand die je dwingt in een hiernamaals te geloven. Het geloof in een hiernamaals blijft een geloof en kun je daarom niemand ontzeggen, er zijn nog voor het één noch voor het ander bewijzen. Het feit dat jij echter bijna in elke reactie in GG telkens herhaalt dat er geen hiernamaals mogelijk is duidt er op dat jij vanwege je RK-opvoeding er helemaal niet zo zeker van bent dat het leven na de dood ophoudt. Door het alsmaar te herhalen of luider te roepen wordt er niets zekerder.

[peda]

Jij beschrijft wel een eigen opvatting van het "" niets "" en daaraan koppel je wel jouw begrip van ziel.

Het is voor een ander moeilijk te begrijpen taal, maar het is en blijft wel een ziel-invulling.

Vanuit de ziel bekeken gebeurd er niks bijzonders. Ik (Tufkah) als eerste mens ga ook gewoon dood en kom ook nooit meer terug. Dan zou ik toch zot zijn om in een hiernamaals te gaan geloven?

Ik lees wel dat Tufkah het woord "" ziel "' of "" deel van de ziel "" gebruikt.
Dat is wat anders als "" ziel "" als metafysische entiteit ontkennen zoals de naturalisten doen.
De naturalist leest "' ziel "" als de door hersenwerking ( neuraal netwerk ) tot stand gekomen persoonlijkheid.
Bij Tufkah begrijp ik wel een vorm van "" Werking "" vanuit een Andere Wereld en dat is in mijn optiek nu precies de metafysica.

[Jon]

Jij beschrijft wel een eigen opvatting van het "" niets "" en daaraan koppel je wel jouw begrip van ziel.

Het is voor een ander moeilijk te begrijpen taal, maar het is en blijft wel een ziel-invulling.

Dat is juist. Iedereen die het woord 'ziel' hoort , die brengt het onmiddellijk in, in zijn begrippenwereld. Daarmee wordt 'de ziel' zoiets als 'de maan'. Het gaat dan ook om (zelf)kennis. Zie mijn reacties bij het BDE draadje. Vanuit de natuurlijke mens bekeken scheidt de ziel zich van het lichaam en ziet 'zichzelf' liggen op de operatietafel. Vanuit de ziel bekeken gebeurd er niks bijzonders. De natuurlijke mens (Tufkah) is voor mij een "ander' geworden net zoals alle anderen om me heen. Die gaat gewoon dood net zoals iedereen. Niks bijzonders, hij is toch al een oude man.

Mensen lezen selectief het Evangelie, naar de woorden van Jezus gaat het er niet over het leven behouden, maar juist om het te verliezen. (Marcus 8:35) Jezus keert het om: degenen die het leven willen behouden zullen het verliezen en degenen die het verliezen zullen het behouden.

Doch er zijn maar weinigen gelovigen het daar mee eens, ze willen meestal als natuurlijke mens zijnde naar het hiernamaals of reïncarneren. Terwijl we allemaal zien dat de natuurlijke mens dood gaat. Paulus spreekt niet voor niks over de tweede Mens die uit den Hemel is. (1 Korinthiërs 15:47) De eerste mens die uit de aarde is gaat gewoon dood en komt nooit meer ergens terug. Ik (Tufkah) als eerste mens ga ook gewoon dood en kom ook nooit meer terug. Dan zou ik toch zot zijn om in een hiernamaals te gaan geloven?

Vanuit de ziel bekeken gebeurt er niets bijzonders. Want die leeft gewoon voort. Is niet gestorven. Zowel voor de ziel als voor de natuurlijke mens (die het in woorden probeert te vatten) is dit te duiden als het “hierna-maals”. Hiervóór bewoonde de ziel het sterfelijk lichaam en hierna is hij bevrijd van het sterfelijk lichaam.

Ik meen te begrijpen uit je berichten dat je door het hiernamaals te ontkennen de aandacht wilt richten op het Koninkrijk binnenin u. Maar het is natuurlijk niet zo dat alle christenen die het over het hiernamaals hebben, denken dat de natuurlijke mens daar zou voortleven. Het is eerder zo dat zij reeds weten in Christus van binnenuit een nieuwe schepping te zijn. Mits ze wederomgeboren zijn natuurlijk. Dat is niet altijd en overal het geval, maar het is ook weer niet zo dat alle christenen hun natuurlijke mens in het hiernamaals projecteren. Daarmee doe je gelovigen wat tekort.

[Tufkah]

Vanuit de ziel bekeken gebeurd er niks bijzonders. Ik (Tufkah) als eerste mens ga ook gewoon dood en kom ook nooit meer terug. Dan zou ik toch zot zijn om in een hiernamaals te gaan geloven?

Ik lees wel dat Tufkah het woord "" ziel "' of "" deel van de ziel "" gebruikt.
Dat is wat anders als "" ziel "" als metafysische entiteit ontkennen zoals de naturalisten doen.
De naturalist leest "' ziel "" als de door hersenwerking ( neuraal netwerk ) tot stand gekomen persoonlijkheid.
Bij Tufkah begrijp ik wel een vorm van "" Werking "" vanuit een Andere Wereld en dat is in mijn optiek nu precies de metafysica.

Dat de naturalisten de ziel ontkennen vind ik een goede zaak. De naturalist erkent alleen de mens zoals deze uit de natuur voortkomt en is de natuurlijke mens ten voeten uit.

[Tufkah]

Dat is juist. Iedereen die het woord 'ziel' hoort , die brengt het onmiddellijk in, in zijn begrippenwereld. Daarmee wordt 'de ziel' zoiets als 'de maan'. Het gaat dan ook om (zelf)kennis. Zie mijn reacties bij het BDE draadje. Vanuit de natuurlijke mens bekeken scheidt de ziel zich van het lichaam en ziet 'zichzelf' liggen op de operatietafel. Vanuit de ziel bekeken gebeurd er niks bijzonders. De natuurlijke mens (Tufkah) is voor mij een "ander' geworden net zoals alle anderen om me heen. Die gaat gewoon dood net zoals iedereen. Niks bijzonders, hij is toch al een oude man.

Mensen lezen selectief het Evangelie, naar de woorden van Jezus gaat het er niet over het leven behouden, maar juist om het te verliezen. (Marcus 8:35) Jezus keert het om: degenen die het leven willen behouden zullen het verliezen en degenen die het verliezen zullen het behouden.

Doch er zijn maar weinigen gelovigen het daar mee eens, ze willen meestal als natuurlijke mens zijnde naar het hiernamaals of reïncarneren. Terwijl we allemaal zien dat de natuurlijke mens dood gaat. Paulus spreekt niet voor niks over de tweede Mens die uit den Hemel is. (1 Korinthiërs 15:47) De eerste mens die uit de aarde is gaat gewoon dood en komt nooit meer ergens terug. Ik (Tufkah) als eerste mens ga ook gewoon dood en kom ook nooit meer terug. Dan zou ik toch zot zijn om in een hiernamaals te gaan geloven?

Vanuit de ziel bekeken gebeurt er niets bijzonders. Want die leeft gewoon voort. Is niet gestorven. Zowel voor de ziel als voor de natuurlijke mens (die het in woorden probeert te vatten) is dit te duiden als het “hierna-maals”. Hiervóór bewoonde de ziel het sterfelijk lichaam en hierna is hij bevrijd van het sterfelijk lichaam.

Voor de ziel is er geen "hierna", alleen voor de natuurlijke mens is er "hierna". Bevrijding van de ziel is de 'lossing' van de ziel. (Mattheüs 16:26
Of wat zal een mens geven, tot lossing van zijn ziel?) Lossing van de ziel is tevens de bevrijding van het lichaam. De Geest is het Die levend maakt, het vlees heeft geen enkel nut, naar de woorden van Jezus in Johannes 6.

De kennis die opgedaan wordt door de mens is dat het begrip 'hebben' onmogelijk is in de Eeuwigheid. Het begrip 'hebben' is alleen van toepassing op de natuurlijke mens zoals die in de Tijd existeert. Het is de natuurlijke mens met zijn hebzuchtige karakter wat zichzelf buitensluit van de Eeuwigheid. Het 'hebben' kan nooit vervuld worden en houdt de mens in de lineaire tijd. Het is niet zo dat er een God bestaat die de mens buitensluit, het is de mens zelf die dat doet door zijn verlangen naar de onvervulde toekomst waar 'dingen' te verkrijgen zijn. (De erfzonde)

Ik meen te begrijpen uit je berichten dat je door het hiernamaals te ontkennen de aandacht wilt richten op het Koninkrijk binnenin u. Maar het is natuurlijk niet zo dat alle christenen die het over het hiernamaals hebben, denken dat de natuurlijke mens daar zou voortleven. Het is eerder zo dat zij reeds weten in Christus van binnenuit een nieuwe schepping te zijn. Mits ze wederomgeboren zijn natuurlijk. Dat is niet altijd en overal het geval, maar het is ook weer niet zo dat alle christenen hun natuurlijke mens in het hiernamaals projecteren. Daarmee doe je gelovigen wat tekort.

Niet alle gelovigen staan er hetzelfde in, dat is mij bekend. Maar vanuit mijn christelijke achtergrond weet ik dat er veel gelovigen zijn die hun blik op de toekomst (na de dood) gericht houden. Maar het Koninkrijk is al reeds in opbouw. Dit Koninkrijk ligt niet over de grens van de dood, maar is nu reeds gaande. Er hoeft niet gewacht te worden:

En toen Hem door de Farizeeën gevraagd werd, wanneer het Koninkrijk van God zou komen, antwoordde Hij hun en zei: Het Koninkrijk van God komt niet op waarneembare wijze. En men zal niet zeggen: Zie hier of zie daar, want, zie, het Koninkrijk van God is binnen in u.. (Lukas 17: 20-21)

Het Koninkrijk is geen waarneembaar Koninkrijk, en daarom kan het is een mens zijn 'zien' komen. Het Koninkrijk Gods is namelijk een Koninkrijk van liefde. Jezus zegt dat ook: Tenzij dat iemand wederom geboren worde, hij kan het Koninkrijk Gods niet zien. De mens kan de gave krijgen om het Koninkrijk te zien, maar "het boze" kan het Koninkrijk niet in.

[Dat_beloof_ik]

Je stelt dat een deel van de ziel ongeschapen is.
Bedoel je hiermee dat dit deel altijd al heeft bestaan, dus zonder door God te zijn geschapen, of dat het een deel is dat ooi nog moet worden geschapen, en dat het daarom ongeschapen is?


Je schrijft dat je hiermee niet het reguliere bewustzijn van de wereld bedoelt.
Wat precies bedoel je er dan wél mee?

1. Een deel van de ziel maakt niet deel uit van de 'dingen' en dat is ook in jou aanwezig. Dit deel van de ziel is door God 'geformeerd'. (Jesaja 45:7) Dit deel van de ziel is onbewust aanwezig in de mens en kan tot gewaarzijn van zichzelf komen.

Ik zie letters en woorden, maar de zinnen die ze vormen raken kant noch wal.

[J-W]

...............Dit deel van de ziel is onbewust aanwezig in de mens en kan tot gewaarzijn van zichzelf komen.

Ik zie letters en woorden, maar de zinnen die ze vormen raken kant noch wal.

Het wordt weer een mooie dag met veel zon, genoeg te doen buiten en wie weet komt het onbewust aanwezige deel van mijn ziel daar vandaag tot gewaarzijn van zichzelf. Ik ben heel benieuwd hoe ik daar vervolgens als J-W op zal reageren, of ik dan net als Tufkah ook ga raaskallen. Vanavond meld ik me weer met of zonder een leeg zelf. Bij wartaal weten jullie hoe het mij en mijn ziel is vergaan, ik ben dan niet meer van deze wereld, niet meer in de lineaire tijd. Mocht ik wat langer wegblijven dan vermaak ik mij met of zonder ziel net als Tufkah in een bruidsvertrek, klare taal (18+):

Hoe schoon zijn uw gangen in de schoenen, gij prinsendochter! de omdraaiingen uwer heupen zijn als kostelijke ketens, zijnde het werk van de handen eens kunstenaars.
Uw navel is als een ronde beker, dien geen drank ontbreekt; uw buik is als een hoop tarwe, rondom bezet met leliën.
Uw twee borsten zijn als twee welpen, tweelingen van een ree.
Uw hals is als een elpenbenen toren, uw ogen zijn als de vijvers te Hesbon, bij de poort van Bath-rabbim; uw neus is als de toren van Libanon, die tegen Damaskus ziet.
Uw hoofd op u is als Karmel, en de haarband uws hoofds als purper; de koning is als gebonden op de galerijen.
Hoe schoon zijt gij, en hoe liefelijk zijt gij, o liefde, in wellusten!
Deze uw lengte is te vergelijken bij een palmboom, en uw borsten bij druiftrossen.
Ik zeide: Ik zal op den palmboom klimmen, ik zal zijn takken grijpen; zo zullen dan uw borsten zijn als druiftrossen aan den wijnstok, en de reuk van uw neus als appelen.
En uw gehemelte als goede wijn, die recht tot mijn Beminde gaat, doende de lippen der slapenden spreken.
Ik ben mijns Liefsten, en Zijn genegenheid is tot mij.
Kom, mijn Liefste! laat ons uitgaan in het veld, laat ons vernachten op de dorpen.
Laat ons vroeg ons opmaken naar de wijnbergen, laat ons zien, of de wijnstok bloeit, de jonge druifjes zich opendoen, de granaatappelbomen uitbotten; daar zal ik U mijn uitnemende liefde geven.
De dudaim geven reuk, en aan onze deuren zijn allerlei edele vruchten, nieuwe en oude; o mijn Liefste! die heb ik voor U weggelegd.
(Hooglied 7)

[Jon]

Het wordt weer een mooie dag met veel zon, genoeg te doen buiten en wie weet komt het onbewust aanwezige deel van mijn ziel daar vandaag tot gewaarzijn van zichzelf. Ik ben heel benieuwd hoe ik daar vervolgens als J-W op zal reageren, of ik dan net als Tufkah ook ga raaskallen.

Daar heb je geen mooie dag met veel zon, maar een woestijnervaring voor nodig.

De woestijn is geestelijk gezien de plaats waar je eigen hulpbronnen volledig zijn uitgeput, en waarin je de ogen wel MOET opslaan naar de hemel.

https://www.herschepping.nl/06gv/bepr_2 ... varing.php

[Tufkah]

Don't feed the troll. Ongelovigen weten niks van een woestijnervaring af.

[peda]

De woestijn speelde altijd reeds een specifieke rol in de christelijke geloofsbeleving.
Mozes met het "' volk "' 40 jaren in de woestijn, Johannes de Doper in de woestijn, Jezus in de woestijn en later in 2e/3e eeuw de bekende vroege woestijnvaders eveneens voor hun spirituele overdenkingen in de woestijn.
Figuurlijk staat "' woestijn "' voor ( spirituele ) beproeving, loutering.

[Messenger]

De woestijn speelde altijd reeds een specifieke rol in de christelijke geloofsbeleving.
Mozes met het "' volk "' 40 jaren in de woestijn, Johannes de Doper in de woestijn, Jezus in de woestijn en later in 2e/3e eeuw de bekende vroege woestijnvaders eveneens voor hun spirituele overdenkingen in de woestijn.
Figuurlijk staat "' woestijn "' voor ( spirituele ) beproeving, loutering.

Zo heeft men het ook wel denigrerend over "zandbakgeloof", "woestijngod" etc.

[Tiberius Claudius]

De woestijn speelde altijd reeds een specifieke rol in de christelijke geloofsbeleving.
Mozes met het "' volk "' 40 jaren in de woestijn, Johannes de Doper in de woestijn, Jezus in de woestijn en later in 2e/3e eeuw de bekende vroege woestijnvaders eveneens voor hun spirituele overdenkingen in de woestijn.
Figuurlijk staat "' woestijn "' voor ( spirituele ) beproeving, loutering.

Zo heeft men het ook wel denigrerend over "zandbakgeloof", "woestijngod" etc.

Je vergeet dat Jahwe waarschijnlijk van oorsprong een woestijn god was .

Ook de Egyptenaren hadden zo'n Gid Seth genaamd.
(Het Seth leger was het lievelingsleger van Ramses II )

[Yours]

De woestijn speelde altijd reeds een specifieke rol in de christelijke geloofsbeleving.
Mozes met het "' volk "' 40 jaren in de woestijn, Johannes de Doper in de woestijn, Jezus in de woestijn en later in 2e/3e eeuw de bekende vroege woestijnvaders eveneens voor hun spirituele overdenkingen in de woestijn.
Figuurlijk staat "' woestijn "' voor ( spirituele ) beproeving, loutering.

Die spirituele beproeving dan wel loutering is een onontkoombaar onderdeel van ‘de smalle weg’.

[Tufkah]

De woestijn speelde altijd reeds een specifieke rol in de christelijke geloofsbeleving.
Mozes met het "' volk "' 40 jaren in de woestijn, Johannes de Doper in de woestijn, Jezus in de woestijn en later in 2e/3e eeuw de bekende vroege woestijnvaders eveneens voor hun spirituele overdenkingen in de woestijn.
Figuurlijk staat "' woestijn "' voor ( spirituele ) beproeving, loutering.

De mens kan de spirituele woestijn betreden en daar God ontmoeten. In die woestijn bestaan verleden en toekomst niet. Inderdaad, Jezus had ook zijn beproeving in de woestijn. Uitgerekend in de woestijn bloeit de roos.

Jesaja 35:1 De woestijn en de dorre plaatsen zullen hierover vrolijk zijn, en de wildernis zal zich verheugen, en zal bloeien als een roos.

Kinderen wordt het zo geleerd:

De woestijn is een plek waar niets groeit, waar het heel heet maar ook heel koud kan worden. Een plek met bijna geen weg, laat staan een wegwijzer. Een plek waar het stil is.

Maar op dit soort kale plekken kunnen mensen in de juiste omstandigheden wel tot God komen, net omdat het er zo eenzaam is. Natuurlijk zijn er ook nog andere stille plekken.

Wat kunnen de kinderen vinden in de stilte? Dat kunnen ze tonen met een zand/woestijnschilderij.

Bron: https://www.kuleuven.be/thomas/page/waar-het-stil-is/

Iedereen die serieus met het geloof bezig is weet van stilte, contemplatie e.d. God is geen gedachte in je hoofd.

[peda]

De woestijn speelde altijd reeds een specifieke rol in de christelijke geloofsbeleving.
Mozes met het "' volk "' 40 jaren in de woestijn, Johannes de Doper in de woestijn, Jezus in de woestijn en later in 2e/3e eeuw de bekende vroege woestijnvaders eveneens voor hun spirituele overdenkingen in de woestijn.
Figuurlijk staat "' woestijn "' voor ( spirituele ) beproeving, loutering.

Die spirituele beproeving dan wel loutering is een onontkoombaar onderdeel van ‘de smalle weg’.

Daar zeg ik volop ja tegen. Ik geef alleen geen specificatie van de "' smalle weg "', maar spreek liever van "" smalle wegen "'.