Een filosofie over de dood

[hopper]

Volgens Socrates is filosoferen jezelf voorbereiden op de dood. Lees hoe Socrates en anderen over de dood dachten.
https://www.filosofie.nl/nl/artikel/481 ... -dood.html

Epicurus zag het zo: "Als wij er zijn, is de dood niet, en als de dood er is, zijn wij er niet".

Waar geen speld tussen te krijgen is natuurlijk en wat filosoferen over de dood overbodig maakt.
Dat lijkt me een prima atheïstische opvatting.


Maar voor het taoistische "We staan positief tegen alle transformerende levensstadia, dus waarom dan niet niet tegen de dood?" valt natuurlijk ook heel wat te zeggen! Wat er aan de andere kant van de dood is weet je niet. Misschien is het wel de geboorte van iets nieuws?


Hegel heeft het over een vervolmakingsproces: "Hoe kom je als sterfelijk wezen met beperkt zicht tot de allesomvattende kennis van de Wereldgeest?"
En is die Wereldgeest er wel? En hoe weet je dat dan?


En volgens Heidegger wordt de mens gedreven door angst voor de dood. En kunnen alleen diegenen die hun sterfelijkheid aanvaarden op authentieke wijze leven. Dat zou je "leven met de dood" kunnen noemen. Dat spreekt mij ook wel aan. Leven in angst voor iets wat er überhaupt niet is zolang je leeft is jammer van je leven.

[HJW]

Volgens Socrates is filosoferen jezelf voorbereiden op de dood. Lees hoe Socrates en anderen over de dood dachten.
https://www.filosofie.nl/nl/artikel/481 ... -dood.html

Epicurus zag het zo: "Als wij er zijn, is de dood niet, en als de dood er is, zijn wij er niet".

Waar geen speld tussen te krijgen is natuurlijk en wat filosoferen over de dood overbodig maakt.
Dat lijkt me een prima atheïstische opvatting.


Maar voor het taoistische "We staan positief tegen alle transformerende levensstadia, dus waarom dan niet niet tegen de dood?" valt natuurlijk ook heel wat te zeggen! Wat er aan de andere kant van de dood is weet je niet. Misschien is het wel de geboorte van iets nieuws?


Hegel heeft het over een vervolmakingsproces: "Hoe kom je als sterfelijk wezen met beperkt zicht tot de allesomvattende kennis van de Wereldgeest?"
En is die Wereldgeest er wel? En hoe weet je dat dan?


En volgens Heidegger wordt de mens gedreven door angst voor de dood. En kunnen alleen diegenen die hun sterfelijkheid aanvaarden op authentieke wijze leven. Dat zou je "leven met de dood" kunnen noemen. Dat spreekt mij ook wel aan. Leven in angst voor iets wat er überhaupt niet is zolang je leeft is jammer van je leven.

Wat is je punt ?
Waar wil je het over hebben ?

[hopper]

http://hermanherbers.nl/leren-sterven/

Plato (427-347) maakte een onderscheid tussen de ideeënwereld en de zintuiglijke wereld. Alle dingen zijn een afschaduwing van de ideeën of begrippen. Onze ziel bevond zich voor de geboorte in de ideeënwereld en beschikte daar over volmaakte kennis. Vanaf de geboorte zijn de ideeën sluimerend in onze ziel aanwezig. Door met onszelf een dialoog te voeren, is het mogelijk de toestand van de ziel vóór onze geboorte te bereiken, een toestand die ze ook na onze dood zal hebben. Voor Plato is het doel van de filosofie daarom te ‘leren sterven’. Filosofie richt ons op de ware werkelijkheid en oefent ons in het loslaten van de lichamelijkheid om te voorkomen dat de onsterfelijkheid van de ziel in gevaar komt. Ware filosofen oefenen zich in het sterven. De dood is voor hen geen verschrikking. Als wij sterven worden lichaam en ziel van elkaar gescheiden. Hierop kunnen wij ons voorbereiden door ons tijdens ons leven geestelijk van ons lichaam los te maken.

De filosofie van Plato mag eigenlijk ook niet ontbreken. Volgens Plato beschikt de ziel over volmaakte kennis. Maar deze bevind zich dan weer in de dood, welke zich uitstrekt van vóór onze geboorte tot na onze dood. Zo bezien is het aardse leven slechts 'spielerei' om je wat te vermaken en die volmaakte kennis al dan niet toe te passen.

[hopper]

Wat is je punt ?
Waar wil je het over hebben ?

Over de dood en onze kijk op de dood. Het staat namelijk vast dat we dood gaan en dat deze iedere dag een dag dichterbij komt.
En dat niets of niemand je kan helpen met de dood, je geliefden kunnen het niet tegen houden, geld kan je er niet van redden en zelfs je eigen lichaam is notoir onbetrouwbaar. Die geeft het aantoonbaar op, iets wat je met het ouder worden al begint te merken.

[Messenger]

De filosofie van Plato mag eigenlijk ook niet ontbreken. Volgens Plato beschikt de ziel over volmaakte kennis. Maar deze bevind zich dan weer in de dood, welke zich uitstrekt van vóór onze geboorte tot na onze dood. Zo bezien is het aardse leven slechts 'spielerei' om je wat te vermaken en die volmaakte kennis al dan niet toe te passen.

De ziel bestaat overal en in alle tijd. Zowel in wat we de dood noemen als in wat we het leven noemen. De ziel omvat alles-dat-is.

Wat is je punt ?
Waar wil je het over hebben ?

Over de dood en onze kijk op de dood. Het staat namelijk vast dat we dood gaan en dat deze iedere dag een dag dichterbij komt.
En dat niets of niemand je kan helpen met de dood, je geliefden kunnen het niet tegen houden, geld kan je er niet van redden en zelfs je eigen lichaam is notoir onbetrouwbaar. Die geeft het aantoonbaar op, iets wat je met het ouder worden al begint te merken.

Het staat vast dat we sterven. Wat kan worden waargenomen is dat het lichaam niet meer functioneert en de persoonlijkheid lijkt daarmee verdwenen te zijn. Het lichaam zelf is niet meer dan een stoffelijk overschot.

De dood bestaat niet. Het sterven is het veranderen van vorm. De ziel (met volmaakte kennis of alwetendheid) creëert een nieuwe blanco (zonder alwetendheid) geest en een nieuw stoffelijk lichaam. Gekozen wordt voor het eerder geleefde leven of welke andere eerder geleefde levens dan ook in een andere dimensie (of delen van die eerder geleefde levens), of een compleet nieuw leven.

[hopper]

Het staat vast dat we sterven. Wat kan worden waargenomen is dat het lichaam niet meer functioneert en de persoonlijkheid lijkt daarmee verdwenen te zijn. Het lichaam zelf is niet meer dan een stoffelijk overschot.

De dood bestaat niet. Het sterven is het veranderen van vorm. De ziel (met volmaakte kennis of alwetendheid) creëert een nieuwe blanco (zonder alwetendheid) geest en een nieuw stoffelijk lichaam. Gekozen wordt voor het eerder geleefde leven of welke andere eerder geleefde levens dan ook in een andere dimensie (of delen van die eerder geleefde levens), of een compleet nieuw leven.

Messenger,

Dit klinkt als een mededeling. Hoe kan een mens tot dergelijke conclusies komen? De Platoonse opvatting dat de ziel is uitgerust met volmaakte kennis spreekt mij wel aan. Maar hoe verhoudt zich dat tot de relatieve kennis waar ik als mens/persoon over beschik? Met 'relatief' bedoel ik dat mijn kennis als mens zijnde is opgebouwd uit de door mij waargenomen wereld om mij heen.

[peda]

Hopper,

Het blijft het probleem hoe het Volmaakte ( Godsvonk) nog onvervulde behoeftes kan hebben. Een logisch, aansprekend antwoord is er niet, net zo min als bij het theodicee vraagstuk. De Ondoorgrondelijkheid van God, is veelal het antwoord, maar het spreekt niet een ieder aan.

[hopper]

Hopper,

Het blijft het probleem hoe het Volmaakte ( Godsvonk) nog onvervulde behoeftes kan hebben. Een logisch, aansprekend antwoord is er niet, net zo min als bij het theodicee vraagstuk. De Ondoorgrondelijkheid van God, is veelal het antwoord, maar het spreekt niet een ieder aan.

Peda,

Voor mij is er wel een logisch, aansprekend antwoord. Iets wat Volmaakt is kan zichzelf niet kennen omdat het in zichzelf al Volmaakt is.
Hoewel aan zichzelf genoeg hebbend, blijft de onvervulde behoefte om de ander te kunnen kennen.
Daarmee blijft het Volmaakte tegelijkertijd in zichzelf Volmaakt, maar betreed toch de wereld van leven en dood, van goed en kwaad, van dag en nacht, van weten en niet-weten, van jou en mij.

Of in mensentaal: jij vervult mijn behoeftes en verlangens en ik de jouwe. Zo zijn we in elkander volmaakt.
Hierbij uit ik de wens dat ik niet te veel in 'geheimtaal' schrijf. Want ik wens jóu te bereiken en niet mijzelf.

[peda]

Hopper,

Het blijft het probleem hoe het Volmaakte ( Godsvonk) nog onvervulde behoeftes kan hebben. Een logisch, aansprekend antwoord is er niet, net zo min als bij het theodicee vraagstuk. De Ondoorgrondelijkheid van God, is veelal het antwoord, maar het spreekt niet een ieder aan.

Peda,

Voor mij is er wel een logisch, aansprekend antwoord. Iets wat Volmaakt is kan zichzelf niet kennen omdat het in zichzelf al Volmaakt is.
Hoewel aan zichzelf genoeg hebbend, blijft de onvervulde behoefte om de ander te kunnen kennen.
Daarmee blijft het Volmaakte tegelijkertijd in zichzelf Volmaakt, maar betreed toch de wereld van leven en dood, van goed en kwaad, van dag en nacht, van weten en niet-weten, van jou en mij.

Of in mensentaal: jij vervult mijn behoeftes en verlangens en ik de jouwe. Zo zijn we in elkander volmaakt.
Hierbij uit ik de wens dat ik niet te veel in 'geheimtaal' schrijf. Want ik wens jóu te bereiken en niet mijzelf.

Inderdaad een zeer bekende gedachte, waarmede ook de schepping verklaard kan worden. Ik meen dat ook in de kabbala de idee is ondergebracht. De Volmaakte die ooit de behoefte voelde om door niet-God gekend te worden. Maar..........

[Messenger]

Het staat vast dat we sterven. Wat kan worden waargenomen is dat het lichaam niet meer functioneert en de persoonlijkheid lijkt daarmee verdwenen te zijn. Het lichaam zelf is niet meer dan een stoffelijk overschot.

De dood bestaat niet. Het sterven is het veranderen van vorm. De ziel (met volmaakte kennis of alwetendheid) creëert een nieuwe blanco (zonder alwetendheid) geest en een nieuw stoffelijk lichaam. Gekozen wordt voor het eerder geleefde leven of welke andere eerder geleefde levens dan ook in een andere dimensie (of delen van die eerder geleefde levens), of een compleet nieuw leven.

Messenger,

Dit klinkt als een mededeling. Hoe kan een mens tot dergelijke conclusies komen? De Platoonse opvatting dat de ziel is uitgerust met volmaakte kennis spreekt mij wel aan. Maar hoe verhoudt zich dat tot de relatieve kennis waar ik als mens/persoon over beschik? Met 'relatief' bedoel ik dat mijn kennis als mens zijnde is opgebouwd uit de door mij waargenomen wereld om mij heen.

In je menselijke fysieke vorm ervaar je het leven op empirische wijze. Gedurende het leven, maar zeker daarna, herinner je hetgeen de ziel reeds weet. Jouw geest beschikt over de relatieve kennis, jouw ziel over de volkomen kennis (de alwetendheid, alziendheid).

[hopper]

In je menselijke fysieke vorm ervaar je het leven op empirische wijze. Gedurende het leven, maar zeker daarna, herinner je hetgeen de ziel reeds weet. Jouw geest beschikt over de relatieve kennis, jouw ziel over de volkomen kennis (de alwetendheid, alziendheid).

Dan ligt de oplossing toch in de dood, deze filosofie volgend. Mijn eigen geest is bezig met de waargenomen wereld en ontleent daar slechts relatieve kennis aan. Als ik de Platoonse opvatting over de ziel volg, dan is het lichaam de gevangenis van de ziel. Waarbij de ziel twee kanten op trekt en dus niet als een vaststaand iets bestaat. De ziel vormt dan de brug tussen onze aardse toestand en de ideeënwereld.

Iedere gehechtheid aan lichamelijkheid en de daar uit voortkomende persoon lijkt me dan niet wenselijk. Gehechtheid en begeerte houdt de mens en daarmee de ziel in een 'aardse' toestand waar het zintuigelijk waarnemen primair een rol speelt.

[hopper]

Inderdaad een zeer bekende gedachte, waarmede ook de schepping verklaard kan worden. Ik meen dat ook in de kabbala de idee is ondergebracht. De Volmaakte die ooit de behoefte voelde om door niet-God gekend te worden. Maar..........

Maar......we houden zo graag vaste grond onder de voeten? Vaste grond in de vorm van gehechtheid aan dat wat we leven noemen?

[Messenger]

Dan ligt de oplossing toch in de dood, deze filosofie volgend. Mijn eigen geest is bezig met de waargenomen wereld en ontleent daar slechts relatieve kennis aan. Als ik de Platoonse opvatting over de ziel volg, dan is het lichaam de gevangenis van de ziel. Waarbij de ziel twee kanten op trekt en dus niet als een vaststaand iets bestaat. De ziel vormt dan de brug tussen onze aardse toestand en de ideeënwereld.

Onze aardse toestand is een fysiek geworden gedachte/idee/droom.

[Mart]

Het blijft het probleem hoe het Volmaakte (Godsvonk) nog onvervulde behoeftes kan hebben. Een logisch, aansprekend antwoord is er niet, net zo min als bij het theodicee vraagstuk.

Een probleem dat slechts theïsten hebben.

[hopper]

Dan ligt de oplossing toch in de dood, deze filosofie volgend. Mijn eigen geest is bezig met de waargenomen wereld en ontleent daar slechts relatieve kennis aan. Als ik de Platoonse opvatting over de ziel volg, dan is het lichaam de gevangenis van de ziel. Waarbij de ziel twee kanten op trekt en dus niet als een vaststaand iets bestaat. De ziel vormt dan de brug tussen onze aardse toestand en de ideeënwereld.

Onze aardse toestand is een fysiek geworden gedachte/idee/droom.

En heeft daarom heeft het lichaam geen vaste grond. Maar trekt de ziel naar beneden, dan zal middels eigen belang de gedachte/idee/droom 'werkelijker' aan voelen. Gaat de ziel de andere kant op, dan kan men innerlijke conclusies trekken welke belangwekkend kunnen zijn in de filosofie over wat werkelijk is en wat niet. Belangwekkend voor degene die de conclusie trekt.

[Christiaan]

Voor wie tijd heeft …
https://www.youtube.com/watch?v=p2J7wSuFRl8

Een 26 delige serie hoorcolleges van Shelly Kagan aan de Yale universiteit over de dood.

[peda]

Voor wie tijd heeft …
https://www.youtube.com/watch?v=p2J7wSuFRl8

Een 26 delige serie hoorcolleges van Shelly Kagan aan de Yale universiteit over de dood.

Christiaan, met alle respect, een 26 delige serie doorlopen, is mij teveel.
Ik heb liever iemand die in een enkele alinea weet te verwoorden wat de dood inhoudt.
Is er leven na de dood ja/neen en indien ja welke religieuze gedachte zit er het dichtst bij.

[Christiaan]

Voor wie tijd heeft …
https://www.youtube.com/watch?v=p2J7wSuFRl8

Een 26 delige serie hoorcolleges van Shelly Kagan aan de Yale universiteit over de dood.

Christiaan, met alle respect, een 26 delige serie doorlopen, is mij teveel.
Ik heb liever iemand die in een enkele alinea weet te verwoorden wat de dood inhoudt.
Is er leven na de dood ja/neen en indien ja welke religieuze gedachte zit er het dichtst bij.

Ik zei ook, voor de mensen die tijd hebben. Toch is het een interessante serie. Er wordt door Kagan zeer gedegen onderbouwd waarom het onwaarschijnlijk is dat er een ziel bestaat en dat er leven na de dood is.

dood = niet leven
na dood = geen leven
voor dood = geen leven

[peda]

Voor wie tijd heeft …
https://www.youtube.com/watch?v=p2J7wSuFRl8

Een 26 delige serie hoorcolleges van Shelly Kagan aan de Yale universiteit over de dood.

Christiaan, met alle respect, een 26 delige serie doorlopen, is mij teveel.
Ik heb liever iemand die in een enkele alinea weet te verwoorden wat de dood inhoudt.
Is er leven na de dood ja/neen en indien ja welke religieuze gedachte zit er het dichtst bij.

Ik zei ook, voor de mensen die tijd hebben. Toch is het een interessante serie. Er wordt door Kagan zeer gedegen onderbouwd waarom het onwaarschijnlijk is dat er een ziel bestaat en dat er leven na de dood is.

dood = niet leven
na dood = geen leven
voor dood = geen leven

Helaas Christiaan, blijft het behoren tot het gebied waar het meten = weten niet mogelijk is. Hoe degelijk je ook logisch een these onderbouwt, je loopt aan tegen het niet toetsbaar zijn van de onderbouwing. De persoonlijke overtuiging geeft dus de uitslag bij het trekken van conclusies. Bewustzijn is een emergentie van de hersenen ( Swaab ), versus van Lommel, bewustzijn is een eigen immateriele Identiteit, gelegen buiten de hersenen, die kan reageren met cq op ( daartoe geschikte ) "" stof "'. Swaab en van Lommel staan in dit voorbeeld symbool voor een grote stoet van anderen.

[Christiaan]

Voor wie tijd heeft …
https://www.youtube.com/watch?v=p2J7wSuFRl8

Een 26 delige serie hoorcolleges van Shelly Kagan aan de Yale universiteit over de dood.

Christiaan, met alle respect, een 26 delige serie doorlopen, is mij teveel.
Ik heb liever iemand die in een enkele alinea weet te verwoorden wat de dood inhoudt.
Is er leven na de dood ja/neen en indien ja welke religieuze gedachte zit er het dichtst bij.

Ik zei ook, voor de mensen die tijd hebben. Toch is het een interessante serie. Er wordt door Kagan zeer gedegen onderbouwd waarom het onwaarschijnlijk is dat er een ziel bestaat en dat er leven na de dood is.

dood = niet leven
na dood = geen leven
voor dood = geen leven

Helaas Christiaan, blijft het behoren tot het gebied waar het meten = weten niet mogelijk is. Hoe degelijk je ook logisch een these onderbouwt, je loopt aan tegen het niet toetsbaar zijn van de onderbouwing. De persoonlijke overtuiging geeft dus de uitslag bij het trekken van conclusies. Bewustzijn is een emergentie van de hersenen ( Swaab ), versus van Lommel, bewustzijn is een eigen immateriele Identiteit, gelegen buiten de hersenen, die kan reageren met cq op ( daartoe geschikte ) "" stof "'. Swaab en van Lommel staan in dit voorbeeld symbool voor een grote stoet van anderen.

Natuurlijk, we weten het niet en het is niet te weten. Het is wellicht leuk om er over te filosoferen.
Of niet, maar waarom dan vragen erover stellen?

[peda]

Natuurlijk, we weten het niet en het is niet te weten. Het is wellicht leuk om er over te filosoferen.
Of niet, maar waarom dan vragen erover stellen?

Hallo Christiaan,

Filosoferen zie ik nu juist als het elkaar op logische basis bevragen. Voldoet jouw argumentatie aan de filosofische regels. Socrates stelde vragen over de juistheid van de Griekse godenwereld en Plato eveneens en beiden kwamen met gefundeerde oplossingen. In de bijbel wordt eveneens geprobeerd om antwoord te geven op basale vragen. In andere Heilige Geschriften eveneens. In de Tao wereld gaat het ook om antwoorden op het Hoe en Waarom. Boeddha bleef daar niet bij achter. Iedere religieuze "' stroming "" doet daaraan mee en ook de naturalist probeert met eigen "" basics "" de "" waarheid "" nader te komen. Alleen volledig ongeinteresseerden boeit de ( eventuele ) Zijns-wereld (in mijn beleving) totaal niet, maar dezulken vind je ook niet op fora zoals deze.

[hopper]

dood = niet leven
na dood = geen leven
voor dood = geen leven

dood = niet zijn
na dood = niet zijn
voor dood = niet zijn

[Christiaan]

dood = niet leven
na dood = geen leven
voor dood = geen leven

dood = niet zijn
na dood = niet zijn
voor dood = niet zijn

Kan ik mee leven.

[hopper]

dood = niet leven
na dood = geen leven
voor dood = geen leven

dood = niet zijn
na dood = niet zijn
voor dood = niet zijn

Kan ik mee leven.

Mooi. Daar gaat de dood namelijk over: niet meer zijn. Dat raakt aan de bestaansgrond.

[Storm]

Ik zei ook, voor de mensen die tijd hebben. Toch is het een interessante serie. Er wordt door Kagan zeer gedegen onderbouwd waarom het onwaarschijnlijk is dat er een ziel bestaat en dat er leven na de dood is.

dood = niet leven
na dood = geen leven
voor dood = geen leven

Voor dood = geen leven. Is het zo erg?