Het/De Ene als filosofisch concept.

[hopper]

Wat kunnen we eigenlijk zeggen van 'iets' (Het? De?) wat in zichzelf één is, waar er maar één van is.
En waar niks buiten is want anders dan zouden er twéé zijn?

Nou, daar kun je ook niks van zeggen. Als er twéé zijn dan kun je gemakkelijker er wat van zeggen.
Bijvoorbeeld de dikke man en de dunne man kun je vergelijken met elkaar.
Zij hebben een vorm waardoor je de een van de ander kunt onderscheiden.

Meister Eckhart zag dat ook al, Over God wil ik zwijgen: https://www.bol.com/nl/f/over-god-wil-i ... /38123039/
(Maar in dat zwijgen is er weer wel een boek over...)

In feite kun je over de Ene alleen in ontkennende zin spreken. Immers, beeldt je eens in dat je helemaal all'een bent met zelfs je lichaam niet in beeld? Dat kan de menselijke geest niet omvatten. Je kunt de Ene niet denken en dat komt omdat zodra je iets denkt er de denker én de gedachte zijn. Dat is twee! Om de Ene te begrijpen dien je dus buiten het denken te treden.

Er is nog een andere weg om er tóch over te spreken en dat is in 'tweeheid'. Begrijpen dat je iets niet kunt begrijpen kan alleen tot stand komen door in te zien waarom je iets niet kunt begrijpen. Neem dader en slachtoffer, dat is een 'tweeheid' welke aan elkaar gekoppeld zijn. Geen slachtoffer zonder dader en andersom. Maar het slachtoffer heeft een voordeel wat de dader niet heeft: het slachtoffer kan de dader vergeven en zo zich weer terug wenden naar de Ene. De dader staat schaakmat, hij kan het slachtoffer niet vergeven en hoe lang zijn misdaad ook terug is, de 'tweeheid' blijft op zijn geweten drukken. De dader kan alleen maar hopen op de goedgunstigheid van het slachtoffer.

[peda]

Begrijpen dat je iets niet kunt begrijpen kan alleen tot stand komen door in te zien waarom je iets niet kunt begrijpen.

Overstijging zegt het reeds. Je bent als mens te beperkt om Alles te kunnen begrijpen. De vraag of het bij een ander/ hoger bewustzijn/ verstand wel mogelijk is om Alles te kunnen begrijpen, daarover wordt veel gepraat, maar ten diepste zonder enige consensus. Ook gebruik van het woord "' De Ene "' of "'God"' zegt totaal niets. Beelden te over, maar beelden hebben, zegt totaal niets over de Identiteit van wat aan het beeld vooraf gaat. Gelukkig is er dan de Openbaring. Het Onkenbare komt de kleine mens tegemoet en Onthuld Zich voor zover bruikbaar voor de mens.Hoera er is nu weten over het Onkenbare. Of wie niet de Openbaring als het opheffen van de sluier ziet, gaat te rade bij de menselijke intuitie. Mystici, zieners of jijzelf hebt/ hebben contact met De Onkenbare of Het Onkenbare en opnieuw Hoera want ook nu is er weten over het Onkenbare. Het mysterie is ten dele kenbaar via methode A of methode B. Alleen wijken de verkregen uitkomsten over het Onkenbare kolossaal sterk van elkaar af, zelfs zodanig dat de uitkomsten onder de vele richting-volgers bevochten worden. Wees dus voorzichtig met een uitkomst tot zeker weten te verklaren en je vast te prikken op een ideaal oplossing. Zelfs als alle uitkomsten precies aan elkaar gelijk zouden zijn ( universalisme ) dan nog is dat geen zekerheid voor de juistheid van de dan breed gedragen oplossing voor het Mysterie. Het bezoek van UFO Aliens zou met het uitdragen van een ander universalisme al het op aarde bereikte bereikte weer in duigen kunnen gooien.
Maar nu eerst op naar de neo-platoonse filosofie rond "" De Ene "'.

[hopper]

Begrijpen dat je iets niet kunt begrijpen kan alleen tot stand komen door in te zien waarom je iets niet kunt begrijpen.

Overstijging zegt het reeds. Je bent als mens te beperkt om Alles te kunnen begrijpen. De vraag of het bij een ander/ hoger bewustzijn/ verstand wel mogelijk is om Alles te kunnen begrijpen, daarover wordt veel gepraat, maar ten diepste zonder enige consensus. Ook gebruik van het woord "' De Ene "' of "'God"' zegt totaal niets. Beelden te over, maar beelden hebben, zegt totaal niets over de Identiteit van wat aan het beeld vooraf gaat. Gelukkig is er dan de Openbaring. Het Onkenbare komt de kleine mens tegemoet en Onthuld Zich voor zover bruikbaar voor de mens.Hoera er is nu weten over het Onkenbare. Of wie niet de Openbaring als het opheffen van de sluier ziet, gaat te rade bij de menselijke intuitie. Mystici, zieners of jijzelf hebt/ hebben contact met De Onkenbare of Het Onkenbare en opnieuw Hoera want ook nu is er weten over het Onkenbare. Het mysterie is ten dele kenbaar via methode A of methode B. Alleen wijken de verkregen uitkomsten over het Onkenbare kolossaal sterk van elkaar af, zelfs zodanig dat de uitkomsten onder de vele richting-volgers bevochten worden. Wees dus voorzichtig met een uitkomst tot zeker weten te verklaren en je vast te prikken op een ideaal oplossing. Zelfs als alle uitkomsten precies aan elkaar gelijk zouden zijn ( universalisme ) dan nog is dat geen zekerheid voor de juistheid van de dan breed gedragen oplossing voor het Mysterie. Het bezoek van UFO Aliens zou met het uitdragen van een ander universalisme al het op aarde bereikte bereikte weer in duigen kunnen gooien.

Het Ene overstijgt alles, alles als begrepen in 'alle delen'.
Het Ene overstijgt dus ook mij als mens. Immers, als mens ben ik een van de delen.
Het Ene is dus transcedent!

Maar het Ene is ook aanwezig is alle delen.
Anders zou immers de Ene niet meer de Ene zijn als er een deel was waar de Ene niet is.
Het Ene is dus ook immanent: aanwezig in alle delen. Noem het Godsvonk, maagdelijke geboorte of nog anders.
Mochten er UFO aliens landen dan is de Ene ook in hen aanwezig, want anders zou er de Ene zijn én UFO aliens en zou de Ene de Ene niet langer zijn.

Je kunt ook geen contact hebben met de Onkenbare, want contact valt in tweeën uiteen in de twee welke contact met elkaar hebben.
Mocht er iemand contact hebben met God, dan kan dat niet de Ene zijn, maar mss een onder-God?

Maar nu eerst op naar de neo-platoonse filosofie rond "" De Ene "'.

De denker (filosoof) stond hoog aangeschreven bij Plato. Het juiste leven leidt tot het hoogste inzicht. Dus eerst het juiste leven leiden en dan er over denken. Echte rechtvaardigheid kan pas gekend indien men het Goede kent. Waarbij het Goede niet iets specifieks is.


https://sites.google.com/site/filosofie ... an-de-grot

In zijn kennisleer is Plato een rationalist. Hij gaat er immers van uit dat alleen ons verstand (onze rede) in staat is tot het verwerven van ware kennis, en niet wat onze zintuigen ons vertellen. Dat klinkt in de oren van een modern mens niet erg 'rationeel', maar dit standpunt is tegengesteld aan wat de empiristen zeggen, namelijk dat kennis uit de ervaring voortkomt. Plato komt tot deze verwerping van de zintuigen als bron van kennis nochtans door observatie van de wereld om zich heen... Hij merkt op dat niets in de wereld onveranderlijk blijft. Hoe kan je daar dan, zo redeneert hij, iets van vaste kennis uit leren? Zijn conclusie is dat er onderscheid dient te worden gemaakt tussen "mening" en "kennis". De soort kennis die onze zintuigen opleveren is slechts mening ('doxa', geloof, opinie). De ware kennis (Epistèmè), waar filosofen naar op zoek gaan, moet eeuwig en onveranderlijk zijn. Zo komen we terecht bij de Ideeënleer van Plato, zijn onveranderlijke abstracte wereld van Vormen en Ideeën.

Enerzijds is er dus de wereld van de waarnemingen waar we een mening over hebben.
Anderzijds is er het (in) zien dat iets waar is. Kennis!

[hopper]

De Ene kan ook niet oordelen over een ander (de mens bv), want dan zou er naast de Ene nog een ander zijn waar de Ene over oordeelt.
De Ene is dus volstrekt oordeelloos!

Er liep 2000 jaar terug ook al iemand rond die zich de Zoon van God noemde en opriep om niet te oordelen.
Wat die man dus feitelijk propageerde is om naar de Ene te reiken.

[hopper]

De Ene kan ook van niemand houden zoals wij wel van iemand kunnen houden.
Waarom is dat? Zou de Ene van een ander houden dan zou de Ene niet langer de Ene zijn.
Wie een liefdesrelatie met God heeft heeft een relatie met diezelfde onder-God van daarnet.
De Ene kan van niemand houden omdat hij/zij/het in zichzelf all'één is!

[Piebe Paulusma]

Van Abraham wordt gezegd dat hij de grondlegger van het monotheïsme is, volgens mij schreef Josephus dat. Steeds als dat ter sprake komt zijn er mensen die zeggen 'maar Abraham heeft nooit bestaan' doch is dat niet waar ik de focus leg. Het monotheïsme is een doorbraak binnen het veel oudere polytheïsme, ongeacht wat men zelf gelooft of niet gelooft.

[peda]

Van Abraham wordt gezegd dat hij de grondlegger van het monotheïsme is, volgens mij schreef Josephus dat. Steeds als dat ter sprake komt zijn er mensen die zeggen 'maar Abraham heeft nooit bestaan' doch is dat niet waar ik de focus leg. Het monotheïsme is een doorbraak binnen het veel oudere polytheïsme, ongeacht wat men zelf gelooft of niet gelooft.

Piebe,

De Abrahamitische Godsdiensten hebben het allen over dualisme. God= niet de schepping/ het schepsel, terwijl hopper nu juist het dualisme afwijst. De filosofie van Hopper, komt dus nooit uit bij het monotheisme, omdat monotheisme en dualisme te combineren zijn en volgens de door Hopper aangehouden filosofie is dat niet mogelijk. Hopper heeft het dus niet over monotheisme, Zijn "' de Ene "" is niet de in het O T zo genoemde. Lastig wanneer dezelfde woorden niet dezelfde betekenis hebben.

[Messenger]

@Hopper: ik geloof dat wij elkaar snappen.

[Piebe Paulusma]

Van Abraham wordt gezegd dat hij de grondlegger van het monotheïsme is, volgens mij schreef Josephus dat. Steeds als dat ter sprake komt zijn er mensen die zeggen 'maar Abraham heeft nooit bestaan' doch is dat niet waar ik de focus leg. Het monotheïsme is een doorbraak binnen het veel oudere polytheïsme, ongeacht wat men zelf gelooft of niet gelooft.

Piebe,

De Abrahamitische Godsdiensten hebben het allen over dualisme. God= niet de schepping/ het schepsel, terwijl hopper nu juist het dualisme afwijst. De filosofie van Hopper, komt dus nooit uit bij het monotheisme, omdat monotheisme en dualisme te combineren zijn en volgens de door Hopper aangehouden filosofie is dat niet mogelijk. Hopper heeft het dus niet over monotheisme, Zijn "' de Ene "" is niet de in het O T zo genoemde. Lastig wanneer dezelfde woorden niet dezelfde betekenis hebben.

Ja, als dezelfde woorden meerdere betekenissen krijgen haak ik af uit lijfsbehoud. Desondanks dank voor de uitleg!

[peda]

@Hopper: ik geloof dat wij elkaar snappen.

Dat zal best zo kunnen zijn, maar volgens mijn snappen dekt de inhoud van de filosofie van Hopper zich niet met de inhoud van de Openbaring verkregen door Walsch. Maar het is best interessant om van Hopper te horen waar hij de cruciale verschillen ziet.

[Messenger]

@Hopper: ik geloof dat wij elkaar snappen.

Dat zal best zo kunnen zijn, maar volgens mijn snappen dekt de inhoud van de filosofie van Hopper zich niet met de inhoud van de Openbaring verkregen door Walsch. Maar het is best interessant om van Hopper te horen waar hij de cruciale verschillen ziet.

Er zijn in elk geval cruciale overeenkomsten.

[peda]

@Hopper: ik geloof dat wij elkaar snappen.

Dat zal best zo kunnen zijn, maar volgens mijn snappen dekt de inhoud van de filosofie van Hopper zich niet met de inhoud van de Openbaring verkregen door Walsch. Maar het is best interessant om van Hopper te horen waar hij de cruciale verschillen ziet.

Er zijn in elk geval cruciale overeenkomsten.

Nu de bevestiging door geachte Hopper van de cruciale overeenkomsten. Dit gesprek zou best wel eens een "' pareltje "" kunnen worden, althans voor mij, dus ik kies ( tijdelijk ) voor een zij-lijn positie.

[hopper]

Van Abraham wordt gezegd dat hij de grondlegger van het monotheïsme is, volgens mij schreef Josephus dat. Steeds als dat ter sprake komt zijn er mensen die zeggen 'maar Abraham heeft nooit bestaan' doch is dat niet waar ik de focus leg. Het monotheïsme is een doorbraak binnen het veel oudere polytheïsme, ongeacht wat men zelf gelooft of niet gelooft.

Monotheïsme en de Ene zijn verschillende begrippen. Monotheïstisch religies gaan er van uit dat er maar één God is.
Dan zijn de christelijke God en Allah dezelfde. Maar daar zijn christenen en moslims vervolgens het weer niet mee eens.
Daarom zie ik christenen en moslims ook als afgoden-aanbidders als zij elkanders God niet als de éne erkennen.

[hopper]

Van Abraham wordt gezegd dat hij de grondlegger van het monotheïsme is, volgens mij schreef Josephus dat. Steeds als dat ter sprake komt zijn er mensen die zeggen 'maar Abraham heeft nooit bestaan' doch is dat niet waar ik de focus leg. Het monotheïsme is een doorbraak binnen het veel oudere polytheïsme, ongeacht wat men zelf gelooft of niet gelooft.

Piebe,

De Abrahamitische Godsdiensten hebben het allen over dualisme. God= niet de schepping/ het schepsel, terwijl hopper nu juist het dualisme afwijst. De filosofie van Hopper, komt dus nooit uit bij het monotheisme, omdat monotheisme en dualisme te combineren zijn en volgens de door Hopper aangehouden filosofie is dat niet mogelijk. Hopper heeft het dus niet over monotheisme, Zijn "' de Ene "" is niet de in het O T zo genoemde. Lastig wanneer dezelfde woorden niet dezelfde betekenis hebben.

In het OT wordt God ook wel als geest genoemd. De Geest Gods zweefde over de wateren

Dat maakt de OT-God wezens-identiek aan mijzelf. Ik ben immers ook een geest, een geest onder de andere zijnden (jullie).

Conclusie: Ik zou aan het OT maar niet te veel waarde hechten. Soms lijkt het over de Ene te gaan, een andere keer weer niet.

[hopper]

@Hopper: ik geloof dat wij elkaar snappen.

Dat zal best zo kunnen zijn, maar volgens mijn snappen dekt de inhoud van de filosofie van Hopper zich niet met de inhoud van de Openbaring verkregen door Walsch. Maar het is best interessant om van Hopper te horen waar hij de cruciale verschillen ziet.

In de Ene als filosofisch concept zet ik de Ene scherp neer. Iets wat tweeheid bevat kan de Ene niet zijn. Bijvoorbeeld: als jij en ik een gesprek hebben, dan is dat een tweeheid. (Ook als we het eens zijn.)

[peda]

Hallo Hopper,

Mij ging het meer om jouw visie op de Goddelijke Openbaring gedaan aan Walsch, welke Openbaring de basis is voor de overtuiging van Messenger. Daarbij stelt Messenger dat hij cruciale overeenkomsten ziet tussen Walsch en jouw filosofie. Is dat een correcte constatering? Ik heb namelijk mijn grote twijfels, maar jij bent de vakman op eigen "'gebied"'.

[Piebe Paulusma]

Van Abraham wordt gezegd dat hij de grondlegger van het monotheïsme is, volgens mij schreef Josephus dat. Steeds als dat ter sprake komt zijn er mensen die zeggen 'maar Abraham heeft nooit bestaan' doch is dat niet waar ik de focus leg. Het monotheïsme is een doorbraak binnen het veel oudere polytheïsme, ongeacht wat men zelf gelooft of niet gelooft.

Monotheïsme en de Ene zijn verschillende begrippen. Monotheïstisch religies gaan er van uit dat er maar één God is.

Niet maar één God, want dat zou impliceren dat we ontevreden zijn.

Dan zijn de christelijke God en Allah dezelfde. Maar daar zijn christenen en moslims vervolgens het weer niet mee eens.
Daarom zie ik christenen en moslims ook als afgoden-aanbidders als zij elkanders God niet als de éne erkennen.

Allah betekent God. Christus is Allah en Allah is Eén. Geen moslim die daar wat tegen heeft dunkt me.

[hopper]

Hallo Hopper,

Mij ging het meer om jouw visie op de Goddelijke Openbaring gedaan aan Walsch, welke Openbaring de basis is voor de overtuiging van Messenger. Daarbij stelt Messenger dat hij cruciale overeenkomsten ziet tussen Walsch en jouw filosofie. Is dat een correcte constatering? Ik heb namelijk mijn grote twijfels, maar jij bent de vakman op eigen "'gebied"'.

Ik kan niets zeggen over de wijze waarop Walsch zijn openbaring heeft ontvangen.
Messenger is specialist op dit gebied.

Mijn kennis is afkomstig uit "niet ik-jij", waarbij ik merkwaardig genoeg de christelijke triniteit volg.

1. De Christus is het niet-oordelende waarnemen, waarvan ik weet dat het in ieder mens aanwezig is.
2. De HG is de geestelijke wezenheid in mijzelf. Deze wezenheid kan niet intellectueel begrepen worden omdat je dat wezen bént. (Bedoeld: je kúnt het zijn als je je er voor openstelt.)
3. De Ene, God oftewel de (onvoorwaardelijke) Liefde zélf.

De Christus is samen met de HG de kracht, de brug, welke naar de Ene zélf voert.
De Ene kan niet begrepen of gekend worden binnen de ik-jij verhouding. Wat de clou is, is dat de Christus en de HG mij weg voeren van het ego-zelf wat in de 'zijnde' mens als een centrum fungeert.

Omdat ieder mens (iedere zijnde) zichzelf tot centrum maakt (heeft gemaakt) is er tweeheid ontstaan. Praktisch: er zijn 7 miljard menselijke centra.
Zou ik als Hopper-centrum in God geloven, dan ga ik een ik-jij verhouding met God aan. Mijzelf als centrum en God als gedacht centrum. Dan is God de Ene niet meer, maar een zijnde net zoals ik zelf.

De Ene echter is centrumloos (egoloos). Ego bleek achteraf een ander woord voor 'centrum'. Van binnen uit weet ik dat de Ene volmaakte Liefde is. Ik tracht die Liefde van de Ene tot mijn eigen zelf-wezen te maken (Ik bén Liefde). In de praktijk is dat weerbarstiger dan dat ik het hier zo mooi op schrijf. Twee centra hebben al snel de neiging om elkaar in de haren te vliegen, vliegen af te vangen of anders elkaar dwars te zitten. Ik dien dus niet te reflecteren op andere centra om de Ene (Liefde) als grond van mijn wezen te houden.

[Piebe Paulusma]

Volgens Josephus was iedereen polytheïst voor de komst van Abraham. En er zijn ook verwijzingen naar het polytheïsme te vinden in het scheppingsverhaal. Dus indien Abraham niet had bestaan, was niemand monotheïst.....

Lijkt me redelijk on-topic hier nietwaar?

[hopper]

Volgens Josephus was iedereen polytheïst voor de komst van Abraham. En er zijn ook verwijzingen naar het polytheïsme te vinden in het scheppingsverhaal. Dus indien Abraham niet had bestaan, was niemand monotheïst.....

Lijkt me redelijk on-topic hier nietwaar?

In bijvoorbeeld de oude Egyptische godsdienst waren weliswaar meerdere goden, maar die stelden dan 'iets' voor.
De godin Maät bijvoorbeeld functioneerde als een soort van Christus. De Zon werd in veel oude religies verbeeld als de Ene.
Men geloofde uiteraard niet dat de Zon echt een God was, maar deze verbeelding maakte de verbeelding van emanatie mogelijk als zonnestraling.


Verder kent de Ene uiteraard geen plaats in de tijd. Zou hij op enig moment niet hebben bestaan, dan zou er op dát moment een Ander hebben bestaan en was de Ene de Ene niet meer.

Ooit moet er een mens zijn geweest die voor het eerst over de Ene sprak. Maar wie dat is, is onbekend.

[Piebe Paulusma]

Volgens Josephus was iedereen polytheïst voor de komst van Abraham. En er zijn ook verwijzingen naar het polytheïsme te vinden in het scheppingsverhaal. Dus indien Abraham niet had bestaan, was niemand monotheïst.....

Lijkt me redelijk on-topic hier nietwaar?

In bijvoorbeeld de oude Egyptische godsdienst waren weliswaar meerdere goden, maar die stelden dan 'iets' voor.
De godin Maät bijvoorbeeld functioneerde als een soort van Christus. De Zon werd in veel oude religies verbeeld als de Ene.
Men geloofde uiteraard niet dat de Zon echt een God was, maar deze verbeelding maakte de verbeelding van emanatie mogelijk als zonnestraling.

God zien in de zon is zo gek nog niet want Christus wordt ook vergeleken met de zon en de apostel noemt hen kinderen van de dag.

Verder kent de Ene uiteraard geen plaats in de tijd. Zou hij op enig moment niet hebben bestaan, dan zou er op dát moment een Ander hebben bestaan en was de Ene de Ene niet meer.

Ooit moet er een mens zijn geweest die voor het eerst over de Ene sprak. Maar wie dat is, is onbekend.

En die onbekende mens was mogelijk Abraham, juist omdat hij de grondlegger van het monotheïsme genoemd wordt. Maar dat is een kwestie van geloof geloof ik, dat mag je dus zelf weten.

Aangezien God begin noch einde heeft zoals jij terecht schrijft, móet hij wel Eén zijn. Snap je?

[hopper]

Aangezien God begin noch einde heeft zoals jij terecht schrijft, móet hij wel Eén zijn. Snap je?

Daar ben ik het mee eens. Maar als in een religie -onverschillig welke- God mensen straft in welke vorm dan ook, dan kan díe God niet de Ene zijn. Want dan zou de Ene buiten zichzelf treden door het straffen van die mensen en niet langer meer de Ene zijn.
De Ene kan geen ander straffen, want een en de ander zijn twee. Daarom is de Ene ook het volmaakt Goede, de Ene is zichzelf genoeg.

[Piebe Paulusma]

Aangezien God begin noch einde heeft zoals jij terecht schrijft, móet hij wel Eén zijn. Snap je?

Daar ben ik het mee eens. Maar als in een religie -onverschillig welke- God mensen straft in welke vorm dan ook, dan kan díe God niet de Ene zijn. Want dan zou de Ene buiten zichzelf treden door het straffen van die mensen en niet langer meer de Ene zijn.

Zeker kan dat wel, bezie de Ene als het wortelgetal.

De Ene kan geen ander straffen, want een en de ander zijn twee. Daarom is de Ene ook het volmaakt Goede, de Ene is zichzelf genoeg.

De Ene kan dat maar hij straft niet om zichzelf maar om degenen die hij behoudt.

[Messenger]

Wat kunnen we eigenlijk zeggen van 'iets' (Het? De?) wat in zichzelf één is, waar er maar één van is.
En waar niks buiten is want anders dan zouden er twéé zijn?

Nou, daar kun je ook niks van zeggen. Als er twéé zijn dan kun je gemakkelijker er wat van zeggen.
Bijvoorbeeld de dikke man en de dunne man kun je vergelijken met elkaar.
Zij hebben een vorm waardoor je de een van de ander kunt onderscheiden.

Meister Eckhart zag dat ook al, Over God wil ik zwijgen: https://www.bol.com/nl/f/over-god-wil-i ... /38123039/
(Maar in dat zwijgen is er weer wel een boek over...)

In feite kun je over de Ene alleen in ontkennende zin spreken. Immers, beeldt je eens in dat je helemaal all'een bent met zelfs je lichaam niet in beeld? Dat kan de menselijke geest niet omvatten. Je kunt de Ene niet denken en dat komt omdat zodra je iets denkt er de denker én de gedachte zijn. Dat is twee! Om de Ene te begrijpen dien je dus buiten het denken te treden.

De Ene (ofwel de alomtegenwoordige, alles omvattende God) bevond zich in alle ruimte die er is en kon Zichzelf niet ervaren als groots in afwezigheid van het kleinste. De Ene kon zich niet ervaren als liefde in afwezigheid van angst. Enzovoort.

Ik was zelf 'buiten zinnen' toen ik het begreep, daarna herkende ik het in de boeken van Walsch (die het beter beschrijft dan ik) en nu opnieuw bevestigd krijg van jou Hopper.

Om Zich te ervaren op alle mogelijke manieren, was het nodig Zich op te delen in vele delen (Godsvonken of Zielen).
In Genesis spreekt de Ene over Zichzelf als "Ons":

26 En God zeide: Laat Ons mensen maken, naar Ons beeld, naar Onze gelijkenis;

Dit deed de Ene door Zich op te delen in vele gelijke delen van Zichzelf. Het woord ''mensen" moet "wezens" zijn volgens mij.
"Naar Ons beeld, naar Onze gelijkenis"

Neem nu het glazen beeld van een hologram, gooi het stuk op een stenen vloer en je ziet brokken en kleinere fragmenten van het geheel, allen met daarin het oorspronkelijke beeld in volledigheid. Zie de opdeling waarbij elk deel, elk fragment exact dezelfde eigenschappen heeft als de Ene.

Omdat er niets anders bestaat dan de alomtegenwoordige en alomvattende God, is de volgende bijbeltekst ook verhelderend:

Ik formeer het licht, en schep de duisternis; Ik maak den vrede en schep het kwaad, Ik, de HEERE, doe al deze dingen.

Bedenk dat God niet meer de Ene is maar Ons.

Wij formeren het licht, en scheppen de duisternis; Wij maken den vrede en scheppen het Kwaad. Wij, God, doen al deze dingen.

[hopper]

Messenger

De materie is moeilijk te begrijpen zonder een begrip van de Ene. Het is idd zo dat de Ene zichzelf niet kon ervaren als de Ene. Door de betreding van de (geestelijke) mens in het veld van Goed en Kwaad schiep de Ene de mogelijkheid om zichzelve te ervaren.

Maar dit ervaren kan alleen plaats vinden in een 'vergetelheid'. Zou de mens zich zijn oorsprong herinneren, dan was de mens een waardeloos schepsel. Het is niet zo dat de Ene die 'vergetelheid' expres heeft aangebracht. Die vergetelheid is inherent aan het elkaar ervaren! In dat ervaren oordelen we elkaar. Zeggen we : jij deugt niet, want jij bent homo, zwart, christen of nog iets anders.

Het is die vrijheid om elkaar te oordelen waarom er een vrije wil is voor de mens en zodoende ook de vrijheid om in het veld van Goed en Kwaad te blijven. (Nadrukkelijk Goed én Kwaad, een veld van alleen Goed bestaat niet. Het Goede is uit zichzelf het Goede omdat het met niets of niemand in strijd is.)

We zijn idd geschapen naar zijn 'evenbeeld', maar dan wel als beeld van de Ene. Hier wordt het wat ingewikkeld om te verwoorden. Maar het 'ons' is hier tevens het Ene. Alle 7 miljard mensen zijn de Ene c.q. kúnnen de Ene zijn. Er is dat sprake van zowel de Ene als 'ons'. Dat is gelegen in het feit dat het wezenlijke in de mens Liefde is. Liefde en de Ene zijn feitelijk synoniem. Alleen is de Ene als filosofisch begrip gemakkelijker te hanteren.

Neem nu het glazen beeld van een hologram, gooi het stuk op een stenen vloer en je ziet brokken en kleinere fragmenten van het geheel, allen met daarin het oorspronkelijke beeld in volledigheid. Zie de opdeling waarbij elk deel, elk fragment exact dezelfde eigenschappen heeft als de Ene.

Vrijwel volledig eens. Alleen ken ik de Ene geen eigenschappen toe. Ook Liefde is geen eigenschap, Liefde is het wezen zelf. Om mijzelf te verwezenlijken tracht ik zelf die Liefde te zijn. Ik weet dat het 'zelf' (ikke) degene is die voorwaarden stelt.

De mens kan zichzelf tot identiek van wezen maken aan de Ene. Maar we hoeven ons zelf geen perfectie op te leggen. De Ene is perfect omdat het de Ene is, wij leven hier in dualiteit. Des te dichter we de Ene naderen en ver-een-zelvigen, des te sterker zullen we de uitstraling van de Ene merken.