Begeerte

[hopper]

Als wij als mens een object van begeren hebben, dan hebben we een onvervulde wens.
Dan is er niet alleen een object van begeren, maar ook degene die begeert.
Het is de wijze waarop de mens zichzelf als zelfstandig wezen voortdurend (her)schept.

Het object van begeerte kan van alles zijn. Je kunt 'een betere wereld' begeren. Of begeren dat alle mensen gelijkwaardig zijn.
En er zijn natuurlijk wat plattere begeertes zoals het begeren naar een nieuwe auto of seks met die leuke man of vrouw 2 straten verder.

Begeertes scheppen niet alleen degene die begeert, maar door het begeren zelf schep je ook onvervulde toekomst.
Immers: die betere wereld, alle mensen die gelijkwaardig zijn, een nieuwe auto of seks moet plaats hebben in een toekomst die nu nog niet bestaat.
In geestelijke zin schep je zo jezelf voorlevend naar een toekomst toe die nooit gestalte zal krijgen.
Als de ene wens vervuld is, dan zal een andere er voor plaats maken, omdat je niet begrijpt wat je geest doet.

Geestelijke toekomstwensen hebben ook een vorm, terwijl het kenmerk van de actualiteit nu juist het vormloze is: je kunt het niet met je denken vorm geven. De oorsprong van jezelf is ongevormd omdat je juist met het denken vorm geeft en er eventueel ook nog begeerte aan toe voegt. Het oorspronkelijke denken is dan ook zonder vorm: je kunt het denken zélf niet denken.

[Petra]

De kwestie is momenteel meer dat ongevaccineerden de zorg bovenmatig belasten.
Hen isoleren zou een oplossing kunnen zijn, zodat de zorg op adem kan komen en het openbare leven kan doorgaan.
Dat eiland gaat niks worden, maar mss wel veel kleine eilandjes? Komen we op het gebied van 'apartheid' zoals corona wappies dat graag noemen.

Onderwijl is meer dan 80% van het volk gevaccineerd en dat deel heeft geen trek om te lijden onder het juk van de ongevaccineerden.
Veel mensen kunnen niet terecht in de ziekenhuizen momenteel. (Ik ken ze ook)

Waar is Salomon als je hem nodig hebt? We hebben zijn salomonsoordeel nodig, want het kabinet zit op zijn handen.....

Waarom zoeken naar een oplossing ?
Heb je een toekomstwens ? Begeer je een betere wereld? Begeer je om niet te hoeven lijden vanwege ongevaccineerden? Begeer je meer ruimte in ziekenhuizen? Begeer je een actiever kabinet?

Niet doen hoor! Begeertes scheppen niet alleen degene die begeert, maar door het begeren zelf schep je ook onvervulde toekomst.

[Messenger]

Waarom zoeken naar een oplossing ?
Heb je een toekomstwens ? Begeer je een betere wereld? Begeer je om niet te hoeven lijden vanwege ongevaccineerden? Begeer je meer ruimte in ziekenhuizen? Begeer je een actiever kabinet?

Niet doen hoor! Begeertes scheppen niet alleen degene die begeert, maar door het begeren zelf schep je ook onvervulde toekomst.

Het tegenovergestelde van de Wet van Aantrekking.

[Maria K]

Als wij als mens een object van begeren hebben, dan hebben we een onvervulde wens.
Dan is er niet alleen een object van begeren, maar ook degene die begeert.
Het is de wijze waarop de mens zichzelf als zelfstandig wezen voortdurend (her)schept.

Het object van begeerte kan van alles zijn. Je kunt 'een betere wereld' begeren. Of begeren dat alle mensen gelijkwaardig zijn.
En er zijn natuurlijk wat plattere begeertes zoals het begeren naar een nieuwe auto of seks met die leuke man of vrouw 2 straten verder.

Begeertes scheppen niet alleen degene die begeert, maar door het begeren zelf schep je ook onvervulde toekomst.
Immers: die betere wereld, alle mensen die gelijkwaardig zijn, een nieuwe auto of seks moet plaats hebben in een toekomst die nu nog niet bestaat.
In geestelijke zin schep je zo jezelf voorlevend naar een toekomst toe die nooit gestalte zal krijgen.
Als de ene wens vervuld is, dan zal een andere er voor plaats maken, omdat je niet begrijpt wat je geest doet.

Geestelijke toekomstwensen hebben ook een vorm, terwijl het kenmerk van de actualiteit nu juist het vormloze is: je kunt het niet met je denken vorm geven. De oorsprong van jezelf is ongevormd omdat je juist met het denken vorm geeft en er eventueel ook nog begeerte aan toe voegt. Het oorspronkelijke denken is dan ook zonder vorm: je kunt het denken zélf niet denken.

Wil je het in dit topic hebben over begeerte?
Dan kan ik daar alleen maar op antwoorden, dat zonder begeerte of wens er geen behoefte aan actie zal zijn en hoogst wsl. zelfs ook geen leven.

Of over het feit, dat je door iets te wensen je iets levend/actueel maakt in je geest, wat in werkelijkheid alleen een illusie is?
Noem het "vormgeven", als je dat wil, maar alleen in je geest.
De illusie van iets te hebben of bezitten, wat je nu (nog) niet hebt.

[hopper]

Wil je het in dit topic hebben over begeerte?
Dan kan ik daar alleen maar op antwoorden, dat zonder begeerte of wens er geen behoefte aan actie zal zijn en hoogst wsl. zelfs ook geen leven.

Of over het feit, dat je door iets te wensen je iets levend/actueel maakt in je geest, wat in werkelijkheid alleen een illusie is?
Noem het "vormgeven", als je dat wil, maar alleen in je geest.
De illusie van iets te hebben of bezitten, wat je nu (nog) niet hebt.

Ik wil het er alleen over hebben als er mensen daadwerkelijk geïnteresseerd zijn om zichzelf te onderzoeken.
Begeerte wekt degene op die begeert en daar zal nooit een einde aan komen zonder onderzoek.

Je begrijpt dat het vrij zijn van begeerte synoniem is aan het wei wu wei (doen het niet-doen) uit het taoïsme.

Wat er gebeurd met begeren ,is mij gebleken middels onderzoek bij mezelf, is dat het begeren zichzelf in stand houdt als degene die begeert.
Het houdt de mens in een toestand van illusie.

[Petra]

Ik wil het er alleen over hebben als er mensen daadwerkelijk geïnteresseerd zijn om zichzelf te onderzoeken.

Hi Hopper
Ik had in mijn reactie maar één voorbeeldje gegeven omdat daar al best wat begeertes van je in stonden.
Als je daadwerkelijk geïnteresseerd bent om jezelf te onderzoeken, leek mij dat wel aardig onderzoeksmateriaal om mee te beginnen.

Het kan ook zijn dat je meer behoefte hebt om andere mensen te (helpen) onderzoeken. Naar wat ik tijdens mijn mindfulness lessen geleerd heb is dat een valkuil waar meer mensen in terecht kunnen komen. Dan kun je mediteren met de vraag waarom je die behoefte hebt, waar die behoefte vandaan komt en proberen om die begeerte los te laten. (Want ook die behoefte is een begeerte).

Je teksten zijn imo inhoudelijk niet zo verkeerd, het is het toepassen wat nou eenmaal lastig is.

Begeerte wekt degene op die begeert en daar zal nooit een einde aan komen zonder onderzoek.

Je begrijpt dat het vrij zijn van begeerte synoniem is aan het wei wu wei (doen het niet-doen) uit het taoïsme.

Wat er gebeurd met begeren ,is mij gebleken middels onderzoek bij mezelf, is dat het begeren zichzelf in stand houdt als degene die begeert.
Het houdt de mens in een toestand van illusie.

[hopper]

Hi Hopper
Ik had in mijn reactie maar één voorbeeldje gegeven omdat daar al best wat begeertes van je in stonden.
Als je daadwerkelijk geïnteresseerd bent om jezelf te onderzoeken, leek mij dat wel aardig onderzoeksmateriaal om mee te beginnen.

Ik had het wel gezien en ik dacht: "He, Petra leest daar kennelijk een begeerte in".
Maar de bedoeling is niet dat jij @Hopper onderzoekt, maar @Petra onderzoekt.


Dus ik dacht: Ik negeer het maar. Anders leest @Petra weer een verweer en dan komen we op nietes/welles terrein.
Je hebt ook niet het Salomons-gedeelte begrepen, want daar geef ik mee aan dat er in de desbetreffende kwestie geen ja/nee aan de orde is.

On topic: Begeerte wekt ook iets anders op: angst. Angst dat je object van begeerte nooit binnen je bereik zal komen.

[callista]

Angst en ook jaloezie...als een ander dat wel heeft b.v.
Niet bij iedereen laat ik dat erbij zeggen.

[hopper]

Angst en ook jaloezie...als een ander dat wel heeft b.v.
Niet bij iedereen laat ik dat erbij zeggen.

Jaloezie en angst is een tweeling. Ze kunnen niet zonder elkaar.

[Petra]

Ik had het wel gezien en ik dacht: "He, Petra leest daar kennelijk een begeerte in".

Ahaaaaaa.. dat was dus het niet.
Nou prima hoor!

On topic: Begeerte wekt ook iets anders op: angst. Angst dat je object van begeerte nooit binnen je bereik zal komen.

Wekt begeerte bij jou angst op? Bij mij niet.

Ik voel geen angst voor begeertes. Ik verwelkom ze.
Die ik prettig vind houd ik vast, die ik vervelend vind laat ik los.
Had ik geen begeerte gevoeld... was ik bv. nooit met manlief getrouwd en twee van die wereldwonders op de wereld gezet.
Was er geen begeerte tot wereldverbetering geweest in de mensheid dan was de UVRM er nooit gekomen. (Ik vind dat tot de grootste prestaties van de mensheid behoren).
Ik zeg: Hoezeeeeee voor de begeertes!

[hopper]

Ik zeg: Hoezeeeeee voor de begeertes!

Ja, dat had ik ook al gezien.

[Petra]

Ik zeg: Hoezeeeeee voor de begeertes!

Ja, dat had ik ook al gezien.

Dat lijkt me nogal wiedes aangezien ik het letterlijk opschrijf.

(Tenzij je niet kunt lezen. Of ehhh... de begeerte om te forummen zoveel angst opwekt dat je niet meer durft te kijken).

Als begeertes veel angst bij je opwekken zou je ook 's in jezelf kunnen onderzoeken welke dan en waarom dan. Ik denk dan aan alcohol, roken, of drugs verslaving of snoepbegeertes bij een diabetes patiënt bv. of onhaalbare verlangens, dat je kan vliegen, of over water kan lopen ofzo.
Waar jij aan denkt weet ik niet, maar de dingen die je in je TS opnoemde vallen daar volgens mij niet onder, maar zijn naar mijn weten gewone begeertes waar geen mens bang voor zou hoeven te zijn.

Het object van begeerte kan van alles zijn. Je kunt 'een betere wereld' begeren. Of begeren dat alle mensen gelijkwaardig zijn.
En er zijn natuurlijk wat plattere begeertes zoals het begeren naar een nieuwe auto of seks met die leuke man of vrouw 2 straten verder.

P.S.
Verhip.. je reactie in het andere topic...

Als hetero heb ik nooit afschuw gehad van avances van mannen van hetzelfde geslacht. Ik was een knappe jongeman en homo's vonden mij aantrekkelijk.

Nu kijkt zelfs de hond van de buren niet meer om als ik langs loop...snik...snik...

Als je als man andere mannen begeert en in een homo-onvriendelijke omgeving verkeert kan dat ook angst opwekken of het gevoel geven dat het onbereikbaar is.
Mijn gedachte is dat het triest is als je dan daarom moeite gaat doen om je begeerte/verlangen overboord te gooien.

Dat er gezonde en ongezonde begeertes zijn, die goed of slecht voor je zijn .. is volgens mij wel een abc'tje. Maar dat maakt niet alle begeertes 'slecht', dat zijn alleen de begeertes die niet goed voor je zijn. Je voorbeelden waren niet zo best gekozen denk ik.

[Zolderworm]

Als wij als mens een object van begeren hebben, dan hebben we een onvervulde wens.
Dan is er niet alleen een object van begeren, maar ook degene die begeert.
Het is de wijze waarop de mens zichzelf als zelfstandig wezen voortdurend (her)schept.

Het object van begeerte kan van alles zijn. Je kunt 'een betere wereld' begeren. Of begeren dat alle mensen gelijkwaardig zijn.
En er zijn natuurlijk wat plattere begeertes zoals het begeren naar een nieuwe auto of seks met die leuke man of vrouw 2 straten verder.

Begeertes scheppen niet alleen degene die begeert, maar door het begeren zelf schep je ook onvervulde toekomst.
Immers: die betere wereld, alle mensen die gelijkwaardig zijn, een nieuwe auto of seks moet plaats hebben in een toekomst die nu nog niet bestaat.
In geestelijke zin schep je zo jezelf voorlevend naar een toekomst toe die nooit gestalte zal krijgen.
Als de ene wens vervuld is, dan zal een andere er voor plaats maken, omdat je niet begrijpt wat je geest doet.

Geestelijke toekomstwensen hebben ook een vorm, terwijl het kenmerk van de actualiteit nu juist het vormloze is: je kunt het niet met je denken vorm geven. De oorsprong van jezelf is ongevormd omdat je juist met het denken vorm geeft en er eventueel ook nog begeerte aan toe voegt. Het oorspronkelijke denken is dan ook zonder vorm: je kunt het denken zélf niet denken.

Is volgens mij een waarheid als een koe.

[hopper]

Als wij als mens een object van begeren hebben, dan hebben we een onvervulde wens.
Dan is er niet alleen een object van begeren, maar ook degene die begeert.
Het is de wijze waarop de mens zichzelf als zelfstandig wezen voortdurend (her)schept.

Het object van begeerte kan van alles zijn. Je kunt 'een betere wereld' begeren. Of begeren dat alle mensen gelijkwaardig zijn.
En er zijn natuurlijk wat plattere begeertes zoals het begeren naar een nieuwe auto of seks met die leuke man of vrouw 2 straten verder.

Begeertes scheppen niet alleen degene die begeert, maar door het begeren zelf schep je ook onvervulde toekomst.
Immers: die betere wereld, alle mensen die gelijkwaardig zijn, een nieuwe auto of seks moet plaats hebben in een toekomst die nu nog niet bestaat.
In geestelijke zin schep je zo jezelf voorlevend naar een toekomst toe die nooit gestalte zal krijgen.
Als de ene wens vervuld is, dan zal een andere er voor plaats maken, omdat je niet begrijpt wat je geest doet.

Geestelijke toekomstwensen hebben ook een vorm, terwijl het kenmerk van de actualiteit nu juist het vormloze is: je kunt het niet met je denken vorm geven. De oorsprong van jezelf is ongevormd omdat je juist met het denken vorm geeft en er eventueel ook nog begeerte aan toe voegt. Het oorspronkelijke denken is dan ook zonder vorm: je kunt het denken zélf niet denken.

Is volgens mij een waarheid als een koe.

Ik weet het wel zeker. De mens leeft in een wereld van vormen en alles wat vorm heeft is belangrijk.
En zo blijft de mens in feite achter zijn eigen staart aan rennen met dat begeren.
Erg slim is het niet. Ik kan begeren wat ik wil, maar het begeren helpt me geen stap dichterbij het begeerde object of doel.
Begeren is alleen maar zonde van de moeite.

[hopper]

Mijn gedachte is dat het triest is als je dan daarom moeite gaat doen om je begeerte/verlangen overboord te gooien.

Dat kun jij niet weten, want je begeert er naar eigen zeggen nog op los.
Eenmaal de begeertes opgegeven kun je pas bemerken dat het bevrijding is.
Ik begeer mijn eigen leven niet eens meer.

[Petra]

Mijn gedachte is dat het triest is als je dan daarom moeite gaat doen om je begeerte/verlangen overboord te gooien.

1) Dat kun jij niet weten, 2) want je begeert er naar eigen zeggen nog op los.
3)Eenmaal de begeertes opgegeven kun je pas bemerken dat het bevrijding is.
Ik begeer mijn eigen leven niet eens meer.

1) Ja, dat kan ik heus wel weten en jij ook, aan schrijnende verhalen geen gebrek. Luister eens naar Messenger.
2) Nee dat heb ik niet gezegd, dat maak jij er van.
3) Er is een lange lange lineaal tussen begeertes loslaten die je kwijt wil (bv. omdat ze je geen goed doen) en alle begeertes opgeven. Als je geen verlangen meer hebt om te leven maakt me dat alleen maar bezorgd.

P.S. Hopper.
Begeertes/verlangens loslaten is wat anders als verantwoordelijkheden ontlopen.
Jezelf terugtrekken uit de wereld is wat anders als met boeddhistische waarden leven in de wereld. (zie *Eenheid én veelheid)
Ik had hier een epistel gelinkt waarin verschillende levensbeschouwingen hun visie geven over mensenrechten. De boeddhistische bijdrage is imo een bijzonder mooie. ik kan het je van harte aanraden om te lezen. Het is een heel inspirerend stuk over boeddhistische kernwaarden praktisch toepassen in het hedendaagse leven. Menselijke waardigheid en mensenrechten in Nederland.

Het begrip mensenrechten is binnen de boeddhistische filosofie van ‘geen zelf’ problematisch. We spreken daarom liever over universele plichten en universele verantwoordelijkheid

Omdat we onszelf een ‘ik’ of ‘zelf met vaste kern’, een ego, toedichten, zetten we onszelf in een isolement, wat het lijden alleen maar groter maakt. We lijden aan het lijden door ons zelf gevangen te zetten in oordelen, meningen en overtuigingen. We zijn een stipje aan de horizon maar blazen onszelf op tot het centrum van de wereld. Als het besef tot ons doordringt dat het ‘zelf’ geen vaste kern heeft, komt er ruimte voor het grotere perspectief van de totale werkelijkheid. We zijn dan in staat om het grotere geheel te zien, en beide perspectieven in ons leven te belichamen, die van de relatieve én de absolute werkelijkheid. Dat is de kern van de ontdekking van * ‘eenheid en veelheid’ die de Boeddha deed op het moment van ontwaken. Wij maken deel uit van een groter geheel, waaruit volgt dat wij verantwoordelijkheid dragen voor alle levende wezens, onze medemens, onze omgeving, onze samenleving, het gehele universum.

Als we de intentie hebben uitgesproken te willen leven vanuit boeddhistische waarden, het goede te doen, het kwade te laten en alle levende wezens te willen bevrijden, dan kunnen we onmogelijk onze ogen sluiten voor de onrechtvaardigheid van het bestaande racisme, de discriminatie en uitsluiting in onze samenleving.

Zonder innerlijke verandering is er geen maatschappelijke verandering mogelijk. Maar zonder maatschappelijke verandering heeft innerlijke verandering geen enkele betekenis.

[hopper]

1) Dat kun jij niet weten, 2) want je begeert er naar eigen zeggen nog op los.
3)Eenmaal de begeertes opgegeven kun je pas bemerken dat het bevrijding is.
Ik begeer mijn eigen leven niet eens meer.

1) Ja, dat kan ik heus wel weten en jij ook, aan schrijnende verhalen geen gebrek. Luister eens naar Messenger.
2) Nee dat heb ik niet gezegd, dat maak jij er van.
3) Er is een lange lange lineaal tussen begeertes loslaten die je kwijt wil (bv. omdat ze je geen goed doen) en alle begeertes opgeven. Als je geen verlangen meer hebt om te leven maakt me dat alleen maar bezorgd.

Daar heb je het al, jij maakt je bezorgd waar ik het zelf niet ben. Om te leven is de begeerte om te leven niet nodig. Begeerte om te leven wekt in extreme gevallen alleen maar de begeerte op om ook na de dood nog door te leven. Ik kan dan wel weer eens lollig doen over gelovigen op dit forum die in het beloofde land willen terug komen na de dood of in een 'perfect lichaam willen terug komen', maar feitelijk is dat begeren van leven na de dood diep en diep triest.

Het leven leeft zichzelf, er is geen begeren om te leven noodzakelijk om te leven. Juist de begrenzing van de dood is goed.

P.S. Hopper.
Begeertes/verlangens loslaten is wat anders als verantwoordelijkheden ontlopen.
Jezelf terugtrekken uit de wereld is wat anders als met boeddhistische waarden leven in de wereld. (zie *Eenheid én veelheid)
Ik had hier een epistel gelinkt waarin verschillende levensbeschouwingen hun visie geven over mensenrechten. De boeddhistische bijdrage is imo een bijzonder mooie. ik kan het je van harte aanraden om te lezen. Het is een heel inspirerend stuk over boeddhistische kernwaarden praktisch toepassen in het hedendaagse leven. viewtopic.php?f=9&t=4785

Verantwoordelijkheden hebben niks met begeerte van doen. Vrij van begeerte neem je als vanzelfsprekend je verantwoordelijkheid, er is immers ook geen begeren naar een gewenste situatie welke anders is dan de actuele situatie.

Er is idd eenheid en veelheid. Ik ben echter niet zo van de Boeddha. Het boeddhisme is vrij oppervlakkig vind ik. Nuttig om wat kennis op te doen, maar niet om er in te blijven hangen. Jezus is wat dat betreft vele malen inspirerender.

[Petra]

Daar heb je het al, jij maakt je bezorgd waar ik het zelf niet ben.

Fijn te lezen dat het onnodig is.
Mijn gedachte, doe je ding en zet 'm op; have your ball.

[peda]

De mens is een biologische stofwisselaar. Om te overleven heeft elk mens m.i. wel basis begeertes die vervuld moeten worden. Water, voedsel, lucht, veilige woonplek. Van oudsher werd er door sommigen een ascetische levenswandel gepromoot. Je ging als kluizenaar of woestijnvader door het leven, welk gekozen leven veelal gewijd was aan contemplatie. Of contemplatie ook niet tot de begeerten behoorde, daarover bestond weer geen consensus. Je leven in volledige ascese slijten en je nergens geestelijk mee bezighouden, mij lukt het van geen kant. Hoe meer begeertes een mens heeft, hoe hoger je opstijgt op de ladder van het hedonisme. Het toppunt is de volledige overgave aan stoffelijke geneugten. Ook hier weer de lange ladder waarop een ieder de goed bij hem/ haar passende positie kiest. De begeerte-scala van totale ascese tot aan de 100 % omarming van het super-hedonisme. Zelf schaal ik mij in de middenmoot van de ladder. Ik ben geen natuurmens, noch hoef ik te zwelgen in luxe en welvaart. De kracht van positief denken toegepast op de praktijk en dat op peda-wijze is voor mij voldoende voor het doorlopen van een bevredigend leven. Een ieder de eigen levensworst, maar wel binnen de wet.

[Petra]

De mens is een biologische stofwisselaar. Om te overleven heeft elk mens m.i. wel basis begeertes die vervuld moeten worden. Water, voedsel, lucht, veilige woonplek.

Mooi geschreven Peda.
Ik probeerde ook wat relativerends in te brengen, maar het eigen bandje laten afspelen is ook een optie. Het beleren begeren heb ik dan weer niet.
Ikzelf heb nada interesse in luxe en welvaart, (mijn man noemt me zeeuws meisje ), mijn interesse ligt op het gebied van mensenrechten; een betere wereld achterlaten; basis behoeften binnen bereik voor ieder mens. Het minste wat ik kan doen is eraan bijdragen, onder een boom zitten mediteren is aardig voor mezelf, maar een ander schiet er niks mee op als dat het enige is wat je ermee doet, is mijn gedachte.

[Petra]

Angst en ook jaloezie...als een ander dat wel heeft b.v.
Niet bij iedereen laat ik dat erbij zeggen.

In principe is jaloezie een emotie waar iedereen in het leven wel mee te maken kan krijgen. De ene wat meer en de ander wat minder, maar toch.. het is nou eenmaal menselijk.
Waar het uiteindelijk om gaat is wat men ermee doet. De meeste mensen kunnen het best wel handelen. Maar er zijn er die helemaal doordraaien, denk maar aan eerwraak en eremoord, zelfs in NL. ( zo'n 20 moorden per jaar).

[Snelheid]

Begeerte is de wortel van alle kwaad.

Hen die begeren zijn hun eigen vijand.

[hopper]

Hen die begeren zijn hun eigen vijand.

Precies, heer Snelheid. Daarom begeert een verstandig gelovige ook geen hiernamaals, wederopstanding o.i.d.
We zijn het helemaal eens!

[hopper]

Angst en ook jaloezie...als een ander dat wel heeft b.v.
Niet bij iedereen laat ik dat erbij zeggen.

In principe is jaloezie een emotie waar iedereen in het leven wel mee te maken kan krijgen. De ene wat meer en de ander wat minder, maar toch.. het is nou eenmaal menselijk.
Waar het uiteindelijk om gaat is wat men ermee doet. De meeste mensen kunnen het best wel handelen. Maar er zijn er die helemaal doordraaien, denk maar aan eerwraak en eremoord, zelfs in NL. ( zo'n 20 moorden per jaar).

De emotie is het probleem niet. Die kan er gewoon zijn. Het is wel een teken dat er wat met je aan de hand is.
Wie jaloezie voelt kan dat opvatten als een goede raad om aan het begeren een einde te maken.

(Oorzaak en gevolg, Karma)

[Petra]

Hen die begeren zijn hun eigen vijand.

Precies, heer Snelheid. Daarom begeert een verstandig gelovige ook geen hiernamaals, wederopstanding o.i.d.
We zijn het helemaal eens!

Hi Hopper.
Eigenlijk zeg je hier dat Snelheid zijn eigen vijand is en geen verstandige gelovige want uiteraard begeert hij dat wel, hij is een christen hè. Dat hij het daarmee helemaal niet eens is lijk mij niet moeilijk te snappen !! Zelfs ik snap dat.

Mijn gedachte...je bent drukker met anderen de les lezen dan met jezelf onderzoeken, ik lees vnl. vooroordelen, oordelen, veroordelen. Ik herhaal mijn eerste reactie op je TS:

Het kan ook zijn dat je meer behoefte hebt om andere mensen te (helpen) onderzoeken. Naar wat ik tijdens mijn mindfulness lessen geleerd heb is dat een valkuil waar meer mensen in terecht kunnen komen. Dan kun je mediteren met de vraag waarom je die behoefte hebt, waar die behoefte vandaan komt en proberen om die begeerte los te laten. (Want ook die behoefte is een begeerte).