Over Verwijtbaarheid en Vrije Wil

[Petra]

Denk even mee..
Hoe zit dat met...

Homoseksualiteit.
Hoe verwijtbaar is dat ?
Is het een keuze voor of tegen de maatschappij ?
Is dat een kwestie van Vrije Wil ?
Heb je daar als homo iets over te vinden of te willen ?

Zwarte Piet
Is het voor of tegen zijn een kwestie van willen, van kiezen, van aard of aanleg of cultuur of kennis ?
Kun je wel anders willen dan je wil ?

Corona vaccineren
is dat dan een eigen keuze ?
Een keuze voor of tegen de maatschappij ?
Is het in je aard, aanleg, achtergrond, cultuur of je er voor of tegen bent of wel of niet WIL ?
Kun je dan wel of niet anders Doen dan je Wil ?


EN... roept U maar...
..

En als ik dan Schopenhauer erbij pak, en dat in alle gevallen tot in het uiterste consequent doortrek.. hoe zit het dan ?

Een mens kan Doen wat ie (zij/hij/het) Wil maar kan niet willen wat ie Wil.

"Moeten' WE daarom Alles maar Goedvinden

Maar dat kan toch niet, want dan moeten -we- verschrikkelijke dingen als moord en pedofilie, incest en misbruik en etc. ... 'maar goedvinden'.

Zouden er objectieve criteria kunnen zijn om te helpen bepalen wat -we- dan wel of niet acceptabel vinden

[hopper]

Een mens kan Doen wat ie (zij/hij/het) Wil maar kan niet willen wat ie Wil.

Aan het willen ligt een voorstellingsbeeld ten grondslag. Het bevat een wens voor de toekomst waarin iets gewild wordt of juist niet gewild wordt.
Denken in concepten is hiervoor noodzakelijk, een voorstellingsbeeld is immers een gedacht concept.

Dit maakt het denken onvrij. Het enige wat dit ten einde kan maken, dat ben je zelf. Door binnen je gedachtenwereld te zoeken naar je innigste wensen. Ben je bijvoorbeeld homoseksueel maar wens je een hetero te zijn? Dan ben je te kwader trouw aan je zelf! Hetero-zijn is dan niet meer dan een gedacht concept welke conflicteert met je aard zoals je die van de natuur hebt meegekregen.

Om als mens te evolueren naar de Christus-gestalte is het zaak om het 'willen' te onderzoeken (Niet mijn wil geschiedde).
De Christus in mij heeft afgerekend met het 'willen' en in seksueel opzicht handel ik dan naar de aard zoals de natuur die geschonken heeft.
Dan ben ik te goeder trouw aan mijzelf, ben ik niet in conflict met mijn geweten en valt mij niks te verwijten.

Over homo of heteroseksualiteit valt dus niks te vinden of te willen. Het is zoals het is.

[hopper]

De mens is dus pas vrij als hij niks meer te wensen of te willen heeft, dat is de ware Christus in je zelf.
Dan is de persoonlijke behoefte bevrediging verdwenen, dus ook de behoefte om een andere seksuele aard te begeren dan de natuur je geschonken heeft. Ieder 'willen' blijkt dan van een zelf uit te gaan.

De Christus in je zelf is vrij van persoonlijke behoefte bevrediging. Dus ook vrij van de behoefte om na de dood voort te bestaan, dat is immers ook maar een wens die van de persoon uit gaat. Van persoonlijk willen gaat dan ook geen enkele moraliteit uit, het is egoïsme ten top. Het is dus egoïstisch om als homoseksueel zijnde heteroseksualiteit te willen. Door het persoonlijk willen af te leggen wordt het duidelijk dat je het 'universele' bent die jou speelt.
Je speelt jezelf in deze wereld met de rol welke jou is toebedeeld. Of dat homoseksueel of heteroseksueel is, dat maakt niet uit.

Tegendelen zijn immers nodig om de verschijnselen te kunnen laten bestaan. Zodat het 'universele' op kan gaan in de rol welke gespeeld dient te worden.

[hopper]

Wie de wil in zichzelf heeft onderzocht zal bemerkt hebben dat deze -zoals eerder opgemerkt- in het denken ligt ingekaderd.
Eenmaal bevrijd van de 'wil' zal men bemerken dat er iets anders voor in de plaats komt.
Lag het 'willen' ingekaderd tussen verleden en toekomst, dat wat er voor in de plaats komt is vrij en heeft een naam: liefde.
Daadwerkelijke liefde heeft niet de intentie om te veranderen. Liefde grijpt niet in, hoeft nergens aan te voldoen.
Waarmee liefde in feite een intelligentie met zich mee brengt.

Zwarte Piet wordt naar voren geschoven door de topicstarter. Wat we zien is dat er 2 kampen in onze maatschappij zijn die beiden iets anders willen omtrent ZP. Zodoende leven we al weer zo'n 10 jaar in een toestand van oorlog omtrent Sinterklaas.
Daadwerkelijk liefde wenst niet iets te veranderen aan ZP, maar zal wel de intelligentie bezitten om 'de ander' tegemoet te treden.
Deze intelligentie is dus afwezig in het ZP-conflict. Juist wegens het 'willen' van beide zijden.

Bij de ZP-kwestie zien we ook hoe verleden en toekomst een rol spelen. Het denken van sommige autochtonen wilde niet toegeven aan de redelijke vraag van donker gekleurde Nederlanders. Autochtonen konden niet de transitie van verleden naar toekomst maken. Totdat momenteel alleen nog de extremisten aan ZP vast houden. Waarmee we kunnen vaststellen dat extremisten erg behept zijn met 'willen' en geen liefde kennen.

[Mart]

De tijdgeest en daarbijbehorende ethiek en daaraan gerelateerde verwijtbaarheid zijn een kwestie van macht. Er is geen absoluut goed & kwaad. Is homoseks een zonde, dan is de keuze voor het hebben van homoseks verwijtbaar; is een Zwarte Piet niet meer toegestaan, dan is de keuze voor een Zwarte Piet verwijtbaar, etc. Voor rechten dient geknokt te worden.

[Petra]

De tijdgeest en daarbijbehorende ethiek en daaraan gerelateerde verwijtbaarheid zijn een kwestie van macht. Er is geen absoluut goed & kwaad. Is homoseks een zonde, dan is de keuze voor het hebben van homoseks verwijtbaar; is een Zwarte Piet niet meer toegestaan, dan is de keuze voor een Zwarte Piet verwijtbaar, etc. Voor rechten dient geknokt te worden.

Hi Mart,

Dat is ook een beetje de richting waarop ik dacht, met in het achterhoofd :

En als ik dan Schopenhauer erbij pak, en dat in alle gevallen tot in het uiterste consequent doortrek.. hoe zit het dan ?

Een mens kan Doen wat ie (zij/hij/het) Wil maar kan niet willen wat ie Wil.

Jij geeft antwoord op de TS vraag:

Zouden er objectieve criteria kunnen zijn om te helpen bepalen wat -we- dan wel of niet acceptabel vinden

Bedoel je dan ook dat er geen objectieve criteria zijn ?
Zou moord niet een absoluut kwaad kunnen zijn ?

[Mart]

Bedoel je dan ook dat er geen objectieve criteria zijn ?

M.i. geen absoluut objectieve criteria, omdat subjectiviteit altijd een rol speelt.

Zou moord niet een absoluut kwaad kunnen zijn ?

Het punt waar doden tot moord verwordt kan op verschillende manieren gedefinieerd worden -- soms zelfs op tegengestelde wijze. Neem bijv. het oude conflict tussen Israël en de Palestijnen: het doden van een gevaarlijke terrorist is voor de ene een goede daad, terwijl het voor de tegenstander moord is. Een terroristische aanslag is in de ogen van de tegenstander een noodzakelijke daad door vrijheidsstrijders, maar voor de ander moord -- een cultureel-polariserend concept waarmee na de aanslagen van 11 Sept eveneens de rest van de wetserse wereld bekend mee is geworden, hetgeen het nodige begrip voor Israël heeft opgeleverd. Ik vind zelf het bestaan van door honger gerelateerde doodsoorzaken massamoord, net zoals ik de golfoorlog een moordpartij vond voor eigen westerse belangen, maar snap daarentegen prima dat iemand - indien nodig - in het uiterste geval doodt om met z'n gezin armoede te overleven. Etc.

[Willempie]

Bedoel je dan ook dat er geen objectieve criteria zijn ?

M.i. geen absoluut objectieve criteria, omdat subjectiviteit altijd een rol speelt.

Zou moord niet een absoluut kwaad kunnen zijn ?

Het punt waar doden tot moord verwordt kan op verschillende manieren gedefinieerd worden -- soms zelfs op tegengestelde wijze. Neem bijv. het oude conflict tussen Israël en de Palestijnen: het doden van een gevaarlijke terrorist is voor de ene een goede daad, terwijl het voor de tegenstander moord is. Een terroristische aanslag is in de ogen van de tegenstander een noodzakelijke daad door vrijheidsstrijders, maar voor de ander moord -- een cultureel-polariserend concept waarmee na de aanslagen van 11 Sept eveneens de rest van de wetserse wereld bekend mee is geworden, hetgeen het nodige begrip voor Israël heeft opgeleverd. Ik vind zelf het bestaan van door honger gerelateerde doodsoorzaken massamoord, net zoals ik de golfoorlog een moordpartij vond voor eigen westerse belangen, maar snap daarentegen prima dat iemand - indien nodig - in het uiterste geval doodt om met z'n gezin armoede te overleven. Etc.

Wat is jouw mening over het feit dat er wereldwijd miljoenen mensen van honger omkomen door onze coronamaatregelen? Ik ben het trouwens met je bovenstaande reactie eens. Behalve dan dat ik het ook gerechtvaardigd vind om mijn gezin te beschermen, met alle middelen tot mijn beschikking.

[Christiaan]

Jij geeft antwoord op de TS vraag:

Zouden er objectieve criteria kunnen zijn om te helpen bepalen wat -we- dan wel of niet acceptabel vinden

Bedoel je dan ook dat er geen objectieve criteria zijn ?
Zou moord niet een absoluut kwaad kunnen zijn ?

Je moet volgens mij onderscheid maken tussen "absolute moraal" en moraliteit "waarbij objectieve criteria kunnen helpen".
Ik geloof niet in een absolute moraal: zeg maar een absolute kosmische wet die zegt dat je niet mag moorden.
Ik geloof wél dat wanneer je moraliteit relateert aan menselijk welzijn (en volgens mij is die relatie er, zoals ik in een ander topic heb aangegeven: moraliteit gaat over het juist of onjuist handelen t.a.v, menselijk welzijn) dan kun je op een objectieve manier het handelen evalueren.

Wat betreft moord: dat tast het menselijk welzijn (objectief gezien) aan. Dat is geen kwestie van een mening. Maar dat betekend niet dat moord absoluut 'kwaad' is. Er zijn situaties te bedenken waarin moord op iemand juist moreel gerechtvaardigd is. Bijvoorbeeld als dat ander menselijk welzijn bevorderd.

[Petra]

Jij geeft antwoord op de TS vraag:


Bedoel je dan ook dat er geen objectieve criteria zijn ?
Zou moord niet een absoluut kwaad kunnen zijn ?

Je moet volgens mij onderscheid maken tussen "absolute moraal" en moraliteit "waarbij objectieve criteria kunnen helpen".
Ik geloof niet in een absolute moraal: zeg maar een absolute kosmische wet die zegt dat je niet mag moorden.
Ik geloof wél dat wanneer je moraliteit relateert aan menselijk welzijn (en volgens mij is die relatie er, zoals ik in een ander topic heb aangegeven: moraliteit gaat over het juist of onjuist handelen t.a.v, menselijk welzijn) dan kun je op een objectieve manier het handelen evalueren.

Wat betreft moord: dat tast het menselijk welzijn (objectief gezien) aan. Dat is geen kwestie van een mening. Maar dat betekend niet dat moord absoluut 'kwaad' is. Er zijn situaties te bedenken waarin moord op iemand juist moreel gerechtvaardigd is. Bijvoorbeeld als dat ander menselijk welzijn bevorderd.

Ja, daar ben ik het mee eens.
In het andere topic ging het idd ook over objectieve criteria, maar gezien de schamele reacties kreeg ik een beetje het idee dat het misschien wat te moeilijk is om daarover wat af te roepen.
In dit topic dacht ik meer in de richting van het loskoppelen van de schuldvraag, gezien de vraag hoeveel vrije wil mensen hebben.

[Christiaan]

Je moet volgens mij onderscheid maken tussen "absolute moraal" en moraliteit "waarbij objectieve criteria kunnen helpen".
Ik geloof niet in een absolute moraal: zeg maar een absolute kosmische wet die zegt dat je niet mag moorden.
Ik geloof wél dat wanneer je moraliteit relateert aan menselijk welzijn (en volgens mij is die relatie er, zoals ik in een ander topic heb aangegeven: moraliteit gaat over het juist of onjuist handelen t.a.v, menselijk welzijn) dan kun je op een objectieve manier het handelen evalueren.

Wat betreft moord: dat tast het menselijk welzijn (objectief gezien) aan. Dat is geen kwestie van een mening. Maar dat betekend niet dat moord absoluut 'kwaad' is. Er zijn situaties te bedenken waarin moord op iemand juist moreel gerechtvaardigd is. Bijvoorbeeld als dat ander menselijk welzijn bevorderd.

Ja, daar ben ik het mee eens.
In het andere topic ging het idd ook over objectieve criteria, maar gezien de schamele reacties kreeg ik een beetje het idee dat het misschien wat te moeilijk is om daarover wat af te roepen.
In dit topic dacht ik meer in de richting van het loskoppelen van de schuldvraag, gezien de vraag hoeveel vrije wil mensen hebben.

Het is inderdaad de vraag hoeveel "vrije" wil er is en in hoeverre iemand dan toerekeningsvatbaar is. Daar zijn we volgens mij nog lang niet uit. Maar welke invloed zou dat moeten hebben?

[Petra]

Ja, daar ben ik het mee eens.
In het andere topic ging het idd ook over objectieve criteria, maar gezien de schamele reacties kreeg ik een beetje het idee dat het misschien wat te moeilijk is om daarover wat af te roepen.
In dit topic dacht ik meer in de richting van het loskoppelen van de schuldvraag, gezien de vraag hoeveel vrije wil mensen hebben.

Het is inderdaad de vraag hoeveel "vrije" wil er is en in hoeverre iemand dan toerekeningsvatbaar is. Daar zijn we volgens mij nog lang niet uit. Maar welke invloed zou dat moeten hebben?

Mwahh de wetenschap is best al een end hoor, er wordt ook in het strafrecht rekening mee gehouden. Onze -vrije wil- is behoorlijk beperkt, al wordt het graag vrij genoemd.
Voor dit topic dacht ik meer in de richting van een beetje ehhh begrip richting alle voor- of tegen strijders m.b.t. de onderwerpen die ik noemde.

En bij objectieve criteria denk ik vnl. aan schade aanrichten aan anderen die helemaal niet met die schade geconfronteerd willen worden.
Dus.. hoeveel schade berokkent een homoseksueel ?
Hoeveel schade berokkent zwarte Piet en hoeveel schade berokkent dan een veeg Piet of regenboog Piet ?
Hoeveel schade berokkent het niet vaccineren ?

En dat dan los.. van de verwijtbaarheid. Omdat je imo nou eenmaal -wel kunt doen wat je wilt maar niet kunt willen wat je wilt-. In dat opzicht ben het wel eens met Schopenhauer aangezien de Wetenschap ook die kant op neigt.

[Christiaan]

Het is inderdaad de vraag hoeveel "vrije" wil er is en in hoeverre iemand dan toerekeningsvatbaar is. Daar zijn we volgens mij nog lang niet uit. Maar welke invloed zou dat moeten hebben?

Mwahh de wetenschap is best al een end hoorer wordt ook in het strafrecht rekening mee gehouden. Onze -vrije wil- is behoorlijk beperkt, al wordt het graag vrij genoemd.

Er wordt rekening mee gehouden in het strafracht als iemand aantoonbaar minder toerekeningsvatbaar is. Maar niet in de zin van (gebrek aan) filosofische "vrije wil".

Voor dit topic dacht ik meer in de richting van een beetje ehhh begrip richting alle voor- of tegen strijders m.b.t. de onderwerpen die ik noemde.

En bij objectieve criteria denk ik vnl. aan schade aanrichten aan anderen die helemaal niet met die schade geconfronteerd willen worden.
Dus.. hoeveel schade berokkent een homoseksueel ?
Hoeveel schade berokkent zwarte Piet en hoeveel schade berokkent dan een veeg Piet of regenboog Piet ?
Hoeveel schade berokkent het niet vaccineren ?

Is dat niet gewoon objectief aan te tonen (of te beredeneren) zoals ik eerder suggereerde?
Twee volwassen homoseksuelen die met wederzijdse instemming seks hebben, bevorderd het menselijk welzijn. Dit te verbieden tast het menselijk welzijn aan.

[Petra]

Mwahh de wetenschap is best al een end hoorer wordt ook in het strafrecht rekening mee gehouden. Onze -vrije wil- is behoorlijk beperkt, al wordt het graag vrij genoemd.

Er wordt rekening mee gehouden in het strafracht als iemand aantoonbaar minder toerekeningsvatbaar is. Maar niet in de zin van (gebrek aan) filosofische "vrije wil".

Eigenlijk wel. Het is meer een totaal plaatje, waardoor er een verschuiving heeft plaatsgevonden. Maar dat is nu niet het issue.

Is dat niet gewoon objectief aan te tonen (of te beredeneren) zoals ik eerder suggereerde?
Twee volwassen homoseksuelen die met wederzijdse instemming seks hebben, bevorderd het menselijk welzijn. Dit te verbieden tast het menselijk welzijn aan.

Sja, of het aantoonbaar genoeg is vroeg ik me af, maar dat het te beredeneren is ben ik het mee eens.
Idd. die kant dacht ik ook op.

[peda]

De mens kan Doen wat hij Wil, zo het eerste deel van de Schopenhauer uitspraak. Dat is ook zo. Alleen omdat de mens als kuddedier in een samenleving verkeert, worden er door de samenleving wel beperkingen aangebracht aangaande het Doen wat de individuele mens Wil. Niet alles wat gedaan zou kunnen worden, wordt door de samenleving toegestaan. Wie niet wilde luisteren werd vroeger uit de groep gegooid en kon in zijn "' uppie "' proberen het leven te behouden ( de banvloek ). Momenteel gaat de samenleving anders om met de niet "' aangepasten ''. Bestaan er absolute normen voor al of niet toegestaan gedrag ( het benoemen en afgrenzen van verwijtbaarheid ) en zo ja wie benoemt die absolute normen ( God, filosofen, ethici, politici ). Of zijn er geen absolute normen en zoekt iedere maatschappelijke samenleving ( tijd en cultuurgebonden) naar een passend evenwicht, tussen persoonlijke vrijheid en de sociale verantwoordelijkheid. Je leest in de koran, je leest in de bijbel, of je kijkt in de wereld naar de samenleving waarin je jezelf het best herkent.

[hopper]

Schopenhauer goed interpreteren is erg lastig. Het eerste deel is idd dat we kunnen doen wat we willen.
Maar we kunnen niet willen wat we willen.

Het punt is natuurlijk dat we wel willen wat we willen. Als bv de dokter tegen je zegt dat je nog 1 maand te leven hebt, dan willen we wat anders, namelijk langer leven. Wat zoveel betekent als dat door de 'wil' we gevangen raken door ons eigen willen. Willen blijkt achteraf niks meer dan zinloos verzet tegen 'wat is'.

Je kunt je verzetten tegen de komende maanden van somber herfst/winterweer. Het zal je niks baten, juist door je verzet er tegen wordt je er somber van. Staken van iedere vorm van verzet is het opgeven van het 'willen'. Maar het eerste deel van Schopenhauer blijft gewoon intact. Ik kan nog steeds doen wat ik wil. Maar ik verzet me niet meer tegen 'wat is'.

En dan blijkt 'wat is'

-vrij te zijn van zowel verleden als toekomst.
-geen doel te hebben en ook geen angst te bevatten.
-onbereikbaar te zijn voor wie het wil bereiken.
-gewoon op zichzelf te staan.

Kortom, dan ben je bevrijd van het 'willen', ook van het 'willen' om morgen nog te bestaan.

[peda]

Wie helemaal niets meer Doet op aarde, heeft geen last meer van de problematiek van vrije wil en verwijtbaarheid. Geen oorzaak en gevolg meer.

[Yours]

Dan zit je in het scenario dat door Freek de Jonge in het volgende gedicht verwoord is:

Alles is gedaan
niets helpt
doe niets

Overal komt narigheid van
nergens is vrede
wees nergens

Iedereen heeft haast
iedereen is ontevreden
niemand heeft tijd
niemand is gelukkig

wees niemand

[hopper]

Wie helemaal niets meer Doet op aarde, heeft geen last meer van de problematiek van vrije wil en verwijtbaarheid. Geen oorzaak en gevolg meer.

Er is 'iets' wat buiten oorzaak en gevolg staat. Dat kan dus ook geen eigen wil hebben.

[peda]

Dan zit je in het scenario dat door Freek de Jonge in het volgende gedicht verwoord is:

Alles is gedaan
niets helpt
doe niets

Overal komt narigheid van
nergens is vrede
wees nergens

Iedereen heeft haast
iedereen is ontevreden
niemand heeft tijd
niemand is gelukkig

wees niemand

Hallo Yours,

Ik roei gewoon met de riemen die ik uit eigen kracht heb bemachtigd of door toeval in het leven ben tegengekomen. Ik doe eigenlijk voortdurend wel wat en meestal wel volgens voorbedacht plan. Jouw gedicht past inhoudelijk niet bij mij. Ik kan mij denken dat de inhoud eerder past bij iemand die volledig passief ( niets doen ) in het leven staat en volledig afhankelijk is van wat anderen met hem/ haar voor hebben. Bij zo'n houding past wel dat niets helpt, narigheid troef is, je ontevreden in het leven staat, en je bijgevolg ongelukkig bent. Niets voor mij, zo'n passieve levenshouding, dat moge gezegd.

[Yours]

Dag Peda,

Het “overkwam” mij ‘niemand’ te zijn, nadat ik me in mijn leven tot dan toe altijd voor de volle 100 procent op een actieve manier, met een positieve levenshouding en met de inzet van al mijn talenten èn gevoel enorm had ingespannen om om te gaan met alles wat er op mijn weg kwam en tevens op dezelfde manier kijkend èn handelend naar de wereld om mij heen. Dus er was totaal geen sprake van o.a. passiviteit en ontevredenheid.

Voor mij is het niet in woorden uit te drukken wat dat innerlijk in mij teweeg bracht.
Wat Hopper daarover schrijft heeft echter vele raakvlakken met hoe ik het ervaren heb:
dat ‘iets’ waardoor er geen oorzaak en gevolg meer is wanneer “alles is gedaan”.

[peda]

Hallo Yours,

Ik sta persoonlijk met beide benen in de door Hopper genoemde "" wordende "" wereld en heb totaal geen persoonlijke ervaringen opgedaan met andere vormen van "' zijn "' of hoe ook spiritueel te noemen. Ervaringen moet je persoonlijk meemaken en kun je niet uit een boekje leren. Een doof geborene kun je niet echt vertellen hoe orkestmuziek aanhoort en een kleurenblinde niet hoe kleuren er uitzien. Een goed gesprek is m.i. slechts mogelijk met diegenen die dezelfde ervaring echt kunnen delen. Ik lees veelzijdige literatuur, maar dat is theoretische kennis. God Spreekt niet met mij en dus heb ik geen ervaring met een Sprekende God. Ik treed niet uit, dus ik kan niet meedoen met Zolder. Ik heb nooit een BDE gehad, dus ik moet afhaken. Ik heb geen christus-ik ervaring, dus ik moet het laten afweten. Het is voor mij wel interessant om desbetreffende ervaringen van anderen te lezen en ik behoor niet tot diegenen die alle ervaringen in metafysica land kort en finaal afdoen als emergente eindproducten van neuronen schakelingen in de eigen hersenen.

[Yours]

Dag Peda,

Dank voor je reactie.

Waar het mij (ook) om ging was duidelijk te maken dat het - uiteindelijk - ervaren van het ‘niemand’ Zijn niet zomaar aangewaaid komt, maar dat er, zoals ik het ervaren heb, hard voor gewerkt moet worden.

Met dit zeer onverwachte gevolg, dat wel.

[hopper]

Ik sta persoonlijk met beide benen in de door Hopper genoemde "" wordende "" wereld en heb totaal geen persoonlijke ervaringen opgedaan met andere vormen van "' zijn "' of hoe ook spiritueel te noemen.

De essentie van de wordende wereld is dan ook dat deze bevolkt wordt door wordende mensen die het 'worden' als het 'zijn' beschouwen.
Een abusievelijke identificatie met alles wat tijdelijk is. Het 'willen' is dan de begrenzing van je zelf, waar jij met graagte met beide benen in staat.
Het 'willen' vormt dan ook de 'iemand': het idee iemand te zijn.

De ironie wil dat wat ik hier schrijf gewoon in de bijbel staat:

Want zo wie zijn leven zal willen behouden, die zal hetzelve verliezen; maar zo wie zijn leven verliezen zal, om Mijnentwil, die zal hetzelve vinden.

(Math 16:25)

Wat hier eigenlijk staat is dat er een 'wordende' hetzelve is, maar dat er ook een 'zijnde' hetzelve is. Hetzelve staat voor 'ik ben'.
De mens klampt zich vast aan 'hetzelve' welke hij denkt te zijn, maar wat hij niet is....
Dat is een eigen keuze.

[peda]

Hallo Hopper,

Het is juist de menselijke vrije wil die het mogelijk maakt datgene in het leven te prijzen waar de meeste affiniteit persoonlijk naar uitgaat. Dat kan bij ieder mens sterk verschillend uitvallen. Een geesteshouding in het leven volgen die haaks staat op wat de eigen persoonlijkheid vraagt, maakt de mens veelal niet gelukkig, althans in mijn optiek. Zo vind ik jouw levenshouding de moeite van het volgen waard, maar ik ga die levenshouding niet de mijne maken en als ik dat zou doen, dan is het bij mij een surrogaat. Onecht, een imitatie.