Ergernis, boosheid en zelfs haat. Waarom?

[Maria K]

Uit het topic ergernissen

Ergernissen is zelf haat en zelf vijandschap,altijd een raadsel waarom mensen zichzelf kwaad doen,het zal wel met frustraties te maken hebben.

Het eerste deel kan ik niet zonder meer onderschrijven, is mi. slechts deels waar, maar ik denk dat ik de tendens begrijp, door je volgende woorden.

De reactie van Piebe maakt het wat duidelijker en sluit dan weer meer aan bij wat ik denk.

Ergernissen kunnen door eigen schuld zijn maar ook door andermans schuld voorkomen. Dat onderscheid is soms lastig te maken. Ergernissen door eigen schuld kunnen opgelost worden anders is het inderdaad pure zelfhaat.

Wel in het geval van schuldgevoel over iets van jezelf, maar dat (nog) niet hebt kunnen verwerken en daar niet mee om kunnen gaan.
Meestal gaan ergernissen toch over externe zaken of dingen, die je tegenkomt, soms als gevoel over hetgeen je zelf ervaren hebt of weet wordt getriggerd.

Maar vaak zijn het ook verdoezelaars en vervangers voor een echte reden voor negatief of depressief denken binnen het eigen bestaan.
Dingen, die je niet kunt of niet van jezelf mag uiten en zelfs onbewust van de oorzaak wel door kunnen werken.
In dat geval wordt het vaak een vervangende ergernis/boosheid/haat naar andere dingen buiten jezelf, die je naar eigen gevoel wel mag ventileren.
Aan de heftigheid ervan of zelfs zich afsluiten van de emotie, door irrationele uitingen, is vaak wel de ernst van het eigen probleem af te meten.
Ook al kan het achterliggende probleem zelf op dat moment iets heel anders zijn.

En ja....dat kan ook zelfhaat zijn, maar niet per definitie.
En ja....ik denk dat dit het eigen problemen niet oplost, maar eerder kwaad doet, omdat het naar alle kanten door kan woekeren, ook naar anderen toe.

[hopper]

Ergernis, boosheid en haat zijn m.i. in gradatie oplopende gevoelens van destructie. Eerst erger je je ergens aan, vervolgens wordt je boos en wil je actie, haat is volledige blinde destructie. Verwoesten, kapot maken.

Op het moment dat je je ergert aan iets of iemand geef je zelf al het startsein. Met het verwoesten, kapot maken, maak je ook jezelf kapot. Daarom doe je ergernis, boosheid en haat dan ook jezelf aan. Zelfhaat vind ik een raar woord, ik kan daar niks mee. Het is juist het zelf (ego) dát haat.

Feitelijk zijn al deze emotionele toestanden de primitieve, naakte aap in de mens. Ergernis, boosheid en haat ontmenselijkt jezelf. De rede welke de mens kenmerkt functioneert dan niet meer naar behoren. Je gebruikt dan de rede tegen jezelf. Zoals de geschiedenis ons leert sleuren haat-mensen zichzelf en de hele wereld mee.

Aan u de keus om ja/nee te ergeren. Bezint eer ge begint.

[Leon]

Deuren dichtgooien en houden, bruggen verbranden, dat zijn mogelijkheden om niet meer te hoeven nadenken. Een eendimensionaal plaatje: “Ik haat dit of dat”, is erg gemakkelijk. Denklui dus.

[hopper]

Ik zat me zo te bedenken. Stel dat er iemand is die zich ergert aan mij of die boos is op mij. Of die mij zelfs haat.
Dan weet ik daar zelf helemaal niks van. Best wel grappig eigenlijk als je je dat bedenkt. Het is dan louter en alleen aanwezig (presentie!) in de desbetreffende persoon.

[Bonjour]

Ik zat me zo te bedenken. Stel dat er iemand is die zich ergert aan mij of die boos is op mij. Of die mij zelfs haat.
Dan weet ik daar zelf helemaal niks van. Best wel grappig eigenlijk als je je dat bedenkt. Het is dan louter en alleen aanwezig (presentie!) in de desbetreffende persoon.

Wat nog niet betekent dat de oorzaak niet bij lou ligt. Stel de een is een taalpurist en de ander maakt de ene spellingsfout na de andere, kan de purist zich ergeren, maar uit fatsoen zijn mond houden. De ander heeft wel een taalprobleem.

[hopper]

Ik zat me zo te bedenken. Stel dat er iemand is die zich ergert aan mij of die boos is op mij. Of die mij zelfs haat.
Dan weet ik daar zelf helemaal niks van. Best wel grappig eigenlijk als je je dat bedenkt. Het is dan louter en alleen aanwezig (presentie!) in de desbetreffende persoon.

Wat nog niet betekent dat de oorzaak niet bij lou ligt. Stel de een is een taalpurist en de ander maakt de ene spellingsfout na de andere, kan de purist zich ergeren, maar uit fatsoen zijn mond houden. De ander heeft wel een taalprobleem.

Als geen enkele mens zich meer zou ergeren aan een ander mens, nooit meer boos is op een ander mens of een ander mens haat, dan verdwijnen oorzaak en gevolg zonder dat ik iets aan mijzelf verander. In feite is die situatie er reeds voor mij.

Presentie (van mijzelf) kan alleen in de actualiteit plaats hebben. Zou ik me in het gewoel van ergeren, boos-zijn en haat begeven, dan verlies ik in feite de presentie. Dan neem ik iets uit het verleden (Ik ben boos op Bonjour) mee naar het heden.

Dat is er namelijk wat er gebeurd met zich ergerende, boos zijnde en hatende mensen: zij slepen de last van het verleden mee. Ik ken ze die jaren na dato zich nog zitten te ergeren, boos-zijn of haten t.o.v. andere mensen. Dat zgn 'eeuwige nu' is niet zomaar een aardig filosofietje, maar een wijze van in het leven staan. Een voor mij erg prettige wijze moet ik zeggen.

[Bonjour]

Als geen enkele mens zich meer zou ergeren aan een ander mens, nooit meer boos is op een ander mens of een ander mens haat, dan verdwijnen oorzaak en gevolg zonder dat ik iets aan mijzelf verander. In feite is die situatie er reeds voor mij.

Maar ik denk niet dat een ergernis/boosheid richting een ander slecht is. Zolang het maar niet overheersend wordt en je leven teveel beïnvloedt. Sommige mensen hebben streken uitgehaald waardoor ook voor de toekomst op zijn minst een achterdocht richting het handelen van de ander op zijn plaats is. Dus het heeft een hele negatieve klank, maar het heeft een nut.

[hopper]

Als geen enkele mens zich meer zou ergeren aan een ander mens, nooit meer boos is op een ander mens of een ander mens haat, dan verdwijnen oorzaak en gevolg zonder dat ik iets aan mijzelf verander. In feite is die situatie er reeds voor mij.

Maar ik denk niet dat een ergernis/boosheid richting een ander slecht is. Zolang het maar niet overheersend wordt en je leven teveel beïnvloedt. Sommige mensen hebben streken uitgehaald waardoor ook voor de toekomst op zijn minst een achterdocht richting het handelen van de ander op zijn plaats is. Dus het heeft een hele negatieve klank, maar het heeft een nut.

Het is een keuze. Als je wat wilt veranderen in de maatschappij dan moet je wel boos en geëngageerd zijn. Maar ook dan telt de productiviteit. Boos zijn zoals de achterban van de extreemrechtse partijen is niet productief, dat gaat ten koste van je zelf. Vandaar dat ik stiekem een beetje moet lachen om al die extreemrechtse 'boosmensen': ze doen het zichzelf aan, hun boosheid kan geen kant op.

Maar ben je boos en geëngageerd omdat je de wereld wilt verbeteren dan zet je je boosheid anders in. Dan kanaliseer je je boosheid door bv een stal met dieren die gemarteld worden te bezetten. Als je boosheid kanaliseert dan vloeit het ook weer weg. Als je het niet kunt kanaliseren omdat je "boos bent op Rutte" dan blijf je leven in die boosheid. Zodoende krijgt ieder mens wat hem of haar toekomt.

[thom]

Maar ik denk niet dat een ergernis/boosheid richting een ander slecht is. Zolang het maar niet overheersend wordt en je leven teveel beïnvloedt. Sommige mensen hebben streken uitgehaald waardoor ook voor de toekomst op zijn minst een achterdocht richting het handelen van de ander op zijn plaats is. Dus het heeft een hele negatieve klank, maar het heeft een nut.

Het is een keuze. Als je wat wilt veranderen in de maatschappij dan moet je wel boos en geëngageerd zijn. Maar ook dan telt de productiviteit. Boos zijn zoals de achterban van de extreemrechtse partijen is niet productief, dat gaat ten koste van je zelf. Vandaar dat ik stiekem een beetje moet lachen om al die extreemrechtse 'boosmensen': ze doen het zichzelf aan, hun boosheid kan geen kant op.

Maar ben je boos en geëngageerd omdat je de wereld wilt verbeteren dan zet je je boosheid anders in. Dan kanaliseer je je boosheid door bv een stal met dieren die gemarteld worden te bezetten. Als je boosheid kanaliseert dan vloeit het ook weer weg. Als je het niet kunt kanaliseren omdat je "boos bent op Rutte" dan blijf je leven in die boosheid. Zodoende krijgt ieder mens wat hem of haar toekomt.

Hmm.. ik denk dan dat in de politiek de rechtse partijen terecht boos zijn op het huidige beleid, omdat steeds meer uitkomt wat ze al jaren roepen en over booszijn; er wordt gelogen, gesjoemeld, grondwetten overtreden, etc. Dat stellen ze aan de kaak, maar links doet of de neus bloed. Om je terecht aan te ergeren want je wordt genegeerd, niet gehoord, en zoals jij het nu benoemt.

De keuze van hopper is wel degelijk aanwezig; (uit)lachen om de mensen, die deze leugen en list van de linkse regering aan de tand voelt, zowel in de kamer, als daarbuiten met demonstraties tegen dit beleid.

Je zit er dik in Hopper in plaats van schijnheil;
Als geen enkele mens zich meer zou ergeren aan een ander mens, nooit meer boos is op een ander mens of een ander mens haat, dan verdwijnen oorzaak en gevolg zonder dat ik iets aan mijzelf verander. In feite is die situatie er reeds voor mij.

Is dat ergernis van mij naar jouw schrijven toe? Ja, gedeeltelijk wel omdat dit een hautaine houding weergeeft 'ik ben onschendbaar, heb alles al doorlopen en wandel in het licht'.

En mede omdat er zoveel gemeend wordt door je in zoveel reacties elke dag, voel ik mij niet geremd af en toe te prikken in je berichten over jezelf.

[Maria K]

Ik zat me zo te bedenken. Stel dat er iemand is die zich ergert aan mij of die boos is op mij. Of die mij zelfs haat.
Dan weet ik daar zelf helemaal niks van. Best wel grappig eigenlijk als je je dat bedenkt. Het is dan louter en alleen aanwezig (presentie!) in de desbetreffende persoon.

Indachtig het gezegde: Schelden doet geen zeer.

Wat nog niet betekent dat de oorzaak niet bij jou ligt.

Idd.
Voorbeeld: Gedachtenloos over het effect, je eigen mening rondtoeteren en zonder acht te geven op hoe anderen reageren of na verloop van tijd juist niet meer.
En dat niet tot je door laten dringen.
En dan denken dat het zich irriteren alleen bij de ander ligt.
Hoe noem je dat?

Stel de een is een taalpurist en de ander maakt de ene spellingsfout na de andere, kan de purist zich ergeren, maar uit fatsoen zijn mond houden. De ander heeft wel een taalprobleem.

Zo wordt het wel eens aangeduid, als er een mankement is in spellingsvaardigheid.
Dan is degene die het moeilijk vindt een spellings- of tikfout bij het lezen voorbij te laten gaan, degene die het probleem van de ergernis heeft.
Voor de schrijver is de correctie feitelijk pas een probleem, als het ook zo gevoeld wordt.
Het kan ook gewoon geaccepteerd worden als een signalering. Met een: dank je en ik zal proberen erop te letten.

Een probleem kan ontstaan, als iemand er constant en ongevraagd op een schoolfrikkerige manier steeds bovenop zit.
En sterker nog, ik lees het herhaaldelijk bij mensen (ook elders) als ad hominem en drogreden, dat als je (zo dom bent) niet eens foutloos kunt schrijven, waarom anderen dan iets zouden moeten aannemen van wat je schrijft.

Over het algemeen:
Mensen afserveren vanwege vermeende onkunde, domheid en anderszins redenen voor gebrek aan kennis.
Dan krijg ik altijd sterk het gevoel, dat degenen die er een gewoonte van maken anderen op fouten te wijzen, zichzelf proberen te verhogen door de ander op zijn (mindere) plaats te zetten.
Maar misschien heb ik dat alleen.

[Bonjour]

Stel de een is een taalpurist en de ander maakt de ene spellingsfout na de andere, kan de purist zich ergeren, maar uit fatsoen zijn mond houden. De ander heeft wel een taalprobleem.

Zo wordt het wel eens aangeduid, als er een mankement is in spellingsvaardigheid.
Dan is degene die het moeilijk vindt een spellings- of tikfout bij het lezen voorbij te laten gaan, degene die het probleem van de ergernis heeft.
Voor de schrijver is de correctie feitelijk pas een probleem, als het ook zo gevoeld wordt.
Het kan ook gewoon geaccepteerd worden als een signalering. Met een: dank je en ik zal proberen erop te letten.

Ik denk dat je iets teveel op het voorbeeld ingaat. Iets algemener, het komt heel vaak voor dat degene die sterk is op een bepaald punt zich ergert aan degene die zwak is op dat punt. Dat is spellingsvaardigheid een gemakkelijk voorbeeld, maar punctualiteit op het werk is een andere, veel ernstiger voorbeeld. Een collega waarvan de productiviteit met 50% gezakt is bij het thuiswerken en niets doet met de opmerkingen en adviezen. En je kan je wel inleven tot een zekere hoogte en ik ben ook niet zo'n voorstander van de vrije wil, maar er zijn grenzen.

[Maria K]

Maar ben je boos en geëngageerd omdat je de wereld wilt verbeteren dan zet je je boosheid anders in. Dan kanaliseer je je boosheid door bv................

Boos zijn zoals de achterban van de extreemrechtse partijen is niet productief, dat gaat ten koste van je zelf. Vandaar dat ik stiekem een beetje moet lachen om al die extreemrechtse 'boosmensen': ze doen het zichzelf aan, hun boosheid kan geen kant op.

.........knip..........

Verder over kanaliseren oké.
Politiek meningen leiden tot een andere discussie.

.............knip..........

De keuze van hopper is wel degelijk aanwezig; (uit)lachen om de mensen, die deze leugen en list van de .......................

Je kunt idd. lachen om negatieve meningen, die je overal ongevraagd tegenkomt, als je er zelf niets mee kunt en graag zelf positief en constructief wil blijven denken.
Ipv. van je te laten meeslepen in negatieviteit, als die alleen leidt tot ergernis.
Zo reageren mensen verschillend.

AUB hier geen specifieke eigen politieke meningen bij betrekken.

Liever bij jezelf blijven en ontopic.
Hoe ga je voor jezelf om met ergernis, boosheid en haat?

[hopper]

Het is een keuze. Als je wat wilt veranderen in de maatschappij dan moet je wel boos en geëngageerd zijn. Maar ook dan telt de productiviteit. Boos zijn zoals de achterban van de extreemrechtse partijen is niet productief, dat gaat ten koste van je zelf. Vandaar dat ik stiekem een beetje moet lachen om al die extreemrechtse 'boosmensen': ze doen het zichzelf aan, hun boosheid kan geen kant op.

Maar ben je boos en geëngageerd omdat je de wereld wilt verbeteren dan zet je je boosheid anders in. Dan kanaliseer je je boosheid door bv een stal met dieren die gemarteld worden te bezetten. Als je boosheid kanaliseert dan vloeit het ook weer weg. Als je het niet kunt kanaliseren omdat je "boos bent op Rutte" dan blijf je leven in die boosheid. Zodoende krijgt ieder mens wat hem of haar toekomt.

Hmm.. ik denk dan dat in de politiek de rechtse partijen terecht boos zijn op het huidige beleid, omdat steeds meer uitkomt wat ze al jaren roepen en over booszijn; er wordt gelogen, gesjoemeld, grondwetten overtreden, etc. Dat stellen ze aan de kaak, maar links doet of de neus bloed. Om je terecht aan te ergeren want je wordt genegeerd, niet gehoord, en zoals jij het nu benoemt.

De keuze van hopper is wel degelijk aanwezig; (uit)lachen om de mensen, die deze leugen en list van de linkse regering aan de tand voelt, zowel in de kamer, als daarbuiten met demonstraties tegen dit beleid.

Je zit er dik in Hopper in plaats van schijnheil;
Als geen enkele mens zich meer zou ergeren aan een ander mens, nooit meer boos is op een ander mens of een ander mens haat, dan verdwijnen oorzaak en gevolg zonder dat ik iets aan mijzelf verander. In feite is die situatie er reeds voor mij.

Het is niet mijn bedoeling om off topic te gaan en over het onderwerp van boosheid te gaan schrijven.
Ik haalde het voorbeeld aan om het verschil aan te geven met gekanaliseerde boosheid en boosheid die opkropt (extreemrechts).

BOT dus

[thom]

Hmm.. ik denk dan dat in de politiek de rechtse partijen terecht boos zijn op het huidige beleid, omdat steeds meer uitkomt wat ze al jaren roepen en over booszijn; er wordt gelogen, gesjoemeld, grondwetten overtreden, etc. Dat stellen ze aan de kaak, maar links doet of de neus bloed. Om je terecht aan te ergeren want je wordt genegeerd, niet gehoord, en zoals jij het nu benoemt.

De keuze van hopper is wel degelijk aanwezig; (uit)lachen om de mensen, die deze leugen en list van de linkse regering aan de tand voelt, zowel in de kamer, als daarbuiten met demonstraties tegen dit beleid.

Je zit er dik in Hopper in plaats van schijnheil;
Als geen enkele mens zich meer zou ergeren aan een ander mens, nooit meer boos is op een ander mens of een ander mens haat, dan verdwijnen oorzaak en gevolg zonder dat ik iets aan mijzelf verander. In feite is die situatie er reeds voor mij.

Het is niet mijn bedoeling om off topic te gaan en over het onderwerp van boosheid te gaan schrijven.
Ik haalde het voorbeeld aan om het verschil aan te geven met gekanaliseerde boosheid en boosheid die opkropt (extreemrechts).

BOT dus

Ergernis, ik heb de laatste reactie aangevuld.

[hopper]

Ik zat me zo te bedenken. Stel dat er iemand is die zich ergert aan mij of die boos is op mij. Of die mij zelfs haat.
Dan weet ik daar zelf helemaal niks van. Best wel grappig eigenlijk als je je dat bedenkt. Het is dan louter en alleen aanwezig (presentie!) in de desbetreffende persoon.

Indachtig het gezegde: Schelden doet geen zeer.

Ja, dat is er verwant mee. Misschien heb je wel eens geprobeerd om iemand glimlachend of i.i.g. neutraal aan te kijken die jou uitscheldt of anderszins boos op je is. Dan zul je zien dat de 'schelder' zich machteloos gaat voelen. Zijn boosheid kan geen kant op. Als je er op reageert dan schenk je bevrediging aan de 'schelder'. Ik zie nooit aanleiding om iemand die mij uitscheldt bevrediging te schenken. Ik reflecteer niet d.w.z. ik schenk geen boosheid en daarmee bevrediging terug.

[Maria K]

Zo wordt het wel eens aangeduid, als er een mankement is in spellingsvaardigheid.
Dan is degene die het moeilijk vindt een spellings- of tikfout bij het lezen voorbij te laten gaan, degene die het probleem van de ergernis heeft.
Voor de schrijver is de correctie feitelijk pas een probleem, als het ook zo gevoeld wordt.
Het kan ook gewoon geaccepteerd worden als een signalering. Met een: dank je en ik zal proberen erop te letten.

Ik denk dat je iets teveel op het voorbeeld ingaat. Iets algemener, het komt heel vaak voor dat degene die sterk is op een bepaald punt zich ergert aan degene die zwak is op dat punt. Dat is spellingsvaardigheid een gemakkelijk voorbeeld, maar punctualiteit op het werk is een andere, veel ernstiger voorbeeld. Een collega waarvan de productiviteit met 50% gezakt is bij het thuiswerken en niets doet met de opmerkingen en adviezen. En je kan je wel inleven tot een zekere hoogte en ik ben ook niet zo'n voorstander van de vrije wil, maar er zijn grenzen.

Voorbeelden zijn prima om iets duidelijk te proberen te maken over het topiconderwerp.
Hoe kan het ontstaan, waarom en wat doen we ermee?
Ook jouw voorbeeld.

Uiteraard niet als het voorbeeld hoofdissue dreigt te gaan worden.
Misschien was ik in de vorige berichten wat snel, maar ik zag de bui al hangen.

[thom]

Indachtig het gezegde: Schelden doet geen zeer.

Ja, dat is er verwant mee. Misschien heb je wel eens geprobeerd om iemand glimlachend of i.i.g. neutraal aan te kijken die jou uitscheldt of anderszins boos op je is. Dan zul je zien dat de 'schelder' zich machteloos gaat voelen. Zijn boosheid kan geen kant op. Als je er op reageert dan schenk je bevrediging aan de 'schelder'. Ik zie nooit aanleiding om iemand die mij uitscheldt bevrediging te schenken. Ik reflecteer niet d.w.z. ik schenk geen boosheid en daarmee bevrediging terug.

Maar je bent tevens onbereikbaar voor diegene, die gehoord of begrepen wil worden.

[Maria K]

Het is niet mijn bedoeling om off topic te gaan en over het onderwerp van boosheid te gaan schrijven.
Ik haalde het voorbeeld aan om het verschil aan te geven met gekanaliseerde boosheid en boosheid die opkropt (extreemrechts).

BOT dus

Maar toch nog ff een specifiek laatste woord?

En dan een BOT.
Van waar herken ik dat?

[Piebe Paulusma]

Het is niet mijn bedoeling om off topic te gaan en over het onderwerp van boosheid te gaan schrijven.
Ik haalde het voorbeeld aan om het verschil aan te geven met gekanaliseerde boosheid en boosheid die opkropt (extreemrechts).

BOT dus

Maar toch nog ff een specifiek laatste woord?

En dan een BOT.
Van waar herken ik dat?

Ik denk dat ik het wel weet!

[hopper]

Ja, dat is er verwant mee. Misschien heb je wel eens geprobeerd om iemand glimlachend of i.i.g. neutraal aan te kijken die jou uitscheldt of anderszins boos op je is. Dan zul je zien dat de 'schelder' zich machteloos gaat voelen. Zijn boosheid kan geen kant op. Als je er op reageert dan schenk je bevrediging aan de 'schelder'. Ik zie nooit aanleiding om iemand die mij uitscheldt bevrediging te schenken. Ik reflecteer niet d.w.z. ik schenk geen boosheid en daarmee bevrediging terug.

Maar je bent tevens onbereikbaar voor diegene, die gehoord of begrepen wil worden.

Dat is de prijs die ik betaal voor innerlijke vrede. Ik ben onbereikbaar voor de boosmens.
De boosmens is decor van het journaal welke ik ontspannen bekijk.
De boosmens is de man die mij een paar jaar terug klem reed na een vermeende overtreding mijnerzijds en die onbevredigd huiswaarts ging om (misschien?) zijn woede ergens anders op te bevredigen.

Mijn opvatting is dat de boosmens zichzelf ten gronde richt (stress, spanning) en zo ook lichamelijke klachten ontwikkelt.
Erg jammer, maar de boosmens is daar zelf oorzakelijk aan.

[Piebe Paulusma]

Ik haalde het voorbeeld aan om het verschil aan te geven met gekanaliseerde boosheid en boosheid die opkropt (extreemrechts).

Als je het nog op prekerige wijze brengt zoals mevrouw Kaag zou ik het bijna geloven, maar het is niet netjes mensen te labelen en zelf de extremist uit te hangen.

[hopper]

Het is niet mijn bedoeling om off topic te gaan en over het onderwerp van boosheid te gaan schrijven.
Ik haalde het voorbeeld aan om het verschil aan te geven met gekanaliseerde boosheid en boosheid die opkropt (extreemrechts).

BOT dus

Maar toch nog ff een specifiek laatste woord?

En dan een BOT.
Van waar herken ik dat?

Ja, ik benadrukte naar Thom toe dat het me ging om gekanaliseerde boosheid vs ongekanaliseerde boosheid.
Hij gaf me de kans om voor de 2e maal mijn punt te maken. Zoals jij me nu de 3e maal die kans geeft.
Wie weet komt er nog een 4e keer ook...lol...

[hopper]

Ik haalde het voorbeeld aan om het verschil aan te geven met gekanaliseerde boosheid en boosheid die opkropt (extreemrechts).

Als je het nog op prekerige wijze brengt zoals mevrouw Kaag zou ik het bijna geloven, maar het is niet netjes mensen te labelen en zelf de extremist uit te hangen.

Het kan me weinig schelen. Boos zijn is een keuze. Ik kies voor niet-boos, wat kies jij?

[Bonjour]

Hoe kan het ontstaan, waarom en wat doen we ermee?

Er zijn zoveel manieren waarop het kan ontstaan. Godzijdank hebben we niet allemaal hetzelfde karakter, maar de karakters botsen wel. De mens heeft in ingebouwd mechanisme om het eigen belang te verdedigen, maar de een meer dan de andere en met verschillende methodes.
Tja, wat doe je ermee. Verschillende oplossingen, maar geen idee wat de beste is.

[thom]

Maar je bent tevens onbereikbaar voor diegene, die gehoord of begrepen wil worden.

Dat is de prijs die ik betaal voor innerlijke vrede. Ik ben onbereikbaar voor de boosmens.
De boosmens is decor van het journaal welke ik ontspannen bekijk.
De boosmens is de man die mij een paar jaar terug klem reed na een vermeende overtreding mijnerzijds en die onbevredigd huiswaarts ging om (misschien?) zijn woede ergens anders op te bevredigen.

Mijn opvatting is dat de boosmens zichzelf ten gronde richt (stress, spanning) en zo ook lichamelijke klachten ontwikkelt.
Erg jammer, maar de boosmens is daar zelf oorzakelijk aan.

Het is niet ''jouw prijs die je betaalt'', het is juist dat die ander die niet gehoord wordt of begrepen.

Maar nu eigenlijk weer; je ontloopt mijn reactie of opmerking.