De Celestijnse belofte

[Maria K]

Ik schreef dit net in Praatvaria.

Ik kwam net de Celestijnse belofte serie tegen in mijn boekenkast.
Ook met het 10e inzicht.
Ooit met plezier gelezen.
Opmerkelijke gedachten en veel om over na te denken, maar niet al te serieus in te geloven.

Ik wil de eerste 9 inzichten hier plaatsen om te overdenken.
Voor mij zijn het op zich staande losse opmerkingen, waarbij het één me veel zegt en ander helemaal niets.

De negen inzichten.
1- Word je bewust van het toeval/de omstandigheden in iemands leven of bestaan.
2- Ervaar een hoog begrip voor de wereldgeschiedenis en menselijke ontwikkeling.
3- Word je er bewust van dat alle levende wezens een enorm energieveld bezitten (aura).
4- Word je er bewust van dat sommige mensen andere mensen hun energie afnemen, waarmee een conflict gecreëerd kan worden.
5- Realiseer je dat controle en dominantie jou en anderen niet helpt.
6- Word je er bewust van dat je een droom hebt en een bestemming om te vervullen.
7- Word je er bewust van dat vele van je gedachten en acties begeleid worden.
8- Realiseer je dat sommige mensen het antwoord hebben dat je zoekt.
9- Het kunnen begrijpen dat de mensheid op reis is naar het kunnen leven in harmonie met elkaar en de natuur, en dat de wereld zich ontwikkelt over 1000 jaar tot een paradijs.

Of je er nu wel of niet in gelooft of wel of niet meegaat in de spirituele gedachten.
Je kunt het ook metaforisch bezien.
Zegt het je wat en zo ja......wat zijn dan je gedachten erover?

[Mullog]

Mijn gedachte hierover?

Een beetje zweef.

[callista]

Jaren geleden was dat boek hot.
Ik kende wel een beetje de inhoud aangezien sommigen in mijn omgeving zich erin verdiept hadden en er niet over uitgepraat raakten..
Ook de destijdse vriendin van mijn zoon.

Ik heb het boek nooit gekocht, maar dus wel het e.e.a. meegekregen.....dat was voor mij genoeg.

[Maria K]

Mijn gedachte hierover?

Een beetje zweef.

Ik heb het net geëdit:
Zeker is dit een "gezweef" boek.

Maar toch....?
Als je dat even los kunt laten en de regels los van elkaar ziet.
1 Zegt me niets
2 Steeds zie ik weer, dat je menselijk denken en gedragingen kunt leren uit kennis over de loop van de geschiedenis,
3 Valt voor mij ook onder gezweef, ook al voel ik soms veel of weinig levensenergie in de omgangmat bij andere mensen en ook ander hoog ontwikkeld leven. En kan daar zelfs inspiratie en energie uit halen.
4 Ik kan soms heel moe worden van negatieviteit van anderen en zou dat negatieve energie kunnen noemen.
5 Een sterk ermee eens zijn.
6 Wil ik graag naar leven, behalve dat het mijn "bestemming" zou zijn.
8 Door echt te praten met elkaar, vallen er soms puzzelstukjes in mijn leven op hun plaats.
9 kan ik ook niets mee, maar anderen weer heel veel.

[Maria K]

Jaren geleden was dat boek hot.
Ik kende wel een beetje de inhoud aangezien sommigen in mijn omgeving zich erin verdiept hadden en er niet over uitgepraat raakten..
Ook de destijdse vriendin van mijn zoon.

Ik heb het boek nooit gekocht, maar dus wel het e.e.a. meegekregen.....dat was voor mij genoeg.

Zweef is mij van vroeger en van anderen bekend.
Het boek gaat daar idd. heel ver in.

Ik zie de punten nu als aparte eenheden om het nog eens te overdenken, nu met wat ik nu weet en denk.

[Leon]

Met 4 heb je al een helse situatie als je jezelf dat bewust wordt, tenzij je geen scrupules hebt.

[Mullog]

Tweede poging, nu per punt.

1- Word je bewust van het toeval/de omstandigheden in iemands leven of bestaan.

Een waarheid als een koe. Het leven hangt van toevalligheden aan elkaar.

2- Ervaar een hoog begrip voor de wereldgeschiedenis en menselijke ontwikkeling.

Aangezien de menselijke geschiedenis voor het grootste deel volstrekt onbekend is beschouw ik dit als een opmerking die kant noch wal raakt.

3- Word je er bewust van dat alle levende wezens een enorm energieveld bezitten (aura).

Zweef

4- Word je er bewust van dat sommige mensen andere mensen hun energie afnemen, waarmee een conflict gecreëerd kan worden.

Zweef

5- Realiseer je dat controle en dominantie jou en anderen niet helpt.

Wie domineert wie, ik of die ander? Op welke manier niet helpt of waarmee, kortom zweef

6- Word je er bewust van dat je een droom hebt en een bestemming om te vervullen.

In tegenspraak met 1.

7- Word je er bewust van dat vele van je gedachten en acties begeleid worden.

In tegenspraak met 1 en 6

8- Realiseer je dat sommige mensen het antwoord hebben dat je zoekt.

Is dat zo? En meestal kost dat dan geld, zoals het aanschaffen van de celestijnse belofte

9- Het kunnen begrijpen dat de mensheid op reis is naar het kunnen leven in harmonie met elkaar en de natuur, en dat de wereld zich ontwikkelt over 1000 jaar tot een paradijs.

Ik denk dat de natuur een ander soort harmonie heeft dan de schrijver zich hier voorstelt.

[callista]

Met 4 heb je al een helse situatie als je jezelf dat bewust wordt, tenzij je geen scrupules hebt.


Daar staat:
4- Word je er bewust van dat sommige mensen andere mensen hun energie afnemen, waarmee een conflict gecreëerd kan worden.

Dat is iets wat zeker voorkomt....tenminste als je een hoog HSP-gehalte hebt....
Je kunt het soms al aanvoelen als je in een rij voor de kassa staat o.a.

[dingo]

Sommige mensen kosten je inderdaad enorm veel energie. Praktijkvoorbeeld is het omgaan met een narcist, als je niet meegezogen wil worden kost het enorm veel energie om buiten zijn/haar manipulatieve invloedssfeer te blijven.

[peda]

Gelukkig ruik ik de narcist reeds op grote afstand. Onmiddellijk uit de buurt blijven, niet op reageren. Voor de narcist draait alles uitsluitend om de narcist, De anderen zijn figuranten en hof leveranciers, die voor de narcist geen echte betekenis hebben, behalve om er mee te pronken. Afschuwelijke wezens voor hun omgeving, dat is zeker-waar. In de werkomgeving kon ik niet altijd de narcist uit de weg gaan, daarom aldaar een afstandelijk, zeer koel contact als het niet anders ging. De narcist is m.i. het proto-type van de strot-duwer. Bah !!

[Maria K]

Tweede poging, nu per punt.

1- Word je bewust van het toeval/de omstandigheden in iemands leven of bestaan.

Een waarheid als een koe. Het leven hangt van toevalligheden aan elkaar.

Ik denk dat ik hier vooringenomen was door het boek en wat men vaak in "zweefkringen" hiermee wil zeggen.
Er wordt juist bedoeld, dacht ik, dat er geen toeval bestaat in de samenhang van het leven van mensen.
Zo gesteld, alsof er een bedoeling is.
Dat geloof ik niet.

Wel dat er oorzaak en gevolg is.
En ook een handeling van de één zijn gevolgen kan hebben en heel vaak heeft op het leven van de ander.
Ook een waarheid als een koe.
Maar zo oppervlakkig en vaag gesteld dat ik er niets mee kan, het te omvangrijk is om tot een korte zinnige uitspraak te komen.

2- Ervaar een hoog begrip voor de wereldgeschiedenis en menselijke ontwikkeling.

Aangezien de menselijke geschiedenis voor het grootste deel volstrekt onbekend is beschouw ik dit als een opmerking die kant noch wal raakt.

Er is heel duidelijk een voortschrijdend inzicht in de loop van de wel bekende culturen en geschiedenis van de bewuste mens en te volgen door kennis hiervan.
Niet voor niets is er de uitdrukking: "Wie niet leert van de geschiedenis leert, die herhaalt hem."
Wat niet wil zeggen, dat een mens steeds wijzer wordt, want iedereen moet dit opnieuw leren, willen zij boven het animale en de eerste beginselen van bewustzijn om te kunnen leven, uitstijgen.

Het is duidelijk dat mensen verschillend voelen en denken.
Dat blijkt uit verschillend antwoorden.

8- Realiseer je dat sommige mensen het antwoord hebben dat je zoekt.

Is dat zo? En meestal kost dat dan geld, zoals het aanschaffen van de celestijnse belofte

Is dit niet een erg cynische opmerking?
Heb jij nooit iets mee kunnen pikken van gedachten, zoals anderen die ventileren?
Met een:
"Nu je het zegt, dat klopt, ik heb het nooit zo onder woorden kunnen brengen, maar nu wordt het me duidelijk. "

9- Het kunnen begrijpen dat de mensheid op reis is naar het kunnen leven in harmonie met elkaar en de natuur, en dat de wereld zich ontwikkelt over 1000 jaar tot een paradijs.

Ik denk dat de natuur een ander soort harmonie heeft dan de schrijver zich hier voorstelt.

Bij dit punt was mijn gedachte: Gezweef en geloven in een utopie.

[Mullog]

Tweede poging, nu per punt.

Een waarheid als een koe. Het leven hangt van toevalligheden aan elkaar.

Ik denk dat ik hier vooringenomen was door het boek en wat men vaak in "zweefkringen" hiermee wil zeggen.
Er wordt juist bedoeld, dacht ik, dat er geen toeval bestaat in de samenhang van het leven van mensen.
Zo gesteld, alsof er een bedoeling is.
Dat geloof ik niet.

Wel dat er oorzaak en gevolg is.
En ook een handeling van de één zijn gevolgen kan hebben en heel vaak heeft op het leven van de ander.
Ook een waarheid als een koe.
Maar zo oppervlakkig en vaag gesteld dat ik er niets mee kan, het te omvangrijk is om tot een korte zinnige uitspraak te komen.{/quote]

Ik spiegel aan mijn eigen leven en mijn conclusie is dan altijd (want ik heb en doe dat wel vaker) dat mijn hele leven een toevalligheid is. Er zijn wat zaken die ik daar flauw in vind om te noemen, zoals de omgeving waarin je geboren bent en dat soort dingen. Maar ook als je die buiten beschouwing laat dan nog steeds.

Er zijn kansen voorbij gekomen in mijn leven die ik soms wel en soms niet gegrepen heb. Soms ook omdat ik ze pas achteraf, inmiddels buiten bereik, als kans herkende. Een groot deel van die kansen zijn gewoon toevallig op mijn pad beland. Daar ben ik van overtuigd.

Volgens mij is er geen bedoeling. Er zijn echter wel keuzes die ik maak op basis van iets wat je misschien een levensbeschouwing zou kunnen noemen. Zo zal ik niet zomaar besluiten nemen en uitvoeren als ik weet dat ik daarmee anderen in problemen breng of mijn problemen bij een ander dump. Dat soort dingen.

Er is heel duidelijk een voortschrijdend inzicht in de loop van de wel bekende culturen en geschiedenis van de bewuste mens en te volgen door kennis hiervan.
Niet voor niets is er de uitdrukking: "Wie niet leert van de geschiedenis leert, die herhaalt hem."
Wat niet wil zeggen, dat een mens steeds wijzer wordt, want iedereen moet dit opnieuw leren, willen zij boven het animale en de eerste beginselen van bewustzijn om te kunnen leven, uitstijgen.

Het is duidelijk dat mensen verschillend voelen en denken.
Dat blijkt uit verschillend antwoorden.

We weten helemaal niets van 95% van de menselijke geschiedenis. Alle geschiedenis van de prehistorie van pakweg ouder dan 6.000 zit verstopt in graven, grotschilderingen en gebruiksvoorwerpen die de archeologie tevoorschijn tovert en waarvan het in het merendeel maar raden is van wat de betekenis is.

Op persoonlijk vlak speelt geschiedenis nauwelijks een rol omdat historische figuren en hun wedervaardigheden niet te vergelijken zijn met wat "Jan met de Pet" nu weer overkomt. Voor iemand als Poetin is het natuurlijk wel relevant. Natuurlijk niet direct voor zijn persoonlijke leven maar een beetje historisch besef had hem doen begrijpen dat het Rusland wat hij nastreeft nooit bestaan heeft en dat landen binnenvallen zelden tot resultaat leidt. De Russen zijn, net als de Amerikanen, met de staart tussen de benen uit Afghanistan vertrokken, de Amerikanen uit Vietnam gemikt, de Nederlanders uit Indonesië, de lijst is eindeloos.

Is dit niet een erg cynische opmerking?
Heb jij nooit iets mee kunnen pikken van gedachten, zoals anderen die ventileren?
Met een:
"Nu je het zegt, dat klopt, ik heb het nooit zo onder woorden kunnen brengen, maar nu wordt het me duidelijk. "


Bij dit punt was mijn gedachte: Gezweef en geloven in een utopie.

Dit is erg cynisch, geef ik toe. En als me iets te binnenschiet zal ik het melden. Maar zo 1,2,3 heb ik geen voorbeeld van wat je vraagt

[Snelheid]

Ik denk dat ik hier vooringenomen was door het boek en wat men vaak in "zweefkringen" hiermee wil zeggen.
Er wordt juist bedoeld, dacht ik, dat er geen toeval bestaat in de samenhang van het leven van mensen.
Zo gesteld, alsof er een bedoeling is.
Dat geloof ik niet.

Wel dat er oorzaak en gevolg is.
En ook een handeling van de één zijn gevolgen kan hebben en heel vaak heeft op het leven van de ander.
Ook een waarheid als een koe.
Maar zo oppervlakkig en vaag gesteld dat ik er niets mee kan, het te omvangrijk is om tot een korte zinnige uitspraak te komen.{/quote]

Ik spiegel aan mijn eigen leven en mijn conclusie is dan altijd (want ik heb en doe dat wel vaker) dat mijn hele leven een toevalligheid is. Er zijn wat zaken die ik daar flauw in vind om te noemen, zoals de omgeving waarin je geboren bent en dat soort dingen. Maar ook als je die buiten beschouwing laat dan nog steeds.

Er zijn kansen voorbij gekomen in mijn leven die ik soms wel en soms niet gegrepen heb. Soms ook omdat ik ze pas achteraf, inmiddels buiten bereik, als kans herkende. Een groot deel van die kansen zijn gewoon toevallig op mijn pad beland. Daar ben ik van overtuigd.

Volgens mij is er geen bedoeling. Er zijn echter wel keuzes die ik maak op basis van iets wat je misschien een levensbeschouwing zou kunnen noemen. Zo zal ik niet zomaar besluiten nemen en uitvoeren als ik weet dat ik daarmee anderen in problemen breng of mijn problemen bij een ander dump. Dat soort dingen.

Er is heel duidelijk een voortschrijdend inzicht in de loop van de wel bekende culturen en geschiedenis van de bewuste mens en te volgen door kennis hiervan.
Niet voor niets is er de uitdrukking: "Wie niet leert van de geschiedenis leert, die herhaalt hem."
Wat niet wil zeggen, dat een mens steeds wijzer wordt, want iedereen moet dit opnieuw leren, willen zij boven het animale en de eerste beginselen van bewustzijn om te kunnen leven, uitstijgen.

Het is duidelijk dat mensen verschillend voelen en denken.
Dat blijkt uit verschillend antwoorden.

We weten helemaal niets van 95% van de menselijke geschiedenis. Alle geschiedenis van de prehistorie van pakweg ouder dan 6.000 zit verstopt in graven, grotschilderingen en gebruiksvoorwerpen die de archeologie tevoorschijn tovert en waarvan het in het merendeel maar raden is van wat de betekenis is.

Op persoonlijk vlak speelt geschiedenis nauwelijks een rol omdat historische figuren en hun wedervaardigheden niet te vergelijken zijn met wat "Jan met de Pet" nu weer overkomt. Voor iemand als Poetin is het natuurlijk wel relevant. Natuurlijk niet direct voor zijn persoonlijke leven maar een beetje historisch besef had hem doen begrijpen dat het Rusland wat hij nastreeft nooit bestaan heeft en dat landen binnenvallen zelden tot resultaat leidt. De Russen zijn, net als de Amerikanen, met de staart tussen de benen uit Afghanistan vertrokken, de Amerikanen uit Vietnam gemikt, de Nederlanders uit Indonesië, de lijst is eindeloos.

Is dit niet een erg cynische opmerking?
Heb jij nooit iets mee kunnen pikken van gedachten, zoals anderen die ventileren?
Met een:
"Nu je het zegt, dat klopt, ik heb het nooit zo onder woorden kunnen brengen, maar nu wordt het me duidelijk. "


Bij dit punt was mijn gedachte: Gezweef en geloven in een utopie.

Dit is erg cynisch, geef ik toe. En als me iets te binnenschiet zal ik het melden. Maar zo 1,2,3 heb ik geen voorbeeld van wat je vraagt

Als de gedachten op de loop gaan is de Efteling nabij.

[Leon]

Met 4 heb je al een helse situatie als je jezelf dat bewust wordt, tenzij je geen scrupules hebt.


Daar staat:
4- Word je er bewust van dat sommige mensen andere mensen hun energie afnemen, waarmee een conflict gecreëerd kan worden.

Dat is iets wat zeker voorkomt....tenminste als je een hoog HSP-gehalte hebt....
Je kunt het soms al aanvoelen als je in een rij voor de kassa staat o.a.

Juist bij (vermeende) energieafname door anderen is het belangrijk een Christus-bewustzijn aan te nemen. Laat het gebeuren, en de natuur herstelt zichzelf.

[Mullog]

Dat is iets wat zeker voorkomt....tenminste als je een hoog HSP-gehalte hebt....
Je kunt het soms al aanvoelen als je in een rij voor de kassa staat o.a.

Juist bij (vermeende) energieafname door anderen is het belangrijk een Christus-bewustzijn aan te nemen. Laat het gebeuren, en de natuur herstelt zichzelf.

Dat kan ook wel zonder christus-bewustzijn. En wat dat betreft ook zonder zen, Boeddha, yoga, Yoda of welke leer dan ook. Gewoon rustig je beurt afwachten (een keertje zuchten mag wel). Als je leven al bij een rij voor een kassa bepaald moet worden door iets zoals christen-bewustzijn (wat dat dan ook moge zijn) dan heb je imo geen leven meer.

[Leon]

Juist bij (vermeende) energieafname door anderen is het belangrijk een Christus-bewustzijn aan te nemen. Laat het gebeuren, en de natuur herstelt zichzelf.

Dat kan ook wel zonder christus-bewustzijn. En wat dat betreft ook zonder zen, Boeddha, yoga, Yoda of welke leer dan ook. Gewoon rustig je beurt afwachten (een keertje zuchten mag wel). Als je leven al bij een rij voor een kassa bepaald moet worden door iets zoals christen-bewustzijn (wat dat dan ook moge zijn) dan heb je imo geen leven meer.

Je eist van jezelf dat je zo zonder geloofsbewustzijn bent, dat je niet eens ziet dat je het gedeeltelijk hebt. Met Christus-bewustzijn wordt m.i. inderdaad bedoelt dat je jouw “beurt afwacht”. Christus is daar het extreme voorbeeld van. Wachten op gerechtigheid voorbij de dood.

Als je de ervaring hebt dat andere mensen energie uit je zuigen, of met hun energie jouw functioneren beïnvloeden, dan is het best moeilijk om kalm te blijven, en jezelf als offer te beschouwen.

[Mullog]

Dat kan ook wel zonder christus-bewustzijn. En wat dat betreft ook zonder zen, Boeddha, yoga, Yoda of welke leer dan ook. Gewoon rustig je beurt afwachten (een keertje zuchten mag wel). Als je leven al bij een rij voor een kassa bepaald moet worden door iets zoals christen-bewustzijn (wat dat dan ook moge zijn) dan heb je imo geen leven meer.

Je eist van jezelf dat je zo zonder geloofsbewustzijn bent, dat je niet eens ziet dat je het gedeeltelijk hebt. Met Christus-bewustzijn wordt m.i. inderdaad bedoelt dat je jouw “beurt afwacht”. Christus is daar het extreme voorbeeld van. Wachten op gerechtigheid voorbij de dood.

Als je de ervaring hebt dat andere mensen energie uit je zuigen, of met hun energie jouw functioneren beïnvloeden, dan is het best moeilijk om kalm te blijven, en jezelf als offer te beschouwen.

Ik heb 3 jaar een team geleid (als ZZP'er) waarin iemand (nauwelijks) functioneerde omdat hij een persoonlijkheidsstoornis heeft (de man is in vaste dienst). Je hebt geen idee wat dat voor energie gekost heeft. Uiteindelijk heb ik mijn opdrachtgever voor de keus gesteld. Hij eruit of ik eruit (wat een eenvoudige keus lijkt, gezien dat mijn contract een opzegtermijn van 2 weken heeft en hij een vast dienstverband heeft). Ik zit er nog.

Daar is geen christen bewustzijn aan te pas gekomen. Alleen normaal menselijk gedrag.

En als jouw Jezus zich met dit soort basale intermenselijke relaties bezig houdt dan is hij het de kwalificatie "God" niet waardig. En als mensen op dit soort basale intermenselijke relaties een christen bewustzijn (wat dat ook moge zijn) nodig hebben dan moet je zo iemand zich serieus afvragen wat voor mens hij of zij is. Je mag toch wel verwachten dat mensen dit soort problemen zelf oplossen.

Veel "zweef" in je reactie

[Leon]

Je eist van jezelf dat je zo zonder geloofsbewustzijn bent, dat je niet eens ziet dat je het gedeeltelijk hebt. Met Christus-bewustzijn wordt m.i. inderdaad bedoelt dat je jouw “beurt afwacht”. Christus is daar het extreme voorbeeld van. Wachten op gerechtigheid voorbij de dood.

Als je de ervaring hebt dat andere mensen energie uit je zuigen, of met hun energie jouw functioneren beïnvloeden, dan is het best moeilijk om kalm te blijven, en jezelf als offer te beschouwen.

Ik heb 3 jaar een team geleid (als ZZP'er) waarin iemand (nauwelijks) functioneerde omdat hij een persoonlijkheidsstoornis heeft (de man is in vaste dienst). Je hebt geen idee wat dat voor energie gekost heeft. Uiteindelijk heb ik mijn opdrachtgever voor de keus gesteld. Hij eruit of ik eruit (wat een eenvoudige keus lijkt, gezien dat mijn contract een opzegtermijn van 2 weken heeft en hij een vast dienstverband heeft). Ik zit er nog.

Daar is geen christen bewustzijn aan te pas gekomen. Alleen normaal menselijk gedrag.

Je bedoelt dat je “gewonnen” hebt ten koste van een ander. Dat is nu precies niet vanuit Christus-bewustzijn gedacht. We hebben dan een ander idee van “normaal”. Ik weet wel dat er moeilijke mensen zijn op de wereld, maar uiteindelijk zijn die er niet om te verwerpen maar om te begrijpen. Je begrijpt het hele leven als je jouw tegenspeler begrijpt. Als je het leven begrijpt wordt jouw “gelijk” minder belangrijk en dan heb je het later wat makkelijker.

En als jouw Jezus zich met dit soort basale intermenselijke relaties bezig houdt dan is hij het de kwalificatie "God" niet waardig. En als mensen op dit soort basale intermenselijke relaties een christen bewustzijn (wat dat ook moge zijn) nodig hebben dan moet je zo iemand zich serieus afvragen wat voor mens hij of zij is. Je mag toch wel verwachten dat mensen dit soort problemen zelf oplossen.

Veel "zweef" in je reactie

Waarom ben je de kwalificatie “God” niet waardig als je je met basale intermenselijke relaties bezighoudt? Waarom diskwalificeer je je met een bewustzijn dat gericht is op bijvoorbeeld toegefelijkheid? Je praat vanuit jouw kracht (zelf problemen oplossen) en denkt niet aan zwakte. Dat vaak het recht van de sterkste geldt, betekent niet dat dit zo moet zijn, dat we daarmee een betere wereld krijgen/hebben.

[Bonjour]

Stel even dat Mullog een team in een ziekenhuis leidt. Deze energie vretende persoon kost niet alleen van Mullog energie, maar ook van collega's. Daardoor kunnen de patiënten minder goed verzorgd worden. Dus persoon op afdeling laten werken en minder patiënten verzorgen of persoon vervangen.
Sommige mensen werken op de verkeerde plek. Dat kan je ze vertellen en als ze het aanvaarden komt het meestal snel goed. Als ze het niet aanvaarden, is er een groot probleem voor werkgever en werknemer. Ik denk dat het in ieders belang is de mensen op de goede plek te krijgen en niet op de verkeerde plek aan laten modderen.

[Mullog]

Ik heb 3 jaar een team geleid (als ZZP'er) waarin iemand (nauwelijks) functioneerde omdat hij een persoonlijkheidsstoornis heeft (de man is in vaste dienst). Je hebt geen idee wat dat voor energie gekost heeft. Uiteindelijk heb ik mijn opdrachtgever voor de keus gesteld. Hij eruit of ik eruit (wat een eenvoudige keus lijkt, gezien dat mijn contract een opzegtermijn van 2 weken heeft en hij een vast dienstverband heeft). Ik zit er nog.

Daar is geen christen bewustzijn aan te pas gekomen. Alleen normaal menselijk gedrag.

Je bedoelt dat je “gewonnen” hebt ten koste van een ander. Dat is nu precies niet vanuit Christus-bewustzijn gedacht. We hebben dan een ander idee van “normaal”. Ik weet wel dat er moeilijke mensen zijn op de wereld, maar uiteindelijk zijn die er niet om te verwerpen maar om te begrijpen. Je begrijpt het hele leven als je jouw tegenspeler begrijpt. Als je het leven begrijpt wordt jouw “gelijk” minder belangrijk en dan heb je het later wat makkelijker.

Nou nee, ik heb niet de indruk dat ik gewonnen heb. Ik heb uiteindelijk een probleem opgelost binnen het team (en dat daarmee verplaatst naar een ander team).

Overigens is het een hele aardige vent in de omgang. Er valt alleen niet mee samen te werken. Ik verwerp de man daarom ook niet. Ik wil alleen niet dat hij in de weg zit bij de klantrelaties die er zijn en het functioneren en de productiviteit van het team.

Het idee dat ik win ten kostte van een ander is een vreemde constatering. Als iemand geen enkel gebaar maakt om datzelfde begrip dat gegeven zou moeten worden terug te vertalen naar verandering in zijn eigen gedrag dan is de context heel anders. Het moet van twee kanten komen of werkt dat christen-bewustzijn van ju maar één kant op?

En als jouw Jezus zich met dit soort basale intermenselijke relaties bezig houdt dan is hij het de kwalificatie "God" niet waardig. En als mensen op dit soort basale intermenselijke relaties een christen bewustzijn (wat dat ook moge zijn) nodig hebben dan moet je zo iemand zich serieus afvragen wat voor mens hij of zij is. Je mag toch wel verwachten dat mensen dit soort problemen zelf oplossen.

Veel "zweef" in je reactie

Waarom ben je de kwalificatie “God” niet waardig als je je met basale intermenselijke relaties bezighoudt? Waarom diskwalificeer je je met een bewustzijn dat gericht is op bijvoorbeeld toegefelijkheid? Je praat vanuit jouw kracht (zelf problemen oplossen) en denkt niet aan zwakte. Dat vaak het recht van de sterkste geldt, betekent niet dat dit zo moet zijn, dat we daarmee een betere wereld krijgen/hebben.

Omdat ik dan een god voor mij zie die bezig is met eindeloos geneuzel op persoonlijk vlak. Dat wordt dan zoiets als Sinterklaas, in een groot boek alle acties van alle kindjes bijhouden en op het eind van de rit wel of geen kadootje geven.

[Messenger]

Waarom ben je de kwalificatie “God” niet waardig als je je met basale intermenselijke relaties bezighoudt? Waarom diskwalificeer je je met een bewustzijn dat gericht is op bijvoorbeeld toegefelijkheid? Je praat vanuit jouw kracht (zelf problemen oplossen) en denkt niet aan zwakte. Dat vaak het recht van de sterkste geldt, betekent niet dat dit zo moet zijn, dat we daarmee een betere wereld krijgen/hebben.

Omdat ik dan een god voor mij zie die bezig is met eindeloos geneuzel op persoonlijk vlak. Dat wordt dan zoiets als Sinterklaas, in een groot boek alle acties van alle kindjes bijhouden en op het eind van de rit wel of geen kadootje geven.

Ik heb een God voor ogen die niet maalt om hoe mensen vrije keuzes maken. Bij die God kan er vanwege de almacht niets echt fout gaan en kan alles worden hersteld vanwege onkwetsbaarheid. Een almachtige en volmaakte God die alles voor elkaar heeft zoals gewenst en die zich empirisch ervaart via alles en iedereen, omdat er buiten die alomtegenwoordige God ook verder niets bestaat.

Geen SInterklaasboek en geen oordeel. Onvoorwaardelijke liefde en vrije wil. Wat wil je als God nog meer?

[Mullog]

Omdat ik dan een god voor mij zie die bezig is met eindeloos geneuzel op persoonlijk vlak. Dat wordt dan zoiets als Sinterklaas, in een groot boek alle acties van alle kindjes bijhouden en op het eind van de rit wel of geen kadootje geven.

Ik heb een God voor ogen die niet maalt om hoe mensen vrije keuzes maken. Bij die God kan er vanwege de almacht niets echt fout gaan en kan alles worden hersteld vanwege onkwetsbaarheid. Een almachtige en volmaakte God die alles voor elkaar heeft zoals gewenst en die zich empirisch ervaart via alles en iedereen, omdat er buiten die alomtegenwoordige God ook verder niets bestaat.

Geen SInterklaasboek en geen oordeel. Onvoorwaardelijke liefde en vrije wil. Wat wil je als God nog meer?

Keuzevrijheid? Doorgaans zitten almachtige en volmaakte entiteiten logisch gezien volledig vast in hun almacht en volmaaktheid.

[peda]

God wordt in de regel gezien zoals beschreven in de christelijke kinderbijbel. Dat maakt het gesprek over andere godsbeelden eigenlijk bij voorbaat reeds onmogelijk. Ik ben er dan ook ten diepste mee gestopt, het komt niet over en voortdurend weer opnieuw beginnen en vervolgens antwoorden te krijgen, ontleent aan de christelijke kinderbijbel schiet voor mij niet op, dat ben ik wel zo'n beetje zat.

[Robert Frans]

Ik heb een God voor ogen die niet maalt om hoe mensen vrije keuzes maken.

Mijns inziens is het tegenovergestelde van liefde niet haat, maar onverschilligheid. Ik geloof niet dat God onverschillig is, integendeel. En dat Hij dus ten diepste geeft om wie wij zijn en wat wij doen.
Sommigen vinden het vreemd dat Hij als grote God zich met zoiets nietigs als ons zou bezig houden, maar ik geloof dat je juist heel groot van geest moet zijn om je met de kleinste dingen bezig te kunnen houden. Dat de grootste kunstenaars en de meest liefhebbende mensen juist degenen zijn die op de kleinste details letten.
Inderdaad, aardse machthebbers kijken niet naar de kleine man om, die hebben wel betere, ambitieuzere dingen te doen. De groten der aarde willen de ruimte in, de sterren nabij, willen heel de wereld veroveren, willen alles pakken wat ze pakken kunnen.
Wat malen zij om zoiets kleinzieligs als die achterhaalde volkswijk die hun megalomane vastgoedprojecten in de weg staat, om die ene lastige buurvrouw die niet hun enorme loods vlak tegen haar achtertuin wil, of om dat ene suffe dorpje dat plaats moet maken voor een stuwmeer? Waarom je zo willen beperken tot het kleine wereldje van gezin, buurt en kerk, als de wereld zo groot en zo vol ambities en beloften is?

Bij die God kan er vanwege de almacht niets echt fout gaan en kan alles worden hersteld vanwege onkwetsbaarheid.

God is niet onkwetsbaar. Dat is nu juist de hele kern van het christendom, dat we onze vermeende onkwetsbaarheid afleggen om zo Gods beeld volmaakt te weerspiegelen. En het meest volmaakte beeld van Hem is dat van een kapotgeslagen Man aan een kruis, in een willekeurige uithoek van de wereld, zonder enige macht en aanzien, onderdrukt door een machtig, ambitieus rijk.

Een almachtige en volmaakte God die alles voor elkaar heeft zoals gewenst en die zich empirisch ervaart via alles en iedereen, omdat er buiten die alomtegenwoordige God ook verder niets bestaat.

God verlangt met heel zijn hart naar ons, naar onze liefde, omdat Hijzelf liefde is. Hij brandt van liefde voor ons en zijn hartstocht is voor zijn beminden een louterend licht en voor de kwaadwillenden een verterend vuur.

Geen SInterklaasboek en geen oordeel. Onvoorwaardelijke liefde en vrije wil. Wat wil je als God nog meer?

Dat eens recht zal worden gedaan aan de verdrukten. Aan het kind dat jarenlang misbruikt wordt door zelfs kerkelijke leiders, zonder dat iemand haar gelooft. Aan de goedwillende vader die tevergeefs vecht om zijn kind te mogen zien, omdat de moeder hem dat weigert. Aan de andersgeaarde die verstoten wordt door haar gemeenschap en zelfs haar kerk, louter om haar geaardheid. Aan de arbeider die afgebeuld wordt, tot stervens toe, omwille van een serie voetbalwedstrijden. Aan de weduwe wier land en bezit onrechtmatig is afgepakt, maar die geen gehoor vindt bij het gerecht. Aan de journaliste die vermoord werd omdat zij de waarheid sprak en daardoor tot zwijgen is gebracht. Aan de psychiatrische patiënt, die jarenlang moet wachten op hulp en tegen een muur van vooroordelen, stigma's en minachting opbotst, terwijl andere ernstig zieken in no time behandeld worden.

Al die mensen wereldwijd zoeken, smeken, schreeuwen om gerechtigheid, maar wij horen ze niet. Geen rechter wil hun zaak in behandeling nemen, geen televisieprogramma wil hen interviewen, geen machthebber wil hen horen.
Want zij hebben geen goede advocaten of een rechtssysteem dat rechters verplicht hun zaak te behandelen, geen mediagenieke uitingen en uiterlijkheden, geen lekkere quotes, massale demonstraties en mooie vlaggen, zij hebben geen krachtige politieke lobby met veel geld.
Terwijl wij hier roepen dat God toch niet zal oordelen, dat Hij alles en iedereen o zo liefheeft, dat het dus feitelijk niet uitmaakt wat je al deze mensen aandoet...
Wel, voor deze mensen is er goed nieuws: God zál oordelen. Hij zál hen recht doen, Hij zál hun zaak serieus nemen en ons allen ter verantwoording roepen voor wat wij hen hebben aangedaan. Hij zal de rechtvaardige Rechter zijn waar al deze mensen verlangend naar uitzien, maar die wij hen constant onthouden omwille van onze eigen belangen. Terwijl we God vrolijk prijzen om zijn liefde en trouw...
Moge God ons genadig zijn.

[Tiberius Claudius]

God wordt in de regel gezien zoals beschreven in de christelijke kinderbijbel. Dat maakt het gesprek over andere godsbeelden eigenlijk bij voorbaat reeds onmogelijk. Ik ben er dan ook ten diepste mee gestopt, het komt niet over en voortdurend weer opnieuw beginnen en vervolgens antwoorden te krijgen, ontleent aan de christelijke kinderbijbel schiet voor mij niet op, dat ben ik wel zo'n beetje zat.

Ik bezit zo'n kinderbijbel, gekregen in 1954 van mijn grootmoeder van vaders kant.
Heel fraai uitgevoerd, heel mooi plaatwerk, tekstueel heel goed waardoor het goed leesbaar is voor jonge kinderen maar ook voor volwassen.
Die mensen verstonden hun vak, ik kan niet anders zeggen.

Je hebt echter gelijk, wat het Godsbeeld betreft dat is geheel opgesteld volgens de toen heersende ideeën van het overgrote deel der gelovigen.
Wel is het Godsbeeld in die Kinderbijbel redelijk consistent, dat in tegendeel van de Bijbel.

In een moderne kinderbijbel zou men dat misschien anders kunnen doen.
Meer de nadruk leggen op de beperkingen die zelf een Almachtige God heeft.

PS.
Die Almachtigheid treed pas laat op, in de oudere boeken is dat niet zo.