The Egg, een animatiefilm over jou/mij

[Messenger]

https://www.youtube.com/watch?v=h6fcK_fRYaI

Ik werd door Robert Frans gewezen op deze theorie, die is verwerkt in een korte animatie.
The Egg is al een ouder verhaal, en ik vind het bijzonder interessant.

[Dat_beloof_ik]

https://www.youtube.com/watch?v=h6fcK_fRYaI

Ik werd door Robert Frans gewezen op deze theorie, die is verwerkt in een korte animatie.
The Egg is al een ouder verhaal, en ik vind het bijzonder interessant.

Een grappige fantasie is nog wel iets anders dan een theorie, wat vaak staat voor 'getoetst model als verklaring voor waarnemingen'.
Dit is wel een mooie fantasie.
Eén van de vele fantasieën van mensen die graag langer zouden willen leven dan de enige zekerheid die ze op dat gebied hebben: hun huidige leven.

[Robert Frans]

Ik vind het een mooi bedacht verhaal, wat ik altijd kan waarderen, en er zijn ook verschillende video's van gemaakt. Waaronder eentje waar de betreffende god een schattige, jonge dame is die van snacks houdt. De idee is heel eenvoudig dat elk mens een reïncarnatie van jou is, niemand uitgezonderd. Pas als je elk leven hebt geleefd, zou je als god geboren worden. Een nogal lange ontwikkeling dus, met al die miljarden en miljarden levens. En aangezien het verhaal over heel het universum spreekt, mag je hopen dat we echt alleen zijn, anders wordt het echt een eindeloos verhaal met misschien nog miljarden beschavingen en de nog miljarden jaren dat het universum nog leven kan herbergen.

Het verhaal kan dus een aardige denkoefening zijn om je naasten wat letterlijker lief te hebben als jezelf. Jezus zelf identificeert zich ook met de hongerigen, naakten, gevangenen, etc., opdat wij hen behandelen zoals wij Jezus zouden behandelen. Maar als je er wat langer over nadenkt, levert het wel echt veel vragen op en wordt je er niet per se vrolijker van. Krijg je dan na elke dood weer dezelfde uitleg, zodat jouw ouder-god dus oneindig vaak weer hetzelfde riedeltje moet afsteken? Waarom eigenlijk überhaupt die uitleg, als je die daarna toch steeds weer vergeet? Als je dan eindelijk geboren bent, wie zegt dan dat al die goden ook weer niet reïncarnaties van dezelfde god zouden zijn, zodat er misschien wéér een geboorte plaatsvindt in een nog hogere werkelijkheid? Wat was er eerder: de god of het ei?

En serieus, is die ontwikkeling zo niet echt hopeloos lang? Ik bedoel, een eeuwige hemel is prima omdat zij tijdloos is, maar al die miljarden levens worden wel degelijk in de tijd beleefd en zijn dus écht eeuwig lang. We zouden dan beter eigenlijk helemaal moeten stoppen met het krijgen van kinderen en vooral zo vroeg mogelijk doodgaan, om zo die ontwikkeling flink te bekorten. Immers, elk kind is dan wéér een extra leven erbij en elke late dood is dan wéér extra lange tijd erbij die je dan moet doorstaan. 'Kom, laten we alle kernbommen afsteken en zo heel de mensheid uitroeien, zodat ik sneller een god wordt!' Ik zou er dus wellicht beter geen politiek beleid op voeren...

[Dat_beloof_ik]

Ik vind het een mooi bedacht verhaal, wat ik altijd kan waarderen, en er zijn ook verschillende video's van gemaakt. Waaronder eentje waar de betreffende god een schattige, jonge dame is die van snacks houdt. De idee is heel eenvoudig dat elk mens een reïncarnatie van jou is, niemand uitgezonderd. Pas als je elk leven hebt geleefd, zou je als god geboren worden. Een nogal lange ontwikkeling dus, met al die miljarden en miljarden levens. En aangezien het verhaal over heel het universum spreekt, mag je hopen dat we echt alleen zijn, anders wordt het echt een eindeloos verhaal met misschien nog miljarden beschavingen en de nog miljarden jaren dat het universum nog leven kan herbergen.

Het verhaal kan dus een aardige denkoefening zijn om je naasten wat letterlijker lief te hebben als jezelf. Jezus zelf identificeert zich ook met de hongerigen, naakten, gevangenen, etc., opdat wij hen behandelen zoals wij Jezus zouden behandelen. Maar als je er wat langer over nadenkt, levert het wel echt veel vragen op en wordt je er niet per se vrolijker van. Krijg je dan na elke dood weer dezelfde uitleg, zodat jouw ouder-god dus oneindig vaak weer hetzelfde riedeltje moet afsteken? Waarom eigenlijk überhaupt die uitleg, als je die daarna toch steeds weer vergeet? Als je dan eindelijk geboren bent, wie zegt dan dat al die goden ook weer niet reïncarnaties van dezelfde god zouden zijn, zodat er misschien wéér een geboorte plaatsvindt in een nog hogere werkelijkheid? Wat was er eerder: de god of het ei?

En serieus, is die ontwikkeling zo niet echt hopeloos lang? Ik bedoel, een eeuwige hemel is prima omdat zij tijdloos is, maar al die miljarden levens worden wel degelijk in de tijd beleefd en zijn dus écht eeuwig lang. We zouden dan beter eigenlijk helemaal moeten stoppen met het krijgen van kinderen en vooral zo vroeg mogelijk doodgaan, om zo die ontwikkeling flink te bekorten. Immers, elk kind is dan wéér een extra leven erbij en elke late dood is dan wéér extra lange tijd erbij die je dan moet doorstaan. 'Kom, laten we alle kernbommen afsteken en zo heel de mensheid uitroeien, zodat ik sneller een god wordt!' Ik zou er dus wellicht beter geen politiek beleid op voeren...

Dat krijg je dus als je en fantasie serieus gaat nemen.
Er is hier helemaal geen 'wat als het echt zo is'.

[dingo]

https://www.youtube.com/watch?v=h6fcK_fRYaI

Ik werd door Robert Frans gewezen op deze theorie, die is verwerkt in een korte animatie.
The Egg is al een ouder verhaal, en ik vind het bijzonder interessant.

Een grappige fantasie is nog wel iets anders dan een theorie, wat vaak staat voor 'getoetst model als verklaring voor waarnemingen'.
Dit is wel een mooie fantasie.
Eén van de vele fantasieën van mensen die graag langer zouden willen leven dan de enige zekerheid die ze op dat gebied hebben: hun huidige leven.

Een naturalistische visie sluit heel veel uit maar theorie is volgens van Dale;

the·o·rie (de; v; meervoud: theorieën)
1 een aantal samenhangende denkbeelden waarmee je verschijnselen die je waarneemt, kunt verklaren
2 leer van de grondregels en beginselen van een wetenschap enz.
3 opvatting in het abstracte, die geen rekening houdt met de werkelijkheid
4 stelling, bewering, opvatting

[peda]

Ik herhaal nog maar eens mijn voorkeur voor goede metafysica.
Het is de immense veelkleurigheid aan mogelijke "' oplossingen "".
De naturalist neemt geen deel aan de verhalen-bibliotheek.
De zeker-weter van een specifieke "" oplossing "" vindt andere oplossingen oninteressant.
Dat zijn eigen keuzes, uiteraard.
Zelf stap ik in ieder voor mij goed verhaal en denk mee binnen elk goede verhaal.
Zeer verrijkend, al zeg ik het zelf.

[Robert Frans]

Een naturalistische visie sluit heel veel uit maar theorie is volgens van Dale;

the·o·rie (de; v; meervoud: theorieën)
1 een aantal samenhangende denkbeelden waarmee je verschijnselen die je waarneemt, kunt verklaren
2 leer van de grondregels en beginselen van een wetenschap enz.
3 opvatting in het abstracte, die geen rekening houdt met de werkelijkheid
4 stelling, bewering, opvatting

Dat is de definitie in het dagelijks spraakgebruik. In het wetenschappelijk jargon is een theorie echter een feitelijk bewezen verklaring. Dat beloof ik doelt hoogstwaarschijnlijk daarop.

[Dat_beloof_ik]

Een naturalistische visie sluit heel veel uit maar theorie is volgens van Dale;

the·o·rie (de; v; meervoud: theorieën)
1 een aantal samenhangende denkbeelden waarmee je verschijnselen die je waarneemt, kunt verklaren
2 leer van de grondregels en beginselen van een wetenschap enz.
3 opvatting in het abstracte, die geen rekening houdt met de werkelijkheid
4 stelling, bewering, opvatting

Dat is de definitie in het dagelijks spraakgebruik. In het wetenschappelijk jargon is een theorie echter een feitelijk bewezen verklaring. Dat beloof ik doelt hoogstwaarschijnlijk daarop.

Toch in ieder geval een getoetste verklaring op grond van controleerbare waarnemingen.

[Messenger]

Bijna 20 jaar geleden ontving ik inspiratie voor een manuscript om een verhaal als The Egg te schrijven. Maar dan over een gestorven jongeman die homoseksueel was.
Schrijven is een vak apart en vereist discipline, en dat vak beheers ik niet. Na verwoede pogingen ben ik ermee gestopt en heb ik een knagend ontevredenheidsgevoel erover.

Nu zie ik dat je ook in een kort verhaal met animatie kunt slagen, in animatie kun je meer doen met effecten in visuele zin en het hoeft geen lijvig boek te worden ook en geen film van 2 tot 3 uur met acteurs e.d.
Misschien dat ik er nog een poging aan waag, al vind ik de animatie die ik in dit topic gaf best wel voldoende.

[Messenger]

Pas als je elk leven hebt geleefd, zou je als god geboren worden. Een nogal lange ontwikkeling dus, met al die miljarden en miljarden levens. En aangezien het verhaal over heel het universum spreekt, mag je hopen dat we echt alleen zijn, anders wordt het echt een eindeloos verhaal met misschien nog miljarden beschavingen en de nog miljarden jaren dat het universum nog leven kan herbergen.

En we hebben het alleen nog over menselijke levens op Aarde gehad. Maar hoeveel muggen zijn er, hoeveel katten, honden en andere levende wezens hebben geleefd of leven er nu?

Het verhaal kan dus een aardige denkoefening zijn om je naasten wat letterlijker lief te hebben als jezelf. Jezus zelf identificeert zich ook met de hongerigen, naakten, gevangenen, etc., opdat wij hen behandelen zoals wij Jezus zouden behandelen.

Jezus wist denk ik wat duidelijk wordt in The Egg. Een panentheïstische uitleg wordt daar in gegeven.

Maar als je er wat langer over nadenkt, levert het wel echt veel vragen op en wordt je er niet per se vrolijker van. Krijg je dan na elke dood weer dezelfde uitleg, zodat jouw ouder-god dus oneindig vaak weer hetzelfde riedeltje moet afsteken? Waarom eigenlijk überhaupt die uitleg, als je die daarna toch steeds weer vergeet?

Na elke dood krijg je een reminder denk ik, maar als de herinnering teruggekomen is krijg je de kans om al je dierbaren te ontmoeten volgens mij en kun je bepaalde levensmomenten van jezelf of anderen herbeleven. Als je alles weer hebt kunnen ervaren krijg je de mogelijkheid te blijven en een nieuw leven te beginnen of terug te gaan enkele momenten voor het moment van sterven, omdat je hebt gezien dat het verhaal van je geleefde leven nog perspectief heeft en volgens jou nog steeds de moeite waard is om mee door te gaan.

En serieus, is die ontwikkeling zo niet echt hopeloos lang? Ik bedoel, een eeuwige hemel is prima omdat zij tijdloos is, maar al die miljarden levens worden wel degelijk in de tijd beleefd en zijn dus écht eeuwig lang. We zouden dan beter eigenlijk helemaal moeten stoppen met het krijgen van kinderen en vooral zo vroeg mogelijk doodgaan, om zo die ontwikkeling flink te bekorten. Immers, elk kind is dan wéér een extra leven erbij en elke late dood is dan wéér extra lange tijd erbij die je dan moet doorstaan. 'Kom, laten we alle kernbommen afsteken en zo heel de mensheid uitroeien, zodat ik sneller een god wordt!' Ik zou er dus wellicht beter geen politiek beleid op voeren...

De kans op uitdunnen van de wereldbevolking is denk ik reëel, maar niet het doel om de eeuwigheid te bekorten.

[Pyro_123]

Jezus wist denk ik wat duidelijk wordt in The Egg. Een panentheïstische uitleg wordt daar in gegeven.

Het idee is bekend vanuit het Hindoeïsme.
Het hindoeïstische concept dat stelt dat je in wezen alles en iedereen bent, is gebaseerd op het idee van eenheid en verbondenheid in het universum. Volgens het hindoeïsme is er een diepere, onzichtbare verbinding tussen alle levende wezens en goddelijke entiteiten.

Het concept wordt vaak uitgedrukt met de term "Atman", wat verwijst naar de individuele ziel of het ware zelf. Het hindoeïsme stelt dat het Atman, de individuele ziel, in wezen identiek is aan het "Brahman", het uiteindelijke universele principe dat het hele universum doordringt. Dit betekent dat de bron en essentie van het individuele zelf hetzelfde is als de bron en essentie van alle andere wezens en zelfs van het hele universum.

Volgens het hindoeïstische perspectief is er dus geen inherente scheiding tussen de individuele ziel en het goddelijke of tussen de ene persoon en de andere. Het geloof in de eenheid van alles en iedereen is geworteld in het besef dat alle wezens voortkomen uit dezelfde bron en uiteindelijk ook weer oplossen in die bron.

[Tufkah]

Jezus wist denk ik wat duidelijk wordt in The Egg. Een panentheïstische uitleg wordt daar in gegeven.

Het idee is bekend vanuit het Hindoeïsme.
Het hindoeïstische concept dat stelt dat je in wezen alles en iedereen bent, is gebaseerd op het idee van eenheid en verbondenheid in het universum. Volgens het hindoeïsme is er een diepere, onzichtbare verbinding tussen alle levende wezens en goddelijke entiteiten.

Het concept wordt vaak uitgedrukt met de term "Atman", wat verwijst naar de individuele ziel of het ware zelf. Het hindoeïsme stelt dat het Atman, de individuele ziel, in wezen identiek is aan het "Brahman", het uiteindelijke universele principe dat het hele universum doordringt. Dit betekent dat de bron en essentie van het individuele zelf hetzelfde is als de bron en essentie van alle andere wezens en zelfs van het hele universum.

Volgens het hindoeïstische perspectief is er dus geen inherente scheiding tussen de individuele ziel en het goddelijke of tussen de ene persoon en de andere. Het geloof in de eenheid van alles en iedereen is geworteld in het besef dat alle wezens voortkomen uit dezelfde bron en uiteindelijk ook weer oplossen in die bron.

Binnen het hindoeïsme zijn Atman en Brahman identiek, maar het is Brahman wat het universele principe is. Doch Brahman betekent niks anders dan bewustzijn. En daar stranden we, want dat alle mensen bewustzijn hebben en dat dat een overeenkomst is, dat is duidelijk. Maar we hebben ook allemaal 2 benen, 2 armen en een hoofd. (Behoudens uitzonderingen) Het blijft volstrekt nietszeggend als we ons in algemene termen uitspreken.

Boeddha was op dit punt duidelijker, die stelde duidelijk: er is helemaal niet zoiets als een 'zelf' in de mens. Anatman. (Niet-zelf) Dus weliswaar stelt het hindoeïstische concept dat je alles en iedereen bent (Atman) en dat je daarmee 'bewustzijn' bent. (En daarmee dus feitelijk niks zegt) Boeddha ging dieper in op de zaak, er is niet zoiets als een zelf! Alleen in de illusie is er een zelf.

Jezus stelt dan weer dat het zelf verloochent kan worden. Zo zie je maar, Boeddha en Shankara gokten een beetje, Jezus kwam om waarheid te spreken.

[Pyro_123]

Doch Brahman betekent niks anders dan bewustzijn. En daar stranden we, want dat alle mensen bewustzijn hebben en dat dat een overeenkomst is, dat is duidelijk. Maar we hebben ook allemaal 2 benen, 2 armen en een hoofd. (Behoudens uitzonderingen) Het blijft volstrekt nietszeggend als we ons in algemene termen uitspreken.

Bij jou strandt het misschien, maar bij de hindoes niet. Die doen op dat punt een verdiepingsslag de mystiek in.

[Messenger]

Jezus wist denk ik wat duidelijk wordt in The Egg. Een panentheïstische uitleg wordt daar in gegeven.

Het idee is bekend vanuit het Hindoeïsme.
Het hindoeïstische concept dat stelt dat je in wezen alles en iedereen bent, is gebaseerd op het idee van eenheid en verbondenheid in het universum. Volgens het hindoeïsme is er een diepere, onzichtbare verbinding tussen alle levende wezens en goddelijke entiteiten.

Het is allemaal één wezen (niet een duizendkoppig wezen maar ontelbaar), in het fysieke leven in interacties met anderen er niet van bewust dat die anderen een vorm van jezelf zijn.

Het concept wordt vaak uitgedrukt met de term "Atman", wat verwijst naar de individuele ziel of het ware zelf. Het hindoeïsme stelt dat het Atman, de individuele ziel, in wezen identiek is aan het "Brahman", het uiteindelijke universele principe dat het hele universum doordringt. Dit betekent dat de bron en essentie van het individuele zelf hetzelfde is als de bron en essentie van alle andere wezens en zelfs van het hele universum.

Brahman zie ik dan als het alwetende deel van jouw wezen en Atman als de individuatie die het alwetende in zich heeft uitgeschakeld om blanco, empirisch zichzelf te ervaren. Brahman zie ik dan ook als de innerlijke gids die met me (meestal in beelden via gedachten) communiceert.

Volgens het hindoeïstische perspectief is er dus geen inherente scheiding tussen de individuele ziel en het goddelijke of tussen de ene persoon en de andere. Het geloof in de eenheid van alles en iedereen is geworteld in het besef dat alle wezens voortkomen uit dezelfde bron en uiteindelijk ook weer oplossen in die bron.

Dat komt dus overeen met panentheïsme.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Panenthe%C3%AFsme

[Messenger]

Binnen het hindoeïsme zijn Atman en Brahman identiek, maar het is Brahman wat het universele principe is. Doch Brahman betekent niks anders dan bewustzijn. En daar stranden we, want dat alle mensen bewustzijn hebben en dat dat een overeenkomst is, dat is duidelijk. Maar we hebben ook allemaal 2 benen, 2 armen en een hoofd. (Behoudens uitzonderingen) Het blijft volstrekt nietszeggend als we ons in algemene termen uitspreken.

Je strandt wanneer je aan fysieke lichamen denkt, en dan ook nog aan menselijke lichamen. Al het leven heeft op de een of andere manier bewustzijn en maakt deel uit van Brahman. Het leven is geen schepping die van Brahman losstaat, maar die deel uitmaakt en afkomstig is van dezelfde bron. De verpakking erbij halen van die levende wezens is niet van belang, dat werkt alleen maar verwarrend. Het gaat erom dat alles bestaat uit hetzelfde spul, uit dezelfde energie, uit dezelfde liefde.

Niet elk levend wezen, niet elke Atman heeft hetzelfde bewustzijn nodig. Dat verschilt van soort tot soort en ook binnen dezelfde soort. Denken dat wij als mensen het hoogst ontwikkeld zijn is niet juist, er zijn volgens mij hoger ontwikkelde wezens en misschien lopen ze wel op deze planeet rond ook.

[Messenger]

Het is geen muziektopic hier, maar wel relevant voor The Egg:

Joan Osborne, What if God was one of us? https://www.youtube.com/watch?v=aDdOnl0bHO4

Eagle Eye Cherry, Save Tonight https://www.youtube.com/watch?v=Nntd2fgMUYw waarbij vooral de videoclip in beeld het verhaal doet.

[Snelheid]

Vanmorgen kwam uit de keuken de geur van heerlijk gebakken eieren,er was een gelukkige die daar mee werd verwend.

[Robert Frans]

Dat krijg je dus als je en fantasie serieus gaat nemen.
Er is hier helemaal geen 'wat als het echt zo is'.

Gedachtenexperimenten kunnen echter juist heel interessant zijn om je denken te beproeven en misschien zelfs te verruimen. Ook bij fantasieverhalen denken veel mensen graag na wat zijzelf zouden doen als zij de protagonist of juist de antagonist zouden zijn, of hoe zij wel of niet zouden willen leven in de betreffende fantasiewereld. Veel verhalen proberen ook juist aan het denken te zetten, door (extremere) situaties voor te schotelen die een morele keuze vragen, of je bewust te maken van reële maatschappelijke kwesties. Een 'wat als het echt zo is' kan dus ook bij een fantasieverhaal heel legitiem zijn en dit verhaal is volgens mij specifiek daarvoor geschreven.

[Tufkah]

Binnen het hindoeïsme zijn Atman en Brahman identiek, maar het is Brahman wat het universele principe is. Doch Brahman betekent niks anders dan bewustzijn. En daar stranden we, want dat alle mensen bewustzijn hebben en dat dat een overeenkomst is, dat is duidelijk. Maar we hebben ook allemaal 2 benen, 2 armen en een hoofd. (Behoudens uitzonderingen) Het blijft volstrekt nietszeggend als we ons in algemene termen uitspreken.

Je strandt wanneer je aan fysieke lichamen denkt, en dan ook nog aan menselijke lichamen. Al het leven heeft op de een of andere manier bewustzijn en maakt deel uit van Brahman. Het leven is geen schepping die van Brahman losstaat, maar die deel uitmaakt en afkomstig is van dezelfde bron. De verpakking erbij halen van die levende wezens is niet van belang, dat werkt alleen maar verwarrend. Het gaat erom dat alles bestaat uit hetzelfde spul, uit dezelfde energie, uit dezelfde liefde.

Niet elk levend wezen, niet elke Atman heeft hetzelfde bewustzijn nodig. Dat verschilt van soort tot soort en ook binnen dezelfde soort. Denken dat wij als mensen het hoogst ontwikkeld zijn is niet juist, er zijn volgens mij hoger ontwikkelde wezens en misschien lopen ze wel op deze planeet rond ook.

Het hindoeïsme kent Brahman en Atman, waarbij Atman identiek is aan Brahman. Als je schrijft over 'niet elke Atman' dan deel je op en dat is tegen de leer van jnana-yoga. Binnen het hindoeïsme en de Advaita Vedanta in het bijzonder zoekt men naar de universele waarheid. Deze mag nooit bedacht zijn, doch deze waarheid wordt gerealiseerd. (Tot stand gebracht) Wat wil zeggen dat de onwetende mens onwetend is van waarheid.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Jnana-yoga

Jñāna ofwel kennis is de realisatie dat het individu in werkelijkheid het tijdloze, keuzeloze bewustzijn altijd al geweest is. De term 'jñāna-yoga' is daarom eigenlijk niet van toepassing, omdat er geen sprake is van 'yoga' of 'vereniging', maar van realisatie, een diep en waarachtig herkennen. 'Degene die Brahman kent, wordt Brahman', aldus de Mundaka Upanishad (III,2,9). Deze realisatie is dus geen ervaring of gebeurtenis in de tijd. Ook gaat het hier niet om de 'unio mystica' of een andere vorm van transcendentie. De aspirant herkent en realiseert enkel datgene wat hij aldoor geweest is: zuiver, tijdloos bewustzijn, immer vrij van enige dualiteit - het eeuwig ongemanifesteerde en onveranderlijke Zelf.

Het gaat in deze filosofie nadrukkelijk om wat niet gemanifesteerd is en wat onveranderlijk is. Jij en ik zijn naar de uiterlijke vorm altijd gemanifesteerd (verschijnsel) in het hindoeïsme. Binnen het hindoeïsme wordt men inderdaad Brahman, je wordt zelf God als je het zo wilt uitdrukken. Maar besef wel dat het begrip 'keuzeloos' van toepassing is binnen de Advaita Vedanta. (Ik spreek liever van Advaita Vedanta, omdat de gemiddelde hindoe geen flauw benul heeft waar het over gaat)

In jouw filosofie lees ik telkens dat men keuze heeft over een toekomstig leven zus en zo. Dat staat haaks op de keuzeloosheid van Brahman. Brahman is ook voor slechts één uitleg vatbaar: de ultieme, onveranderlijke werkelijkheid, die het zuiver zijn en bewustzijn is. Verschillende soorten bewustzijn, zijn dan ook nooit aan de orde. (Op dat punt ben ik het eens met de Advaita Vedanta)

Het essentiële verschil tussen hindoeïsme en christendom is dat er binnen Brahman geen enkele individualiteit bestaat. (Dan kunnen we allemaal Brahman zijn) Het christendom echter laat wél ruimte voor individualiteit. Ieder individu heeft de mogelijkheid om zijn leven op te geven voor Christus. (Mattheüs 16:25). Liefde doodt namelijk wel de zelfzucht, maar niet de individualiteit. Naarmate de mens de weg naar Christus volgt, komt men net zoals in de Advaita Vedanta het begrip 'bewustzijn' tegen. De tweeledigheid van de mens komt dan aan de oppervlakte. De mensenziel komt tot kennis van zichzelf. Het is de ziel welke zijn grond vindt in God. God niet als Brahman/Bewustzijn, de christelijke God heeft meer diepgang dan alleen Bewustzijn.

Advaita Vedanta kent net zoals Jezus het begrip waarheid , maar Jezus is ook de weg. Jezus is zelf de weg! Uiteraard preek ik voor eigen parochie, maar het gaan van de weg is ook van het hoogste belang. En dat mis ik een beetje binnen het hindoeïsme. Ik ga het hindoeïsme niet afkraken, ik heb veel respect en waardering voor het hindoeïsme alsmede de Bhagavad Gita. Zeker een aanrader voor iedereen om eens in te verdiepen. Maar de leer zoals Jezus die leert heeft net even meer diepgang volgens mijn -uiteraard subjectieve- mening.

Doch er zijn zeker veel overeenkomsten, Advaita Vedanta gaat over kennis, het Evangelie gaat ook over kennis. Binnen Advaita Vedanta verwerft men die experimenteel, binnen het Evangelie verwerft men die met de steun van Jezus.

[Tufkah]

https://www.mijnhindoeisme.nl/post/de-ziel-god

Voor de geïnteresseerden onder ons, Advaita Vedanta is een van de leerscholen binnen het hindoeïsme. Net zoals het christendom allerlei richtingen kent is het binnen het hindoeïsme (en boeddhisme) niet anders.

Verschillende scholen/stromingen binnen het hindoeïsme hebben hun eigen visie op hoe God en de ziel verbonden zijn. In een ander artikel lees je uitgebreid over de verschillende scholen. Een interessant verschil komt naar voren in de bekende Vedanta stroming. De Vedanta erkent de Vedas als meest belangrijke bron van kennis. De Advaita Vedanta is een van de subscholen/aftakkingen en staat voor non-dualisme. Zij leren dat God overal is en dus ook in de ziel. De Ziel is een deel van de goddelijke energie en diezelfde goddelijke energie in Vishnu, Shiva of Devi zit dus ook in ieders ziel. De andere subschool/aftakking is Dvaita Vedanta en staat voor dualisme. Zij leren dat er een duidelijk verschil is tussen de Goddelijke Ziel (Paramatma) en de ziel (jivatma).

Advaita staat voor Niet-twee. Wij zouden dat monotheïsme noemen. Binnen de opperste Werkelijkheid bestaat er geen 'twee'.

[Messenger]

Je strandt wanneer je aan fysieke lichamen denkt, en dan ook nog aan menselijke lichamen. Al het leven heeft op de een of andere manier bewustzijn en maakt deel uit van Brahman. Het leven is geen schepping die van Brahman losstaat, maar die deel uitmaakt en afkomstig is van dezelfde bron. De verpakking erbij halen van die levende wezens is niet van belang, dat werkt alleen maar verwarrend. Het gaat erom dat alles bestaat uit hetzelfde spul, uit dezelfde energie, uit dezelfde liefde.

Niet elk levend wezen, niet elke Atman heeft hetzelfde bewustzijn nodig. Dat verschilt van soort tot soort en ook binnen dezelfde soort. Denken dat wij als mensen het hoogst ontwikkeld zijn is niet juist, er zijn volgens mij hoger ontwikkelde wezens en misschien lopen ze wel op deze planeet rond ook.

Het hindoeïsme kent Brahman en Atman, waarbij Atman identiek is aan Brahman. Als je schrijft over 'niet elke Atman' dan deel je op en dat is tegen de leer van jnana-yoga. Binnen het hindoeïsme en de Advaita Vedanta in het bijzonder zoekt men naar de universele waarheid. Deze mag nooit bedacht zijn, doch deze waarheid wordt gerealiseerd. (Tot stand gebracht) Wat wil zeggen dat de onwetende mens onwetend is van waarheid.

Het is mijn overtuiging dat de Ene zich heeft opgedeeld, buiten haarzelf scheppen is niet mogelijk omdat er geen 'buiten jezelf' is. De Ene (Brahman) is alomtegenwoordig en omvat alles en iedereen.

In jouw filosofie lees ik telkens dat men keuze heeft over een toekomstig leven zus en zo. Dat staat haaks op de keuzeloosheid van Brahman. Brahman is ook voor slechts één uitleg vatbaar: de ultieme, onveranderlijke werkelijkheid, die het zuiver zijn en bewustzijn is. Verschillende soorten bewustzijn, zijn dan ook nooit aan de orde. (Op dat punt ben ik het eens met de Advaita Vedanta)

Inderdaad is er volgens mij vrije keuze en juist daardoor zijn er verschillende soorten bewustzijn. Het collectieve bewustzijn hangt als een mist om ons heen en individueel pakt elke Atman daar uit wat nodig is in het te ervaren leven.

[Messenger]

Volgens mij is de overledene in The Egg de Mind (geest) die dus niet beseft (onwetend) dat hij/zij alle levens leeft, en de God die alles uitlegt is de alwetende ziel.
Atman is dan de Mind (geest) en onwetend, maar gelijk aan Brahman. Brahman is de alwetende ziel.

Atman maakt alle levensreizen die Brahman heeft vormgegeven, aan de hand van de vrije keuzes die Atman maakt in die levens.