Denkkaders

[Wim Nusselder]

Hoi Zolderworm,

religie [is] (met wetenschap en kunst) één van de manieren voor de mens om zichzelf te overstijgen, om zelfs verder te reiken dan denkkaders en bewuste overwegingen.

Nou, dat denk ik niet. Religie is feitelijk zichzelf een voorstelling scheppen van hoe de wereld in elkaar steekt, zonder dit wetenschappelijke te toetsen. [...] Daartegenover staat (en dat noemen we soms ook religie, maar het is het feitelijk niet) het aanreiken van middelen om ons "ik" te overstijgen en op een andere, meer creatieve manier waar te nemen, zoals bijvoorbeeld het zen-boeddhisme.

Vanuit mijn perspectief is ook zen-boeddhisme een religie, ja.
Misschien een betere dan andere, maar ik ken hem niet goed genoeg om dat te beoordelen.
Ik had misschien beter kunnen schrijven "manieren voor de mens om te proberen zichzelf te overstijgen".
Ik weet niet zo heel zeker of het echt mogelijk is (en te blijven leven).
Hooguit tijdelijk vermoedelijk.
In elk geval is het proberen jezelf te overstijgen typisch menselijk, volgens sommigen zelfs dat wat homo sapiens onderscheidde van eerdere mensensoorten.

Voor de rest lijken we aardig op één lijn te zitten!

Met v&Vriendengroet,

Wim

[Gaitema]

Eerlijk gezegd krijg ik niet de indruk dat we allemaal overtuigd christelijk zijn omdat we ontdekt hebben welke kerkelijke stroming nu gelijk heeft, maar dat we overtuigd christelijk zijn omdat we geloven in de Persoon Jezus en de hand van God in ons leven + dat de woorden die in de bijbel staan van God afkomstig is. Inclusief de kruisdood voor onze zonden. Visies kunnen in loop van je leven veranderen, maar al het genoemde hier blijft voor je als paal boven water staan. Jezus is Heer! Dat is en blijft de overtuiging.

Ja, maar dat is wel een denkkader.

Ja, niet dat het voor iedereen even vast ligt, maar het is wel een denkkader.

[Gaitema]

Ja maar dan geloof je het niet zozeer. Dan weet je het. Het is inzicht.

Dan kom je bij de getuigenissen die in de bijbel staan. Jezus komt van de Hemel en stond in contact met God. Mozus hoorde Hem op de berg.
Van Henoch zijn er verhalen van dat hij opsteeg naar de hemel, tot voor Gods troon. Elia werd door een hemels leger op gehaald. De discipelen zagen Jezus op de wolken heen gaan. Het joodse volk zag een zee open splijten, waar het volk door ging.

Menselijke gezien, zou je zeggen, de grootste kolderieke onzin. Wanneer God bestaat, dan moet Hij dit echter wel kunnen doen, dus toch realistisch.
Wanneer je zo iets mee maakt, dan is het meer dan geloof. Je neemt dat waar en ontmoet God.

Zo ver kan het met het geloof gaan, dat het zeker wordt.

Geloof begint al bij het zien van gras. Het is jou verteld dat het gras is en dat het groen is. Je geloofd dat, maar voor het zelfde geld bedriegen jouw ogen je. Wanneer je het met een microscoop zou gaan bekijken tot in het meest verfijnde, misschien zou je het dan een andere naam geven.
Ik in ieder geval voor een groot deel van de tijd wel, want ik werk in een kunstgrasfabriek

[Zolderworm]

Vanuit mijn perspectief is ook zen-boeddhisme een religie, ja.
Misschien een betere dan andere, maar ik ken hem niet goed genoeg om dat te beoordelen.
Ik had misschien beter kunnen schrijven "manieren voor de mens om te proberen zichzelf te overstijgen".
Ik weet niet zo heel zeker of het echt mogelijk is (en te blijven leven).
Hooguit tijdelijk vermoedelijk.
In elk geval is het proberen jezelf te overstijgen typisch menselijk, volgens sommigen zelfs dat wat homo sapiens onderscheidde van eerdere mensensoorten.

Voor de rest lijken we aardig op één lijn te zitten

Ik denk inderdaad dat we aardig op één lijn zitten. Maar er blijven ook verschillen. En dat komt wellicht ook omdat ik een liefhebber ben van bepaalde vormen van yoga. Maar proberen jezelf te overstijgen is nu net iets wat je niet moet doen om jezelf te overstijgen. Het net zoets als proberen niet aan een roze koe te denken. Je denkt vervolgens aan niets anders dan aan een roze koe. Elk proberen namelijk is een persoonlijk proberen, en zet jezelf vast in je persoonlijkheid. En dat maakt het juist onmogelijk om de persoonlijkheid te overstijgen.

[Zolderworm]

Eerlijk gezegd krijg ik niet de indruk dat we allemaal overtuigd christelijk zijn omdat we ontdekt hebben welke kerkelijke stroming nu gelijk heeft, maar dat we overtuigd christelijk zijn omdat we geloven in de Persoon Jezus en de hand van God in ons leven + dat de woorden die in de bijbel staan van God afkomstig is. Inclusief de kruisdood voor onze zonden. Visies kunnen in loop van je leven veranderen, maar al het genoemde hier blijft voor je als paal boven water staan. Jezus is Heer! Dat is en blijft de overtuiging.

Ja, maar dat is wel een denkkader.

Ja, niet dat het voor iedereen even vast ligt, maar het is wel een denkkader.

Geeft niet. Ik heb zelf ook erg veel last van denkkaders. Ik probeer ze van me af te slaan, maar ze komen telkens weer terug. Ga weg, ga weg, pats boem. Bah, daar zijn ze weer.

[Zolderworm]

Ja maar dan geloof je het niet zozeer. Dan weet je het. Het is inzicht.

Dan kom je bij de getuigenissen die in de bijbel staan. Jezus komt van de Hemel en stond in contact met God. Mozus hoorde Hem op de berg.
Van Henoch zijn er verhalen van dat hij opsteeg naar de hemel, tot voor Gods troon. Elia werd door een hemels leger op gehaald. De discipelen zagen Jezus op de wolken heen gaan. Het joodse volk zag een zee open splijten, waar het volk door ging.

Menselijke gezien, zou je zeggen, de grootste kolderieke onzin. Wanneer God bestaat, dan moet Hij dit echter wel kunnen doen, dus toch realistisch.
Wanneer je zo iets mee maakt, dan is het meer dan geloof. Je neemt dat waar en ontmoet God.

Ja, maar het blijft dan toch altijd een ervaring van de individuele mens voor zichzelf. Het is helaas niet anders. Zelfs in een collectief blijft het dat. Daarom ben ik ervan overtuigd dat het pas goed is als elk mens zijn persoonlijke religie heeft, die gebaseerd is op zijn persoonlijke ervaringen. Iedereen is zijn eigen dominee.

Zo ver kan het met het geloof gaan, dat het zeker wordt.

Geloof begint al bij het zien van gras. Het is jou verteld dat het gras is en dat het groen is. Je gelooft dat, maar voor het zelfde geld bedriegen jouw ogen je. Wanneer je het met een microscoop zou gaan bekijken tot in het meest verfijnde, misschien zou je het dan een andere naam geven.
Ik in ieder geval voor een groot deel van de tijd wel, want ik werk in een kunstgrasfabriek

Ja, ik heb eens op internet gezocht wat dat voor bedrijf was waar je werkt. Ik was nieuwsgierig. Het was iets met textiel, maar ik dacht: textiel (kleding) wordt toch niet meer in Nederland gemaakt. Maar nu begrijp ik het. Maar om terug te komen op het onderwerp: of je zintuigen de wereld laten zien zoals deze echt is, is inderdaad nog maar helemaal de vraag. En die vraag brengt tot een meer filosofische instelling over de wereld. En dat juich ik helemaal toe.

[Wim Nusselder]

Hoi Zolderworm,

Elk proberen [...] is een persoonlijk proberen, en zet jezelf vast in je persoonlijkheid. En dat maakt het juist onmogelijk om de persoonlijkheid te overstijgen.

Je haalt me de woorden uit de mond.
Je hebt mij ook niet zien schrijven dat zichzelf overstijgen een wenselijke eigenschap is van homo sapiens.
Slechts dat het ons kenmerkt.
Het is deel van onze natuur die we zouden moeten overstijgen, inderdaad door onze gehechtheid aan die natuur los te laten eerder dan door bewust en actief streven.
Wie volgt het nog?

Paradoxen die in zichzelf verstrikt raken; een denkkader dat aan alle denkkaders een eind maakt, als dat zou kunnen, maar het impliceert zelf dat het niet kan, of zo...

Met v&Vriendengroet,

Wim

[Zolderworm]

Hoi Zolderworm,

Elk proberen [...] is een persoonlijk proberen, en zet jezelf vast in je persoonlijkheid. En dat maakt het juist onmogelijk om de persoonlijkheid te overstijgen.

Je haalt me de woorden uit de mond.
Je hebt mij ook niet zien schrijven dat zichzelf overstijgen een wenselijke eigenschap is van homo sapiens.
Slechts dat het ons kenmerkt.

Zichzelf overstijgen zie ik hier als het ego overstijgen, en dat is net waar het zowat in de hele esoterie om draait. Gemeend wordt dat het biologisch mechanisme van het gedrag van de homo sapiens in de hersenen zit, maar dat is mijns inziens niet helemaal waar. De hersenen zijn maar het tussenstation, of - zo je wilt - de radio. In werkelijkheid zetelen de menselijke natuurbindende instincten in het voor ons onstoffelijke domein van het astrale lichaam. Daarom ook kan de binding aan de natuur wel degelijk beëindigd worden. Transformatie is mogelijk. Maar de voorwaarde is het overstijgen van het ego en de daar aan ten grondslag liggende mechanismen in het persoonlijke astrale lichaam en de binding daarmee met de astrale groepsgeest van de mensheid. Zoals ik al vaker heb gezegd hebben we daartoe de kracht van Christus nodig. Vanuit ons ego kunnen we geen impuls geven om het ego te overstijgen.

Het is deel van onze natuur die we zouden moeten overstijgen, inderdaad door onze gehechtheid aan die natuur los te laten eerder dan door bewust en actief streven.

Zoals gezegd, actief streven vanuit het ego kan nooit de impuls geven om het ego te overstijgen. Je kunt jezelf niet aan je staartje het moeras uit trekken. Daartoe heb je altijd een kracht van buitenaf nodig: de Christus-kracht. De Christuskracht moet je ontvangen, en dat kan alleen als je in ieder geval niet langer ernaar streeft het ego in stand te houden. Maar het is ook een kwestie van er rijp voor zijn. Eigenlijk is het, zoals Jan van Rijckenborgh zei, een kwestie van het bestaan in de natuur als homo sapiens zat zijn. Of meer nog: aan de grens staan naar een nieuw bestaan.

Wie volgt het nog?

Lijkt mij dat het niet echt ingewikkeld is. Ik meen althans dat mijn uitleg helder is. Het vraagt alleen even om een nieuwe manier van denken.

Paradoxen die in zichzelf verstrikt raken; een denkkader dat aan alle denkkaders een eind maakt, als dat zou kunnen, maar het impliceert zelf dat het niet kan, of zo...

Niet een denkkader maakt aan alle denkkaders een eind. Juist het loslaten van de denkkaders doet dat. Paradoxen zijn dat alleen als ze worden geschouwd vanuit een beperkte visie. In werkelijkheid bestaan paradoxen niet. Het is een kwestie van waarneming. Meer niet.

[Gaitema]

Ja, maar het blijft dan toch altijd een ervaring van de individuele mens voor zichzelf. Het is helaas niet anders. Zelfs in een collectief blijft het dat. Daarom ben ik ervan overtuigd dat het pas goed is als elk mens zijn persoonlijke religie heeft, die gebaseerd is op zijn persoonlijke ervaringen. Iedereen is zijn eigen dominee.

Ieder zijn zoektocht. Ja, daar geloof ik eigenlijk ook wel in. Wat me ooit verteld werd is dat het in het christendom het draait om relaties.
Vandaar uit bekeken alleen al. Elke relatie is uniek en persoonlijk. Wat daarin wel heel belangrijk is: de binding met anderen dus.

Ja, ik heb eens op internet gezocht wat dat voor bedrijf was waar je werkt. Ik was nieuwsgierig. Het was iets met textiel, maar ik dacht: textiel (kleding) wordt toch niet meer in Nederland gemaakt. Maar nu begrijp ik het. Maar om terug te komen op het onderwerp: of je zintuigen de wereld laten zien zoals deze echt is, is inderdaad nog maar helemaal de vraag. En die vraag brengt tot een meer filosofische instelling over de wereld. En dat juich ik helemaal toe.

Het je het gevonden?

Ten Cate is het. Eén van de grootste Europese bedrijven. Het vals onder de textiel cao. Zie maken nog wel wat met katoen, maar in Nijverdal maar door twee machines, wat het direct tot een textielindustrie maakt, hoewel het allemaal verder andere materialen zijn. Ze maken er bijvoorbeeld ook tentdoeken en het één en ander voor het leger. Wij dus kunstgras

Het is van oorsprong allemaal katoen, wat het was. Maar deze tijd vraagt om veranderingen en die zijn er hier dus ook gekomen.

[Wim Nusselder]

Hoi Zolderworm,

Niet een denkkader maakt aan alle denkkaders een eind. Juist het loslaten van de denkkaders doet dat.

Dat denk jij...
Binnen jouw denkkader heb je helemaal gelijk...

Met v&Vriendengroet,

Wim

[Rechtuit]

Het is heel eenvoudig met denkkaders-------alles moet je zien in een denkraam vergrotend breed perspectief.

[Jerommel]

Hmmm....
Maar hoe vorm je dat denkraam dan?
Daar wordt je niet mee geboren, en er zijn er wel in de aanbieding, maar die hebben zo hun makken, niewaar?
Want een raam is een kader, en een kader een raam.

Wat wil je in het kader hebben?